>

-ေမာင္တို ့ ေယာက္်ားေတြမယ္.-

အျကည္တစ္တစ္ေယာက္ အိမ္ေရွ ့ကုလားတိုင္ေပၚ ေရာက္တတ္ရာရာ ေတြးေနရင္းက စိတ္၀ယ္ ခ်စ္လင္ကိုညိဳေမာင္ထံသို ့သာ ေရာက္ေနေလေတာ့သည္ ။ခုတေလာကံမေကာင္းဟု အျကည္ထင္၏ ။ ကံမေကာင္းျခင္းအေျကာင္းအရင္းကား ခဏခဏအလိမ္ ခံေနရေသာေျကာင့္ပါပင္ ။ သူလိမ္တိုင္းလဲ အျကည္မွာတနည္းမဟုတ္တနည္းျဖင့္ ျပန္သိရျမဲ ။ ေတြးရင္းေမာရင္းက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခိုးရွဴိက္မိေလေတာ့သည္ ။ ကိုညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ လိမ္တာမွ အျကည့္ကို ပတ္ျပီးေတာ့ လိမ္ေတာ့သည္သာ ။ အျကည္ခဗ်ာ အလိမ္ခံမွန္း သိေနပါလွ်က္ အမွန္ကို ၀န္မခံပဲ ဘူးခံျငင္းတတ္ေသာ ကိုညိုေမာင္ကို စိတ္တိုရုံမွတပါး ဘာမွမတတ္နိုင္ေအာင္ ရွိေနေလေတာ့သည္။ မေန ့ကလဲ ကိုညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ဟာ ေနလည္ဘက္တြင္ ရုံးမွလွမ္းျပီး ဖံုးဆက္ေလေတာ့သည္။ """""အျကည္ေရ..ကိုယ္ဒီေန အခ်ိန္ပိုဆင္းရမွာမို ့ ေစာင့္မေနပါနဲ ့ေတာ့ကြယ္.. ညေနစာသာ စားထားလိုက္ပါေတာ့""""""" ဟုဆိုတာေျကာင့္ အျကည္ချမာ အလုပ္ေတြပိုလုပ္ေနရေသာ ခ်စ္လင္ကို သနားေနမိေသးသည္။ ညေနမေရာက္ခင္ ေနာက္တစ္ျကိမ္ဖံုးဆက္ျပီး """ကိုယ့္ကိုေစာင့္မေနနဲ ့ေတာ့ေနာ္ ... ထမင္းစားထားး ေတာ္ျကာ ..အစာလြန္ေနမွျဖင့္... """" ဟူေသာစိုးရိမ္မကင္းေလသံေလး ထပ္ျကားေတာ့ခ်စ္လင္၏ ဂရုစိုက္မွူေလးေျကာင့္ စိတ္ထဲမွာ ေက်ေက်နပ္နပ္ျကီးႏွင့္ ေပ်ာ္ေနေလ၏။သူမ်ားေယာက်ားေတြဆို ဒီလိုရွိခ်င္မွလည္းရွိမည္ဟု ျကံဖန္ေတြးကာ ေက်နပ္ေနမိေလေတာ့သည္။ ထိုညေနတြင္ပင္ မိုးက ဆိုင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္ ရြာသြန္းလာမွူေျကာင့္ ခ်စ္လင္ကိုေမာင္ညိဳ မိုးမ်ားစိုေလမလားဟု စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္ေလး ၀င္လာေလေတာ့သည္။သူချမာ ထမင္းလဲမစားရေသး ဗိုက္ေတာ့စာေနေလေတာ့မည္ဟု စိုးရိမ္လ်က္ ဒရိုင္ဘာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ကားအျကိဳလႊတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ တစ္နာရီခန္ ့ျကာေသာ္ ေကာင္ေလးျပန္ေရာက္လာျပီး '""အစ္မျကည္ .. ရုံးဆင္းတာျကာလွျပီ..ဒီေန ့ဘယ္ဆိုဒ္မွ အခ်ိန္ပိုမ၇ွိဘူး .. ""ခါတိုင္းအခ်ိန္ ရုံးဆင္းကတည္းကျပန္ကုန္ျကတာျကာျပီ..."""ဟု ေျပာျပေသာအခါ အျကည္မွာ မ်က္ခံုးႏွစ္ခု ထိစပ္လုနီးနီး တြန္ ့ခ်ဳိးေမွာင္ကုပ္ကာ စဥ္းစားရေလေတာ့သည္ ။ တိုစဥ္တိုက္ဆိုင္လွစြာေသာ အေျကာင္းတစ္ခုကား ကိုညိဳေမာင္၏ ရုံးမွ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ တစ္ဦးမွာ အိမ္သို ့ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္ ။ ""အျကည္ေရ.. ကိုညိဳေမာင္ကို ေပးစရာစာရင္းေတြရွိလို ့လို ့၀င္လာတာ.."" ""ကိုညိဳေမာင္ေတာ့ခုထိ ျပန္မေရာက္ေသးဘူးရွင့္ .."" """သိတယ္ ..တူမျကီးေရ..ကိုဘခိုင္တို ့အိမ္မွာ မူးျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာနဲ ့ နိုးရမွာ အားနာျပီး အိမ္ကို၀င္ေပးတာပါ ဗ်ာ...""" ""ရွင္ ..ကိုဘခိုင္တို ့အိမ္မွာ ..""" """ဟုတ္ပဗ်ားးေန ့လည္ကတည္းက ရုံးမွာမဟုတ္ဘူးဗ်...""" ""စာရင္းေတြေပးဖို ့ က်ေတာ္လိုက္သြားေတာ့ မူးျပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ...""" သူမ်ားေျပာမွ ျပန္ျကားရတာမို ့ အျကည့္ရင္ထဲ ရွက္ျခင္းေျကာင့္ မ်က္နွာေလးပင္ နီရဲလာေလေတာ့သည္။ ကိုယ့္လင္ဘာလုပ္သည္ဆိုတာ ခ်စ္ေသာလင္ေတာ္ေမာင္က ကြယ္၀ွက္ထားျပီး သူစိမ္းတရံ ေျပာေသာခါမွ ျပန္သိရေလျခင္းဟု စိတ္တြင္၀မ္းနည္းေနမိျပီး ပိုဆိုးသည္က ယံုျကည္မွူကို အလြဲသံုးစားလုပ္ခံရျခင္းအေပၚ အမ်က္ထြက္လွ်က္ ကိုညိဳေမာင္အေပၚ စိတ္အတိုျကီးတိုေနေလေတာ့သည္။ ကိုဘခိုင္တို ့အိမ္တြက္ရွိသည္ကို အျကည္သိသည္ ဟူေသာသေဘာကိုျပရန္ တယ္လီဖုန္းကိုေကာက္ခါငင္ကာ ကိုဘခိုင္တို ့အိမ္သို ့ လွမ္းေခၚလိုက္မိေလေတာ့သည္။ ""ဟယ္လို .."" တဘက္မွထူးသံျကားရေသာအခါ အတတ္နိုင္ဆံုးေလသံကို ေဖ်ာ့ကာ """ကိုညိဳေမာင္နွင့္ေျပာခ်င္လို့ပါရွင္...""" """ခင္ဗ်ာ..."" ""ဟုတ္ကဲ့ ..က်မ အျကည္ပါ..ကိုညိဳေမာင့္အမ်ဳိးသမီးပါရွင္..."" '''''ေအာ္..အင္း ကိုညိဳေမာင္က.... ဟိုဟာေလ..အင္းးအဲ..''' """အရမ္းမူးျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနလို ့လားရွင္..ဒါဆိုလဲ အိမ္က ဒရိုင္ဘာေလးကို အေခၚလႊတ္လိုက္ပါ့မယ္ရွင္.. သူ ့ကိုသာနိုးေပးထားပါေနာ္..""" တဖက္က အျကည္သိသြားျပီဟု သေဘာေပါက္က မထူးေတာ့သည့္ေလသံနွင့္.. ""ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်ာ..ခုပဲနိုးထားလိုက္ပါ့မယ္......""" '"""ေက်းဇူးပါရွင္..""" ေနာက္တဖန္ျပန္ကာ ဒရုိင္ဘာေလးကို အေခၚလႊတ္ရျပန္ပါသည္။ ထိုအခါမ ွေက်းဇူးရွင္က အိပ္ခ်င္မူးတူးပံုစံ ျဖင့္ျပန္ပါလာေသာအခါမွူ အျကည္မွာ စိတ္တိုတိုနွင့္ ေျပာစ၇ာ စကားမ်ားလည္ပင္းတြင္ဆို ့ကာ ပါးစပ္ကမူေျပာမထြက္ ...တကိုယ္တည္းသာ ျကိတ္ကာစိတ္တိုေနရ ရွာေလေတာ့သည္။ ကိုညိဳေမာင္မွာအျကည္ေပၚ ခ်စ္ခင္အလိုလိုက္မွူနွင့္ က်န္ေသာေနရာမ်ားတြင္ ေကာင္းသေလာက္ ထိုကဲ့သို ေသာက္တတ္စားတတ္ ျပီး အေသာက္သမားမ်ားစုေ၀းမိလွ်င္ အိမ္မျပန္ခ်င္ေသာေျကာင့္ မိန္းမကို လိမ္လည္တတ္ေသာအက်င့္မွာ ဆိုးလွေပသည္။ မိန္းမမရွူပ္ ေလာင္းကစားမလုပ္ပါပဲ အေသာက္အစားမွာ ထူးခ်ြန္ေျပာင္ေျမာက္လြန္းလွေပသည္။ စိတ္ထဲမေက်နပ္ ျဖစ္ေနသမွ်ကို ျကိတ္မွိတ္ေစာင့္ဆိုင္းကာ သူ ေရမုိးခ်ဳိး ျပီး အမူးေျပေသာအခါမွ ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ေမးရသည္။ေဖ်ာင္းဖ်ရသည္ ။ """ကိုညိဳေမာင္ရယ္.. အျကည္ကိုမသနားဘူးလား..အျကည္မွာျဖင့္ ကိုညိဳေမာင္ကိုစိတ္ပူလိုက္ရတာ အကိုက အျကည့္ကိုလိမ္ရတယ္လို ့..""" """ေတာင္းပန္ပါတယ္အျကည္ရယ္...ကိုယ္ေနာက္တခါ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး..""" ''"""""ဒီလိုေျပာလာတာျကာျပီအကို.. အကို ့ကိုယံုမိတာကိုက အျကည့္အမွားပါ.. အျကည့္ကို စိတ္ဆင္းရဲျပီး ေသေအာင္ သတ္ေနတာလားဟင္..."""""""" """""အဲလိုမေျပာပါနဲ့အျကည္ရယ္...ကိုယ္ခ်စ္တဲ့မိန္းမကို ဘယ္လိုလုပ္စိတ္ဆင္းရဲတာျကည့္ရက္မွာလဲ..""" """"""ဒါဆိုဘာလို ့လိမ္ရတာလဲလို ့..ဟင္..ေျပာပါဦးကိုညိဳေမာင္..""""" ထိုအခါ ကိုညိဳေမာင္ျပန္ေျပာလိုက္ေသာ စကားေျကာင့္ အျကည္ခဗ်ာ ..ကုလားထိုင္ေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္သာ ထိုင္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္ ။ ေနာက္ထပ္ ဘာစကားမွ ထပ္မထြက္လာေတာ့..။ """အျကည္ရယ္..အျကည္က ကိုယ့္မိန္းမ...ကိုယ့္အေပၚအျမဲသိတတ္တဲ့သူ .. အျကည့္ကို ကိုယ္လိမ္လဲ အျကည္က ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေတာ့ခြင့္လႊတ္တယ္.. နားလည္ေပးတယ္...အျကည့္ကိုမလိမ္လို ့ ဘယ္သူ ့ကိုလိမ္ရမလဲေျပာ.. သူမ်ားကိုသြားလိမ္ရင္ သိကၡာက်မွာေပါ့.. ကိုယ့္ကို အထင္ေသးျကမွာေပါ့....ေျပာျကမွာေပါ့..အျကည္ရဲ ့..""" ဟူသတည္းးး။ တိုစကားကို ျပန္ေတြးမိေသာအခါတိုင္း အျကည္မွာ မ်က္နွာေလးအိုစာလွ်က္ စိတ္ဆိုးရခက္ ..ငိုရခက္ ..ရီရခက္ခက္နွင့္ ..။ အေတြးေပါင္းစံုနွင့္ ခ်ာလည္လည္ ေနမိေလေတာ့သည္ ။ (မည္သူ ့ကိုမွ မရည္ရြယ္ပါ ..၀တၳဳတစ္ပုဒ္အျဖစ္ စိတ္ကူးသက္သက္မ်ားသာ ဖန္တီးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္ ) :D :D :D .......................................................................................................... ျပီးပါျပီ 

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္ 

**ယြန္း **

-ေမာင္တို ့ ေယာက္်ားေတြမယ္.-

အျကည္တစ္တစ္ေယာက္ အိမ္ေရွ ့ကုလားတိုင္ေပၚ ေရာက္တတ္ရာရာ ေတြးေနရင္းက စိတ္၀ယ္ ခ်စ္လင္ကိုညိဳေမာင္ထံသို ့သာ ေရာက္ေနေလေတာ့သည္ ။ခုတေလာကံမေကာင္းဟု အျကည္ထင္၏ ။ ကံမေကာင္းျခင္းအေျကာင္းအရင္းကား ခဏခဏအလိမ္ ခံေနရေသာေျကာင့္ပါပင္ ။ သူလိမ္တိုင္းလဲ အျကည္မွာတနည္းမဟုတ္တနည္းျဖင့္ ျပန္သိရျမဲ ။ ေတြးရင္းေမာရင္းက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခိုးရွဴိက္မိေလေတာ့သည္ ။ ကိုညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ လိမ္တာမွ အျကည့္ကို ပတ္ျပီးေတာ့ လိမ္ေတာ့သည္သာ ။ အျကည္ခဗ်ာ အလိမ္ခံမွန္း သိေနပါလွ်က္ အမွန္ကို ၀န္မခံပဲ ဘူးခံျငင္းတတ္ေသာ ကိုညိုေမာင္ကို စိတ္တိုရုံမွတပါး ဘာမွမတတ္နိုင္ေအာင္ ရွိေနေလေတာ့သည္။ မေန ့ကလဲ ကိုညိဳေမာင္တစ္ေယာက္ဟာ ေနလည္ဘက္တြင္ ရုံးမွလွမ္းျပီး ဖံုးဆက္ေလေတာ့သည္။ """""အျကည္ေရ..ကိုယ္ဒီေန အခ်ိန္ပိုဆင္းရမွာမို ့ ေစာင့္မေနပါနဲ ့ေတာ့ကြယ္.. ညေနစာသာ စားထားလိုက္ပါေတာ့""""""" ဟုဆိုတာေျကာင့္ အျကည္ချမာ အလုပ္ေတြပိုလုပ္ေနရေသာ ခ်စ္လင္ကို သနားေနမိေသးသည္။ ညေနမေရာက္ခင္ ေနာက္တစ္ျကိမ္ဖံုးဆက္ျပီး """ကိုယ့္ကိုေစာင့္မေနနဲ ့ေတာ့ေနာ္ ... ထမင္းစားထားး ေတာ္ျကာ ..အစာလြန္ေနမွျဖင့္... """" ဟူေသာစိုးရိမ္မကင္းေလသံေလး ထပ္ျကားေတာ့ခ်စ္လင္၏ ဂရုစိုက္မွူေလးေျကာင့္ စိတ္ထဲမွာ ေက်ေက်နပ္နပ္ျကီးႏွင့္ ေပ်ာ္ေနေလ၏။သူမ်ားေယာက်ားေတြဆို ဒီလိုရွိခ်င္မွလည္းရွိမည္ဟု ျကံဖန္ေတြးကာ ေက်နပ္ေနမိေလေတာ့သည္။ ထိုညေနတြင္ပင္ မိုးက ဆိုင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္ ရြာသြန္းလာမွူေျကာင့္ ခ်စ္လင္ကိုေမာင္ညိဳ မိုးမ်ားစိုေလမလားဟု စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္ေလး ၀င္လာေလေတာ့သည္။သူချမာ ထမင္းလဲမစားရေသး ဗိုက္ေတာ့စာေနေလေတာ့မည္ဟု စိုးရိမ္လ်က္ ဒရိုင္ဘာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ကားအျကိဳလႊတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ တစ္နာရီခန္ ့ျကာေသာ္ ေကာင္ေလးျပန္ေရာက္လာျပီး '""အစ္မျကည္ .. ရုံးဆင္းတာျကာလွျပီ..ဒီေန ့ဘယ္ဆိုဒ္မွ အခ်ိန္ပိုမ၇ွိဘူး .. ""ခါတိုင္းအခ်ိန္ ရုံးဆင္းကတည္းကျပန္ကုန္ျကတာျကာျပီ..."""ဟု ေျပာျပေသာအခါ အျကည္မွာ မ်က္ခံုးႏွစ္ခု ထိစပ္လုနီးနီး တြန္ ့ခ်ဳိးေမွာင္ကုပ္ကာ စဥ္းစားရေလေတာ့သည္ ။ တိုစဥ္တိုက္ဆိုင္လွစြာေသာ အေျကာင္းတစ္ခုကား ကိုညိဳေမာင္၏ ရုံးမွ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ တစ္ဦးမွာ အိမ္သို ့ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္ ။ ""အျကည္ေရ.. ကိုညိဳေမာင္ကို ေပးစရာစာရင္းေတြရွိလို ့လို ့၀င္လာတာ.."" ""ကိုညိဳေမာင္ေတာ့ခုထိ ျပန္မေရာက္ေသးဘူးရွင့္ .."" """သိတယ္ ..တူမျကီးေရ..ကိုဘခိုင္တို ့အိမ္မွာ မူးျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာနဲ ့ နိုးရမွာ အားနာျပီး အိမ္ကို၀င္ေပးတာပါ ဗ်ာ...""" ""ရွင္ ..ကိုဘခိုင္တို ့အိမ္မွာ ..""" """ဟုတ္ပဗ်ားးေန ့လည္ကတည္းက ရုံးမွာမဟုတ္ဘူးဗ်...""" ""စာရင္းေတြေပးဖို ့ က်ေတာ္လိုက္သြားေတာ့ မူးျပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနျပီ...""" သူမ်ားေျပာမွ ျပန္ျကားရတာမို ့ အျကည့္ရင္ထဲ ရွက္ျခင္းေျကာင့္ မ်က္နွာေလးပင္ နီရဲလာေလေတာ့သည္။ ကိုယ့္လင္ဘာလုပ္သည္ဆိုတာ ခ်စ္ေသာလင္ေတာ္ေမာင္က ကြယ္၀ွက္ထားျပီး သူစိမ္းတရံ ေျပာေသာခါမွ ျပန္သိရေလျခင္းဟု စိတ္တြင္၀မ္းနည္းေနမိျပီး ပိုဆိုးသည္က ယံုျကည္မွူကို အလြဲသံုးစားလုပ္ခံရျခင္းအေပၚ အမ်က္ထြက္လွ်က္ ကိုညိဳေမာင္အေပၚ စိတ္အတိုျကီးတိုေနေလေတာ့သည္။ ကိုဘခိုင္တို ့အိမ္တြက္ရွိသည္ကို အျကည္သိသည္ ဟူေသာသေဘာကိုျပရန္ တယ္လီဖုန္းကိုေကာက္ခါငင္ကာ ကိုဘခိုင္တို ့အိမ္သို ့ လွမ္းေခၚလိုက္မိေလေတာ့သည္။ ""ဟယ္လို .."" တဘက္မွထူးသံျကားရေသာအခါ အတတ္နိုင္ဆံုးေလသံကို ေဖ်ာ့ကာ """ကိုညိဳေမာင္နွင့္ေျပာခ်င္လို့ပါရွင္...""" """ခင္ဗ်ာ..."" ""ဟုတ္ကဲ့ ..က်မ အျကည္ပါ..ကိုညိဳေမာင့္အမ်ဳိးသမီးပါရွင္..."" '''''ေအာ္..အင္း ကိုညိဳေမာင္က.... ဟိုဟာေလ..အင္းးအဲ..''' """အရမ္းမူးျပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနလို ့လားရွင္..ဒါဆိုလဲ အိမ္က ဒရိုင္ဘာေလးကို အေခၚလႊတ္လိုက္ပါ့မယ္ရွင္.. သူ ့ကိုသာနိုးေပးထားပါေနာ္..""" တဖက္က အျကည္သိသြားျပီဟု သေဘာေပါက္က မထူးေတာ့သည့္ေလသံနွင့္.. ""ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်ာ..ခုပဲနိုးထားလိုက္ပါ့မယ္......""" '"""ေက်းဇူးပါရွင္..""" ေနာက္တဖန္ျပန္ကာ ဒရုိင္ဘာေလးကို အေခၚလႊတ္ရျပန္ပါသည္။ ထိုအခါမ ွေက်းဇူးရွင္က အိပ္ခ်င္မူးတူးပံုစံ ျဖင့္ျပန္ပါလာေသာအခါမွူ အျကည္မွာ စိတ္တိုတိုနွင့္ ေျပာစ၇ာ စကားမ်ားလည္ပင္းတြင္ဆို ့ကာ ပါးစပ္ကမူေျပာမထြက္ ...တကိုယ္တည္းသာ ျကိတ္ကာစိတ္တိုေနရ ရွာေလေတာ့သည္။ ကိုညိဳေမာင္မွာအျကည္ေပၚ ခ်စ္ခင္အလိုလိုက္မွူနွင့္ က်န္ေသာေနရာမ်ားတြင္ ေကာင္းသေလာက္ ထိုကဲ့သို ေသာက္တတ္စားတတ္ ျပီး အေသာက္သမားမ်ားစုေ၀းမိလွ်င္ အိမ္မျပန္ခ်င္ေသာေျကာင့္ မိန္းမကို လိမ္လည္တတ္ေသာအက်င့္မွာ ဆိုးလွေပသည္။ မိန္းမမရွူပ္ ေလာင္းကစားမလုပ္ပါပဲ အေသာက္အစားမွာ ထူးခ်ြန္ေျပာင္ေျမာက္လြန္းလွေပသည္။ စိတ္ထဲမေက်နပ္ ျဖစ္ေနသမွ်ကို ျကိတ္မွိတ္ေစာင့္ဆိုင္းကာ သူ ေရမုိးခ်ဳိး ျပီး အမူးေျပေသာအခါမွ ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ေမးရသည္။ေဖ်ာင္းဖ်ရသည္ ။ """ကိုညိဳေမာင္ရယ္.. အျကည္ကိုမသနားဘူးလား..အျကည္မွာျဖင့္ ကိုညိဳေမာင္ကိုစိတ္ပူလိုက္ရတာ အကိုက အျကည့္ကိုလိမ္ရတယ္လို ့..""" """ေတာင္းပန္ပါတယ္အျကည္ရယ္...ကိုယ္ေနာက္တခါ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး..""" ''"""""ဒီလိုေျပာလာတာျကာျပီအကို.. အကို ့ကိုယံုမိတာကိုက အျကည့္အမွားပါ.. အျကည့္ကို စိတ္ဆင္းရဲျပီး ေသေအာင္ သတ္ေနတာလားဟင္..."""""""" """""အဲလိုမေျပာပါနဲ့အျကည္ရယ္...ကိုယ္ခ်စ္တဲ့မိန္းမကို ဘယ္လိုလုပ္စိတ္ဆင္းရဲတာျကည့္ရက္မွာလဲ..""" """"""ဒါဆိုဘာလို ့လိမ္ရတာလဲလို ့..ဟင္..ေျပာပါဦးကိုညိဳေမာင္..""""" ထိုအခါ ကိုညိဳေမာင္ျပန္ေျပာလိုက္ေသာ စကားေျကာင့္ အျကည္ခဗ်ာ ..ကုလားထိုင္ေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္သာ ထိုင္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္ ။ ေနာက္ထပ္ ဘာစကားမွ ထပ္မထြက္လာေတာ့..။ """အျကည္ရယ္..အျကည္က ကိုယ့္မိန္းမ...ကိုယ့္အေပၚအျမဲသိတတ္တဲ့သူ .. အျကည့္ကို ကိုယ္လိမ္လဲ အျကည္က ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေတာ့ခြင့္လႊတ္တယ္.. နားလည္ေပးတယ္...အျကည့္ကိုမလိမ္လို ့ ဘယ္သူ ့ကိုလိမ္ရမလဲေျပာ.. သူမ်ားကိုသြားလိမ္ရင္ သိကၡာက်မွာေပါ့.. ကိုယ့္ကို အထင္ေသးျကမွာေပါ့....ေျပာျကမွာေပါ့..အျကည္ရဲ ့..""" ဟူသတည္းးး။ တိုစကားကို ျပန္ေတြးမိေသာအခါတိုင္း အျကည္မွာ မ်က္နွာေလးအိုစာလွ်က္ စိတ္ဆိုးရခက္ ..ငိုရခက္ ..ရီရခက္ခက္နွင့္ ..။ အေတြးေပါင္းစံုနွင့္ ခ်ာလည္လည္ ေနမိေလေတာ့သည္ ။ (မည္သူ ့ကိုမွ မရည္ရြယ္ပါ ..၀တၳဳတစ္ပုဒ္အျဖစ္ စိတ္ကူးသက္သက္မ်ားသာ ဖန္တီးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္ ) :D :D :D .......................................................................................................... ျပီးပါျပီ 

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္ 

**ယြန္း **