လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၄ႏွစ္က မိုးသည္းသည္းမည္းမည္း ရြာတဲ့ညတစ္ညမွာ
မိဘေဆြမ်ဳိးေတြကို ဆန္႔က်င္ျပီး သိပ္ခ်စ္ရတဲ့နင့္ေနာက္ ငါလိုက္ခဲ့တယ္။
နင့္မွာ ဖ်ားနာေနတဲ့ မိခင္ရယ္၊ အိုမင္းေနတဲ့ ဖခင္နဲ႔
သြပ္တစ္ျခမ္းခြါေရာင္းထားတဲ့ အိမ္အိုတစ္လံုးအျပင္ ငါရွိခဲ့ေသးတယ္
မဟုတ္လား? ဒီျမိဳ႕ကို အလုပ္လုပ္ဖို႔ လာခဲ့တဲ့ ခရီးစရိတ္အတြက္
ငါအစားထိုးဆရာမ တစ္လလုပ္ခဲ့ရတယ္။ ငါအပင္ပန္းခံခဲ့သမွ်က နင္နဲ႔အတူ
သက္ဆံုးထိတိုင္ ေနသြားရဖို႔ပါပဲ။
ငါလူေရြးမမွားခဲ့ဘူးလို႔ပဲ ေျပာရမယ္။ နင္အလုပ္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။
၁၀ႏွစ္လြန္သြားေတာ့မွ ငါ့အိမ္ကလူေတြ ငါ့အတြက္ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ငါ့မိဘေတြ ငါလူေရြးမမွားခဲ့မွန္း သိျပီး ခြင့္လြတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တိုက္ေတြ၊
ကားေတြ ငါတို႔ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ျပီေလ။ ဥစၥာပစၥည္းေတြ ပိုင္ဆိုင္လာသလို
နင့္မွာ “ႏွလံုးသားခ်င္း နားလည္တဲ့သူ” ေနာက္တစ္ေယာက္ရွိလာတယ္လို႔
နင္ငါ့ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာလာခဲ့တယ္။ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ
ငါလက္မွတ္ထိုးေပးရင္ ပိုင္ဆိုင္သမွ်နဲ႔ ကေလးေတြ ငါ့ကိုေပးမယ္လို႔
နင္ေျပာတယ္။
ငါရယ္ျပီး နင့္ကို ေနာက္၃ရက္ေနမွ အေျဖေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
၄ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ အခ်က္အလက္ေတြခဲြျပီး ငါေရးထားတဲ့ စာရင္းစာရြက္
နင့္ကိုျပခဲ့တယ္။
(၁) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ည၀တ္အကၤ်ီ ၃စံု၊ အိမ္ေနစီး ဖိနပ္ ၄ရံနဲ႔
သားေရဖိနပ္ ၂၁ ရံ နင္စီးခဲ့တယ္။ သားေရဖိနပ္ အေရအတြက္က ပိုမ်ားေနတယ္။
အေၾကာင္းက ေငြရွာတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ အျပင္မွာပဲ
နင္အေနမ်ားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း “ႏွလံုးသားခ်င္း နားလည္တဲ့သူ” နဲ႔
နင္ေတြ႔ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။
(၂) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ည၀တ္အကၤ်ီ ၁၀စံု၊ အိမ္ေနစီးဖိနပ္ ၁၁ရံနဲ႔
သားေရဖိနပ္ ၁၆ရံ ငါစီးခဲ့တယ္။ ငါ့ရဲ႕အိမ္ေနစီးဖိနပ္ေရာ သားေရဖိနပ္ေရာ
မ်ားခဲ့တယ္။ မိသားစုတာ၀န္နဲ႔ ကေလးေတြကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ျပီး အိမ္မွာပဲ
ငါအေနမ်ားခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ နင္နဲ႔အတူ အျပင္ထြက္ျပီး ဒိုးတူေပါင္ဖက္
ငါတို႔႐ုန္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္လည္း ရွိတာပဲ။ ပင္ပန္းတဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္
လတ္ဆတ္မႈမရွိေတာ့တဲ့ ငါ့႐ုပ္ရည္က နင့္အတြက္ အိမ္မွာသိမ္းထားဖို႔ပဲ
ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
(၃) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ နင့္အရည္အခ်င္းေတြ xဆ တက္ခဲ့တယ္။
ကြာရွင္းျပီးတဲ့ေနာက္ “အဖက္ဖက္မွာ ေအာင္ျမင္ျပီး ရင့္က်က္ေနတဲ့”
နင့္ကိုယူဖို႔ တန္းစီေစာင့္ေနတဲ့ မိန္းမေတြထဲမွာ ၾကိဳက္တဲ့တစ္ေယာက္ကို
နင္ေရြးယူလို႔ရတယ္။
(၄) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ငါ့႐ုပ္ရည္၊ ငါ့ဖ်တ္လတ္မႈေတြ အဆတစ္ေသာင္း
ထိုးက်သြားတယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ ငါ့အတြက္
အခြင့္အေရးက ၁% ပဲရွိတယ္။ ငါ့နဲ႔ရြယ္တူကို ငါမယူႏိုင္ေတာ့သလို
ကေလးတဲြေလာင္းနဲ႔ တခုလပ္မကို ဘယ္ေယာက္်ားကမ်ား ယူခ်င္မလဲ?
(၅) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ အလုပ္မ်ားတဲ့နင္ ငါ့ကို ထမင္း၂၆ခါ ခ်က္ေကြ်းဖူးတယ္။
(၆) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ အလုပ္မ်ားတဲ့ငါ နင့္ကို ၃၆၅ရက္လံုးလံုး တစ္ေန႔
၃နပ္ ခ်က္ေကြ်းခဲ့တယ္။
(၇) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးဖို႔ ငါ၁၀လအခ်ိန္ယူခဲ့တယ္။
ေမြးဖြားျပီး ၁၀ႏွစ္ေလာက္ ငါျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ရတယ္။
(၈) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးျပီး နာမည္မွည့္ေပးဖို႔ နင္
၁၀မိနစ္အခ်ိန္ယူခဲ့တယ္။
(၉) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ နင့္မိဘေတြနဲ႔ ငါသင့္ျမတ္ေအာင္ ေနခဲ့တယ္။
နင့္မိဘေတြကို ငါဘယ္ေတာ့မွ စကားက်ယ္က်ယ္ မေျပာခဲ့ဖူးဘူး။
(၁၀) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ငါ့ကိုခ်စ္တဲ့ ငါ့မိဘေတြကို နင္လံုး၀
ခြင့္မလြတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အေဖ၊ အေမလို႔လည္း နင္တစ္ခြန္းမွ မေခၚခဲ့ဖူးဘူး။
နင္ဆင္းရဲသား ဘ၀တုန္းက သူတို႔ကိုေခၚရင္လည္း ျပန္မထူးမွာစိုးလို႔
နင္မေခၚခဲ့သလို ခ်မ္းသာလာလည္း နင္သူတို႔ကို အေရးလုပ္ျပီး မေခၚခဲ့ဘူး။
နင္လည္း နင့္သမီးကို ခ်မ္းသာတဲ့လူနဲ႔ပဲ ရေစခ်င္တယ္ မဟုတ္လား?
ငါေရးထားတဲ့ စာရင္းေတြကုိ ဖတ္ျပီး ငါေရွ႕မွာ ကြာရွင္းေပးပါလို႔
ငါမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ျပီး နင္ေျပာခဲ့ရင္ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ အခ်ိန္မေရြး
ငါလက္မွတ္ထိုးေပးမယ္။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ နင္ေျပာလာမယ့္ရက္ကို ငါ၃ႏွစ္ေက်ာ္ေစာင့္ခဲ့တယ္။ ငါေပးတဲ့စာကုိ
ၾကည့္ၿပီးကတည္းက ကြာရွင္းဖို႔ နင္လံုး၀ မဟေတာ့တဲ့အျပင္ အိမ္ေစာေစာ
ျပန္လာတတ္တယ္။ အိမ္အလုပ္ ကူလုပ္လာတယ္။ လုပ္ခဲ့မိတဲ့အမွားေတြအတြက္
အျပစ္ေတြကို နင္ေပးဆပ္ ေနတာလား? ဘာေၾကာင့္လဲ?
ငါ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြေရာင္ျပန္ဟက္တာပဲလား ??
လြမ္းျခင္း၏တစ္ျခားတစ္ဖက္မွာ ေနသာေနတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ရွိသည္။
♥_ ♥
♥
( )
)░လြမ္းေန သူ░< /span>
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၄ႏွစ္က မိုးသည္းသည္းမည္းမည္း ရြာတဲ့ညတစ္ညမွာ
မိဘေဆြမ်ဳိးေတြကို ဆန္႔က်င္ျပီး သိပ္ခ်စ္ရတဲ့နင့္ေနာက္ ငါလိုက္ခဲ့တယ္။
နင့္မွာ ဖ်ားနာေနတဲ့ မိခင္ရယ္၊ အိုမင္းေနတဲ့ ဖခင္နဲ႔
သြပ္တစ္ျခမ္းခြါေရာင္းထားတဲ့ အိမ္အိုတစ္လံုးအျပင္ ငါရွိခဲ့ေသးတယ္
မဟုတ္လား? ဒီျမိဳ႕ကို အလုပ္လုပ္ဖို႔ လာခဲ့တဲ့ ခရီးစရိတ္အတြက္
ငါအစားထိုးဆရာမ တစ္လလုပ္ခဲ့ရတယ္။ ငါအပင္ပန္းခံခဲ့သမွ်က နင္နဲ႔အတူ
သက္ဆံုးထိတိုင္ ေနသြားရဖို႔ပါပဲ။
ငါလူေရြးမမွားခဲ့ဘူးလို႔ပဲ ေျပာရမယ္။ နင္အလုပ္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။
၁၀ႏွစ္လြန္သြားေတာ့မွ ငါ့အိမ္ကလူေတြ ငါ့အတြက္ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ခဲ့တယ္။
ငါ့မိဘေတြ ငါလူေရြးမမွားခဲ့မွန္း သိျပီး ခြင့္လြတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တိုက္ေတြ၊
ကားေတြ ငါတို႔ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ျပီေလ။ ဥစၥာပစၥည္းေတြ ပိုင္ဆိုင္လာသလို
နင့္မွာ “ႏွလံုးသားခ်င္း နားလည္တဲ့သူ” ေနာက္တစ္ေယာက္ရွိလာတယ္လို႔
နင္ငါ့ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေျပာလာခဲ့တယ္။ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ
ငါလက္မွတ္ထိုးေပးရင္ ပိုင္ဆိုင္သမွ်နဲ႔ ကေလးေတြ ငါ့ကိုေပးမယ္လို႔
နင္ေျပာတယ္။
ငါရယ္ျပီး နင့္ကို ေနာက္၃ရက္ေနမွ အေျဖေပးမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
၄ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ အခ်က္အလက္ေတြခဲြျပီး ငါေရးထားတဲ့ စာရင္းစာရြက္
နင့္ကိုျပခဲ့တယ္။
(၁) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ည၀တ္အကၤ်ီ ၃စံု၊ အိမ္ေနစီး ဖိနပ္ ၄ရံနဲ႔
သားေရဖိနပ္ ၂၁ ရံ နင္စီးခဲ့တယ္။ သားေရဖိနပ္ အေရအတြက္က ပိုမ်ားေနတယ္။
အေၾကာင္းက ေငြရွာတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ အျပင္မွာပဲ
နင္အေနမ်ားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း “ႏွလံုးသားခ်င္း နားလည္တဲ့သူ” နဲ႔
နင္ေတြ႔ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။
(၂) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ည၀တ္အကၤ်ီ ၁၀စံု၊ အိမ္ေနစီးဖိနပ္ ၁၁ရံနဲ႔
သားေရဖိနပ္ ၁၆ရံ ငါစီးခဲ့တယ္။ ငါ့ရဲ႕အိမ္ေနစီးဖိနပ္ေရာ သားေရဖိနပ္ေရာ
မ်ားခဲ့တယ္။ မိသားစုတာ၀န္နဲ႔ ကေလးေတြကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ျပီး အိမ္မွာပဲ
ငါအေနမ်ားခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ နင္နဲ႔အတူ အျပင္ထြက္ျပီး ဒိုးတူေပါင္ဖက္
ငါတို႔႐ုန္းခဲ့တဲ့အခ်ိန္လည္း ရွိတာပဲ။ ပင္ပန္းတဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္
လတ္ဆတ္မႈမရွိေတာ့တဲ့ ငါ့႐ုပ္ရည္က နင့္အတြက္ အိမ္မွာသိမ္းထားဖို႔ပဲ
ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
(၃) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ နင့္အရည္အခ်င္းေတြ xဆ တက္ခဲ့တယ္။
ကြာရွင္းျပီးတဲ့ေနာက္ “အဖက္ဖက္မွာ ေအာင္ျမင္ျပီး ရင့္က်က္ေနတဲ့”
နင့္ကိုယူဖို႔ တန္းစီေစာင့္ေနတဲ့ မိန္းမေတြထဲမွာ ၾကိဳက္တဲ့တစ္ေယာက္ကို
နင္ေရြးယူလို႔ရတယ္။
(၄) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ငါ့႐ုပ္ရည္၊ ငါ့ဖ်တ္လတ္မႈေတြ အဆတစ္ေသာင္း
ထိုးက်သြားတယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ ငါ့အတြက္
အခြင့္အေရးက ၁% ပဲရွိတယ္။ ငါ့နဲ႔ရြယ္တူကို ငါမယူႏိုင္ေတာ့သလို
ကေလးတဲြေလာင္းနဲ႔ တခုလပ္မကို ဘယ္ေယာက္်ားကမ်ား ယူခ်င္မလဲ?
(၅) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ အလုပ္မ်ားတဲ့နင္ ငါ့ကို ထမင္း၂၆ခါ ခ်က္ေကြ်းဖူးတယ္။
(၆) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ အလုပ္မ်ားတဲ့ငါ နင့္ကို ၃၆၅ရက္လံုးလံုး တစ္ေန႔
၃နပ္ ခ်က္ေကြ်းခဲ့တယ္။
(၇) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးဖို႔ ငါ၁၀လအခ်ိန္ယူခဲ့တယ္။
ေမြးဖြားျပီး ၁၀ႏွစ္ေလာက္ ငါျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ရတယ္။
(၈) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးျပီး နာမည္မွည့္ေပးဖို႔ နင္
၁၀မိနစ္အခ်ိန္ယူခဲ့တယ္။
(၉) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ နင့္မိဘေတြနဲ႔ ငါသင့္ျမတ္ေအာင္ ေနခဲ့တယ္။
နင့္မိဘေတြကို ငါဘယ္ေတာ့မွ စကားက်ယ္က်ယ္ မေျပာခဲ့ဖူးဘူး။
(၁၀) အိမ္ေထာင္သက္ ၁၀ႏွစ္မွာ ငါ့ကိုခ်စ္တဲ့ ငါ့မိဘေတြကို နင္လံုး၀
ခြင့္မလြတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အေဖ၊ အေမလို႔လည္း နင္တစ္ခြန္းမွ မေခၚခဲ့ဖူးဘူး။
နင္ဆင္းရဲသား ဘ၀တုန္းက သူတို႔ကိုေခၚရင္လည္း ျပန္မထူးမွာစိုးလို႔
နင္မေခၚခဲ့သလို ခ်မ္းသာလာလည္း နင္သူတို႔ကို အေရးလုပ္ျပီး မေခၚခဲ့ဘူး။
နင္လည္း နင့္သမီးကို ခ်မ္းသာတဲ့လူနဲ႔ပဲ ရေစခ်င္တယ္ မဟုတ္လား?
ငါေရးထားတဲ့ စာရင္းေတြကုိ ဖတ္ျပီး ငါေရွ႕မွာ ကြာရွင္းေပးပါလို႔
ငါမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ျပီး နင္ေျပာခဲ့ရင္ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာ အခ်ိန္မေရြး
ငါလက္မွတ္ထိုးေပးမယ္။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ နင္ေျပာလာမယ့္ရက္ကို ငါ၃ႏွစ္ေက်ာ္ေစာင့္ခဲ့တယ္။ ငါေပးတဲ့စာကုိ
ၾကည့္ၿပီးကတည္းက ကြာရွင္းဖို႔ နင္လံုး၀ မဟေတာ့တဲ့အျပင္ အိမ္ေစာေစာ
ျပန္လာတတ္တယ္။ အိမ္အလုပ္ ကူလုပ္လာတယ္။ လုပ္ခဲ့မိတဲ့အမွားေတြအတြက္
အျပစ္ေတြကို နင္ေပးဆပ္ ေနတာလား? ဘာေၾကာင့္လဲ?
ငါ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြေရာင္ျပန္ဟက္တာပဲလား ??
လြမ္းျခင္း၏တစ္ျခားတစ္ဖက္မွာ ေနသာေနတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ရွိသည္။
♥_ ♥
♥
( )
)░လြမ္းေန သူ░< /span>
No comments:
Post a Comment