ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ နိႆယ…

> ဗဟု၀ါဒ ေပါင္းစပ္ေရး၊ ညီညြတ္ေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးစ သည္ တုိ႕သည္ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ ၏ သေဘာတရားမ်ားတြင္ အက်ဳံး၀င္ေနေပသည္။ ဧက၀ါဒ၊ ရန္ဘက္စစ္မက္၊ တစ္ဦးတည္း လက္၀ါးၾကိး အုပ္ေရး၊ ကြဲျပားျခင္းျဖစ္ျခင္း၊ မတည္ျငိမ္ျဖစ္ျခင္းစသည္တုိ႕သည္ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ၏ ဆန္႕က်င္ဘက္အျခင္းရာမ်ာ ျဖစ္ၾကသည္။
ေပါင္းစပ္ျခင္းဆုိသည္မွာ မတူေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ေပါင္းစပ္ျခင္းကုိဆုိလုိသည္။ မတူျခင္းသည္ သဘာ၀တရားျဖစ္သည္။ လူသားတုိ႕၏ ကမၻာတြင္ ထပ္တူထပ္မွ်တူေသာအရာဟူ၍ လုံး၀မရွိ။ နညး္နညး္ပါးပါးမတူျခင္းႏွင့္ မ်ားမ်ား မတူျခင္းတုိ႕သာျခားနားျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္မတူျခင္းသည္ သဘာ၀တရားဟု ဆုိရျခင္းျဖစ္သည္။ မတူ၍ ျခားနားေန၍လည္း မျဖစ္ေပ။ ကမၻာၾကီးတြင္ေပါင္းစပ္ေနၾကရသည္။ တစ္ဦးကုိ တစ္ဦး အမွီသဟဲ ျပဳေနၾကရသည္။ ယခင္ကကဲ့သုိ႕ ေတာေတာင္ေရေျမျခားနားေသာ တံတုိင္းၾကိးမ်ားက ျပဳိကြဲသြားျပိး။ မရွိေတာ့။ အီလက္ထရြန္းနစ္ နည္းပညာေၾကာင့္လည္း ကမၻာၾကီးသည္ ပုိ၍ နီးစပ္ေနၾကသည္။
တစ္ေယာက္ယဥ္ေက်းမႈကုိ တစ္ေယာက္က ယူေနၾကသည္။ မိမိတုိ႕၏အမ်ိဳးသားကုိယ္ပုိ္င္ယဥ္ေက်းမႈ ရွိလင့္ကစား ယင္း ယဥ္ေက်းမႈတုိ႕ပင္လွ်င္အသြင္ ေျပာင္းစျပဳလာသည္။ေပါင္းစပ္ျခင္းဆိုသည္မွာလည္း ညီညြတ္ေရး တရားပင္ျဖစ္သည္။ မတူေသာ္လည္း ေပါင္းစပ္လွ်င္ ညီ ညြတ္ႏုိင္သည္။ ညီညြတ္သြားျခင္း ဆုိသည္မွာလည္း ဆန္႕က်င္မႈမ်ား နည္းပါးသြားသည္ကုိ ယူ၍ ရသည္။

ဆန္႕က်င္မႈမ်ား နည္းပါးသြားသည္ဆုိလွ်င္ ရန္ျပဳျခင္း လည္း နညး္ပါးသြားႏုိင္သည္။ ရန္ျပဳျခင္း သည္ မတည္မျငိမ္ျဖစ္ျခင္းကုိ အားေပးသည္။ ဒႆန တရပ္တြင္ ဆန္႕က်င္ဘက္တုိ႕သည္ ညီညြတ္ေရးဟူေသာ သေဘာတရားပင္ ေပၚထြန္းသည္မွာ အမွန္ပင္။
မတူေသာ အ၇ာမ်ားေပါင္းစပ္၍ ရသေလာ။ ရႏုိင္သည္။ ရသည္။ လူတုိ႕၏ အေတြးအေခၚသည္ ကမၻာတည္စကႏွင့္ မတူ၊ ေျပာင္းလဲ တုိးတတ္လာသည္။ ေျပာင္းလဲျခင္းသည္ သဘာ၀ တရားျဖစ္သည္။ ေျပာင္းကုိ ေျပာင္းလဲ ရမည္။
လူသားတုိ႕၏ အေတြးအေခၚသည္လည္း ကမၻာတည္စႏွင့္ မတူ ၊ေျပာင္းလဲေနသည္။ ယင္းသို႕ေျပာင္းလဲရျခင္းမွာ ကမၻာၾကီး၏ ဖြဲျဖဳိးတုိးတတ္လာေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားတုိ႕ကုိမွီ၍အေတြ႕အၾကဳံသည္လည္းေျပာင္းလဲလာရသည္။ ကမၻတည္က ကတည္းက ဆုိပါေတာ့။ သမုိင္းအစကပင္စစ္ပြဲဆုိသည္မွာ ရွိခဲ့သည္။ မတူေသာ အျခင္းအရာမ်ားေပၚတြင္မွိတည္၍ လက္နက္ျဖင့္ ေျဖရွင္းေသာအခါ စစ္ပြဲမ်ားျဖစ္လာရသည္။ လူမ်ိဳးေရးရာအားျဖင့္ မတူညီျခင္း၊ အေတြးေခၚေရးရာအားျဖင့္ မတူညီျခင္း၊ ယုံၾကည္ခ်က္ေရးရာအားျဖင့္ မတူညီျခင္း စသည့္ မတူေသာအေၾကာင္းအရာ မ်ားေၾကာင့္ မတူျခင္းကို လက္နက္ျဖင့္ေျဖျခင္းေသာေၾကာင့္ စစ္ပြဲသည္ ျဖစ္ ေပၚလာရသည္။ သိပံၸပညာရပ္မ်ား တုိးတတ္လာေသာအခါ လက္နက္တုိ႕သည္လည္း ဆန္းျပားလာရသည္။ ထိုအခါ လူသတ္ပြဲသည္ ပုိ၍ အတုိ္င္းအတာ ၾကီးမားလာ ရသည္။ အထူးသျဖင့္ ၂၀ ရာစုအစ ေလာက္ က ျဖစ္ပြားေသာ ကမၻာစစ္ၾကီးကလည္း သက္ေသခံ ေနသည္။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ၾကီးကေတာ့ မေျပာနဲ႕ေတာ့။ ဂ်ပန္ျပည္ ဟီရုိရွိးမား ျမဳိ႕ေပၚသုိ႕ အႏု ျမဳဗုံးၾကဲ ခ် ျခင္း ျဖင့္ လူသားတုိ႕၏ လူသတ္ပဲြသည္ မည္မွ်ေလာက္ ၾကီးမားသည္ကုိ သိရွိၾကရျပီ။ ထုိအခါ လူသတ္ပြဲကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ လိုၾကသည္။
ကမၻာျငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈၾကိး ေပၚထြန္းလာသည္မွာ အႏုျမဴ စစ္ပြဲကုိ ေၾကာက္ရြ႕ံ၍ ေနာက္ထပ္ အႏုျမဳစစ္ပြဲမျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ၾကျခင္းမွာ စတင္သည္ဟု ဆုိႏိုင္သည္။ အီလက္ထရြန္းနစ္ပညာ ၊ သိပၸံ ပညာမ်ား တုိးတက္လာသည္ ့အေလွ်ာက္ လူသားတုိ႕အခ်င္းခ်င္း ပုိ၍ နားလည္လာသည္မွာ အမွန္ပင္။
လူသားအခ်င္းခ်င္း ပုိမုိ သိရွိလာျခင္းျဖင့္လည္း မတူျခင္းမ်ားကုိ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖႏုိင္ေသာနည္းလမ္းမ်ား ေတြ႕ရွိႏုိင္သည္ဟု ဆုိလုိသည္။ ယင္းနည္းလမ္းမ်ားသည္ ဗဟု၀ါဒ အယူအဆ ၏ ခက္ျမႊာမ်ားျဖစ္သည္။ လူသားမ်ားတြင္ တူေသာအရာမ်ား၊ မတူေသာ သဘာ၀မ်ား ကြဲျပားလွ်က္ တည္ရွိသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း တူေသာအခ်က္မ်ားကလည္း အေျခခံ ရွိေနသည္ကုိေတြ႕ႏုိင္သည္။ ယင္းတူေသာ အခ်က္အလက္မ်ားမွာ စ၍ ညီညြတ္ေရးကုိ အားထုတ္ႏုိင္သည္။
လူသားတုိ႕တြင္ ျခားနားေသာ လူမ်ိဳးမ်ားရွိသည္။ သုိ႕ေသာ္ အာရုံခံစား မႈတြင္ေတာ့ တူၾကသည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျမတ္ႏုိးစိတ္ဟူသည္ အာလုံးတြင္ တူညီၾကသည္။
ယင္းတူညီေသာ လူသားစိတ္က စတင္၍ ထြက္ခြာၾကလွ်င္ ညီညြတ္ေရးက မေ၀းလွေပ။ ေပါင္းစပ္ျခင္းသည္လည္း မေ၀းလွေပ။ ယင္းတုိ႕သည္ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ၏ အစျပဳရာဟု ဆုိရေပမည္။အာရုံခံစားမႈတြင္ လူသားတုိ႕အားလုံးညီညြတ္ၾကေသာ္လည္း ယင္းအာရုံ ခံစားမႈကုိ ေဖာ္ျပမႈပုံ သ႑န္တြင္ ကား ကြဲျပားႏုိင္သည္။ ျခားနားႏုိင္သည္။ ရသခံစားမႈ တူေသာ္လည္း အလွ အပ ေဖာ္ျပမႈ ပုံသ႑န္ တြင္ ျခားနားႏုိင္သည္။
လြတ္လပ္ေရးျမတ္ႏုိးေသာ စိတ္တြင္ တူေသာ္လည္း လြတ္လပ္ေရးရရွိရန္ ေဆာင္ရြက္ ေသာ ပုံသ႑န္တြင္ကား တူခ်င္မွ တူၾကေပမည္။ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ အတုိင္းတာေပၚတြင္ မႈတည္၍ ယင္းလြတ္လပ္မႈကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း ၊ ဖိႏွိပ္ ျခင္း တုိ႕မွ လြတ္ေျမာက္ေသာ လႈပ္ျခားမႈ ပုိသ႑န္တြင္ကား တူခ်င္မွ တူၾကမည္။
အတုိင္းတာ ကုိလုိက္၍ အၾကီးအငယ္၊ အေပ်ာ့အမာ ကြာျခားႏုိင္သည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ျမတ္ႏုိးေသာ စိတ္တြင္ကား အာလုံးတူညီ ၾကသည္။ သုိ႕ေသာ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေအာင္ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ ေသာ လႈပ္ရွားမႈပုိသ႑န္ တြင္ကား တူခ်င္မွ တူၾကမည္။ ျခားနားျခင္းမွာ လႈပ္ရွားမႈ ပုံသ႑န္ (၀ါ) ပုံသ႑န္ တြင္သာ ျခားနားႏုိင္မည္။ စိတ္ဓာတ္ခ်င္းတူညီသည္မွာ အမွန္ပင္။
ယင္းသုိ႕ မတူညီေသာ အရာမ်ားကုိ ေပါင္းစပ္ ႏုိင္ျခင္းသည္ ႏုိင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္သည္ဟု ဆုိရမည္။ တုိင္းျပည္တစ္ျပည္၏ ယဥ္ေက်းမႈတည္ေဆာက္ရာတြင္ကာယ အင္အားႏွင့္ ဥာဏအင္အားတုိ႕ ေပါင္းစပ္ရစျမဲ ျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႕ ေပါင္းစပ္ျခင္းေၾကာင့္သာလွ်င္ ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္ အအုံ ၾကိးသည္ ၾကိးမားလာျခင္းသာျဖစ္သည္။ ေ၀းေ၀းမၾကည့္ႏွင့္။ ၁၁ ရာစုတြင္ ထြန္းကားခဲ့ေသာ ပုဂံယဥ္ေက်းမႈကုိၾကည့္ က သိႏုိင္သည္။
ယေန႕တုိင္ ကမၻာပပါ အ့ံၾသႏွစ္သက္ေသာ ပုဂံဗိသုကာသည္ မည္သုိ႕ တည္ေဆာက္ၾကသနည္း။ အႏုပညာရွင္ ဗိသုကာတုိ႕ႏွင့္ပန္းရံ ၊ အုတ္သယ္ ၊ အဂၤေတေလာင္းစေသာ ကာယလုပ္သားတုိ႕ႏွင့္ ေပါင္းစပ္၍ လုပ္ၾကသည္မွာ ထင္ရွားေသာ သာဓက ျဖစ္သည္မွာ အမွန္ပင္။ ဗိသုကာ အႏုပညာရွင္က ေစတီ ပုထိုး၊ ဂူ ၊ ေက်ာင္း တုိ႕၏ ပုံစံကုိ သူတုိ႕၏ အႏုပညာ စိတ္ကူးျဖင့္ ပုံစံထုတ္သည္။ ယင္းပုံသ႑န္ကုိ အေကာင္အထည္ျဖစ္လာရန္ ဗိသုကာ တစ္ဦးတည္းလုပ္၍ မရ။ ကာယ အင္အားစုၾကိးက အႏုပညာအလုိႏွင့္ ကုိက္ညီ ေအာင္ ေပါင္းစပ္လုပ္အားေပးမွသာ ေအာင္ျမင္ႏုိင္သည္။ ပုံစံ မထုတ္တတ္ေသာ ကာယအင္အား စု တစ္ခု တည္းႏွင့္ လွပေသာ ဗိသုကာအေဆာက္အအုံ တစ္ခု ကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္သည္မဟုတ္ေပ။ ေပါင္စပ္ၾကရသည္။ ယင္း သည္ေပါင္းစပ္မႈပင္ျဖစ္သည္။ ညီညြတ္ေရးသေဘာ ပင္ျဖစ္သည္။
မတူေသာ အင္အားစုမ်ား ေပါင္းစပ္မိလွ်င္ ေအာင္ျမင္ျခင္းအထြက္အထိပ္သုိ႕ေရာက္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။



၂၅.၁၀.၉၅ (ရနံ႕သစ္္၊ ဒီဇင္ဘာ ၊၁၉၉၅)
Silver Moon အီးေမးလ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

ဗဟု၀ါဒ ေပါင္းစပ္ေရး၊ ညီညြတ္ေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးစ သည္ တုိ႕သည္ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ ၏ သေဘာတရားမ်ားတြင္ အက်ဳံး၀င္ေနေပသည္။ ဧက၀ါဒ၊ ရန္ဘက္စစ္မက္၊ တစ္ဦးတည္း လက္၀ါးၾကိး အုပ္ေရး၊ ကြဲျပားျခင္းျဖစ္ျခင္း၊ မတည္ျငိမ္ျဖစ္ျခင္းစသည္တုိ႕သည္ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ၏ ဆန္႕က်င္ဘက္အျခင္းရာမ်ာ ျဖစ္ၾကသည္။
ေပါင္းစပ္ျခင္းဆုိသည္မွာ မတူေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ ေပါင္းစပ္ျခင္းကုိဆုိလုိသည္။ မတူျခင္းသည္ သဘာ၀တရားျဖစ္သည္။ လူသားတုိ႕၏ ကမၻာတြင္ ထပ္တူထပ္မွ်တူေသာအရာဟူ၍ လုံး၀မရွိ။ နညး္နညး္ပါးပါးမတူျခင္းႏွင့္ မ်ားမ်ား မတူျခင္းတုိ႕သာျခားနားျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္မတူျခင္းသည္ သဘာ၀တရားဟု ဆုိရျခင္းျဖစ္သည္။ မတူ၍ ျခားနားေန၍လည္း မျဖစ္ေပ။ ကမၻာၾကီးတြင္ေပါင္းစပ္ေနၾကရသည္။ တစ္ဦးကုိ တစ္ဦး အမွီသဟဲ ျပဳေနၾကရသည္။ ယခင္ကကဲ့သုိ႕ ေတာေတာင္ေရေျမျခားနားေသာ တံတုိင္းၾကိးမ်ားက ျပဳိကြဲသြားျပိး။ မရွိေတာ့။ အီလက္ထရြန္းနစ္ နည္းပညာေၾကာင့္လည္း ကမၻာၾကီးသည္ ပုိ၍ နီးစပ္ေနၾကသည္။
တစ္ေယာက္ယဥ္ေက်းမႈကုိ တစ္ေယာက္က ယူေနၾကသည္။ မိမိတုိ႕၏အမ်ိဳးသားကုိယ္ပုိ္င္ယဥ္ေက်းမႈ ရွိလင့္ကစား ယင္း ယဥ္ေက်းမႈတုိ႕ပင္လွ်င္အသြင္ ေျပာင္းစျပဳလာသည္။ေပါင္းစပ္ျခင္းဆိုသည္မွာလည္း ညီညြတ္ေရး တရားပင္ျဖစ္သည္။ မတူေသာ္လည္း ေပါင္းစပ္လွ်င္ ညီ ညြတ္ႏုိင္သည္။ ညီညြတ္သြားျခင္း ဆုိသည္မွာလည္း ဆန္႕က်င္မႈမ်ား နည္းပါးသြားသည္ကုိ ယူ၍ ရသည္။

ဆန္႕က်င္မႈမ်ား နည္းပါးသြားသည္ဆုိလွ်င္ ရန္ျပဳျခင္း လည္း နညး္ပါးသြားႏုိင္သည္။ ရန္ျပဳျခင္း သည္ မတည္မျငိမ္ျဖစ္ျခင္းကုိ အားေပးသည္။ ဒႆန တရပ္တြင္ ဆန္႕က်င္ဘက္တုိ႕သည္ ညီညြတ္ေရးဟူေသာ သေဘာတရားပင္ ေပၚထြန္းသည္မွာ အမွန္ပင္။
မတူေသာ အ၇ာမ်ားေပါင္းစပ္၍ ရသေလာ။ ရႏုိင္သည္။ ရသည္။ လူတုိ႕၏ အေတြးအေခၚသည္ ကမၻာတည္စကႏွင့္ မတူ၊ ေျပာင္းလဲ တုိးတတ္လာသည္။ ေျပာင္းလဲျခင္းသည္ သဘာ၀ တရားျဖစ္သည္။ ေျပာင္းကုိ ေျပာင္းလဲ ရမည္။
လူသားတုိ႕၏ အေတြးအေခၚသည္လည္း ကမၻာတည္စႏွင့္ မတူ ၊ေျပာင္းလဲေနသည္။ ယင္းသို႕ေျပာင္းလဲရျခင္းမွာ ကမၻာၾကီး၏ ဖြဲျဖဳိးတုိးတတ္လာေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားတုိ႕ကုိမွီ၍အေတြ႕အၾကဳံသည္လည္းေျပာင္းလဲလာရသည္။ ကမၻတည္က ကတည္းက ဆုိပါေတာ့။ သမုိင္းအစကပင္စစ္ပြဲဆုိသည္မွာ ရွိခဲ့သည္။ မတူေသာ အျခင္းအရာမ်ားေပၚတြင္မွိတည္၍ လက္နက္ျဖင့္ ေျဖရွင္းေသာအခါ စစ္ပြဲမ်ားျဖစ္လာရသည္။ လူမ်ိဳးေရးရာအားျဖင့္ မတူညီျခင္း၊ အေတြးေခၚေရးရာအားျဖင့္ မတူညီျခင္း၊ ယုံၾကည္ခ်က္ေရးရာအားျဖင့္ မတူညီျခင္း စသည့္ မတူေသာအေၾကာင္းအရာ မ်ားေၾကာင့္ မတူျခင္းကို လက္နက္ျဖင့္ေျဖျခင္းေသာေၾကာင့္ စစ္ပြဲသည္ ျဖစ္ ေပၚလာရသည္။ သိပံၸပညာရပ္မ်ား တုိးတတ္လာေသာအခါ လက္နက္တုိ႕သည္လည္း ဆန္းျပားလာရသည္။ ထိုအခါ လူသတ္ပြဲသည္ ပုိ၍ အတုိ္င္းအတာ ၾကီးမားလာ ရသည္။ အထူးသျဖင့္ ၂၀ ရာစုအစ ေလာက္ က ျဖစ္ပြားေသာ ကမၻာစစ္ၾကီးကလည္း သက္ေသခံ ေနသည္။ ဒုတိယ ကမၻာစစ္ၾကီးကေတာ့ မေျပာနဲ႕ေတာ့။ ဂ်ပန္ျပည္ ဟီရုိရွိးမား ျမဳိ႕ေပၚသုိ႕ အႏု ျမဳဗုံးၾကဲ ခ် ျခင္း ျဖင့္ လူသားတုိ႕၏ လူသတ္ပဲြသည္ မည္မွ်ေလာက္ ၾကီးမားသည္ကုိ သိရွိၾကရျပီ။ ထုိအခါ လူသတ္ပြဲကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ လိုၾကသည္။
ကမၻာျငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွားမႈၾကိး ေပၚထြန္းလာသည္မွာ အႏုျမဴ စစ္ပြဲကုိ ေၾကာက္ရြ႕ံ၍ ေနာက္ထပ္ အႏုျမဳစစ္ပြဲမျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ၾကျခင္းမွာ စတင္သည္ဟု ဆုိႏိုင္သည္။ အီလက္ထရြန္းနစ္ပညာ ၊ သိပၸံ ပညာမ်ား တုိးတက္လာသည္ ့အေလွ်ာက္ လူသားတုိ႕အခ်င္းခ်င္း ပုိ၍ နားလည္လာသည္မွာ အမွန္ပင္။
လူသားအခ်င္းခ်င္း ပုိမုိ သိရွိလာျခင္းျဖင့္လည္း မတူျခင္းမ်ားကုိ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖႏုိင္ေသာနည္းလမ္းမ်ား ေတြ႕ရွိႏုိင္သည္ဟု ဆုိလုိသည္။ ယင္းနည္းလမ္းမ်ားသည္ ဗဟု၀ါဒ အယူအဆ ၏ ခက္ျမႊာမ်ားျဖစ္သည္။ လူသားမ်ားတြင္ တူေသာအရာမ်ား၊ မတူေသာ သဘာ၀မ်ား ကြဲျပားလွ်က္ တည္ရွိသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း တူေသာအခ်က္မ်ားကလည္း အေျခခံ ရွိေနသည္ကုိေတြ႕ႏုိင္သည္။ ယင္းတူေသာ အခ်က္အလက္မ်ားမွာ စ၍ ညီညြတ္ေရးကုိ အားထုတ္ႏုိင္သည္။
လူသားတုိ႕တြင္ ျခားနားေသာ လူမ်ိဳးမ်ားရွိသည္။ သုိ႕ေသာ္ အာရုံခံစား မႈတြင္ေတာ့ တူၾကသည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျမတ္ႏုိးစိတ္ဟူသည္ အာလုံးတြင္ တူညီၾကသည္။
ယင္းတူညီေသာ လူသားစိတ္က စတင္၍ ထြက္ခြာၾကလွ်င္ ညီညြတ္ေရးက မေ၀းလွေပ။ ေပါင္းစပ္ျခင္းသည္လည္း မေ၀းလွေပ။ ယင္းတုိ႕သည္ ႏုိင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ၏ အစျပဳရာဟု ဆုိရေပမည္။အာရုံခံစားမႈတြင္ လူသားတုိ႕အားလုံးညီညြတ္ၾကေသာ္လည္း ယင္းအာရုံ ခံစားမႈကုိ ေဖာ္ျပမႈပုံ သ႑န္တြင္ ကား ကြဲျပားႏုိင္သည္။ ျခားနားႏုိင္သည္။ ရသခံစားမႈ တူေသာ္လည္း အလွ အပ ေဖာ္ျပမႈ ပုံသ႑န္ တြင္ ျခားနားႏုိင္သည္။
လြတ္လပ္ေရးျမတ္ႏုိးေသာ စိတ္တြင္ တူေသာ္လည္း လြတ္လပ္ေရးရရွိရန္ ေဆာင္ရြက္ ေသာ ပုံသ႑န္တြင္ကား တူခ်င္မွ တူၾကေပမည္။ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ အတုိင္းတာေပၚတြင္ မႈတည္၍ ယင္းလြတ္လပ္မႈကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း ၊ ဖိႏွိပ္ ျခင္း တုိ႕မွ လြတ္ေျမာက္ေသာ လႈပ္ျခားမႈ ပုိသ႑န္တြင္ကား တူခ်င္မွ တူၾကမည္။
အတုိင္းတာ ကုိလုိက္၍ အၾကီးအငယ္၊ အေပ်ာ့အမာ ကြာျခားႏုိင္သည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ျမတ္ႏုိးေသာ စိတ္တြင္ကား အာလုံးတူညီ ၾကသည္။ သုိ႕ေသာ္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေအာင္ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ ေသာ လႈပ္ရွားမႈပုိသ႑န္ တြင္ကား တူခ်င္မွ တူၾကမည္။ ျခားနားျခင္းမွာ လႈပ္ရွားမႈ ပုံသ႑န္ (၀ါ) ပုံသ႑န္ တြင္သာ ျခားနားႏုိင္မည္။ စိတ္ဓာတ္ခ်င္းတူညီသည္မွာ အမွန္ပင္။
ယင္းသုိ႕ မတူညီေသာ အရာမ်ားကုိ ေပါင္းစပ္ ႏုိင္ျခင္းသည္ ႏုိင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္သည္ဟု ဆုိရမည္။ တုိင္းျပည္တစ္ျပည္၏ ယဥ္ေက်းမႈတည္ေဆာက္ရာတြင္ကာယ အင္အားႏွင့္ ဥာဏအင္အားတုိ႕ ေပါင္းစပ္ရစျမဲ ျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႕ ေပါင္းစပ္ျခင္းေၾကာင့္သာလွ်င္ ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္ အအုံ ၾကိးသည္ ၾကိးမားလာျခင္းသာျဖစ္သည္။ ေ၀းေ၀းမၾကည့္ႏွင့္။ ၁၁ ရာစုတြင္ ထြန္းကားခဲ့ေသာ ပုဂံယဥ္ေက်းမႈကုိၾကည့္ က သိႏုိင္သည္။
ယေန႕တုိင္ ကမၻာပပါ အ့ံၾသႏွစ္သက္ေသာ ပုဂံဗိသုကာသည္ မည္သုိ႕ တည္ေဆာက္ၾကသနည္း။ အႏုပညာရွင္ ဗိသုကာတုိ႕ႏွင့္ပန္းရံ ၊ အုတ္သယ္ ၊ အဂၤေတေလာင္းစေသာ ကာယလုပ္သားတုိ႕ႏွင့္ ေပါင္းစပ္၍ လုပ္ၾကသည္မွာ ထင္ရွားေသာ သာဓက ျဖစ္သည္မွာ အမွန္ပင္။ ဗိသုကာ အႏုပညာရွင္က ေစတီ ပုထိုး၊ ဂူ ၊ ေက်ာင္း တုိ႕၏ ပုံစံကုိ သူတုိ႕၏ အႏုပညာ စိတ္ကူးျဖင့္ ပုံစံထုတ္သည္။ ယင္းပုံသ႑န္ကုိ အေကာင္အထည္ျဖစ္လာရန္ ဗိသုကာ တစ္ဦးတည္းလုပ္၍ မရ။ ကာယ အင္အားစုၾကိးက အႏုပညာအလုိႏွင့္ ကုိက္ညီ ေအာင္ ေပါင္းစပ္လုပ္အားေပးမွသာ ေအာင္ျမင္ႏုိင္သည္။ ပုံစံ မထုတ္တတ္ေသာ ကာယအင္အား စု တစ္ခု တည္းႏွင့္ လွပေသာ ဗိသုကာအေဆာက္အအုံ တစ္ခု ကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္သည္မဟုတ္ေပ။ ေပါင္စပ္ၾကရသည္။ ယင္း သည္ေပါင္းစပ္မႈပင္ျဖစ္သည္။ ညီညြတ္ေရးသေဘာ ပင္ျဖစ္သည္။
မတူေသာ အင္အားစုမ်ား ေပါင္းစပ္မိလွ်င္ ေအာင္ျမင္ျခင္းအထြက္အထိပ္သုိ႕ေရာက္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။



၂၅.၁၀.၉၅ (ရနံ႕သစ္္၊ ဒီဇင္ဘာ ၊၁၉၉၅)
Silver Moon အီးေမးလ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။