> -အခ်စ္ကို မယံုၾကည္ၾကသူမ်ား...(၂)-

အရင္လို ေန ့စဥ္မေတြ ့ၾကေသာ္လည္း သၾကၤန္ေက်ာင္းပိတ္ရက္၊အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေက်ာင္း၏ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ၊ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္ေတြ ့ၾကသည္။ အၿဖ ူ၊ အစိမ္း တူညီဝတ္စံုဝတ္ကာ အတန္းပိုင္ဆရာမ ခ်ထားေပးေသာေနရာတဝိုက္နားက သူငယ္ခ်င္း၊ အိမ္နီးနားခ်င္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားသာ ရိွခဲ့ေသာအထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝမွ ကိုယ္ၾကိ ုက္သလို ဝတ္စားဆင္ယင္ခြင့္၊ ၾကိ ုက္သည့္ေနရာ ေရြးခ်ယ္ထိုင္ခြင့္၊ ၾကိ ုက္သည့္သူငယ္ခ်င္းေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္း မိတ္ဖြဲ ့ႏိုင္သည့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝသည္ သူတို့အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ၊ စူးစမ္းစရာ၊ ေလ့လာသင္ယူစရာ အၿပည့္ၿဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္ပထမေန ့ရက္ အေတြ ့အၾကံ ုမ်ားအေၾကာင္း၊ သူငယ္ခ်င္းသစ္မ်ားအေၾကာင္း၊ေလ့လာဆည္းပူးေနသည့္ ဘာသာရပ္မ်ားအေၾကာင္း၊ တကၠသိုလ္ဆရာ၊ ဆရာမ်ားအေၾကာင္း၊သူတို ့တကၠသိုလ္မ်ားမွ တမူထူးၿခားသူမ်ား၊ ေက်ာင္းကားေစာင့္စီးရသည့္ အေတြ့အၾကံ ုမ်ား၊ ကန္တင္းထိုင္ၾကသည့္ အေၾကာင္း၊ တကၠသိုလ္မွ နာမည္ၾကီးသည့္အစားအေသာက္အေၾကာင္းမ်ားၿဖင့္ ေၿပာစရာက်ယ္ၿပန္ ့လာခဲ့သည္။ၿပီးေတာ့..တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမွ သူတို ့၏ ေငြလမင္းမ်ား အေၾကာင္း.... ေသခ်ာသည္ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုေသာ အရာသည္ သူတို ့ထံတြင္ ႏွစ္ႏွစ္ပင္ မခံလိုက္။ေမထက္သည္ အေနာကို သတိမရေတာ့သလို နဖူးေပၚဝဲေနသည့္ ဆံပင္မ်ားကိုလက္ၿဖင့္သပ္ကာ စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္တတ္သည့္ မ်က္ဝန္းပိုင္ရွင္ကြန္းဗတ္ဖိနပ္နီနီ စီးထားေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္ကို သေဘာက်ေနၿပီ ၿဖစ္သည္။အတန္းလစ္တတ္ေသာ ေမထက္သည္ နပ္နပ္ (နာမည္မသိေသာေၾကာင့္ ကြန္းဗတ္ဖိနပ္အတိုေကာက္ သူတို ့ေပးထားေသာ နာမည္) ကို ေတြ ့ၿပီးကတည္းက အတန္းမွန္လာသည္။ ခိုင္ေမသည္ အအဂ်ာဆိုေသာ အကိုၾကီးတေယာက္ကို သတိမရေတာ့သလို သူ ့သူငယ္ခ်င္းရဲရဲႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းထက္ ပိုလာကာ ေန ့စဥ္ ၿမင္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ေက်ာင္းမွန္မွန္တက္သည္။ ေရႊစင္သည္ ပဲဘဝင္ဆိုေသာ ဘဝင္ေလဟပ္ေနပံုရသည့္ေကာင္ေလးတေယာက္ကို သတိမရေတာ့ဘဲ ကိုဂ်ိမ္းစ္ဆိုေသာ သေဘာမေနာေကာင္းလွသည့္သူငယ္ခ်င္းကို သံေယာဇဥ္တြယ္လာသည္။ ပိုးပန္းသူမ်ားေသာ အလွပေဂး ဝတ္ရည္ကိုစိတ္မခ်ႏိုင္ေသာ ေမာင္စံရွားခမ်ာ ခြင့္ရသည္ႏွင့္ ေက်ာင္းသို ့လိုက္ကာပိုင္ရွင္ရိွမွန္း မ႑ပ္တိုင္ တက္ၿပရေလသည္။ အဆင္မေၿပၾကေသာ ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားေၾကာင့္ ခ်စ္ၾကိ ုး တိခနဲ ဖ်က္ေတာက္ခဲ့ေသာသင္းခိုင္သည္ သူ ့သူငယ္ခ်င္းမေလးမ်ား ရင္ခုန္ၿမတ္ႏိုးၿခင္း ေတးသီးခ်င္းမ်ားသီက်ဴးေနခ်ိန္ စီးပြာေရးကို ေဇာက္ခ်လုပ္သည္။ ခ်ဴၿခာလွေသာ ၿဖိ ုးေဝကေတာ့သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ရင္ဖြင့္သံကို နားေထာင္မွ်ေဝေပးသည္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲလား၊တကၠသိုလ္ေၾကာင့္ပဲလားေတာ့ မသိ။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ တကၠသိုလ္ေရာက္မွ သူတို ့ပိုလွလာသည္။ ငါ့မိဘအသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဆရာဝန္မရိွဘူးဟ..ငါ ေဆးမွတ္မွီေတာ့ အေဖနဲ ့ အေမဝမ္းသာလိုက္တာ...သူ ့သမီး ဆရာဝန္ၿဖစ္ရင္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မယ့္ သူရိွၿပီဆိုၿပီးေတာ့...တကယ္ေတာ့ ငါ ဆရာဝန္ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး ...ဝါသနာလည္းမပါဘူး... ဒါဆို နင္က ဘာၿဖစ္ခ်င္တာလဲ..ဘာဝါသနာပါလဲ.. ဘာၿဖစ္ခ်င္မွန္း၊ ဘာဝါသနာပါမွန္း ငါလည္း မသိဘူး.. ေဟ..ေကာင္းေရာ.... ငါတို ့ အခန္းထဲမွာ ပိုးမင္းသားနဲ ့တူတယ့္ေကာင္ေလး ရိွတယ္... ၿမဝတီကလႊင့္တယ့္ ပိုးမင္းသားနဲ ့သိုင္းဝိညာဥ္ တရုတ္သိုင္းကားထဲက မင္းသားလား.. ေအး.. ေဟ..ဒါဆို ေခ်ာတာေပါ့.. အသားၿဖ ူၿဖ ူ အရပ္ရွည္ရွည္ မ်က္ခံုးထူထူ ပါးခ်ိဳင့္ေလးနဲ ့...ရယ္လိုက္ရင္ပိုးမင္းသားနဲ ့ေတာ္ေတာ္တူတယ္..အတန္းကင္းအၿဖစ္ မဲေပးမလို ့ဟာ နာမည္မသိလို့သြားေမးေတာ္ မူရတယ္..ဒင္းက ရွက္ေနေသးတယ္.. ေအးေလ..နင္ အီစီကလီ မုန္လာဥ လာလုပ္တယ္ ထင္မွာေပါ့..။

ကင္းေပးမလို ့ နာမည္ေလး မစေတာ္မူပါဆိုၿပီး ေအာက္က်ေနာက္က် ေတာင္းရတယ္..တကယ္ထဲမွပဲ. နင္တို ့ႏွစ္ ကင္းက သူလား.. အၿမဲ ေဘာင္းဘီဖင္က်ပ္ ဗရုတ္က်တယ့္ တၿခားအခန္းကကင္းက အဲဒီေန ့က်မွလည္ကတံုးအၿဖ ူေလးနဲ ့ခန္ ့ေခ်ာၾကီး ၿဖစ္ေနလို ့ ကင္းရသြားတယ္..ငါတို့အတန္းက ကင္းကို ကင္း ရေစခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ... ေမာင္မယ္သစ္လြင္ၾကိ ုဆိုပြဲေန့မွာ ဒင္းက မလာဘူးေလ... ငါတို ့အတန္းကို သင္တယ့္ ဆရာမေလးကဟယ္ ငယ္ငယ္ေလး..မာစတာၿပီးခါစ.. ပထမဆံုးငါတို ့အတန္းကို သင္တာတယ့္..ငါတို ့ထက္ၾကီးလွ သံုးႏွစ္ေပါ့..ဆရာမကခါးလည္အထိ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ပိန္ပိန္ႏြဲ ့ႏြဲ ့ေလးနဲ ့ ေခ်ာတယ္..ခရမ္းဝတ္ေရာင္ ဝတ္တယ့္ေန ့ဆိုရင္ ကလစ္၊ မ်က္လံုး၊ အကႌ်၊ ထမီ၊ လက္ကိုင္အိတ္အားလံုးက ခရမး္ေရာင္၊ စာသင္တာလည္း ေကာင္းတယ္။ အေကာင္ၾကီးၾကီး တေယာက္ရဲ ့သမီးနဲ ့တူတယ္။ မတ္ခ္တူးနဲ ့လာတာ။ ဒရိုင္ဘာက စစ္သားတေယာက္။ ဆရာမအခ်ိန္ဆို လူအၿပည့္ပဲ... တၿခားအခန္းက ေကာင္ေလးေတြပါ လာတက္တာ...ငသူရိန္ဆို စာသြားသြား ေမးရတာ အေမာ.. ဆရာမနာမည္က ေနၿခည္..ေဇာ္ပိုင္ရဲ ့ေရႊပံုေပၚမွာ ေပ်ာ္ပါ ေနၿခည္...အခ်စ္နဲ ့ဘဝဟာ တကယ္ေတာ့ တၿခားဆီ..ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းေတြမင္းရဲ ့ဘဝမွာအၿမဲတမ္း ရိွပါေစ..ႏႈတ္ဆက္လိုက္ ခ်စ္သူေလးေရ..ေရႊေရာင္အလင္းေတြကို ၿပန္ရုပ္သိမ္းလိုက္ေတာ့... ေနၿခည္သီခ်င္းက သူတို ့အၾကိ ုက္ေပါ့။ ဟိုတေန ့က ဆရာမကို သူ ့ရည္းစား စစ္ဗိုလ္နဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေစ်းမွာ ေတြ ့လိုက္ကတည္းက ငသူရိန္တေကာင္ အသည္းကြဲပါေရာလား... ဖရက္ရွာေလးေတြေလ ေနရာဦးတတ္လိုက္တာဟယ္..ေက်ာင္းကားက အနားေတာင္မေရာက္ေသးဘူးသူတို ့က လႊားခနဲတက္ၿပီး စာအုပ္ေတြနဲ ့ေနရာဦးတာမ်ားတရုတ္သိုင္းကားထဲကအတိုင္း ဝီွး..ဝီွး..ဝွီး ေနတာ နင္က ၿပန္ဦးလိုက္ပါလား ဝွစ္..ဝွစ္..ဝွစ္..သိုင္းနဲ ့... ပထမႏွစ္ေလးပဲ ခံုေလးနဲ ့ စမတ္က်က် ထိုင္ရပါတယ္..အတန္းၾကီးလာတာနဲ ့အမွ်မတ္တပ္ရပ္လို ့တမ်ိဳး၊ စက္ဖံုးေပၚမွာ တသြယ္နဲ ့ ဘီးဖက္ မလိုက္ရံုတမယ္ပါပဲဟယ္. လမ္းကလည္း ဆိုးလိုက္တာ..မနက္စာ စားသြားရင္ ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ ့ထပ္ဆာေနၿပီ..ကားေဆာင့္လို ့ မနက္စာေတြေၾကသြားၿပီ..အစာေၾကေဆး စားစရာမလိုဘူး..ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ ့ ထမင္းဘူးဖြင့္စား၊ ထမင္းဘူး မပါရင္ကန္တင္းေၿပးေပေရာ့ပဲ... အဲ..လူၾကီး လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကတၱရာလမ္းက ေန ့ခ်င္းညခ်င္း ၿဖ ူးသြားေရာ.. ငါေတာ့ ဆုေတာင္းမိတယ္ ငါတို ့ေက်ာင္းကိုေၿခာက္လတၾကိမ္ေလာက္ လူၾကီး လာပါေစလို ့... ေက်ာင္းကား သန္လ်င္တံတားမွာ ပ်က္လို ့ကေတာ့ေစာင့္ေပေရာ့ပဲ..ေက်ာင္းသားေတြကလည္း တံတားေပၚမွာ လမ္းသလားၾက..ငါတို့ေက်ာင္းကားေပၚက ဂ်ီတီစီတက္ေနတယ့္ေကာင္က ဘယ္လိုေၿပာလဲဆိုေတာ့ တံတားရဲ ့ေအာက္ဖက္ ေဖာင္ေဒးရွင္းက ၿမစ္ေရတိုက္စားလို ့ အရင္ေလာက္မၾကံ့ခိုင္ေတာ့ဘူး။ ၿမန္မာၿပည္က တံတားေတြကလည္း နင္တို ့သိသည့္အတိုင္းဘတ္ဂ်က္ရဲ ့ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္နဲ ့ပဲ ေဆာက္ထားတာ။ ခုခ်ိန္မ်ားတံတားၿပိ ုခဲ့ရင္ ငါတို ့ေတာ့ ကြိၿပီတယ့္။ ငါ့မွာ တံတားေပၚမွာ ရဲရဲမေလွ်ာက္ ရဲေတာ့တယ့္ ဘဝ... မနက္ေက်ာင္းကားေစာင့္ခ်ိန္ဆို လွပေၾကာ့ရွင္းေနေပမယ့္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ဆံပင္စုပ္ဖြား၊ သနပ္ခါးပ်ယ္ေသာမ်က္ႏွာၿဖင့္ သရဲရုပ္ေပါက္ေနတတ္သည္။ ေန ့လည္ အတန္းလစ္ကာႏွစ္နာရီခန္ ့ ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး ၿမိ ု ့ထဲ ရုပ္ရွင္ သြားၾကည့္တတ္ၾကေသးသည္။ေသခ်ာသည္ကေတာ့ သူတို ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝသည္ ငယ္ငယ္တုန္းက သူတို ့ၾကားဖူးခဲ့ေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝႏွင့္ေတာ့ ၿခားနားေနခဲ့သည္။ အေဆာင္မွာ ထမင္းဟင္းေတြ စားမေကာင္းရင္ စိတ္မညစ္နဲ ့... အတူေနရေတာ့မွ မင္းကို ခ်က္ေကႊ်းမွာ... အင္းလ်ားေဆာင္သူေလးေရ ..အင္းလ်ားေဆာင္သူေလးေရ သိပ္ခ်စ္မိတယ့္အေၾကာင္း မင္း သိပါေစ... ေမာင့္ရဲ ့ သီရိေမ..ေမာင္ရဲ ့ သီရိေမ... ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..ၿငိမ္းခ်မ္းမူအေပါင္းေတြ ခေရာက္ႏိုင္ပါေစ... ငယ္ငယ္ကသူတို ့ ၾကားဖူးခဲ့ေသာ တကၠသိုလ္ဖြဲ ့ သီခ်င္းမ်ားသည္ သူတို ့ႏွင့္လားလားမွမဆိုင္ခဲ့ပါ။ စာအုပ္ေအာက္ခ်ကာ ကူးၾကေသာ က်ဴတိုရီယမ္ခ်ိန္မ်ား၊ ဓာတ္ၿပ ုပစၥည္း လိုတာထက္ ပိုထည့္မိ၍ အေရာင္မေၿပာင္းေသာ ပရယ္တီကယ္ခ်ိန္မ်ား၊ၿဖတ္ညွပ္ကပ္ တင္ၾကေသာ အဆိုင္းမင့္မ်ား၊ အတန္းလက္မွတ္ခိုးထိုးေပးခ်ိန္မ်ားကေတာ့ သူတို ့ေခတ္ သူတို ့အခါ တကၠသိုလ္၏ရန္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မ်ား ၿဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ သူတို့ တကၠသိုလ္တြင္ အင္းလ်ားေဆာင္၊ မာလာေဆာင္၊ သီရိေဆာင္မ်ား မရိွပါ။ ဖြင့္ၿပီးမၾကာခင္ မိုးယို၍ ေၿပာင္းေၿပးရေသာ အေဆာင္မ်ားေတာ့ ရိွသည္။ သစ္ပုတ္ပင္ မရိွပါ ။ ကုကၠိဳပင္မ်ားေတာ့ ရိွသည္။ အင္းလ်ားကန္ မရိွပါ။ မိုးရြာလွ်င္ ေရၿပည့္ေနတတ္ၿပီး ေနပူလွ်င္ ဖုန္ထေထာင္းထာင္း ထေနတတ္ေသာ လယ္ကြင္းမ်ားေတာ့ရိွသည္။ အဓိပတိလမ္း မရိွပါ။ ေက်ာင္းမုခ္ဝမွ ေတာ္ေတာ္ေလး ဝင္ရေသာေတာ္ဝင္လမ္းေတာ့ ရိွသည္။ သို ့ေသာ္လည္း သူတို ့တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝသည္ဟိုးအရင္တုန္းက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူမ်ားနည္းတူ သူ ့နည္းသူ ့ဟန္ၿဖင့္ေတာ့ေပ်ာ္ရႊင္ခ့ဲၾကသည္သာ ၿဖစ္သည္။ ၿမိ ု ့ၿပင္မ်ားတြင္ရိွသည့္ တကၠသိုလ္မ်ားအနီးရိွ အရက္ဆိုင္မ်ားတြင္အရက္ကို လြယ္လြယ္ကူကူ ရႏိုင္ေလသည္။ ေက်ာင္းစတက္တယ့္ေန ့အထိမ္းအမွတ္၊ေက်ာင္းေနာက္ဆံုးေန ့စသည္ၿဖင့္ အမွတ္တရ အရက္ဝိုင္းပါတီမ်ား ဆင္ႏႊဲရင္းအရက္သမားလံုးလံုး ၿဖစ္သြားသူ ရိွသည္။ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ ပိုကာေဒါင္းရင္းဖဲသမားလံုးလံုး ၿဖစ္သြားသူ ရိွသည္။ စာအုပ္ကို မ်က္ႏွာႏွင့္မခြာ ပုလင္းဖင္မွန္ေၾကာင္ ငေၾကာင္မ်ားလည္း ရိွသည္။ ကဗ်ာစာအုပ္၊ ဝထၳဳတိုစာအုပ္ ေပါင္းထုတ္၊ၿပဇာတ္က၊ ေက်ာင္းသီခ်င္းေခြ ထုတ္ၾကေသာ ကဗ်ာရူး၊ စာရူး၊ အႏုပညာရူးမ်ားလည္းရိွသည္။ ေက်ာင္းအားကစားကြင္း မရိွေသာ္လည္း ခ်ိန္းကန္ၾကေသာ ေဘာလံုးပြဲမ်ားရိွသည္။ သိန္းသံုးဆယ္၊ ေလးဆယ္တန္ ဆယ္လူလာဖုန္း ေပၚလာေသာအခါ ဖုန္းကိုင္ႏိုင္သူဟူ၍တေက်ာင္းလံုးတြင္ လက္ခ်ိဳးေရ၍ ရသည္။ အေကာင္ၾကီးၾကီး သားသမီးမ်ားႏွင့္လူခ်မ္းသာ သားသမီးမ်ားသာ ကိုင္ႏိုင္သည္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ခ်ိန္းသည့္အခ်ိန္ကို အခ်ိန္မွီ မေရာက္ႏိုင္ေသာအခါဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္၊စားေသာက္ဆိုင္မ်ားတြင္ ေစာင့္ဆိုင္းေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုဆက္သြယ္အေၾကာင္းၾကားဖို ့ လိုခ်ိန္တြင္ေတာ့ လက္ကိုင္ဖုန္း လိုခ်င္မိသည္။လူလတ္တန္းစားမ်ားၿဖစ္ေသာ သူတို ့ႏွင့္ ဆယ္လူလာဖုန္းသည္ အေတာ္ေလးအလွမ္းေဝးေနခဲ့သည္။ တိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၊ လူတိုင္းကားစီးႏုိင္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ကားမွထုတ္လႊင့္ေသာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ေလွ်ာ့ခ်ဖို ့၊ကားလမ္းပိတ္ၿခင္းကို ေလွ်ာ့နည္းေစဖို ့ အစိုးရမွ ကိုယ္ပိုင္ကားမ်ားအစားအမ်ားသံုး ဘတ္စ္ကားစီးဖို ့၊ ရထားစီးဖို ့ တိုက္တြန္းသည္ဟူ၍။ ေလထုညစ္ညမ္းေလွ်ာ့ခ်ၿခင္းကို တတပ္တအား ပါဝင္သည့္အလား သူတို ့သည္လည္း ဘတ္စ္ကားသာစီးေလသည္။ တခါတရံ လွည္းတန္းမွ ဆင္မလိုက္အေဝးေၿပး မွတ္တိုင္ထိႏွစ္မွတ္တိုင္၊ အင္းလ်ားမွ လွည္းတန္းထိ စကားလည္း ၾကာၾကာေၿပာရေအာင္၊ဘတ္စ္ကားက်ပ္ၿခင္းကိုလည္း ေရွာင္ရင္း ကားခလည္း သက္သာေအာင္လမ္းေလွ်ာက္တတ္ၾကေသးသည္။ ငါ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အႏိႈက္ခံရလို ့... ေဟ..ပိုက္ဆံ ပါသြားေရာလား... ဟုတ္ဘူး လူကို ႏိႈက္တာ... အေရွ ့လား အေနာက္လား... အေရွ ့အလယ္ပိုင္းကို.. ေဟ... ငါ့ ေဘးနားက ေကာင္ေလးတေယာက္ အၿငိမ္မေနၿဖစ္ေနလို ့ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူကအန္ကယ္ၾကီး တေယာက္ကို ၾကည့္ေနတယ္..အန္ကယ္ၾကီးက အသက္၆၀ေက်ာ္ေလာက္..တိုက္ပံုေတြ ဘာေတြနဲ ့ ..ပုဆိုးမွာ အေပါက္ၾကီးနဲ ့... ဟင္...ပုဆိုးမွာ ေပါက္ေနတာ မသိဘူးလား..ရွက္သြားမွာပဲေနာ္... ေအာင္မေလးဟဲ့.. နင္ကလည္း ထံုးေဝးလိုက္တာ..သူ ့ဟာနားမွာ ေဖာက္ထားတာ..ငါနဲ့အဲဒီေကာင္ေလး ၾကည့္ေနမွန္းသိေတာ့ တခါတည္း ဆင္းေၿပးသြားတာပဲ...နင္တို ့ေတြဘတ္စ္ကားစီးရင္ သတိထားေနာ္... သမင္ေမႊးေရာင္ထမီ ဝယ္ခ်င္လို ့ လွည္းတန္းေစ်း လုိက္ခဲ့။ တေစ်းလံုးပတ္ရွာေသာ္ၿငား မေတြ ့၍ မဂၤလာေစ်းသြားမည္ဟု သင္းခိုင္က ဆိုေသာအခါ အားလံုးက ငါ့ေၿခေထာက္ေတာ့ မရေတာ့ဘူး..ၿဖိ ုးေဝ နင္ သင္းခိုင္နဲ ့ အေဖာ္လိုက္သြားလိုက္.. ေဟ..ေလးဖက္နာသမားကို ႏွိပ္စက္ေတာ့မွာလား... ခိုင္ေမ..နင္ အေဖာ္လိုက္ခဲ့... ငါ စာသြားသင္ရဦးမယ္... ေရႊစင္ နင္ေရာ.. ငါ ၾကီးေမခိုင္းတာ သြားလုပ္ရဦးမယ္.. ေမထက္ နင္ေရာ ဘယ္လိုလဲ.. ငါ စဥ္းစားေနတာ သမင္ေမႊးေရာင္ဆိုတာ ဘယ္လိုအေရာင္လဲလို ့..အညိုလား...အညိုနဲ ့ေရႊေရာင္ ၾကားထဲက အေရာင္လားး...ငါ တိရစာၦန္ရံုကို သြားၾကည့္လိုက္ဦးမယ္... ထို သမင္ေမႊးေရာင္ ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ၿပီးကတည္းက သင္းခိုင္ ေလွ်ာ့ပင္းမည္ဆိုလွ်င္ အားလံုးတညီတညႊတ္တည္း ဆိုေသာစကားက နင့္ဘာသာ သြား... ေရႊစင္ႏွင့္ ေမထက္ကေတာ့ အရင္လို ဆံပင္တိုဆဲၿမဲ ၿဖစ္ေသာ္လည္း ဝတ္ရည္ႏွင့္ခိုင္ေမကေတာ့ ပခံုးေက်ာ္ခန္ ့ရွည္လာခဲ့သည္။ ၿဖိ ုးေဝႏွင့္ သင္းခိုင္ကခါးလယ္ခန္ ့ ရွည္သည္။ က်န္းမားေရးမေကာင္း ခ်ဳခ်ာသည့္ ၿဖိ ုးေဝကိုဆံပင္ညွပ္ဖို ့ တိုက္တြန္းေသာအခါ ငါ ဘာလို ့ ဆံပင္ရွည္ထားတာလဲ သိလား... သိဘူး... ခုေခတ္ ဆံပင္ေစ်းေကာင္းတာမ်ား တပိသာဆို ေသာင္းခ်ီရတယ္..ဘိုင္ၿပတ္ရင္ ဆံပင္ၿဖတ္ ေရာင္းစားမလို ့... တိန္..အၾကီးၾကံ အၾကံၾကီး ပါေပတယ္... သီခ်င္းဆိုဝါသနာပါကာ သီခ်င္းတညည္းညည္း ရိွေနတတ္ေသာ ေရႊစင္သည္ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ဘုရားေက်ာင္တီးဝိုင္းတြင္ ဂီတာတီးေသာသူငယ္ခ်င္းကိုဂ်ိမ္းစ္ထံမွ ဂီတာတီး သင္ယူသည္။ တေယာက္ကိုတေယာက္ခ်စ္ၾကေသာ္လည္း သေဘာမတူေသာ ၾကီးေမေၾကာင့္ သူတို ့ခ်စ္ခရီးလမ္းသည္ပန္းခင္းလမ္းလို မေၿဖာင့္ၿဖ ူးခဲ့။ ဂ်ိမ္းစ္က ရိုးသားတယ္ ေရႊစင့္ကိုတကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ၾကီးေမ ယံုပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ တရားေဟာဆရာရဲ ့သား ဂ်ိမ္းစ္ကဘာသာေၿပာင္းမွာ မဟုတ္သလို ေရႊစင့္ကိုလည္း သမီးတို ့ေတြဘာသာေၿပာင္းေစခ်င္မယ္ မထင္ဘူး။ ၾကီးေမကို နားလည္ေပးပါဟု ေၿပာလာေသာအခါၾကီးေမရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို သူတို ့နားလည္မိသည္။ အိမ္ေထာင္မၿပ ုဘဲတူမေလးကို ကိုယ့္သမီး အရင္းႏွင့္မၿခား ေကႊ်းေမႊးၿပ ုစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာၾကီးေမ၏ ေမတၱာကို သူတို ့ေလးစားမိသည္။ ေရႊစင္ ၾကီးေမက လံုးဝသေဘာမတူဘူးေနာ္..ဇႊတ္မတုိးနဲ ့...ၾကီးေမ ေက်းဖူးေတြ နင့္အေပၚမွာအမ်ားၾကီး... ဆံပင္ရွည္ရွည္..အရပ္ၿမင့္ၿမင့္ ကိုယ့္ခ်စ္သူေလး.. ခါးလယ္ခန္ ့ ဆံပင္ရွည္ရွည္မ်ားၿဖင့္ အရပ္မၿမင့္သူမွာ သင္းခိုင္ၿဖစ္သည္။သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္သူ၏ အကိုၿဖစ္သူ သေဘၤာသား ကိုၾကီးေအာင္ႏွင့္ခ်စ္သူၿဖစ္ၿပီးေသာအခါမွ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို အသိေပးသည္။ ကိုၾကီးေအာင္အတြက္အစားအေသာက္၊ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ပို ့ေပးတတ္သလို စာေရးကာ သူတို ့၏ခ်စ္သူအိမ္မက္ကို တည္ေဆာက္ၾကသည္။ ကိုၾကီးေအာင္က သူ ့စုေဆာင္းေငြကိုသင္းခိုင္ထံပို ့ၿပီး မဂၤလာေဆာင္လွ်င္ ေနထိုင္ဖို ့ တိုက္ခန္းဝယ္ခိုင္းေသာအခ်ိန္တြင္ ဇာတ္လမ္းစေလသည္။ ကိုၾကီးေအာင္၏ လုပ္အားခဝင္ေငြကိုသာ အားထားေနရေသာ မိသားစုသည္ကိုၾကီးေအာင္ထံမွ အရင္လို မရေသာအခါ ရည္းစားၿဖစ္သူ သင္းခိုင္ကို ၿင ူစူၾကေလသည္။ မယူခင္ကတည္းက ႏိုင္စားေနၿပီ ယူၿပီးရင္ေတာ့ၿဖင့္ကိုၾကီးေအာင္လစာ တၿပားမွ ထိရေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးၿဖင့္ စကားေတြက ခ်ဲ ့ကားလာေသာအခါ သင္းခိုင္မာန ထိပါးလာသည္။ ငါ့မွာ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ ရိွတယ္။ ငါကကိုၾကီးေအာင္လစာ မရဘဲ ရပ္တည္ႏိုင္တယ္။ ေခါင္းမာေသာ သင္းခိုင္သည္ကိုၾကီးေအာင္ ၿမတ္ႏိုးလွပါသည္ဆိုေသာ ဆံပင္ရွည္မ်ားကို ၿဖတ္လိုက္သလိုဒီလိုမိသားစုနဲ ့ မပတ္သက္ခ်င္ဘူးဆိုကာ ကိုၾကီးေအာင္ကိုပါ ၿဖတ္ေလသည္။ ခ်စ္သူရဲရဲ ရုတ္တရက္ မထင္မွတ္ဘဲ အိမ္ေထာင္ၿပ ုေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကခိုင္ေမ့အတြက္ ခံၿပင္းေဒါသထြက္ၾကသည္။ ရဲရဲအတြက္ ႏုတ္စ္၊ အတန္းလက္မွတ္၊ပရယ္တီကယ္ခ်ိန္အားလံုးက ခိုင္ေမ့တာဝန္။ နားမလည္ေသာ စာမ်ားကိုရွင္းၿပေပးရေသးသည္။ ခိုင္ေမ့ေၾကာင့္သာ မဟုတ္လွ်င္ ရဲရဲ ပထမႏွစ္ေအာင္ခဲ့မည္မထင္။ မိန္းကေလးက ေထာင္ဖမ္းတာပဲဆိုဆို၊ အရက္မူးလို ့မွားသြားတာပဲဆိုဆို ရဲရဲသည္ တၿခားသူတေယာက္၏ ေယာက္်ားၿဖစ္ေနေပၿပီ။ခိုင္ေမ..ငါ့ကို ခႊင့္လႊတ္ပါေနာ္.. ငါ နင့္ကို အၿပစ္မတင္ပါဘူး ရဲရဲရယ္..ငါ့ကံလို ့ပဲ သေဘာထားပါတယ္..။ ေက်ာင္းမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေရွ ့တြင္ ဟန္မပ်က္ ဘာမွမၿဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ္လည္း သူတို ့ေရွ ့တြင္ေတာ့ ခိုင္ေမ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ပါ။ အစပိုင္းတြင္ ရဲရဲကို သတိရေသာ္လည္း သူ ့ႏွလံုးသား ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားသည္အေကာင္းဆံုးသမားေတာ္ၿဖစ္ေသာ အခ်ိန္က ကုစားသြားေလသည္။ ႏွစ္ၾကိမ္တိတိခဲမွန္ဖူးထားေသာ စာသူငယ္သည္ အခ်စ္ဆိုေသာအရာကို တကယ္ ေၾကာက္သြားေလသည္။ ေမာင္စံရွားက ခ်စ္သူသက္တမ္း သံုးႏွစ္ၿပည့္ ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ေရႊလက္စြပ္ေပးေသာအခါ ဝတ္ရည္တေယာက္ အခက္ေတြ ့ေလသည္။ သမီး လက္စြပ္ကအသစ္လား.... ေမေမ အရင္က မၿမင္ဖူးပါဘူး။ လမ္းေဘးခ်ေရာင္းတယ့္ လက္စြပ္ေတြကိုခိုင္ေမတို ့နဲ ့ တေယာက္တခု ဝယ္ၾကတာ ေမေမ။သူတို ့နာမည္အတိုေကာက္ထြင္းထားေသာ လက္စြပ္အတြင္းဖက္ကို ၿမင္သြားလွ်င္ လမ္းေဘးမွ ဝယ္လာတာဟုဘယ္လိုမွ ေမေမ ယံုၾကည္မယ္ မထင္။ ေမာင္စံရွားက အၿမဲဝတ္ေစခ်င္ေသာ္လည္းႏွစ္ဦးသား ေတြ ့ဆံုေသာအခါမွ ဝတ္ဆင္ေလသည္။ အသည္းေရာင္အသားဝါဘီပိုးရိွေသာေၾကာင့္ စစ္ဖက္မွ အရပ္ဖက္သို ့ ေမာင္စံရွားေၿပာင္းလာသည္။ ခ်ိန္းတိုင္း ေဖေဖ၊ ေမေမ၊ ေမာင္ေလး က်င္လည္တတ္ေသာေနရာမ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ရသည္။ ေမာင္စံရွားက အိမ္ကို အသိေပးခ်င္ေသာ္လည္းေမေမ့ကို ဝတ္ရည္ ေၾကာက္သည္။ ေက်ာင္းၿပီးမွ အိမ္ကို အသိေပးဖို ့စီစဥ္ထားသည္။ ႏိုင္ငံၿခားကို ထြက္သြားတာလား၊ ေက်ာင္းေၿပာင္းသြားတာလားေတာ့မသိဒုတိယႏွစ္တြင္ နပ္နပ္ကို ေမထက္ မေတြ ့ေတာ့။ မၾကာမွီ အသားညိုညို၊အရပ္ၿမင့္ၿမင့္၊ မ်က္ခံုးထူထူ၊ ႏွာတံၿမင့္ၿမင့္၊ ကခ်င္လြယ္အိတ္အနီေရာင္ေလးလြယ္တတ္ေသာ ခိုင္ဟု သူတို ့ေခၚၾကေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္ကို ေမထက္ခ်စ္မိသြားသည္။ တေက်ာင္းတည္း တႏွစ္တည္း မ်က္မွန္းတန္းမိေသာ္လည္း ခိုင္ကလည္းေမထက္ အနားမလာခဲ့သလို ေမထက္ကလည္း ခိုင့္အနား မေရာက္ခဲ့ပါ။ အၾကည့္ေတြဆံု... ရင္ေတြခုန္... ဖြင့္ဟလာႏိုး... မယ္မွ်ာ္ကိုး... မိန္းကေလးအိေၿႏၵၿဖင့္ ေမွ်ာ္ကိုးေနေသာ ေမထက္ကို အားမလို အားမရ ၿဖစ္မိသည္။နင္ တကယ္လိုခ်င္ရင္ နင္ကလည္း ၾကိ ုးစားရမယ္။ ေၿမာင္းမေပးဘဲ ေရက ဘယ္လိုလာမွာတုန္း။ ေမထက္တေယာက္ကေတာ့ မ်က္လံုးခ်င္း စကားေၿပာကာ သံေယာဇဥ္ေတြတိုးရစ္လာသည္။ ေမထက္မ်က္ႏွာတြင္ရိွေသာ တင္းတိပ္အမည္းကို အေၾကာင္းၿပ ု၍စေနာက္ေသာ ခိုင့္ကို ေမထက္ နာၾကဥ္းသြားသည္။ သူတပါး၏ အားနည္းခ်က္ကိုေလွာင္ေၿပာင္ၿခင္းသည္ အရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ဆံုး ၿဖစ္သည္။ အရင္ကတည္းက မနီးၾကေသာ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ ပိုေဝးသြားခဲ့သည္။ တကယ္ခ်စ္လွ်င္နီးစပ္ဖို ့ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားၾကီး ရိွရဲ ့သားနဲ ့ ဖြင့္ဟမလာတာ ေမထက္ကိုတကယ္မခ်စ္လို ့ဆိုတာ သူတို ့က ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ေသာ္လည္းကာယကံရွင္ ေမထက္ကေတာ့ ခိုင္ သူ ့ကို ခ်စ္တယ္ဟု ယံုၾကည္ေနခဲ့သည္။ ေဆးေက်ာင္းတက္တိုင္း ဆရာဝန္မၿဖစ္သူမ်ားတြင္ ခိုင္လည္း တေယာက္အပါအဝင္ၿဖစ္သည္။ အစိုးရရံုးတြင္ အလုပ္လုပ္ရင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားရိွရာ ေဆးေက်ာင္းသို ့တခါတရံ လာေရာက္လည္ပတ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ေမထက္တေယာက္ အတိုင္းမသိ ေပ်ာ္ရႊင္ရသည္။ခိုင္ ခ်စ္သူရိွၿပီဆိုတာ သိရသည့္ေန ့က ေမထက္တေယာက္ အသည္းကြဲေလသည္။ အင္းလ်ားေရၿပင္ကို ၿဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာေသာ ေလႏုေအးေလးမွာ အသည္းကြဲသူ ေမထက္ရင္ကို မေအးေစပါ။ ( ေမထက္ ) ဘီယာေသာက္မယ္.. ( ၿဖိ ုးေဝ ) ဘီယာေတာ့ မေသာက္နဲ ့ ဘီယာနဲ ့အေရာင္တူတယ့္ ၾကံရည္ေသာက္... ( ေမထက္) ငါ သူ ့ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတာ၊ ခ်စ္ေနတာ သူ မသိဘူးလား..ခိုင္ ငါ့ကို မခ်စ္ဘူး..ဟီး..ဟီး.. ( သင္းခိုင္ ) ရည္းစားေတာင္ မထားရေသးဘဲ အသည္းကြဲရတယ္လို ့..ငိုမေနနဲ ့ တိတ္..ခိုင့္ထက္ သာတာ လာမွာ... ( ေမထက္ ) ရည္းစားရိွမွ အသည္းကြဲရမွာလား..ရည္းစားမရိွရင္ အသည္းမကြဲရေတာ့ဘူးလား..ဟီး...ဟီး... ( ခိုင္ေမ) နင္ အရင္တုန္းက ေၿပာဖူးပါတယ္.. အခ်စ္က ႏွစ္ႏွစ္ပဲ ခံတယ္ဆို..ႏွစ္ႏွစ္ ခံမခံ စမ္းသပ္လိုက္ရေအာင္... တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမွ ေငြလမင္းေၾကာင့္ သူတို ့တြင္ လွပေသာ လၿပည့္ရက္မ်ား ရိွခဲ့သလို ေမွာင္မည္းေသာ လကြယ္ရက္မ်ားလည္း ရိွခဲ့ဖူးသည္။ **စန္းထြန္း** မတ္လ ၂၃၊ ၂၀၁၃။

-အခ်စ္ကို မယံုၾကည္ၾကသူမ်ား...(၂)-

အရင္လို ေန ့စဥ္မေတြ ့ၾကေသာ္လည္း သၾကၤန္ေက်ာင္းပိတ္ရက္၊အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေက်ာင္း၏ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲ၊ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းပိတ္ရက္မ်ားတြင္ေတြ ့ၾကသည္။ အၿဖ ူ၊ အစိမ္း တူညီဝတ္စံုဝတ္ကာ အတန္းပိုင္ဆရာမ ခ်ထားေပးေသာေနရာတဝိုက္နားက သူငယ္ခ်င္း၊ အိမ္နီးနားခ်င္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားသာ ရိွခဲ့ေသာအထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝမွ ကိုယ္ၾကိ ုက္သလို ဝတ္စားဆင္ယင္ခြင့္၊ ၾကိ ုက္သည့္ေနရာ ေရြးခ်ယ္ထိုင္ခြင့္၊ ၾကိ ုက္သည့္သူငယ္ခ်င္းေရြးခ်ယ္ေပါင္းသင္း မိတ္ဖြဲ ့ႏိုင္သည့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝသည္ သူတို့အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ၊ စူးစမ္းစရာ၊ ေလ့လာသင္ယူစရာ အၿပည့္ၿဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္ပထမေန ့ရက္ အေတြ ့အၾကံ ုမ်ားအေၾကာင္း၊ သူငယ္ခ်င္းသစ္မ်ားအေၾကာင္း၊ေလ့လာဆည္းပူးေနသည့္ ဘာသာရပ္မ်ားအေၾကာင္း၊ တကၠသိုလ္ဆရာ၊ ဆရာမ်ားအေၾကာင္း၊သူတို ့တကၠသိုလ္မ်ားမွ တမူထူးၿခားသူမ်ား၊ ေက်ာင္းကားေစာင့္စီးရသည့္ အေတြ့အၾကံ ုမ်ား၊ ကန္တင္းထိုင္ၾကသည့္ အေၾကာင္း၊ တကၠသိုလ္မွ နာမည္ၾကီးသည့္အစားအေသာက္အေၾကာင္းမ်ားၿဖင့္ ေၿပာစရာက်ယ္ၿပန္ ့လာခဲ့သည္။ၿပီးေတာ့..တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမွ သူတို ့၏ ေငြလမင္းမ်ား အေၾကာင္း.... ေသခ်ာသည္ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုေသာ အရာသည္ သူတို ့ထံတြင္ ႏွစ္ႏွစ္ပင္ မခံလိုက္။ေမထက္သည္ အေနာကို သတိမရေတာ့သလို နဖူးေပၚဝဲေနသည့္ ဆံပင္မ်ားကိုလက္ၿဖင့္သပ္ကာ စူးစူးစိုက္စိုက္ ၾကည့္တတ္သည့္ မ်က္ဝန္းပိုင္ရွင္ကြန္းဗတ္ဖိနပ္နီနီ စီးထားေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္ကို သေဘာက်ေနၿပီ ၿဖစ္သည္။အတန္းလစ္တတ္ေသာ ေမထက္သည္ နပ္နပ္ (နာမည္မသိေသာေၾကာင့္ ကြန္းဗတ္ဖိနပ္အတိုေကာက္ သူတို ့ေပးထားေသာ နာမည္) ကို ေတြ ့ၿပီးကတည္းက အတန္းမွန္လာသည္။ ခိုင္ေမသည္ အအဂ်ာဆိုေသာ အကိုၾကီးတေယာက္ကို သတိမရေတာ့သလို သူ ့သူငယ္ခ်င္းရဲရဲႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းထက္ ပိုလာကာ ေန ့စဥ္ ၿမင္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ေက်ာင္းမွန္မွန္တက္သည္။ ေရႊစင္သည္ ပဲဘဝင္ဆိုေသာ ဘဝင္ေလဟပ္ေနပံုရသည့္ေကာင္ေလးတေယာက္ကို သတိမရေတာ့ဘဲ ကိုဂ်ိမ္းစ္ဆိုေသာ သေဘာမေနာေကာင္းလွသည့္သူငယ္ခ်င္းကို သံေယာဇဥ္တြယ္လာသည္။ ပိုးပန္းသူမ်ားေသာ အလွပေဂး ဝတ္ရည္ကိုစိတ္မခ်ႏိုင္ေသာ ေမာင္စံရွားခမ်ာ ခြင့္ရသည္ႏွင့္ ေက်ာင္းသို ့လိုက္ကာပိုင္ရွင္ရိွမွန္း မ႑ပ္တိုင္ တက္ၿပရေလသည္။ အဆင္မေၿပၾကေသာ ႏွစ္ဖက္မိဘမ်ားေၾကာင့္ ခ်စ္ၾကိ ုး တိခနဲ ဖ်က္ေတာက္ခဲ့ေသာသင္းခိုင္သည္ သူ ့သူငယ္ခ်င္းမေလးမ်ား ရင္ခုန္ၿမတ္ႏိုးၿခင္း ေတးသီးခ်င္းမ်ားသီက်ဴးေနခ်ိန္ စီးပြာေရးကို ေဇာက္ခ်လုပ္သည္။ ခ်ဴၿခာလွေသာ ၿဖိ ုးေဝကေတာ့သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ ရင္ဖြင့္သံကို နားေထာင္မွ်ေဝေပးသည္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲလား၊တကၠသိုလ္ေၾကာင့္ပဲလားေတာ့ မသိ။ ေသခ်ာသည္ကေတာ့ တကၠသိုလ္ေရာက္မွ သူတို ့ပိုလွလာသည္။ ငါ့မိဘအသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဆရာဝန္မရိွဘူးဟ..ငါ ေဆးမွတ္မွီေတာ့ အေဖနဲ ့ အေမဝမ္းသာလိုက္တာ...သူ ့သမီး ဆရာဝန္ၿဖစ္ရင္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မယ့္ သူရိွၿပီဆိုၿပီးေတာ့...တကယ္ေတာ့ ငါ ဆရာဝန္ မၿဖစ္ခ်င္ဘူး ...ဝါသနာလည္းမပါဘူး... ဒါဆို နင္က ဘာၿဖစ္ခ်င္တာလဲ..ဘာဝါသနာပါလဲ.. ဘာၿဖစ္ခ်င္မွန္း၊ ဘာဝါသနာပါမွန္း ငါလည္း မသိဘူး.. ေဟ..ေကာင္းေရာ.... ငါတို ့ အခန္းထဲမွာ ပိုးမင္းသားနဲ ့တူတယ့္ေကာင္ေလး ရိွတယ္... ၿမဝတီကလႊင့္တယ့္ ပိုးမင္းသားနဲ ့သိုင္းဝိညာဥ္ တရုတ္သိုင္းကားထဲက မင္းသားလား.. ေအး.. ေဟ..ဒါဆို ေခ်ာတာေပါ့.. အသားၿဖ ူၿဖ ူ အရပ္ရွည္ရွည္ မ်က္ခံုးထူထူ ပါးခ်ိဳင့္ေလးနဲ ့...ရယ္လိုက္ရင္ပိုးမင္းသားနဲ ့ေတာ္ေတာ္တူတယ္..အတန္းကင္းအၿဖစ္ မဲေပးမလို ့ဟာ နာမည္မသိလို့သြားေမးေတာ္ မူရတယ္..ဒင္းက ရွက္ေနေသးတယ္.. ေအးေလ..နင္ အီစီကလီ မုန္လာဥ လာလုပ္တယ္ ထင္မွာေပါ့..။

ကင္းေပးမလို ့ နာမည္ေလး မစေတာ္မူပါဆိုၿပီး ေအာက္က်ေနာက္က် ေတာင္းရတယ္..တကယ္ထဲမွပဲ. နင္တို ့ႏွစ္ ကင္းက သူလား.. အၿမဲ ေဘာင္းဘီဖင္က်ပ္ ဗရုတ္က်တယ့္ တၿခားအခန္းကကင္းက အဲဒီေန ့က်မွလည္ကတံုးအၿဖ ူေလးနဲ ့ခန္ ့ေခ်ာၾကီး ၿဖစ္ေနလို ့ ကင္းရသြားတယ္..ငါတို့အတန္းက ကင္းကို ကင္း ရေစခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ... ေမာင္မယ္သစ္လြင္ၾကိ ုဆိုပြဲေန့မွာ ဒင္းက မလာဘူးေလ... ငါတို ့အတန္းကို သင္တယ့္ ဆရာမေလးကဟယ္ ငယ္ငယ္ေလး..မာစတာၿပီးခါစ.. ပထမဆံုးငါတို ့အတန္းကို သင္တာတယ့္..ငါတို ့ထက္ၾကီးလွ သံုးႏွစ္ေပါ့..ဆရာမကခါးလည္အထိ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ပိန္ပိန္ႏြဲ ့ႏြဲ ့ေလးနဲ ့ ေခ်ာတယ္..ခရမ္းဝတ္ေရာင္ ဝတ္တယ့္ေန ့ဆိုရင္ ကလစ္၊ မ်က္လံုး၊ အကႌ်၊ ထမီ၊ လက္ကိုင္အိတ္အားလံုးက ခရမး္ေရာင္၊ စာသင္တာလည္း ေကာင္းတယ္။ အေကာင္ၾကီးၾကီး တေယာက္ရဲ ့သမီးနဲ ့တူတယ္။ မတ္ခ္တူးနဲ ့လာတာ။ ဒရိုင္ဘာက စစ္သားတေယာက္။ ဆရာမအခ်ိန္ဆို လူအၿပည့္ပဲ... တၿခားအခန္းက ေကာင္ေလးေတြပါ လာတက္တာ...ငသူရိန္ဆို စာသြားသြား ေမးရတာ အေမာ.. ဆရာမနာမည္က ေနၿခည္..ေဇာ္ပိုင္ရဲ ့ေရႊပံုေပၚမွာ ေပ်ာ္ပါ ေနၿခည္...အခ်စ္နဲ ့ဘဝဟာ တကယ္ေတာ့ တၿခားဆီ..ေပ်ာ္ရႊင္ၿခင္းေတြမင္းရဲ ့ဘဝမွာအၿမဲတမ္း ရိွပါေစ..ႏႈတ္ဆက္လိုက္ ခ်စ္သူေလးေရ..ေရႊေရာင္အလင္းေတြကို ၿပန္ရုပ္သိမ္းလိုက္ေတာ့... ေနၿခည္သီခ်င္းက သူတို ့အၾကိ ုက္ေပါ့။ ဟိုတေန ့က ဆရာမကို သူ ့ရည္းစား စစ္ဗိုလ္နဲ့ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေစ်းမွာ ေတြ ့လိုက္ကတည္းက ငသူရိန္တေကာင္ အသည္းကြဲပါေရာလား... ဖရက္ရွာေလးေတြေလ ေနရာဦးတတ္လိုက္တာဟယ္..ေက်ာင္းကားက အနားေတာင္မေရာက္ေသးဘူးသူတို ့က လႊားခနဲတက္ၿပီး စာအုပ္ေတြနဲ ့ေနရာဦးတာမ်ားတရုတ္သိုင္းကားထဲကအတိုင္း ဝီွး..ဝီွး..ဝွီး ေနတာ နင္က ၿပန္ဦးလိုက္ပါလား ဝွစ္..ဝွစ္..ဝွစ္..သိုင္းနဲ ့... ပထမႏွစ္ေလးပဲ ခံုေလးနဲ ့ စမတ္က်က် ထိုင္ရပါတယ္..အတန္းၾကီးလာတာနဲ ့အမွ်မတ္တပ္ရပ္လို ့တမ်ိဳး၊ စက္ဖံုးေပၚမွာ တသြယ္နဲ ့ ဘီးဖက္ မလိုက္ရံုတမယ္ပါပဲဟယ္. လမ္းကလည္း ဆိုးလိုက္တာ..မနက္စာ စားသြားရင္ ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ ့ထပ္ဆာေနၿပီ..ကားေဆာင့္လို ့ မနက္စာေတြေၾကသြားၿပီ..အစာေၾကေဆး စားစရာမလိုဘူး..ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ ့ ထမင္းဘူးဖြင့္စား၊ ထမင္းဘူး မပါရင္ကန္တင္းေၿပးေပေရာ့ပဲ... အဲ..လူၾကီး လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကတၱရာလမ္းက ေန ့ခ်င္းညခ်င္း ၿဖ ူးသြားေရာ.. ငါေတာ့ ဆုေတာင္းမိတယ္ ငါတို ့ေက်ာင္းကိုေၿခာက္လတၾကိမ္ေလာက္ လူၾကီး လာပါေစလို ့... ေက်ာင္းကား သန္လ်င္တံတားမွာ ပ်က္လို ့ကေတာ့ေစာင့္ေပေရာ့ပဲ..ေက်ာင္းသားေတြကလည္း တံတားေပၚမွာ လမ္းသလားၾက..ငါတို့ေက်ာင္းကားေပၚက ဂ်ီတီစီတက္ေနတယ့္ေကာင္က ဘယ္လိုေၿပာလဲဆိုေတာ့ တံတားရဲ ့ေအာက္ဖက္ ေဖာင္ေဒးရွင္းက ၿမစ္ေရတိုက္စားလို ့ အရင္ေလာက္မၾကံ့ခိုင္ေတာ့ဘူး။ ၿမန္မာၿပည္က တံတားေတြကလည္း နင္တို ့သိသည့္အတိုင္းဘတ္ဂ်က္ရဲ ့ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္နဲ ့ပဲ ေဆာက္ထားတာ။ ခုခ်ိန္မ်ားတံတားၿပိ ုခဲ့ရင္ ငါတို ့ေတာ့ ကြိၿပီတယ့္။ ငါ့မွာ တံတားေပၚမွာ ရဲရဲမေလွ်ာက္ ရဲေတာ့တယ့္ ဘဝ... မနက္ေက်ာင္းကားေစာင့္ခ်ိန္ဆို လွပေၾကာ့ရွင္းေနေပမယ့္ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆိုလွ်င္ ဆံပင္စုပ္ဖြား၊ သနပ္ခါးပ်ယ္ေသာမ်က္ႏွာၿဖင့္ သရဲရုပ္ေပါက္ေနတတ္သည္။ ေန ့လည္ အတန္းလစ္ကာႏွစ္နာရီခန္ ့ ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး ၿမိ ု ့ထဲ ရုပ္ရွင္ သြားၾကည့္တတ္ၾကေသးသည္။ေသခ်ာသည္ကေတာ့ သူတို ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝသည္ ငယ္ငယ္တုန္းက သူတို ့ၾကားဖူးခဲ့ေသာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝႏွင့္ေတာ့ ၿခားနားေနခဲ့သည္။ အေဆာင္မွာ ထမင္းဟင္းေတြ စားမေကာင္းရင္ စိတ္မညစ္နဲ ့... အတူေနရေတာ့မွ မင္းကို ခ်က္ေကႊ်းမွာ... အင္းလ်ားေဆာင္သူေလးေရ ..အင္းလ်ားေဆာင္သူေလးေရ သိပ္ခ်စ္မိတယ့္အေၾကာင္း မင္း သိပါေစ... ေမာင့္ရဲ ့ သီရိေမ..ေမာင္ရဲ ့ သီရိေမ... ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..ၿငိမ္းခ်မ္းမူအေပါင္းေတြ ခေရာက္ႏိုင္ပါေစ... ငယ္ငယ္ကသူတို ့ ၾကားဖူးခဲ့ေသာ တကၠသိုလ္ဖြဲ ့ သီခ်င္းမ်ားသည္ သူတို ့ႏွင့္လားလားမွမဆိုင္ခဲ့ပါ။ စာအုပ္ေအာက္ခ်ကာ ကူးၾကေသာ က်ဴတိုရီယမ္ခ်ိန္မ်ား၊ ဓာတ္ၿပ ုပစၥည္း လိုတာထက္ ပိုထည့္မိ၍ အေရာင္မေၿပာင္းေသာ ပရယ္တီကယ္ခ်ိန္မ်ား၊ၿဖတ္ညွပ္ကပ္ တင္ၾကေသာ အဆိုင္းမင့္မ်ား၊ အတန္းလက္မွတ္ခိုးထိုးေပးခ်ိန္မ်ားကေတာ့ သူတို ့ေခတ္ သူတို ့အခါ တကၠသိုလ္၏ရန္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မ်ား ၿဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ သူတို့ တကၠသိုလ္တြင္ အင္းလ်ားေဆာင္၊ မာလာေဆာင္၊ သီရိေဆာင္မ်ား မရိွပါ။ ဖြင့္ၿပီးမၾကာခင္ မိုးယို၍ ေၿပာင္းေၿပးရေသာ အေဆာင္မ်ားေတာ့ ရိွသည္။ သစ္ပုတ္ပင္ မရိွပါ ။ ကုကၠိဳပင္မ်ားေတာ့ ရိွသည္။ အင္းလ်ားကန္ မရိွပါ။ မိုးရြာလွ်င္ ေရၿပည့္ေနတတ္ၿပီး ေနပူလွ်င္ ဖုန္ထေထာင္းထာင္း ထေနတတ္ေသာ လယ္ကြင္းမ်ားေတာ့ရိွသည္။ အဓိပတိလမ္း မရိွပါ။ ေက်ာင္းမုခ္ဝမွ ေတာ္ေတာ္ေလး ဝင္ရေသာေတာ္ဝင္လမ္းေတာ့ ရိွသည္။ သို ့ေသာ္လည္း သူတို ့တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဘဝသည္ဟိုးအရင္တုန္းက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူမ်ားနည္းတူ သူ ့နည္းသူ ့ဟန္ၿဖင့္ေတာ့ေပ်ာ္ရႊင္ခ့ဲၾကသည္သာ ၿဖစ္သည္။ ၿမိ ု ့ၿပင္မ်ားတြင္ရိွသည့္ တကၠသိုလ္မ်ားအနီးရိွ အရက္ဆိုင္မ်ားတြင္အရက္ကို လြယ္လြယ္ကူကူ ရႏိုင္ေလသည္။ ေက်ာင္းစတက္တယ့္ေန ့အထိမ္းအမွတ္၊ေက်ာင္းေနာက္ဆံုးေန ့စသည္ၿဖင့္ အမွတ္တရ အရက္ဝိုင္းပါတီမ်ား ဆင္ႏႊဲရင္းအရက္သမားလံုးလံုး ၿဖစ္သြားသူ ရိွသည္။ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ ပိုကာေဒါင္းရင္းဖဲသမားလံုးလံုး ၿဖစ္သြားသူ ရိွသည္။ စာအုပ္ကို မ်က္ႏွာႏွင့္မခြာ ပုလင္းဖင္မွန္ေၾကာင္ ငေၾကာင္မ်ားလည္း ရိွသည္။ ကဗ်ာစာအုပ္၊ ဝထၳဳတိုစာအုပ္ ေပါင္းထုတ္၊ၿပဇာတ္က၊ ေက်ာင္းသီခ်င္းေခြ ထုတ္ၾကေသာ ကဗ်ာရူး၊ စာရူး၊ အႏုပညာရူးမ်ားလည္းရိွသည္။ ေက်ာင္းအားကစားကြင္း မရိွေသာ္လည္း ခ်ိန္းကန္ၾကေသာ ေဘာလံုးပြဲမ်ားရိွသည္။ သိန္းသံုးဆယ္၊ ေလးဆယ္တန္ ဆယ္လူလာဖုန္း ေပၚလာေသာအခါ ဖုန္းကိုင္ႏိုင္သူဟူ၍တေက်ာင္းလံုးတြင္ လက္ခ်ိဳးေရ၍ ရသည္။ အေကာင္ၾကီးၾကီး သားသမီးမ်ားႏွင့္လူခ်မ္းသာ သားသမီးမ်ားသာ ကိုင္ႏိုင္သည္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ခ်ိန္းသည့္အခ်ိန္ကို အခ်ိန္မွီ မေရာက္ႏိုင္ေသာအခါဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္၊စားေသာက္ဆိုင္မ်ားတြင္ ေစာင့္ဆိုင္းေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုဆက္သြယ္အေၾကာင္းၾကားဖို ့ လိုခ်ိန္တြင္ေတာ့ လက္ကိုင္ဖုန္း လိုခ်င္မိသည္။လူလတ္တန္းစားမ်ားၿဖစ္ေသာ သူတို ့ႏွင့္ ဆယ္လူလာဖုန္းသည္ အေတာ္ေလးအလွမ္းေဝးေနခဲ့သည္။ တိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ား၊ လူတိုင္းကားစီးႏုိင္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ကားမွထုတ္လႊင့္ေသာ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ ေလွ်ာ့ခ်ဖို ့၊ကားလမ္းပိတ္ၿခင္းကို ေလွ်ာ့နည္းေစဖို ့ အစိုးရမွ ကိုယ္ပိုင္ကားမ်ားအစားအမ်ားသံုး ဘတ္စ္ကားစီးဖို ့၊ ရထားစီးဖို ့ တိုက္တြန္းသည္ဟူ၍။ ေလထုညစ္ညမ္းေလွ်ာ့ခ်ၿခင္းကို တတပ္တအား ပါဝင္သည့္အလား သူတို ့သည္လည္း ဘတ္စ္ကားသာစီးေလသည္။ တခါတရံ လွည္းတန္းမွ ဆင္မလိုက္အေဝးေၿပး မွတ္တိုင္ထိႏွစ္မွတ္တိုင္၊ အင္းလ်ားမွ လွည္းတန္းထိ စကားလည္း ၾကာၾကာေၿပာရေအာင္၊ဘတ္စ္ကားက်ပ္ၿခင္းကိုလည္း ေရွာင္ရင္း ကားခလည္း သက္သာေအာင္လမ္းေလွ်ာက္တတ္ၾကေသးသည္။ ငါ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အႏိႈက္ခံရလို ့... ေဟ..ပိုက္ဆံ ပါသြားေရာလား... ဟုတ္ဘူး လူကို ႏိႈက္တာ... အေရွ ့လား အေနာက္လား... အေရွ ့အလယ္ပိုင္းကို.. ေဟ... ငါ့ ေဘးနားက ေကာင္ေလးတေယာက္ အၿငိမ္မေနၿဖစ္ေနလို ့ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူကအန္ကယ္ၾကီး တေယာက္ကို ၾကည့္ေနတယ္..အန္ကယ္ၾကီးက အသက္၆၀ေက်ာ္ေလာက္..တိုက္ပံုေတြ ဘာေတြနဲ ့ ..ပုဆိုးမွာ အေပါက္ၾကီးနဲ ့... ဟင္...ပုဆိုးမွာ ေပါက္ေနတာ မသိဘူးလား..ရွက္သြားမွာပဲေနာ္... ေအာင္မေလးဟဲ့.. နင္ကလည္း ထံုးေဝးလိုက္တာ..သူ ့ဟာနားမွာ ေဖာက္ထားတာ..ငါနဲ့အဲဒီေကာင္ေလး ၾကည့္ေနမွန္းသိေတာ့ တခါတည္း ဆင္းေၿပးသြားတာပဲ...နင္တို ့ေတြဘတ္စ္ကားစီးရင္ သတိထားေနာ္... သမင္ေမႊးေရာင္ထမီ ဝယ္ခ်င္လို ့ လွည္းတန္းေစ်း လုိက္ခဲ့။ တေစ်းလံုးပတ္ရွာေသာ္ၿငား မေတြ ့၍ မဂၤလာေစ်းသြားမည္ဟု သင္းခိုင္က ဆိုေသာအခါ အားလံုးက ငါ့ေၿခေထာက္ေတာ့ မရေတာ့ဘူး..ၿဖိ ုးေဝ နင္ သင္းခိုင္နဲ ့ အေဖာ္လိုက္သြားလိုက္.. ေဟ..ေလးဖက္နာသမားကို ႏွိပ္စက္ေတာ့မွာလား... ခိုင္ေမ..နင္ အေဖာ္လိုက္ခဲ့... ငါ စာသြားသင္ရဦးမယ္... ေရႊစင္ နင္ေရာ.. ငါ ၾကီးေမခိုင္းတာ သြားလုပ္ရဦးမယ္.. ေမထက္ နင္ေရာ ဘယ္လိုလဲ.. ငါ စဥ္းစားေနတာ သမင္ေမႊးေရာင္ဆိုတာ ဘယ္လိုအေရာင္လဲလို ့..အညိုလား...အညိုနဲ ့ေရႊေရာင္ ၾကားထဲက အေရာင္လားး...ငါ တိရစာၦန္ရံုကို သြားၾကည့္လိုက္ဦးမယ္... ထို သမင္ေမႊးေရာင္ ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ၿပီးကတည္းက သင္းခိုင္ ေလွ်ာ့ပင္းမည္ဆိုလွ်င္ အားလံုးတညီတညႊတ္တည္း ဆိုေသာစကားက နင့္ဘာသာ သြား... ေရႊစင္ႏွင့္ ေမထက္ကေတာ့ အရင္လို ဆံပင္တိုဆဲၿမဲ ၿဖစ္ေသာ္လည္း ဝတ္ရည္ႏွင့္ခိုင္ေမကေတာ့ ပခံုးေက်ာ္ခန္ ့ရွည္လာခဲ့သည္။ ၿဖိ ုးေဝႏွင့္ သင္းခိုင္ကခါးလယ္ခန္ ့ ရွည္သည္။ က်န္းမားေရးမေကာင္း ခ်ဳခ်ာသည့္ ၿဖိ ုးေဝကိုဆံပင္ညွပ္ဖို ့ တိုက္တြန္းေသာအခါ ငါ ဘာလို ့ ဆံပင္ရွည္ထားတာလဲ သိလား... သိဘူး... ခုေခတ္ ဆံပင္ေစ်းေကာင္းတာမ်ား တပိသာဆို ေသာင္းခ်ီရတယ္..ဘိုင္ၿပတ္ရင္ ဆံပင္ၿဖတ္ ေရာင္းစားမလို ့... တိန္..အၾကီးၾကံ အၾကံၾကီး ပါေပတယ္... သီခ်င္းဆိုဝါသနာပါကာ သီခ်င္းတညည္းညည္း ရိွေနတတ္ေသာ ေရႊစင္သည္ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ဘုရားေက်ာင္တီးဝိုင္းတြင္ ဂီတာတီးေသာသူငယ္ခ်င္းကိုဂ်ိမ္းစ္ထံမွ ဂီတာတီး သင္ယူသည္။ တေယာက္ကိုတေယာက္ခ်စ္ၾကေသာ္လည္း သေဘာမတူေသာ ၾကီးေမေၾကာင့္ သူတို ့ခ်စ္ခရီးလမ္းသည္ပန္းခင္းလမ္းလို မေၿဖာင့္ၿဖ ူးခဲ့။ ဂ်ိမ္းစ္က ရိုးသားတယ္ ေရႊစင့္ကိုတကယ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ၾကီးေမ ယံုပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ တရားေဟာဆရာရဲ ့သား ဂ်ိမ္းစ္ကဘာသာေၿပာင္းမွာ မဟုတ္သလို ေရႊစင့္ကိုလည္း သမီးတို ့ေတြဘာသာေၿပာင္းေစခ်င္မယ္ မထင္ဘူး။ ၾကီးေမကို နားလည္ေပးပါဟု ေၿပာလာေသာအခါၾကီးေမရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို သူတို ့နားလည္မိသည္။ အိမ္ေထာင္မၿပ ုဘဲတူမေလးကို ကိုယ့္သမီး အရင္းႏွင့္မၿခား ေကႊ်းေမႊးၿပ ုစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာၾကီးေမ၏ ေမတၱာကို သူတို ့ေလးစားမိသည္။ ေရႊစင္ ၾကီးေမက လံုးဝသေဘာမတူဘူးေနာ္..ဇႊတ္မတုိးနဲ ့...ၾကီးေမ ေက်းဖူးေတြ နင့္အေပၚမွာအမ်ားၾကီး... ဆံပင္ရွည္ရွည္..အရပ္ၿမင့္ၿမင့္ ကိုယ့္ခ်စ္သူေလး.. ခါးလယ္ခန္ ့ ဆံပင္ရွည္ရွည္မ်ားၿဖင့္ အရပ္မၿမင့္သူမွာ သင္းခိုင္ၿဖစ္သည္။သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္သူ၏ အကိုၿဖစ္သူ သေဘၤာသား ကိုၾကီးေအာင္ႏွင့္ခ်စ္သူၿဖစ္ၿပီးေသာအခါမွ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို အသိေပးသည္။ ကိုၾကီးေအာင္အတြက္အစားအေသာက္၊ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ပို ့ေပးတတ္သလို စာေရးကာ သူတို ့၏ခ်စ္သူအိမ္မက္ကို တည္ေဆာက္ၾကသည္။ ကိုၾကီးေအာင္က သူ ့စုေဆာင္းေငြကိုသင္းခိုင္ထံပို ့ၿပီး မဂၤလာေဆာင္လွ်င္ ေနထိုင္ဖို ့ တိုက္ခန္းဝယ္ခိုင္းေသာအခ်ိန္တြင္ ဇာတ္လမ္းစေလသည္။ ကိုၾကီးေအာင္၏ လုပ္အားခဝင္ေငြကိုသာ အားထားေနရေသာ မိသားစုသည္ကိုၾကီးေအာင္ထံမွ အရင္လို မရေသာအခါ ရည္းစားၿဖစ္သူ သင္းခိုင္ကို ၿင ူစူၾကေလသည္။ မယူခင္ကတည္းက ႏိုင္စားေနၿပီ ယူၿပီးရင္ေတာ့ၿဖင့္ကိုၾကီးေအာင္လစာ တၿပားမွ ထိရေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးၿဖင့္ စကားေတြက ခ်ဲ ့ကားလာေသာအခါ သင္းခိုင္မာန ထိပါးလာသည္။ ငါ့မွာ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ ရိွတယ္။ ငါကကိုၾကီးေအာင္လစာ မရဘဲ ရပ္တည္ႏိုင္တယ္။ ေခါင္းမာေသာ သင္းခိုင္သည္ကိုၾကီးေအာင္ ၿမတ္ႏိုးလွပါသည္ဆိုေသာ ဆံပင္ရွည္မ်ားကို ၿဖတ္လိုက္သလိုဒီလိုမိသားစုနဲ ့ မပတ္သက္ခ်င္ဘူးဆိုကာ ကိုၾကီးေအာင္ကိုပါ ၿဖတ္ေလသည္။ ခ်စ္သူရဲရဲ ရုတ္တရက္ မထင္မွတ္ဘဲ အိမ္ေထာင္ၿပ ုေသာအခါ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကခိုင္ေမ့အတြက္ ခံၿပင္းေဒါသထြက္ၾကသည္။ ရဲရဲအတြက္ ႏုတ္စ္၊ အတန္းလက္မွတ္၊ပရယ္တီကယ္ခ်ိန္အားလံုးက ခိုင္ေမ့တာဝန္။ နားမလည္ေသာ စာမ်ားကိုရွင္းၿပေပးရေသးသည္။ ခိုင္ေမ့ေၾကာင့္သာ မဟုတ္လွ်င္ ရဲရဲ ပထမႏွစ္ေအာင္ခဲ့မည္မထင္။ မိန္းကေလးက ေထာင္ဖမ္းတာပဲဆိုဆို၊ အရက္မူးလို ့မွားသြားတာပဲဆိုဆို ရဲရဲသည္ တၿခားသူတေယာက္၏ ေယာက္်ားၿဖစ္ေနေပၿပီ။ခိုင္ေမ..ငါ့ကို ခႊင့္လႊတ္ပါေနာ္.. ငါ နင့္ကို အၿပစ္မတင္ပါဘူး ရဲရဲရယ္..ငါ့ကံလို ့ပဲ သေဘာထားပါတယ္..။ ေက်ာင္းမွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေရွ ့တြင္ ဟန္မပ်က္ ဘာမွမၿဖစ္သလိုဟန္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ္လည္း သူတို ့ေရွ ့တြင္ေတာ့ ခိုင္ေမ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ပါ။ အစပိုင္းတြင္ ရဲရဲကို သတိရေသာ္လည္း သူ ့ႏွလံုးသား ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားသည္အေကာင္းဆံုးသမားေတာ္ၿဖစ္ေသာ အခ်ိန္က ကုစားသြားေလသည္။ ႏွစ္ၾကိမ္တိတိခဲမွန္ဖူးထားေသာ စာသူငယ္သည္ အခ်စ္ဆိုေသာအရာကို တကယ္ ေၾကာက္သြားေလသည္။ ေမာင္စံရွားက ခ်စ္သူသက္တမ္း သံုးႏွစ္ၿပည့္ ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ေရႊလက္စြပ္ေပးေသာအခါ ဝတ္ရည္တေယာက္ အခက္ေတြ ့ေလသည္။ သမီး လက္စြပ္ကအသစ္လား.... ေမေမ အရင္က မၿမင္ဖူးပါဘူး။ လမ္းေဘးခ်ေရာင္းတယ့္ လက္စြပ္ေတြကိုခိုင္ေမတို ့နဲ ့ တေယာက္တခု ဝယ္ၾကတာ ေမေမ။သူတို ့နာမည္အတိုေကာက္ထြင္းထားေသာ လက္စြပ္အတြင္းဖက္ကို ၿမင္သြားလွ်င္ လမ္းေဘးမွ ဝယ္လာတာဟုဘယ္လိုမွ ေမေမ ယံုၾကည္မယ္ မထင္။ ေမာင္စံရွားက အၿမဲဝတ္ေစခ်င္ေသာ္လည္းႏွစ္ဦးသား ေတြ ့ဆံုေသာအခါမွ ဝတ္ဆင္ေလသည္။ အသည္းေရာင္အသားဝါဘီပိုးရိွေသာေၾကာင့္ စစ္ဖက္မွ အရပ္ဖက္သို ့ ေမာင္စံရွားေၿပာင္းလာသည္။ ခ်ိန္းတိုင္း ေဖေဖ၊ ေမေမ၊ ေမာင္ေလး က်င္လည္တတ္ေသာေနရာမ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ရသည္။ ေမာင္စံရွားက အိမ္ကို အသိေပးခ်င္ေသာ္လည္းေမေမ့ကို ဝတ္ရည္ ေၾကာက္သည္။ ေက်ာင္းၿပီးမွ အိမ္ကို အသိေပးဖို ့စီစဥ္ထားသည္။ ႏိုင္ငံၿခားကို ထြက္သြားတာလား၊ ေက်ာင္းေၿပာင္းသြားတာလားေတာ့မသိဒုတိယႏွစ္တြင္ နပ္နပ္ကို ေမထက္ မေတြ ့ေတာ့။ မၾကာမွီ အသားညိုညို၊အရပ္ၿမင့္ၿမင့္၊ မ်က္ခံုးထူထူ၊ ႏွာတံၿမင့္ၿမင့္၊ ကခ်င္လြယ္အိတ္အနီေရာင္ေလးလြယ္တတ္ေသာ ခိုင္ဟု သူတို ့ေခၚၾကေသာ ေကာင္ေလးတေယာက္ကို ေမထက္ခ်စ္မိသြားသည္။ တေက်ာင္းတည္း တႏွစ္တည္း မ်က္မွန္းတန္းမိေသာ္လည္း ခိုင္ကလည္းေမထက္ အနားမလာခဲ့သလို ေမထက္ကလည္း ခိုင့္အနား မေရာက္ခဲ့ပါ။ အၾကည့္ေတြဆံု... ရင္ေတြခုန္... ဖြင့္ဟလာႏိုး... မယ္မွ်ာ္ကိုး... မိန္းကေလးအိေၿႏၵၿဖင့္ ေမွ်ာ္ကိုးေနေသာ ေမထက္ကို အားမလို အားမရ ၿဖစ္မိသည္။နင္ တကယ္လိုခ်င္ရင္ နင္ကလည္း ၾကိ ုးစားရမယ္။ ေၿမာင္းမေပးဘဲ ေရက ဘယ္လိုလာမွာတုန္း။ ေမထက္တေယာက္ကေတာ့ မ်က္လံုးခ်င္း စကားေၿပာကာ သံေယာဇဥ္ေတြတိုးရစ္လာသည္။ ေမထက္မ်က္ႏွာတြင္ရိွေသာ တင္းတိပ္အမည္းကို အေၾကာင္းၿပ ု၍စေနာက္ေသာ ခိုင့္ကို ေမထက္ နာၾကဥ္းသြားသည္။ သူတပါး၏ အားနည္းခ်က္ကိုေလွာင္ေၿပာင္ၿခင္းသည္ အရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ဆံုး ၿဖစ္သည္။ အရင္ကတည္းက မနီးၾကေသာ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ ပိုေဝးသြားခဲ့သည္။ တကယ္ခ်စ္လွ်င္နီးစပ္ဖို ့ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားၾကီး ရိွရဲ ့သားနဲ ့ ဖြင့္ဟမလာတာ ေမထက္ကိုတကယ္မခ်စ္လို ့ဆိုတာ သူတို ့က ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ေသာ္လည္းကာယကံရွင္ ေမထက္ကေတာ့ ခိုင္ သူ ့ကို ခ်စ္တယ္ဟု ယံုၾကည္ေနခဲ့သည္။ ေဆးေက်ာင္းတက္တိုင္း ဆရာဝန္မၿဖစ္သူမ်ားတြင္ ခိုင္လည္း တေယာက္အပါအဝင္ၿဖစ္သည္။ အစိုးရရံုးတြင္ အလုပ္လုပ္ရင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားရိွရာ ေဆးေက်ာင္းသို ့တခါတရံ လာေရာက္လည္ပတ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ေမထက္တေယာက္ အတိုင္းမသိ ေပ်ာ္ရႊင္ရသည္။ခိုင္ ခ်စ္သူရိွၿပီဆိုတာ သိရသည့္ေန ့က ေမထက္တေယာက္ အသည္းကြဲေလသည္။ အင္းလ်ားေရၿပင္ကို ၿဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာေသာ ေလႏုေအးေလးမွာ အသည္းကြဲသူ ေမထက္ရင္ကို မေအးေစပါ။ ( ေမထက္ ) ဘီယာေသာက္မယ္.. ( ၿဖိ ုးေဝ ) ဘီယာေတာ့ မေသာက္နဲ ့ ဘီယာနဲ ့အေရာင္တူတယ့္ ၾကံရည္ေသာက္... ( ေမထက္) ငါ သူ ့ကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတာ၊ ခ်စ္ေနတာ သူ မသိဘူးလား..ခိုင္ ငါ့ကို မခ်စ္ဘူး..ဟီး..ဟီး.. ( သင္းခိုင္ ) ရည္းစားေတာင္ မထားရေသးဘဲ အသည္းကြဲရတယ္လို ့..ငိုမေနနဲ ့ တိတ္..ခိုင့္ထက္ သာတာ လာမွာ... ( ေမထက္ ) ရည္းစားရိွမွ အသည္းကြဲရမွာလား..ရည္းစားမရိွရင္ အသည္းမကြဲရေတာ့ဘူးလား..ဟီး...ဟီး... ( ခိုင္ေမ) နင္ အရင္တုန္းက ေၿပာဖူးပါတယ္.. အခ်စ္က ႏွစ္ႏွစ္ပဲ ခံတယ္ဆို..ႏွစ္ႏွစ္ ခံမခံ စမ္းသပ္လိုက္ရေအာင္... တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမွ ေငြလမင္းေၾကာင့္ သူတို ့တြင္ လွပေသာ လၿပည့္ရက္မ်ား ရိွခဲ့သလို ေမွာင္မည္းေသာ လကြယ္ရက္မ်ားလည္း ရိွခဲ့ဖူးသည္။ **စန္းထြန္း** မတ္လ ၂၃၊ ၂၀၁၃။