မရင့္ေရာ္ေသးတဲ႔ ရာသီစက္ဝန္းတစ္ခုမွာ ေတာင္ၾကားမ်ားအၾကားမွာ အရိပ္ျဖဴေတြကို လွည့္လည္ေခ်ာင္းေျမာင္းေနသူ လူသတ္သမားဟာ အရူးရဲ႕ ေျခရာကို သတိထားမိသြားတယ္တဲ႔ေလ။ အမည္းပုပ္ပုပ္နိဒါန္းဟာ ဇာတာမွိန္တဲ႔ေန႔မွာ အစပ်ိဳးတာေပ့ါ။ နီတိေတြ မကၽြမ္းဝင္တဲ႔ အရူးေပမယ့္ “မဂၤလာပါ” “က်န္းမာရဲ႕ေနာ္” လို႔ ပဋိသႏၶာရစကားဆိုမိေလရဲ႕။ဒီလို ခရီးသြားဟန္လႊဲ အားနာၿပံဳးတဲ႔အခုိက္မွာပဲ လူသတ္သမားက အရူးရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ေဆးဖက္မဝင္ဘူးဆိုတာ ကံႀကီးသီလို႔ နားလည္သြားပါသတဲ႔။
လူသတ္သမားရဲ႕ ပံုတူေကာက္ေၾကာင္းကို ေဒါသစုတ္ခ်က္နဲ႔ ျခယ္ထားတာ မဟုတ္ရပါဘူး။ သူ႔မူလ မ်က္ႏွာဖံုးပင္ကိုကပင္ အဆိပ္ျပင္းနဲ႔ ထံုးမႊမ္းထားတာရယ္။ ကိုယ္က်ိဳးက်န္ဖို႔အတြက္ လူသတ္သမားဟာ အခမ္းအနားနဲ႔ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြဆင္တယ္။ ဆူးျပြန္းေတာင္မို႔ သားေကာင္ရွားလြန္းသလုိ အဆင့္ျမင့္လူသတ္နည္းေတြကလည္း ႀကိဳးရႈပ္ေထြးလို႔ လြတ္ကုန္ၾကျပန္ေရာ။
ဒါေပမယ့္ သေဘာထားတင္းမာတဲ႔ လူသတ္သမားဟာ အရႈံးမေပးတတ္သူပါ။ “အစီအစဥ္ဆြဲၿပီးသား ငါ့အိပ္မက္ေတြက ေရႊနဲ႔ထုဆစ္ထားတာ” လုိ႔ ဝံ႔ၾကြားတတ္တယ္။ အရူးက ရယ္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ ၾကင္နာစြာပဲ ရပ္ၾကည္႔မိသတဲ႔။ ပူေလာင္ေနတဲ႔ လူသတ္သမားကို ေငးရင္း “သနားပါတယ္” လုိ႔ေတာင္ ထုတ္ေဖာ္ ညည္းတြားမိေသးတာ။ လူသတ္သမားက ဓားကိုင္ထားေပမယ့္ ေစတနာမပ်က္ႏိုင္ဘူး။ ဒုကၡသည္ေတြဟာ ကိုယ့္က်ိန္စာကို မျမင္သလို အရူးကလည္း လူသတ္သမားဟာ ေနမေကာင္းလို႔ေနမွာ လုိ႔ ေျပရာေျပေၾကာင္း ေတြးေနသတဲ႔ေလ။ ေခ်ာ္လဲသြားေတာ့လည္း နာမ်ားသြားလားလုိ႔ ေၾကာင့္ၾကစိတ္နဲ႔ ထူမိျပန္ေသးသတဲ႔။ အဆိုးဆံုးက သူ႔လမ္းေၾကာင္းမွာ အႏၱာရယ္ကင္းရဲ႕လားလုိ႔ ကင္းလွည္႔ေပးတတ္ျပန္တာေပါ့။
ဟုတ္ကဲ႔။ အရူးရယ္ေလ။ တြယ္ၿငိမိသူ ဆင္ျခင္ဥာဏ္မဲ႔သူရယ္ပါ။ လူသတ္သမားအနား မေၾကာက္မရြံ႕တိုးသြားရင္း ကိုယ္စားပင္ပန္းေနတတ္တယ္။ လူသတ္သမားက သရုပ္ေဆာင္ေကာင္း လြန္းတာမို႔ ႀကံဖန္ရင္နာရင္း မ်က္ရည္စိုစြတ္ေနတတ္တယ္။ မဲျပာပံုျပင္ေတြထဲကလို အရူးဟာ လူသတ္သမားကို အျမင္မွန္ရၿပီး သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ဖုိ႔ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ လုိရာကို အျမန္ခရီးေပါက္ၿပီး သားေကာင္ကို ေပြ႔ပိုက္လုိ႔ ေပ်ာ္ေစခ်င္တာ။ အရူးဟာ အိပ္မက္တံတုိင္းအျပင္ဖက္မွာ တိမ္ေတြ ယက္တယ္။ လူသတ္သမားအတြက္ ယာဥ္လုပ္ေပးဦးမယ္ ဆိုပဲ။
ဒီလို ေယာက္ယက္ခတ္ေနတဲ႔ အရူးကို လူသတ္သမားက သတိျပဳမိသြားၿပီရယ္။ ဘဝက တိုလြန္းတာမုိ႔ တိုက္ခုိက္ခန္းေတြက ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေရာက္လာတယ္ေလ။ လူသတ္သမားဟာ ေသြးဆာေနၿပီမို႔ အရူးရဲ႕ ဝိညာဥ္ကို စီးၿပီးသြားရင္ လြင္ျပင္ကို ေရာက္ႏိုင္မယ္လို႔ လိ္မ္လည္တယ္။ ပထမေတာ့ အရူးက ျငင္းတယ္။ “ အသက္ကို ခ်မ္းသာေပးပါ။ ငါအသက္ရွင္ခ်င္ေသးတယ္။ မင္းအတြက္ ယာဥ္ပ်ံႀကီး ၿပီးေတာ့မွာ” လုိ႔ ရို႕ရို႔က်ိဳးက်ိဳးဆိုပါတယ္။
အရူးဟာ ေသရမွာကို သိပ္ေၾကာက္တာရယ္။ “င့ါမ်က္လံုးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔ပါဦး။ ငါဟာ မင္းလုိ လူပါပဲ။” လုိ႔ စာနာစိတ္ကို မွ်ားယူတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရူးမိုက္ရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းခ်ိန္ရယ္ေလ။ သတိနဲ႔ ေရွာင္တိမ္းလည္း ထက္ျမရက္စက္တဲ႔ဓားက အရူးႏွလံုးသားကို ထြင္းေဖာက္လုိက္ၿပီေလ။…။မုိးေတြရြာတဲ႔အခါ ေသြးေခ်ာင္းစီးတယ္။အနီေရာင္ပန္းတြ ပြင့္ၾကတယ္။ ဘယ္သူမွ မငိုၾကပါဘူး။
မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ထားတဲ႔ လူအမ်ား သက္ေသရွိခဲ႔ေပမယ္႔ ဒီလူသတ္မႈဟာ လူထုေရွ႕ေမွာက္ မေပါက္ၾကားခဲ႔ပါဘူး။ အင္တာနက္မွာ ပ်ံ႕ႏွ႔ံမသြားခဲ႔ဘူး။ တရားခံဟာ ဥာဏ္ၾကြယ္သူမို႔ သတင္းအျဖစ္ေတာင္ အက်ံဳးမဝင္ခဲ႔ဘူး။ ဘုရားေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းေတြ ျမည္ၾကေပမယ့္ ခံုသမာဓိေတြလည္း မသိမမူခဲ႔ဘူး။ ေျမကမၻာသက္ေသရွိေပမယ့္ ေတာင္ေတြကလည္း မွတ္ခ်က္မေပးၾကဘူး။
အသုဘအခမ္းအနားကို လူသတ္သမားက ၿပံဳးၿပံဳးေလးဆင္ႏဲႊတယ္။
ဒီအခိုက္မွာပဲ ယာဥ္က ေျမမွ ၾကြတယ္။ အရူးထက္ ေခါင္းတစ္လံုးသာတဲ႔ လူသတ္သမားဟာ ယာဥ္ကို ဘယ္္လိုတက္ရမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ နားမလည္ဘူးတဲ႔။ ကံလုိ႔ပဲ ေျပာရဦးမလား ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ေျခလွမ္းေတြဟာ အဆင္ေခ်ာညီညာ ပါတယ္။
ျဖစ္ရပ္မွန္ကေတာ့ စုန္းအတတ္သိျပန္တဲ႔ လူသတ္သမားဟာ အရူးကို ဖုတ္သြင္းၿပီး ယာဥ္ကို ႀကိဳးဆြဲခို္င္းတာေပါ့။ အရူးဟာ မူလအစမွာ သူျပန္လည္ရွင္သန္ထေျမာက္တယ္ ထင္ၿပီး အေပ်ာ္လြန္ေနေပမယ့္ ခရီးဆံုးတဲ႔အခါ ဘဝမွန္ကို သိသြားၿပီရယ္။ “မင္းလည္း သားေကာင္ရၿပီပဲ။ ထပ္မႏွိပ္စက္ပါနဲ႔ေတာ့။ ငါ့ကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးပါ” လုိ႔ တိုးလွ်ိဳးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္လုိပင္ေတာင္းပန္လည္း ေလာဘမသတ္ႏိုင္တဲ႔ လူသတ္သမားဟာ အရူးကို အက်ဥ္းခ်ထားဆဲပဲ။ အရိပ္ေတြကို နင္းၿပီး ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္သြားလည္း လူသတ္သမားဟာ အရူးတေစၦကို ဆက္လက္အသံုးခ်ဖို႔ နည္းလမ္းရွိေသးတယ္တဲ႔ေလ။
ဒီလိုနဲ႔ ပံုျပင္တစ္ခုကို ပုဒ္မခ်လိုက္ရပါၿပီ။ ထံုးတမ္းစဥ္လာျဖစ္စဥ္အတိုင္း ကယ္တင္ရွင္ေတြ ေရာက္တာ ေနာက္က်ေနပါဦးမယ္။ အရူးဟာ ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္လုိ သြင္ျပင္မထင္ရွားေပမယ္႔ မ်က္ရည္စေတြကိုျမင္ရင္ အေျဖသိပါလိမ္႔မယ္။ အေတာင္ပံခတ္သံၾကားရင္ မ်က္ႏွာလႊဲေနလိုက္ပါ။ မကၽြတ္လြတ္ေသာ ျဖဴေရာ္ေရာ္ တေစၦတစ္ေကာင္ကို ေတြ႔ရင္ မရယ္မိဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
စာနာေပးမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း သင္ မွတ္သားခဲ႔တဲ႔ “ ပုထုဇဥ္ေနာ ဥမၷတေကာ ..” ဆိုတဲ႔ ေရွးစကားဟာ သစၥာလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သတိျပဳၿပီး ၿပံဳးရယ္ပါ။ အျဖဴေရာင္အလံ ကိုင္ေဆာင္ထားလည္း သတ္ျဖတ္ခံရတတ္ပါတယ္။ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ပါ။ လူသတ္သမားဟာ သင့္အနားမွာ လွည္႔လည္ေနပါတယ္။...။
**မယ္ကိုး**
မရင့္ေရာ္ေသးတဲ႔ ရာသီစက္ဝန္းတစ္ခုမွာ ေတာင္ၾကားမ်ားအၾကားမွာ အရိပ္ျဖဴေတြကို လွည့္လည္ေခ်ာင္းေျမာင္းေနသူ လူသတ္သမားဟာ အရူးရဲ႕ ေျခရာကို သတိထားမိသြားတယ္တဲ႔ေလ။ အမည္းပုပ္ပုပ္နိဒါန္းဟာ ဇာတာမွိန္တဲ႔ေန႔မွာ အစပ်ိဳးတာေပ့ါ။ နီတိေတြ မကၽြမ္းဝင္တဲ႔ အရူးေပမယ့္ “မဂၤလာပါ” “က်န္းမာရဲ႕ေနာ္” လို႔ ပဋိသႏၶာရစကားဆိုမိေလရဲ႕။ဒီလို ခရီးသြားဟန္လႊဲ အားနာၿပံဳးတဲ႔အခုိက္မွာပဲ လူသတ္သမားက အရူးရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ေဆးဖက္မဝင္ဘူးဆိုတာ ကံႀကီးသီလို႔ နားလည္သြားပါသတဲ႔။
လူသတ္သမားရဲ႕ ပံုတူေကာက္ေၾကာင္းကို ေဒါသစုတ္ခ်က္နဲ႔ ျခယ္ထားတာ မဟုတ္ရပါဘူး။ သူ႔မူလ မ်က္ႏွာဖံုးပင္ကိုကပင္ အဆိပ္ျပင္းနဲ႔ ထံုးမႊမ္းထားတာရယ္။ ကိုယ္က်ိဳးက်န္ဖို႔အတြက္ လူသတ္သမားဟာ အခမ္းအနားနဲ႔ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြဆင္တယ္။ ဆူးျပြန္းေတာင္မို႔ သားေကာင္ရွားလြန္းသလုိ အဆင့္ျမင့္လူသတ္နည္းေတြကလည္း ႀကိဳးရႈပ္ေထြးလို႔ လြတ္ကုန္ၾကျပန္ေရာ။
ဒါေပမယ့္ သေဘာထားတင္းမာတဲ႔ လူသတ္သမားဟာ အရႈံးမေပးတတ္သူပါ။ “အစီအစဥ္ဆြဲၿပီးသား ငါ့အိပ္မက္ေတြက ေရႊနဲ႔ထုဆစ္ထားတာ” လုိ႔ ဝံ႔ၾကြားတတ္တယ္။ အရူးက ရယ္တယ္။ ဒါေပမယ္႔ ၾကင္နာစြာပဲ ရပ္ၾကည္႔မိသတဲ႔။ ပူေလာင္ေနတဲ႔ လူသတ္သမားကို ေငးရင္း “သနားပါတယ္” လုိ႔ေတာင္ ထုတ္ေဖာ္ ညည္းတြားမိေသးတာ။ လူသတ္သမားက ဓားကိုင္ထားေပမယ့္ ေစတနာမပ်က္ႏိုင္ဘူး။ ဒုကၡသည္ေတြဟာ ကိုယ့္က်ိန္စာကို မျမင္သလို အရူးကလည္း လူသတ္သမားဟာ ေနမေကာင္းလို႔ေနမွာ လုိ႔ ေျပရာေျပေၾကာင္း ေတြးေနသတဲ႔ေလ။ ေခ်ာ္လဲသြားေတာ့လည္း နာမ်ားသြားလားလုိ႔ ေၾကာင့္ၾကစိတ္နဲ႔ ထူမိျပန္ေသးသတဲ႔။ အဆိုးဆံုးက သူ႔လမ္းေၾကာင္းမွာ အႏၱာရယ္ကင္းရဲ႕လားလုိ႔ ကင္းလွည္႔ေပးတတ္ျပန္တာေပါ့။
ဟုတ္ကဲ႔။ အရူးရယ္ေလ။ တြယ္ၿငိမိသူ ဆင္ျခင္ဥာဏ္မဲ႔သူရယ္ပါ။ လူသတ္သမားအနား မေၾကာက္မရြံ႕တိုးသြားရင္း ကိုယ္စားပင္ပန္းေနတတ္တယ္။ လူသတ္သမားက သရုပ္ေဆာင္ေကာင္း လြန္းတာမို႔ ႀကံဖန္ရင္နာရင္း မ်က္ရည္စိုစြတ္ေနတတ္တယ္။ မဲျပာပံုျပင္ေတြထဲကလို အရူးဟာ လူသတ္သမားကို အျမင္မွန္ရၿပီး သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ဖုိ႔ မေမွ်ာ္လင့္ပါဘူး။ လုိရာကို အျမန္ခရီးေပါက္ၿပီး သားေကာင္ကို ေပြ႔ပိုက္လုိ႔ ေပ်ာ္ေစခ်င္တာ။ အရူးဟာ အိပ္မက္တံတုိင္းအျပင္ဖက္မွာ တိမ္ေတြ ယက္တယ္။ လူသတ္သမားအတြက္ ယာဥ္လုပ္ေပးဦးမယ္ ဆိုပဲ။
ဒီလို ေယာက္ယက္ခတ္ေနတဲ႔ အရူးကို လူသတ္သမားက သတိျပဳမိသြားၿပီရယ္။ ဘဝက တိုလြန္းတာမုိ႔ တိုက္ခုိက္ခန္းေတြက ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေရာက္လာတယ္ေလ။ လူသတ္သမားဟာ ေသြးဆာေနၿပီမို႔ အရူးရဲ႕ ဝိညာဥ္ကို စီးၿပီးသြားရင္ လြင္ျပင္ကို ေရာက္ႏိုင္မယ္လို႔ လိ္မ္လည္တယ္။ ပထမေတာ့ အရူးက ျငင္းတယ္။ “ အသက္ကို ခ်မ္းသာေပးပါ။ ငါအသက္ရွင္ခ်င္ေသးတယ္။ မင္းအတြက္ ယာဥ္ပ်ံႀကီး ၿပီးေတာ့မွာ” လုိ႔ ရို႕ရို႔က်ိဳးက်ိဳးဆိုပါတယ္။
အရူးဟာ ေသရမွာကို သိပ္ေၾကာက္တာရယ္။ “င့ါမ်က္လံုးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔ပါဦး။ ငါဟာ မင္းလုိ လူပါပဲ။” လုိ႔ စာနာစိတ္ကို မွ်ားယူတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရူးမိုက္ရဲ႕ ဇာတ္သိမ္းခ်ိန္ရယ္ေလ။ သတိနဲ႔ ေရွာင္တိမ္းလည္း ထက္ျမရက္စက္တဲ႔ဓားက အရူးႏွလံုးသားကို ထြင္းေဖာက္လုိက္ၿပီေလ။…။မုိးေတြရြာတဲ႔အခါ ေသြးေခ်ာင္းစီးတယ္။အနီေရာင္ပန္းတြ ပြင့္ၾကတယ္။ ဘယ္သူမွ မငိုၾကပါဘူး။
မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ထားတဲ႔ လူအမ်ား သက္ေသရွိခဲ႔ေပမယ္႔ ဒီလူသတ္မႈဟာ လူထုေရွ႕ေမွာက္ မေပါက္ၾကားခဲ႔ပါဘူး။ အင္တာနက္မွာ ပ်ံ႕ႏွ႔ံမသြားခဲ႔ဘူး။ တရားခံဟာ ဥာဏ္ၾကြယ္သူမို႔ သတင္းအျဖစ္ေတာင္ အက်ံဳးမဝင္ခဲ႔ဘူး။ ဘုရားေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းေတြ ျမည္ၾကေပမယ့္ ခံုသမာဓိေတြလည္း မသိမမူခဲ႔ဘူး။ ေျမကမၻာသက္ေသရွိေပမယ့္ ေတာင္ေတြကလည္း မွတ္ခ်က္မေပးၾကဘူး။
အသုဘအခမ္းအနားကို လူသတ္သမားက ၿပံဳးၿပံဳးေလးဆင္ႏဲႊတယ္။
ဒီအခိုက္မွာပဲ ယာဥ္က ေျမမွ ၾကြတယ္။ အရူးထက္ ေခါင္းတစ္လံုးသာတဲ႔ လူသတ္သမားဟာ ယာဥ္ကို ဘယ္္လိုတက္ရမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ နားမလည္ဘူးတဲ႔။ ကံလုိ႔ပဲ ေျပာရဦးမလား ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ေျခလွမ္းေတြဟာ အဆင္ေခ်ာညီညာ ပါတယ္။
ျဖစ္ရပ္မွန္ကေတာ့ စုန္းအတတ္သိျပန္တဲ႔ လူသတ္သမားဟာ အရူးကို ဖုတ္သြင္းၿပီး ယာဥ္ကို ႀကိဳးဆြဲခို္င္းတာေပါ့။ အရူးဟာ မူလအစမွာ သူျပန္လည္ရွင္သန္ထေျမာက္တယ္ ထင္ၿပီး အေပ်ာ္လြန္ေနေပမယ့္ ခရီးဆံုးတဲ႔အခါ ဘဝမွန္ကို သိသြားၿပီရယ္။ “မင္းလည္း သားေကာင္ရၿပီပဲ။ ထပ္မႏွိပ္စက္ပါနဲ႔ေတာ့။ ငါ့ကို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးပါ” လုိ႔ တိုးလွ်ိဳးတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္လုိပင္ေတာင္းပန္လည္း ေလာဘမသတ္ႏိုင္တဲ႔ လူသတ္သမားဟာ အရူးကို အက်ဥ္းခ်ထားဆဲပဲ။ အရိပ္ေတြကို နင္းၿပီး ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္သြားလည္း လူသတ္သမားဟာ အရူးတေစၦကို ဆက္လက္အသံုးခ်ဖို႔ နည္းလမ္းရွိေသးတယ္တဲ႔ေလ။
ဒီလိုနဲ႔ ပံုျပင္တစ္ခုကို ပုဒ္မခ်လိုက္ရပါၿပီ။ ထံုးတမ္းစဥ္လာျဖစ္စဥ္အတိုင္း ကယ္တင္ရွင္ေတြ ေရာက္တာ ေနာက္က်ေနပါဦးမယ္။ အရူးဟာ ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္လုိ သြင္ျပင္မထင္ရွားေပမယ္႔ မ်က္ရည္စေတြကိုျမင္ရင္ အေျဖသိပါလိမ္႔မယ္။ အေတာင္ပံခတ္သံၾကားရင္ မ်က္ႏွာလႊဲေနလိုက္ပါ။ မကၽြတ္လြတ္ေသာ ျဖဴေရာ္ေရာ္ တေစၦတစ္ေကာင္ကို ေတြ႔ရင္ မရယ္မိဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
စာနာေပးမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း သင္ မွတ္သားခဲ႔တဲ႔ “ ပုထုဇဥ္ေနာ ဥမၷတေကာ ..” ဆိုတဲ႔ ေရွးစကားဟာ သစၥာလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ သတိျပဳၿပီး ၿပံဳးရယ္ပါ။ အျဖဴေရာင္အလံ ကိုင္ေဆာင္ထားလည္း သတ္ျဖတ္ခံရတတ္ပါတယ္။ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ပါ။ လူသတ္သမားဟာ သင့္အနားမွာ လွည္႔လည္ေနပါတယ္။...။
**မယ္ကိုး**
No comments:
Post a Comment