အမ်ဳိးသားေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ ရန္သူ…

> Submitted by Karen Information Center on January 27, 2010 – 5:16 amNo Comment
M.ထက္ေခါင္

နိဒါန္း

ေသာသီခိုဘေလာ့ဂ္တြင္ လြတ္လပ္ေသာ မြန္သတင္းေအဂ်င္စီမွ တဆင့္ကူးယူေဖာ္ျပထားေသာ ေဆာင္းပါး တပုဒ္ကို ေတြ႔ရွိရ သည္။ ေရးသူမွာ ပန္းခ်ီပန္းပု၊ ယမေဓာ ေအာင္စိန္ ျဖစ္၏။ “ျမန္မာ-ဗမာ အသံုးအႏႈန္းမ်ားကို စာေပအျမင္ျဖင့္ သံုးသပ္ၿပီး နအဖ ၏ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ကို ပံုေဖာ္ၾကည့္ျခင္း”ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ထားေသာ္လည္း ထိုအသံုးအႏႈန္းႏွစ္ခုႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ပီျပင္ျပတ္သားေသာ သေဘာထားအျမင္ႏွင့္ သံုးသပ္ေ၀ဖန္ခ်က္ တခု တေလမွ်မရွိ။ စာေပအျမင္ျဖင့္ သံုးသပ္ျခင္းဆိုသည့္တိုင္ ထိုကိစၥအေပၚ မည္သည့္စာေပအျမင္မွ် က်နပီျပင္စြာ ေဖာ္ထုတ္ရွင္းလင္းႏုိင္ျခင္းလည္းမရွိ။ ခပ္၀ါး၀ါး ေရးသားလိုက္ေသာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္သာ ျဖစ္သည္။

ေဆာင္းပါး ပထမပိုဒ္မွာပင္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ကစၿပီး ဗမာဆိုေသာ အသံုးအႏႈန္း တြင္က်ယ္လာခဲ့ရာက လြတ္လပ္ေရးရသည့္အ ခါ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ျပည္ေထာင္စု ဗမာႏိုင္ငံ မေခၚပဲ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံဟု ဘာ့ေၾကာင့္ေခၚလိုက္မွန္း မသိရေၾကာင္း သူ ကိုယ္တိုင္ သေဘာမေပါက္သည့္ကိစၥကို ၀န္ခံေျပာဆိုကာ ထိုကိစၥေနာက္ကြယ္တြင္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္တခု ရွိေနေၾကာင္းႏွင့္ ထိုလွ်ဳိ႕ ၀ွက္ခ်က္ကို မည္သူက ေဖာ္ထုတ္ေပးမလဲဟု မပီမသ အကူအညီေတာင္းလိုက္သည္။ ထိုကိစၥကို ရွင္းႏိုင္သူမွာ ၂၁ရာစု၏ သူရဲ ေကာင္းျဖစ္ရံုတြင္မက၊ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟုလည္း တရားလြန္ ဆိုလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ထို ကိစၥ၏ေနာက္ကြယ္၌ရွိေသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကို ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ေရး သဲလြန္စကို ေျပာျပန္သည္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ စစ္အုပ္စု ေရးဆြဲ ထားသည့္ အေျခခံဥပေဒကို ထိုကိစၥ၏ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ႀကီးအျဖစ္ မ၀ံ့မရဲ လံုးခ်လိုက္ၿပီး ဗမာႏွင့္ ျမန္မာဟူေသာ အသံုးအႏႈန္း ႏွစ္မ်ဳိး ၏ မူလဇာတ္ျမစ္ အရင္းခံ ျပႆနာကို ရွာမေနေတာ့ပဲ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဥပေဒကို အသက္သြင္းႏိုင္ေရး နယ္စပ္ေဒသေတြ ကို စည္းရံုးလ်က္ ဖက္ဒ ရယ္အစိုးရႏွင့္ ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္တခု ထူေထာင္ကာ စစ္အုပ္စုအား ဘက္ေပါင္းစံုမွ ထိုးစစ္ဆင္ဖို႔ရန္ တိုက္တြန္းထားသည္။ သို႔ရာတြင္ သူ႔ဦးတည္ခ်က္က စစ္အုပ္စုကိုယ္တိုင္ ေျပာလာမည့္ သုံးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ေန သည္။
စစ္အုပ္စုကို တိုက္ခိုက္ၿပီဆိုကတည္းက မထိတထိ လုပ္၍မရ။ အေတြးအေခၚ မျပတ္သား၍လည္း မရ။ အဖန္ဖန္ အခါခါ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ ရၿပီးျဖစ္သည့္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအရ စစ္အုပ္စုႏွင့္ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းစရာလည္း အေၾကာင္းမရွိ။ ဘက္ေပါင္းစံုမွ ထိုးစစ္ဆင္ၿပီ ဆို သည္ႏွင့္ လူထုႀကီး၏ အားႏွင့္ လူထုဘက္သား တပ္မေတာ္သားေကာင္းမ်ား၏ အားကိုပါ ရရွိလာမည္ျဖစ္ရာ စစ္အုပ္စုပ်က္သုဥ္း ေရးသည္သာ စစ္မွန္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အဆင့္တဆင့္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ယမေဓာေအာင္စိန္က ဗမာႏွင့္ ျမန္မာကိစၥ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကို မည္သူက ေဖာ္ထုတ္ေပးမလဲဟု မပီမသ အကူအညီေတာင္းသည္ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ထိုအသံုးအႏႈန္းႏွစ္မ်ဳိး၏ အရင္းခံျပႆနာကို ရွာမေနပါႏွင့္ေတာ့။ ျပန္လည္ပိတ္ပင္သည္ပင္ျဖစ္ေစ၊ က်ေနာ့္အေနျဖင့္ ဤ ကိစၥကို မျဖစ္မေန ေဖာ္ထုတ္ရွင္းလင္းရေပေတာ့မည္။
လြန္ေလၿပီးေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက သေဘာေပါက္ သိျမင္ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ ဗမာႏွင့္ ျမန္မာဟူေသာ ေ၀ါဟာရ အသံုး အႏႈန္းမ်ား၏ ကြဲျပားျခားနားမႈကို အမ်ားျပည္သူတို႔အား ရွင္းလင္းေျပာျပရန္မွာ က်ေနာ့္အတြက္ အပမ္းႀကီးသည့္ ကိစၥမဟုတ္။ အသိမဲ့မႈ အေမွာင္တိုက္အတြင္း မလိမ့္တပတ္ သြတ္သြင္းခံရကာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အဓမၼ ဖိႏွိပ္ပိတ္ပင္မႈမ်ားကို ႀကံဳေနရသည့္ ဗမာ ႏုိင္ငံ လူထုႀကီးတရပ္လံုးအား ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းျပဖို႔ကို သမိုင္းေပးတာ၀န္တရပ္အျဖစ္ က်ေနာ္ ခံယူထားသည္။
ဤကိစၥကို ရွင္းလင္းၿပီး ျပည္သူလူထု တကယ္တမ္း လိုက္ပါေလွ်ာက္လွမ္းၾကရမည့္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို ျပသလိုက္ရံုမွ်ျဖင့္ က်ေနာ့္အား ဧရာမ ၂၁ရာစု သူရဲေကာင္းအျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဗမာတျပည္လံုး၏ အာဂ ကယ္တင္ရွင္ႀကီးအျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္း ေျမွာက္ပင့္ကင္ပြန္းတပ္စရာ မလို။ ႏွစ္ကာလ ၾကာရွည္စြာ မရွင္းမလင္းျဖစ္ခဲ့သည့္ ဤကိစၥကို ရွင္းလင္းရန္ အစေဖာ္ေပး လိုက္သည့္အတြက္မူ ယမေဓာေအာင္စိန္အား ေက်းဇူးတင္ရမည္ ျဖစ္၏။
ယမေဓာေအာင္စိန္က ျမန္မာအသံုးအႏႈန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သေဘာထား မတူညီေသာ အစုအဖြဲ႕သံုးဖြဲ႕ကို ေဖာ္ျပသြားေသးသည္။ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ လုပ္တဲ့အဖြဲ႕၊ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္တဲ့အဖြဲ႕၊ လူမ်ဳိးတန္းတူေရးအတြက္ တိုက္တဲ့အဖြဲ႕။ နအဖ စစ္အုပ္စုက ျမန္မာဟု သံုးသည္။ ဒုတိယအုပ္စုကမူ ဗမာ အသံုးအႏႈန္းကို ႏွစ္သက္၏။ တိုင္းရင္းသားအစုအဖြဲ႕ကေတာ့ သူတို႔ႏွင့္မ ဆိုင္သလို လ်စ္လ်ဴရႈေန၏ ဟု ယမေဓာေအာင္စိန္က ဆိုထားသည္။ မွား၏။ ဗမာျပည္ဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းကို သံုးၾကသူေတြရွိ သလို၊ ႏုိင္ငံေကာ လူမ်ဳိးကိုပါ ျမန္မာဟုသာ သံုးေနၾကေသာ ဒီမိုကေရစီသမားေတြ မ်ားစြာ ရွိ၏။ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာလည္း ျမန္မာ အသံုးအႏႈန္းအေပၚ မႀကိဳက္မႏွစ္သက္သူေတြရွိသလို သေဘာမေပါက္စြာ သံုးစြဲေနၾကသူေတြလည္း ရွိေန၏။
လက္ရွိအေျခအေန၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားထဲတြင္ တိုင္းရင္းသားတို႕၏ အေရးကိစၥကို မွန္ကန္စြာ နားလည္သိ ျမင္လာၾကသူေတြ ရွိသလို မသိေယာင္ေဆာင္ကာ ဇြတ္မွိတ္ၿပီး အမွားကို အမွန္ လုပ္ေနၾကေသာ ကိုယ္က်ဳိးၾကည့္သူေတြလည္း ရွိ ၏။ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာလည္း မိမိတို႕အေရးကို မွန္ကန္စြာ သေဘာေပါက္ၾကသူေတြ ရွိသကဲ့သို႕ ဒီမိုကေရစီ အေရၿခံဳသမားအ ခ်ဳိ႕လို ကိုယ္က်ဳိးငဲ့သူေတြ၊ ၀ါးလံုးေခါင္းထဲ လသာကာ ငါတေကာေကာခ်င္သူေတြ အေတာ္ကေလး ရွိ၏။ ထိုသူမ်ား သေဘာ ေပါက္သိျမင္လာေစရန္ ရွင္းလင္းတင္ျပရမည့္ ကိစၥမွာ က်ေနာ့္အတြက္ အပမ္းမႀကီးဟု ဆိုေသာ္လည္း ခပ္ေပါ့ေပါ့ကိစၥေတာ့ မ ဟုတ္။ ဤကိစၥႏွင့္ တဆက္တည္းမွာပင္ စကားဟဟ မေျပာရဲခဲ့ၾကေသာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကိစၥ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ကိုယ္ ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ကိစၥ၊ တမင္ပင္ ေ၀ေတ၀ါးတား လံုးတုတ္ခံေနရသည့္ အၾကြင္းအက်န္ အာဏာကိစၥတို႕လည္း ပါရွိလာမည္ ျဖစ္သည္။
ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္မွစ၍ မပီမျပင္ ျဖစ္လာခဲ့ေသာ ဤကိစၥမွာ ဗိုလ္ေန၀င္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္၊ မဆလေခတ္မ်ားမွ သည္ န၀တ-နအဖ ေခတ္သို႕တိုင္ ႏွစ္ကာလၾကာရွည္စြာ အမွန္ကို အမွား၊ အမွားကို အမွန္လုပ္ကာ လိမ္ညာလွည့္ဖ်ား ဖံုးဖိပိတ္ပင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္မႈမ်ား၊ ဆက္လက္ မႈိင္းတိုက္၀ါဒျဖန္႕မႈမ်ားျဖင့္ အေတာ္ႀကီး က်ယ္ျပန္႕စြာ ေနရာယူလာခဲ့ၿပီျဖစ္ရာ ဤသို႔ လူထုတရပ္ လံုးသာမက ကမၻာကိုပါ မိုးခါးေရေသာက္ခိုင္းမႈအား ေခ်ဖ်က္ေဆးေၾကာသင့္ၿပီဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ ဤအခန္းဆက္ ေဆာင္းပါး ကို လအနည္းငယ္မွ် ေရးသားေဖာ္ျပရေတာ့မည္ ျဖစ္ေလသည္။
စာသြားစာလာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ယမေဓာေအာင္စိန္သည္ ဗမာ-ျမန္မာ ကိစၥႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ေနေသာ ျပႆနာမ်ား အေပၚ အတန္အသင့္ သိထားသူျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ သို႔ရာတြင္ ပီျပင္ရွင္းလင္းစြာ နားလည္သေဘာေပါက္မႈေတာ့ မရွိ ေသး။ ထို႕ေၾကာင့္ ဤေဆာင္းပါးတြင္ ယမေဓာေအာင္စိန္ အစေဖာ္ေပးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ သူ၏ အေတြးအျမင္တခ်ဳိ႕ အေပၚ တည့္မတ္ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားကိုပါ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေဖာ္ျပသြားမည္ ျဖစ္သည္။
ရုိးရိုးသားသား မသိနားမလည္စြာ အယူအဆ မွားခဲ့သူမ်ား၊ မဆလေခတ္ တကၠသိုလ္ႏွင့္ အထက္တန္း၊ အလယ္တန္း၊ မူလတန္း ဆရာ ဆရာမမ်ား အပါအ၀င္ ၎တို႕ကတဆင့္ သင္ၾကားပို႕ခ်ေပးမႈကို ခံခဲ့ရေသာ န၀တေခတ္ ဆရာ ဆရာမမ်ားႏွင့္ ၎တို႕၏ တပည့္တပမ္းမ်ားအားလံုး၊ ႏွစ္ကာလၾကာရွည္စြာ လိမ္ညာလွည့္ဖ်ား ရိုက္သြင္းခံခဲ့ရသည့္ စစ္အုပ္စု လက္ေအာက္ခံ တပ္မွဴးတပ္ သားမ်ားအားလံုး၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားေယာင္ေယာင္၊ ႏုိင္ငံေရးသမားေယာင္ေယာင္၊ ပညာရွင္သင္တန္းဆရာေယာင္ေယာင္ျဖင့္ ပို႔ခ်ခ်က္ အမွားမ်ားေပးကာ တိုင္းရင္းသားတို႕ အေရးကိစၥအေပၚ သေဘာထား ေစတနာမမွန္သူမ်ား၊ ရန္သူအားေပးလုပ္ရပ္ မ်ားျဖင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၾကသူမ်ား၊ အေရၿခံဳ ဒီမိုကေရစီသမားမ်ား၊ ေရာယိမ္းလိုက္ ဘသားယိမ္းလိုက္ သမားမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးတတ္ ေယာင္ကား သမားမ်ားႏွင့္ တမင္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အမွားကို အမွန္လုပ္ကာ လူထုအား ဆက္လက္လိမ္ညာ မိႈင္းတိုက္ေနၾက သူမ်ားအားလံုး ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ အမွန္တရားကို သေဘာေပါက္ သိျမင္၊ နားလည္ခံယူကာ ဗမာျပည္၏ ျပႆနာအ၀၀ ပီျပင္စြာ ရွင္းလင္းႏုိင္ၾက ပါေစသတည္း။
ဗမာႏွင့္ ျမန္မာ
ဗမာႏွင့္ ျမန္မာကို တလြဲအျမင္ျဖင့္ ကြဲျပားစြာ သေဘာေပါက္ မွတ္ယူထားၾကသူမ်ား ရွိသလို၊ ဗမာလည္း ျမန္မာ၊ ျမန္မာလည္း ဗမာ အတူတူပဲဟု ယူဆထားၾကသူေတြလည္း ရွိသည္။ ေရးေတာ့အမွန္ ဖတ္ေတာ့အသံ ဆိုသည့္အတုိင္း စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုမွန္ ေအာင္ ေရးသားသည့္အခါ ျမန္မာျပည္၊ ျမန္မာလူမ်ဳိးဟုေရး၍ စကားေျပာဆိုရာတြင္မူ ဗမာျပည္၊ ဗမာလူမ်ဳိးဟု သံုးႏႈန္းသည္မွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း ခံယူထားၾကသူေတြလည္း ရွိသည္။ ၎တို႕အားလံုး မွား၏။ အခ်ဳိ႕က ဗမာလူမ်ဳိးဆိုသည္မွာ ဗမာအမ်ဳိးသား တမ်ဳိး သားတည္းကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာလူမ်ဳိးဆိုသည္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား အားလံုးကို ေပါင္းရံုး ေခၚဆိုသည့္ အမည္ျဖစ္သည္ဟု လြဲမွားစြာ နားလည္ထားၾကသည္။
စာေပ၊ ဗဟုသုတ ေခါင္းပါးသူမ်ား မီဒီယာလိုင္းတြင္ ၀င္ေရာက္ေနရာယူလာသည္မွာ အနာဂတ္တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳ ၾကရမည့္ လူငယ္ထုအတြက္ အႏၱရာယ္ပင္ ျဖစ္သည္။ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဥာဏ္ နည္းပါးေသာ ဦးေဏွာက္တြင္းသို႕ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ အမွားမ်ား ၀င္ေရာက္သြားႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္က အာရ္အက္ဖ္ေအမွ ေဆာင္းပါးရွင္ ေမစာ ဆိုေသာ မိန္းမရြယ္တေယာက္က ဗမာ-ျမန္မာ အသံုးအႏႈန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ငါ့စကားႏြားရ ေျပာသြားသည္ကိုလည္း စိတ္မ ခ်မ္းသာစြာ ၾကားခဲ့ရသည္။ သေဘာထား ေစတနာ မမွန္ကန္ေသာေၾကာင့္ အသံက က်က္သေရမရွိသည့္အျပင္ အေတြးအျမင္ လြဲမွားစြာ ထိကပါး ရိကပါး ေျပာသြားသည့္ အေၾကာင္းအရာေတြကလည္း အႏွစ္သာရ ကင္းမဲ့ေန၏။
“အဂၤလိပ္လို ေရးတဲ့ေျပာတဲ့အခါ ျမန္မာလို႕ပဲ သံုးပါ။ ဘားမားလို႔ မသံုးပါနဲ႕။ ဒီလို သတ္မွတ္ခ်က္ ခ်ထားပါတယ္။ ဒီအထိ ေမစာတို႕ ဘာမွျငင္းစရာ မေတြ႕လွပါဘူး။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံပဲ ပီပီသသေခၚတာ ႀကိဳက္တာေပါ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေဒသ ဘယ္သူက ေခၚ ေစေခၚေစ ဘားမားဆိုတာႀကီးက မပီမသေခၚတဲ့ အသံႀကီးပဲ။”ဟု သူမက ဆိုသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတခု တြင္ ဤႏုိင္ငံကို ဘယ္လိုမ်ဳိး ေခၚေစလိုေၾကာင္းေမးရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ဘားမားပါ”ဟု ေျဖဆိုသြားခဲ့သည္ကို အမွတ္ရ မိသည္။
တိုင္းျပည္ကို ျမန္မာျပည္ဟုေခၚ၍ အမ်ားစုျဖစ္ေနသည့္ လူမ်ဳိးႀကီးကို ဗမာလူမ်ဳိးဟု ေခၚေစဟု အာဏာပိုင္ေတြက ျပဌာန္းေၾကာင္း လည္း သူမက ေျပာသြားေသးသည္။ ဘယ္အာဏာပိုင္ေတြက ဘယ္တုန္က ဘယ္မွာ ျပဌာန္းတာလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ မေဖာ္ျပ။ ၁၉၄၇၊ ၁၉၇၄၊ ၂၀၀၈ မည္သည့္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ စာအုပ္ထဲတြင္မွ် ထိုျပဌာန္းခ်က္ မပါရွိ။ “တိုင္းျပည္ကို ျမန္မာျပည္၊ လူမ်ဳိး လည္း ျမန္မာလူမ်ဳိးဆိုလွ်င္ တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ မလိမ့္တပတ္ လုပ္ရာက်မွာေပါ့”ဟုလည္း သူမက ဆိုသည္။ ဖဆပလ၊ မဆလ၊ နအဖတို႕ ေျပာင္ေျပာင္ႀကီး မလိမ့္တပတ္လုပ္ေနခဲ့သည္ကို ထိုမိန္းမက ေျပာင္ေျပာင္ႀကီး လိမ္ညာဖံုးကြယ္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ တကယ့္အျဖစ္မွန္သည္ ထိုမိန္းမအေျပာႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္ ျဖစ္၏။ တိုင္းျပည္ကို ဗမာျပည္ဟုေခၚၿပီး အမ်ားစုျဖစ္ သည့္ လူမ်ဳိးႀကီးကို ျမန္မာဟု ေခၚေစျခင္းသည္သာ တကယ့္အမွန္တရားႏွင့္ ကိုက္ညီမည္ ျဖစ္ေလသည္။
ပထမ သက္ေသ
တကယ္ေတာ့ ဗမာ ဆိုသည္မွာ ၁၉၃၀ျပည့္ႏွစ္ မတိုင္မီ အထက္ေက်ာ္ကာရီက “ျမန္မာ” အမ်ားအျပားပင္ မိမိတို႕ကိုယ္ မိမိတို႔ “ဗမာ”ဟူ၍ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲခဲ့ျခင္းမွအပ မည္သည့္ သမုိင္းမွတ္တမ္းတြင္မွ် မရွိခဲ့ဘူးေသာ အမည္ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားက လည္း အာဓကပၸ ကမၻာဦးက်မ္းအရ လူသည္ ျဗဟၼာက ဆင္းသက္သည္ဟူေသာအယူျဖင့္ ျဗဟၼာလူမ်ဳိးဟုေခၚရာမွ ျဗဟၼာကို သရ ေခ်ၿပီး ဗမာဟူ၍ ျဖစ္လာခဲ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။ ဤသည္မွာ ပါးစပ္ရာဇ၀င္မွ်သာျဖစ္ၿပီး သမိုင္းေၾကာင္းအရမူ ခိုင္မာသည့္ သက္ေသအေထာက္အထားတခု မဟုတ္ႏုိင္ေခ်။ ျမန္မာဟူေသာ အမည္ကိုသာ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံု အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ေပါင္း ၉၀၀ခန္႕က အစျပဳ၍ ေက်ာက္စာမင္စာတို႕တြင္ ေတြ႕လာခဲ့ရေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ဗမာဟူ၍ မရွိ။ ရွင္းရွင္းဆိုရလွ်င္ ဗမာ သည္ သခင္ဘေသာင္း ဦးစီးတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးသမိုင္း စာမ်က္ႏွာ ၁၃၃ႏွင့္ ၂၁၅တို႕တြင္ တို႕ဗမာဟု အ ဘယ့္ေၾကာင့္ သံုးႏႈန္းရပံု၊ ဗမာဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းခ်က္ႏွင့္ ဗမာျပည္္ဟူေသာ အေခၚအေ၀ၚအေပၚ တို႔ဗမာ အစည္းအရံုး၀င္ သခင္အမ်ားစု၏ သေဘာထား ေစတနာကို ေဖာ္ျပထားသည္။ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးသမုိင္းမွာ ဗမာႏုိင္ငံ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ ရာႏွင့္ခ်ီေသာ တို႕ဗမာအစည္းအရံုး၀င္မ်ား ပါ၀င္သည့္ သမိုင္းျပဳစုေရးအဖြဲ႕က ေကာ္မတီဖြဲ႕လ်က္ ၁၉၆၄ခု ႏွစ္မွ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္အထိ အခ်ိန္ယူျပဳစုခဲ့ေသာ အားထားေလာက္ဖြယ္ရာ သမိုင္းတေစာင္ျဖစ္ရာ ထြက္ရွိၿပီး လမ်ားမၾကာမီမွာပင္ မဆလ၏ ပိတ္ပင္ျခင္းခံခဲ့ရသည့္ စာအုပ္ျဖစ္သည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ စာမ်က္ႏွာတို႔မွ စာပိုဒ္အခ်ဳိ႕ကို မူရင္းစာလံုးေပါင္း သတ္ပံု မ်ားအတိုင္း ေဖာ္ျပပါမည္။
“တို႔ဗမာ အစည္းအရံုး”ဟူရာ၌ တို႕ဗမာျပည္ထဲ၌ရွိေသာ လူမ်ဳိးအားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း အထိမ္းအ မွတ္အျဖစ္ “တို႕ဗမာ”ဟု ေခၚေ၀ၚသံုးႏႈန္းျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာဟူေသာစကားမွာ ျမန္မာ၊ မာသည္ ဟူေသာ အဓိပါယ္ကို ေဆာင္ ေသာ္လည္း ႏွာသံပါ၍ ေဘာင္က်ဥ္းသည္။ အားနည္းသည္။ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ပေလာင္၊ ေတာင္သူ၊ ဆလံု၊ နာဂ၊ ျမန္မာ စေသာ ဗမာတိုင္းရင္းသားအားလံုးကို ၿခံဳ၍ ငံုမိေစရန္ “ဗမာ”ဟူေသာ စကားလံုးကို ေရြးသည္။ အသံထြက္ မာေက်ာ ၍ သံုးစြဲသည္။ တဖန္ “ဘ”ကုန္းႏွင့္ “ဘမာ”ဟု မေရးဘဲ “ဗ”လခ်ဳိက္ႏွင့္ ေရးျခင္းမွာလည္း “ဘ”သည္ ရံဖန္ရံခါ “ဖ”သံထြက္သ ျဖင့္ စိတ္မခ်ရေသာေၾကာင့္ “ဗ”လခ်ဳိက္ႏွင့္ “ဗမာ”ဟု ေရးသည္။ (တို႔ဗမာအစည္းအရံုးသမုိင္း၊ ေခတ္သစ္လူငယ္တစုႏွင့္ တို႔ဗမာ ၀ါဒအစ၊ စာ ၁၃၃)
တို႔ဗမာအစည္းအရံုးသည္ မူလ တည္ေထာင္စဥ္မွစ၍ သမုိင္းတေလွ်ာက္လံုး လူမ်ဳိးစုအားလံုး၏ ညီညြတ္ေရးကို အေလးေပးခဲ့ ေၾကာင္း၊ “တို႔” ဟူေသာစကား၊ “ဗမာ” ဟူေသာစကား၊ “ဗမာႏုိင္ငံ၊ ဗမာျပည္” ဟူေသာစကားတို႕ကို တီထြင္၍ တိုင္းရင္းသားစစ္ စစ္ဟူေသာ အမည္နာမ တပ္ဆင္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ သိသာထင္ရွားေပသည္။
သခင္မ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ျမန္မာျပည္ ဆိုေသာစကားမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ေနထိုင္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံဟု အဓိပၸါယ္ေရာက္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုသည္မွာ ျမန္မာပေဒသရာဇ္မ်ားက ေပးေသာနာမည္ ျဖစ္သည္။ မမွန္ကန္။ ဗမာႏုိင္ငံသည္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတမ်ဳိးတည္း ေနထိုင္ေသာ ႏုိင္ငံမဟုတ္။ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ကယား၊ ခ်င္း၊ ေတာင္သူ၊ ပအိုး၊ ပေလာင္၊ မြန္၊ ျမန္မာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း စေသာ တိုင္းရင္း သားလူမ်ဳိးေပါင္းစံု ေနထိုင္ေသာႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမန္မာျပည္ဟု မသံုး။ ဗမာႏုိင္ငံ၊ ဗမာျပည္ဟု သံုးသည္။ သို႔မွသာ ညီညြတ္မွန္ကန္မည္။ ဗမာႏုိင္ငံတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ တိုင္းရင္းသားအားလံုးကို ဗမာဟု ေခၚသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ တို႔ဗမာ သီခ်င္းတြင္ “တုိ႔ဗမာ …၊ ေဟ့ … တို႔ဗမာ၊ ဗမာျပည္တ၀ွမ္းအကုန္ တို႔အိမ္မွတ္ပါ။ တို႔ယာမွတ္ပါ၊ အဲဒါ “တို႔ဗမာ”ဟု ထည့္ သြင္းသီဆိုခဲ့ၾကသည္။ “ျမစ္ႀကီးနားမွ တို႔ဗမာတေယာက္ အေစာ္ကားခံရလွ်င္ ေယး၊ ၿမိတ္၊ ထား၀ယ္မွ တို႔ဗမာမ်ားက ဆတ္ဆတ္ ခါေအာင္ နာၾကပါ”ဟု ေဟာေျပာခဲ့ၾကသည္။ (တို႔ဗမာအစည္းအရံုးသမိုင္း၊ လူမ်ဳိးစုမ်ား ေသြးစည္းညီညြတ္ျခင္း၊ စာ ၂၁၅)
ထိုစာမ်က္ႏွာတြင္ ေအာက္ေျခမွတ္စုအျဖစ္ မဆလ၏ ဇြတ္အတင္း မလိမ့္တပတ္လုပ္မႈကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ဗမာ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းအတြက္ ျပည္ေထာင္စုဆိုရွယ္လစ္သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အဓိပၸါယ္ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား စာတမ္း၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၈ ေအာက္ဆံုးပိုဒ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ရွင္းလင္းထားပါ သည္။
ျပည္ေထာင္စု ဆိုရွယ္လစ္သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ဟု ေခၚထားျခင္းမွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစံုတို႕ စုေပါင္းေနထိုင္သည့္ ျပည္နယ္ ႏွင့္ တိုင္းမ်ား ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံျဖစ္ေၾကာင္း၊ သမုိင္းစဥ္တေလွ်ာက္ ေျမွာ္မွန္းခဲ့ၾကသည့္ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို ၿမဲၿမံခိုင္မာစြာ တည္ေဆာက္က်င့္သံုးသြားမည့္ ႏုိင္ငံျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘုရင္စံနစ္ျဖင့္ အုပ္စိုးေသာ ႏုိင္ငံမဟုတ္ဘဲ လုပ္သားျပည္သူတို႕ အာဏာပိုင္စိုးေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားကို သိမ္းက်ဳံးေပါင္းရံုး၍ ေခၚဆိုသည့္ ျမန္မာဟူေသာ လူမ်ဳိးမ်ား မွီတင္းေနထိုင္ရာ ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ထင္ရွားေစရန္ ျဖစ္သည္။
အထက္ပါစာတြင္ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးက “ဗမာ”ဟူေသာ ေ၀ါဟာရႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းေဖာ္ျပသလိုမ်ဳိး “ျမန္မာ”ဟူေသာ အ သံုးအႏႈန္းအေပၚ ေသခ်ာက်နစြာ အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ရွင္းလင္းေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိေခ်။ က်င့္သံုးအုပ္ခ်ဳပ္မည့္ပံုစံကို မဆီမ ဆိုင္ ေဖာ္ျပကာ ဘာ့ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား အားလံုးကို ျမန္မာဟု သိမ္းက်ံဳးေပါင္းရံုးေခၚဆိုရေၾကာင္း မရွင္းဘဲ ျမန္မာႏိုင္ ငံဟု ဇြတ္အတင္း ေခၚေ၀ၚလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။
(ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါမည္။)
ShareThis


For men may come and men may go,
But I go on for ever!

***Silver Moon*** အီးေမးလ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္

Submitted by Karen Information Center on January 27, 2010 – 5:16 amNo Comment
M.ထက္ေခါင္

နိဒါန္း

ေသာသီခိုဘေလာ့ဂ္တြင္ လြတ္လပ္ေသာ မြန္သတင္းေအဂ်င္စီမွ တဆင့္ကူးယူေဖာ္ျပထားေသာ ေဆာင္းပါး တပုဒ္ကို ေတြ႔ရွိရ သည္။ ေရးသူမွာ ပန္းခ်ီပန္းပု၊ ယမေဓာ ေအာင္စိန္ ျဖစ္၏။ “ျမန္မာ-ဗမာ အသံုးအႏႈန္းမ်ားကို စာေပအျမင္ျဖင့္ သံုးသပ္ၿပီး နအဖ ၏ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ကို ပံုေဖာ္ၾကည့္ျခင္း”ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ထားေသာ္လည္း ထိုအသံုးအႏႈန္းႏွစ္ခုႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ပီျပင္ျပတ္သားေသာ သေဘာထားအျမင္ႏွင့္ သံုးသပ္ေ၀ဖန္ခ်က္ တခု တေလမွ်မရွိ။ စာေပအျမင္ျဖင့္ သံုးသပ္ျခင္းဆိုသည့္တိုင္ ထိုကိစၥအေပၚ မည္သည့္စာေပအျမင္မွ် က်နပီျပင္စြာ ေဖာ္ထုတ္ရွင္းလင္းႏုိင္ျခင္းလည္းမရွိ။ ခပ္၀ါး၀ါး ေရးသားလိုက္ေသာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္သာ ျဖစ္သည္။

ေဆာင္းပါး ပထမပိုဒ္မွာပင္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ကစၿပီး ဗမာဆိုေသာ အသံုးအႏႈန္း တြင္က်ယ္လာခဲ့ရာက လြတ္လပ္ေရးရသည့္အ ခါ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ျပည္ေထာင္စု ဗမာႏိုင္ငံ မေခၚပဲ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံဟု ဘာ့ေၾကာင့္ေခၚလိုက္မွန္း မသိရေၾကာင္း သူ ကိုယ္တိုင္ သေဘာမေပါက္သည့္ကိစၥကို ၀န္ခံေျပာဆိုကာ ထိုကိစၥေနာက္ကြယ္တြင္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္တခု ရွိေနေၾကာင္းႏွင့္ ထိုလွ်ဳိ႕ ၀ွက္ခ်က္ကို မည္သူက ေဖာ္ထုတ္ေပးမလဲဟု မပီမသ အကူအညီေတာင္းလိုက္သည္။ ထိုကိစၥကို ရွင္းႏိုင္သူမွာ ၂၁ရာစု၏ သူရဲ ေကာင္းျဖစ္ရံုတြင္မက၊ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟုလည္း တရားလြန္ ဆိုလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ထို ကိစၥ၏ေနာက္ကြယ္၌ရွိေသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကို ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ေရး သဲလြန္စကို ေျပာျပန္သည္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ စစ္အုပ္စု ေရးဆြဲ ထားသည့္ အေျခခံဥပေဒကို ထိုကိစၥ၏ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ႀကီးအျဖစ္ မ၀ံ့မရဲ လံုးခ်လိုက္ၿပီး ဗမာႏွင့္ ျမန္မာဟူေသာ အသံုးအႏႈန္း ႏွစ္မ်ဳိး ၏ မူလဇာတ္ျမစ္ အရင္းခံ ျပႆနာကို ရွာမေနေတာ့ပဲ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဥပေဒကို အသက္သြင္းႏိုင္ေရး နယ္စပ္ေဒသေတြ ကို စည္းရံုးလ်က္ ဖက္ဒ ရယ္အစိုးရႏွင့္ ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္တခု ထူေထာင္ကာ စစ္အုပ္စုအား ဘက္ေပါင္းစံုမွ ထိုးစစ္ဆင္ဖို႔ရန္ တိုက္တြန္းထားသည္။ သို႔ရာတြင္ သူ႔ဦးတည္ခ်က္က စစ္အုပ္စုကိုယ္တိုင္ ေျပာလာမည့္ သုံးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး ျဖစ္ေန သည္။
စစ္အုပ္စုကို တိုက္ခိုက္ၿပီဆိုကတည္းက မထိတထိ လုပ္၍မရ။ အေတြးအေခၚ မျပတ္သား၍လည္း မရ။ အဖန္ဖန္ အခါခါ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ ရၿပီးျဖစ္သည့္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအရ စစ္အုပ္စုႏွင့္ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းစရာလည္း အေၾကာင္းမရွိ။ ဘက္ေပါင္းစံုမွ ထိုးစစ္ဆင္ၿပီ ဆို သည္ႏွင့္ လူထုႀကီး၏ အားႏွင့္ လူထုဘက္သား တပ္မေတာ္သားေကာင္းမ်ား၏ အားကိုပါ ရရွိလာမည္ျဖစ္ရာ စစ္အုပ္စုပ်က္သုဥ္း ေရးသည္သာ စစ္မွန္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အဆင့္တဆင့္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ယမေဓာေအာင္စိန္က ဗမာႏွင့္ ျမန္မာကိစၥ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ကို မည္သူက ေဖာ္ထုတ္ေပးမလဲဟု မပီမသ အကူအညီေတာင္းသည္ပင္ ျဖစ္ေစ၊ ထိုအသံုးအႏႈန္းႏွစ္မ်ဳိး၏ အရင္းခံျပႆနာကို ရွာမေနပါႏွင့္ေတာ့။ ျပန္လည္ပိတ္ပင္သည္ပင္ျဖစ္ေစ၊ က်ေနာ့္အေနျဖင့္ ဤ ကိစၥကို မျဖစ္မေန ေဖာ္ထုတ္ရွင္းလင္းရေပေတာ့မည္။
လြန္ေလၿပီးေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက သေဘာေပါက္ သိျမင္ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ ဗမာႏွင့္ ျမန္မာဟူေသာ ေ၀ါဟာရ အသံုး အႏႈန္းမ်ား၏ ကြဲျပားျခားနားမႈကို အမ်ားျပည္သူတို႔အား ရွင္းလင္းေျပာျပရန္မွာ က်ေနာ့္အတြက္ အပမ္းႀကီးသည့္ ကိစၥမဟုတ္။ အသိမဲ့မႈ အေမွာင္တိုက္အတြင္း မလိမ့္တပတ္ သြတ္သြင္းခံရကာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အဓမၼ ဖိႏွိပ္ပိတ္ပင္မႈမ်ားကို ႀကံဳေနရသည့္ ဗမာ ႏုိင္ငံ လူထုႀကီးတရပ္လံုးအား ဤကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းျပဖို႔ကို သမိုင္းေပးတာ၀န္တရပ္အျဖစ္ က်ေနာ္ ခံယူထားသည္။
ဤကိစၥကို ရွင္းလင္းၿပီး ျပည္သူလူထု တကယ္တမ္း လိုက္ပါေလွ်ာက္လွမ္းၾကရမည့္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို ျပသလိုက္ရံုမွ်ျဖင့္ က်ေနာ့္အား ဧရာမ ၂၁ရာစု သူရဲေကာင္းအျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဗမာတျပည္လံုး၏ အာဂ ကယ္တင္ရွင္ႀကီးအျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္း ေျမွာက္ပင့္ကင္ပြန္းတပ္စရာ မလို။ ႏွစ္ကာလ ၾကာရွည္စြာ မရွင္းမလင္းျဖစ္ခဲ့သည့္ ဤကိစၥကို ရွင္းလင္းရန္ အစေဖာ္ေပး လိုက္သည့္အတြက္မူ ယမေဓာေအာင္စိန္အား ေက်းဇူးတင္ရမည္ ျဖစ္၏။
ယမေဓာေအာင္စိန္က ျမန္မာအသံုးအႏႈန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သေဘာထား မတူညီေသာ အစုအဖြဲ႕သံုးဖြဲ႕ကို ေဖာ္ျပသြားေသးသည္။ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ လုပ္တဲ့အဖြဲ႕၊ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္တဲ့အဖြဲ႕၊ လူမ်ဳိးတန္းတူေရးအတြက္ တိုက္တဲ့အဖြဲ႕။ နအဖ စစ္အုပ္စုက ျမန္မာဟု သံုးသည္။ ဒုတိယအုပ္စုကမူ ဗမာ အသံုးအႏႈန္းကို ႏွစ္သက္၏။ တိုင္းရင္းသားအစုအဖြဲ႕ကေတာ့ သူတို႔ႏွင့္မ ဆိုင္သလို လ်စ္လ်ဴရႈေန၏ ဟု ယမေဓာေအာင္စိန္က ဆိုထားသည္။ မွား၏။ ဗမာျပည္ဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းကို သံုးၾကသူေတြရွိ သလို၊ ႏုိင္ငံေကာ လူမ်ဳိးကိုပါ ျမန္မာဟုသာ သံုးေနၾကေသာ ဒီမိုကေရစီသမားေတြ မ်ားစြာ ရွိ၏။ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာလည္း ျမန္မာ အသံုးအႏႈန္းအေပၚ မႀကိဳက္မႏွစ္သက္သူေတြရွိသလို သေဘာမေပါက္စြာ သံုးစြဲေနၾကသူေတြလည္း ရွိေန၏။
လက္ရွိအေျခအေန၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားထဲတြင္ တိုင္းရင္းသားတို႕၏ အေရးကိစၥကို မွန္ကန္စြာ နားလည္သိ ျမင္လာၾကသူေတြ ရွိသလို မသိေယာင္ေဆာင္ကာ ဇြတ္မွိတ္ၿပီး အမွားကို အမွန္ လုပ္ေနၾကေသာ ကိုယ္က်ဳိးၾကည့္သူေတြလည္း ရွိ ၏။ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာလည္း မိမိတို႕အေရးကို မွန္ကန္စြာ သေဘာေပါက္ၾကသူေတြ ရွိသကဲ့သို႕ ဒီမိုကေရစီ အေရၿခံဳသမားအ ခ်ဳိ႕လို ကိုယ္က်ဳိးငဲ့သူေတြ၊ ၀ါးလံုးေခါင္းထဲ လသာကာ ငါတေကာေကာခ်င္သူေတြ အေတာ္ကေလး ရွိ၏။ ထိုသူမ်ား သေဘာ ေပါက္သိျမင္လာေစရန္ ရွင္းလင္းတင္ျပရမည့္ ကိစၥမွာ က်ေနာ့္အတြက္ အပမ္းမႀကီးဟု ဆိုေသာ္လည္း ခပ္ေပါ့ေပါ့ကိစၥေတာ့ မ ဟုတ္။ ဤကိစၥႏွင့္ တဆက္တည္းမွာပင္ စကားဟဟ မေျပာရဲခဲ့ၾကေသာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကိစၥ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ကိုယ္ ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ကိစၥ၊ တမင္ပင္ ေ၀ေတ၀ါးတား လံုးတုတ္ခံေနရသည့္ အၾကြင္းအက်န္ အာဏာကိစၥတို႕လည္း ပါရွိလာမည္ ျဖစ္သည္။
ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီေခတ္မွစ၍ မပီမျပင္ ျဖစ္လာခဲ့ေသာ ဤကိစၥမွာ ဗိုလ္ေန၀င္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီေခတ္၊ မဆလေခတ္မ်ားမွ သည္ န၀တ-နအဖ ေခတ္သို႕တိုင္ ႏွစ္ကာလၾကာရွည္စြာ အမွန္ကို အမွား၊ အမွားကို အမွန္လုပ္ကာ လိမ္ညာလွည့္ဖ်ား ဖံုးဖိပိတ္ပင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္မႈမ်ား၊ ဆက္လက္ မႈိင္းတိုက္၀ါဒျဖန္႕မႈမ်ားျဖင့္ အေတာ္ႀကီး က်ယ္ျပန္႕စြာ ေနရာယူလာခဲ့ၿပီျဖစ္ရာ ဤသို႔ လူထုတရပ္ လံုးသာမက ကမၻာကိုပါ မိုးခါးေရေသာက္ခိုင္းမႈအား ေခ်ဖ်က္ေဆးေၾကာသင့္ၿပီဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ ဤအခန္းဆက္ ေဆာင္းပါး ကို လအနည္းငယ္မွ် ေရးသားေဖာ္ျပရေတာ့မည္ ျဖစ္ေလသည္။
စာသြားစာလာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ယမေဓာေအာင္စိန္သည္ ဗမာ-ျမန္မာ ကိစၥႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ပတ္သက္ေနေသာ ျပႆနာမ်ား အေပၚ အတန္အသင့္ သိထားသူျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ သို႔ရာတြင္ ပီျပင္ရွင္းလင္းစြာ နားလည္သေဘာေပါက္မႈေတာ့ မရွိ ေသး။ ထို႕ေၾကာင့္ ဤေဆာင္းပါးတြင္ ယမေဓာေအာင္စိန္ အစေဖာ္ေပးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ သူ၏ အေတြးအျမင္တခ်ဳိ႕ အေပၚ တည့္မတ္ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားကိုပါ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေဖာ္ျပသြားမည္ ျဖစ္သည္။
ရုိးရိုးသားသား မသိနားမလည္စြာ အယူအဆ မွားခဲ့သူမ်ား၊ မဆလေခတ္ တကၠသိုလ္ႏွင့္ အထက္တန္း၊ အလယ္တန္း၊ မူလတန္း ဆရာ ဆရာမမ်ား အပါအ၀င္ ၎တို႕ကတဆင့္ သင္ၾကားပို႕ခ်ေပးမႈကို ခံခဲ့ရေသာ န၀တေခတ္ ဆရာ ဆရာမမ်ားႏွင့္ ၎တို႕၏ တပည့္တပမ္းမ်ားအားလံုး၊ ႏွစ္ကာလၾကာရွည္စြာ လိမ္ညာလွည့္ဖ်ား ရိုက္သြင္းခံခဲ့ရသည့္ စစ္အုပ္စု လက္ေအာက္ခံ တပ္မွဴးတပ္ သားမ်ားအားလံုး၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားေယာင္ေယာင္၊ ႏုိင္ငံေရးသမားေယာင္ေယာင္၊ ပညာရွင္သင္တန္းဆရာေယာင္ေယာင္ျဖင့္ ပို႔ခ်ခ်က္ အမွားမ်ားေပးကာ တိုင္းရင္းသားတို႕ အေရးကိစၥအေပၚ သေဘာထား ေစတနာမမွန္သူမ်ား၊ ရန္သူအားေပးလုပ္ရပ္ မ်ားျဖင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနၾကသူမ်ား၊ အေရၿခံဳ ဒီမိုကေရစီသမားမ်ား၊ ေရာယိမ္းလိုက္ ဘသားယိမ္းလိုက္ သမားမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးတတ္ ေယာင္ကား သမားမ်ားႏွင့္ တမင္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အမွားကို အမွန္လုပ္ကာ လူထုအား ဆက္လက္လိမ္ညာ မိႈင္းတိုက္ေနၾက သူမ်ားအားလံုး ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ အမွန္တရားကို သေဘာေပါက္ သိျမင္၊ နားလည္ခံယူကာ ဗမာျပည္၏ ျပႆနာအ၀၀ ပီျပင္စြာ ရွင္းလင္းႏုိင္ၾက ပါေစသတည္း။
ဗမာႏွင့္ ျမန္မာ
ဗမာႏွင့္ ျမန္မာကို တလြဲအျမင္ျဖင့္ ကြဲျပားစြာ သေဘာေပါက္ မွတ္ယူထားၾကသူမ်ား ရွိသလို၊ ဗမာလည္း ျမန္မာ၊ ျမန္မာလည္း ဗမာ အတူတူပဲဟု ယူဆထားၾကသူေတြလည္း ရွိသည္။ ေရးေတာ့အမွန္ ဖတ္ေတာ့အသံ ဆိုသည့္အတုိင္း စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုမွန္ ေအာင္ ေရးသားသည့္အခါ ျမန္မာျပည္၊ ျမန္မာလူမ်ဳိးဟုေရး၍ စကားေျပာဆိုရာတြင္မူ ဗမာျပည္၊ ဗမာလူမ်ဳိးဟု သံုးႏႈန္းသည္မွာ မွန္ကန္ေၾကာင္း ခံယူထားၾကသူေတြလည္း ရွိသည္။ ၎တို႕အားလံုး မွား၏။ အခ်ဳိ႕က ဗမာလူမ်ဳိးဆိုသည္မွာ ဗမာအမ်ဳိးသား တမ်ဳိး သားတည္းကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ၿပီး ျမန္မာလူမ်ဳိးဆိုသည္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား အားလံုးကို ေပါင္းရံုး ေခၚဆိုသည့္ အမည္ျဖစ္သည္ဟု လြဲမွားစြာ နားလည္ထားၾကသည္။
စာေပ၊ ဗဟုသုတ ေခါင္းပါးသူမ်ား မီဒီယာလိုင္းတြင္ ၀င္ေရာက္ေနရာယူလာသည္မွာ အနာဂတ္တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳ ၾကရမည့္ လူငယ္ထုအတြက္ အႏၱရာယ္ပင္ ျဖစ္သည္။ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဥာဏ္ နည္းပါးေသာ ဦးေဏွာက္တြင္းသို႕ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ အမွားမ်ား ၀င္ေရာက္သြားႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္က အာရ္အက္ဖ္ေအမွ ေဆာင္းပါးရွင္ ေမစာ ဆိုေသာ မိန္းမရြယ္တေယာက္က ဗမာ-ျမန္မာ အသံုးအႏႈန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ငါ့စကားႏြားရ ေျပာသြားသည္ကိုလည္း စိတ္မ ခ်မ္းသာစြာ ၾကားခဲ့ရသည္။ သေဘာထား ေစတနာ မမွန္ကန္ေသာေၾကာင့္ အသံက က်က္သေရမရွိသည့္အျပင္ အေတြးအျမင္ လြဲမွားစြာ ထိကပါး ရိကပါး ေျပာသြားသည့္ အေၾကာင္းအရာေတြကလည္း အႏွစ္သာရ ကင္းမဲ့ေန၏။
“အဂၤလိပ္လို ေရးတဲ့ေျပာတဲ့အခါ ျမန္မာလို႕ပဲ သံုးပါ။ ဘားမားလို႔ မသံုးပါနဲ႕။ ဒီလို သတ္မွတ္ခ်က္ ခ်ထားပါတယ္။ ဒီအထိ ေမစာတို႕ ဘာမွျငင္းစရာ မေတြ႕လွပါဘူး။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံပဲ ပီပီသသေခၚတာ ႀကိဳက္တာေပါ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေဒသ ဘယ္သူက ေခၚ ေစေခၚေစ ဘားမားဆိုတာႀကီးက မပီမသေခၚတဲ့ အသံႀကီးပဲ။”ဟု သူမက ဆိုသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတခု တြင္ ဤႏုိင္ငံကို ဘယ္လိုမ်ဳိး ေခၚေစလိုေၾကာင္းေမးရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ဘားမားပါ”ဟု ေျဖဆိုသြားခဲ့သည္ကို အမွတ္ရ မိသည္။
တိုင္းျပည္ကို ျမန္မာျပည္ဟုေခၚ၍ အမ်ားစုျဖစ္ေနသည့္ လူမ်ဳိးႀကီးကို ဗမာလူမ်ဳိးဟု ေခၚေစဟု အာဏာပိုင္ေတြက ျပဌာန္းေၾကာင္း လည္း သူမက ေျပာသြားေသးသည္။ ဘယ္အာဏာပိုင္ေတြက ဘယ္တုန္က ဘယ္မွာ ျပဌာန္းတာလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ မေဖာ္ျပ။ ၁၉၄၇၊ ၁၉၇၄၊ ၂၀၀၈ မည္သည့္ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ စာအုပ္ထဲတြင္မွ် ထိုျပဌာန္းခ်က္ မပါရွိ။ “တိုင္းျပည္ကို ျမန္မာျပည္၊ လူမ်ဳိး လည္း ျမန္မာလူမ်ဳိးဆိုလွ်င္ တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ မလိမ့္တပတ္ လုပ္ရာက်မွာေပါ့”ဟုလည္း သူမက ဆိုသည္။ ဖဆပလ၊ မဆလ၊ နအဖတို႕ ေျပာင္ေျပာင္ႀကီး မလိမ့္တပတ္လုပ္ေနခဲ့သည္ကို ထိုမိန္းမက ေျပာင္ေျပာင္ႀကီး လိမ္ညာဖံုးကြယ္လိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ တကယ့္အျဖစ္မွန္သည္ ထိုမိန္းမအေျပာႏွင့္ ဆန္႕က်င္ဘက္ ျဖစ္၏။ တိုင္းျပည္ကို ဗမာျပည္ဟုေခၚၿပီး အမ်ားစုျဖစ္ သည့္ လူမ်ဳိးႀကီးကို ျမန္မာဟု ေခၚေစျခင္းသည္သာ တကယ့္အမွန္တရားႏွင့္ ကိုက္ညီမည္ ျဖစ္ေလသည္။
ပထမ သက္ေသ
တကယ္ေတာ့ ဗမာ ဆိုသည္မွာ ၁၉၃၀ျပည့္ႏွစ္ မတိုင္မီ အထက္ေက်ာ္ကာရီက “ျမန္မာ” အမ်ားအျပားပင္ မိမိတို႕ကိုယ္ မိမိတို႔ “ဗမာ”ဟူ၍ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲခဲ့ျခင္းမွအပ မည္သည့္ သမုိင္းမွတ္တမ္းတြင္မွ် မရွိခဲ့ဘူးေသာ အမည္ျဖစ္သည္။ အခ်ဳိ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ားက လည္း အာဓကပၸ ကမၻာဦးက်မ္းအရ လူသည္ ျဗဟၼာက ဆင္းသက္သည္ဟူေသာအယူျဖင့္ ျဗဟၼာလူမ်ဳိးဟုေခၚရာမွ ျဗဟၼာကို သရ ေခ်ၿပီး ဗမာဟူ၍ ျဖစ္လာခဲ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။ ဤသည္မွာ ပါးစပ္ရာဇ၀င္မွ်သာျဖစ္ၿပီး သမိုင္းေၾကာင္းအရမူ ခိုင္မာသည့္ သက္ေသအေထာက္အထားတခု မဟုတ္ႏုိင္ေခ်။ ျမန္မာဟူေသာ အမည္ကိုသာ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံု အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ေပါင္း ၉၀၀ခန္႕က အစျပဳ၍ ေက်ာက္စာမင္စာတို႕တြင္ ေတြ႕လာခဲ့ရေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ဗမာဟူ၍ မရွိ။ ရွင္းရွင္းဆိုရလွ်င္ ဗမာ သည္ သခင္ဘေသာင္း ဦးစီးတည္ေထာင္ခဲ့ေသာ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးသမိုင္း စာမ်က္ႏွာ ၁၃၃ႏွင့္ ၂၁၅တို႕တြင္ တို႕ဗမာဟု အ ဘယ့္ေၾကာင့္ သံုးႏႈန္းရပံု၊ ဗမာဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းခ်က္ႏွင့္ ဗမာျပည္္ဟူေသာ အေခၚအေ၀ၚအေပၚ တို႔ဗမာ အစည္းအရံုး၀င္ သခင္အမ်ားစု၏ သေဘာထား ေစတနာကို ေဖာ္ျပထားသည္။ တို႕ဗမာအစည္းအရံုးသမုိင္းမွာ ဗမာႏုိင္ငံ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ ရာႏွင့္ခ်ီေသာ တို႕ဗမာအစည္းအရံုး၀င္မ်ား ပါ၀င္သည့္ သမိုင္းျပဳစုေရးအဖြဲ႕က ေကာ္မတီဖြဲ႕လ်က္ ၁၉၆၄ခု ႏွစ္မွ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္အထိ အခ်ိန္ယူျပဳစုခဲ့ေသာ အားထားေလာက္ဖြယ္ရာ သမိုင္းတေစာင္ျဖစ္ရာ ထြက္ရွိၿပီး လမ်ားမၾကာမီမွာပင္ မဆလ၏ ပိတ္ပင္ျခင္းခံခဲ့ရသည့္ စာအုပ္ျဖစ္သည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါ စာမ်က္ႏွာတို႔မွ စာပိုဒ္အခ်ဳိ႕ကို မူရင္းစာလံုးေပါင္း သတ္ပံု မ်ားအတိုင္း ေဖာ္ျပပါမည္။
“တို႔ဗမာ အစည္းအရံုး”ဟူရာ၌ တို႕ဗမာျပည္ထဲ၌ရွိေသာ လူမ်ဳိးအားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ အဓိပၸါယ္ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း အထိမ္းအ မွတ္အျဖစ္ “တို႕ဗမာ”ဟု ေခၚေ၀ၚသံုးႏႈန္းျခင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာဟူေသာစကားမွာ ျမန္မာ၊ မာသည္ ဟူေသာ အဓိပါယ္ကို ေဆာင္ ေသာ္လည္း ႏွာသံပါ၍ ေဘာင္က်ဥ္းသည္။ အားနည္းသည္။ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ပေလာင္၊ ေတာင္သူ၊ ဆလံု၊ နာဂ၊ ျမန္မာ စေသာ ဗမာတိုင္းရင္းသားအားလံုးကို ၿခံဳ၍ ငံုမိေစရန္ “ဗမာ”ဟူေသာ စကားလံုးကို ေရြးသည္။ အသံထြက္ မာေက်ာ ၍ သံုးစြဲသည္။ တဖန္ “ဘ”ကုန္းႏွင့္ “ဘမာ”ဟု မေရးဘဲ “ဗ”လခ်ဳိက္ႏွင့္ ေရးျခင္းမွာလည္း “ဘ”သည္ ရံဖန္ရံခါ “ဖ”သံထြက္သ ျဖင့္ စိတ္မခ်ရေသာေၾကာင့္ “ဗ”လခ်ဳိက္ႏွင့္ “ဗမာ”ဟု ေရးသည္။ (တို႔ဗမာအစည္းအရံုးသမုိင္း၊ ေခတ္သစ္လူငယ္တစုႏွင့္ တို႔ဗမာ ၀ါဒအစ၊ စာ ၁၃၃)
တို႔ဗမာအစည္းအရံုးသည္ မူလ တည္ေထာင္စဥ္မွစ၍ သမုိင္းတေလွ်ာက္လံုး လူမ်ဳိးစုအားလံုး၏ ညီညြတ္ေရးကို အေလးေပးခဲ့ ေၾကာင္း၊ “တို႔” ဟူေသာစကား၊ “ဗမာ” ဟူေသာစကား၊ “ဗမာႏုိင္ငံ၊ ဗမာျပည္” ဟူေသာစကားတို႕ကို တီထြင္၍ တိုင္းရင္းသားစစ္ စစ္ဟူေသာ အမည္နာမ တပ္ဆင္ခဲ့ျခင္းျဖင့္ သိသာထင္ရွားေပသည္။
သခင္မ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ျမန္မာျပည္ ဆိုေသာစကားမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ေနထိုင္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံဟု အဓိပၸါယ္ေရာက္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုသည္မွာ ျမန္မာပေဒသရာဇ္မ်ားက ေပးေသာနာမည္ ျဖစ္သည္။ မမွန္ကန္။ ဗမာႏုိင္ငံသည္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတမ်ဳိးတည္း ေနထိုင္ေသာ ႏုိင္ငံမဟုတ္။ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ကယား၊ ခ်င္း၊ ေတာင္သူ၊ ပအိုး၊ ပေလာင္၊ မြန္၊ ျမန္မာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း စေသာ တိုင္းရင္း သားလူမ်ဳိးေပါင္းစံု ေနထိုင္ေသာႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမန္မာျပည္ဟု မသံုး။ ဗမာႏုိင္ငံ၊ ဗမာျပည္ဟု သံုးသည္။ သို႔မွသာ ညီညြတ္မွန္ကန္မည္။ ဗမာႏုိင္ငံတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ တိုင္းရင္းသားအားလံုးကို ဗမာဟု ေခၚသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ တို႔ဗမာ သီခ်င္းတြင္ “တုိ႔ဗမာ …၊ ေဟ့ … တို႔ဗမာ၊ ဗမာျပည္တ၀ွမ္းအကုန္ တို႔အိမ္မွတ္ပါ။ တို႔ယာမွတ္ပါ၊ အဲဒါ “တို႔ဗမာ”ဟု ထည့္ သြင္းသီဆိုခဲ့ၾကသည္။ “ျမစ္ႀကီးနားမွ တို႔ဗမာတေယာက္ အေစာ္ကားခံရလွ်င္ ေယး၊ ၿမိတ္၊ ထား၀ယ္မွ တို႔ဗမာမ်ားက ဆတ္ဆတ္ ခါေအာင္ နာၾကပါ”ဟု ေဟာေျပာခဲ့ၾကသည္။ (တို႔ဗမာအစည္းအရံုးသမိုင္း၊ လူမ်ဳိးစုမ်ား ေသြးစည္းညီညြတ္ျခင္း၊ စာ ၂၁၅)
ထိုစာမ်က္ႏွာတြင္ ေအာက္ေျခမွတ္စုအျဖစ္ မဆလ၏ ဇြတ္အတင္း မလိမ့္တပတ္လုပ္မႈကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ဗမာ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာဟူေသာ အသံုးအႏႈန္းအတြက္ ျပည္ေထာင္စုဆိုရွယ္လစ္သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒ ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အဓိပၸါယ္ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား စာတမ္း၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၈ ေအာက္ဆံုးပိုဒ္တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ရွင္းလင္းထားပါ သည္။
ျပည္ေထာင္စု ဆိုရွယ္လစ္သမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ဟု ေခၚထားျခင္းမွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစံုတို႕ စုေပါင္းေနထိုင္သည့္ ျပည္နယ္ ႏွင့္ တိုင္းမ်ား ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံျဖစ္ေၾကာင္း၊ သမုိင္းစဥ္တေလွ်ာက္ ေျမွာ္မွန္းခဲ့ၾကသည့္ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ကို ၿမဲၿမံခိုင္မာစြာ တည္ေဆာက္က်င့္သံုးသြားမည့္ ႏုိင္ငံျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘုရင္စံနစ္ျဖင့္ အုပ္စိုးေသာ ႏုိင္ငံမဟုတ္ဘဲ လုပ္သားျပည္သူတို႕ အာဏာပိုင္စိုးေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားကို သိမ္းက်ဳံးေပါင္းရံုး၍ ေခၚဆိုသည့္ ျမန္မာဟူေသာ လူမ်ဳိးမ်ား မွီတင္းေနထိုင္ရာ ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ထင္ရွားေစရန္ ျဖစ္သည္။
အထက္ပါစာတြင္ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးက “ဗမာ”ဟူေသာ ေ၀ါဟာရႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္းေဖာ္ျပသလိုမ်ဳိး “ျမန္မာ”ဟူေသာ အ သံုးအႏႈန္းအေပၚ ေသခ်ာက်နစြာ အက်ဳိးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ရွင္းလင္းေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိေခ်။ က်င့္သံုးအုပ္ခ်ဳပ္မည့္ပံုစံကို မဆီမ ဆိုင္ ေဖာ္ျပကာ ဘာ့ေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား အားလံုးကို ျမန္မာဟု သိမ္းက်ံဳးေပါင္းရံုးေခၚဆိုရေၾကာင္း မရွင္းဘဲ ျမန္မာႏိုင္ ငံဟု ဇြတ္အတင္း ေခၚေ၀ၚလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။
(ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါမည္။)
ShareThis


For men may come and men may go,
But I go on for ever!

***Silver Moon*** အီးေမးလ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္