==ကၽြန္မဆီျပန္ေရာက္လာခဲ႔ေသာ ထီးကေလး.==

>

ကၽြန္မမွာ သူနဲ႔မေတြ႔ခင္က ၀ယ္ထားျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ မီးခိုးေအာက္ခံေရာင္ နက္ျပာနဲ႔အ၀ါေရာင္စင္းေတြ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ထားတဲ႔ စားပြဲခင္းကြက္ ဂ်ပန္ခ်ာလီတစ္ေခ်ာင္းရွိခဲ႔တယ္…။ သူနဲ႔ေတြ႔ျဖစ္ေတာ့ မိုးေတြရက္ဆက္ေနတဲ႔ ေန႔ေတြေပါ့…။ သူထီးမပါလာတဲ႔အခါ သူ႔အိမ္အျပန္ကို ကၽြန္မအဲဒီထီးကေလးထည့္ေပးတတ္ခဲ႔ဖူးတယ္…။ ထီးကေလးဟာသူ႔ဆီမွာ အခ်ိန္တိုင္းတာတစ္ခုအထိ ရွိေနခဲ႔ဖူးတယ္..။ ကၽြန္မတို႔ ႏႈတ္ဆက္လမ္းခြဲၾကေတာ့ ကၽြန္မကို ႏႈတ္ဆက္အနမ္းေလးေခၽြ အဲဒီထီးကေလးကို ကၽြန္မတို႔တိုက္ေလွကားသံဇကာမွာ ခ်ိတ္ထားခဲ႔ျပီး ခ်ာခနဲ ေက်ာခိုင္းလို႔ သူလွည့္ထြက္သြားခဲ႔ဖူးတယ္…။ ကၽြန္မတို႔ ဒုတိယအၾကိမ္ျပန္ဆံုၾကေတာ့ သူ႔လက္ထဲမွာ အဲဒီဂ်ပန္ခ်ာလီထီးအစား အ၀ါေရာင္ေတာက္ေတာက္ထီးတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္ေနခဲ႔တယ္….။ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း စာတိုက္ၾကီးမ်က္ေစာင္းထိုးမွာ ကဗ်ာစာအုပ္မိတ္ဆက္ပဲြေလးသြားတဲ႔ သူ႔ကိုကၽြန္မျပန္လွည့္ေခၚတဲ႔ ေန႔လည္ခင္းတုန္းက မိုးေတြရြာေနခဲ႔သလား ေနပူေနခဲ႔သလား ကၽြန္မေသခ်ာမမွတ္မိေပမယ့္ သူထီးအ၀ါေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလးေစာင္းျပီး ရပ္ေစာင့္ေနတာကိုေတာ့ေတြ႔လိုက္တယ္…။ အဲဒီေန႔က သူ႔အတြက္လံုလဲမလုံတဲ႔ ထီးအ၀ါေရာင္ေလးကို ကၽြန္မက သူ႔ဆီမွာ အၾကာၾကီးေရာက္ေနခဲ႔ဖူးတဲ႔ ထီးနဲ႔ျပန္လဲယူခဲ႔လိုက္တယ္…။ ဒီလိုနဲ႔ ထီးကေလး သူ႔ဆီကို ဒုတိယအၾကိမ္ျပန္ေရာက္သြားခဲ႔တယ္..။ ကၽြန္မတို႔ ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္လမ္းခြဲႏႈတ္ဆက္ၾကျပန္ေတာ့လဲ ထီးကေလးသူ႔ဆီမွာပဲက်န္ခဲ႔ပါတယ္……။ သာမန္အားျဖင့္ ထီးကေလးဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ မိုးရြာခဲ႔ရင္ ဒါမွမဟုတ္ ေနပူေနခဲ႔ရင္ လံုျခံဳဖို႔အကာအကြယ္လို႔အေပၚယံအေနနဲ႔ျမင္ေပမယ့္.... ကၽြန္မတို႔ကို ေႏြးေထြးလံုျခံဳေအာင္အျမဲ ေဆာင္ႏွင္းေပးတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲ ခံစားသိရွိၾကမွာ...။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္မတို႔လို႔သံုးစြဲရတာ ကၽြန္မလိုပဲ သူလဲ ထီးကေလးရဲ႔ လံုျခံဳမႈကိုသိစိတ္ကမဟုတ္ရင္ေတာင္ မသိစိတ္ကေနခံစားသိရွိေနမယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္...။ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွျပန္မဆံုၾကေတာ့ဘူးလို႔ထင္ထားခဲ႔တာ..။ ကၽြန္မကို အျငိဳးၾကီးစြာ သူမုန္းတီးသြားခဲ႔ျပီလို႔ ကၽြန္မသိထားခဲ႔တာကိုး…။ ကၽြန္မတို႔လူခ်င္းျပန္မဆံုခင္ စာတိုကေလးေတြ အျပန္လွန္ပို႔ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္…။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ သာေၾကာင္းနာေၾကာင္းေလးေတြပါပဲ..။ အိမ္ကထြက္ရင္ မိုးမရြာတဲ႔ေန႔ေတြဆို ထီးယူသြားဖို႔အျမဲေမ့တတ္တဲ႔ ကၽြန္မကို မိုးခ်ိန္းသံၾကားတိုင္း မိုးဖြဲတိုင္း မိုးသက္ေလျပင္းက်တိုင္း သူစာပို႔ျပီးသတိေပးတတ္တယ္…။ အျပင္မွာမိုးေတြခ်ိန္းေနျပီ ထီးေရာပါသြားရဲ႔လား ဒီလက ႏႈတ္ဆက္မိုးရြာမွာမို႔ မိုးၾကီးႏိုင္တယ္ စသျဖင့္သူက မိုးေလ၀သခန္႔မွန္းတတ္တဲ႔ ပညာရွင္လိုလို ကၽြန္မကို ဂရုဏာေဒါေသာေလသံမ်ိဳးလိုလို စိုးရိမ္စိတ္ကေလးစြတ္ျပီး မွာတမ္းေခၽြေနတတ္တယ္…။ ေနပူရင္လည္း အျပင္မွာေနျပင္းတယ္ ထီးယူသြားဦး စသျဖင့္ ကၽြန္မအေပၚသူအေသးစိပ္ဂရုစိုက္တတ္တယ္...။ အျမဲတေစ ဂရုတစိုက္ရွိမႈကို မခံခဲ႔ဖူးသူမို႔ သူ႔အျပဳအမူေတြအေပၚ ကၽြန္မ ရူးသြပ္သာယာသြားမိတာ မဆန္းဘူးလို႔ထင္ပါတယ္...။ ခုေနာက္ဆံုး ထီးကေလးကၽြန္မဆီကိုျပန္ေရာက္လာခဲ႔တာ နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းတယ္လို႔ေျပာလို႔ရသလို ထူးလဲမထူးဆန္းပါဘူး….…။ ကၽြန္မေနတဲ႔အနားကို အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ျဖတ္သြားရင္း သူေရာက္လာခဲ႔တဲ႔ ညေနခင္းက ကၽြန္မနဲ႔သူျပန္ေတြ႔ျဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္…။ ကၽြန္မ သူေသာက္ဖို႔ေဆးဗူးေတြေပးရင္း သူနဲ႔လမ္းအတူေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ႔တယ္…။ အဲခ်ိန္မွာ မိုးရြာခ်လာလို႔ ကၽြန္မအိမ္အျပန္မိုးစိုမွာစိုးလို႔ ကၽြန္မကိုသူ အဲဒီထီးကေလးေပးလိုက္တယ္…။ ဒီလုိနဲ႔ပဲထီးကေလး ကၽြန္မဆီကို ျပန္ေရာက္လာခဲ႔တယ္….။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ထီးကေလးဟာ ကၽြန္မဆီမွာပဲ အျပီးပိုင္ရွိေနခဲ႔မလား သူ႔ဆီကုိျပန္ေရာက္သြားဦးမလားဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ တရားေသမသိႏိုင္ေသးဘူး….။ ကံၾကမၼာရဲ႔အဆံုးအျဖတ္တစ္ခုခုေတာ့ရွိလာလိမ္႔မယ္လို႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္…။ 


+မိုးေငြ႔+

ကၽြန္မမွာ သူနဲ႔မေတြ႔ခင္က ၀ယ္ထားျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ မီးခိုးေအာက္ခံေရာင္ နက္ျပာနဲ႔အ၀ါေရာင္စင္းေတြ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ထားတဲ႔ စားပြဲခင္းကြက္ ဂ်ပန္ခ်ာလီတစ္ေခ်ာင္းရွိခဲ႔တယ္…။ သူနဲ႔ေတြ႔ျဖစ္ေတာ့ မိုးေတြရက္ဆက္ေနတဲ႔ ေန႔ေတြေပါ့…။ သူထီးမပါလာတဲ႔အခါ သူ႔အိမ္အျပန္ကို ကၽြန္မအဲဒီထီးကေလးထည့္ေပးတတ္ခဲ႔ဖူးတယ္…။ ထီးကေလးဟာသူ႔ဆီမွာ အခ်ိန္တိုင္းတာတစ္ခုအထိ ရွိေနခဲ႔ဖူးတယ္..။ ကၽြန္မတို႔ ႏႈတ္ဆက္လမ္းခြဲၾကေတာ့ ကၽြန္မကို ႏႈတ္ဆက္အနမ္းေလးေခၽြ အဲဒီထီးကေလးကို ကၽြန္မတို႔တိုက္ေလွကားသံဇကာမွာ ခ်ိတ္ထားခဲ႔ျပီး ခ်ာခနဲ ေက်ာခိုင္းလို႔ သူလွည့္ထြက္သြားခဲ႔ဖူးတယ္…။ ကၽြန္မတို႔ ဒုတိယအၾကိမ္ျပန္ဆံုၾကေတာ့ သူ႔လက္ထဲမွာ အဲဒီဂ်ပန္ခ်ာလီထီးအစား အ၀ါေရာင္ေတာက္ေတာက္ထီးတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္ေနခဲ႔တယ္….။ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း စာတိုက္ၾကီးမ်က္ေစာင္းထိုးမွာ ကဗ်ာစာအုပ္မိတ္ဆက္ပဲြေလးသြားတဲ႔ သူ႔ကိုကၽြန္မျပန္လွည့္ေခၚတဲ႔ ေန႔လည္ခင္းတုန္းက မိုးေတြရြာေနခဲ႔သလား ေနပူေနခဲ႔သလား ကၽြန္မေသခ်ာမမွတ္မိေပမယ့္ သူထီးအ၀ါေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလးေစာင္းျပီး ရပ္ေစာင့္ေနတာကိုေတာ့ေတြ႔လိုက္တယ္…။ အဲဒီေန႔က သူ႔အတြက္လံုလဲမလုံတဲ႔ ထီးအ၀ါေရာင္ေလးကို ကၽြန္မက သူ႔ဆီမွာ အၾကာၾကီးေရာက္ေနခဲ႔ဖူးတဲ႔ ထီးနဲ႔ျပန္လဲယူခဲ႔လိုက္တယ္…။ ဒီလိုနဲ႔ ထီးကေလး သူ႔ဆီကို ဒုတိယအၾကိမ္ျပန္ေရာက္သြားခဲ႔တယ္..။ ကၽြန္မတို႔ ေနာက္ထပ္တစ္ၾကိမ္လမ္းခြဲႏႈတ္ဆက္ၾကျပန္ေတာ့လဲ ထီးကေလးသူ႔ဆီမွာပဲက်န္ခဲ႔ပါတယ္……။ သာမန္အားျဖင့္ ထီးကေလးဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ မိုးရြာခဲ႔ရင္ ဒါမွမဟုတ္ ေနပူေနခဲ႔ရင္ လံုျခံဳဖို႔အကာအကြယ္လို႔အေပၚယံအေနနဲ႔ျမင္ေပမယ့္.... ကၽြန္မတို႔ကို ေႏြးေထြးလံုျခံဳေအာင္အျမဲ ေဆာင္ႏွင္းေပးတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ကိုယ္တိုင္ပဲ ခံစားသိရွိၾကမွာ...။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္မတို႔လို႔သံုးစြဲရတာ ကၽြန္မလိုပဲ သူလဲ ထီးကေလးရဲ႔ လံုျခံဳမႈကိုသိစိတ္ကမဟုတ္ရင္ေတာင္ မသိစိတ္ကေနခံစားသိရွိေနမယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္...။ ကၽြန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွျပန္မဆံုၾကေတာ့ဘူးလို႔ထင္ထားခဲ႔တာ..။ ကၽြန္မကို အျငိဳးၾကီးစြာ သူမုန္းတီးသြားခဲ႔ျပီလို႔ ကၽြန္မသိထားခဲ႔တာကိုး…။ ကၽြန္မတို႔လူခ်င္းျပန္မဆံုခင္ စာတိုကေလးေတြ အျပန္လွန္ပို႔ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္…။ ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ သာေၾကာင္းနာေၾကာင္းေလးေတြပါပဲ..။ အိမ္ကထြက္ရင္ မိုးမရြာတဲ႔ေန႔ေတြဆို ထီးယူသြားဖို႔အျမဲေမ့တတ္တဲ႔ ကၽြန္မကို မိုးခ်ိန္းသံၾကားတိုင္း မိုးဖြဲတိုင္း မိုးသက္ေလျပင္းက်တိုင္း သူစာပို႔ျပီးသတိေပးတတ္တယ္…။ အျပင္မွာမိုးေတြခ်ိန္းေနျပီ ထီးေရာပါသြားရဲ႔လား ဒီလက ႏႈတ္ဆက္မိုးရြာမွာမို႔ မိုးၾကီးႏိုင္တယ္ စသျဖင့္သူက မိုးေလ၀သခန္႔မွန္းတတ္တဲ႔ ပညာရွင္လိုလို ကၽြန္မကို ဂရုဏာေဒါေသာေလသံမ်ိဳးလိုလို စိုးရိမ္စိတ္ကေလးစြတ္ျပီး မွာတမ္းေခၽြေနတတ္တယ္…။ ေနပူရင္လည္း အျပင္မွာေနျပင္းတယ္ ထီးယူသြားဦး စသျဖင့္ ကၽြန္မအေပၚသူအေသးစိပ္ဂရုစိုက္တတ္တယ္...။ အျမဲတေစ ဂရုတစိုက္ရွိမႈကို မခံခဲ႔ဖူးသူမို႔ သူ႔အျပဳအမူေတြအေပၚ ကၽြန္မ ရူးသြပ္သာယာသြားမိတာ မဆန္းဘူးလို႔ထင္ပါတယ္...။ ခုေနာက္ဆံုး ထီးကေလးကၽြန္မဆီကိုျပန္ေရာက္လာခဲ႔တာ နည္းနည္းေတာ့ ထူးဆန္းတယ္လို႔ေျပာလို႔ရသလို ထူးလဲမထူးဆန္းပါဘူး….…။ ကၽြန္မေနတဲ႔အနားကို အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ျဖတ္သြားရင္း သူေရာက္လာခဲ႔တဲ႔ ညေနခင္းက ကၽြန္မနဲ႔သူျပန္ေတြ႔ျဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္…။ ကၽြန္မ သူေသာက္ဖို႔ေဆးဗူးေတြေပးရင္း သူနဲ႔လမ္းအတူေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ႔တယ္…။ အဲခ်ိန္မွာ မိုးရြာခ်လာလို႔ ကၽြန္မအိမ္အျပန္မိုးစိုမွာစိုးလို႔ ကၽြန္မကိုသူ အဲဒီထီးကေလးေပးလိုက္တယ္…။ ဒီလုိနဲ႔ပဲထီးကေလး ကၽြန္မဆီကို ျပန္ေရာက္လာခဲ႔တယ္….။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ထီးကေလးဟာ ကၽြန္မဆီမွာပဲ အျပီးပိုင္ရွိေနခဲ႔မလား သူ႔ဆီကုိျပန္ေရာက္သြားဦးမလားဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ တရားေသမသိႏိုင္ေသးဘူး….။ ကံၾကမၼာရဲ႔အဆံုးအျဖတ္တစ္ခုခုေတာ့ရွိလာလိမ္႔မယ္လို႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္…။ 


+မိုးေငြ႔+