ၾကက္သြန္နီ ကို ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာျခင္း

>
**ဒႆနိကေဗဒ ဆိုတာ ဘာလဲ။**
What’s Philosophy?

က်ေနာ္ တစ္ခါက အဲ့လိုအေမးခံရေတာ့ - ကိုယ့္အျမင္ ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုယ္ ျပန္ေျဖခဲ့လိုက္တယ္။

ဒႆနိကေဗဒ ဆိုတာ ေမးခြန္းမွားေတြ ေမးျမန္း ေနတတ္တဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုပါ။ ဥပမာ - ဝမ္းတြင္းကန္း တစ္ေယာက္က အလင္းဆိုတာ ဘာလဲ ေမးသလိုမ်ိဳး၊ ဝမ္းတြင္းမွာတင္ နားပင္းခဲ့ရသူ တစ္ဦးက ဂီတဆိုတာ ဘာလဲ-အသံဆိုတာ ဘာလဲ ေမးသလိုမ်ိဳး။ အဲ့ဒါဟာ ဒႆနိက ျဖစ္ပါတယ္။


အဲ့ဒီ မ်က္ကန္း ကပဲ ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးမယ္။ - က်ေနာ္မ်က္လံုး ျပန္ျမင္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္လို႔ရမလဲ - ဒီလိုေမးျပီ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ဒႆနိက မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘာသာေရး ထဲ စျပီး ေရာက္လာျပီ။ နားကန္းေနတဲ့ သူက ဆရာဝန္ဆီ သြားျပီး သူ႕နား ျပန္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုပါေတာ့။ ဒါဆို သူဟာ ဒႆနိက ထက္ ဘာသာေရး ဘက္ကို ဦးတည္ဝင္လာျပီ လို႔ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ( ဒီေနရာမွာ ဘာသာေရး - ဆိုတာေတာင္ က်ေနာ္ မသံုးခ်င္ပါဘူး။ ထားေတာ့ )



ဆိုလိုတာက -
ဒႆနိကေဗဒ ဟာ ခန္႔မွန္း အလုပ္ေတြပဲ လုပ္တယ္။ သူ႕ဆီမွာ မွန္းဆခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိျမင္မႈေတာ့ ဘာမွ မရွိဘူး။ ဒႆနိက ထဲမွာ ရွိေနမယ့္သူ တစ္ေယာက္ က စကားလံုး Form, linguistics, logic,reason ေတြကို အသံုးျပဳျပီး အမွန္ ( Truth ) ကို သီဝရီ ဖန္တီး တည္ေဆာက္ယူဖို႔ ၾကိဳးပမ္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပန္ေမးရမယ္ - Truth ကို အဲ့သလို ဖန္တီး ယူလို႔ ရပါသလား။ မရႏိုင္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္။ အမွန္သေဘာ ( Truth ) ဟာ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိတာပဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ( ျဖစ္တယ္ ) ။ သူက ရွိေနျပီးသားပါ - က်ေနာ္တို႔မွာ လိုအပ္ေကာင္း လိုအပ္ေနတာက မ်က္လံုးေတြ ပြင့္ဖို႔။ အဲ့ဒီ အမွန္ကို ျမင္ဖို႔ ၾကည့္ႏိုင္မယ့္ မ်က္လံုး ရွိေနဖို႔ပဲ ။ အဲ့ဒီ အမွန္ ဆိုတာ ကို ခံစားဖို႔ နွလံုးသား ရွိရမယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ အတူရွိေနမယ့္ ေနထိုင္မႈမ်ိဳး ရွိရမယ္။

ဆိုလိုတာက အမွန္ ( Truth ) ဟာ အခု ဒီေနရာ ( Present ) မွာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔က ဒီေနရာကေန ေပ်ာက္ေနတယ္။ ဒီေနရာကေန ေပ်ာက္ေနတာ မို႔လို႔လည္း အမွန္ ကို မျမင္မေတြ႕ဘူးရယ္။ အဲ့အတြက္ အမွန္ ဆိုတာ ဘာလဲ - ေမးခြန္းေတြ ဆက္တိုက္ ေမးတယ္။ ေမးသမ်ွ ေမးခြန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ပဲ လြဲမွား ထြက္သြားတယ္။ မွန္ကန္မယ့္ ေမးခြန္း ကေတာ့ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္ - ေမးခြန္းအမွန္က - “အခု ဘယ္လိုလဲ” “အခု - ဒီေနရာမွာ ဘာျဖစ္ေနသလဲ” အဲ့ဒါေလးပါ။

က်ေနာ္ တို႔ အမွန္တရား “အေၾကာင္း” ကို ေမးခြန္းဝါက် ေတြ ထုတ္ျပီး ေမးေလ့ ေမးထ ရွိၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီ ေနာက္ပိုင္း ဒီေမးခြန္းဟာ အမွန္တရား ကေန အေဝးကိုသာ ေခၚေဆာင္ သြားတယ္။ ဒီေမးခြန္း အတြက္ အေျဖ ရွိမယ္ ထင္ပါသလား။ တိက်မွန္ကန္ျပီး သိျမင္သြားမယ့္ အေျဖ စကားစု ရွိမယ္ ထင္ပါသလား။

တကယ္စင္စစ္မွာ - အမွန္တရားဟာ ဘာလဲ လို႔ ေျဖရွင္း မျပႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ အမွန္တရား ဆိုတာကို ေျပာျပလို႔လည္း မရပါဘူး။ ဆိုလိုတာက - အမွန္တရား အတြက္ စကားလံုး မရွိဘူး။
ေလာက္ဇူရဲ႕ စကား- “ေျပာျပလို႔ ရႏိုင္တဲ့ ဓမၼဟာ စစ္မွန္တဲ့ ဓမၼေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး” တဲ့။ ေျပာျပျပီ ဆိုတာနဲ႔ အမွန္တရား စင္စစ္က လြဲေခ်ာ္ေနဦးမယ္လို႔ သူဆိုလိုတာ ျဖစ္မယ္။ သူဘာေၾကာင့္ ဒီလို ေျပာတာပါလဲ။ ဘယ္ အေၾကာင္း ေၾကာင့္လဲ။

အေၾကာင္းက အမွန္တရား ( Truth ) ဟာ သတင္း အခ်က္အလက္ တစ္ခု မဟုတ္လို႔ပါ ။ ေဖာ္ျမဴလာ အဆိုျပဳခ်က္ တစ္ရပ္ မဟုတ္လို႔ပါပဲ။ ဒါကို သိျမင္တဲ့သူက ဘယ္လို စကားလံုး သြားေျပာမလဲ။ ဘယ္လို ဝါက် စီကံုးဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏိုင္မလဲ။ က်ေနာ္ နားလည္တဲ့ အမွန္ ( Truth ) ရဲ႕ ဂုဏ္ရည္က မိမိ အတြင္းသႏၱာန္ သိျမင္မႈ ( Inner Experience ) ပါ။ လ်ာအရသာ တစ္ခုလိုပဲ။ အဲ့ဒီအရသာ မခံစားဖူးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို စကားလံုးေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွင္းျပရွင္းျပ သူမသိႏိုင္ဘူး။ အေရာင္ တစ္ခုကို မျမင္ဖူးတဲ့သူ ကုိ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လို ဘာ ဆိုတာ ရွင္းျပေနလဲ သူ မသိႏိုင္ဘူး။ ခင္ဗ်ား အမ်ားၾကီး ရွင္းျပမယ္ - အလင္းလိႈင္းက ဘယ္လို၊ လိႈင္းအလ်ား ဘယ္ေလာက္ ထြက္ရင္ ဘာအေရာင္ ဆိုတာမ်ိဳး။ သူလည္း စိတ္လိုလက္ရ လိုက္မွတ္သား ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ဆံုး အလင္း ဆိုင္ရာ ရူပေဗဒ သီဝရီမွာ ကၽြမ္းက်င္ အဆင့္ ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူသိမွာက သီဝရီေတြ နဲ႔ စကားလံုးေတြပဲ ။ အဲ့ဒါ ကိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မသိဘူး။

အေတြ႔အၾကံဳကို ျဖတ္သန္းသြားျပီးမွ သိရွိနားလည္ရတဲ့ အရာေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ရွိေၾကာင္း လက္ခံႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီမွာ ဆိုခ်င္တာကလည္း အမွန္ ( Truth ) ကို အေတြ႕အၾကံဳဆီ ျဖတ္သန္းျပီးမွ သိရွိႏိုင္တယ္။ အဲ့ဒီ အတြက္ စကားလံုး ေဝါဟာရေတြကေန အလြန္ဆံုး ခ်ေပးႏိုင္တဲ့ အရာေတြဟာ သဲလြန္စ ( Hints ) ေတြခ်ည္း သက္သက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ သဲလြန္စ ေတြကို အမွန္တရား စင္စစ္ပဲ လို႔ ယူဆရင္ လြဲမွား သြားလိမ့္မယ္။ သဲလြန္စ ဆိုတာဟာ လိုခ်င္တဲ့ ေနရာကို ေရာက္ဖို႔ လမ္းျပသက္သက္။ လိုအပ္တာက တကယ္ ေလ်ာက္သြားႏိုင္ဖို႔။ တကယ္ ေရာက္သြားႏိုင္ဖို႔။ တကယ္ လုပ္ဖို႔ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို တကယ္ သိျမင္တဲ့ စိတ္ႏွလံုးမရွိဘဲ - သဲလြန္စေတြ ကိုသာ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာေနရင္ လြဲေခ်ာ္ ေနလိမ့္ဦးမယ္။

ခင္ဗ်ား ရဲ႕ အေတြးစဥ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာမႈဟာ ေနာက္ထပ္ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာဖို႔ ေတြကိုပဲ ဖန္တီးေပးတယ္။ ခင္ဗ်ား တကယ့္ အသိ ျဖစ္သြားဖို႔ မရွိဘူး။ ခင္ဗ်ား တကယ္ မေလ်ာက္သြား ႏိုင္ဘူး။ အေတြးထဲမွာတင္ စကားလံုးေတြနဲ႔ လည္ပတ္ ေနတဲ့အခါ၊ ဝါက်ေတြခ်ည္း ထိုးသီ ေနတဲ့အခါ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္ တို႔ မေလ်ာက္သြားႏိုင္ဘူး။ ေနရာမွာတင္ ရပ္ေနတယ္။ အဲ့အတြက္ ေရွ႕ကို ဘယ္လိုမွ မေရာက္ႏိုင္ၾက ေတာ့ဘူးရယ္။

တစ္နည္း ေျပာရင္ - က်ေနာ္တုိ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဥာဏ္မွာ အေတြးေတြခ်ည္းသာ ျပည့္ႏွက္ ေနမယ္ ဆိုရင္ - က်ေနာ္ တို႔ ရလာမယ့္ အေျဖဟာ အမွန္တရား ( Truth ) မဟုတ္ဘူး။ အျခား အေတြးတစ္ခုပဲ ရလာ လိမ့္မယ္။ အေတြးက အေတြးကိုပဲ ဖန္တီးတယ္။ အျမင္ကို မေရာက္ ေစႏိုင္ဘူး လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။

တကယ္ စစ္မွန္တဲ့ ဘာသာေရး ( က်ေနာ္ ခံယူတဲ့ ဘာသာေရး ) ဟာ အဲ့ဒီ အေတြးေတြ အားလံုးကို သုတ္သင္ ပစ္ႏိုင္ရမယ္။ ရွင္းလင္း၊ ၾကည္လင္ေနတဲ့ သႏၱာန္ကိုပဲ ေပးႏိုင္ရမယ္။ တကယ့္ အရွိကို အရွိအတိုင္း သိျမင္မႈကိုသာ ေဆာင္က်ဥ္း ႏိုင္ရမယ္။ က်ေနာ့ ဘာသာေရးမွာ ယံုၾကည္မႈ မလိုဘူး။ အေတြးစဥ္ေတြ မလိုအပ္ဘူး။ လက္ရွိ ျဖစ္သလား - ျဖစ္တဲ့အတိုင္း သိမယ္ - လက္ရွိ ပ်က္သလား - ပ်က္တဲ့အတိုင္း သိမယ္ အဲ့ဒီ ရိုးရွင္းတဲ့ အျမင္ပဲ လိုအပ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက အခု ( Now ) နဲ႔ ဒီေနရာ ( Here ) အေပၚ - ရွင္းလင္းထားတဲ့ အျမင္ သက္သက္ပဲ။

က်ေနာ္တို႔ ပံုမွန္ ေတြးေနက် အေတြးေတြ၊ ေမးခြန္းေတြကို - “အခု၊ ဒီေနရာ” တည့္တည့္နဲ႔ စစ္ထုတ္ျပီး ခြာၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ၾကက္သြန္နီ တစ္လံုးကို တစ္လႊာခ်င္း ခြာခ်ရသလိုပဲ။ တစ္လႊာျပီး တစ္လႊာကြာက် သြားမယ္။ အႏွစ္သားကို ေတြ႕ႏိုင္ဖို႔ ထပ္ခြာရင္း ခြာရင္း - - ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ဗလာခ်ည္းသာ က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။

.....................
အခုတေလာ စာေရးရမွာ ပ်င္းေနလို႔
တပိုင္းတစေတြနဲ႔ပဲ ထားခဲ့တယ္ - မျပည့္စံုရင္ ေဆာရီး



**Zay Ya**
.....................
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/

--
Posted By လူဗိုလ္

**ဒႆနိကေဗဒ ဆိုတာ ဘာလဲ။**
What’s Philosophy?

က်ေနာ္ တစ္ခါက အဲ့လိုအေမးခံရေတာ့ - ကိုယ့္အျမင္ ကုိယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုယ္ ျပန္ေျဖခဲ့လိုက္တယ္။

ဒႆနိကေဗဒ ဆိုတာ ေမးခြန္းမွားေတြ ေမးျမန္း ေနတတ္တဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုပါ။ ဥပမာ - ဝမ္းတြင္းကန္း တစ္ေယာက္က အလင္းဆိုတာ ဘာလဲ ေမးသလိုမ်ိဳး၊ ဝမ္းတြင္းမွာတင္ နားပင္းခဲ့ရသူ တစ္ဦးက ဂီတဆိုတာ ဘာလဲ-အသံဆိုတာ ဘာလဲ ေမးသလိုမ်ိဳး။ အဲ့ဒါဟာ ဒႆနိက ျဖစ္ပါတယ္။


အဲ့ဒီ မ်က္ကန္း ကပဲ ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးမယ္။ - က်ေနာ္မ်က္လံုး ျပန္ျမင္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္လို႔ရမလဲ - ဒီလိုေမးျပီ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ ဒႆနိက မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘာသာေရး ထဲ စျပီး ေရာက္လာျပီ။ နားကန္းေနတဲ့ သူက ဆရာဝန္ဆီ သြားျပီး သူ႕နား ျပန္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုပါေတာ့။ ဒါဆို သူဟာ ဒႆနိက ထက္ ဘာသာေရး ဘက္ကို ဦးတည္ဝင္လာျပီ လို႔ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ( ဒီေနရာမွာ ဘာသာေရး - ဆိုတာေတာင္ က်ေနာ္ မသံုးခ်င္ပါဘူး။ ထားေတာ့ )



ဆိုလိုတာက -
ဒႆနိကေဗဒ ဟာ ခန္႔မွန္း အလုပ္ေတြပဲ လုပ္တယ္။ သူ႕ဆီမွာ မွန္းဆခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သိျမင္မႈေတာ့ ဘာမွ မရွိဘူး။ ဒႆနိက ထဲမွာ ရွိေနမယ့္သူ တစ္ေယာက္ က စကားလံုး Form, linguistics, logic,reason ေတြကို အသံုးျပဳျပီး အမွန္ ( Truth ) ကို သီဝရီ ဖန္တီး တည္ေဆာက္ယူဖို႔ ၾကိဳးပမ္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပန္ေမးရမယ္ - Truth ကို အဲ့သလို ဖန္တီး ယူလို႔ ရပါသလား။ မရႏိုင္ဘူးလို႔ က်ေနာ္ ျမင္ပါတယ္။ အမွန္သေဘာ ( Truth ) ဟာ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိတာပဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ( ျဖစ္တယ္ ) ။ သူက ရွိေနျပီးသားပါ - က်ေနာ္တို႔မွာ လိုအပ္ေကာင္း လိုအပ္ေနတာက မ်က္လံုးေတြ ပြင့္ဖို႔။ အဲ့ဒီ အမွန္ကို ျမင္ဖို႔ ၾကည့္ႏိုင္မယ့္ မ်က္လံုး ရွိေနဖို႔ပဲ ။ အဲ့ဒီ အမွန္ ဆိုတာ ကို ခံစားဖို႔ နွလံုးသား ရွိရမယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ အတူရွိေနမယ့္ ေနထိုင္မႈမ်ိဳး ရွိရမယ္။

ဆိုလိုတာက အမွန္ ( Truth ) ဟာ အခု ဒီေနရာ ( Present ) မွာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔က ဒီေနရာကေန ေပ်ာက္ေနတယ္။ ဒီေနရာကေန ေပ်ာက္ေနတာ မို႔လို႔လည္း အမွန္ ကို မျမင္မေတြ႕ဘူးရယ္။ အဲ့အတြက္ အမွန္ ဆိုတာ ဘာလဲ - ေမးခြန္းေတြ ဆက္တိုက္ ေမးတယ္။ ေမးသမ်ွ ေမးခြန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ပဲ လြဲမွား ထြက္သြားတယ္။ မွန္ကန္မယ့္ ေမးခြန္း ကေတာ့ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္ - ေမးခြန္းအမွန္က - “အခု ဘယ္လိုလဲ” “အခု - ဒီေနရာမွာ ဘာျဖစ္ေနသလဲ” အဲ့ဒါေလးပါ။

က်ေနာ္ တို႔ အမွန္တရား “အေၾကာင္း” ကို ေမးခြန္းဝါက် ေတြ ထုတ္ျပီး ေမးေလ့ ေမးထ ရွိၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီ ေနာက္ပိုင္း ဒီေမးခြန္းဟာ အမွန္တရား ကေန အေဝးကိုသာ ေခၚေဆာင္ သြားတယ္။ ဒီေမးခြန္း အတြက္ အေျဖ ရွိမယ္ ထင္ပါသလား။ တိက်မွန္ကန္ျပီး သိျမင္သြားမယ့္ အေျဖ စကားစု ရွိမယ္ ထင္ပါသလား။

တကယ္စင္စစ္မွာ - အမွန္တရားဟာ ဘာလဲ လို႔ ေျဖရွင္း မျပႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ အမွန္တရား ဆိုတာကို ေျပာျပလို႔လည္း မရပါဘူး။ ဆိုလိုတာက - အမွန္တရား အတြက္ စကားလံုး မရွိဘူး။
ေလာက္ဇူရဲ႕ စကား- “ေျပာျပလို႔ ရႏိုင္တဲ့ ဓမၼဟာ စစ္မွန္တဲ့ ဓမၼေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး” တဲ့။ ေျပာျပျပီ ဆိုတာနဲ႔ အမွန္တရား စင္စစ္က လြဲေခ်ာ္ေနဦးမယ္လို႔ သူဆိုလိုတာ ျဖစ္မယ္။ သူဘာေၾကာင့္ ဒီလို ေျပာတာပါလဲ။ ဘယ္ အေၾကာင္း ေၾကာင့္လဲ။

အေၾကာင္းက အမွန္တရား ( Truth ) ဟာ သတင္း အခ်က္အလက္ တစ္ခု မဟုတ္လို႔ပါ ။ ေဖာ္ျမဴလာ အဆိုျပဳခ်က္ တစ္ရပ္ မဟုတ္လို႔ပါပဲ။ ဒါကို သိျမင္တဲ့သူက ဘယ္လို စကားလံုး သြားေျပာမလဲ။ ဘယ္လို ဝါက် စီကံုးဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏိုင္မလဲ။ က်ေနာ္ နားလည္တဲ့ အမွန္ ( Truth ) ရဲ႕ ဂုဏ္ရည္က မိမိ အတြင္းသႏၱာန္ သိျမင္မႈ ( Inner Experience ) ပါ။ လ်ာအရသာ တစ္ခုလိုပဲ။ အဲ့ဒီအရသာ မခံစားဖူးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို စကားလံုးေတြ ဘယ္ေလာက္ ရွင္းျပရွင္းျပ သူမသိႏိုင္ဘူး။ အေရာင္ တစ္ခုကို မျမင္ဖူးတဲ့သူ ကုိ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လို ဘာ ဆိုတာ ရွင္းျပေနလဲ သူ မသိႏိုင္ဘူး။ ခင္ဗ်ား အမ်ားၾကီး ရွင္းျပမယ္ - အလင္းလိႈင္းက ဘယ္လို၊ လိႈင္းအလ်ား ဘယ္ေလာက္ ထြက္ရင္ ဘာအေရာင္ ဆိုတာမ်ိဳး။ သူလည္း စိတ္လိုလက္ရ လိုက္မွတ္သား ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ဆံုး အလင္း ဆိုင္ရာ ရူပေဗဒ သီဝရီမွာ ကၽြမ္းက်င္ အဆင့္ ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူသိမွာက သီဝရီေတြ နဲ႔ စကားလံုးေတြပဲ ။ အဲ့ဒါ ကိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မသိဘူး။

အေတြ႔အၾကံဳကို ျဖတ္သန္းသြားျပီးမွ သိရွိနားလည္ရတဲ့ အရာေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ရွိေၾကာင္း လက္ခံႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီမွာ ဆိုခ်င္တာကလည္း အမွန္ ( Truth ) ကို အေတြ႕အၾကံဳဆီ ျဖတ္သန္းျပီးမွ သိရွိႏိုင္တယ္။ အဲ့ဒီ အတြက္ စကားလံုး ေဝါဟာရေတြကေန အလြန္ဆံုး ခ်ေပးႏိုင္တဲ့ အရာေတြဟာ သဲလြန္စ ( Hints ) ေတြခ်ည္း သက္သက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ သဲလြန္စ ေတြကို အမွန္တရား စင္စစ္ပဲ လို႔ ယူဆရင္ လြဲမွား သြားလိမ့္မယ္။ သဲလြန္စ ဆိုတာဟာ လိုခ်င္တဲ့ ေနရာကို ေရာက္ဖို႔ လမ္းျပသက္သက္။ လိုအပ္တာက တကယ္ ေလ်ာက္သြားႏိုင္ဖို႔။ တကယ္ ေရာက္သြားႏိုင္ဖို႔။ တကယ္ လုပ္ဖို႔ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို တကယ္ သိျမင္တဲ့ စိတ္ႏွလံုးမရွိဘဲ - သဲလြန္စေတြ ကိုသာ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာေနရင္ လြဲေခ်ာ္ ေနလိမ့္ဦးမယ္။

ခင္ဗ်ား ရဲ႕ အေတြးစဥ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာမႈဟာ ေနာက္ထပ္ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာဖို႔ ေတြကိုပဲ ဖန္တီးေပးတယ္။ ခင္ဗ်ား တကယ့္ အသိ ျဖစ္သြားဖို႔ မရွိဘူး။ ခင္ဗ်ား တကယ္ မေလ်ာက္သြား ႏိုင္ဘူး။ အေတြးထဲမွာတင္ စကားလံုးေတြနဲ႔ လည္ပတ္ ေနတဲ့အခါ၊ ဝါက်ေတြခ်ည္း ထိုးသီ ေနတဲ့အခါ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္ တို႔ မေလ်ာက္သြားႏိုင္ဘူး။ ေနရာမွာတင္ ရပ္ေနတယ္။ အဲ့အတြက္ ေရွ႕ကို ဘယ္လိုမွ မေရာက္ႏိုင္ၾက ေတာ့ဘူးရယ္။

တစ္နည္း ေျပာရင္ - က်ေနာ္တုိ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဥာဏ္မွာ အေတြးေတြခ်ည္းသာ ျပည့္ႏွက္ ေနမယ္ ဆိုရင္ - က်ေနာ္ တို႔ ရလာမယ့္ အေျဖဟာ အမွန္တရား ( Truth ) မဟုတ္ဘူး။ အျခား အေတြးတစ္ခုပဲ ရလာ လိမ့္မယ္။ အေတြးက အေတြးကိုပဲ ဖန္တီးတယ္။ အျမင္ကို မေရာက္ ေစႏိုင္ဘူး လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။

တကယ္ စစ္မွန္တဲ့ ဘာသာေရး ( က်ေနာ္ ခံယူတဲ့ ဘာသာေရး ) ဟာ အဲ့ဒီ အေတြးေတြ အားလံုးကို သုတ္သင္ ပစ္ႏိုင္ရမယ္။ ရွင္းလင္း၊ ၾကည္လင္ေနတဲ့ သႏၱာန္ကိုပဲ ေပးႏိုင္ရမယ္။ တကယ့္ အရွိကို အရွိအတိုင္း သိျမင္မႈကိုသာ ေဆာင္က်ဥ္း ႏိုင္ရမယ္။ က်ေနာ့ ဘာသာေရးမွာ ယံုၾကည္မႈ မလိုဘူး။ အေတြးစဥ္ေတြ မလိုအပ္ဘူး။ လက္ရွိ ျဖစ္သလား - ျဖစ္တဲ့အတိုင္း သိမယ္ - လက္ရွိ ပ်က္သလား - ပ်က္တဲ့အတိုင္း သိမယ္ အဲ့ဒီ ရိုးရွင္းတဲ့ အျမင္ပဲ လိုအပ္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက အခု ( Now ) နဲ႔ ဒီေနရာ ( Here ) အေပၚ - ရွင္းလင္းထားတဲ့ အျမင္ သက္သက္ပဲ။

က်ေနာ္တို႔ ပံုမွန္ ေတြးေနက် အေတြးေတြ၊ ေမးခြန္းေတြကို - “အခု၊ ဒီေနရာ” တည့္တည့္နဲ႔ စစ္ထုတ္ျပီး ခြာၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ၾကက္သြန္နီ တစ္လံုးကို တစ္လႊာခ်င္း ခြာခ်ရသလိုပဲ။ တစ္လႊာျပီး တစ္လႊာကြာက် သြားမယ္။ အႏွစ္သားကို ေတြ႕ႏိုင္ဖို႔ ထပ္ခြာရင္း ခြာရင္း - - ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ဗလာခ်ည္းသာ က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။

.....................
အခုတေလာ စာေရးရမွာ ပ်င္းေနလို႔
တပိုင္းတစေတြနဲ႔ပဲ ထားခဲ့တယ္ - မျပည့္စံုရင္ ေဆာရီး



**Zay Ya**
.....................
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/

--
Posted By လူဗိုလ္