**ရဲေဆး**
သြားဆရာ၀န္ဆီသို႕ လူနာတစ္ဦး ေရာက္လာေလသည္။
``ဆရာ ကၽြန္ေတာ္သြားႏႈတ္ခ်င္လို႕..ဒါေပမယ့္ အရမ္းနာမွာကိုေၾကာက္တရ္ဗ်..´´
``ဟာ..ဒီအတြက္ေတာ့ မပူနဲ႕…ကၽြန္ေတာ့မွ ရဲေဆးရွိတရ္ဗ်…´´
ဟုဆိုကာ ၀ီစကီတစ္ခြက္တုိ္က္လိုက္ေလသည္..
``ကဲ… ဘယ့္နဲ႕လဲ.. ခင္ဗ်ားမွာ သတိၱေတြရွိသြားၿပီးမလား..´´
``ဟုတ္ကဲ့… ကၽြန္ေတာ္သတိၱေတြရွိသြားၿပီဗ်….
ကၽြန္ေတာ္သြားကုိ ထိရဲတဲ့ေကာင္ ထိၾကည့္စမ္း..´´
**ထီးယူဖို႕ေမ့ေနတရ္.**
စိတ္ေရာဂါကုပါရဂူႀကီးသည္ သူ၏ၿခံထဲတြင္စိိုက္ထားေသာသစ္ပင္
မ်ား
ေရမေလာင္းရသည္မွာ အေတာ္ၾကာေနၿပီျဖစ္သျဖင့္
ေရပုံးေလးဆဲြ၍ အျပင္သို႕ ထြက္မည္အျပဳတြင္
မိန္းမျဖစ္သူမွ လွမ္းေအာ္ေျပာေလသည္။
မိန္းမ…" ဟဲ့..ေယာက်ၤား ဒါကဘယ္တုန္း "
ေယာက်ၤား… " ၿခံထဲဆင္းၿပီး ပန္းပင္ေရေလာင္းမလို႕ေလကြာ"
မိန္းမ…" ရွင္႐ူးေနလား …အျပင္မွာ မိုးရြာေနတာကို "
ေယာက်ၤား…" ေအာ္ေအ..မင္းေျပာမွဘဲသတိရေတာ့တရ္…ထီးယူဖို႕ေမ့ေနတရ္.."
**ကၽြန္ေတာ္က ဧည့္ႀကိဳပါ**
စိတ္ေရာဂါကုပါရဂူႀကီးသည္ လူနာအေျခအေနၾကည့္႐ႈစစ္ေဆးရန္
ေဆး႐ုံသုိ႕ေရာက္ရွိလာသည္။။
ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး႐ုံးခန္းသို႕ေလွ်ာက္လာစဥ္ လူထြားႀကီးတစ္ဦးသည္
သူ႕အား ေတာက္ေလွ်ာက္ စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္..
လူထြားႀကီးအနားေရာက္ခါနီးတြင္ လူထြားႀကီးမွာ သူ၏ေဘးရွိထိုင္ခုံအား
ေကာက္ကိုင္ၿပီး သူဆီသို႕ ေျပးလာသည္..
ပါရဂူႀကီးမွာလည္း ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ေျပးႏိုင္မွလြတ္ႏိုင္မည္ဟုဆိုၿ ပီး
အသားကုန္သာလိမ့္ေျပးေလေတာ့သည္..
ေျပးရင္းေျပးရင္းျဖင့္ ပါရဂူႀကီးသည္လမ္းမွားၿပီး
အုတ္တံတိုင္ႀကီးဆီသို႕ ေရာက္ရွိ၍လမ္းပိတ္သြားေလသည္
ပါရဂူႀကီးလည္း မထူးေတာ့ပါဘူးကြာ..ဟုဆိုကာ
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေခါင္းငုံထားလိုက္ေလသည္…
လူထြားႀကီးမွာ ပါရဂူအနားသုိ႕ေရာက္လာၿပီး ဤသုိ႕ေျပာလိုက္ေလသည္.
" ထိုင္ပါခင္ဗ်ား…ကၽြန္ေတာ္က ဧည့္ႀကိဳပါ" .. တဲ့
**အဲဒါမေျပာရေကာင္းမလား**
စိတ္ေရာဂါအထူးကုေဆး႐ုံႀကီးတြင္ ျဖစ္သည္။
ပါရဂူႀကီးမွ လူနာ၏အေျခအေနမ်ားကုိ စစ္ေဆးရန္အတြက္ မိတ္ဆုံစားပဲြတစ္ခု
ျပဳလုပ္ေပးသည္။ စားပဲြတန္းႀကီးတြင္ လူနာအားလုံးစုထိုင္ေစၿပီး
ပန္းကန္အလြတ္ႏွင့္ဇြန္း ကုိယ္စီခ်ထားေပးေလသည္..
ဆရာ၀န္ႀကီးမွ " ကဲ..မင္းတို႕အားလုံးၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ကို
စားႏိုင္ၾကၿပီး"ဟုအားလုံးကုိအမိန္႔ေပးလိုက္ေလသည္.
လူနာမ်ားမွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေခါင္းငုံလ်က္ ဘာမွမပါသည့္ ပန္းကန္အား
အသားကုန္ ေလြးပါေတာ့သည္..
ဆရာ၀န္ႀကီးမွ တပည့္မ်ားကုိ စားေကာင္းလားဟုလိုက္ေမးရာ
သူတို႕ကလည္း အရမ္းကိုေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။
တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ လူနာတစ္ဦးမွာ မစားဘဲပန္းကန္အား ၾကည့္ေနေလသည္။
ဆရာ၀န္ႀကီး ဒီလူနာေတာ့ စိ္တ္ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားၿပီဟုဆိုကာ
အနားသို႕သြား၍ ေမးလိုက္ေလသည္.
" တပည့္ ဘာျဖစ္လို႕မစားတာလဲ "
"ဟာဗ်ာ.. ဒီေလာက္ပူေနတာကုိ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးစားလုိ႕ရမွာလဲ"
ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ လူနာသုံးဦးကုိ အိမ္သာခြက္(၃)ခုတြင္ တန္းစီေစၿပီး
ငါးမွ်ားတံကုိင္ကာ
ငါးမွ်ားခိုင္းေလသည္.. ဆရာ၀န္ႀကီးမွာ လူနာ၏စိတ္အေျခအေနကို ေမးေလသည္။
ဆရာ၀န္.. " တပည့္. ငါးရရဲ႕လား "
ပထမလူနာ…" အ႐ူးရဲ႕ တိုးတိုးေျပာ.. ဟိုမွာ ငါးပြက္ေနၿပီ..မျမင္ဘူးလား"
ဆရာ၀န္…" တပည့္.. မင္းေရာ ငါးမွ်ားလို႕ရလား.."
ဒုတိယလူနာ.." ဒီမွာ ဆဲြေနၿပီ.. ေဘးဖယ္ ငါးကႀကီးတယ္ "..
ဆရာ၀န္…" တပည့္.. ငါးရရဲ႕လား"
တတိယလူနာ.." ဟာခင္ဗ်ား ႐ူးေနလား… ဒီလိုေနရာမွာ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး
ငါးရွိမွာလဲ "
ဆရာ၀န္ႀကီးမွာ တတိယလူနာကို ပုံမွန္စိတ္ျဖစ္သြားၿပီ ျဖစ္သျဖင့္..
ေဆး႐ုံက ေပးဆင္းလိုက္သည္။
သူ၏သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ ဘာေၾကာင့္ေပးဆင္းသည္ကုိသိခ်င္၍
သူငယ္ခ်င္း မင္းဘာေၾကာင့္ ဒီကထြက္သြားရတာလဲကြာ
ဟိုလူင႐ူးေပါ့… ငါ့ကိုလာေမးတယ္.. ငါးရလားတဲ့..
ငါ့ေနရာဒီေလာက္အထိ ငါးပြက္တာ
ငါက အရူးမွမဟုတ္တာ…
ေျပာျပလိုက္ရင္ ဒီေကာင္ ငါ့ေနရာကုိ လာမွ်ားမွာေပါ့ကြ…
အဲဒါမေျပာရေကာင္းမလားဆိုၿပီးေတာ့ဒီကထြက္ခိုင္းတာေနမွာေပါ့ကြာ..
လို႕ေျပာလိုက္သတဲ့.
မွတ္မိသမွ်ေလးကို ျပန္လည္ေရးသားျခင္းသာျဖစ္ပါတရ္.... လြဲမွားသြားရင္
ခြင့္လြတ္ေပးၾကပါ....
တစ္ခါတစ္ေလ ကေလးေတြရဲ႕ ႐ိုးရွင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးေတြကို ဟာသေလး
ေျမာက္သြားေအာင္
ေရးထားတာေလးေတြ ဖတ္ဖူးပါတရ္…
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီဟာသေလးကုိ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတရ္..
ကေလးေတြရဲ႕ အျမင္ေလးေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႕ဘက္ကေတာ့
႐ိုး႐ိုးသားသားေလးေတြပါ..
ကဲ… ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ ဦးေဏွာက္ႀကီးတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ ျဖန္႕ၿပီးေတြးရင္
ရီေမာၾကတာေပါ့..
သားအမိသုံးေယာက္စားၾကတဲ့ လက္ဆုံထမင္း၀ိုင္းေလးမွာေပါ့…
ထမင္းစားၾကရင္းနဲ႕ ေယာက်ၤားျဖစ္သူနဲ႕ မိန္းမျဖစ္သူတို႕ လက္ဆံုၾကတဲ့အခါ
ေယာက်ၤားျဖစ္သူက "ဟ.. ဒီေန႕ေတာ့ လက္ဆုံေနတရ္.. ဧည့္သည္လာမရ္
ထင္တရ္..မိန္းမေရး"
လို႕ေျပာေတာ့ သားျဖစ္သူက " လက္ဆုံမွာေပါ့.. အေမတို႕က ဟင္းတစ္မ်ိဳးတည္း
ခ်က္တာကုိ "တဲ့.
**အေဖနဲ႕ အေမက သူ႕ကုိဆိုအရမ္းခ်စ္ၾကတရ္…**
အၿမဲတမ္းသူ႕ကုိဦးစားေပးတရ္…သူက သားဦးကုိ… ေနာက္ေတာ့
သူလည္းညီေလးတစ္ေယာက္
ထပ္ရလာပါေရာ..
အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး သူ႕ကုိဂ႐ုမစိုက္ဘူး… သူ႕ရဲ႕ညီေလးကုိဘဲ အေလးေပးေတာ့တရ္…
တေန႕ညမွာ သူညီႏို႕စို႕ေနတာကုိ ျမင္ၿပီး အႀကံရသြားတရ္…
ညက်ေတာ့ ၾကြက္သတ္ေဆးရည္ေတြကို သူ႕အေမအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း
သူ႕အေမရဲ႕ ႏို႕ကုိ သြားပက္ထားလိုက္တရ္…
အဲ… မနက္လည္းေရာက္ေရာ သူ႕အေဖက ကုတင္ေပၚမွာတင္ ေသသြားေရာ..
ဟား ..ဟား.. ဟား ...
**Thiri Yadanar Soe**
**ရဲေဆး**
သြားဆရာ၀န္ဆီသို႕ လူနာတစ္ဦး ေရာက္လာေလသည္။
``ဆရာ ကၽြန္ေတာ္သြားႏႈတ္ခ်င္လို႕..ဒါေပမယ့္ အရမ္းနာမွာကိုေၾကာက္တရ္ဗ်..´´
``ဟာ..ဒီအတြက္ေတာ့ မပူနဲ႕…ကၽြန္ေတာ့မွ ရဲေဆးရွိတရ္ဗ်…´´
ဟုဆိုကာ ၀ီစကီတစ္ခြက္တုိ္က္လိုက္ေလသည္..
``ကဲ… ဘယ့္နဲ႕လဲ.. ခင္ဗ်ားမွာ သတိၱေတြရွိသြားၿပီးမလား..´´
``ဟုတ္ကဲ့… ကၽြန္ေတာ္သတိၱေတြရွိသြားၿပီဗ်….
ကၽြန္ေတာ္သြားကုိ ထိရဲတဲ့ေကာင္ ထိၾကည့္စမ္း..´´
**ထီးယူဖို႕ေမ့ေနတရ္.**
စိတ္ေရာဂါကုပါရဂူႀကီးသည္ သူ၏ၿခံထဲတြင္စိိုက္ထားေသာသစ္ပင္
မ်ား
ေရမေလာင္းရသည္မွာ အေတာ္ၾကာေနၿပီျဖစ္သျဖင့္
ေရပုံးေလးဆဲြ၍ အျပင္သို႕ ထြက္မည္အျပဳတြင္
မိန္းမျဖစ္သူမွ လွမ္းေအာ္ေျပာေလသည္။
မိန္းမ…" ဟဲ့..ေယာက်ၤား ဒါကဘယ္တုန္း "
ေယာက်ၤား… " ၿခံထဲဆင္းၿပီး ပန္းပင္ေရေလာင္းမလို႕ေလကြာ"
မိန္းမ…" ရွင္႐ူးေနလား …အျပင္မွာ မိုးရြာေနတာကို "
ေယာက်ၤား…" ေအာ္ေအ..မင္းေျပာမွဘဲသတိရေတာ့တရ္…ထီးယူဖို႕ေမ့ေနတရ္.."
**ကၽြန္ေတာ္က ဧည့္ႀကိဳပါ**
စိတ္ေရာဂါကုပါရဂူႀကီးသည္ လူနာအေျခအေနၾကည့္႐ႈစစ္ေဆးရန္
ေဆး႐ုံသုိ႕ေရာက္ရွိလာသည္။။
ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး႐ုံးခန္းသို႕ေလွ်ာက္လာစဥ္ လူထြားႀကီးတစ္ဦးသည္
သူ႕အား ေတာက္ေလွ်ာက္ စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္..
လူထြားႀကီးအနားေရာက္ခါနီးတြင္ လူထြားႀကီးမွာ သူ၏ေဘးရွိထိုင္ခုံအား
ေကာက္ကိုင္ၿပီး သူဆီသို႕ ေျပးလာသည္..
ပါရဂူႀကီးမွာလည္း ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ေျပးႏိုင္မွလြတ္ႏိုင္မည္ဟုဆိုၿ ပီး
အသားကုန္သာလိမ့္ေျပးေလေတာ့သည္..
ေျပးရင္းေျပးရင္းျဖင့္ ပါရဂူႀကီးသည္လမ္းမွားၿပီး
အုတ္တံတိုင္ႀကီးဆီသို႕ ေရာက္ရွိ၍လမ္းပိတ္သြားေလသည္
ပါရဂူႀကီးလည္း မထူးေတာ့ပါဘူးကြာ..ဟုဆိုကာ
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေခါင္းငုံထားလိုက္ေလသည္…
လူထြားႀကီးမွာ ပါရဂူအနားသုိ႕ေရာက္လာၿပီး ဤသုိ႕ေျပာလိုက္ေလသည္.
" ထိုင္ပါခင္ဗ်ား…ကၽြန္ေတာ္က ဧည့္ႀကိဳပါ" .. တဲ့
**အဲဒါမေျပာရေကာင္းမလား**
စိတ္ေရာဂါအထူးကုေဆး႐ုံႀကီးတြင္ ျဖစ္သည္။
ပါရဂူႀကီးမွ လူနာ၏အေျခအေနမ်ားကုိ စစ္ေဆးရန္အတြက္ မိတ္ဆုံစားပဲြတစ္ခု
ျပဳလုပ္ေပးသည္။ စားပဲြတန္းႀကီးတြင္ လူနာအားလုံးစုထိုင္ေစၿပီး
ပန္းကန္အလြတ္ႏွင့္ဇြန္း ကုိယ္စီခ်ထားေပးေလသည္..
ဆရာ၀န္ႀကီးမွ " ကဲ..မင္းတို႕အားလုံးၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ကို
စားႏိုင္ၾကၿပီး"ဟုအားလုံးကုိအမိန္႔ေပးလိုက္ေလသည္.
လူနာမ်ားမွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေခါင္းငုံလ်က္ ဘာမွမပါသည့္ ပန္းကန္အား
အသားကုန္ ေလြးပါေတာ့သည္..
ဆရာ၀န္ႀကီးမွ တပည့္မ်ားကုိ စားေကာင္းလားဟုလိုက္ေမးရာ
သူတို႕ကလည္း အရမ္းကိုေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။
တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ လူနာတစ္ဦးမွာ မစားဘဲပန္းကန္အား ၾကည့္ေနေလသည္။
ဆရာ၀န္ႀကီး ဒီလူနာေတာ့ စိ္တ္ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားၿပီဟုဆိုကာ
အနားသို႕သြား၍ ေမးလိုက္ေလသည္.
" တပည့္ ဘာျဖစ္လို႕မစားတာလဲ "
"ဟာဗ်ာ.. ဒီေလာက္ပူေနတာကုိ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးစားလုိ႕ရမွာလဲ"
ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ လူနာသုံးဦးကုိ အိမ္သာခြက္(၃)ခုတြင္ တန္းစီေစၿပီး
ငါးမွ်ားတံကုိင္ကာ
ငါးမွ်ားခိုင္းေလသည္.. ဆရာ၀န္ႀကီးမွာ လူနာ၏စိတ္အေျခအေနကို ေမးေလသည္။
ဆရာ၀န္.. " တပည့္. ငါးရရဲ႕လား "
ပထမလူနာ…" အ႐ူးရဲ႕ တိုးတိုးေျပာ.. ဟိုမွာ ငါးပြက္ေနၿပီ..မျမင္ဘူးလား"
ဆရာ၀န္…" တပည့္.. မင္းေရာ ငါးမွ်ားလို႕ရလား.."
ဒုတိယလူနာ.." ဒီမွာ ဆဲြေနၿပီ.. ေဘးဖယ္ ငါးကႀကီးတယ္ "..
ဆရာ၀န္…" တပည့္.. ငါးရရဲ႕လား"
တတိယလူနာ.." ဟာခင္ဗ်ား ႐ူးေနလား… ဒီလိုေနရာမွာ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး
ငါးရွိမွာလဲ "
ဆရာ၀န္ႀကီးမွာ တတိယလူနာကို ပုံမွန္စိတ္ျဖစ္သြားၿပီ ျဖစ္သျဖင့္..
ေဆး႐ုံက ေပးဆင္းလိုက္သည္။
သူ၏သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ ဘာေၾကာင့္ေပးဆင္းသည္ကုိသိခ်င္၍
သူငယ္ခ်င္း မင္းဘာေၾကာင့္ ဒီကထြက္သြားရတာလဲကြာ
ဟိုလူင႐ူးေပါ့… ငါ့ကိုလာေမးတယ္.. ငါးရလားတဲ့..
ငါ့ေနရာဒီေလာက္အထိ ငါးပြက္တာ
ငါက အရူးမွမဟုတ္တာ…
ေျပာျပလိုက္ရင္ ဒီေကာင္ ငါ့ေနရာကုိ လာမွ်ားမွာေပါ့ကြ…
အဲဒါမေျပာရေကာင္းမလားဆိုၿပီးေတာ့ဒီကထြက္ခိုင္းတာေနမွာေပါ့ကြာ..
လို႕ေျပာလိုက္သတဲ့.
မွတ္မိသမွ်ေလးကို ျပန္လည္ေရးသားျခင္းသာျဖစ္ပါတရ္.... လြဲမွားသြားရင္
ခြင့္လြတ္ေပးၾကပါ....
တစ္ခါတစ္ေလ ကေလးေတြရဲ႕ ႐ိုးရွင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေလးေတြကို ဟာသေလး
ေျမာက္သြားေအာင္
ေရးထားတာေလးေတြ ဖတ္ဖူးပါတရ္…
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီဟာသေလးကုိ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတရ္..
ကေလးေတြရဲ႕ အျမင္ေလးေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႕ဘက္ကေတာ့
႐ိုး႐ိုးသားသားေလးေတြပါ..
ကဲ… ကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ ဦးေဏွာက္ႀကီးတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ ျဖန္႕ၿပီးေတြးရင္
ရီေမာၾကတာေပါ့..
သားအမိသုံးေယာက္စားၾကတဲ့ လက္ဆုံထမင္း၀ိုင္းေလးမွာေပါ့…
ထမင္းစားၾကရင္းနဲ႕ ေယာက်ၤားျဖစ္သူနဲ႕ မိန္းမျဖစ္သူတို႕ လက္ဆံုၾကတဲ့အခါ
ေယာက်ၤားျဖစ္သူက "ဟ.. ဒီေန႕ေတာ့ လက္ဆုံေနတရ္.. ဧည့္သည္လာမရ္
ထင္တရ္..မိန္းမေရး"
လို႕ေျပာေတာ့ သားျဖစ္သူက " လက္ဆုံမွာေပါ့.. အေမတို႕က ဟင္းတစ္မ်ိဳးတည္း
ခ်က္တာကုိ "တဲ့.
**အေဖနဲ႕ အေမက သူ႕ကုိဆိုအရမ္းခ်စ္ၾကတရ္…**
အၿမဲတမ္းသူ႕ကုိဦးစားေပးတရ္…သူက သားဦးကုိ… ေနာက္ေတာ့
သူလည္းညီေလးတစ္ေယာက္
ထပ္ရလာပါေရာ..
အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး သူ႕ကုိဂ႐ုမစိုက္ဘူး… သူ႕ရဲ႕ညီေလးကုိဘဲ အေလးေပးေတာ့တရ္…
တေန႕ညမွာ သူညီႏို႕စို႕ေနတာကုိ ျမင္ၿပီး အႀကံရသြားတရ္…
ညက်ေတာ့ ၾကြက္သတ္ေဆးရည္ေတြကို သူ႕အေမအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း
သူ႕အေမရဲ႕ ႏို႕ကုိ သြားပက္ထားလိုက္တရ္…
အဲ… မနက္လည္းေရာက္ေရာ သူ႕အေဖက ကုတင္ေပၚမွာတင္ ေသသြားေရာ..
ဟား ..ဟား.. ဟား ...
**Thiri Yadanar Soe**
No comments:
Post a Comment