ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကို နရင္းအုပ္ရင္း တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။

> ဆရာၾကီး ဦးတင္မိုးက အလြန္ ပံုေျပာေကာင္းပါတယ္။
ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ထြက္မ်ားအေၾကာက္လြန္ပံုမ်ားကိုရီစရာမ်ားနဲ ့ရွင္းျပ ပါတယ္။
ေဆးေပါလိပ္ၾကီးခဲျပီး ဆရာၾကီးနဲ ့ႏိူင္ငံျခားသားပညာရွင္မ်ားႏွင့္ညေနေစာင္းခါနီးေျပာေနရင္း
ဆရာၾကီး သမီးမမ ၀၀ေရာက္လာျပီး ဒီညဘယ္လ္ဂ်ီယန္ျပန္အိပ္မွာအပါးဟုအသံၾကားလို ့ ဆရာၾကီးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္ထဲကမီးေသလိုက္ ျပန္မီးတို ့လိုက္လုပ္ေနတဲ့
ျမန္မာေဆးေပါလိပ္ၾကီးလဲတိုသြားျပီ၊
အျပင္ဥေရာပကေနမင္းၾကီးလဲ ညိုသြားျပီ
ငါ့ကိုဗမာျပည္က အိမ္ျပန္ပို ့လို ့ေျပာရမွာ စစ္ဗိုလ္ေတြ မတန္ရာ ပုလင္ေနရာေပၚတက္ျပီး္
ညစ္က်ယ္ပံု ဖမ္းဆီးေနတာေတြေျပာရင္း ေမ့သြားတယ္တဲ့။
က်ြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့တသက္စာသင္ခန္းစာေတြအမ်ားၾကီးရသြားတယ္။

ေဒၚစု တရားေဟာရင္ ခဏခဏ ပါ႒ိ ထဲ့ေျပာတယ္။လူေတြ စာေရးရင္လဲ ထဲ့တယ္။
ဒီေလာက္ခက္တဲ့ စကားလူတိုင္းနားလည္လားတဲ့။ဘာသာျပန္ျပီးသားမရွိေသးလို လားတဲ့့
ႏိူင္ငံေရးမျဖစ္ညစ္က်ယ္၊သံုးမရတဲ့ျမန္မာျပည္ကဘြဲ ့နဲ ့အင္းဂလိလိုေလး လွည္းေဒါက္နဲ ့
က်ြန္ေတာ့္ ေခါင္းကပုတ္ေလာက္ျဖစ္သြားတယ္။ေနာင္ဆိုရင္ေ၀းေ၀းက ဘဲ -----ေနာက္ပြဲမရိွခင္တံုးကစဥ္းစားေနတာ)
ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ထြက္မ်ားအေၾကာက္လြန္ပံုမ်ားကိုရီစရာမ်ားနဲ ့ရွင္းျပေနတာကို
အသာေလးနားေထာင္ရာက အေတြးတိမ္လိပ္ျဖဴျဖဴၾကီး ေပၚစီးျပီး
ပထမဆံုး ျမင္ဘူးခဲ့တဲ့ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ မ်ားအစည္းေ၀းကို ေရာက္သြားပါ။
မနက္အေစာၾကီးထျဖစ္တယ္။ဒီေန ့စေနေန ့ေလ။
အရင္အပါတ္ကလက္က်န္ ေလာက္စာလံုးေတြကိုအရင္စစ္ၾကည့္တယ္။
ရြံခူးရတာပညာပါတယ္၊ေဂြးတြယ္ေမ်ာ့ကလဲေၾကာက္ရေသးတယ္မဟုတ္လား။
၀က္စာရိပ္ရင္း တူးရတာမို ့အခ်ိန္ကသိပ္မရ
သဲပါတဲ့ ရြံ ့ကိုယူလာမိရင္ ေမာဘို ့သာျပင္ေတာ့။ရြ ံ ့ကိုတြင္းထဲထဲ့ေထာင္း
ေစးပိုင္လာေတာ့မွ ေလာက္ေလးခြသားေရနဲ ့အေနေတာ္ အလံုးေလးေတြလုပ္ရပါတယ္။
ရြံ ့လံုးေလးေတြကို အရြယ္ညီေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ ့ပြတ္ျပီး မွန္ကြဲစနဲ ့ ေျပာင္လာေအာင္ လွိမ့္ပါတယ္။ ေျပာင္လာတဲ့ အလံုးကိုမွ အမွိဳက္ပံုကေကာက္လာတဲ့ သြတ္ျပားစုတ္ အပိုင္းေပၚတင္ျပီး
အရိပ္ေအာက္မွာေနလွန္းပါတယ္။ေက်ာက္ဒိုးစေပၚစလို ့ထင္တယ္။
“သီခ်င္းထဲမွာက ေသးငယ္တဲ့အပ္ကေလးကပင္ ဒံုးပ်ံနဲ ့ျဂိဳလ္တုၾကီးကိုပင္ တဲ့
၁၉၇၀ ေလာက္ကစၾကားဘူးတာ ၂၀၁၀ အထိသူမ်ားတိုင္းျပည္ အမွိဳက္ပံုကေကာက္လာတဲ့
အေဟာင္းေတြ ေစ်းၾကီးေပးေနရတံုးဘဲ။
တေလာကဖတ္လိုက္ရတယ္။ေခာတ္မွီစက္မွဳႏိူင္ငံၾကီးတည္ေဆာက္ေတာ့မယ္တဲ့
ရင္ထဲမွာဆို ့ျပီး ၀မ္းသာလိုက္တာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ျပင္ဆင္လာတာ
အခုေတာ့လမ္းစရျပီေပါ့။ သပ္ရပ္ေသာ ေသးငယ္ေသာ မာေၾကာေသာ ျပည္တြင္းျဖစ္ အပ္ေတြနဲ ့
အ၀တ္စုတ္ေတြကို အသက္ၾကီးမွ တ၀ၾကီးခ်ဳပ္၀တ္ျပစ္မယ္။အဲ နဖါးေပါက္ကေကာ ”
ေလာက္စာလံုးကို တပါတ္ေလာက္ထားၾကည့္ျပီး လက္နဲ ့အသာေခါက္ၾကည့္တယ္။
မကြဲေတာ့ဘူးဆိုရင္ အိပ္ထဲကိုေရြးထဲ့တယ္။ကြဲရင္ေတာ့ ႏွေျမာစရာၾကီးေလ၊လက္ျဖစ္ကိုး
လူၾကီးေတြနားမလည္ပါဘူး ႏွစ္၃၀ေတာင္ လက္ျဖစ္လုပ္ဖို ့မႀကိဳစားဘဲ။ေရာင္းတုတ္ ရက္တယ္။
အားလံုးသူတို ့ပိုင္တာတဲ့။ခဏခဏေျပာေနၾကတာဘဲ။
ကိုယ္နဲ ့မဆိုင္ဘူး။ေဘာင္းဘီတိုကိုႏွီးနဲ ့ေသေသခ်ာခ်ည္ျပီး
ေလးခြသားရည္ကို စစ္ျပီး အျပင္ကိုေျခလွမ္းလိုက္တယ္။
ဟဲ့ေကာင္ေလး အေ၀းၾကီးမသြားနဲ ့အေမကလွမ္းေအာ္တယ္။
ေနထြက္စဆိုေတာ့ ငွက္သံေတြက ေရႊနတ္တာင္ စမ္းေခ်ာင္း တဘက္တခ်က္မွာဆူညံေနသည္။
မဲမဲတူးတူးဗိုက္ပူ အိမ္ေပါက္၀ကိုသြားျပီး အေဖၚေခၚလိုက္တယ္။
အသားညက္ညက္ ညိုညို မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္နဲ ့ပူစူးမ ကိုပါဆက္ေခၚလိုက္တယ္။ခဏဆိုျပီး
သူ ့အေမအလစ္မွာလိုက္လာတယ္။ ရြာထဲပါတ္ေလ်ွာက္လိုက္ရင္ လူငယ္တပ္ဖြဲ ့ေတြစံုျပီ။
လက္နက္ေတြအသီးသီးစစ္ေဆး ၾကျပီး ေခ်ာင္းေလး ေဘးက အူတူတူ အတတငွက္ေတြကို
ရွာပစ္ၾကတယ္။အဲဒီတံုးက ၉ႏွစ္ ၁၀ႏွစ္၀န္းက်င္ေလ
ေရကူးလိုက္ငွက္ပစ္လိုက္နဲ ့ ဥေရာပလိုေရကူးသင္တန္း အားကစားသင္တန္းမလိုပါဘူး
ေခ်ာင္းထဲဒိုင္ဗင္တင္လွဆိုျပီး ခုန္ခ်ရင္းတတ္သြားတာဘဲ
ေနလံုးၾကီးက သစ္ပင္ဖ်ားကို ေက်ာ္သြားေတာ့ ဗို္က္ကာလာတယ္။ငွက္ေမႊးေတြႏွတ္နဲ ့
ငွက္ပစ္ စစ္သူၾကီးက်ြန္ေတာ္က လူစြာလုပ္ျပီးမီးကင္ဖို ့မီးျခစ္စျခစ္တယ္။
အဖြားဆီကခိုးလာတဲ့ ေၾကး၀ါမီးျခစ္က လက္ဖ်ားေသြးစ သာထြက္ေစျပီး
မီးစမရေတာ့ အားလံုးေက်ာင္းထဲသြားမယ္။ဆရာတို ့အိမ္မွာ တခုခုေတာင္းစားၾကမယ္။
အလယ္တန္းေက်ာင္း၀ ေရာက္ေတာ့ စစ္တပ္ကဂ်စ္ကားေတြရပ္ထားေတြ ့တယ္။
အသာေလးကပ္သြားေတာ့
“ေတာင္သူလယ္သမားဦးၾကီးမ်ားအတြက္ လက္မွဳလယ္ယာမွ စက္မွဳလယ္ယာသို ့တဲ့
လူလူခ်င္းေခါင္ပံုျဖတ္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းတဲ့
ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ လူ ့ေဘာင္သစ္ တဲ့
မ်က္ႏွာက ပူစူးမအိမ္ကသားေပါက္စ၀က္မမ်က္ႏွာနဲ ့
ကုိလ္လံုးက ဘုတ္အီးငွက္လို
အစိမ္းေရာင္ပုတ္ပုတ္ အ၀တ္ေတြ၀တ္ထားျပီး
အဖြားအင္းက်ီ္ရင္ဘတ္မွာ တတ္တဲ့ ေရႊၾကယ္သီးကို ပုခံုးမွာတတ္ျပီးေျပာေနတာ။
အေဖ့ကိုလဲေတြ ့လိုက္ရတယ္၊ေက်ာင္းဆရာေတြလဲ တပည့္ေတြလိုဘဲထိုင္ေနၾကတယ္။
ေခါင္းပု၀ါအုပ္ျပီးကြမ္းငံုထားတဲ့ လယ္သမားေတြေရာ လက္ခုတ္ေတြတီးလိုက္ၾကတာ
ကေလးျဖစ္တဲ့က်ြန္ေတာ္မွတ္မိပါေသးတယ္။ဦးတင့္ေဆြတဲ့၊
အေရွ ့ ေတာင္တိုင္းကေလ။ဦးေအာင္ေသာင္း(စက္မွဳ၁)အရင္ကေပါ့ ။
လက္မွဳလယ္ယာမွ စက္မွဳလယ္ယာသို ့တဲ့
နားမလည္ပါ၊ အခု ဥေရာပ ေရာက္တဲ့ အသက္၅၀ ထိေပ့ါ
အေဖတို ့စားပြဲရွည့္ေတြမွာ ငွက္ေပ်ာသီး။မုန္ ့ထုတ္ေတြ။အေဖ့နားအသာေလးကပ္သြားတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြလဲသူတို ့အေဖေတြနားကပ္ကုန္ၾကျပီ
စဥ္ျမင့္ေပၚက ၀က္လိုလို လိပ္လိုလို လူၾကီးက အသံပိုျမင့္ျပီး
အျမဳေတပါတီကတဆင့္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကို တည္ေဆာက္
လက္ကငွက္ေပ်ာသီးကိုဆြဲတာ
ေဖ်ာင္းကနဲ ဇက္ပိုးကိုအေဖကရိုက္လိုက္တယ္
က်ြန္ေတာ္တသက္လံုးမွတ္မိသြားပါသည္။
ဗိုက္ဆာေနတဲ့ သားကိုေတာင္အမွတ္မထားဘဲ
ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကို လိမ္ညာျပီး နရင္းအုပ္ရင္း တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။
အခုလဲ လုပ္ျပန္ျပီ ေရျမင္းးလိုလို ေတာေၾကာင္လိုလိုလူက
အစိမ္းေရာင္ပုတ္ပုတ္ အ၀တ္ေတြ၀တ္ထားျပီး
ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ဒီမိုကေရစီ နဲ ့
ေခာတ္မွီစက္မွဳႏိူင္ငံၾကီးတည္ေဆာက္ေတာ့မယ္တဲ့
ထပ္ျပီး နားမလည္ပါ၊နားလည္ဘို ့့ကလဲ
ဒုတိယစစ္ကျပာၾကခဲ့တဲ့ အိမ္ေတြက
တခါးဖြင့္ အႏွိပ္ခံကုလားထိုင္ ထမင္းခ်က္ ဟင္းဘူးအဆင္သင့္
အိပ္ယာကို အနိမ့္အျမင္ လိုသလို စက္ေတြဘဲသံုး
အိမ္ထဲမွာေနျပီး သိခ်င္ေျပာခ်င္တာသံုးတဲ့ကြန္ျပဴတာနဲ ့
ဥေရာပေရာက္ေနေတာ့လဲ
ဆရာၾကီးက ေမာင္ရင္ဘယ္ေတာ့ေလာက္ျမန္မာျပည္ျပန္ျဖစ္မလဲတဲ့
ခင္ဗ်ားတို ့ေကာဘယ္ေတာ့လဲ

ဆရာၾကီးဦးတင္မိုး ေရာက္တဲ့ဘ၀မွာ
လြတ္လပ္ျပီး တရားမွ်တမွဳ ဦးေဆာင္ႏိူင္ပါေစ။

***သားတပည့္
ေဌးတင့္
ယာရီမွထာ၀ရနယ္သာလန္

ဆရာၾကီး ဦးတင္မိုးက အလြန္ ပံုေျပာေကာင္းပါတယ္။
ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ထြက္မ်ားအေၾကာက္လြန္ပံုမ်ားကိုရီစရာမ်ားနဲ ့ရွင္းျပ ပါတယ္။
ေဆးေပါလိပ္ၾကီးခဲျပီး ဆရာၾကီးနဲ ့ႏိူင္ငံျခားသားပညာရွင္မ်ားႏွင့္ညေနေစာင္းခါနီးေျပာေနရင္း
ဆရာၾကီး သမီးမမ ၀၀ေရာက္လာျပီး ဒီညဘယ္လ္ဂ်ီယန္ျပန္အိပ္မွာအပါးဟုအသံၾကားလို ့ ဆရာၾကီးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ လက္ထဲကမီးေသလိုက္ ျပန္မီးတို ့လိုက္လုပ္ေနတဲ့
ျမန္မာေဆးေပါလိပ္ၾကီးလဲတိုသြားျပီ၊
အျပင္ဥေရာပကေနမင္းၾကီးလဲ ညိုသြားျပီ
ငါ့ကိုဗမာျပည္က အိမ္ျပန္ပို ့လို ့ေျပာရမွာ စစ္ဗိုလ္ေတြ မတန္ရာ ပုလင္ေနရာေပၚတက္ျပီး္
ညစ္က်ယ္ပံု ဖမ္းဆီးေနတာေတြေျပာရင္း ေမ့သြားတယ္တဲ့။
က်ြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့တသက္စာသင္ခန္းစာေတြအမ်ားၾကီးရသြားတယ္။

ေဒၚစု တရားေဟာရင္ ခဏခဏ ပါ႒ိ ထဲ့ေျပာတယ္။လူေတြ စာေရးရင္လဲ ထဲ့တယ္။
ဒီေလာက္ခက္တဲ့ စကားလူတိုင္းနားလည္လားတဲ့။ဘာသာျပန္ျပီးသားမရွိေသးလို လားတဲ့့
ႏိူင္ငံေရးမျဖစ္ညစ္က်ယ္၊သံုးမရတဲ့ျမန္မာျပည္ကဘြဲ ့နဲ ့အင္းဂလိလိုေလး လွည္းေဒါက္နဲ ့
က်ြန္ေတာ့္ ေခါင္းကပုတ္ေလာက္ျဖစ္သြားတယ္။ေနာင္ဆိုရင္ေ၀းေ၀းက ဘဲ -----ေနာက္ပြဲမရိွခင္တံုးကစဥ္းစားေနတာ)
ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ထြက္မ်ားအေၾကာက္လြန္ပံုမ်ားကိုရီစရာမ်ားနဲ ့ရွင္းျပေနတာကို
အသာေလးနားေထာင္ရာက အေတြးတိမ္လိပ္ျဖဴျဖဴၾကီး ေပၚစီးျပီး
ပထမဆံုး ျမင္ဘူးခဲ့တဲ့ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ မ်ားအစည္းေ၀းကို ေရာက္သြားပါ။
မနက္အေစာၾကီးထျဖစ္တယ္။ဒီေန ့စေနေန ့ေလ။
အရင္အပါတ္ကလက္က်န္ ေလာက္စာလံုးေတြကိုအရင္စစ္ၾကည့္တယ္။
ရြံခူးရတာပညာပါတယ္၊ေဂြးတြယ္ေမ်ာ့ကလဲေၾကာက္ရေသးတယ္မဟုတ္လား။
၀က္စာရိပ္ရင္း တူးရတာမို ့အခ်ိန္ကသိပ္မရ
သဲပါတဲ့ ရြံ ့ကိုယူလာမိရင္ ေမာဘို ့သာျပင္ေတာ့။ရြ ံ ့ကိုတြင္းထဲထဲ့ေထာင္း
ေစးပိုင္လာေတာ့မွ ေလာက္ေလးခြသားေရနဲ ့အေနေတာ္ အလံုးေလးေတြလုပ္ရပါတယ္။
ရြံ ့လံုးေလးေတြကို အရြယ္ညီေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ ့ပြတ္ျပီး မွန္ကြဲစနဲ ့ ေျပာင္လာေအာင္ လွိမ့္ပါတယ္။ ေျပာင္လာတဲ့ အလံုးကိုမွ အမွိဳက္ပံုကေကာက္လာတဲ့ သြတ္ျပားစုတ္ အပိုင္းေပၚတင္ျပီး
အရိပ္ေအာက္မွာေနလွန္းပါတယ္။ေက်ာက္ဒိုးစေပၚစလို ့ထင္တယ္။
“သီခ်င္းထဲမွာက ေသးငယ္တဲ့အပ္ကေလးကပင္ ဒံုးပ်ံနဲ ့ျဂိဳလ္တုၾကီးကိုပင္ တဲ့
၁၉၇၀ ေလာက္ကစၾကားဘူးတာ ၂၀၁၀ အထိသူမ်ားတိုင္းျပည္ အမွိဳက္ပံုကေကာက္လာတဲ့
အေဟာင္းေတြ ေစ်းၾကီးေပးေနရတံုးဘဲ။
တေလာကဖတ္လိုက္ရတယ္။ေခာတ္မွီစက္မွဳႏိူင္ငံၾကီးတည္ေဆာက္ေတာ့မယ္တဲ့
ရင္ထဲမွာဆို ့ျပီး ၀မ္းသာလိုက္တာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ျပင္ဆင္လာတာ
အခုေတာ့လမ္းစရျပီေပါ့။ သပ္ရပ္ေသာ ေသးငယ္ေသာ မာေၾကာေသာ ျပည္တြင္းျဖစ္ အပ္ေတြနဲ ့
အ၀တ္စုတ္ေတြကို အသက္ၾကီးမွ တ၀ၾကီးခ်ဳပ္၀တ္ျပစ္မယ္။အဲ နဖါးေပါက္ကေကာ ”
ေလာက္စာလံုးကို တပါတ္ေလာက္ထားၾကည့္ျပီး လက္နဲ ့အသာေခါက္ၾကည့္တယ္။
မကြဲေတာ့ဘူးဆိုရင္ အိပ္ထဲကိုေရြးထဲ့တယ္။ကြဲရင္ေတာ့ ႏွေျမာစရာၾကီးေလ၊လက္ျဖစ္ကိုး
လူၾကီးေတြနားမလည္ပါဘူး ႏွစ္၃၀ေတာင္ လက္ျဖစ္လုပ္ဖို ့မႀကိဳစားဘဲ။ေရာင္းတုတ္ ရက္တယ္။
အားလံုးသူတို ့ပိုင္တာတဲ့။ခဏခဏေျပာေနၾကတာဘဲ။
ကိုယ္နဲ ့မဆိုင္ဘူး။ေဘာင္းဘီတိုကိုႏွီးနဲ ့ေသေသခ်ာခ်ည္ျပီး
ေလးခြသားရည္ကို စစ္ျပီး အျပင္ကိုေျခလွမ္းလိုက္တယ္။
ဟဲ့ေကာင္ေလး အေ၀းၾကီးမသြားနဲ ့အေမကလွမ္းေအာ္တယ္။
ေနထြက္စဆိုေတာ့ ငွက္သံေတြက ေရႊနတ္တာင္ စမ္းေခ်ာင္း တဘက္တခ်က္မွာဆူညံေနသည္။
မဲမဲတူးတူးဗိုက္ပူ အိမ္ေပါက္၀ကိုသြားျပီး အေဖၚေခၚလိုက္တယ္။
အသားညက္ညက္ ညိုညို မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္နဲ ့ပူစူးမ ကိုပါဆက္ေခၚလိုက္တယ္။ခဏဆိုျပီး
သူ ့အေမအလစ္မွာလိုက္လာတယ္။ ရြာထဲပါတ္ေလ်ွာက္လိုက္ရင္ လူငယ္တပ္ဖြဲ ့ေတြစံုျပီ။
လက္နက္ေတြအသီးသီးစစ္ေဆး ၾကျပီး ေခ်ာင္းေလး ေဘးက အူတူတူ အတတငွက္ေတြကို
ရွာပစ္ၾကတယ္။အဲဒီတံုးက ၉ႏွစ္ ၁၀ႏွစ္၀န္းက်င္ေလ
ေရကူးလိုက္ငွက္ပစ္လိုက္နဲ ့ ဥေရာပလိုေရကူးသင္တန္း အားကစားသင္တန္းမလိုပါဘူး
ေခ်ာင္းထဲဒိုင္ဗင္တင္လွဆိုျပီး ခုန္ခ်ရင္းတတ္သြားတာဘဲ
ေနလံုးၾကီးက သစ္ပင္ဖ်ားကို ေက်ာ္သြားေတာ့ ဗို္က္ကာလာတယ္။ငွက္ေမႊးေတြႏွတ္နဲ ့
ငွက္ပစ္ စစ္သူၾကီးက်ြန္ေတာ္က လူစြာလုပ္ျပီးမီးကင္ဖို ့မီးျခစ္စျခစ္တယ္။
အဖြားဆီကခိုးလာတဲ့ ေၾကး၀ါမီးျခစ္က လက္ဖ်ားေသြးစ သာထြက္ေစျပီး
မီးစမရေတာ့ အားလံုးေက်ာင္းထဲသြားမယ္။ဆရာတို ့အိမ္မွာ တခုခုေတာင္းစားၾကမယ္။
အလယ္တန္းေက်ာင္း၀ ေရာက္ေတာ့ စစ္တပ္ကဂ်စ္ကားေတြရပ္ထားေတြ ့တယ္။
အသာေလးကပ္သြားေတာ့
“ေတာင္သူလယ္သမားဦးၾကီးမ်ားအတြက္ လက္မွဳလယ္ယာမွ စက္မွဳလယ္ယာသို ့တဲ့
လူလူခ်င္းေခါင္ပံုျဖတ္ျခင္းမွ ကင္းေ၀းတဲ့
ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ လူ ့ေဘာင္သစ္ တဲ့
မ်က္ႏွာက ပူစူးမအိမ္ကသားေပါက္စ၀က္မမ်က္ႏွာနဲ ့
ကုိလ္လံုးက ဘုတ္အီးငွက္လို
အစိမ္းေရာင္ပုတ္ပုတ္ အ၀တ္ေတြ၀တ္ထားျပီး
အဖြားအင္းက်ီ္ရင္ဘတ္မွာ တတ္တဲ့ ေရႊၾကယ္သီးကို ပုခံုးမွာတတ္ျပီးေျပာေနတာ။
အေဖ့ကိုလဲေတြ ့လိုက္ရတယ္၊ေက်ာင္းဆရာေတြလဲ တပည့္ေတြလိုဘဲထိုင္ေနၾကတယ္။
ေခါင္းပု၀ါအုပ္ျပီးကြမ္းငံုထားတဲ့ လယ္သမားေတြေရာ လက္ခုတ္ေတြတီးလိုက္ၾကတာ
ကေလးျဖစ္တဲ့က်ြန္ေတာ္မွတ္မိပါေသးတယ္။ဦးတင့္ေဆြတဲ့၊
အေရွ ့ ေတာင္တိုင္းကေလ။ဦးေအာင္ေသာင္း(စက္မွဳ၁)အရင္ကေပါ့ ။
လက္မွဳလယ္ယာမွ စက္မွဳလယ္ယာသို ့တဲ့
နားမလည္ပါ၊ အခု ဥေရာပ ေရာက္တဲ့ အသက္၅၀ ထိေပ့ါ
အေဖတို ့စားပြဲရွည့္ေတြမွာ ငွက္ေပ်ာသီး။မုန္ ့ထုတ္ေတြ။အေဖ့နားအသာေလးကပ္သြားတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြလဲသူတို ့အေဖေတြနားကပ္ကုန္ၾကျပီ
စဥ္ျမင့္ေပၚက ၀က္လိုလို လိပ္လိုလို လူၾကီးက အသံပိုျမင့္ျပီး
အျမဳေတပါတီကတဆင့္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကို တည္ေဆာက္
လက္ကငွက္ေပ်ာသီးကိုဆြဲတာ
ေဖ်ာင္းကနဲ ဇက္ပိုးကိုအေဖကရိုက္လိုက္တယ္
က်ြန္ေတာ္တသက္လံုးမွတ္မိသြားပါသည္။
ဗိုက္ဆာေနတဲ့ သားကိုေတာင္အမွတ္မထားဘဲ
ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကို လိမ္ညာျပီး နရင္းအုပ္ရင္း တည္ေဆာက္ခဲ့ပါသည္။
အခုလဲ လုပ္ျပန္ျပီ ေရျမင္းးလိုလို ေတာေၾကာင္လိုလိုလူက
အစိမ္းေရာင္ပုတ္ပုတ္ အ၀တ္ေတြ၀တ္ထားျပီး
ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ ဒီမိုကေရစီ နဲ ့
ေခာတ္မွီစက္မွဳႏိူင္ငံၾကီးတည္ေဆာက္ေတာ့မယ္တဲ့
ထပ္ျပီး နားမလည္ပါ၊နားလည္ဘို ့့ကလဲ
ဒုတိယစစ္ကျပာၾကခဲ့တဲ့ အိမ္ေတြက
တခါးဖြင့္ အႏွိပ္ခံကုလားထိုင္ ထမင္းခ်က္ ဟင္းဘူးအဆင္သင့္
အိပ္ယာကို အနိမ့္အျမင္ လိုသလို စက္ေတြဘဲသံုး
အိမ္ထဲမွာေနျပီး သိခ်င္ေျပာခ်င္တာသံုးတဲ့ကြန္ျပဴတာနဲ ့
ဥေရာပေရာက္ေနေတာ့လဲ
ဆရာၾကီးက ေမာင္ရင္ဘယ္ေတာ့ေလာက္ျမန္မာျပည္ျပန္ျဖစ္မလဲတဲ့
ခင္ဗ်ားတို ့ေကာဘယ္ေတာ့လဲ

ဆရာၾကီးဦးတင္မိုး ေရာက္တဲ့ဘ၀မွာ
လြတ္လပ္ျပီး တရားမွ်တမွဳ ဦးေဆာင္ႏိူင္ပါေစ။

***သားတပည့္
ေဌးတင့္
ယာရီမွထာ၀ရနယ္သာလန္