ရွမ္းျပည္နယ္ (ေျမာက္ပိုင္း) ေက်ာက္မဲခ႐ိုင္ သီေပါၿမိဳ႕နယ္ ေဘာ္ႀကိဳေက်းရြာရွိ သမိုင္း၀င္ ကပ္ေက်ာ္ေဘာ္ႀကိဳ မုေ႒ာဘုရားႀကီး တြင္ မၾကာခဏ ေတြ႕ရွိရသည့္ ဘိုးသက္ရွည္အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆုိင္ အား ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူးေန႔တြင္ အမွတ္ တရအျဖစ္ အမ်ားသူငွာ သိရွိႏုိင္ ေစရန္ အသက္ ၁၁၁ ႏွစ္ ရွိ ၄င္း၏ အေၾကာင္း ေစ့ငုရသမွ် ေဖာ္ျပအပ္ ပါသည္။ အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆိုင္ကို အဘ ဦးပူေက်ာင္းႏွင့္အမိ ေဒၚႏုိင္း စိန္းမြန္တုိ႔က ၁၂၆၄ ခုႏွစ္ ၀ါဆုိ လဆန္း ၃ရက္တြင္ ေမြးဖြားၿပီး ေမြး ခ်င္းေလးဦးအနက္ အဘိုးသည္ တတိယေျမာက္သား ျဖစ္ေၾကာင္း အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆိုင္အား လား႐ိႈး ခ႐ိုင္ တန္႔ယန္းၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားၿပီး အသက္ ၄၀ ႏွစ္အရြယ္တြင္ သီေပါ ၿမိဳ႕နယ္ ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕နယ္ဘက္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာၿပီး လက္ဖက္ျခံ၊ လက္ဖက္ေတာင္တန္းမ်ားေပၚတြင္ ေနထုိင္ၿပီး လက္ဖက္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းခဲ့ၿပီး ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕နယ္ လက္ဖက္ထြက္ရာ ဟူးကြက္ေဒသ ေက်းရြာတြင္ ျပည္သူ႔စစ္ေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ ေက်းရြာလံုျခံဳေရးတာ၀န္မ်ား ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အဘိုးဦးလံုးလိုင္းဆုိင္သည္ က်န္းမာ ေရး အထူးေကာင္းမြန္သူျဖစ္ၿပီး ၂၁ မုိင္ ေ၀းကြာေသာ သီေပါၿမိဳ႕ႏွင့္ ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕သို႔ သံုးနာရီၾကာမွ် ေျခက်င္ေလွ်ာက္ကာ သြားလာလ်က္ ရွိသည္။ မ်က္စိႏွင့္ နားမ်ားမွာလည္း သာမန္လူငယ္မ်ားကဲ့သို႔ ျမင္ႏုိင္ၾကား ႏုိင္စြမ္းရွိသည္။ မွတ္ၪဏ္ေကာင္း မြန္ၿပီး ေမြးေန႔မွစ၍ ယေန႔အထိ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သမွ်ကို ခေရ ေစ့တြင္းက် ေျပာျပႏိုင္ပါေသးသည္။ အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆုိင္သည္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကို ပြားမ်ားေၾကာင္း၊ တရားထိုင္သည့္ အခါ မုိးကုတ္၀ိပႆနာကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ေၾကာင္း၊ အဓိက ေကာက္ညႇင္းကိုပဲစားၿပီး သားႀကီး ငါးႀကီးမစားေၾကာင္း၊ လတ္ဆတ္သည့္ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ႏွင့္ ငါးေသးေသး ေလးမ်ားကိုသာ စားသံုးေၾကာင္း၊ ေရေအးကိုေသာက္သံုးျခင္းမျပဳဘဲ လက္ဖက္ေျခာက္ခတ္ထားေသာ ေရေႏြးၾကမ္းကိုသာ အၿမဲေသာက္ သံုးေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ အသက္ရွည္တာ ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာျပ၍ သိရွိရသည္။
ထူးျခားခ်က္မွာ အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆုိင္သည္ မ်က္စိ၊ နားတို႔သည္ ေကာင္းစြာျမင္ႏုိင္ ၾကားႏုိင္ျခင္း၊ ယခင္ရင္းႏွီးသူမ်ား၏ မိတ္ေဆြမ်ား၊ သားသမီး၊ ေျမးမ်ား လာေရာက္သည့္အခါ ဦးဘယ္သူ ေနေကာင္းလား၊ ရွိေသးလားဟု ေမးတတ္ျခင္း၊ မွတ္ၪဏ္ေကာင္း မြန္ၿပီး ေမးသမွ်ကို အျပံဳးမပ်က္ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာဆုိတတ္ ျခင္း၊ သြားလုိသည့္ ေနရာမ်ားသို႔ အမွားအယြင္းမရွိ ေျခက်င္သြား လာတတ္ျခင္း၊ အခါႀကီး ရက္ႀကီး ဥပုသ္ေန႔ႏွင့္ အဘိုးလာခ်င္သည့္ ရက္မ်ားတြင္ လူအကူမလုိဘဲ မိမိ အိပ္မည့္ အိပ္ရာလိပ္ကိုထမ္းကာ ေဘာ္ႀကိဳ မုေ႒ာဘုရားႀကီးသို႔ လာ ေရာက္တတ္ေၾကာင္း မ်က္ျမင္ကိုယ္ ေတြ႕ သိရွိသူတစ္ဦးက ရွမ္းႏွစ္သစ္ ကူးေန႔ႏွင့္အသက္ ၁၁၁ႏွစ္ရွိ အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆုိင္အား ဂုဏ္ျပဳေရး သားလုိက္ရပါသည္။
+စိုင္း၀င္းေဖာ္+
ရွမ္းျပည္နယ္ (ေျမာက္ပိုင္း) ေက်ာက္မဲခ႐ိုင္ သီေပါၿမိဳ႕နယ္ ေဘာ္ႀကိဳေက်းရြာရွိ သမိုင္း၀င္ ကပ္ေက်ာ္ေဘာ္ႀကိဳ မုေ႒ာဘုရားႀကီး တြင္ မၾကာခဏ ေတြ႕ရွိရသည့္ ဘိုးသက္ရွည္အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆုိင္ အား ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူးေန႔တြင္ အမွတ္ တရအျဖစ္ အမ်ားသူငွာ သိရွိႏုိင္ ေစရန္ အသက္ ၁၁၁ ႏွစ္ ရွိ ၄င္း၏ အေၾကာင္း ေစ့ငုရသမွ် ေဖာ္ျပအပ္ ပါသည္။ အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆိုင္ကို အဘ ဦးပူေက်ာင္းႏွင့္အမိ ေဒၚႏုိင္း စိန္းမြန္တုိ႔က ၁၂၆၄ ခုႏွစ္ ၀ါဆုိ လဆန္း ၃ရက္တြင္ ေမြးဖြားၿပီး ေမြး ခ်င္းေလးဦးအနက္ အဘိုးသည္ တတိယေျမာက္သား ျဖစ္ေၾကာင္း အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆိုင္အား လား႐ိႈး ခ႐ိုင္ တန္႔ယန္းၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားၿပီး အသက္ ၄၀ ႏွစ္အရြယ္တြင္ သီေပါ ၿမိဳ႕နယ္ ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕နယ္ဘက္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာၿပီး လက္ဖက္ျခံ၊ လက္ဖက္ေတာင္တန္းမ်ားေပၚတြင္ ေနထုိင္ၿပီး လက္ဖက္စိုက္ပ်ိဳးျခင္း လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းခဲ့ၿပီး ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕နယ္ လက္ဖက္ထြက္ရာ ဟူးကြက္ေဒသ ေက်းရြာတြင္ ျပည္သူ႔စစ္ေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ ေက်းရြာလံုျခံဳေရးတာ၀န္မ်ား ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
အဘိုးဦးလံုးလိုင္းဆုိင္သည္ က်န္းမာ ေရး အထူးေကာင္းမြန္သူျဖစ္ၿပီး ၂၁ မုိင္ ေ၀းကြာေသာ သီေပါၿမိဳ႕ႏွင့္ ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕သို႔ သံုးနာရီၾကာမွ် ေျခက်င္ေလွ်ာက္ကာ သြားလာလ်က္ ရွိသည္။ မ်က္စိႏွင့္ နားမ်ားမွာလည္း သာမန္လူငယ္မ်ားကဲ့သို႔ ျမင္ႏုိင္ၾကား ႏုိင္စြမ္းရွိသည္။ မွတ္ၪဏ္ေကာင္း မြန္ၿပီး ေမြးေန႔မွစ၍ ယေန႔အထိ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သမွ်ကို ခေရ ေစ့တြင္းက် ေျပာျပႏိုင္ပါေသးသည္။ အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆုိင္သည္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အရဟံဂုဏ္ေတာ္ကို ပြားမ်ားေၾကာင္း၊ တရားထိုင္သည့္ အခါ မုိးကုတ္၀ိပႆနာကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္ေၾကာင္း၊ အဓိက ေကာက္ညႇင္းကိုပဲစားၿပီး သားႀကီး ငါးႀကီးမစားေၾကာင္း၊ လတ္ဆတ္သည့္ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ႏွင့္ ငါးေသးေသး ေလးမ်ားကိုသာ စားသံုးေၾကာင္း၊ ေရေအးကိုေသာက္သံုးျခင္းမျပဳဘဲ လက္ဖက္ေျခာက္ခတ္ထားေသာ ေရေႏြးၾကမ္းကိုသာ အၿမဲေသာက္ သံုးေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ အသက္ရွည္တာ ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာျပ၍ သိရွိရသည္။
ထူးျခားခ်က္မွာ အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆုိင္သည္ မ်က္စိ၊ နားတို႔သည္ ေကာင္းစြာျမင္ႏုိင္ ၾကားႏုိင္ျခင္း၊ ယခင္ရင္းႏွီးသူမ်ား၏ မိတ္ေဆြမ်ား၊ သားသမီး၊ ေျမးမ်ား လာေရာက္သည့္အခါ ဦးဘယ္သူ ေနေကာင္းလား၊ ရွိေသးလားဟု ေမးတတ္ျခင္း၊ မွတ္ၪဏ္ေကာင္း မြန္ၿပီး ေမးသမွ်ကို အျပံဳးမပ်က္ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာဆုိတတ္ ျခင္း၊ သြားလုိသည့္ ေနရာမ်ားသို႔ အမွားအယြင္းမရွိ ေျခက်င္သြား လာတတ္ျခင္း၊ အခါႀကီး ရက္ႀကီး ဥပုသ္ေန႔ႏွင့္ အဘိုးလာခ်င္သည့္ ရက္မ်ားတြင္ လူအကူမလုိဘဲ မိမိ အိပ္မည့္ အိပ္ရာလိပ္ကိုထမ္းကာ ေဘာ္ႀကိဳ မုေ႒ာဘုရားႀကီးသို႔ လာ ေရာက္တတ္ေၾကာင္း မ်က္ျမင္ကိုယ္ ေတြ႕ သိရွိသူတစ္ဦးက ရွမ္းႏွစ္သစ္ ကူးေန႔ႏွင့္အသက္ ၁၁၁ႏွစ္ရွိ အဘိုး ဦးလံုးလုိင္းဆုိင္အား ဂုဏ္ျပဳေရး သားလုိက္ရပါသည္။
+စိုင္း၀င္းေဖာ္+
No comments:
Post a Comment