မဲေဆာက္ဘက္မွာ
ျမ၀တီဘက္မွာ
ထက္ျမက္၀ါစြင့္
ပိေတာက္ပြင့္သည္
ပြင့္သည့္ပိေတာက္
ေအာက္ေမ့ၾကင္နာ
ေန ့စဥ္ေန ့တိုင္းပြင့္ေစခ်င္
ေန ့စဥ္ေန ့တိုင္းပြင့္ေစခ်င္
ေန ့စဥ္ေန ့တိုင္းပြင့္ေစခ်င္......။
(ဒီေန ့မနက္ မဲေဆာက္ဘက္မွာ
ထက္ျမက္၀ါစြင့္
ပိေတာက္ပြင့္သည္)
( **ပိေတာက္ခူးတဲ့
သမီးထူးေရ
ဦးဦးကိုလည္းတစ္ခက္ေလာက္တဲ
ပိေတာက္ေတြေန ့စဥ္ပြင့္ပါေစ
၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊
(မူရင္းဆို--ေအ၀မ္းတင္တင္လွ)
ေျခဆင္း။ ။ကိုယ္လာမယ္....ဆိုစကားဖြဲ ့လို ့..ဆိုထားခဲ့တဲ့.....ပိေတာက္ပြင့္ခ်ိန္...
ေမ်ွာ္ေနသူမယ္.....လက္ေရခ်ဳိးကာ..
.ၾကိဳ...ဆို..ေန...ပါ့..မယ္.....
အပိုဒ္-၁။ ။.(ပိေတာက္ပြင့္ရက္၀ယ္...ေမာင္လာေနက်ကြယ္.....ဥၾသေတြ.
.ေတးသီဖြဲ ့ရင္.. ေရာက္လာစျမဲကြယ္....ရာသီကာလရယ္...မိုးေနြ...ေဆာင္းမ်ားနွယ္...အေျပာင္းအေရႊ ့ သာ....မရွိပါရင္ကြယ္....အခ်ိန္ေတြတိုင္းမွာအျမဲ...ပိေတာက္ပြင့္ရက္ပဲ...ျဖစ္လို ့ ေနခ်င္တယ္...)၂
အပိုဒ္-၂--ဆို-- ။ေရ..ေျမ..ျခားလည္းကြယ္...လြမ္းစာေတြ..ေရးေစျခင္းျဖင့္တကယ္... မွာေခ်ြ..စကားမ်ားရယ္....သစၥာနြယ္..တန္းျမင့္..ေနသည့္နွယ္... ေမာင္ေရ..ဆက္ဆက္တကယ္..
.ေရာက္ေအာင္သာလွမ္းလာခဲ့ပါ့ကြယ္... ေဖာ္ေရြအျပဳံးနဲ ့ရယ္.....ဆီးကာသာ..ေစာင့္လို ့ၾကိဳပါ့မယ္....
အပိုဒ္-၃။ ။.ပိေတာက္...ပြင့္ရင္..ေမာင့္ကိုလာလမ္း..မွန္းဆရြယ္..ေမ်ွာ္ေနသူဘ၀ရယ္... ပန္း..ေရ..ေ၀းသည့္နွယ္................(ေၾသာ္......)..ပိေတာက္ေတြ...ေန ့စဥ္.. ပြင့္ပါေစ......ကြယ္.....
မွတ္ခ်က္။ ။အပိုဒ္-၁။အားျပန္ေၾကာ့ဆိုရန္။
ဤသီခ်င္းကိုဘယ္နွစ္ေက်ာ့ဘယ္နွစ္ခါဘယ္နွစ္လီဆိုမိေနမွန္းကိုလင္း(ယခု-ဦးေနလင္း) ျပန္လည္ျပီးမေရတြက္ခ်င္ေတာ့ပါေခ်။အလြမ္းေတြကိုစမ္းေရထဲေမ်ာရန္အသြား ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မဲေဆာက္ျမိဳ ့ရွိေသာင္ရင္းျမစ္ထဲတြင္အလြမ္းေတြ နစ္ျမဳပ္ေလာက္ေအာင္ျပည့္စုံလုံေလာက္ေသာပန္နီ(ေရ)ရွိမေနပါျပီ။ေရအစပ္တြင္ ဦးလင္းတစ္ေယာက္အၾကာၾကီးရပ္ေနသည္ကိုေတြ ့သျဖင့္ထိုင္းနယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ ့၀င္တစ္ဦးကလွမ္းေအာ္ကာထိုေနရာမွာရပ္မေနရဘူးဟုသတိေပးပါသည္။ သို ့နွင့္အလြမ္းစိတ္ေပါက္ေပါက္ျဖင့္ပိေတာက္ပင္ေအာက္သို ့အေရာက္တြင္ အေမာင္ခါခ်ဥ္ကအျငိဳးတၾကီးျဖင့္ကိုက္ခဲသျဖင့္*အ-အာ-အား*ဟုေအာ္ဟစ္ကာပိေတာက္ပင္ေအာက္မွ ေျပးထြက္ခဲ့ရျပန္ပါသည္။အျပင္ျပန္ေရာက္မွ
အၾကိဳအၾကားတြင္ယားသလိုလို၊နာသလိုလို ျဖစ္ေနသျဖင့္လက္ျဖင့္လွမ္းနိဴက္လိုက္ရာအားပါးပါး--ဒီေကာင္အေမာင္ခါခ်ဥ္သည္ ဦးလင္းကိုအေတာ္ျမင္ျပင္းကပ္ကပ္ျဖင့္အဓိကသည္အဓိက
တည္ရွိရာေနရာကိုအသားနီရဲသြားေအာင္တြယ္ကိုက္ထားတာကို ျမင္ရပါသည္။
အလိုေလး....အလြမ္းေပါၚကိုခါခ်ဥ္(အဲေလ)အနာဆင့္ပါေလသတတ္။ ၊
၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊
+ကိုကို(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)+
(လြန္ခဲ့ေသာအနွစ္၃၀ေက်ာ္ဆီကအလြမ္းနဲ ့ ပိေတာက္ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ဆီ')
မဲေဆာက္ဘက္မွာ
ျမ၀တီဘက္မွာ
ထက္ျမက္၀ါစြင့္
ပိေတာက္ပြင့္သည္
ပြင့္သည့္ပိေတာက္
ေအာက္ေမ့ၾကင္နာ
ေန ့စဥ္ေန ့တိုင္းပြင့္ေစခ်င္
ေန ့စဥ္ေန ့တိုင္းပြင့္ေစခ်င္
ေန ့စဥ္ေန ့တိုင္းပြင့္ေစခ်င္......။
(ဒီေန ့မနက္ မဲေဆာက္ဘက္မွာ
ထက္ျမက္၀ါစြင့္
ပိေတာက္ပြင့္သည္)
( **ပိေတာက္ခူးတဲ့
သမီးထူးေရ
ဦးဦးကိုလည္းတစ္ခက္ေလာက္တဲ
ပိေတာက္ေတြေန ့စဥ္ပြင့္ပါေစ
၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊
(မူရင္းဆို--ေအ၀မ္းတင္တင္လွ)
ေျခဆင္း။ ။ကိုယ္လာမယ္....ဆိုစကားဖြဲ ့လို ့..ဆိုထားခဲ့တဲ့.....ပိေတာက္ပြင့္ခ်ိန္...
ေမ်ွာ္ေနသူမယ္.....လက္ေရခ်ဳိးကာ..
.ၾကိဳ...ဆို..ေန...ပါ့..မယ္.....
အပိုဒ္-၁။ ။.(ပိေတာက္ပြင့္ရက္၀ယ္...ေမာင္လာေနက်ကြယ္.....ဥၾသေတြ.
.ေတးသီဖြဲ ့ရင္.. ေရာက္လာစျမဲကြယ္....ရာသီကာလရယ္...မိုးေနြ...ေဆာင္းမ်ားနွယ္...အေျပာင္းအေရႊ ့ သာ....မရွိပါရင္ကြယ္....အခ်ိန္ေတြတိုင္းမွာအျမဲ...ပိေတာက္ပြင့္ရက္ပဲ...ျဖစ္လို ့ ေနခ်င္တယ္...)၂
အပိုဒ္-၂--ဆို-- ။ေရ..ေျမ..ျခားလည္းကြယ္...လြမ္းစာေတြ..ေရးေစျခင္းျဖင့္တကယ္... မွာေခ်ြ..စကားမ်ားရယ္....သစၥာနြယ္..တန္းျမင့္..ေနသည့္နွယ္... ေမာင္ေရ..ဆက္ဆက္တကယ္..
.ေရာက္ေအာင္သာလွမ္းလာခဲ့ပါ့ကြယ္... ေဖာ္ေရြအျပဳံးနဲ ့ရယ္.....ဆီးကာသာ..ေစာင့္လို ့ၾကိဳပါ့မယ္....
အပိုဒ္-၃။ ။.ပိေတာက္...ပြင့္ရင္..ေမာင့္ကိုလာလမ္း..မွန္းဆရြယ္..ေမ်ွာ္ေနသူဘ၀ရယ္... ပန္း..ေရ..ေ၀းသည့္နွယ္................(ေၾသာ္......)..ပိေတာက္ေတြ...ေန ့စဥ္.. ပြင့္ပါေစ......ကြယ္.....
မွတ္ခ်က္။ ။အပိုဒ္-၁။အားျပန္ေၾကာ့ဆိုရန္။
ဤသီခ်င္းကိုဘယ္နွစ္ေက်ာ့ဘယ္နွစ္ခါဘယ္နွစ္လီဆိုမိေနမွန္းကိုလင္း(ယခု-ဦးေနလင္း) ျပန္လည္ျပီးမေရတြက္ခ်င္ေတာ့ပါေခ်။အလြမ္းေတြကိုစမ္းေရထဲေမ်ာရန္အသြား ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မဲေဆာက္ျမိဳ ့ရွိေသာင္ရင္းျမစ္ထဲတြင္အလြမ္းေတြ နစ္ျမဳပ္ေလာက္ေအာင္ျပည့္စုံလုံေလာက္ေသာပန္နီ(ေရ)ရွိမေနပါျပီ။ေရအစပ္တြင္ ဦးလင္းတစ္ေယာက္အၾကာၾကီးရပ္ေနသည္ကိုေတြ ့သျဖင့္ထိုင္းနယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ ့၀င္တစ္ဦးကလွမ္းေအာ္ကာထိုေနရာမွာရပ္မေနရဘူးဟုသတိေပးပါသည္။ သို ့နွင့္အလြမ္းစိတ္ေပါက္ေပါက္ျဖင့္ပိေတာက္ပင္ေအာက္သို ့အေရာက္တြင္ အေမာင္ခါခ်ဥ္ကအျငိဳးတၾကီးျဖင့္ကိုက္ခဲသျဖင့္*အ-အာ-အား*ဟုေအာ္ဟစ္ကာပိေတာက္ပင္ေအာက္မွ ေျပးထြက္ခဲ့ရျပန္ပါသည္။အျပင္ျပန္ေရာက္မွ
အၾကိဳအၾကားတြင္ယားသလိုလို၊နာသလိုလို ျဖစ္ေနသျဖင့္လက္ျဖင့္လွမ္းနိဴက္လိုက္ရာအားပါးပါး--ဒီေကာင္အေမာင္ခါခ်ဥ္သည္ ဦးလင္းကိုအေတာ္ျမင္ျပင္းကပ္ကပ္ျဖင့္အဓိကသည္အဓိက
တည္ရွိရာေနရာကိုအသားနီရဲသြားေအာင္တြယ္ကိုက္ထားတာကို ျမင္ရပါသည္။
အလိုေလး....အလြမ္းေပါၚကိုခါခ်ဥ္(အဲေလ)အနာဆင့္ပါေလသတတ္။ ၊
၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊
+ကိုကို(ရန္ကုန္တကၠသိုလ္)+
No comments:
Post a Comment