-အထြန္းဖြား-
ဝင္းေသာ္ထြန္း ဆိုတာ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳး၊ ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝန္းအၾကားမွာ အေမခ်စ္တဲ့ သားလို႕ ေျပာစမွတ္တြင္ ရလွေအာင္ အေမကို ခ်စ္တဲ့ သားတစ္ေယာက္ပါ။ သူ႕ဘဝမွာ သူလုပ္ခ်င္တာထပ္ အေမျဖစ္ေစခ်င္တာကို ျပဳလုပ္ခဲ့တာ မ်ားပါတယ္။ သူ႕ေၾကာင့္ သူ႕အေမ မ်က္ရည္က်ရတဲ့ အထိ မဆိုးမမိုက္ခဲ့ဖူးပါ။ သူကိုယ္တိုင္မျပဳလုပ္ခ်င္ပါလွ်က္ အေမ့ဆႏၵေၾကာင့္ ျပဳလုပ္လိုက္ရသည့္ ကိစၥရပ္မ်ား ေတာ္ေတာ္ေလးရွိခဲ့ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထဲမွ ဒီကိစၥကေတာ့ သူ႕အတြက္ ခဲယွဥ္လို႕ ေနပါေတာ့သည္။
(၁)
က်ေနာ္ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္ေနသည္မွာ ၁၀ရက္ေလာက္ပင္ ရွိေသးသည္။ တစ္ခုေသာ မနက္ခင္းမွာ ေမေမ က်ေနာ္လက္ထဲသို႕ စာရြက္ တစ္ေစာင္လာထည့္ေပးသြားသည္။ ျပီးေတာ့ ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္ ေျပာေနပါေသးသည္။
" သား .. ဒီေန႕ မနက္ ၁၀နာရီမထိုးခင္ ေမေမ ေပးထားတဲ့ စာရြက္ထဲက လိပ္စာအတိုင္း အေရာက္သြား .. ျပီးရင္ အဲစာရြက္ကို ဆရာဆီေပးျပီး သူေျပာသမွ် တစ္လံုးမက်န္ လုိက္မွတ္ခဲ့ .... ၾကားလား "
က်ေနာ္ သေဘာေပါက္လိုက္ပါျပီ။ ေမေမ ေပးတဲ့ စာရြက္ကို ၾကည့္ေနစရာမလိုေတာ့ပါ။ က်ေနာ့္ဘဝထဲမွာ မလုပ္ခ်င္ဆံုးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေဗဒင္ေမး နတ္ေမးကိစၥမွန္း က်ေနာ္ အလိုလိုသိေနသည္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ ေမေမနဲ႕ က်ေနာ္ အယူအဆ နည္းနည္းကြာဟခ်က္ ရွိေနမယ္လို႕ က်ေနာ္ထင္တယ္။ က်ေနာ္က ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္ကိုသာ စိတ္ဝင္စားေသာ သူ။ ေမေမက အတိတ္ အနာဂတ္ကို ဂရုစိုက္ေသာ ေမေမ။ ေမေမ့ကို က်ေနာ္ အျပစ္မျမင္ပါ။ မိန္းမသဘာဝ ထဲက မိန္းမသားတစ္ေယာက္လို႕ပင္ က်ေနာ္ နားလည္ထားခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္ နိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလဲ ေမေမက ေဗဒင္ေတြေမး ယၾတာေတြေခ်နဲ႕ အလုပ္ကိုရွဳပ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေမေမ အဲဒါေတြကို စိတ္ဝင္စားတာကို ဘာမွ မေျပာလိုပင္မဲ့ က်ေနာ္နဲ႕ ဒိုက္ရိုက္ပတ္သက္လာမွာကိုေတာ့ လက္မခံခဲ့ပါ။ ေဗဒင္ လကၡဏာကို မယံုလို႕လဲ မဟုတ္ ၊ ယံုလို႕လည္း မဟုတ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္က ကံၾကမၷာရဲ႕ အလွည္႕အေျပာင္းကို ၾကိဳတင္မသိရပဲ၊ ျဖစ္ေနတဲ့ ေျခအေနနဲ႕ အခ်ိန္အခါကို ၾကည့္ျပီး လုပ္ရွားရတာကို ၾကိဳက္တ့ဲသူမို႕ပါ။ အခုလည္း က်ေနာ္ထင္မထားတဲ့ အတိုင္းပဲ ေမေမဆီက စာရြက္တစ္ရြတ္နဲ႕အတူ ေမေမရဲ႕ ရာဇသံပါလာခဲ့သည္။
" သား မသြားေပးလို႕မရဘူး...သား ဆရာ့ကိုခ်ိန္ထားတဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ ေမေမသြားစရာရွိတဲ့ အလွဴတစ္ခုက အခ်ိန္တိုက္ေနတယ္... "
က်ေနာ္ မျငင္းသာေတာ့ပါ။ သို႕ေသာ္ စိတ္ကေရွာင္ခ်င္ေနမိေသးသည္။ ေမေမကို ကားယူသြားဖို႕ ေျပာၾကည့္ေတာ့
" ေနပေစ သား.. ကားကိုသားပဲ ယူသြား... ေတာ္ၾကာ ခ်ိန္ထားတဲ့ အခ်ိန္မေရာက္ရင္ မေကာင္းဘူး.... ေမေမ က ၾကည္ၾကည္ကို ဝင္ေခၚခိုင္းလိုက္မယ္"
ၾကည္ၾကည္ဆိုတာ ေမေမ့ ညီမပါ။ က်ေနာ္ ဆက္ျပီးအဒြန္႕မတက္ေတာ့ပါ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သြားလိုက္မယ္လို႕ပဲ ဆံုးျဖတ္ျပီး အေပၚထပ္ကို အဝတ္လဲဖို႕ က်ေနာ္တက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
(၂)
က်ေနာ္အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ေမေမ မေရာက္ေသးေပ။ စိတ္ထဲမွာလည္း ေဗဒင္ဆရာရဲ႕ စကားမ်ားကိုသာ ၾကားေယာင္ေနမိ၏။
" ဇာတာရွင္က အထြန္းဖြား။ အဖြားေကာင္းလို႕လည္း ကံေကာင္းေနတယ္လို႕ေျပာလို႕ရတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ ဇာတာရွင္ဟာ စေနျဂိဳလ္ကထြက္ဖို႕ သိပ္မလိုေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ အစစအရာရာ ဂရုစိုက္ေစခ်င္တယ္"
ေမေမေျပာေျပာေနလို႕ က်ေနာ္ၾကားဖူးေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ဇာတာက စေနျဂိဳလ္ထဲမွာေရာက္ေနလို႕ သားဘာလုပ္လုပ္ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ မပါဘူးတဲ့။ ေမေမ ေျပာတုန္းကေတာ့ သတိမမႈမိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေတြလည္း က်ေနာ္ စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူး။ သိလည္း မသိခ်င္ခဲ့ဘူး။ က်ေနာ္ရဲ႕စိတ္ကိုသိတဲ့ ေမေမကလည္း က်ေနာ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ယၾတာ မွန္သမွ် ေမေမကိုယ္တိုင္ ဒိုင္ခံလုပ္ေပးေနခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္ကလည္း ေမေမလုပ္ခ်င္သပဆို လုပ္ သားကိုလာလာမခိုင္းနဲ႕လို႕ အျမဲေျပာေျပာေနရတယ္။
" ဇာတာရွင္ဟာ အထြန္းဖြားျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ ဇနကကိန္းအရ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ကို ေရာက္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း၊ စေနျဂိဳလ္အထြက္ခတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ အခတ္သက္သာနိုင္တယ္။ ဒါပင္မဲ့ ကံၾကမၼာကို ဆရာလည္း ေျပာလို႕မရဘူး။ " " က်ေနာ္ မသိလို႕ ေမးၾကည့္တာေနာ္ ဆရာ။ စေနျဂိဳလ္ထြက္တာ ဘာျဖစ္နိုင္လဲ ဆရာ" " ဆရာတို႕ ေဗဒင္ပညာနဲ႕ ေျပာရရင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံၾကမၼာနဲ႕ ဆိုင္တယ္။ စေနျဂိဳလ္ထြက္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ကံၾကမၼာဟာ အေကာင္းဆံုးရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးရွံုဳးမႈ သက္သာမယ္။ ဇာတာရွင္ရဲ႕ ကံဟာ အနိမ္႔ဆံုးမွာ ရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသက္အႏၱရာယ္ ရတဲ့ အထိျဖစ္နိုင္တယ္" ဒါဆို လပိုင္းသာလိုေတာ့တဲ့ က်ေနာ္ရဲ႕ ကံၾကမၼာမွာ ဘာျဖစ္နိုင္လဲ။ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆိုးရြားသြားနိုင္လဲ။ ဘာေတြမ်ားေျပာင္းလဲ သြားနိုင္လဲ။ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ကိုယ့္ကုိုကိုယ္ေမးေနမိတယ္။ အယံုအၾကည္မရွိပင္မဲ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားေၾကာင့္ စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ခဲ့သည္ကေတာ့ အမွန္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေမေမ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ၃) က်ေနာ္ ခြင့္ျပည့္လို႕ ျမန္မာျပည္ကျပန္ေတာ့ ေမေမ က်ေနာ္ကိုေလဆိပ္ လိုုက္ပို႕ခဲ့သည္။ ေမေမ့ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ္ကို က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ဖို႕ အစစအရာရာ သတိရွိဖို႕ တစ္ဖြဖြမွာေနလို႕ က်ေနာ္ကပဲ စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲကာ " ေမေမ.. ေမေမက သားကိုပဲ မွာေနတာ မ်ားေနျပီ။ ေမေမကိုလည္း သားက မေျပာခ်င္ပဲ ေျပာရအံုး " က်ေနာ့္စကားေၾကာင့္ ေမေမ က်ေနာ္ကိုၾကည့္သည္။ ဘာေျပာမလို႕လဲ ဆိုတဲ့ အၾကည့္။ " ေမေမလည္း က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ။ သားအတြက္ၾကီးပဲ ေမေမ ပူေနတာ။ ေမေမ့အတြက္လည္း ေမေမ ဂရုစိုက္အံုး။ ေနာက္ျပီး ဒါရိုက္ဘာတစ္ေယာက္ေလာက္ ခန္႕ထားလိုက္ပါ ေမေမရယ္။ ေမေမကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းတာကို သားစိတ္မခ်ဘူး။" " ေအးပါ သားရယ္။ ေမေမ ဂရုစိုက္ပါ့မယ္။ သားအတြက္သာ ေမေမက ပူရတာ။ ေမေမ့ သားေလး တစ္ခုခုျဖစ္ရင္......." " ေကာင္းပါျပီ ေမေမရယ္။ ေမေမလည္း ဂရုစိုက္ သားလည္း ဂရုစိုက္မယ္။ ဟုတ္ျပီလား" က်ေနာ္စကားလမ္းေၾကာင္း ျဖတ္လိုက္ရ၏။ မဟုတ္လွ်င္ ေမေမ က်ေနာ္အတြက္ စိတ္ပူေနတာနဲ႕ က်ေနာ္ကို စိတ္မခ်ျဖစ္ေနေတာ့မည္။ ေမေမဘာေၾကာင့္ စိတ္မခ်ျဖစ္ေနမည္ ဆိုတာကိုလည္း က်ေနာ္သိေနသည္။ အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ .......... ေဗဒင္ဆရာရဲ႕ စေနျဂိဳလ္ အထြက္ခတ္မည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၄) " ကလင္.. ကလင္.... ကလင္... ကလင္ " " ေမေမ.. သား ဝင္းေသာ္... ဟုတ္တယ္ေမေမ... သား ဟိုတစ္ေလာက ေဆးရံုးတက္လိုက္ရတယ္.... ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး.... အူအတက္ေရာင္လို႕ ဗိုက္ခြဲလိုက္ရတယ္..... ေမေမ စိုးရိမ္ေနမွာေၾကာက္လို႕ သားအေၾကာင္းမၾကားလိုက္တာ။ သားသိတယ္... ဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျပလိုက္ရင္ ေမေမ အရမ္းစိတ္ပူသြားမယ္ ဆိုတာ သားသိတယ္။ ဘာမွ စိတ္မပူပါနဲ႕ ေမေမရယ္... ေမေမသိတဲ့ အတိုင္းပဲေလ ေမေမ့သားက အထြန္းဖြားပါ ... ဟဲဟဲ...."
ေလးစားစြာျဖင့္
**ရီနိုမာန္**
-အထြန္းဖြား-
ဝင္းေသာ္ထြန္း ဆိုတာ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳး၊ ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝန္းအၾကားမွာ အေမခ်စ္တဲ့ သားလို႕ ေျပာစမွတ္တြင္ ရလွေအာင္ အေမကို ခ်စ္တဲ့ သားတစ္ေယာက္ပါ။ သူ႕ဘဝမွာ သူလုပ္ခ်င္တာထပ္ အေမျဖစ္ေစခ်င္တာကို ျပဳလုပ္ခဲ့တာ မ်ားပါတယ္။ သူ႕ေၾကာင့္ သူ႕အေမ မ်က္ရည္က်ရတဲ့ အထိ မဆိုးမမိုက္ခဲ့ဖူးပါ။ သူကိုယ္တိုင္မျပဳလုပ္ခ်င္ပါလွ်က္ အေမ့ဆႏၵေၾကာင့္ ျပဳလုပ္လိုက္ရသည့္ ကိစၥရပ္မ်ား ေတာ္ေတာ္ေလးရွိခဲ့ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထဲမွ ဒီကိစၥကေတာ့ သူ႕အတြက္ ခဲယွဥ္လို႕ ေနပါေတာ့သည္။
(၁)
က်ေနာ္ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္ေနသည္မွာ ၁၀ရက္ေလာက္ပင္ ရွိေသးသည္။ တစ္ခုေသာ မနက္ခင္းမွာ ေမေမ က်ေနာ္လက္ထဲသို႕ စာရြက္ တစ္ေစာင္လာထည့္ေပးသြားသည္။ ျပီးေတာ့ ပါးစပ္ကလည္း တတြတ္တြတ္ ေျပာေနပါေသးသည္။
" သား .. ဒီေန႕ မနက္ ၁၀နာရီမထိုးခင္ ေမေမ ေပးထားတဲ့ စာရြက္ထဲက လိပ္စာအတိုင္း အေရာက္သြား .. ျပီးရင္ အဲစာရြက္ကို ဆရာဆီေပးျပီး သူေျပာသမွ် တစ္လံုးမက်န္ လုိက္မွတ္ခဲ့ .... ၾကားလား "
က်ေနာ္ သေဘာေပါက္လိုက္ပါျပီ။ ေမေမ ေပးတဲ့ စာရြက္ကို ၾကည့္ေနစရာမလိုေတာ့ပါ။ က်ေနာ့္ဘဝထဲမွာ မလုပ္ခ်င္ဆံုးတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေဗဒင္ေမး နတ္ေမးကိစၥမွန္း က်ေနာ္ အလိုလိုသိေနသည္။ ဒီေနရာမွာေတာ့ ေမေမနဲ႕ က်ေနာ္ အယူအဆ နည္းနည္းကြာဟခ်က္ ရွိေနမယ္လို႕ က်ေနာ္ထင္တယ္။ က်ေနာ္က ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္ကိုသာ စိတ္ဝင္စားေသာ သူ။ ေမေမက အတိတ္ အနာဂတ္ကို ဂရုစိုက္ေသာ ေမေမ။ ေမေမ့ကို က်ေနာ္ အျပစ္မျမင္ပါ။ မိန္းမသဘာဝ ထဲက မိန္းမသားတစ္ေယာက္လို႕ပင္ က်ေနာ္ နားလည္ထားခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္ နိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလဲ ေမေမက ေဗဒင္ေတြေမး ယၾတာေတြေခ်နဲ႕ အလုပ္ကိုရွဳပ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ေမေမ အဲဒါေတြကို စိတ္ဝင္စားတာကို ဘာမွ မေျပာလိုပင္မဲ့ က်ေနာ္နဲ႕ ဒိုက္ရိုက္ပတ္သက္လာမွာကိုေတာ့ လက္မခံခဲ့ပါ။ ေဗဒင္ လကၡဏာကို မယံုလို႕လဲ မဟုတ္ ၊ ယံုလို႕လည္း မဟုတ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္က ကံၾကမၷာရဲ႕ အလွည္႕အေျပာင္းကို ၾကိဳတင္မသိရပဲ၊ ျဖစ္ေနတဲ့ ေျခအေနနဲ႕ အခ်ိန္အခါကို ၾကည့္ျပီး လုပ္ရွားရတာကို ၾကိဳက္တ့ဲသူမို႕ပါ။ အခုလည္း က်ေနာ္ထင္မထားတဲ့ အတိုင္းပဲ ေမေမဆီက စာရြက္တစ္ရြတ္နဲ႕အတူ ေမေမရဲ႕ ရာဇသံပါလာခဲ့သည္။
" သား မသြားေပးလို႕မရဘူး...သား ဆရာ့ကိုခ်ိန္ထားတဲ့ အခ်ိန္နဲ႕ ေမေမသြားစရာရွိတဲ့ အလွဴတစ္ခုက အခ်ိန္တိုက္ေနတယ္... "
က်ေနာ္ မျငင္းသာေတာ့ပါ။ သို႕ေသာ္ စိတ္ကေရွာင္ခ်င္ေနမိေသးသည္။ ေမေမကို ကားယူသြားဖို႕ ေျပာၾကည့္ေတာ့
" ေနပေစ သား.. ကားကိုသားပဲ ယူသြား... ေတာ္ၾကာ ခ်ိန္ထားတဲ့ အခ်ိန္မေရာက္ရင္ မေကာင္းဘူး.... ေမေမ က ၾကည္ၾကည္ကို ဝင္ေခၚခိုင္းလိုက္မယ္"
ၾကည္ၾကည္ဆိုတာ ေမေမ့ ညီမပါ။ က်ေနာ္ ဆက္ျပီးအဒြန္႕မတက္ေတာ့ပါ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သြားလိုက္မယ္လို႕ပဲ ဆံုးျဖတ္ျပီး အေပၚထပ္ကို အဝတ္လဲဖို႕ က်ေနာ္တက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
(၂)
က်ေနာ္အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ေမေမ မေရာက္ေသးေပ။ စိတ္ထဲမွာလည္း ေဗဒင္ဆရာရဲ႕ စကားမ်ားကိုသာ ၾကားေယာင္ေနမိ၏။
" ဇာတာရွင္က အထြန္းဖြား။ အဖြားေကာင္းလို႕လည္း ကံေကာင္းေနတယ္လို႕ေျပာလို႕ရတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ ဇာတာရွင္ဟာ စေနျဂိဳလ္ကထြက္ဖို႕ သိပ္မလိုေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ အစစအရာရာ ဂရုစိုက္ေစခ်င္တယ္"
ေမေမေျပာေျပာေနလို႕ က်ေနာ္ၾကားဖူးေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ဇာတာက စေနျဂိဳလ္ထဲမွာေရာက္ေနလို႕ သားဘာလုပ္လုပ္ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ မပါဘူးတဲ့။ ေမေမ ေျပာတုန္းကေတာ့ သတိမမႈမိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေတြလည္း က်ေနာ္ စိတ္မဝင္စားခဲ့ဘူး။ သိလည္း မသိခ်င္ခဲ့ဘူး။ က်ေနာ္ရဲ႕စိတ္ကိုသိတဲ့ ေမေမကလည္း က်ေနာ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ယၾတာ မွန္သမွ် ေမေမကိုယ္တိုင္ ဒိုင္ခံလုပ္ေပးေနခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္ကလည္း ေမေမလုပ္ခ်င္သပဆို လုပ္ သားကိုလာလာမခိုင္းနဲ႕လို႕ အျမဲေျပာေျပာေနရတယ္။
" ဇာတာရွင္ဟာ အထြန္းဖြားျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ ဇနကကိန္းအရ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ကို ေရာက္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း၊ စေနျဂိဳလ္အထြက္ခတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ အခတ္သက္သာနိုင္တယ္။ ဒါပင္မဲ့ ကံၾကမၼာကို ဆရာလည္း ေျပာလို႕မရဘူး။ " " က်ေနာ္ မသိလို႕ ေမးၾကည့္တာေနာ္ ဆရာ။ စေနျဂိဳလ္ထြက္တာ ဘာျဖစ္နိုင္လဲ ဆရာ" " ဆရာတို႕ ေဗဒင္ပညာနဲ႕ ေျပာရရင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံၾကမၼာနဲ႕ ဆိုင္တယ္။ စေနျဂိဳလ္ထြက္တဲ့ အခ်ိန္ဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ကံၾကမၼာဟာ အေကာင္းဆံုးရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးရွံုဳးမႈ သက္သာမယ္။ ဇာတာရွင္ရဲ႕ ကံဟာ အနိမ္႔ဆံုးမွာ ရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသက္အႏၱရာယ္ ရတဲ့ အထိျဖစ္နိုင္တယ္" ဒါဆို လပိုင္းသာလိုေတာ့တဲ့ က်ေနာ္ရဲ႕ ကံၾကမၼာမွာ ဘာျဖစ္နိုင္လဲ။ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆိုးရြားသြားနိုင္လဲ။ ဘာေတြမ်ားေျပာင္းလဲ သြားနိုင္လဲ။ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ကိုယ့္ကုိုကိုယ္ေမးေနမိတယ္။ အယံုအၾကည္မရွိပင္မဲ့ ကိုယ္ကိုတိုင္ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားေၾကာင့္ စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ခဲ့သည္ကေတာ့ အမွန္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေမေမ ျပန္ေရာက္လာသည္။ ၃) က်ေနာ္ ခြင့္ျပည့္လို႕ ျမန္မာျပည္ကျပန္ေတာ့ ေမေမ က်ေနာ္ကိုေလဆိပ္ လိုုက္ပို႕ခဲ့သည္။ ေမေမ့ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ္ကို က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ဖို႕ အစစအရာရာ သတိရွိဖို႕ တစ္ဖြဖြမွာေနလို႕ က်ေနာ္ကပဲ စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲကာ " ေမေမ.. ေမေမက သားကိုပဲ မွာေနတာ မ်ားေနျပီ။ ေမေမကိုလည္း သားက မေျပာခ်င္ပဲ ေျပာရအံုး " က်ေနာ့္စကားေၾကာင့္ ေမေမ က်ေနာ္ကိုၾကည့္သည္။ ဘာေျပာမလို႕လဲ ဆိုတဲ့ အၾကည့္။ " ေမေမလည္း က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ပါ။ သားအတြက္ၾကီးပဲ ေမေမ ပူေနတာ။ ေမေမ့အတြက္လည္း ေမေမ ဂရုစိုက္အံုး။ ေနာက္ျပီး ဒါရိုက္ဘာတစ္ေယာက္ေလာက္ ခန္႕ထားလိုက္ပါ ေမေမရယ္။ ေမေမကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းတာကို သားစိတ္မခ်ဘူး။" " ေအးပါ သားရယ္။ ေမေမ ဂရုစိုက္ပါ့မယ္။ သားအတြက္သာ ေမေမက ပူရတာ။ ေမေမ့ သားေလး တစ္ခုခုျဖစ္ရင္......." " ေကာင္းပါျပီ ေမေမရယ္။ ေမေမလည္း ဂရုစိုက္ သားလည္း ဂရုစိုက္မယ္။ ဟုတ္ျပီလား" က်ေနာ္စကားလမ္းေၾကာင္း ျဖတ္လိုက္ရ၏။ မဟုတ္လွ်င္ ေမေမ က်ေနာ္အတြက္ စိတ္ပူေနတာနဲ႕ က်ေနာ္ကို စိတ္မခ်ျဖစ္ေနေတာ့မည္။ ေမေမဘာေၾကာင့္ စိတ္မခ်ျဖစ္ေနမည္ ဆိုတာကိုလည္း က်ေနာ္သိေနသည္။ အဘယ္အတြက္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ .......... ေဗဒင္ဆရာရဲ႕ စေနျဂိဳလ္ အထြက္ခတ္မည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၄) " ကလင္.. ကလင္.... ကလင္... ကလင္ " " ေမေမ.. သား ဝင္းေသာ္... ဟုတ္တယ္ေမေမ... သား ဟိုတစ္ေလာက ေဆးရံုးတက္လိုက္ရတယ္.... ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး.... အူအတက္ေရာင္လို႕ ဗိုက္ခြဲလိုက္ရတယ္..... ေမေမ စိုးရိမ္ေနမွာေၾကာက္လို႕ သားအေၾကာင္းမၾကားလိုက္တာ။ သားသိတယ္... ဒီအေၾကာင္းကို ေျပာျပလိုက္ရင္ ေမေမ အရမ္းစိတ္ပူသြားမယ္ ဆိုတာ သားသိတယ္။ ဘာမွ စိတ္မပူပါနဲ႕ ေမေမရယ္... ေမေမသိတဲ့ အတိုင္းပဲေလ ေမေမ့သားက အထြန္းဖြားပါ ... ဟဲဟဲ...."
ေလးစားစြာျဖင့္
**ရီနိုမာန္**
No comments:
Post a Comment