ေဖေဖၚ၀ါရီ ၉ ရက္ေန႔က က်ေနာ္ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕ကို သြားဖို႔ျဖစ္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္ အေရာင္းဆိုင္ေတြကိုဆက္သြယ္ေတာ့ ပုဂလိက ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြမွာ လက္မွတ္မရေတာ့ဘူး လို႔သိရတယ္။ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းကဘဲရႏိုင္မယ္တဲ့။ အိုေကေပါ့ ကမ္းနားလမ္းမွာရွိတဲ့ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္း လက္မွတ္အေရာင္းဌါနကို သြားလိုက္တယ္။ အေျဖကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း လက္မွတ္ကုန္ပီတဲ့။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ထြက္လာေတာ့ အျပင္ကေစာင့္ေနတဲ့ပြဲစားေတြက အကိုဘယ္သြားခ်င္လဲ လက္မွတ္ရွိတယ္တဲ့။ ကိုယ္ကလည္းအေရးၾကီးေနေတာ့ လုပ္မယ္ကြာ ဗန္းေမာ္သြားခ်င္တယ္ ၉ ရက္ေန႔လက္မွတ္လိုခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ အကိုခဏေစာင့္ ဆိုၿပီးအထဲ၀င္သြားတယ္။ ခဏေနျပန္ထြက္လာၿပီး ၂ ေသာင္းပိုေပးရမယ္ လက္မွတ္ရမယ္တဲ့။ လြယ္လိုက္တာ.. ဒီလိုနဲ႔ မနက္ ၁၁ ခြဲေလာက္က်ေတာ့လက္မွတ္ ရလာတယ္..
၉ ရက္ေန႔မနက္ ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္က ၇နာရီ ၃၀ ကြင္းခ်ိန္းက ၅ နာရီ ၃၀၊ က်ေနာ္ အိမ္ကေန မနက္ ၅ နာရီေလာက္ထြက္လိုက္တယ္။ ႏွင္းပိတ္ေနလို႔တဲ့ ေလယာဥ္က ၉ နာရီခြဲမွ ထြက္တယ္။ ထားပါေတာ့ ရာသီဥတုကိုး ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေပါ့။
ဟိုေရာက္ေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေနာက္ေန႔ဘဲ အျပန္အတြက္ လက္မွတ္သြား၀ယ္တယ္ ၾကိဳမေရာင္း ဘူးတဲ့။ လိုခ်င္တဲ႔ေန႔ မတိုင္ခင္ ၃ ရက္ေလာက္ အလိုမွ ေရာင္းေပးမယ္တဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ အဲ့ေန႔ေရာက္ေတာ့ သြား၀ယ္တယ္။ မရေတာ့ဘူးတဲ့ ဟိုနားဒီနားၾကည့္ေတာ့လဲ ပြဲစားကမေတြ႔။ ျပသနာဘဲေပါ့။ ဒါနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ သူကဌါနတစ္ခုက လူၾကီး ဟဲဟဲ သူ႔ဘဲအားကိုးရေတာ့တာေပါ့. ေျပာလိုက္ေတာ့ သူကစာတစ္ေစာင္ေရးေပးလိုက္တယ္. သူ႔စာနဲ႔၀ယ္ေတာ့မွရတယ္. အဲ့ခ်ိန္မွာဘဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လက္မွတ္ေရာင္းဆီမွာ ေငြ ၂၀၀၀၀ ပိုေပးၿပီး၀ယ္ေနတာေတြ႔ေတာ့မွ ေအာ္ဒီမွာက ပြဲစားမလိုပါလား တိုက္ရိုက္ေငြေပးရင္ ရပါလားဆိုတာသိသြားေတာ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေလယာဥ္စီးရမယ့္ေန႔ (၁၆ ရက္ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၀၁၂) ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၈နာရီခြဲ ကြင္းခ်ိန္းတဲ့ ၉နာရီေလာက္ေရာက္ေအာင္သြားလုိက္တယ္.. ေလယာဥ္ကေရာက္မလာဘူး ေန႔လည္ ၁၂ နာရီေလာက္မွ ေလယာဥ္ေရာက္လာတယ္ ရန္ကုန္၊ မန္းေလး သြားမယ့္သူေတြက တက္လို႔မရေသးဘူးတဲ႔ ေလယာဥ္ကျမစ္ၾကီးနားကို အရင္သြားမွာ အျပန္မွ ရန္ကုန္၊ မန္းေလးခရီးသည္ေတြကို ၀င္ေခၚမယ္တဲ့. ဒါနဲ႔ဗိုက္ကလဲ ဆာလာေတာ့ ဆိုင္ကယ္တက္စီနဲ႔ အျပင္ထြက္ၿပီးထမင္းစားလိုက္တယ္. ေန႔လည္ ၂ နာရီေလာက္မွေလယာဥ္ျပန္၀င္လာတယ္. ကိုယ္ေတြေတာ့သြားရေတာ့မယ္ေပါ့ဆိုၿပီး အထုပ္ဆြဲ ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္နဲ႔ေပ့ါ။ ဒီလိုနဲ႔ ၂နာရီခြဲေလာက္မွ ကြင္းတာ၀န္ခံဆိုတဲ့သူက ၀င္လာၿပီး ေလယာဥ္က ဘီးေပါက္သြားလို႔ပါ၊ ရန္ကုန္က ေလယာဥ္တစ္စီးလာၾကိဳပါ့မယ္ ညေန ၄ နာရီေလာက္ျပန္လာခဲ့ပါတဲ့။ ဒါပထမဆံုးအၾကိမ္ ေလယာဥ္ကြင္းက ရတဲ့ information ဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ျပန္ေပါ့ တည္းတဲ့ေနရာကို ညေန ၄နာရီျပန္လာေတာ ့ ခဏေစာင့္ရင္း ညေန ၅ နာရီေလာက္မွာ ရန္ကုန္က ေလယာဥ္တစ္စီး ေရာက္လာတယ္။ ကဲဒီတစ္ခါေတာ့ သြားရပီေပါ့စိတ္ကူးေနတုန္း ေရာက္လာတဲ့ေလယာဥ္ကေသးလို႔တဲ့ ေနျပည္ေတာ္ သြားမယ့္သူေတြဘဲလိုက္လို႔ ရမယ္တဲ့။
အဲ့ဒီ့ေလယာဥ္က ဘီးလဲဖို႔ လိုအပ္တဲပစည္းေတြသယ္လာတယ္၊ ဘီးလဲၿပီးရင္ထြက္ပါမယ္တဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ေစာင့္ရင္း ေစာင့္ရင္း ၾကည့္ေနတာ ဘီးက ျဖဳတ္လို႔ကို မရေသးဘူး ညက ရနာရီထိုးေနၿပီ၊ ေလယာဥ္ကြင္းမွာက မီးလဲမရွိဘူး၊ ဘီးလဲေနတဲ့သူေတြက ဓါတ္မီးေသးေသးေလးနဲ႔ လဲေနတာ၊ ေစာင့္ေနတဲ့ခရီးသည္ေတြက ေၾကာက္လာၿပီ၊ က်ေနာ္ကေတာ့မစီးရဲေတာ့ဘူး မီးမရွိတဲ့ေလယာဥ္ကြင္းက ထြက္မယ့္ေလယာဥ္ကို ျပင္ေနတာက လက္ႏိွပ္ဓါတ္မီးေသးေသးေလးနဲ႔၊ ခရီးသည္အကုန္လံုးကလဲ မစီးရဲေတာ့ဘူး မစီးဘူး အပ္ထားတဲ့အိတ္ေတြျပန္ေပးဖို႔ ေတာင္းမယ္ဆိုေတာ့ ေလယာဥ္ကြင္းမွ တာ၀န္ရွိတဲ့သူ ကိုရွာမေတြ႔ဘူး ကြင္းတာ၀န္ခံဆိုတဲ့သူက ဘာ information မွလဲမေပး၊ ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ခရီးသည္ေတြကိုလဲ မထိန္းသိမ္းဘဲ သူနဲ႔ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ေလယာဥ္ဘီးလဲတဲ့ဆီမွာ သြားေယာင္ေနတယ္။ ခရီးသည္အခ်ိဳ႕ျပသနာရွာေတာ့မွ ရဲတစ္ေယာက္ကသြားေခၚေပးတယ္။ အဲ့ဒီ့ တာ၀န္ခံဆိုတဲ့လူက ေစာင့္ပါတဲ့ ျပင္ေနပါတယ္တဲ့ လိုတဲ့ပစည္းကို ၿမိဳ႕ထဲထြက္၀ယ္ေနပါတယ္တဲ့၊ ေလယာဥ္ပစည္း ဗန္းေမာ္မွာရမွန္း က်ေနာ္လဲအဲ့ေတာ့မွသိေတာ့တယ္။ ခရီးသည္ေတြအကုန္လံုးက မလိုက္ရဲေတာ့ဘူး ျပန္မယ္ အိတ္ေတြျပန္ထုတ္ေပးပါ အတင္းေတာင္းဆိုေတာ့မွ ည ဂ နာရီ ခြဲမွာ အိတ္ေတြျပန္ရတယ္၊ ေနာက္ရက္မနက္ ၁၀ နာကို ကြင္းခ်ိန္းျပန္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ့ ရန္ကုန္ကေနေလယဥ္တစ္စီး ေရာက္ေနတာေတြ႔တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကုိလာေခၚတဲ့ေလယာဥ္လို႔ထင္တာေပါ့ ဟုတ္ဘူးဗ် ဘီးလဲဖို႔ ေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ ပစ္စည္းေတြလာပို႔တာတဲ့၊ ေသလိုက္ပါေတာ့၊ ဒီလိုနဲ႔ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခြဲမွာ တကယ္ေလယဥ္ထြက္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ထမင္းက မစားရေသးေတာ့ ဗိုက္ေတြကက ဆာေနတာေပါ့၊
ေလယဥ္ေမာင္၊ မယ္ ေတြကလဲ ဆက္ဆံေရးေကာင္းပါတယ္၊ သူတို႔လဲ ဗန္းေမာ္မွာတစ္ညအိပ္လိုက္ ရတာကိုး၊ က်ေနာ္တို႔ေၾကာင့္အိပ္လိုက္ရတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ေတာင္းပန္စကားတစ္ခြန္းမေျပာဘူး၊ မ်က္ႏွာက ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးနဲ႔၊ ခရီးသည္ေတြကျပန္ေၾကာက္ေနရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ညေန ၃ နာရီခြဲေလာက္မွာ မန္မာ့ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ ေလယာဥ္ၾကီးဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကို ေအာင္ျမင္စြာဆိုက္ကပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ကေန ရန္ကုန္ကို ေလယာဥ္နဲ႔လာတာ ၾကာခ်ိန္စုစုေပါင္း ၂၇ နာရီခြဲၾကာသြားပါတယ္။
ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားခင္ဗ်ား ျပဳျပင္ပါအံုးလို႔ ေျပာလုိက္ပါရေစ။
**black bear**
ေဖေဖၚ၀ါရီ ၉ ရက္ေန႔က က်ေနာ္ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕ကို သြားဖို႔ျဖစ္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္ အေရာင္းဆိုင္ေတြကိုဆက္သြယ္ေတာ့ ပုဂလိက ေလေၾကာင္းလိုင္းေတြမွာ လက္မွတ္မရေတာ့ဘူး လို႔သိရတယ္။ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းကဘဲရႏိုင္မယ္တဲ့။ အိုေကေပါ့ ကမ္းနားလမ္းမွာရွိတဲ့ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္း လက္မွတ္အေရာင္းဌါနကို သြားလိုက္တယ္။ အေျဖကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း လက္မွတ္ကုန္ပီတဲ့။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ထြက္လာေတာ့ အျပင္ကေစာင့္ေနတဲ့ပြဲစားေတြက အကိုဘယ္သြားခ်င္လဲ လက္မွတ္ရွိတယ္တဲ့။ ကိုယ္ကလည္းအေရးၾကီးေနေတာ့ လုပ္မယ္ကြာ ဗန္းေမာ္သြားခ်င္တယ္ ၉ ရက္ေန႔လက္မွတ္လိုခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ အကိုခဏေစာင့္ ဆိုၿပီးအထဲ၀င္သြားတယ္။ ခဏေနျပန္ထြက္လာၿပီး ၂ ေသာင္းပိုေပးရမယ္ လက္မွတ္ရမယ္တဲ့။ လြယ္လိုက္တာ.. ဒီလိုနဲ႔ မနက္ ၁၁ ခြဲေလာက္က်ေတာ့လက္မွတ္ ရလာတယ္..
၉ ရက္ေန႔မနက္ ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္က ၇နာရီ ၃၀ ကြင္းခ်ိန္းက ၅ နာရီ ၃၀၊ က်ေနာ္ အိမ္ကေန မနက္ ၅ နာရီေလာက္ထြက္လိုက္တယ္။ ႏွင္းပိတ္ေနလို႔တဲ့ ေလယာဥ္က ၉ နာရီခြဲမွ ထြက္တယ္။ ထားပါေတာ့ ရာသီဥတုကိုး ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေပါ့။
ဟိုေရာက္ေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေနာက္ေန႔ဘဲ အျပန္အတြက္ လက္မွတ္သြား၀ယ္တယ္ ၾကိဳမေရာင္း ဘူးတဲ့။ လိုခ်င္တဲ႔ေန႔ မတိုင္ခင္ ၃ ရက္ေလာက္ အလိုမွ ေရာင္းေပးမယ္တဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ အဲ့ေန႔ေရာက္ေတာ့ သြား၀ယ္တယ္။ မရေတာ့ဘူးတဲ့ ဟိုနားဒီနားၾကည့္ေတာ့လဲ ပြဲစားကမေတြ႔။ ျပသနာဘဲေပါ့။ ဒါနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ သူကဌါနတစ္ခုက လူၾကီး ဟဲဟဲ သူ႔ဘဲအားကိုးရေတာ့တာေပါ့. ေျပာလိုက္ေတာ့ သူကစာတစ္ေစာင္ေရးေပးလိုက္တယ္. သူ႔စာနဲ႔၀ယ္ေတာ့မွရတယ္. အဲ့ခ်ိန္မွာဘဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ လက္မွတ္ေရာင္းဆီမွာ ေငြ ၂၀၀၀၀ ပိုေပးၿပီး၀ယ္ေနတာေတြ႔ေတာ့မွ ေအာ္ဒီမွာက ပြဲစားမလိုပါလား တိုက္ရိုက္ေငြေပးရင္ ရပါလားဆိုတာသိသြားေတာ့တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေလယာဥ္စီးရမယ့္ေန႔ (၁၆ ရက္ေဖေဖၚ၀ါရီ ၂၀၁၂) ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၈နာရီခြဲ ကြင္းခ်ိန္းတဲ့ ၉နာရီေလာက္ေရာက္ေအာင္သြားလုိက္တယ္.. ေလယာဥ္ကေရာက္မလာဘူး ေန႔လည္ ၁၂ နာရီေလာက္မွ ေလယာဥ္ေရာက္လာတယ္ ရန္ကုန္၊ မန္းေလး သြားမယ့္သူေတြက တက္လို႔မရေသးဘူးတဲ႔ ေလယာဥ္ကျမစ္ၾကီးနားကို အရင္သြားမွာ အျပန္မွ ရန္ကုန္၊ မန္းေလးခရီးသည္ေတြကို ၀င္ေခၚမယ္တဲ့. ဒါနဲ႔ဗိုက္ကလဲ ဆာလာေတာ့ ဆိုင္ကယ္တက္စီနဲ႔ အျပင္ထြက္ၿပီးထမင္းစားလိုက္တယ္. ေန႔လည္ ၂ နာရီေလာက္မွေလယာဥ္ျပန္၀င္လာတယ္. ကိုယ္ေတြေတာ့သြားရေတာ့မယ္ေပါ့ဆိုၿပီး အထုပ္ဆြဲ ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္နဲ႔ေပ့ါ။ ဒီလိုနဲ႔ ၂နာရီခြဲေလာက္မွ ကြင္းတာ၀န္ခံဆိုတဲ့သူက ၀င္လာၿပီး ေလယာဥ္က ဘီးေပါက္သြားလို႔ပါ၊ ရန္ကုန္က ေလယာဥ္တစ္စီးလာၾကိဳပါ့မယ္ ညေန ၄ နာရီေလာက္ျပန္လာခဲ့ပါတဲ့။ ဒါပထမဆံုးအၾကိမ္ ေလယာဥ္ကြင္းက ရတဲ့ information ဘဲ။ ဒီလိုနဲ႔ျပန္ေပါ့ တည္းတဲ့ေနရာကို ညေန ၄နာရီျပန္လာေတာ ့ ခဏေစာင့္ရင္း ညေန ၅ နာရီေလာက္မွာ ရန္ကုန္က ေလယာဥ္တစ္စီး ေရာက္လာတယ္။ ကဲဒီတစ္ခါေတာ့ သြားရပီေပါ့စိတ္ကူးေနတုန္း ေရာက္လာတဲ့ေလယာဥ္ကေသးလို႔တဲ့ ေနျပည္ေတာ္ သြားမယ့္သူေတြဘဲလိုက္လို႔ ရမယ္တဲ့။
အဲ့ဒီ့ေလယာဥ္က ဘီးလဲဖို႔ လိုအပ္တဲပစည္းေတြသယ္လာတယ္၊ ဘီးလဲၿပီးရင္ထြက္ပါမယ္တဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ေစာင့္ရင္း ေစာင့္ရင္း ၾကည့္ေနတာ ဘီးက ျဖဳတ္လို႔ကို မရေသးဘူး ညက ရနာရီထိုးေနၿပီ၊ ေလယာဥ္ကြင္းမွာက မီးလဲမရွိဘူး၊ ဘီးလဲေနတဲ့သူေတြက ဓါတ္မီးေသးေသးေလးနဲ႔ လဲေနတာ၊ ေစာင့္ေနတဲ့ခရီးသည္ေတြက ေၾကာက္လာၿပီ၊ က်ေနာ္ကေတာ့မစီးရဲေတာ့ဘူး မီးမရွိတဲ့ေလယာဥ္ကြင္းက ထြက္မယ့္ေလယာဥ္ကို ျပင္ေနတာက လက္ႏိွပ္ဓါတ္မီးေသးေသးေလးနဲ႔၊ ခရီးသည္အကုန္လံုးကလဲ မစီးရဲေတာ့ဘူး မစီးဘူး အပ္ထားတဲ့အိတ္ေတြျပန္ေပးဖို႔ ေတာင္းမယ္ဆိုေတာ့ ေလယာဥ္ကြင္းမွ တာ၀န္ရွိတဲ့သူ ကိုရွာမေတြ႔ဘူး ကြင္းတာ၀န္ခံဆိုတဲ့သူက ဘာ information မွလဲမေပး၊ ရုတ္ရုတ္ ရုတ္ရုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ခရီးသည္ေတြကိုလဲ မထိန္းသိမ္းဘဲ သူနဲ႔ဘာမွမဆိုင္တဲ့ ေလယာဥ္ဘီးလဲတဲ့ဆီမွာ သြားေယာင္ေနတယ္။ ခရီးသည္အခ်ိဳ႕ျပသနာရွာေတာ့မွ ရဲတစ္ေယာက္ကသြားေခၚေပးတယ္။ အဲ့ဒီ့ တာ၀န္ခံဆိုတဲ့လူက ေစာင့္ပါတဲ့ ျပင္ေနပါတယ္တဲ့ လိုတဲ့ပစည္းကို ၿမိဳ႕ထဲထြက္၀ယ္ေနပါတယ္တဲ့၊ ေလယာဥ္ပစည္း ဗန္းေမာ္မွာရမွန္း က်ေနာ္လဲအဲ့ေတာ့မွသိေတာ့တယ္။ ခရီးသည္ေတြအကုန္လံုးက မလိုက္ရဲေတာ့ဘူး ျပန္မယ္ အိတ္ေတြျပန္ထုတ္ေပးပါ အတင္းေတာင္းဆိုေတာ့မွ ည ဂ နာရီ ခြဲမွာ အိတ္ေတြျပန္ရတယ္၊ ေနာက္ရက္မနက္ ၁၀ နာကို ကြင္းခ်ိန္းျပန္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ေရာက္ေတာ့ ရန္ကုန္ကေနေလယဥ္တစ္စီး ေရာက္ေနတာေတြ႔တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကုိလာေခၚတဲ့ေလယာဥ္လို႔ထင္တာေပါ့ ဟုတ္ဘူးဗ် ဘီးလဲဖို႔ ေမ့က်န္ခဲ့တဲ့ ပစ္စည္းေတြလာပို႔တာတဲ့၊ ေသလိုက္ပါေတာ့၊ ဒီလိုနဲ႔ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခြဲမွာ တကယ္ေလယဥ္ထြက္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ထမင္းက မစားရေသးေတာ့ ဗိုက္ေတြကက ဆာေနတာေပါ့၊
ေလယဥ္ေမာင္၊ မယ္ ေတြကလဲ ဆက္ဆံေရးေကာင္းပါတယ္၊ သူတို႔လဲ ဗန္းေမာ္မွာတစ္ညအိပ္လိုက္ ရတာကိုး၊ က်ေနာ္တို႔ေၾကာင့္အိပ္လိုက္ရတဲ့ ပံုစံနဲ႔ ေတာင္းပန္စကားတစ္ခြန္းမေျပာဘူး၊ မ်က္ႏွာက ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးနဲ႔၊ ခရီးသည္ေတြကျပန္ေၾကာက္ေနရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ညေန ၃ နာရီခြဲေလာက္မွာ မန္မာ့ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ ေလယာဥ္ၾကီးဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကို ေအာင္ျမင္စြာဆိုက္ကပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဗန္းေမာ္ကေန ရန္ကုန္ကို ေလယာဥ္နဲ႔လာတာ ၾကာခ်ိန္စုစုေပါင္း ၂၇ နာရီခြဲၾကာသြားပါတယ္။
ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းမွ တာ၀န္ရွိသူမ်ားခင္ဗ်ား ျပဳျပင္ပါအံုးလို႔ ေျပာလုိက္ပါရေစ။
**black bear**
No comments:
Post a Comment