အဲဒီလိုၾကည္႔လိုက္မိတဲ႔ တစ္ခဏတာေလးက အခုနကထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ က်မဘ၀ၾကီးတစ္ခုလံုးကို ပါ မူးေနာက္တုန္ခါသြားေအာင္ လႈပ္ကိုင္ပစ္ေစခဲ႔မယ္လို႔ က်မၾကိဳသိခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ေဟာဒီ႔ခမ္းနားလွပတဲ႔ သၾကၤန္မ႑ပ္ၾကီးဆီကိုလဲ အဲဒီေန႔က က်မလာခဲ႔မိလိမ္႔မည္မဟုတ္သလို .... ေရႊမန္းသၾကၤန္ေတးသီခ်င္းနဲ႔ ယိမ္းအဖြဲ႕ကိုလဲ က်မေသေသခ်ာခ်ာ ေငးေမာၾကည္႔ျဖစ္လိမ္႔မည္ မဟုတ္ပါ....။ “ေရႊက်ဴံးေတာ္ပတ္လည္ကာရံ ..........ေရႊမန္းသူတို႔ ထီးမူနန္းဟန္ ...သနပ္ခါးပါးကြက္နဲ႔ ဒို႔အညာသူတို႔ သ႑ာန္ .... ” ဆိုတဲ႔ ေတးသီခ်င္းစားသားေနရာမွာ က်မကို လက္ညိႈးေလးထိုးျပီး သီဆိုသြားတဲ႔သူ႔အမူအရာေၾကာင္႔ က်မ မေနတတ္မထိုင္တတ္ေအာင္ ရွက္သြားခဲ႔တာလား ... က်မသူ႔ကို မသိစိတ္ရဲ႕တစ္ေနရာက စြဲလမ္းသြားေစခဲ႔တာလား ဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္က က်မ မေ၀ခြဲတတ္ခဲ႔ပါ .... အံ႔ၾသစရာ ေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ႔ စင္ေပၚကေန က်မမ်က္၀န္းနဲ႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ ဆံုဆည္းေအာင္ၾကည္႔ေနတတ္တဲ႔ သူ႔မ်က္လံုးေတြကို အဲဒီညေနကရင္ဆိုင္ေရွာင္လြဲလို႔မရႏိုင္ခဲ႔ျခင္းက က်မနဲ႔သူရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို အခိုင္ျမဲဆံုးျဖစ္ေအာင္ စတင္ သြယ္တန္းခဲ႔ျခင္းရဲ႕အထိမ္းအမွတ္တစ္ခုအျဖစ္ သူနဲ႔ က်မရဲ႕ ဘ၀တစ္သက္တာမွာ အမွတ္တရ တင္က်န္ရစ္ေပလိမ္႔မည္ ....။ “ေရႊသြန္းျဖိဳးတို႔ကို ေရေလာင္းမယ္ေဟ႔ .... ဆိုျပီး အနားကိုရုတ္တရတ္ေရာက္လာၾကတဲ႔ ေက်ာင္းက ဘိုဘို တို႔ အုပ္စုေတြကိုျမင္ေတာ႔ က်မ ဘယ္ထြက္ေျပးရမွန္းမသိေအာင္ လန္႔သြားမိသည္ ...။ ဒီပြဲေတြကို အရမ္းၾကည္႔ခ်င္လြန္းလို႔သာ လာၾကည္႔ရတာ ေရေလာင္းခံရမွာကို ေသမတတ္ေၾကာက္တတ္တဲ႔ က်မအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းသိေသာ သင္းက .... “ဟ႔ဲ ... ဘိုဘို နင္တို႔ေရေလာင္းခ်င္ရင္ ဟိုးဘက္မွာ ကဲေနတဲ႔ ေမႏြယ္တို႔အုပ္စုကို သြားေလာင္းပါလား ... ငါတို႔ကေအးေအးေဆးေဆးပြဲၾကည္႔ခ်င္လို႔လာတာေနာ္ ...နင္႔ကိုၾကိဳေျပာထားရဲ႔သားနဲ႔ ေရႊသြန္းျဖိဳးက လဲ သိပ္ျပီးေနေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး နင္ပဲ ေရမေလာင္းေစရဘူးလို႔ အာမခံျပီးေခၚလာျပီးေတာ႔ လို႔သင္းက စိတ္ဆိုးစြာ ေျပာလိုက္ေတာ႔ “မရဘူး ေလာင္းမွာပဲ .... သၾကၤန္ေရဆိုတာ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႕ေလာင္းရင္ အႏၳရာယ္ကင္းပါတယ္ဟ.....သၾကၤန္ပီးသြားရင္ နင္တို႔က ေလာင္းပါဆိုေတာင္ ငါက မေလာင္းဘူး .... မီးက ခဏခဏ ပ်က္လြန္းလို႔ ဒီေရက မီးစက္နဲ႔ႏိႈးျပီး တင္ထားရတဲ႔ေရေနာ္ .....ဘာမွတ္ေနလဲ ဆိုျပီး ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဘိုဘိုက သင္း ကို ဘယ္ကေနယူလာမွန္းမသိတဲ႔ ေငြဖလားေသးေသးေလးနဲ႔ ေရေအးေအးေလးတစ္ခြက္ကို အရင္ဆံုး ေလာက္လိုက္ပါတယ္ .... အဲဒီအခ်ိန္မွာ... ဘိ္ုဘို႔ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီကေန “ညီေလးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတာလား.....ေမေမလိုက္ရွာေနတယ္ သြားလိုက္ဦးေနာ္ လို႔ဆိုရင္း က်မတို႔ဘက္ကို လွည္႔ကာ “ညီမေလးတို႔ ဘယ္တုန္းက ဒီမ႑ပ္ကိုေရာက္ေနတာလဲ သၾကၤန္ထမင္းစားျပီးၾကပီလားလို႔ ေမးလိုက္တဲ႔အတြက္ က်မတို႔ လဲ “ဟုတ္ကဲ႔ စားျပီးျပီရွင္႔လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္ၾကသည္ ....။ ခုနက စင္ေပၚမွာ ေရႊမန္းသၾကၤန္သီခ်င္းဆိုတဲ႔ သူပဲ.... ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ဘိုဘိုနဲ႔ ခင္တာပါလိမ္႔လို႔ေတြးေနဆဲမွာပဲ .... ဘိုဘိုက “ကိုၾကီး ဒါသားတို႔ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြေလ ... သူက သင္းစုလိႈင္ တဲ႔ ျမစ္ၾကီးနားက ... သူက ေရႊသြန္းျဖိဳး တဲ႔ ... ေက်ာက္ပန္းေတာင္းက ေတာသူေလ ကိုၾကီး ....ဟဲဟဲ .... ဒါ ငါ႔ရဲ႕အစ္ကိုၾကီးေလ ...အစ္ကိုၾကီးနဲ႔ငါက ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ထဲရိွတာဆိုေပမယ္႔ အသက္က ၁၀ ႏွစ္တိတိကြာတယ္... ငါဆိုးခ်င္တိုင္း ဆိုးလို႔ရတယ္ အဟဲ လို႔ ဘိုလိုက စပ္ျဖီးျဖီးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေတာ႔ “ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာတယ္ ...ညီမေလးတို႔ ေအးေအး ေဆးေဆးပြဲၾကည္႔ဦးေနာ္ဆိုတဲ႔ သူ႔ဟန္ပန္က အသက္ထက္ကို လူၾကီးဆန္လြန္းသူဟု က်မျမင္မိသည္..။ “ကိုၾကီး သူတို႔က ပြဲေတာ႔ ၾကည္႔ခ်င္တယ္ ေရေလာင္းမွာလဲေၾကာက္တယ္ေလ ... အဲဒါေၾကာင္႔ ဘိုဘုိက အရင္ဆံုးေရလာေလာင္းတာ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေရႊသြန္းျဖိဳးကို ေလာင္းဖို႔က်န္ေသးတယ္ သူက အရမ္းစြာလို႔ ေၾကာက္လို႔ မေလာင္းေသးတာ .... ဟီး ကိုၾကီးပဲေလာင္းလိုက္ေတာ႔လို႔ ဘိုဘိုက ဆိုေတာ႔ တည္ျငိမ္ ႏွစ္လိုဖြယ္ရာ ျပံဳးလိုက္ရင္း “ဟုတ္လား ညီမေလး ... ကြ်န္ေတာ္႔ကို မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ ေရေလာင္းခြင္႔ျပဳမလား .... လို႔သူက ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာေမးလိုက္ေတာ႔ ...က်မလဲ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္မိရင္း အျပံဳးနဲ႔သာေခါင္းျငိမ္႔ျပျဖစ္လိုက္သည္ .... ဘိုဘိုကမ္းေပးလိုက္တဲ႔ ေငြဖလားထဲကေရေလးေအးေအးေလးနဲ႔ က်မပုခံုးေပၚမွာ ၀ဲက်ေနတဲ႔ဆံႏြယ္စေလးေတြကို သူ႔လက္တစ္ဘက္က အသာေျမွာက္တင္ေပးရင္း ညင္ညင္သာသာေလး က်မပုခံုးေပၚကေန ေရေတြ ေလာင္းခ်လိုက္သည္.......... အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရနန္းသီတာမ႑ပ္ဆီကလဲ................ “သၾကၤန္တြင္းမို႔ ပန္းပိေတာက္ေ၀လြင္ ....ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ အတာေရသဘင္ .... တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးတြင္ ရင္းႏွီးကာကၽြမ္း၀င္...ပုလဲရည္ေငြစင္သြန္းေလာင္းကာပင္...အတီးအမႈတ္အကအခုန္ ျငိမ့္ေညာင္းလို႔ယဥ္...ဒီႏွစ္သစ္တြင္ ၾကည္လင္...ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစခ်င္..........................” ဆိုတဲ႔ က်က္သေရ မဂၤလာရိွတဲ႔သၾကၤန္ေတးသြားေလး တစ္ပုဒ္က ပ်ံ႕လြင္႔လို႔လာခဲ႔သည္ ..... သီခ်င္းေလးရဲ႔ ညႊန္းဖြဲ႔သီကံုးထားတဲ့ စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းေလးေတြက ေရွးယခင္က အတာေရသဘင္ပြဲေတြမွာ သာယာေအးခ်မ္းမႈ ၊ ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႕မႈ ၊ တန္ခူးလရာသီရဲ႔ ထင္ရွားတဲ့ ပံုရိပ္ေလးေတြကို စြဲမက္ေစရန္ ေဖာ္က်ဴးထားႏိုင္မႈေတြကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေယာင္လြမ္းဆြတ္ေစခဲ႔ျပန္သည္ .....။ ေတးသီခ်င္းသံေလးကို ေနာက္ခံထားျပီး ေငြဖလားေလးနဲ႔ ေရေလာင္းေနတဲ႔ သူ႔မ်က္၀န္းရဲ႕ အၾကည္႔နက္နက္ေတြကို က်မရင္မဆိုင္ရဲသလို လႊဲဖယ္ထားမိရင္း .... ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ ဘိုဘို႔လက္ထဲက ဖလားေလးကို ယူျပီးသူ႔ကို ျပန္ေလာင္းလိုက္သည္ ....။ “ဖလားျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးလြင္...ေရကစားလို႔ပင္...ေမအမ်ားျပံဳးရႊင္...ေရႊရည္လူးထူးတဲ့အတာသဘင္...ေရသီတာသင္းသင္းေမႊးပ်႔ံလြင္.........မန္းသူေတြတအားပက္ရင္..........အစ္ကိုမ်ားအသည္းဘ၀င္...ၾကည္ႏူးျပံဳးရႊင္...ေရႊရည္လူးထူးတဲ့အတာသဘင္.............ဆယ္ကမၻာဆံုးေတာ့ေမ့မရထင္... ............. ေတာ္ေတာ္ပဲ တိုက္ဆိုင္လြန္းသည္႔ သီခ်င္းစားသားေလေတြ ..... ဒီသီခ်င္းေလးထဲကလိုပါပဲ .... ညီမေလးနဲ႔ အစ္ကို႔ိကို စတင္ဆံုဆည္းခြင္႔ေပးခဲ႔တဲ႔ အတာသဘင္ပြဲေတာ္ၾကီးကို ဆယ္ကမၻာဆံုးရင္ေတာင္ အစ္ကို ေမ႔လို႔ရမယ္မထင္ပါဘူး လို႔ အဲဒီေန႔က တိုးတိတ္ညင္ညာစြာ ေျပာလိုက္တဲ႔ သူ႔စကားသံေတြကို က်မႏွလံုးသားထဲမွာ စြဲျမဲစြာ မွတ္သားထားမိပါသည္...။ “ကဲ ... ညီမေလးတို႔ ဒီနားမွာ ခဏပြဲၾကည္႔ေနခဲ႔ၾကဦးေနာ္ .... Entertainmentအစီအစဥ္ေတြအတြက္ အစ္ကို စင္ေပၚကို ခဏျပန္သြားရဦးမယ္ .....ခဏေနရင္ တစ္ေခါက္ျပန္လာခဲ႔မယ္လို႔ဆိုရင္း သူက်မတို႔အနားက ထြက္သြားေတာ႔ က်မတို႔လဲ ေအးေအးေဆးေဆး ပြဲဆက္ၾကည္႔ေနလိုက္ၾကသည္ ....။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ပြဲထဲမွာစိတ္မ၀င္စားေတာ႔သလို သူ႔ဆီကို ကပ္ျငိစြာပါပါသြားတတ္တဲ႔ ကိုယ္႔စိတ္ကို မနည္းျပန္စုစည္းမိရင္း သူဒီဘက္ကိုမ်ား ျပန္လာမလာလို႔ေမွ်ာ္မိလိုက္တာကလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ ..... ထို႔အတူ သူလဲပဲ က်မလို ေဖ်ာ္ေျဖေရးစင္ျမင္႔ထက္ကေန အလုပ္ေတြရႈပ္ေနလိုက္ က်မဘက္ကို စိတ္မခ်သလို တစ္ခ်က္လွည္႔ၾကည္႔လိုက္နဲ႔ ေနာက္ဆံတင္းေနခဲ႔ေသးတာ ..... က်မဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔....။ “ျဖိဳး ... ဘိုဘို႔ အကိုၾကီးကေတာ႔ နင္႔ကို သေဘာက်ေနတာ အရမ္းသိသာတယ္ေနာ္ ..... လို႔ မေနႏိုင္စြာ တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာလာတဲ႔ သင္းေၾကာင္႔ က်မကလဲ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္သလို .... သင္း ကိုျပန္ျပီးေတာ႔ရင္ဖြင္႔မိခဲ႔တယ္... “သင္း ... က်မေလ ... သူ႔မ်က္ႏွာကို ျမင္ျမင္ခ်င္း သိပ္ကိုရင္းႏွီးေနခဲ႔တယ္ ... သူလဲက်မလိုပဲ ခံစားရမယ္ဆိုတာ က်မ အလိုလိုသိေနခဲ႔တယ္ ....အဲဒါကို နင္ယံုလား လို႔ဆိုေတာ႔ “ေအးဟ ..... သၾကၤန္ဖူးစာဆိုတာ ဒါမ်ဳိးကိုေျပာတာျဖစ္မယ္ျဖိဳးရဲ႕ .... ေနာက္ႏွစ္သၾကၤန္က်ရင္ ဒီသီခ်င္းသံေတြၾကားတိုင္း ရွင္သူ႔ကို လြမ္းေနေတာ႔မယ္ျဖိဳးရဲ႕လို႔ က်မကို ေျပာလိုက္တဲ႔ သင္းစကားမွ မဆံုးေသး ...... သူ က်မတို႔အနားကို အေျပးတစ္ပိုင္းေရာက္လာျပီး မုန္႔လံုးေရေပၚေတြလာေကြ်းလိုက္ ၊ က်မနားမွာထိုင္ကာ အတူတူပြဲၾကည္႔လိုက္ ကိစၥရိွရင္ စင္ေပၚကို ေျပးသြားလိုက္နဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနခဲ႔ပါသည္...။ ပြဲအစီအစဥ္ေတြျပီးဆံုးကာနီး က်မတို႔ျပန္ေတာ႔မယ္လို႔ သူ႔ကိုႏႈတ္ဆက္ေတာ႔ ပိေတာက္၀ါေလးတစ္ခက္ကို က်မလက္ထဲမွာ အသာေလးထည္႔ေပးရင္း .....က်မအနားကို တိုးတိုးေလး သူေျပာလိုက္တဲ႔ စကားတစ္ခြန္းက ... “ညီမေလး.... ဒီေန႔က သၾကၤန္ပြဲေတာ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးေန႔ေလ ..... မနက္ျဖန္ဆိုရင္ အစ္ကို႔ အလုပ္ရိွတဲ႔ ကြ်န္းႏိုင္ငံေလးတစ္ခုဆီကို အစ္ကို ျပန္ရေတာ႔မယ္ .... ေနာက္ႏွစ္မွာ ဒို႔မ်ားကံမကုန္ေသးရင္ ျပန္ဆံုၾကဦးစို႔ေနာ္ တဲ႔ ........ ေအာ္ ... ဘိုဘုိေျပာဘူးတယ္ သူ႔အစ္ကိုက ႏိုင္ငံျခားမွာ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ဆိုတာကို ... ဟုတ္ေပသားပဲ ....က်မသူ႔ကို ဘယ္လိုႏႈတ္ဆက္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔အတူ ရင္ထဲမွာ လိႈက္ကနဲ ၀မ္းနည္းေပမယ္႔ ဟန္ေဆာင္ အားယူျပံဳးျပျပီး ေခါင္းေလးကိုပဲ အသာအယာျငိမ္႔ျပႏိုင္ခဲ႔ပါသည္ ။ လက္ထဲက ပိေတာက္ပန္းေလးတစ္ခက္ကို ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ ေခါင္းမွာပန္ဆင္လိုက္ရင္း .... ေနာက္ႏွစ္မွာလဲ က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး နဲ႔အတူ.....ပိေတာက္ပန္းေလးတစ္ခက္ကိုပန္ျပီး အစ္ကိုနဲ႔ဆံုေတြ႕ရမယ္႔ ေန႔ရက္ကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနပါ႔မယ္.... လို႔က်မကဆိုျဖစ္ေတာ႔ ..... ေတာက္ပ၀င္းလက္သြားတဲ႔ မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႔အတူ ..... “အစ္ကို ကတိေပးပါတယ္ .... ေဟာဒီ မႏၳေလးျမိဳ႕ရဲ႕ ေရႊမန္းသၾကၤန္မ႑ပ္ၾကီးဆီကို အစ္ကို မေရာက္ ေရာက္ေအာင္လာျပီး ....ေဟာဒီ႔က ပိေတာက္ပန္းခ်စ္သူေလးကို ေတြ႕ေအာင္ရွာပါ႔မယ္ ...တဲ႔ ပိေတာက္ပန္းခ်စ္သူဆိုတဲ႔ စကားေလးတစ္ခြန္းနဲ႔ က်မကို ရုတ္တရက္ ဖြင္႔ေျပာသြားသူအတြက္ေၾကာင္႔ ရွက္ေသြးျဖာသြားမရင္း သူ႔အနားက ေျပးထြက္လာခဲ႔မိတယ္ ....။ ၂၀၁၀ဆိုတဲ႔ ျပီးခဲ႔တဲ႔ သၾကၤန္ရက္ေတြက က်မနဲ႔ သူ႔ကိုဆံုဆည္းခြင္႔ေပးခဲ႔တဲ႔ သကၠရာဇ္တစ္ခုျဖစ္သလို ေရႊမန္းသၾကၤန္ဆိုတဲ႔ ေတးသီခ်င္းသံေလးကလဲ က်မဘ၀မွာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔လို႔မရတဲ႔ေတးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ ......။ ေန႔ရက္ေတြကေန လ ၊ လေတြကေန ႏွစ္တစ္ႏွစ္ဆိုျပီး ေျပာင္းလဲကုန္ဆံုးသြားဦးမယ္႔ ႏွစ္ေဟာင္းတစ္ခုရဲ႕ ေန႔ရက္ေလးေတြကို လက္ေရခ်ဳိးရင္း က်မစြဲလန္းျမတ္ႏိုးမိသူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ တမ္းတလြမ္းဆြတ္ေနခဲ႔သလဲဆိုတာကို .... ေရႊမန္းသၾကၤန္ဆိုတဲ႔ေတးသီခ်င္းေလးနဲ႔ သူအမွတ္တရေပးခဲ႔တဲ႔ ပိေတာက္ပန္းခက္ေလးပဲ ေကာင္းေကာင္းသိခဲ႔ပါလိမ္႔မည္.........။ *********************************************
( ၂၀၁၁ ရဲ႕သၾကၤန္အၾကိဳေန႔မွာျဖစ္သည္....) “
************************************************** ၂၀၁၁မွာက်ေရာက္တဲ႔ ႏွစ္သစ္အတာသၾကၤန္ပြဲေလးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သမ္းႏိုင္ၾကပါေစ အားလံုးပဲ မဂၤလာရိွတဲ႔ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါတယ္ .....။
အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္~
+ႏွင္းေဟမာ+
အဲဒီလိုၾကည္႔လိုက္မိတဲ႔ တစ္ခဏတာေလးက အခုနကထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ က်မဘ၀ၾကီးတစ္ခုလံုးကို ပါ မူးေနာက္တုန္ခါသြားေအာင္ လႈပ္ကိုင္ပစ္ေစခဲ႔မယ္လို႔ က်မၾကိဳသိခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ေဟာဒီ႔ခမ္းနားလွပတဲ႔ သၾကၤန္မ႑ပ္ၾကီးဆီကိုလဲ အဲဒီေန႔က က်မလာခဲ႔မိလိမ္႔မည္မဟုတ္သလို .... ေရႊမန္းသၾကၤန္ေတးသီခ်င္းနဲ႔ ယိမ္းအဖြဲ႕ကိုလဲ က်မေသေသခ်ာခ်ာ ေငးေမာၾကည္႔ျဖစ္လိမ္႔မည္ မဟုတ္ပါ....။ “ေရႊက်ဴံးေတာ္ပတ္လည္ကာရံ ..........ေရႊမန္းသူတို႔ ထီးမူနန္းဟန္ ...သနပ္ခါးပါးကြက္နဲ႔ ဒို႔အညာသူတို႔ သ႑ာန္ .... ” ဆိုတဲ႔ ေတးသီခ်င္းစားသားေနရာမွာ က်မကို လက္ညိႈးေလးထိုးျပီး သီဆိုသြားတဲ႔သူ႔အမူအရာေၾကာင္႔ က်မ မေနတတ္မထိုင္တတ္ေအာင္ ရွက္သြားခဲ႔တာလား ... က်မသူ႔ကို မသိစိတ္ရဲ႕တစ္ေနရာက စြဲလမ္းသြားေစခဲ႔တာလား ဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္က က်မ မေ၀ခြဲတတ္ခဲ႔ပါ .... အံ႔ၾသစရာ ေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ႔ စင္ေပၚကေန က်မမ်က္၀န္းနဲ႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ ဆံုဆည္းေအာင္ၾကည္႔ေနတတ္တဲ႔ သူ႔မ်က္လံုးေတြကို အဲဒီညေနကရင္ဆိုင္ေရွာင္လြဲလို႔မရႏိုင္ခဲ႔ျခင္းက က်မနဲ႔သူရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို အခိုင္ျမဲဆံုးျဖစ္ေအာင္ စတင္ သြယ္တန္းခဲ႔ျခင္းရဲ႕အထိမ္းအမွတ္တစ္ခုအျဖစ္ သူနဲ႔ က်မရဲ႕ ဘ၀တစ္သက္တာမွာ အမွတ္တရ တင္က်န္ရစ္ေပလိမ္႔မည္ ....။ “ေရႊသြန္းျဖိဳးတို႔ကို ေရေလာင္းမယ္ေဟ႔ .... ဆိုျပီး အနားကိုရုတ္တရတ္ေရာက္လာၾကတဲ႔ ေက်ာင္းက ဘိုဘို တို႔ အုပ္စုေတြကိုျမင္ေတာ႔ က်မ ဘယ္ထြက္ေျပးရမွန္းမသိေအာင္ လန္႔သြားမိသည္ ...။ ဒီပြဲေတြကို အရမ္းၾကည္႔ခ်င္လြန္းလို႔သာ လာၾကည္႔ရတာ ေရေလာင္းခံရမွာကို ေသမတတ္ေၾကာက္တတ္တဲ႔ က်မအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းသိေသာ သင္းက .... “ဟ႔ဲ ... ဘိုဘို နင္တို႔ေရေလာင္းခ်င္ရင္ ဟိုးဘက္မွာ ကဲေနတဲ႔ ေမႏြယ္တို႔အုပ္စုကို သြားေလာင္းပါလား ... ငါတို႔ကေအးေအးေဆးေဆးပြဲၾကည္႔ခ်င္လို႔လာတာေနာ္ ...နင္႔ကိုၾကိဳေျပာထားရဲ႔သားနဲ႔ ေရႊသြန္းျဖိဳးက လဲ သိပ္ျပီးေနေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး နင္ပဲ ေရမေလာင္းေစရဘူးလို႔ အာမခံျပီးေခၚလာျပီးေတာ႔ လို႔သင္းက စိတ္ဆိုးစြာ ေျပာလိုက္ေတာ႔ “မရဘူး ေလာင္းမွာပဲ .... သၾကၤန္ေရဆိုတာ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႕ေလာင္းရင္ အႏၳရာယ္ကင္းပါတယ္ဟ.....သၾကၤန္ပီးသြားရင္ နင္တို႔က ေလာင္းပါဆိုေတာင္ ငါက မေလာင္းဘူး .... မီးက ခဏခဏ ပ်က္လြန္းလို႔ ဒီေရက မီးစက္နဲ႔ႏိႈးျပီး တင္ထားရတဲ႔ေရေနာ္ .....ဘာမွတ္ေနလဲ ဆိုျပီး ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ဘိုဘိုက သင္း ကို ဘယ္ကေနယူလာမွန္းမသိတဲ႔ ေငြဖလားေသးေသးေလးနဲ႔ ေရေအးေအးေလးတစ္ခြက္ကို အရင္ဆံုး ေလာက္လိုက္ပါတယ္ .... အဲဒီအခ်ိန္မွာ... ဘိ္ုဘို႔ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီကေန “ညီေလးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတာလား.....ေမေမလိုက္ရွာေနတယ္ သြားလိုက္ဦးေနာ္ လို႔ဆိုရင္း က်မတို႔ဘက္ကို လွည္႔ကာ “ညီမေလးတို႔ ဘယ္တုန္းက ဒီမ႑ပ္ကိုေရာက္ေနတာလဲ သၾကၤန္ထမင္းစားျပီးၾကပီလားလို႔ ေမးလိုက္တဲ႔အတြက္ က်မတို႔ လဲ “ဟုတ္ကဲ႔ စားျပီးျပီရွင္႔လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္ၾကသည္ ....။ ခုနက စင္ေပၚမွာ ေရႊမန္းသၾကၤန္သီခ်င္းဆိုတဲ႔ သူပဲ.... ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ဘိုဘိုနဲ႔ ခင္တာပါလိမ္႔လို႔ေတြးေနဆဲမွာပဲ .... ဘိုဘိုက “ကိုၾကီး ဒါသားတို႔ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြေလ ... သူက သင္းစုလိႈင္ တဲ႔ ျမစ္ၾကီးနားက ... သူက ေရႊသြန္းျဖိဳး တဲ႔ ... ေက်ာက္ပန္းေတာင္းက ေတာသူေလ ကိုၾကီး ....ဟဲဟဲ .... ဒါ ငါ႔ရဲ႕အစ္ကိုၾကီးေလ ...အစ္ကိုၾကီးနဲ႔ငါက ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ထဲရိွတာဆိုေပမယ္႔ အသက္က ၁၀ ႏွစ္တိတိကြာတယ္... ငါဆိုးခ်င္တိုင္း ဆိုးလို႔ရတယ္ အဟဲ လို႔ ဘိုလိုက စပ္ျဖီးျဖီးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေတာ႔ “ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာတယ္ ...ညီမေလးတို႔ ေအးေအး ေဆးေဆးပြဲၾကည္႔ဦးေနာ္ဆိုတဲ႔ သူ႔ဟန္ပန္က အသက္ထက္ကို လူၾကီးဆန္လြန္းသူဟု က်မျမင္မိသည္..။ “ကိုၾကီး သူတို႔က ပြဲေတာ႔ ၾကည္႔ခ်င္တယ္ ေရေလာင္းမွာလဲေၾကာက္တယ္ေလ ... အဲဒါေၾကာင္႔ ဘိုဘုိက အရင္ဆံုးေရလာေလာင္းတာ ေနာက္တစ္ေယာက္ ေရႊသြန္းျဖိဳးကို ေလာင္းဖို႔က်န္ေသးတယ္ သူက အရမ္းစြာလို႔ ေၾကာက္လို႔ မေလာင္းေသးတာ .... ဟီး ကိုၾကီးပဲေလာင္းလိုက္ေတာ႔လို႔ ဘိုဘိုက ဆိုေတာ႔ တည္ျငိမ္ ႏွစ္လိုဖြယ္ရာ ျပံဳးလိုက္ရင္း “ဟုတ္လား ညီမေလး ... ကြ်န္ေတာ္႔ကို မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္ ေရေလာင္းခြင္႔ျပဳမလား .... လို႔သူက ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာေမးလိုက္ေတာ႔ ...က်မလဲ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္မိရင္း အျပံဳးနဲ႔သာေခါင္းျငိမ္႔ျပျဖစ္လိုက္သည္ .... ဘိုဘိုကမ္းေပးလိုက္တဲ႔ ေငြဖလားထဲကေရေလးေအးေအးေလးနဲ႔ က်မပုခံုးေပၚမွာ ၀ဲက်ေနတဲ႔ဆံႏြယ္စေလးေတြကို သူ႔လက္တစ္ဘက္က အသာေျမွာက္တင္ေပးရင္း ညင္ညင္သာသာေလး က်မပုခံုးေပၚကေန ေရေတြ ေလာင္းခ်လိုက္သည္.......... အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရနန္းသီတာမ႑ပ္ဆီကလဲ................ “သၾကၤန္တြင္းမို႔ ပန္းပိေတာက္ေ၀လြင္ ....ျမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈ အတာေရသဘင္ .... တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးတြင္ ရင္းႏွီးကာကၽြမ္း၀င္...ပုလဲရည္ေငြစင္သြန္းေလာင္းကာပင္...အတီးအမႈတ္အကအခုန္ ျငိမ့္ေညာင္းလို႔ယဥ္...ဒီႏွစ္သစ္တြင္ ၾကည္လင္...ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစခ်င္..........................” ဆိုတဲ႔ က်က္သေရ မဂၤလာရိွတဲ႔သၾကၤန္ေတးသြားေလး တစ္ပုဒ္က ပ်ံ႕လြင္႔လို႔လာခဲ႔သည္ ..... သီခ်င္းေလးရဲ႔ ညႊန္းဖြဲ႔သီကံုးထားတဲ့ စကားလံုးအသံုးအႏႈန္းေလးေတြက ေရွးယခင္က အတာေရသဘင္ပြဲေတြမွာ သာယာေအးခ်မ္းမႈ ၊ ႏူးညံ႔သိမ္ေမြ႕မႈ ၊ တန္ခူးလရာသီရဲ႔ ထင္ရွားတဲ့ ပံုရိပ္ေလးေတြကို စြဲမက္ေစရန္ ေဖာ္က်ဴးထားႏိုင္မႈေတြကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေယာင္လြမ္းဆြတ္ေစခဲ႔ျပန္သည္ .....။ ေတးသီခ်င္းသံေလးကို ေနာက္ခံထားျပီး ေငြဖလားေလးနဲ႔ ေရေလာင္းေနတဲ႔ သူ႔မ်က္၀န္းရဲ႕ အၾကည္႔နက္နက္ေတြကို က်မရင္မဆိုင္ရဲသလို လႊဲဖယ္ထားမိရင္း .... ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ ဘိုဘို႔လက္ထဲက ဖလားေလးကို ယူျပီးသူ႔ကို ျပန္ေလာင္းလိုက္သည္ ....။ “ဖလားျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးလြင္...ေရကစားလို႔ပင္...ေမအမ်ားျပံဳးရႊင္...ေရႊရည္လူးထူးတဲ့အတာသဘင္...ေရသီတာသင္းသင္းေမႊးပ်႔ံလြင္.........မန္းသူေတြတအားပက္ရင္..........အစ္ကိုမ်ားအသည္းဘ၀င္...ၾကည္ႏူးျပံဳးရႊင္...ေရႊရည္လူးထူးတဲ့အတာသဘင္.............ဆယ္ကမၻာဆံုးေတာ့ေမ့မရထင္... ............. ေတာ္ေတာ္ပဲ တိုက္ဆိုင္လြန္းသည္႔ သီခ်င္းစားသားေလေတြ ..... ဒီသီခ်င္းေလးထဲကလိုပါပဲ .... ညီမေလးနဲ႔ အစ္ကို႔ိကို စတင္ဆံုဆည္းခြင္႔ေပးခဲ႔တဲ႔ အတာသဘင္ပြဲေတာ္ၾကီးကို ဆယ္ကမၻာဆံုးရင္ေတာင္ အစ္ကို ေမ႔လို႔ရမယ္မထင္ပါဘူး လို႔ အဲဒီေန႔က တိုးတိတ္ညင္ညာစြာ ေျပာလိုက္တဲ႔ သူ႔စကားသံေတြကို က်မႏွလံုးသားထဲမွာ စြဲျမဲစြာ မွတ္သားထားမိပါသည္...။ “ကဲ ... ညီမေလးတို႔ ဒီနားမွာ ခဏပြဲၾကည္႔ေနခဲ႔ၾကဦးေနာ္ .... Entertainmentအစီအစဥ္ေတြအတြက္ အစ္ကို စင္ေပၚကို ခဏျပန္သြားရဦးမယ္ .....ခဏေနရင္ တစ္ေခါက္ျပန္လာခဲ႔မယ္လို႔ဆိုရင္း သူက်မတို႔အနားက ထြက္သြားေတာ႔ က်မတို႔လဲ ေအးေအးေဆးေဆး ပြဲဆက္ၾကည္႔ေနလိုက္ၾကသည္ ....။ အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ပြဲထဲမွာစိတ္မ၀င္စားေတာ႔သလို သူ႔ဆီကို ကပ္ျငိစြာပါပါသြားတတ္တဲ႔ ကိုယ္႔စိတ္ကို မနည္းျပန္စုစည္းမိရင္း သူဒီဘက္ကိုမ်ား ျပန္လာမလာလို႔ေမွ်ာ္မိလိုက္တာကလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ ..... ထို႔အတူ သူလဲပဲ က်မလို ေဖ်ာ္ေျဖေရးစင္ျမင္႔ထက္ကေန အလုပ္ေတြရႈပ္ေနလိုက္ က်မဘက္ကို စိတ္မခ်သလို တစ္ခ်က္လွည္႔ၾကည္႔လိုက္နဲ႔ ေနာက္ဆံတင္းေနခဲ႔ေသးတာ ..... က်မဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔....။ “ျဖိဳး ... ဘိုဘို႔ အကိုၾကီးကေတာ႔ နင္႔ကို သေဘာက်ေနတာ အရမ္းသိသာတယ္ေနာ္ ..... လို႔ မေနႏိုင္စြာ တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာလာတဲ႔ သင္းေၾကာင္႔ က်မကလဲ ေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္သလို .... သင္း ကိုျပန္ျပီးေတာ႔ရင္ဖြင္႔မိခဲ႔တယ္... “သင္း ... က်မေလ ... သူ႔မ်က္ႏွာကို ျမင္ျမင္ခ်င္း သိပ္ကိုရင္းႏွီးေနခဲ႔တယ္ ... သူလဲက်မလိုပဲ ခံစားရမယ္ဆိုတာ က်မ အလိုလိုသိေနခဲ႔တယ္ ....အဲဒါကို နင္ယံုလား လို႔ဆိုေတာ႔ “ေအးဟ ..... သၾကၤန္ဖူးစာဆိုတာ ဒါမ်ဳိးကိုေျပာတာျဖစ္မယ္ျဖိဳးရဲ႕ .... ေနာက္ႏွစ္သၾကၤန္က်ရင္ ဒီသီခ်င္းသံေတြၾကားတိုင္း ရွင္သူ႔ကို လြမ္းေနေတာ႔မယ္ျဖိဳးရဲ႕လို႔ က်မကို ေျပာလိုက္တဲ႔ သင္းစကားမွ မဆံုးေသး ...... သူ က်မတို႔အနားကို အေျပးတစ္ပိုင္းေရာက္လာျပီး မုန္႔လံုးေရေပၚေတြလာေကြ်းလိုက္ ၊ က်မနားမွာထိုင္ကာ အတူတူပြဲၾကည္႔လိုက္ ကိစၥရိွရင္ စင္ေပၚကို ေျပးသြားလိုက္နဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနခဲ႔ပါသည္...။ ပြဲအစီအစဥ္ေတြျပီးဆံုးကာနီး က်မတို႔ျပန္ေတာ႔မယ္လို႔ သူ႔ကိုႏႈတ္ဆက္ေတာ႔ ပိေတာက္၀ါေလးတစ္ခက္ကို က်မလက္ထဲမွာ အသာေလးထည္႔ေပးရင္း .....က်မအနားကို တိုးတိုးေလး သူေျပာလိုက္တဲ႔ စကားတစ္ခြန္းက ... “ညီမေလး.... ဒီေန႔က သၾကၤန္ပြဲေတာ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးေန႔ေလ ..... မနက္ျဖန္ဆိုရင္ အစ္ကို႔ အလုပ္ရိွတဲ႔ ကြ်န္းႏိုင္ငံေလးတစ္ခုဆီကို အစ္ကို ျပန္ရေတာ႔မယ္ .... ေနာက္ႏွစ္မွာ ဒို႔မ်ားကံမကုန္ေသးရင္ ျပန္ဆံုၾကဦးစို႔ေနာ္ တဲ႔ ........ ေအာ္ ... ဘိုဘုိေျပာဘူးတယ္ သူ႔အစ္ကိုက ႏိုင္ငံျခားမွာ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ဆိုတာကို ... ဟုတ္ေပသားပဲ ....က်မသူ႔ကို ဘယ္လိုႏႈတ္ဆက္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔အတူ ရင္ထဲမွာ လိႈက္ကနဲ ၀မ္းနည္းေပမယ္႔ ဟန္ေဆာင္ အားယူျပံဳးျပျပီး ေခါင္းေလးကိုပဲ အသာအယာျငိမ္႔ျပႏိုင္ခဲ႔ပါသည္ ။ လက္ထဲက ပိေတာက္ပန္းေလးတစ္ခက္ကို ကေယာင္ကတမ္းနဲ႔ ေခါင္းမွာပန္ဆင္လိုက္ရင္း .... ေနာက္ႏွစ္မွာလဲ က်မ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး နဲ႔အတူ.....ပိေတာက္ပန္းေလးတစ္ခက္ကိုပန္ျပီး အစ္ကိုနဲ႔ဆံုေတြ႕ရမယ္႔ ေန႔ရက္ကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနပါ႔မယ္.... လို႔က်မကဆိုျဖစ္ေတာ႔ ..... ေတာက္ပ၀င္းလက္သြားတဲ႔ မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႔အတူ ..... “အစ္ကို ကတိေပးပါတယ္ .... ေဟာဒီ မႏၳေလးျမိဳ႕ရဲ႕ ေရႊမန္းသၾကၤန္မ႑ပ္ၾကီးဆီကို အစ္ကို မေရာက္ ေရာက္ေအာင္လာျပီး ....ေဟာဒီ႔က ပိေတာက္ပန္းခ်စ္သူေလးကို ေတြ႕ေအာင္ရွာပါ႔မယ္ ...တဲ႔ ပိေတာက္ပန္းခ်စ္သူဆိုတဲ႔ စကားေလးတစ္ခြန္းနဲ႔ က်မကို ရုတ္တရက္ ဖြင္႔ေျပာသြားသူအတြက္ေၾကာင္႔ ရွက္ေသြးျဖာသြားမရင္း သူ႔အနားက ေျပးထြက္လာခဲ႔မိတယ္ ....။ ၂၀၁၀ဆိုတဲ႔ ျပီးခဲ႔တဲ႔ သၾကၤန္ရက္ေတြက က်မနဲ႔ သူ႔ကိုဆံုဆည္းခြင္႔ေပးခဲ႔တဲ႔ သကၠရာဇ္တစ္ခုျဖစ္သလို ေရႊမန္းသၾကၤန္ဆိုတဲ႔ ေတးသီခ်င္းသံေလးကလဲ က်မဘ၀မွာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔လို႔မရတဲ႔ေတးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္ ......။ ေန႔ရက္ေတြကေန လ ၊ လေတြကေန ႏွစ္တစ္ႏွစ္ဆိုျပီး ေျပာင္းလဲကုန္ဆံုးသြားဦးမယ္႔ ႏွစ္ေဟာင္းတစ္ခုရဲ႕ ေန႔ရက္ေလးေတြကို လက္ေရခ်ဳိးရင္း က်မစြဲလန္းျမတ္ႏိုးမိသူတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ တမ္းတလြမ္းဆြတ္ေနခဲ႔သလဲဆိုတာကို .... ေရႊမန္းသၾကၤန္ဆိုတဲ႔ေတးသီခ်င္းေလးနဲ႔ သူအမွတ္တရေပးခဲ႔တဲ႔ ပိေတာက္ပန္းခက္ေလးပဲ ေကာင္းေကာင္းသိခဲ႔ပါလိမ္႔မည္.........။ *********************************************
( ၂၀၁၁ ရဲ႕သၾကၤန္အၾကိဳေန႔မွာျဖစ္သည္....) “
************************************************** ၂၀၁၁မွာက်ေရာက္တဲ႔ ႏွစ္သစ္အတာသၾကၤန္ပြဲေလးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သမ္းႏိုင္ၾကပါေစ အားလံုးပဲ မဂၤလာရိွတဲ႔ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါတယ္ .....။
အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္~
+ႏွင္းေဟမာ+
No comments:
Post a Comment