-ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္း-
ဒီေခါင္းစဥ္ကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ဘာကိုဆိုလိုမွန္း သိေနတဲ႔ သူခ်ည္းပါပဲ .. ဒါေပမဲ႔ ထပ္ဆင္႔ျပီး ဘာဆိုခ်င္တာလဲဆိုတာကို ဆက္ျပီး စူးစမ္းခ်င္စိတ္ေၾကာင္႔ ယခု က်ေနာ္ေရးတဲ႔ စာကို ဆက္ဖတ္ေနျခင္းပါ .. ဟုတ္ကဲ႔ အမွန္အားျဖင္႔ေတာ႔ လူေတြဟာ စူးစမ္းခ်င္တတ္တဲ႔ သေဘာေၾကာင္႔ပါ ယခု က်ေနာ္ေရးေသာ ပို႔စ္ အမည္ ပစၥဳပၸန္ ဆိုတာ သာမန္အားျဖင္႔ေတာ႔ ယခု လက္ရွိ လုပ္ေဆာင္ေနေသာ အခ်ိန္ ကို ဆိုလိုျခင္းပါ … ။ **တန္ဖိုးထားသင္႔တဲ႔ လူ႔ဘဝ** လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအားလံုးဟာ ပစၥဳပၸန္မွာသာ တည္ေနတာပါ ။ ယခုအခ်ိန္ဟာ အေရးၾကီးတဲ႔ အခ်ိန္ပါ ။ က်ေနာ္အပါအဝင္ လူတိုင္း လူတိုင္း အဲ႔ဒီ အေရးၾကီးတဲ႔ ယခုလက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားမွဳ နည္းေနပါေသးတယ္။ လူတိုင္းကို ေျပာခ်င္မိပါတယ္ … “မိမိဘဝကို တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုရင္ ယခုလက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ကို တန္ဖိုးထားပါ” လို႔ .. ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ပစၥဳပၸန္သည္သာ လူ႔ေလာကမွာ အသက္ရွင္ေနတဲ႔ အရာတစ္ခုပါ … ျပီးခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ေတြက ေသျပီးသားအရာ ပါ ေနာင္လာမဲ႔ အခ်ိန္ေတြက ေမြးဖြားလာမဲ႔ အရာေတြပါ . ဒီေတာ႔ ယခု.. လက္ရွိအခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္ေတြနဲ႔ အမွ် အက်ိဳးရွိလာပါလိမ္႔မယ္ ။ **က်ေနာ္နဲ႔ ပစၥဳပၸန္** က်ေနာ္ တခါတခါ စဥ္းစားမိတယ္ .. ငါဘာေၾကာင္႔ အခ်ိန္ေတြကို အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးမခ်တာလဲလို႔ေပါ႔ .. မိမိစိတ္ထဲမွာေတာ႔ အခ်ိန္ေတြက တန္ဖိုးရွိမွန္းသိတယ္ .. တကယ္လက္ေတြ႔မွာ ဘယ္လုိတန္ဖိုးရွိေအာင္ အသံုးခ်ရမယ္ဆိုတဲ႔အခါမွာ မသိေတာ႔ဘူး .. ။ အဲ႔ဒီလိုနဲ႔ မသိဘာသာ ေနရင္း ေနရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြက ကုန္ကုန္သြားတယ္ .. တေန႔ျပီး တေန႔ ကူးကူးသြားတယ္ .. တစ္လျပီး တစ္လ ေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္ တစ္နွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္ အသက္ေတြၾကီးၾကီးလာတယ္ … ၾကာလာေတာ႔ ကိုယ္ျဖတ္သန္းေနတဲ႔ဘဝကိုေတာင္ ဘဝမွန္း ေသခ်ာ မသိခဲ႔ျပန္ဘူးေလ… ။ ေတြးၾကည္႔မွ ဒါဘဝတဲ႔လား ဆိုတဲ႔ အသိပဲ ဝင္မိတယ္ ။ **ခံစားလိုစိတ္နဲ႔ လူ** လူတစ္ေယာက္မွာ … သာမန္အားျဖင္႔ သာယာမွဳအေပၚမွာ ခံစားလိုစိတ္က အျမဲလိုလိုရွိေနတတ္တယ္ .. ဒါေၾကာင္႔ သတိမထားပဲ ေနတဲ႔သူေတြက မသိမသာနဲ႔ သာယာမွဳအေပၚမွာ ခံစားေနရင္း ပ်င္းရိလာၾကတယ္ ဒီလိုနဲ႔ အက်င္႔ေတြစြဲလာတယ္ ျပီး စရိုက္ေတြ ျဖစ္လာတယ္ . ေနာက္ေတာ႔ ကိုယ္က ဘာေၾကာင္႔ ခုလိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို သိေတာင္ မသိပဲ ျဖစ္သြားတယ္ ။ ဒါ သာယာမွဳကို ခံစားလိုစိတ္ကေန စတင္လာတာပါ ။ ဘယ္လိုသာယာမွဳလည္းဆိုရင္ အလုပ္လုပ္ရတာက ဆင္းရဲတယ္ ဆင္းရဲတာကိုလူတိုင္း မလိုခ်င္ၾကဘူး .. ဒီေတာ႔ မဆင္းရဲတာကို ခံစားခ်င္တဲ႔ စိတ္ေၾကာင္႔ အလုပ္ကို ေရွာင္လႊဲလို႔ရသမွ် ေရွာင္လႊဲတယ္ ..အဲ႔လိုနဲ႔ သာယာမွဳကို ခ်ဥ္းကပ္တယ္ ျပီးေတာ႔ ေပါ႔ေလွ်ာ႔လာတယ္ ေနာက္ နိမ္႔က်လာတယ္ ေနာက္ ဆင္းရဲလာတယ္ ေနာက္ စိတ္ဓါတ္က်လာတယ္… ေနာက္ ဒီ႔ထက္ပိုဆိုးတာက ပညာေတြ နည္းလာတယ္ ..အဲ႔ဒီလိုနဲ႔ ဘဝတစ္ခုလံုးဟာ တန္ဖိုးေတြ ေလွ်ာ႔လာတယ္ ။ **တားဆီးနိုင္သလား** အဲ႔ဒီအရာေတြဟာ တားဆီးနိုင္မွ မတားဆီးနိုင္ရင္ ပိုပိုဆိုးလာတယ္ .. ဥပမာ ေတာင္ထိပ္မွာရွိတဲ႔ ေရအိုင္ တစ္အိုင္ကို ေအာက္ဘက္ထိ မစီးေအာင္ တားရာမွာ .. ေအာက္ဘက္ကေန တားတာထက္ ေတာင္ထိပ္အစကတိုင္ တားမွ ေရဟာေအာက္ကို မဆင္းမွာေပါ႔ .ေအာက္ဘက္ကေန တားရင္ ေရေတြ အကုန္လံုးဆင္းလာျပီး တားလို႔မနိုင္ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္. ထို႔အတူ ယခု က်ေနာ္တို႔ ရဲ႔ စရိုက္လုပ္ရပ္ အက်င္႔ေတြကို ေနာက္မွ တားျခင္းထက္ ယခု ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ကတိုင္ တားမွ ထိေရာက္ပါလိမ္႔မယ္ .ေနာက္ဆိုတာသည္ မေသခ်ာ မေရရာ . မနုိင္မနင္း အေျခအေနပါ ။ ဒီေတာ႔ ပစၥဳပၸန္ဆိုတဲ႔ ယခုေလာေလာဆယ္ ျဖစ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ မေကာင္းဘူးလို႔ ထင္တဲ႔ အက်င္႔ေတြ ျပင္ပါ .. ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ႔ အက်င္႔ေလးေတြကို ေမြးျမဴပါ … စမ္းလုပ္ၾကည္႔ပါ …။ ဒါမွ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္ေတာင္းတတဲ႔ တန္ဖိုးရွိတဲ႔ဘဝဆိုတာ ပံုေပၚလာပါလိမ္႔မယ္ ..။ **အသိဥာဏ္ရွိေသာ လူ** လူတစ္ေယာက္မွာ သာမန္အားျဖင္႔ အသိဥာဏ္ရွိပါတယ္ .. ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ႔ လုပ္ရပ္တစ္ခုဟာ ေကာင္းက်ိဳးေပးသလား မေပးသလားဆိုတာ ေဝခြဲနိုင္တဲ႔ အသိရွိပါတယ္ .. အမ်ားစုက အသိတင္ရပ္ထားျပီး လက္ေတြ႔မွာ အလြယ္လမ္းေလးေတြကို လိုက္ေနၾကပါတယ္ .. ဒီလိုနဲ႔ တိုးတက္သင္႔သေလာက္ မတိုးတက္ပဲ ျဖစ္ေနၾကျပီး အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် .. လူဆိုး .. လူေကာင္း . လူဆင္းရဲ လူခ်မ္းသာ . ရိုးသားသူ နဲ႔ လူလိမ္ စသည္ျဖင္႔ ပံုေပၚလာၾကပါတယ္ ။ အဲ႔ဒီလို ျဖစ္မသြားေအာင္ တားဆီးေပးနိုင္တဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာအရာကေတာ႔ ပစၥဳပၸန္ဆိုတဲ႔ ယခုအခ်ိန္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းပါပဲ ။ **ယခု စဥ္းစားရမွာ** ပစၥဳပၸန္မွာ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လို႔ရပါတယ္ . ယခု က်ေနာ္စာေရးေနစဥ္မွာ က်ေနာ္ မေကာင္းတဲ႔စာေတြကို လည္း ေရးနိုင္သလို ေကာင္းတဲ႔ စာေတြကိုလည္း ေရးနိုင္ပါတယ္ ကိုယ္႔အသိဥာဏ္ကိုယ္သြားခ်င္တဲ႔ လမ္းကသာ အဓိက က်သြားပါတယ္ … ယခု စာဖတ္သူအေနျဖင္႔လည္း ခုအခ်ိန္မွာ ေကာင္းတဲ႔ စာေတြကို ေရြးဖတ္နိုင္သလို မေကာင္းတဲ႔စာေတြကိုလည္း ဖတ္ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္ …။ အဲ႔ဒီ႔ ေရြးခ်ယ္ျခင္းေတြ ကြဲျပားျခင္းမွာ .တကယ္ေတာ႔ အသိဥာဏ္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္မွဳက ပိုင္းျဖတ္သြားၾကတာပါ ။ **ကုန္လြန္သြားေသာ တေန႔တာ** က်ေနာ္အပါအဝင္ အမ်ားစုဟာ တေန႔တေန႔ နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားတာေတြကို ညဘက္ အိပ္ခါနီးမွ သတိထားမိလာတတ္ပါတယ္။။။ .။ အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာဆိုလည္း ကုန္သြားျပန္ျပီဆိုတဲ႔ အသိထက္ တျခား ေရေရရာ ပိုမေတြးနိုင္ခဲ႔ပါ..။ တခ်ိဳ႔တခ်ိဳ႔ကေတာ႔ ဘဝကို တန္ဖိုးရွိေအာင္ ေနဖို႔ေတာ႔ ေတြးမိခ်င္ ေတြးမိေကာင္းပါလိမ္႔မယ္ .. ။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္တေန႔ နိစၥဓူဝ ေတြနဲ႔ၾကံဳသြားတဲ႔ အခါ ျပီးခဲ႔တဲ႔ မေန႔ေတြကလို အဲ႔ဒီေန႔ဟာလည္း ပဲ႔ပဲ႔သြားရင္း အဆံုးသတ္သြားတာပါပဲ ။ ဒါဘာေတြေၾကာင္႔လဲ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိလို႔ပါ ။
**ဘာေန**
-ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္း-
ဒီေခါင္းစဥ္ကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ဘာကိုဆိုလိုမွန္း သိေနတဲ႔ သူခ်ည္းပါပဲ .. ဒါေပမဲ႔ ထပ္ဆင္႔ျပီး ဘာဆိုခ်င္တာလဲဆိုတာကို ဆက္ျပီး စူးစမ္းခ်င္စိတ္ေၾကာင္႔ ယခု က်ေနာ္ေရးတဲ႔ စာကို ဆက္ဖတ္ေနျခင္းပါ .. ဟုတ္ကဲ႔ အမွန္အားျဖင္႔ေတာ႔ လူေတြဟာ စူးစမ္းခ်င္တတ္တဲ႔ သေဘာေၾကာင္႔ပါ ယခု က်ေနာ္ေရးေသာ ပို႔စ္ အမည္ ပစၥဳပၸန္ ဆိုတာ သာမန္အားျဖင္႔ေတာ႔ ယခု လက္ရွိ လုပ္ေဆာင္ေနေသာ အခ်ိန္ ကို ဆိုလိုျခင္းပါ … ။ **တန္ဖိုးထားသင္႔တဲ႔ လူ႔ဘဝ** လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအားလံုးဟာ ပစၥဳပၸန္မွာသာ တည္ေနတာပါ ။ ယခုအခ်ိန္ဟာ အေရးၾကီးတဲ႔ အခ်ိန္ပါ ။ က်ေနာ္အပါအဝင္ လူတိုင္း လူတိုင္း အဲ႔ဒီ အေရးၾကီးတဲ႔ ယခုလက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားမွဳ နည္းေနပါေသးတယ္။ လူတိုင္းကို ေျပာခ်င္မိပါတယ္ … “မိမိဘဝကို တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုရင္ ယခုလက္ရွိ ပစၥဳပၸန္ကို တန္ဖိုးထားပါ” လို႔ .. ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ပစၥဳပၸန္သည္သာ လူ႔ေလာကမွာ အသက္ရွင္ေနတဲ႔ အရာတစ္ခုပါ … ျပီးခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ေတြက ေသျပီးသားအရာ ပါ ေနာင္လာမဲ႔ အခ်ိန္ေတြက ေမြးဖြားလာမဲ႔ အရာေတြပါ . ဒီေတာ႔ ယခု.. လက္ရွိအခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္ေတြနဲ႔ အမွ် အက်ိဳးရွိလာပါလိမ္႔မယ္ ။ **က်ေနာ္နဲ႔ ပစၥဳပၸန္** က်ေနာ္ တခါတခါ စဥ္းစားမိတယ္ .. ငါဘာေၾကာင္႔ အခ်ိန္ေတြကို အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးမခ်တာလဲလို႔ေပါ႔ .. မိမိစိတ္ထဲမွာေတာ႔ အခ်ိန္ေတြက တန္ဖိုးရွိမွန္းသိတယ္ .. တကယ္လက္ေတြ႔မွာ ဘယ္လုိတန္ဖိုးရွိေအာင္ အသံုးခ်ရမယ္ဆိုတဲ႔အခါမွာ မသိေတာ႔ဘူး .. ။ အဲ႔ဒီလိုနဲ႔ မသိဘာသာ ေနရင္း ေနရင္းနဲ႔ အခ်ိန္ေတြက ကုန္ကုန္သြားတယ္ .. တေန႔ျပီး တေန႔ ကူးကူးသြားတယ္ .. တစ္လျပီး တစ္လ ေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္ တစ္နွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္ အသက္ေတြၾကီးၾကီးလာတယ္ … ၾကာလာေတာ႔ ကိုယ္ျဖတ္သန္းေနတဲ႔ဘဝကိုေတာင္ ဘဝမွန္း ေသခ်ာ မသိခဲ႔ျပန္ဘူးေလ… ။ ေတြးၾကည္႔မွ ဒါဘဝတဲ႔လား ဆိုတဲ႔ အသိပဲ ဝင္မိတယ္ ။ **ခံစားလိုစိတ္နဲ႔ လူ** လူတစ္ေယာက္မွာ … သာမန္အားျဖင္႔ သာယာမွဳအေပၚမွာ ခံစားလိုစိတ္က အျမဲလိုလိုရွိေနတတ္တယ္ .. ဒါေၾကာင္႔ သတိမထားပဲ ေနတဲ႔သူေတြက မသိမသာနဲ႔ သာယာမွဳအေပၚမွာ ခံစားေနရင္း ပ်င္းရိလာၾကတယ္ ဒီလိုနဲ႔ အက်င္႔ေတြစြဲလာတယ္ ျပီး စရိုက္ေတြ ျဖစ္လာတယ္ . ေနာက္ေတာ႔ ကိုယ္က ဘာေၾကာင္႔ ခုလိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို သိေတာင္ မသိပဲ ျဖစ္သြားတယ္ ။ ဒါ သာယာမွဳကို ခံစားလိုစိတ္ကေန စတင္လာတာပါ ။ ဘယ္လိုသာယာမွဳလည္းဆိုရင္ အလုပ္လုပ္ရတာက ဆင္းရဲတယ္ ဆင္းရဲတာကိုလူတိုင္း မလိုခ်င္ၾကဘူး .. ဒီေတာ႔ မဆင္းရဲတာကို ခံစားခ်င္တဲ႔ စိတ္ေၾကာင္႔ အလုပ္ကို ေရွာင္လႊဲလို႔ရသမွ် ေရွာင္လႊဲတယ္ ..အဲ႔လိုနဲ႔ သာယာမွဳကို ခ်ဥ္းကပ္တယ္ ျပီးေတာ႔ ေပါ႔ေလွ်ာ႔လာတယ္ ေနာက္ နိမ္႔က်လာတယ္ ေနာက္ ဆင္းရဲလာတယ္ ေနာက္ စိတ္ဓါတ္က်လာတယ္… ေနာက္ ဒီ႔ထက္ပိုဆိုးတာက ပညာေတြ နည္းလာတယ္ ..အဲ႔ဒီလိုနဲ႔ ဘဝတစ္ခုလံုးဟာ တန္ဖိုးေတြ ေလွ်ာ႔လာတယ္ ။ **တားဆီးနိုင္သလား** အဲ႔ဒီအရာေတြဟာ တားဆီးနိုင္မွ မတားဆီးနိုင္ရင္ ပိုပိုဆိုးလာတယ္ .. ဥပမာ ေတာင္ထိပ္မွာရွိတဲ႔ ေရအိုင္ တစ္အိုင္ကို ေအာက္ဘက္ထိ မစီးေအာင္ တားရာမွာ .. ေအာက္ဘက္ကေန တားတာထက္ ေတာင္ထိပ္အစကတိုင္ တားမွ ေရဟာေအာက္ကို မဆင္းမွာေပါ႔ .ေအာက္ဘက္ကေန တားရင္ ေရေတြ အကုန္လံုးဆင္းလာျပီး တားလို႔မနိုင္ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္. ထို႔အတူ ယခု က်ေနာ္တို႔ ရဲ႔ စရိုက္လုပ္ရပ္ အက်င္႔ေတြကို ေနာက္မွ တားျခင္းထက္ ယခု ပစၥဳပၸန္အခ်ိန္ကတိုင္ တားမွ ထိေရာက္ပါလိမ္႔မယ္ .ေနာက္ဆိုတာသည္ မေသခ်ာ မေရရာ . မနုိင္မနင္း အေျခအေနပါ ။ ဒီေတာ႔ ပစၥဳပၸန္ဆိုတဲ႔ ယခုေလာေလာဆယ္ ျဖစ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ မေကာင္းဘူးလို႔ ထင္တဲ႔ အက်င္႔ေတြ ျပင္ပါ .. ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ႔ အက်င္႔ေလးေတြကို ေမြးျမဴပါ … စမ္းလုပ္ၾကည္႔ပါ …။ ဒါမွ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္ေတာင္းတတဲ႔ တန္ဖိုးရွိတဲ႔ဘဝဆိုတာ ပံုေပၚလာပါလိမ္႔မယ္ ..။ **အသိဥာဏ္ရွိေသာ လူ** လူတစ္ေယာက္မွာ သာမန္အားျဖင္႔ အသိဥာဏ္ရွိပါတယ္ .. ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ႔ လုပ္ရပ္တစ္ခုဟာ ေကာင္းက်ိဳးေပးသလား မေပးသလားဆိုတာ ေဝခြဲနိုင္တဲ႔ အသိရွိပါတယ္ .. အမ်ားစုက အသိတင္ရပ္ထားျပီး လက္ေတြ႔မွာ အလြယ္လမ္းေလးေတြကို လိုက္ေနၾကပါတယ္ .. ဒီလိုနဲ႔ တိုးတက္သင္႔သေလာက္ မတိုးတက္ပဲ ျဖစ္ေနၾကျပီး အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် .. လူဆိုး .. လူေကာင္း . လူဆင္းရဲ လူခ်မ္းသာ . ရိုးသားသူ နဲ႔ လူလိမ္ စသည္ျဖင္႔ ပံုေပၚလာၾကပါတယ္ ။ အဲ႔ဒီလို ျဖစ္မသြားေအာင္ တားဆီးေပးနိုင္တဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာအရာကေတာ႔ ပစၥဳပၸန္ဆိုတဲ႔ ယခုအခ်ိန္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းပါပဲ ။ **ယခု စဥ္းစားရမွာ** ပစၥဳပၸန္မွာ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္လို႔ရပါတယ္ . ယခု က်ေနာ္စာေရးေနစဥ္မွာ က်ေနာ္ မေကာင္းတဲ႔စာေတြကို လည္း ေရးနိုင္သလို ေကာင္းတဲ႔ စာေတြကိုလည္း ေရးနိုင္ပါတယ္ ကိုယ္႔အသိဥာဏ္ကိုယ္သြားခ်င္တဲ႔ လမ္းကသာ အဓိက က်သြားပါတယ္ … ယခု စာဖတ္သူအေနျဖင္႔လည္း ခုအခ်ိန္မွာ ေကာင္းတဲ႔ စာေတြကို ေရြးဖတ္နိုင္သလို မေကာင္းတဲ႔စာေတြကိုလည္း ဖတ္ျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္ …။ အဲ႔ဒီ႔ ေရြးခ်ယ္ျခင္းေတြ ကြဲျပားျခင္းမွာ .တကယ္ေတာ႔ အသိဥာဏ္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္မွဳက ပိုင္းျဖတ္သြားၾကတာပါ ။ **ကုန္လြန္သြားေသာ တေန႔တာ** က်ေနာ္အပါအဝင္ အမ်ားစုဟာ တေန႔တေန႔ နဲ႔ အခ်ိန္ကုန္သြားတာေတြကို ညဘက္ အိပ္ခါနီးမွ သတိထားမိလာတတ္ပါတယ္။။။ .။ အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွာဆိုလည္း ကုန္သြားျပန္ျပီဆိုတဲ႔ အသိထက္ တျခား ေရေရရာ ပိုမေတြးနိုင္ခဲ႔ပါ..။ တခ်ိဳ႔တခ်ိဳ႔ကေတာ႔ ဘဝကို တန္ဖိုးရွိေအာင္ ေနဖို႔ေတာ႔ ေတြးမိခ်င္ ေတြးမိေကာင္းပါလိမ္႔မယ္ .. ။ ဒါေပမဲ႔ ေနာက္တေန႔ နိစၥဓူဝ ေတြနဲ႔ၾကံဳသြားတဲ႔ အခါ ျပီးခဲ႔တဲ႔ မေန႔ေတြကလို အဲ႔ဒီေန႔ဟာလည္း ပဲ႔ပဲ႔သြားရင္း အဆံုးသတ္သြားတာပါပဲ ။ ဒါဘာေတြေၾကာင္႔လဲ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိလို႔ပါ ။
**ဘာေန**
No comments:
Post a Comment