>

-သီတင္းကၽြတ္ရင္ မဂၤလာေဆာင္မယ့္ ညီမငယ္ေလးမ်ားအတြက္ ေမေမရဲ႕ "ခ်စ္သမီးအတြက္ ေပးစာ"-

..သမီးငယ္... သမီး မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားေတာ့ သမီးအတြက္ ေမေမတို႔ ဝမ္းသာၾကတယ္။ မိုင္ေပါင္းေထာင္ေသာင္း ေဝးေနလို႔ သမီးမဂၤလာပဲြကို ေမေမတို႔အေရာက္ မလာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ မဂၤလာပဲြမွာ ဆံုးမၾသဝါဒေတြ မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါကို ေမေမတို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိၾကတယ္။ သမီးက ေမေမတို႔ရဲ႕ သမီးပဲ... ေမေမတို႔ ခံစားရတာေတြကို သမီးနားလည္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဟိုတစ္ေန႔က သမီးနဲ႔ ဖုန္းေျပာျပီးေနာက္ သမီးေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔ ခဏေလာက္ တိတ္ဆိတ္သြားၾကတယ္။ ေအာ္... ငါတို႔သမီးေလးေတာင္ ဒီေလာက္ၾကီးျပင္းခဲ့ျပီလို႔... သမီးေဖေဖက မွန္ေရွ႕မွာရပ္ျပီး “ၾကည့္စမ္း... ငါ့ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ျဖဴေတြေတာင္ ဒီေလာက္မ်ားေနျပီ။ သမီးလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ အရြယ္ေရာက္ျပီေပါ့” တဲ့။ သမီးေဖေဖ ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ျဖဴေတြက ေမေမတို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြကို ေဖာ္ညြန္းေနသလိုပါပဲ သမီး... ေခါင္းထဲေပၚလာတဲ့ အတိတ္က ပံုရိပ္ေတြကို သမီးေဖေဖက တစ္ခုျပီးတစ္ခု ထုတ္ျပေနတယ္။ ကဲ.. သမီးဆီ စာတစ္ေစာင္ ေရးလိုက္ဦးဆိုလို႔ ဒီစာကို ေမေမ ေရးျဖစ္လိုက္တယ္ သမီး.. သမီးအတြက္ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ မဂၤလာလက္ဖဲြ႔လို႔ သေဘာထားပါေနာ္။ သမီးေရ.. ေမေမတို႔က ကမာၻေပၚမွာ ရွိသမွ် မိဘေတြလိုပဲ သာမန္တဲ့မိဘေတြပါ။ သမီးဟာလည္း သာမန္သားသမီးေတြထဲက သာမန္သမီးေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမတို႔ အမ်ားၾကီး မေတာင္းဆိုဘူး။ သမီးေလွ်ာက္လွမ္းမယ့္ မဂၤလာလမ္းဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ သာယာျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနျပီး ခရီးဆံုးတိုင္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ပဲ ေမေမတို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ အဲဒီလို သာယာမယ့္လမ္းအတြက္ ေမေမတို႔ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့တာေလးကို မွ်ေဝခ်င္ပါတယ္ သမီး.... ပထမဦးဆံုး သမီးကို ေျပာခ်င္တာက “အိမ္” ဆိုတာ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္သလို အလြယ္တကူ ျဖစ္လာတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာတာ အဓိပၸါယ္မရွိေပမယ့္ လံုးဝမွန္တယ္ သမီး။ အိမ္ဆုိတာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္၊ မိသားစုဝင္ေတြက (ေမေမတို႔ အပါအဝင္) အခ်ိန္ကာလ၊ အခ်စ္အမုန္း၊ အတင္းအဖ်င္း၊ အမွားအမွန္၊ အခ်ဳိအခါး စတာေတြ၊ သပြတ္အူလို ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ ျပႆနာေပါင္းစံုထဲကေန ေနာက္ဆံုးရလာတဲ့ ရလဒ္တစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စျပီး အေခ်အတင္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ အိမ္ကို အရိပ္မည္းေတြ လႊမ္းမိုးစျပဳလာျပီ သမီး... အတၱကိုယ္စီနဲ႔ သူမွန္တယ္၊ ငါမွန္တယ္လို႔ ျငင္းခုံေနၾကရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ထိခုိက္ၾကရတယ္။ လင္မယားတစ္ခ်ဳိ႕က အတၱ၊ ေခါင္းမာသာတစ္ခုတည္းနဲ႔ အခ်စ္မဲ့ကုန္ၾကတယ္။ “အိမ္” ဆိုတာ အတၱ မာနေတြျပိဳင္၊ မေက်နပ္တာေတြ ရွင္းဖို႔အတြက္ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို သူတို႔ နားမလည္ၾကဘူး။ ဒါဆိုရင္ “အိမ္” ဆိုတာ ဘာလဲ?

သမီးငယ္ ေမေမတို႔ ငယ္ရြယ္စဥ္က ဒီေမးခြန္းကို မေျဖတတ္ခဲ့ၾကဘူး။ တစ္ျခား လင္မယားေတြလုိပဲ ကိစၥအေသးအမႊားေလးနဲ႔ ေဖေဖေမေမတို႔ ျငင္းခံုတတ္ၾကတယ္။ တစ္ခါက သမီးဦးေလးရဲ႕ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ရန္ျဖစ္ၾကတာ ကြာရွင္းဖို႔အထိ ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီေခတ္အခ်ိန္အခါမွာ ကြာရွင္းဖု႔ိ ေမေမတို႔ သတၱိမရွိခဲ့ၾကလို႔ မကြာရွင္းျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး။ တစ္ေန႔မွာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက သူ႔သားမဂၤလာေဆာင္မွာ “အုိေအာင္မင္းေအာင္ ေပါင္းရပါေစ။ အျမဲခ်စ္ႏိုင္ၾကပါေစ” ဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းစကား တိုတိုေလးက ေမေမရင္ထဲ ဝင္ေဆာင့္ခဲ့တယ္။ မွန္ပါတယ္... အိမ္ဆိုတာ ေမတၱာစကား၊ ခ်စ္ျခင္းစကားေတြသာ ေျပာဖုိ႔ သင့္တင့္တဲ့ေနရာပါ။ ခဏေလးခ်စ္ဖို႔ လြယ္ကူေပမယ့္ တစ္သက္၊ တစ္ဘဝခ်စ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူဘူး သမီး။ တစ္သက္၊ တစ္ဘဝဆိုတဲ့ အခ်စ္ထဲမွာ နားလည္ျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္းေတြ ရွိရတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ အိမ္ေထာင္ဆိုတာ ဘူးအလြတ္တစ္လံုးနဲ႔ တူတယ္ သမီး။ အဲဒီ ဘူးလြတ္ထဲကို ပစၥည္းေတြ ျဖည့္ေပးမွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပစၥည္းကို ျပန္ထုတ္ယူႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ မ်ားမ်ားထည့္ေလ မ်ားမ်ားျပန္ရေလပဲ သမီး... လူအမ်ားက မဂၤလာေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီမဂၤလာထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထည့္ထားတတ္ၾကတယ္။ မဂၤလာထဲကေန ပစၥည္းဥစၥာ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ တည္ျငိမ္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ က်န္းမာျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။ ေမေမ အထက္က ေျပာခဲ့သလို မဂၤလာေဆာင္စမွာ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳစမွာ ကိုယ္က ဘူးအလြတ္တစ္လံုးပဲ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ အဲဒီဘူးထဲကို ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ျဖည့္ထည့္ေပးရတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေတြ၊ ေဖးမ အားေပးတာေတြ ထည့္မွ ဘူးက တစ္ေန႔တစ္ျခား ျပည့္လာမွာျဖစ္တယ္။ ဘူးအလြတ္ထဲ “သတိရ တမ္းတျခင္း” ေတြ အရင္ထည့္သင့္တယ္ သမီး... ေတြ႔စ၊ ခ်စ္စအခ်ိန္ကေန အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့အထိ ႏွစ္ေယာက္အတူ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတဲ့ သတိရျခင္း၊ တမ္းတျခင္းေတြက အရိုးထဲအထိ စဲြဝင္ေနခဲ့လို႔ပဲ သမီး။ သတိရ တမ္းတျခင္းက စိတ္ညစ္ အားငယ္ေနတဲ့အခ်ိန္ အိမ္အေရာက္ေဖာက္ထားတဲ့ လမ္းငယ္ေလးတစ္ခုျဖစ္သလို ခ်မ္းေအးတဲ့ ေဆာင္းညမွာ အေႏြးဓာတ္ေပးတဲ့ မီးလင္းဖိုလည္းျဖစ္တယ္။ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ အျပင္က ျပန္လာသူအတြက္ အိမ္တံခါးအဖြင့္မွာ အေမႊးနံ႔သာကိုလည္း ေပးႏိုင္စြမ္းတယ္။ ဘူးအလြတ္ထဲ ေနာက္ထပ္ ထည့္ရမွာက “အႏုပညာ” အိမ္ေထာင္ဘဝရဲ႕ အႏုပညာျဖစ္တယ္။ အိမ္ေထာင္မွာလည္း အႏုပညာရွိတယ္။ စိတ္ဆိုးတဲ့အႏုပညာ၊ ရန္ျဖစ္တဲ့ အႏုပညာ စတာေတြျဖစ္တယ္။ တစ္ခါက သားသမီး ငါးေယာက္ရွိတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ သားသမီးကိစၥ အေသးအမႊားနဲ႔ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္။ ရန္ကျဖစ္ေလ ၾကီးေလ ေနာက္ဆံုး ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမႏိုင္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ မယားက ရုတ္တရက္ “ခဏေနဦး... ငါ ကေလးသြားေမြးလိုက္ဦးမယ္” လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါဟာ ရန္ျဖစ္တဲ့ အႏုပညာပဲသမီး... မဂၤလာဘူးလြတ္ထဲမွာ “သတိရတမ္းတျခင္း” နဲ႔ “အႏုပညာ” ေတြအျပင္ တစ္ျခားထည့္စရာ ပစၥည္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္သမီး။ သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူ ျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ၾကပါေနာ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ စာေရးဆရာတစ္ဦးရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းကို လက္ေဆာင္ပါလိုက္ပါတယ္ သမီး ..... “ သားသမီးေတြကို မိဘေတြက ေကြ်းေမြးခဲ့တယ္၊ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခဲ့တယ္။ မိဘေတြရဲ႕တာဝန္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေက်ပြန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး သူတို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္ကို ေပးလိုက္ပါ။ အဲတာကေတာ့ အေတာင္ပံတစ္စံုပဲျဖစ္တယ္” သမီးငယ္ ဒီစာဟာ သမီးအတြက္ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ မဂၤလာလက္ဖဲြ႔ပါ။ ေဖေဖေမေမတုိ႔ရဲ႕ ေတာင္းဆုနဲ႔အတူ သမီးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပ်ံသန္းႏိုင္ပါေစ... ခ်စ္တဲ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ 

 မူရင္း...... http://www.tw001.net/novels 

 **ႏိုင္းႏိုင္းစေန ** 

-- Be Happy, 

Moe Moe.

-သီတင္းကၽြတ္ရင္ မဂၤလာေဆာင္မယ့္ ညီမငယ္ေလးမ်ားအတြက္ ေမေမရဲ႕ "ခ်စ္သမီးအတြက္ ေပးစာ"-

..သမီးငယ္... သမီး မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားေတာ့ သမီးအတြက္ ေမေမတို႔ ဝမ္းသာၾကတယ္။ မိုင္ေပါင္းေထာင္ေသာင္း ေဝးေနလို႔ သမီးမဂၤလာပဲြကို ေမေမတို႔အေရာက္ မလာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ မဂၤလာပဲြမွာ ဆံုးမၾသဝါဒေတြ မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါကို ေမေမတို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိၾကတယ္။ သမီးက ေမေမတို႔ရဲ႕ သမီးပဲ... ေမေမတို႔ ခံစားရတာေတြကို သမီးနားလည္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ဟိုတစ္ေန႔က သမီးနဲ႔ ဖုန္းေျပာျပီးေနာက္ သမီးေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔ ခဏေလာက္ တိတ္ဆိတ္သြားၾကတယ္။ ေအာ္... ငါတို႔သမီးေလးေတာင္ ဒီေလာက္ၾကီးျပင္းခဲ့ျပီလို႔... သမီးေဖေဖက မွန္ေရွ႕မွာရပ္ျပီး “ၾကည့္စမ္း... ငါ့ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ျဖဴေတြေတာင္ ဒီေလာက္မ်ားေနျပီ။ သမီးလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ အရြယ္ေရာက္ျပီေပါ့” တဲ့။ သမီးေဖေဖ ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ျဖဴေတြက ေမေမတို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြကို ေဖာ္ညြန္းေနသလိုပါပဲ သမီး... ေခါင္းထဲေပၚလာတဲ့ အတိတ္က ပံုရိပ္ေတြကို သမီးေဖေဖက တစ္ခုျပီးတစ္ခု ထုတ္ျပေနတယ္။ ကဲ.. သမီးဆီ စာတစ္ေစာင္ ေရးလိုက္ဦးဆိုလို႔ ဒီစာကို ေမေမ ေရးျဖစ္လိုက္တယ္ သမီး.. သမီးအတြက္ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ မဂၤလာလက္ဖဲြ႔လို႔ သေဘာထားပါေနာ္။ သမီးေရ.. ေမေမတို႔က ကမာၻေပၚမွာ ရွိသမွ် မိဘေတြလိုပဲ သာမန္တဲ့မိဘေတြပါ။ သမီးဟာလည္း သာမန္သားသမီးေတြထဲက သာမန္သမီးေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမတို႔ အမ်ားၾကီး မေတာင္းဆိုဘူး။ သမီးေလွ်ာက္လွမ္းမယ့္ မဂၤလာလမ္းဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ သာယာျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနျပီး ခရီးဆံုးတိုင္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ပဲ ေမေမတို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ အဲဒီလို သာယာမယ့္လမ္းအတြက္ ေမေမတို႔ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့တာေလးကို မွ်ေဝခ်င္ပါတယ္ သမီး.... ပထမဦးဆံုး သမီးကို ေျပာခ်င္တာက “အိမ္” ဆိုတာ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္သလို အလြယ္တကူ ျဖစ္လာတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာတာ အဓိပၸါယ္မရွိေပမယ့္ လံုးဝမွန္တယ္ သမီး။ အိမ္ဆုိတာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္၊ မိသားစုဝင္ေတြက (ေမေမတို႔ အပါအဝင္) အခ်ိန္ကာလ၊ အခ်စ္အမုန္း၊ အတင္းအဖ်င္း၊ အမွားအမွန္၊ အခ်ဳိအခါး စတာေတြ၊ သပြတ္အူလို ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ ျပႆနာေပါင္းစံုထဲကေန ေနာက္ဆံုးရလာတဲ့ ရလဒ္တစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ စျပီး အေခ်အတင္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ အိမ္ကို အရိပ္မည္းေတြ လႊမ္းမိုးစျပဳလာျပီ သမီး... အတၱကိုယ္စီနဲ႔ သူမွန္တယ္၊ ငါမွန္တယ္လို႔ ျငင္းခုံေနၾကရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ထိခုိက္ၾကရတယ္။ လင္မယားတစ္ခ်ဳိ႕က အတၱ၊ ေခါင္းမာသာတစ္ခုတည္းနဲ႔ အခ်စ္မဲ့ကုန္ၾကတယ္။ “အိမ္” ဆိုတာ အတၱ မာနေတြျပိဳင္၊ မေက်နပ္တာေတြ ရွင္းဖို႔အတြက္ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို သူတို႔ နားမလည္ၾကဘူး။ ဒါဆိုရင္ “အိမ္” ဆိုတာ ဘာလဲ?

သမီးငယ္ ေမေမတို႔ ငယ္ရြယ္စဥ္က ဒီေမးခြန္းကို မေျဖတတ္ခဲ့ၾကဘူး။ တစ္ျခား လင္မယားေတြလုိပဲ ကိစၥအေသးအမႊားေလးနဲ႔ ေဖေဖေမေမတို႔ ျငင္းခံုတတ္ၾကတယ္။ တစ္ခါက သမီးဦးေလးရဲ႕ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ရန္ျဖစ္ၾကတာ ကြာရွင္းဖို႔အထိ ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီေခတ္အခ်ိန္အခါမွာ ကြာရွင္းဖု႔ိ ေမေမတို႔ သတၱိမရွိခဲ့ၾကလို႔ မကြာရွင္းျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး။ တစ္ေန႔မွာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက သူ႔သားမဂၤလာေဆာင္မွာ “အုိေအာင္မင္းေအာင္ ေပါင္းရပါေစ။ အျမဲခ်စ္ႏိုင္ၾကပါေစ” ဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းစကား တိုတိုေလးက ေမေမရင္ထဲ ဝင္ေဆာင့္ခဲ့တယ္။ မွန္ပါတယ္... အိမ္ဆိုတာ ေမတၱာစကား၊ ခ်စ္ျခင္းစကားေတြသာ ေျပာဖုိ႔ သင့္တင့္တဲ့ေနရာပါ။ ခဏေလးခ်စ္ဖို႔ လြယ္ကူေပမယ့္ တစ္သက္၊ တစ္ဘဝခ်စ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူဘူး သမီး။ တစ္သက္၊ တစ္ဘဝဆိုတဲ့ အခ်စ္ထဲမွာ နားလည္ျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္းေတြ ရွိရတယ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ အိမ္ေထာင္ဆိုတာ ဘူးအလြတ္တစ္လံုးနဲ႔ တူတယ္ သမီး။ အဲဒီ ဘူးလြတ္ထဲကို ပစၥည္းေတြ ျဖည့္ေပးမွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပစၥည္းကို ျပန္ထုတ္ယူႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ မ်ားမ်ားထည့္ေလ မ်ားမ်ားျပန္ရေလပဲ သမီး... လူအမ်ားက မဂၤလာေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီမဂၤလာထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထည့္ထားတတ္ၾကတယ္။ မဂၤလာထဲကေန ပစၥည္းဥစၥာ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ တည္ျငိမ္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ က်န္းမာျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။ ေမေမ အထက္က ေျပာခဲ့သလို မဂၤလာေဆာင္စမွာ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳစမွာ ကိုယ္က ဘူးအလြတ္တစ္လံုးပဲ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ အဲဒီဘူးထဲကို ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ျဖည့္ထည့္ေပးရတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေတြ၊ ေဖးမ အားေပးတာေတြ ထည့္မွ ဘူးက တစ္ေန႔တစ္ျခား ျပည့္လာမွာျဖစ္တယ္။ ဘူးအလြတ္ထဲ “သတိရ တမ္းတျခင္း” ေတြ အရင္ထည့္သင့္တယ္ သမီး... ေတြ႔စ၊ ခ်စ္စအခ်ိန္ကေန အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့အထိ ႏွစ္ေယာက္အတူ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတဲ့ သတိရျခင္း၊ တမ္းတျခင္းေတြက အရိုးထဲအထိ စဲြဝင္ေနခဲ့လို႔ပဲ သမီး။ သတိရ တမ္းတျခင္းက စိတ္ညစ္ အားငယ္ေနတဲ့အခ်ိန္ အိမ္အေရာက္ေဖာက္ထားတဲ့ လမ္းငယ္ေလးတစ္ခုျဖစ္သလို ခ်မ္းေအးတဲ့ ေဆာင္းညမွာ အေႏြးဓာတ္ေပးတဲ့ မီးလင္းဖိုလည္းျဖစ္တယ္။ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ အျပင္က ျပန္လာသူအတြက္ အိမ္တံခါးအဖြင့္မွာ အေမႊးနံ႔သာကိုလည္း ေပးႏိုင္စြမ္းတယ္။ ဘူးအလြတ္ထဲ ေနာက္ထပ္ ထည့္ရမွာက “အႏုပညာ” အိမ္ေထာင္ဘဝရဲ႕ အႏုပညာျဖစ္တယ္။ အိမ္ေထာင္မွာလည္း အႏုပညာရွိတယ္။ စိတ္ဆိုးတဲ့အႏုပညာ၊ ရန္ျဖစ္တဲ့ အႏုပညာ စတာေတြျဖစ္တယ္။ တစ္ခါက သားသမီး ငါးေယာက္ရွိတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ သားသမီးကိစၥ အေသးအမႊားနဲ႔ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္။ ရန္ကျဖစ္ေလ ၾကီးေလ ေနာက္ဆံုး ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမႏိုင္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ မယားက ရုတ္တရက္ “ခဏေနဦး... ငါ ကေလးသြားေမြးလိုက္ဦးမယ္” လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါဟာ ရန္ျဖစ္တဲ့ အႏုပညာပဲသမီး... မဂၤလာဘူးလြတ္ထဲမွာ “သတိရတမ္းတျခင္း” နဲ႔ “အႏုပညာ” ေတြအျပင္ တစ္ျခားထည့္စရာ ပစၥည္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္သမီး။ သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူ ျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ၾကပါေနာ္။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ စာေရးဆရာတစ္ဦးရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းကို လက္ေဆာင္ပါလိုက္ပါတယ္ သမီး ..... “ သားသမီးေတြကို မိဘေတြက ေကြ်းေမြးခဲ့တယ္၊ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခဲ့တယ္။ မိဘေတြရဲ႕တာဝန္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေက်ပြန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး သူတို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္ကို ေပးလိုက္ပါ။ အဲတာကေတာ့ အေတာင္ပံတစ္စံုပဲျဖစ္တယ္” သမီးငယ္ ဒီစာဟာ သမီးအတြက္ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ မဂၤလာလက္ဖဲြ႔ပါ။ ေဖေဖေမေမတုိ႔ရဲ႕ ေတာင္းဆုနဲ႔အတူ သမီးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပ်ံသန္းႏိုင္ပါေစ... ခ်စ္တဲ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ 

 မူရင္း...... http://www.tw001.net/novels 

 **ႏိုင္းႏိုင္းစေန ** 

-- Be Happy, 

Moe Moe.