♥ ♥ ျပန္ဆံုတဲ့ တစ္ေန႔ ♥ ♥

>

(၁)

“ကိုယ့္ကို ေလဆိပ္မွာ လာၾကိဳမွာလား မ .” ေမာင္က ေမးေတာ့ အားနာတဲ့ေလသံတစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္နဲ႔ က်မျပန္ေျပာမိပါတယ္..။ “ေမာင္ေရာက္မယ့္ရက္မွာ က်မ အားမွာမဟုတ္ဘူးေမာင္ရဲ႕ .. ခရီးသြားေနမွာ ..။ တကယ္လို႔ မသြားျဖစ္ရင္ေတာင္ ရန္ကုန္ထိ တစ္ေယာက္တည္း လာၾကိဳဖို႔ အိမ္က ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး..။ တျခားအေၾကာင္းျပျပီး လာဖို႔လည္း က်မက ညာေျပာတတ္တဲ့သူမဟုတ္မွန္း ေမာင္သိတယ္မလား..” “ေမးၾကည့္တာပါကြာ.. မ မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ ကိုယ္သိျပီးသားပါ” လို႔ ေမာင္က စိတ္ထဲ ဘယ္လိုမွ မခံစားရသလို ျပန္ေျပာပါတယ္…။ “ဒါေပမယ့္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပထမဆံုး ကိုယ္ျမင္ခ်င္တဲ့သူက မ ပဲ သိလား” လို႔ဆိုေတာ့ က်မလဲ စိတ္မေကာင္းပါ ..။ တစ္ကယ္လည္း က်မ အလုပ္မအားသလို အားတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ နယ္ကေန ရန္ကုန္ကို တကူးတကသြားဖို႔ မိဘေတြဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်မ သိေနျပီးသားေလ..။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ သိကၡာတရားေတြ အျပည့္အ၀ ေစာင့္ထိန္းဖို႔ .. အိေျႏၵသိကၡာရွိဖို႔.. ဘာသာတရားကိုင္းရႈိင္းဖို႔ စသျဖင့္ ယခုအရြယ္ထိ သြန္သင္ဆံုးမေနဆဲျဖစ္တဲ့ မိဘႏွစ္ပါးထံမွာ သူစိမ္းေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ကို အေ၀းၾကီးထိ သြားေတြ႔ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ေတာင္းဆိုဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ..။ “ဘာမွ မထူးဆန္းတဲ့ ကိစၥပဲေလ မရဲ႕ .. ကိုယ္က ႏိုင္ငံရပ္ျခားအေ၀းၾကီးကေန ျပန္လာတယ္..။ အဲဒါကို ခ်စ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မ က ေလဆိပ္မွာ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ ကိုယ့္ကို ခဏလာၾကိဳတယ္..။ ျပီးတာနဲ႔ မ က နယ္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္လုိ႔ရတယ္..။ ဒါဟာ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ထက္ေတာင္မွ ရိုးစင္းတဲ့ ကိစၥပါ..။ ဒါေပမယ့္ မ မိဘေတြအေၾကာင္း ကိုယ္သိေနျပီးသားဆိ္ုေတာ့လည္း သူတို႔ ျမန္မာဆန္ဆန္ ရိုးသားေအးေဆးတယ္ဆိုတာလဲ ရွင္းေနတာပါပဲေလ.. ကိုယ္နားလည္ေပးရမွာေပါ့” လို႔ ေမာင္က ဆိုျပန္ေတာ့ က်မကို အျမဲနားလည္ေပးတတ္တဲ့ ေမာင့္ကို အားတံု႔အားနာေတာ့ ျဖစ္မိပါသည္..။

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

(၂)
 ေမာင္နဲ႔ က်မက ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးကတည္းက အျပင္မွာ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးေသး..။ ေမာင္ ႏိုင္ငံျခားကို မထြက္သြားခင္က သူငယ္ခ်င္းအဆင့္သာ ခင္မင္ခဲ့ၾကျပီး ဟုိေရာက္ကတည္းက အဆက္အသြယ္မျပတ္ၾကပဲ အျမဲလိုလို ဖုန္းဆက္တတ္ပါသည္..။ ေမာင္ေရာက္ျပီး ၃ လ ခန္႔ရွိကတည္းက က်မကို ခ်စ္ခြင့္ေတာင္းခဲ့ျပီး ေမာင္ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္မလာမီ ၆ လခန္႔က ေမာင့္အခ်စ္ကို လက္ခံကာ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္..။ က်မထက္ တစ္ႏွစ္ခန္႔ငယ္ေသာ ေမာင့္ကို က်မက ‘ေမာင္’ လို႔ ေခၚျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ‘မ’ လို႔ မသံုးတတ္သျဖင့္ အရင္သံုးေနက်အတိုင္း ‘က်မ’ ဟုသာ ေျပာျမဲေျပာျဖစ္ခဲ့သည္..။ က်မက ေမာင္ဟုေခၚေသာ ေမာင္ကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ‘ကိုယ္’ ဟုသာ သံုးႏႈန္းျပီး က်မကိုေတာ့ အရင္က နာမည္ေခၚေနက်ျဖစ္ေသာ္လည္း ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးကတည္းက ‘မ’ ဟုေျပာင္းလဲေခၚေ၀ၚခဲ့ပါသည္..။ “အဲဒီလိုဆိုေတာ့ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ နာမ္စားက ေလးလံုးေတာင္ရွိတယ္ေနာ္” ဟု က်မဆိုေတာ့ ေမာင္က သေဘာတက် ရယ္ေမာကာ “ဒီခ်စ္သူတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ သံုးခ်င္တဲ့ နာမ္စားေတြ ၾကိဳက္သေလာက္သာ သံုးစမ္းပါကြာ” ဟု ျပန္ေျပာတတ္ေသးသည္…။ ေမာင္သြားခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ခဲြေလာက္အတြင္း ေမာင့္ကို ေသခ်ာမျမင္ျဖစ္ေတာ့ ..။ skype က ေျပာဖို႔လဲ မေကာင္းတဲ့ connection ႏွင့္ မအားလပ္ေသာ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ရွားပါးလွေသာ အခ်ိန္မ်ားၾကားမွာ က်မဖုန္းကို ေမာင္အားတဲ့အခ်ိန္ဆက္ျခင္းျဖင့္သာ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး အခ်စ္လမ္းကို အဆက္မျပတ္ ဆက္ေလွ်ာက္ေနျဖစ္ခဲ့ၾကသည္..။ ျပန္ေတြ႔ၾကေတာ့မွာဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ က်မ ေတာ္ေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္..။ ေမာင္ ဘာေတြမ်ား ေျပာင္းလဲသြားျပီလဲ .. ၀ လာသလား ပိန္သြားသလား.. ေမာင္ေျပာေတာ့ အသားေတြ ပိုျဖဴလာသည္တဲ့ ..။ “ေနေရာင္ရွားပါးတဲ့အရပ္မွာ အၾကာၾကီးေနလာရေတာ့လည္း ေမာင္ အသားေတြေတာ့ ပိုျဖဴလာမွာေပါ့” လို႔ က်မဆိုေတာ့ “မ က ေတာ့ ေနပူထဲသြားလာလႈပ္ရွားေနရတာနဲ႔ ကုလားမေလးလို မည္းမည္းသဲသဲေလးျဖစ္ေနေလာက္ျပီ” ဟု ေမာင္က စလွ်င္ က်မက မခံခ်င္ပါ..။ “sun cream ေတြ အျမဲတမ္းသံုးတယ္ သိလား” ဟု ျပန္ေျပာေတာ့ “အရင္က အလွအပစိတ္မ၀င္စားပဲနဲ႔ ခ်စ္သူရွိမွ ေတာ္ေတာ္လွခ်င္လာတယ္ေပါ့” ဟု က်မရွက္ေအာင္ စေနာက္ေနတတ္ေသးသည္..။

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
(၃)

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ခုေတာ့ ေမာင္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္လာေတာ့မည္..။ ေမာင္ေရာက္တဲ့ေန႔မွာ က်မက ေလဆိပ္မွာ သြားမၾကိဳႏိုင္ရံုမက ဖုန္းဆက္ႏိုင္မည့္ေနရာမ်ိဳးမွာေတာင္ ရွိေနမွာမဟုတ္..။ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ေတာက်သည့္ ရြာေလးေတြဘက္ က်မေရာက္ေနမွာ..။ လူမျမင္ရရင္ေတာင္ အသံေလးတစ္ခ်က္ ခ်က္ခ်င္းၾကားေစေအာင္ ေမာင့္အတြက္ က်မ ဖန္တီးမေပးႏိုင္သျဖင့္ စိတ္ေတာ့ မေကာင္းလွပါ..။ က်မကို ေမာင္နားလည္ေပးေပါင္းမ်ားျပီမွန္း က်မ ေသခ်ာသိပါသည္..။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကမၻာ့ၾကီး၏ အေရွ႕နွင့္အေနာက္ေ၀းေနစဥ္ကလဲ ဖုန္းျဖင့္သာ ဆက္သြယ္ေနစဥ္ ေမာင္ဖုန္းဆက္တိုင္း ေအးေအးေဆးေဆးေျပာျဖစ္ေသာ အခ်ိ္န္က နည္းသည္..။ က်မ၏ အလုပ္တာ၀န္ေတြၾကားမွာ တခါတေလ ေမာင္ဖုန္းဆက္ေနတာကို မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳမိတာေတြရွိသလို အင္တာနက္ဆိုင္သြားျပီးလည္း vzo ဆိုတာေတြလည္း မေျပာျဖစ္ခဲ့..။ အဲဒီလို အေျခအေနေတြၾကားမွာ အဆက္အသြယ္မျပတ္ေစပဲ အခ်စ္ေတြ ရွင္သန္လာေအာင္ အျမဲၾကိဳးစားတတ္တဲ့ ေမာင့္ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေတာ့ ေျပာခ်င္လွပါသည္..။

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

 (၄)

“ဒီရြာေလးမွာ ဖုန္းလိုင္းမိတဲ့ တေနရာရွိတယ္ မမရဲ႕ .. အဲဒီေနရာကိုသြားျပီးေတာ့ စိတ္ရွည္ရွည္သံုးရင္ သံုးလို႔ရတယ္” ဟု ဂ်ဴနီယာေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ကေျပာေတာ့လည္း တာ၀န္က တစ္ဖက္ဖို႔ က်မ မၾကိဳးစားမိျပန္..။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေမာင္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္ေနတာ တစ္ပတ္ျပည့္ခ်ိန္ထိ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဖုန္းနဲ႔ေတာင္ စကားမေျပာျဖစ္ၾကေသး..။ တစ္ရက္ေတာ့ ေရအျမန္ခ်ိဳးကာ ထမင္းမစားေသးပဲ ဖုန္းလိုင္းမိသည္ဆိုသည့္ ထိုေနရာေလးသို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ျဖင့္ က်မသြားျဖစ္ခဲ့သည္..။ ၾကက္ေျခခတ္ပံုျပလိုက္ .. ဖုန္းလိုင္းေသးေသးေလး မိလာလိုက္ စသည့္ connection ၾကားမွာ ၅ ခါေလာက္ေခၚေတာ့ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ေမာင့္ဖုန္းကို ေခၚလို႔ရသြားပါသည္…။ “ကိုယ္၀မ္းသာလိုက္တာကြာ.. ခုေတာ့ မ နဲ႔ဆက္သြယ္လို႔ရျပီ..။ ေရာက္ကတည္းက မ ဖုန္းကို ေန႔တိုင္းေခၚတယ္ .. ဖုန္းပိတ္ထားတယ္ခ်ည္းပဲ ေျပာေနတာ..။ ထင္ေတာင္မထင္မိဘူး.. မ ဖုန္းဆက္လာလိမ့္မယ္ဆိုတာကို” လို႔ ေမာင္ေျပာေတာ့ က်မ ၀မ္းနည္းမိပါသည္..။ က်မက ဘာေၾကာင့္ ဒီလို အလုပ္တာ၀န္ေတြ.. ေလ့လာစရာေတြနဲ႔ အျမဲ မအားမလပ္ျဖစ္ေနရတာလဲ .. အလွအပဆိုတာကို စိတ္ကူးထဲမထည့္မိေအာင္ မိန္းကေလးတန္မဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လွေအာင္ျပင္ဆင္ဖို႔ အခ်ိန္မေပးခ်င္တတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရတာလဲ..။

ခ်စ္သူအေပၚကို အခ်ိန္ေပးျပီး ခရာတာတာေတြေျပာဖို႔ .. ၾကင္ၾကင္နာနာစကားေတြေျပာဖို႔ အခ်ိန္ေတြရွားပါးေနရတာလဲလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးခြန္းထုတ္မိေတာ့ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းပဲ ေျပာရလွ်င္ ဒါကို ေလာဘဟုေခါင္းစဥ္တပ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္..။ ဟုတ္တယ္.. ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့ ေလာဘ.. အစိုးမရတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ ကိုယ္တိုင္ရပ္တည္ခ်င္တဲ့ေလာဘ.. မိဘေတြဂုဏ္ယူႏိုင္ေအာင္ အရာရွိတစ္ေယာက္ ပညာတတ္မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ေလာဘေတြပဲေလ..။ ကံေကာင္းစြာျဖင့္ ဒီေလာဘေတြကို နားလည္ေပးႏိုင္သည့္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို ခုခ်ိန္ထိ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့အတြက္ ကံတရားမ်က္ႏွာသာေပးမႈကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္မိပါသည္..။ “အဲဒီေနရာကို ေမာင္လိုက္လာမယ္ကြာ.. ဘယ္လိုလာရမယ္ဆိုတာသာေျပာေတာ့.. ။ ကိုယ္ မ ကို အရမ္းေတြ႔ခ်င္ေနျပီကြ” လို႔ေမာင္ေျပာေတာ့.. “အရမ္းေခါင္တယ္ ေမာင္ရဲ႕. ဒီကိုလာဖို႔ ကားလည္း မရွိဘူး.. က်မတို႔ေတာင္မွပဲ လမ္းၾကမ္းၾကမ္းၾကီးကို ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ လာရတာ.. ။ ေမာင္ မလာေနနဲ႔ေနာ္.. က်မ အိမ္ျပန္ေရာက္မွ က်မျမိဳ႕ကိုသာ ေမာင္ လာခဲ့သိလား. က်မ ျပန္ေတာ့မွာပါ” လို႔ ႏွစ္သိမ့္စကားဆိုေတာ့ ေမာင္က ေတြ႔ခ်င္စိတ္ကို မ်ိဳသိပ္ထားရတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ စိတ္မေကာင္းသလို သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ျပန္တယ္..။ ဖြင့္မေျပာျဖစ္လို႔ပါေမာင္္.. က်မကလည္း ေမာင့္ကို အရမ္းေတြ႔ခ်င္ျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လို႔ စကားေတြ အမ်ားၾကီး ေျပာခ်င္ေနမိသူပါ.. ပ်က္ကြက္တဲ့သူတစ္ေယာက္အေနန႔ဲ က်မက ပိုခံစားရသူပါ..။ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို အျမဲတမ္းမေျပာျဖစ္ေပမယ့္ … က်မရင္ထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းေသာ ေလးေလးနက္နက္ခ်စ္မိသူဟာ ေမာင္ပါ .. တေန႔ေတာ့ ေမာင့္ကို က်မ ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ေၾကာင္း ေျပာျပဖို႔ သတိၱေတြ အျပည့္ရွိလာပါလိမ့္မည္ဟု က်မဘာသာ ႏွစ္သိမ့္ေနမိျပန္သည္..။

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ 

(၅) 

“ကိုယ္ေရာက္မယ့္ ကားဂိတ္မွာ ၾကိဳေစာင့္ေနေနာ္.. တခါမွမေရာက္ဖူးေတာ့ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း သြားတတ္မွာမဟုတ္ဘူး” လို႔ ရန္ကုန္ကေန ကားစထြက္ေတာ့ ေမာင္က ဖုန္းဆက္လာသည္..။ ဒီျမိဳ႕ေသးေသးေလးကို ေမာင္အလည္လာမည္ဆိုေတာ့ ၾကည္ႏူးမႈႏွင့္အတူ စိတ္လႈပ္ရွားရင္ခုန္ေနျပန္ပါသည္..။ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးသည့္ေနာက္ ပထမဆံုးေတြ႔ၾက စကားေတြေျပာၾကမည့္အခ်ိန္မွာ က်မ ေတာ္ေတာ္ရွက္ေနေလမလား.. စကားေတာင္ ေျပာရဲပါ့မလား စသျဖင့္လည္း စိုးရိမ္ေနမိျပန္သည္…။ စာအုပ္ေတြအမ်ားၾကီးမထည့္ခ်င္တာနဲ႔ပဲ ကိုင္ေနက် Tab ထဲမွာ E-book ေတြေျပာင္းထည့္ရင္း ေမာင့္ကိုေစာင့္ေနခ်ိန္ အက်ိဳးရွိေအာင္ ဖတ္ဖို႔စာေတြ စီစဥ္ေနမိသည္..။ အ၀တ္အစားကို ဘယ္လိုလွလွေလး၀တ္သြားရမလဲ စဥ္းစားမိေတာ့ မျဖစ္စဖူး ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ့ မိန္းကေလးပီပီလွခ်င္လာတာ အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ေနေလမလား။ မိန္းကေလးဆန္ဆန္လွလွပပအ၀တ္အစားမ်ိဳးေတြမရွိသျဖင့္ ညီမေလးဆီမွ ယူ၀တ္ၾကည့္ေသာ္လည္း ၀တ္ေနက်မဟုတ္သျဖင့္ မေနတတ္ျပန္..။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အျမဲ၀တ္ေနက်ပံုစံအတိုင္း ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာေဖ်ာေဖ်ာ့တစ္ထည္ႏွင့္ ေရွ႕ဘက္မွာ ကာတြန္းရုပ္ေလးမ်ားပါေသာ အစိမ္းေရာင္ တီရွပ္တစ္ထည္သာ..။ ေဘးလြယ္အိတ္ေသးေသးတစ္လံုးထဲမွာ tab တစ္ခု ပိုက္ဆံအိတ္တစ္လံုး နားၾကပ္တစ္ခု ထည့္ကာ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးျဖင့္ ေမာင္ေရာက္လာမည့္ ကားဂိတ္သို႔ တစ္ေယာက္တည္း ထြက္လာခဲ့သည္…။ ကားဂိတ္မွာ အသိတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတြ႔ေတာ့ ခ်စ္သူကို လာၾကိဳတာျဖစ္သျဖင့္ ဘာမွမေမးပဲႏွင့္ က်မ အနည္းငယ္ရွက္ရြ႕ံေနမိျပန္သည္…။ ဘ၀မွာ ဒါပထမဆံုးအေတြ႔အၾကံဳပဲ ….။ သူစိမ္းေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သည္ဟု အေျဖေပးကာ ဘ၀ထဲကို ၀င္လာဖို႔ ခြင့္ျပဳခဲ့သလို အဲဒီေန႔ကစလို႔ က်မဘ၀ရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြတိုင္းမွာ ေမာင္ ပါ၀င္လာခဲ့တာပဲ….။ က်မရဲ႕အလုပ္ေတြကို ေမာင့္ကို တခါတေလ ဖြင့္ဟေျပာဆိုမိတိုင္း ပိုေကာင္းဖို႔အၾကံညဏ္ေတြေပးတတ္တာ.. သတၱိေတြပိုရွိလာေစဖို႔ စိတ္ဓါတ္မက်ဖို႔ စကားလံုးေတြနဲ႔ ခြန္အားေတြေပးျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ က်မကေတာ့ ေမာင့္ကို သိပ္ဂရုမစိုက္ျဖစ္ခဲ့…။ ေမာင္နဲ႔ေတြ႔မွ ေမာင့္မ်က္လံုးေတြထဲက အခ်စ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရဦးမည္ဟု ေတြးရင္း ရသည့္အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ကားဂိတ္ထဲ စာဖတ္ေနခဲ့တာ က်မပဲေလ..။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွ သြားလာလႈပ္ရွားေနတဲ့အသံေတြ ေစ်းသည္ေလးေတြရဲ႕ တစာစာေအာ္ေရာင္းေနသံေတြကို ဂရုမျပဳမိပဲ စာထဲပဲ အာရံုေရာက္ေနဆဲ က်မေခါင္းေပၚသုိ႔ လက္တစ္ဖက္ေရာက္လာခဲ့သည္…။ ေမာင္ေရာက္လာလို႔ ေမာင့္ကိုျမင္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေျပးသြားကာ အျပံဳးေတြနဲ႔ ေမာင့္လက္တစ္ဖက္ကို ဆဲြကိုင္လို႔ ဆီးၾကိဳမည္ဟု ေတြးထားမိသမွ် စာထဲ စိတ္ေရာက္ေနသျဖင့္ ေမာင္ေရာက္ေနတာ သတိမထားမိလိုက္…။ 

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ 
(၆) 
“ဒီပံုစံဟာ မ ပဲေလ. အျမဲလိုလို စာဖတ္ေနတတ္တယ္.. ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္မွာပဲ အာရံုစိုက္ျပီး ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကိုမသိ .. တစ္ကမၻာလံုးမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ရွိေနသလို ထင္ေနတတ္တာ ကိုယ့္ခ်စ္သူပဲေပါ့ ..” လို႔ ေမာင္က က်မေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြထုရင္း ေျပာလာေတာ့ အသားေတြပိုျဖဴလာျပီး အရင္ထက္ ပိုေခ်ာလာတဲ့ေမာင့္ကို တအံ့တၾသေငးၾကည့္ေနမိျပန္တယ္..။ “လာ.. သြားမယ္” ဆိုျပီး ေမာင္က ေခၚလိုက္မွ လက္ရွိအခ်ိန္ထဲ အသိျပန္၀င္လာ က်မ ေမာင့္ကို ၾကည့္ရင္း “ေပ်ာ္လိုက္တာ” လို႔ ေျပာမိတယ္…။ ဟုတ္တယ္… တကယ္ပါ.. အၾကာၾကီးေ၀းေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ ျပန္ဆံုေတြ႔ၾကတဲ့တစ္ေန႔ဆိုတာ ခ်စ္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေမ့မရတဲ့ ေန႔စဲြတစ္ခုပဲေပါ့….။ အကြာအေ၀းကို လ်စ္လ်ဴရႈျပီး ေ၀းေနခ်ိန္ေတြမွာ အခ်စ္ေတြကို ရွင္သန္ေနေအာင္ အျမဲဖန္တီးေပးတတ္တဲ့ ေမာင့္လို ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လို႔ “အရမ္းခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ့ စကားကို ရင္ထဲက လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲေျပာဖို႔ က်မ ႏႈတ္က ဆြံ႕အမေနသင့္ဘူးေလ…။

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ 

 Posted by Sweety Snow

(၁)

“ကိုယ့္ကို ေလဆိပ္မွာ လာၾကိဳမွာလား မ .” ေမာင္က ေမးေတာ့ အားနာတဲ့ေလသံတစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္နဲ႔ က်မျပန္ေျပာမိပါတယ္..။ “ေမာင္ေရာက္မယ့္ရက္မွာ က်မ အားမွာမဟုတ္ဘူးေမာင္ရဲ႕ .. ခရီးသြားေနမွာ ..။ တကယ္လို႔ မသြားျဖစ္ရင္ေတာင္ ရန္ကုန္ထိ တစ္ေယာက္တည္း လာၾကိဳဖို႔ အိမ္က ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး..။ တျခားအေၾကာင္းျပျပီး လာဖို႔လည္း က်မက ညာေျပာတတ္တဲ့သူမဟုတ္မွန္း ေမာင္သိတယ္မလား..” “ေမးၾကည့္တာပါကြာ.. မ မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ ကိုယ္သိျပီးသားပါ” လို႔ ေမာင္က စိတ္ထဲ ဘယ္လိုမွ မခံစားရသလို ျပန္ေျပာပါတယ္…။ “ဒါေပမယ့္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပထမဆံုး ကိုယ္ျမင္ခ်င္တဲ့သူက မ ပဲ သိလား” လို႔ဆိုေတာ့ က်မလဲ စိတ္မေကာင္းပါ ..။ တစ္ကယ္လည္း က်မ အလုပ္မအားသလို အားတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ နယ္ကေန ရန္ကုန္ကို တကူးတကသြားဖို႔ မိဘေတြဆီက ခြင့္ျပဳခ်က္ရမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ က်မ သိေနျပီးသားေလ..။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ သိကၡာတရားေတြ အျပည့္အ၀ ေစာင့္ထိန္းဖို႔ .. အိေျႏၵသိကၡာရွိဖို႔.. ဘာသာတရားကိုင္းရႈိင္းဖို႔ စသျဖင့္ ယခုအရြယ္ထိ သြန္သင္ဆံုးမေနဆဲျဖစ္တဲ့ မိဘႏွစ္ပါးထံမွာ သူစိမ္းေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ကို အေ၀းၾကီးထိ သြားေတြ႔ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ေတာင္းဆိုဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါ..။ “ဘာမွ မထူးဆန္းတဲ့ ကိစၥပဲေလ မရဲ႕ .. ကိုယ္က ႏိုင္ငံရပ္ျခားအေ၀းၾကီးကေန ျပန္လာတယ္..။ အဲဒါကို ခ်စ္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မ က ေလဆိပ္မွာ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ ကိုယ့္ကို ခဏလာၾကိဳတယ္..။ ျပီးတာနဲ႔ မ က နယ္ကို ခ်က္ခ်င္းျပန္လုိ႔ရတယ္..။ ဒါဟာ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ထက္ေတာင္မွ ရိုးစင္းတဲ့ ကိစၥပါ..။ ဒါေပမယ့္ မ မိဘေတြအေၾကာင္း ကိုယ္သိေနျပီးသားဆိ္ုေတာ့လည္း သူတို႔ ျမန္မာဆန္ဆန္ ရိုးသားေအးေဆးတယ္ဆိုတာလဲ ရွင္းေနတာပါပဲေလ.. ကိုယ္နားလည္ေပးရမွာေပါ့” လို႔ ေမာင္က ဆိုျပန္ေတာ့ က်မကို အျမဲနားလည္ေပးတတ္တဲ့ ေမာင့္ကို အားတံု႔အားနာေတာ့ ျဖစ္မိပါသည္..။

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

(၂)
 ေမာင္နဲ႔ က်မက ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးကတည္းက အျပင္မွာ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးေသး..။ ေမာင္ ႏိုင္ငံျခားကို မထြက္သြားခင္က သူငယ္ခ်င္းအဆင့္သာ ခင္မင္ခဲ့ၾကျပီး ဟုိေရာက္ကတည္းက အဆက္အသြယ္မျပတ္ၾကပဲ အျမဲလိုလို ဖုန္းဆက္တတ္ပါသည္..။ ေမာင္ေရာက္ျပီး ၃ လ ခန္႔ရွိကတည္းက က်မကို ခ်စ္ခြင့္ေတာင္းခဲ့ျပီး ေမာင္ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္မလာမီ ၆ လခန္႔က ေမာင့္အခ်စ္ကို လက္ခံကာ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္..။ က်မထက္ တစ္ႏွစ္ခန္႔ငယ္ေသာ ေမာင့္ကို က်မက ‘ေမာင္’ လို႔ ေခၚျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ‘မ’ လို႔ မသံုးတတ္သျဖင့္ အရင္သံုးေနက်အတိုင္း ‘က်မ’ ဟုသာ ေျပာျမဲေျပာျဖစ္ခဲ့သည္..။ က်မက ေမာင္ဟုေခၚေသာ ေမာင္ကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ‘ကိုယ္’ ဟုသာ သံုးႏႈန္းျပီး က်မကိုေတာ့ အရင္က နာမည္ေခၚေနက်ျဖစ္ေသာ္လည္း ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးကတည္းက ‘မ’ ဟုေျပာင္းလဲေခၚေ၀ၚခဲ့ပါသည္..။ “အဲဒီလိုဆိုေတာ့ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ နာမ္စားက ေလးလံုးေတာင္ရွိတယ္ေနာ္” ဟု က်မဆိုေတာ့ ေမာင္က သေဘာတက် ရယ္ေမာကာ “ဒီခ်စ္သူတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ သံုးခ်င္တဲ့ နာမ္စားေတြ ၾကိဳက္သေလာက္သာ သံုးစမ္းပါကြာ” ဟု ျပန္ေျပာတတ္ေသးသည္…။ ေမာင္သြားခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ခဲြေလာက္အတြင္း ေမာင့္ကို ေသခ်ာမျမင္ျဖစ္ေတာ့ ..။ skype က ေျပာဖို႔လဲ မေကာင္းတဲ့ connection ႏွင့္ မအားလပ္ေသာ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ရွားပါးလွေသာ အခ်ိန္မ်ားၾကားမွာ က်မဖုန္းကို ေမာင္အားတဲ့အခ်ိန္ဆက္ျခင္းျဖင့္သာ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး အခ်စ္လမ္းကို အဆက္မျပတ္ ဆက္ေလွ်ာက္ေနျဖစ္ခဲ့ၾကသည္..။ ျပန္ေတြ႔ၾကေတာ့မွာဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ က်မ ေတာ္ေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္..။ ေမာင္ ဘာေတြမ်ား ေျပာင္းလဲသြားျပီလဲ .. ၀ လာသလား ပိန္သြားသလား.. ေမာင္ေျပာေတာ့ အသားေတြ ပိုျဖဴလာသည္တဲ့ ..။ “ေနေရာင္ရွားပါးတဲ့အရပ္မွာ အၾကာၾကီးေနလာရေတာ့လည္း ေမာင္ အသားေတြေတာ့ ပိုျဖဴလာမွာေပါ့” လို႔ က်မဆိုေတာ့ “မ က ေတာ့ ေနပူထဲသြားလာလႈပ္ရွားေနရတာနဲ႔ ကုလားမေလးလို မည္းမည္းသဲသဲေလးျဖစ္ေနေလာက္ျပီ” ဟု ေမာင္က စလွ်င္ က်မက မခံခ်င္ပါ..။ “sun cream ေတြ အျမဲတမ္းသံုးတယ္ သိလား” ဟု ျပန္ေျပာေတာ့ “အရင္က အလွအပစိတ္မ၀င္စားပဲနဲ႔ ခ်စ္သူရွိမွ ေတာ္ေတာ္လွခ်င္လာတယ္ေပါ့” ဟု က်မရွက္ေအာင္ စေနာက္ေနတတ္ေသးသည္..။

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
(၃)

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ခုေတာ့ ေမာင္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္လာေတာ့မည္..။ ေမာင္ေရာက္တဲ့ေန႔မွာ က်မက ေလဆိပ္မွာ သြားမၾကိဳႏိုင္ရံုမက ဖုန္းဆက္ႏိုင္မည့္ေနရာမ်ိဳးမွာေတာင္ ရွိေနမွာမဟုတ္..။ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ေတာက်သည့္ ရြာေလးေတြဘက္ က်မေရာက္ေနမွာ..။ လူမျမင္ရရင္ေတာင္ အသံေလးတစ္ခ်က္ ခ်က္ခ်င္းၾကားေစေအာင္ ေမာင့္အတြက္ က်မ ဖန္တီးမေပးႏိုင္သျဖင့္ စိတ္ေတာ့ မေကာင္းလွပါ..။ က်မကို ေမာင္နားလည္ေပးေပါင္းမ်ားျပီမွန္း က်မ ေသခ်ာသိပါသည္..။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကမၻာ့ၾကီး၏ အေရွ႕နွင့္အေနာက္ေ၀းေနစဥ္ကလဲ ဖုန္းျဖင့္သာ ဆက္သြယ္ေနစဥ္ ေမာင္ဖုန္းဆက္တိုင္း ေအးေအးေဆးေဆးေျပာျဖစ္ေသာ အခ်ိ္န္က နည္းသည္..။ က်မ၏ အလုပ္တာ၀န္ေတြၾကားမွာ တခါတေလ ေမာင္ဖုန္းဆက္ေနတာကို မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳမိတာေတြရွိသလို အင္တာနက္ဆိုင္သြားျပီးလည္း vzo ဆိုတာေတြလည္း မေျပာျဖစ္ခဲ့..။ အဲဒီလို အေျခအေနေတြၾကားမွာ အဆက္အသြယ္မျပတ္ေစပဲ အခ်စ္ေတြ ရွင္သန္လာေအာင္ အျမဲၾကိဳးစားတတ္တဲ့ ေမာင့္ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေတာ့ ေျပာခ်င္လွပါသည္..။

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

 (၄)

“ဒီရြာေလးမွာ ဖုန္းလိုင္းမိတဲ့ တေနရာရွိတယ္ မမရဲ႕ .. အဲဒီေနရာကိုသြားျပီးေတာ့ စိတ္ရွည္ရွည္သံုးရင္ သံုးလို႔ရတယ္” ဟု ဂ်ဴနီယာေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ကေျပာေတာ့လည္း တာ၀န္က တစ္ဖက္ဖို႔ က်မ မၾကိဳးစားမိျပန္..။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေမာင္ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္ေနတာ တစ္ပတ္ျပည့္ခ်ိန္ထိ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဖုန္းနဲ႔ေတာင္ စကားမေျပာျဖစ္ၾကေသး..။ တစ္ရက္ေတာ့ ေရအျမန္ခ်ိဳးကာ ထမင္းမစားေသးပဲ ဖုန္းလိုင္းမိသည္ဆိုသည့္ ထိုေနရာေလးသို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ျဖင့္ က်မသြားျဖစ္ခဲ့သည္..။ ၾကက္ေျခခတ္ပံုျပလိုက္ .. ဖုန္းလိုင္းေသးေသးေလး မိလာလိုက္ စသည့္ connection ၾကားမွာ ၅ ခါေလာက္ေခၚေတာ့ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ေမာင့္ဖုန္းကို ေခၚလို႔ရသြားပါသည္…။ “ကိုယ္၀မ္းသာလိုက္တာကြာ.. ခုေတာ့ မ နဲ႔ဆက္သြယ္လို႔ရျပီ..။ ေရာက္ကတည္းက မ ဖုန္းကို ေန႔တိုင္းေခၚတယ္ .. ဖုန္းပိတ္ထားတယ္ခ်ည္းပဲ ေျပာေနတာ..။ ထင္ေတာင္မထင္မိဘူး.. မ ဖုန္းဆက္လာလိမ့္မယ္ဆိုတာကို” လို႔ ေမာင္ေျပာေတာ့ က်မ ၀မ္းနည္းမိပါသည္..။ က်မက ဘာေၾကာင့္ ဒီလို အလုပ္တာ၀န္ေတြ.. ေလ့လာစရာေတြနဲ႔ အျမဲ မအားမလပ္ျဖစ္ေနရတာလဲ .. အလွအပဆိုတာကို စိတ္ကူးထဲမထည့္မိေအာင္ မိန္းကေလးတန္မဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လွေအာင္ျပင္ဆင္ဖို႔ အခ်ိန္မေပးခ်င္တတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနရတာလဲ..။

ခ်စ္သူအေပၚကို အခ်ိန္ေပးျပီး ခရာတာတာေတြေျပာဖို႔ .. ၾကင္ၾကင္နာနာစကားေတြေျပာဖို႔ အခ်ိန္ေတြရွားပါးေနရတာလဲလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးခြန္းထုတ္မိေတာ့ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းပဲ ေျပာရလွ်င္ ဒါကို ေလာဘဟုေခါင္းစဥ္တပ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္..။ ဟုတ္တယ္.. ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့ ေလာဘ.. အစိုးမရတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ ကိုယ္တိုင္ရပ္တည္ခ်င္တဲ့ေလာဘ.. မိဘေတြဂုဏ္ယူႏိုင္ေအာင္ အရာရွိတစ္ေယာက္ ပညာတတ္မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ေလာဘေတြပဲေလ..။ ကံေကာင္းစြာျဖင့္ ဒီေလာဘေတြကို နားလည္ေပးႏိုင္သည့္ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို ခုခ်ိန္ထိ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့အတြက္ ကံတရားမ်က္ႏွာသာေပးမႈကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္မိပါသည္..။ “အဲဒီေနရာကို ေမာင္လိုက္လာမယ္ကြာ.. ဘယ္လိုလာရမယ္ဆိုတာသာေျပာေတာ့.. ။ ကိုယ္ မ ကို အရမ္းေတြ႔ခ်င္ေနျပီကြ” လို႔ေမာင္ေျပာေတာ့.. “အရမ္းေခါင္တယ္ ေမာင္ရဲ႕. ဒီကိုလာဖို႔ ကားလည္း မရွိဘူး.. က်မတို႔ေတာင္မွပဲ လမ္းၾကမ္းၾကမ္းၾကီးကို ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ လာရတာ.. ။ ေမာင္ မလာေနနဲ႔ေနာ္.. က်မ အိမ္ျပန္ေရာက္မွ က်မျမိဳ႕ကိုသာ ေမာင္ လာခဲ့သိလား. က်မ ျပန္ေတာ့မွာပါ” လို႔ ႏွစ္သိမ့္စကားဆိုေတာ့ ေမာင္က ေတြ႔ခ်င္စိတ္ကို မ်ိဳသိပ္ထားရတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ စိတ္မေကာင္းသလို သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ျပန္တယ္..။ ဖြင့္မေျပာျဖစ္လို႔ပါေမာင္္.. က်မကလည္း ေမာင့္ကို အရမ္းေတြ႔ခ်င္ျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လို႔ စကားေတြ အမ်ားၾကီး ေျပာခ်င္ေနမိသူပါ.. ပ်က္ကြက္တဲ့သူတစ္ေယာက္အေနန႔ဲ က်မက ပိုခံစားရသူပါ..။ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို အျမဲတမ္းမေျပာျဖစ္ေပမယ့္ … က်မရင္ထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းေသာ ေလးေလးနက္နက္ခ်စ္မိသူဟာ ေမာင္ပါ .. တေန႔ေတာ့ ေမာင့္ကို က်မ ဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ေၾကာင္း ေျပာျပဖို႔ သတိၱေတြ အျပည့္ရွိလာပါလိမ့္မည္ဟု က်မဘာသာ ႏွစ္သိမ့္ေနမိျပန္သည္..။

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ 

(၅) 

“ကိုယ္ေရာက္မယ့္ ကားဂိတ္မွာ ၾကိဳေစာင့္ေနေနာ္.. တခါမွမေရာက္ဖူးေတာ့ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း သြားတတ္မွာမဟုတ္ဘူး” လို႔ ရန္ကုန္ကေန ကားစထြက္ေတာ့ ေမာင္က ဖုန္းဆက္လာသည္..။ ဒီျမိဳ႕ေသးေသးေလးကို ေမာင္အလည္လာမည္ဆိုေတာ့ ၾကည္ႏူးမႈႏွင့္အတူ စိတ္လႈပ္ရွားရင္ခုန္ေနျပန္ပါသည္..။ ခ်စ္သူျဖစ္ျပီးသည့္ေနာက္ ပထမဆံုးေတြ႔ၾက စကားေတြေျပာၾကမည့္အခ်ိန္မွာ က်မ ေတာ္ေတာ္ရွက္ေနေလမလား.. စကားေတာင္ ေျပာရဲပါ့မလား စသျဖင့္လည္း စိုးရိမ္ေနမိျပန္သည္…။ စာအုပ္ေတြအမ်ားၾကီးမထည့္ခ်င္တာနဲ႔ပဲ ကိုင္ေနက် Tab ထဲမွာ E-book ေတြေျပာင္းထည့္ရင္း ေမာင့္ကိုေစာင့္ေနခ်ိန္ အက်ိဳးရွိေအာင္ ဖတ္ဖို႔စာေတြ စီစဥ္ေနမိသည္..။ အ၀တ္အစားကို ဘယ္လိုလွလွေလး၀တ္သြားရမလဲ စဥ္းစားမိေတာ့ မျဖစ္စဖူး ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ့ မိန္းကေလးပီပီလွခ်င္လာတာ အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ေနေလမလား။ မိန္းကေလးဆန္ဆန္လွလွပပအ၀တ္အစားမ်ိဳးေတြမရွိသျဖင့္ ညီမေလးဆီမွ ယူ၀တ္ၾကည့္ေသာ္လည္း ၀တ္ေနက်မဟုတ္သျဖင့္ မေနတတ္ျပန္..။ ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အျမဲ၀တ္ေနက်ပံုစံအတိုင္း ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာေဖ်ာေဖ်ာ့တစ္ထည္ႏွင့္ ေရွ႕ဘက္မွာ ကာတြန္းရုပ္ေလးမ်ားပါေသာ အစိမ္းေရာင္ တီရွပ္တစ္ထည္သာ..။ ေဘးလြယ္အိတ္ေသးေသးတစ္လံုးထဲမွာ tab တစ္ခု ပိုက္ဆံအိတ္တစ္လံုး နားၾကပ္တစ္ခု ထည့္ကာ ဆိုင္ကယ္တစ္စီးျဖင့္ ေမာင္ေရာက္လာမည့္ ကားဂိတ္သို႔ တစ္ေယာက္တည္း ထြက္လာခဲ့သည္…။ ကားဂိတ္မွာ အသိတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတြ႔ေတာ့ ခ်စ္သူကို လာၾကိဳတာျဖစ္သျဖင့္ ဘာမွမေမးပဲႏွင့္ က်မ အနည္းငယ္ရွက္ရြ႕ံေနမိျပန္သည္…။ ဘ၀မွာ ဒါပထမဆံုးအေတြ႔အၾကံဳပဲ ….။ သူစိမ္းေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္သည္ဟု အေျဖေပးကာ ဘ၀ထဲကို ၀င္လာဖို႔ ခြင့္ျပဳခဲ့သလို အဲဒီေန႔ကစလို႔ က်မဘ၀ရဲ႕ ေန႔ရက္ေတြတိုင္းမွာ ေမာင္ ပါ၀င္လာခဲ့တာပဲ….။ က်မရဲ႕အလုပ္ေတြကို ေမာင့္ကို တခါတေလ ဖြင့္ဟေျပာဆိုမိတိုင္း ပိုေကာင္းဖို႔အၾကံညဏ္ေတြေပးတတ္တာ.. သတၱိေတြပိုရွိလာေစဖို႔ စိတ္ဓါတ္မက်ဖို႔ စကားလံုးေတြနဲ႔ ခြန္အားေတြေပးျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ က်မကေတာ့ ေမာင့္ကို သိပ္ဂရုမစိုက္ျဖစ္ခဲ့…။ ေမာင္နဲ႔ေတြ႔မွ ေမာင့္မ်က္လံုးေတြထဲက အခ်စ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရဦးမည္ဟု ေတြးရင္း ရသည့္အခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ ကားဂိတ္ထဲ စာဖတ္ေနခဲ့တာ က်မပဲေလ..။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွ သြားလာလႈပ္ရွားေနတဲ့အသံေတြ ေစ်းသည္ေလးေတြရဲ႕ တစာစာေအာ္ေရာင္းေနသံေတြကို ဂရုမျပဳမိပဲ စာထဲပဲ အာရံုေရာက္ေနဆဲ က်မေခါင္းေပၚသုိ႔ လက္တစ္ဖက္ေရာက္လာခဲ့သည္…။ ေမာင္ေရာက္လာလို႔ ေမာင့္ကိုျမင္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေျပးသြားကာ အျပံဳးေတြနဲ႔ ေမာင့္လက္တစ္ဖက္ကို ဆဲြကိုင္လို႔ ဆီးၾကိဳမည္ဟု ေတြးထားမိသမွ် စာထဲ စိတ္ေရာက္ေနသျဖင့္ ေမာင္ေရာက္ေနတာ သတိမထားမိလိုက္…။ 

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ 
(၆) 
“ဒီပံုစံဟာ မ ပဲေလ. အျမဲလိုလို စာဖတ္ေနတတ္တယ္.. ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္မွာပဲ အာရံုစိုက္ျပီး ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကိုမသိ .. တစ္ကမၻာလံုးမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ရွိေနသလို ထင္ေနတတ္တာ ကိုယ့္ခ်စ္သူပဲေပါ့ ..” လို႔ ေမာင္က က်မေခါင္းကို ခပ္ဖြဖြထုရင္း ေျပာလာေတာ့ အသားေတြပိုျဖဴလာျပီး အရင္ထက္ ပိုေခ်ာလာတဲ့ေမာင့္ကို တအံ့တၾသေငးၾကည့္ေနမိျပန္တယ္..။ “လာ.. သြားမယ္” ဆိုျပီး ေမာင္က ေခၚလိုက္မွ လက္ရွိအခ်ိန္ထဲ အသိျပန္၀င္လာ က်မ ေမာင့္ကို ၾကည့္ရင္း “ေပ်ာ္လိုက္တာ” လို႔ ေျပာမိတယ္…။ ဟုတ္တယ္… တကယ္ပါ.. အၾကာၾကီးေ၀းေနၾကတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ ျပန္ဆံုေတြ႔ၾကတဲ့တစ္ေန႔ဆိုတာ ခ်စ္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေမ့မရတဲ့ ေန႔စဲြတစ္ခုပဲေပါ့….။ အကြာအေ၀းကို လ်စ္လ်ဴရႈျပီး ေ၀းေနခ်ိန္ေတြမွာ အခ်စ္ေတြကို ရွင္သန္ေနေအာင္ အျမဲဖန္တီးေပးတတ္တဲ့ ေမာင့္လို ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လို႔ “အရမ္းခ်စ္တယ္” ဆိုတဲ့ စကားကို ရင္ထဲက လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲေျပာဖို႔ က်မ ႏႈတ္က ဆြံ႕အမေနသင့္ဘူးေလ…။

 ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ 

 Posted by Sweety Snow