>
(ကဲ......ေန ့စားခ(၃၀၀)ဘတ္နီးပါးရတဲ့
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တာ့ခ္ခရုိင္ကအင္မတန္ရွားရွားပါးပါး
သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံ
လုပ္သားအခ်ဳိ ့တို ့ေရ......ေဟာဒါကအစိမ္းေရာင္ယာယီ
အေထာက္အထားပတ္စ္ပို ့စာအုပ္ပဲဗ်။)
**ျမန္မာလုပ္သားေတြအၾကား
ကြင္းဆင္းလႈပ္ရွား
အျပဳးံစကားဆို
ပညာေပးလိုတာေပး
ေအးဗ်...ဒါကဟုတ္တယ္
ဟင့္အင္း...ဒါေတာ့မဟုတ္ဘူး
မူးေနသူကိုလည္းေခ်ာ့ေမာ့ေျဖာင္းဖ်
အထအနေကာက္သူကိုလည္းေအးေဆးရွင္းျပနဲ ့
သူတို ့ရဲ ့လူထုစည္းရုံးေရးတည္ေဆာက္ပုံ
မယုံနိူင္ေလာက္ေအာင္ေရွ ့ဆက္ေနဆဲပါပဲ...**
(ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာျမန္မာလုပ္သားဦးေရလြန္စြာနည္းပါးသြားတဲ့၊ပခါးးမိုင္ေက်းရြာမွာ
ေတြ ့ရတဲ့လူထုစည္းရုံးေရးမွဴးေတြပါ။
ဆရာထိုက္သူေအာင္-ဆရာေဌးလြင္-ဆရာမိုး)
(ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာယခုတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္စိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့
အာလူးစိုက္ခင္း)
ေဟ့....ဓူ၀ံေရ(ထိုက္သူေအာင္)ေရ...ကိုေဌးလြင္ေရ..။ဒီကေန ့မဲေဆာက္ျမိဳ ့ေတာင္
ဘက္ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲကျမန္မာလုပ္သားေတြအၾကားကြင္းဆင္းလႈပ္ရွား
ရတာအေကာင္းစားဆိုေပမယ့္ခ်ဳိင္ ့ေတြထဲ၊လမ္းၾကမ္းေတြထဲ
ဆိုင္ကယ္စီးရတာမ်ားလို ့ခါးေတာ့အနာသားကြာ။
(ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာျမန္မာလုပ္သားဦးေရလြန္စြာနည္းပါးသြားတဲ့ပခါးေကာင္ရြာမွာ)
(ေန ့စားခ၂၀၀ဘတ္၊အခ်ိန္ပို၁နာရီ၃၀ဘတ္ေပးတယ္။
ေနစရာအိမ္ခန္း။လ်ွပ္စစ္မီး၊ေရအခမဲ့။ျမန္မာ
လုပ္သားေတြရဲ ့
ကေလးေတြကိုေက်ာင္းစရိတ္ပါေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ ့
အင္မတန္ရွားပါးတဲ့သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံ-ျမန္မာလုပ္သားအိ္မ္တန္းလ်ား)
ကဲ......ေန ့စားခ(၃၀၀)ဘတ္နီးပါးရတဲ့
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တာ့ခ္ခရုိင္ကအင္မတန္ရွားရွားပါးပါး
သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံ
လုပ္သားအခ်ဳိ ့တို ့ေရ......ေဟာဒါကအစိမ္းေရာင္ယာယီ
အေထာက္အထားပတ္စ္ပို ့စာအုပ္ပဲဗ်..လို ့ဒို ့ဆရာတပည့္၃ဦး..ခပ္ျမဴးျမဴးကေလး
ေဆြးေနြးခဲ့ၾကတယ္ေနာ္။
သူတို ့သူေဌးကဓာတ္ပုံရုိက္တာ၊လူစုတာမၾကိဳက္လို ့
လူအမ်ားၾကီးစုဖြဲ ့မေျပာခဲ့ရေပမယ့္တစ္ခန္းခ်င္းလိုက္ေျပာေတာ့ေကာ
အလုပ္မျဖစ္ဘူးလားကြာ။အခ်ိန္ေတာ့ပိုေပးရတာေပါ့ေလ။
ဆရာမိုးဆိုလိုတာကအလုပ္ျဖစ္ဖို ့ကအဓိကပဲေလ။
ဟေကာင္ရ...အရင္၂၀၀၃-၂၀၀၄တုန္းကမင္းမေရာက္ေသးဘူး။
ငါနဲ ့ကိုေနာင္(ယခု-ၾသစေၾတလ်)၊ျပဳးံခ်ဳိဳ(ယခု-အေမရိကန္)၊ေအးၾကဴ(ယခု-အေမရိကန္)တို ့ဟာအဲဒီတုန္းကလမ္းေတာင္ေကာင္းေကာင္းမေပါက္ေသးလည္း
ေတာစီးဆိုင္ကယ္ေတြနဲအဲဒီတုန္းကလိေမၼာ္ျခံေတြေပါ့ကြာ။အဲဒီေနရာ
ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာလိေမၼာ္တေခတ္ထခဲ့တာ၂၀၀၆ခုနွစ္အထိပဲကြ။ေစာေစာကေျပာတဲ့
ငါတို ့ရဲေဘာ္တစ္သိုက္ဟာအရင္၂၀၀၃-၂၀၀၄တုန္းကလိေမၼာ္ျခံေတြဆီ
အတူခ်ီတက္ခဲ့ၾကတာေပါ့ကြာ။
အခုေတာ့ ့လိေမၼာ္ေတြဟာ၂၀၀၇ေလာက္ကစျပီးေခတ္တုန္းလို ့ဒီေနရာမွာ
သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံျဖစ္သြားျပီကြ။အံမယ္...အံမယ္သူေဌးက
ေန ့စားခ(၂၀၀)ဘတ္၊အခ်ိန္ပို၁နာရီ
၃၀ဘတ္ေပးတယ္တဲ့။
ေနစရာအိမ္ခန္း။လ်ွပ္စစ္မီး၊ေရအခမဲ့တဲ့။ျမန္မာလုပ္သားေတြရဲ ့
ကေလးေတြကိုေက်ာင္းစရိတ္ပါေထာက္ပံ့ေပးေနသတဲ ့ကြ။ဒီေတာ့ေန ့စားခ(၃၀၀)
ဘတ္ေပးေနတဲ့သေဘာမ်ဳိးပဲေလ။
အင္မတန္ရွားပါးတဲ့သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံတစ္ခုပဲေဟ့။
ေအး..အေရးၾကီးတာတစ္ခုကမင္းတို ့
ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲမွာျမန္မာလုပ္သားေတြ
ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းေနတာပဲကြ။ျပန္လာၾကမွာပါလို ့ေယဘုယ်
စကားမဆိုေလနဲ
့ငါ့လူ။အရင္ကလို ့ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲမွာျမန္မာေရႊ ့ေျပာင္းလုပ္သားအေရအတြက္
၇ေသာင္းခန္ ့ဆိုရင္ငါကအခုမရွိပါဘူးလို ့အတပ္ေျပာမယ္ေဟ့။အခုရွိလွ၅ေသာင္းပဲကြ။
့ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲမွာေလာက္ေလာက္လားလားျမန္မာေရႊ ့ေျပာင္းလုပ္သား
အေရအတြက္မ်ားျပားတဲ့ဘန္ရာမဲလိုဆာဟာမစ္တိုက္နယ္(ျမန္မာတို ့အေခါၚ-၄၈ကီလို)၊အပိုင္ရာေခလစီရင္စု(ျမန္မာတို ့အေခါ-၄၄ကီလို)၊ဆီခိုထိုင္းရြာ(ျမန္မာတို ့
အေခါၚ-၃၃၊၃၄၊၃၅၊၃၆ကီလို)၊ပခါးမိုင္ရြာ၊ပါ၀ိုင္ရြာ၊ပခါးေကာင္ရြာ၊
ေခ်ာင့္ခက္ျမိဳ ့နယ္ခြဲ(စအို)၊ေမာ္ကဲရြာ၊ေမာ္လီခ်ဳိင္းရြာ
၊ေခ်ာင့္ခက္တိုက္နယ္..
စတာေတြကိုဆရာမိုးဒီ၁လ-၂လထဲမွာလိုက္ၾကည့္ျပီးျပီ။ထိုင္းစစ္တပ္ဖမ္းမွာေၾကာက္လို ့ဆိုျပီးထိုင္းေရာ၊
ခြန္မုံ((ျမန္မာတို ့အေခါၚ-ေမ်ွာ့)လုပ္ငန္းရွင္ေတြကလုပ္အားခေစ်းေပါေပမယ့္လည္း
သူ ့လုပ္ငန္းခြင္မွာေရာ၊သူ ပိုင္ေျမေနရာမွာပါျမန္မာစိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္သားေတြကို
အရင္ကလိုမ်ားမ်ားမထားရဲေတာ့ဘူးကြ။ဒီေတာ့ေနာက္က်တဲ့ေျခေထာက္
ေဂ်းလ္(Jail)ေအာင္းေပါက္ဆိုျပီး
တခ်ုိးထဲျပည္ေတာ္ျပန္လစ္ေျပးၾကတာေတြ။တခ်ဳိ ့က
မဲေဆာက္ျမိဳ ့နယ္၊အုန္းဖန္ျမိဳ ့နယ္၊ကန္ဖယ္ဖက္ခရုိင္ဘက္ကိုေရႊ ့ေျပာင္းသြားၾကတာကို
ဆရာမိုးကာယကံရွင္တခ်ဳိ ့ဆိကနားဆတ္ဆတ္ၾကားေရာ၊မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ ့
ပါသိျမင္ခဲ့ျပိးျပီကြ။.
ဒီေတာ့ကာလက္ရွိမွာသူတို ့တဲအိမ္ေတြအခုခပ္ၾကဲၾကဲပဲရွိေတာ့တာကိုမင္းျမင္ရမွာပါ။
(မဲေဆာက္ျမိဳ ့ေတာင္ဘက္ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွ
ျမန္မာစိုက္ပ်ဳိးေရးအလုပ္သမားေတြရဲ ့ ့တဲအိမ္စု)
ေအး..စကားေကာင္းေနလိုက္တာ၊ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာေန ့စားခက(၁၀၀-၁၂၀-၁၄၀-
၁၅၀)ဘတ္စသျဖင့္အစားစားပဲေနာ္။အဲ...ဘန္ရာမဲလိုဆာဟာမစ္တိုက္နယ္ဘက္က
အင္မတန္ရွားပါးတဲ့သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံတစ္ခုကေတာ့ျခြင္းခ်က္အေနနဲ ့
ေန ့စားခ(၂၀၀)ဘတ္၊အိုတီ၁နာရီ၃၀ဘတ္၊ေရ၊မီး၊အိမ္ခန္း၊ကေလးေက်ာင္းစရိတ္
အားလုံးအခမဲ့ဆိုေတာ့ထိုင္းဥပေဒအတိုင္းေန ့စားခ(၃၀၀)ဘတ္နီးပါးရတဲ့
သေဘာေပါ့ကြာ။
ေဟ့..ေဟ့..ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ ့က်န္သြားဦးမယ္။ဒီေဒသကဘာေတြစိုက္လို
့စိုက္ပ်ဳိးေရးေဒသလို ့ေခါၚၾကတာလဲဟုတ္စ။
အသီးအနွံစားပင္ေတြစိုက္တယ္။ဥပမာ(တနွစ္ပတ္လုံးစိုက္ပ်ဳိးသီးနွံေတြျဖစ္ၾကတဲ့--
မုန္လာ၊ေလြ ့(မုန္ညွင္းတစ္မ်ဳိး)၊သရက္၊မာလကာ၊သေဘာံ၊ပေလာပီနံ၊သိပၸံနည္းက်
သခြား၊ခရမ္းခ်ဥၤ၊သိပၸံနည္းက်၊ျငဳပ္၊ေျပာင္း၊ၾကံ၊စပါး)စတာေတြစိုက္ၾကတယ္။
ရာသီေပါၚသီးနွံေတြျဖစ္ၾကတဲ့(အာလူး၊ကိုက္လန္၊ၾကက္သြန္နီ၊ၾကက္သြန္ျဖဴ၊၊ျငဳပ္)
စတာေတြစိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့တစ္ခါ....ကုလားပန္း(ေခါၚ)ေရႊဒဂါံးပန္း၊နွင္းဆီပန္း၊ေအာင္သေျပပန္း၊
ဂႏၶမာပန္း၊ေဇာ္စိမ္း၊ေဇာ္က်ား၊ကစ္စ္မီ..စတဲ့စီးပြားျဖစ္ပန္းစိုက္တာေတြ
လည္းရွိတယ္။
ကဲဗ်ာ...ဒီဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ကိုဘယ္လိုသြားရမလဲ။ပထ၀ီအညႊန္းေလးေပးပါဦး
ဟုတ္စ။
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မဲေဆာက္ျမိဳ ့ရဲ ့ေတာင္ဘက္ကိုခ်ီတက္ပါ။မဲေဆာက္ျမိဳ ့နယ္
နယ္နိမိတ္အဆုံးၾကယ္ဒီခို ့တိုက္နယ္ဆိုတာကမဲေဆာက္ျမိဳ ့ကေန(၂၇-၂၈-၂၉)
ကီလိုမီတာအကြာအေ၀းရွိတယ္။ျပီးရင္ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ေခ်ာင့္ခက္ျမိဳ ့နယ္ခြဲ(စအို)
အပိုင္နူကလီေက်းရြာထဲကို၀င္လာမယ္။
ျပီးရင္စအိုလမ္းဆုံ(၃၂ကီလိုမီတာ)ကိုေရာက္မယ္။မဲေဆာက္ျမိဳ ့ကလာရင္
ညာဘက္အတိုင္းလိုက္သြားရင္ေနာက္ထပ္၁၈ကီလိုမိတာအကြာမွာ
ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲ ေရာက္မယ္။
မဲေဆာက္ျမိဳ ့ဘက္ကလာျပီးဘယ္ဘက္ကိုသြားရင္(အုန္းဖန္လမ္းမၾကီး
အတိုင္း)ဆက္ခဲ့ရင္ျမန္မာေတြအလြယ္ေခါၚေနၾကတဲ့မူရင္းေက်းရြာနာမည္ေတြ
မဟုတ္တဲ့(၃၄၊၃၅၊၃၆၊၃၇၊၃၉၊၄၂၊၄၄၊၄၈)သသျဖင့္ေရာက္မယ္။၈၃ကီလိုမီတာ
အကြာအေ၀းမွာ*အုံးျဗန္*ဒုကၡသည္စခန္းရွိတယ္။ဒါဟာလည္း.ဒီဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္
အပိုင္ထဲမွာပါပဲ။
.ဒီဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ဟာအခုအခါမွာျမန္မာေရႊ ့ေျပာင္းလုပ္သားအေရအတြက္
ရွိလွမွ၅ေသာင္းေလာက္ပါပဲ။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
+'ဒီလ််ွပ္စီး+
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
;>>
+'ဒီလ််ွပ္စီး+
(ကဲ......ေန ့စားခ(၃၀၀)ဘတ္နီးပါးရတဲ့
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တာ့ခ္ခရုိင္ကအင္မတန္ရွားရွားပါးပါး
သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံ
လုပ္သားအခ်ဳိ ့တို ့ေရ......ေဟာဒါကအစိမ္းေရာင္ယာယီ
အေထာက္အထားပတ္စ္ပို ့စာအုပ္ပဲဗ်။)
**ျမန္မာလုပ္သားေတြအၾကား
ကြင္းဆင္းလႈပ္ရွား
အျပဳးံစကားဆို
ပညာေပးလိုတာေပး
ေအးဗ်...ဒါကဟုတ္တယ္
ဟင့္အင္း...ဒါေတာ့မဟုတ္ဘူး
မူးေနသူကိုလည္းေခ်ာ့ေမာ့ေျဖာင္းဖ်
အထအနေကာက္သူကိုလည္းေအးေဆးရွင္းျပနဲ ့
သူတို ့ရဲ ့လူထုစည္းရုံးေရးတည္ေဆာက္ပုံ
မယုံနိူင္ေလာက္ေအာင္ေရွ ့ဆက္ေနဆဲပါပဲ...**
(ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာျမန္မာလုပ္သားဦးေရလြန္စြာနည္းပါးသြားတဲ့၊ပခါးးမိုင္ေက်းရြာမွာ
ေတြ ့ရတဲ့လူထုစည္းရုံးေရးမွဴးေတြပါ။
ဆရာထိုက္သူေအာင္-ဆရာေဌးလြင္-ဆရာမိုး)
(ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာယခုတြင္တြင္က်ယ္က်ယ္စိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့
အာလူးစိုက္ခင္း)
ေဟ့....ဓူ၀ံေရ(ထိုက္သူေအာင္)ေရ...ကိုေဌးလြင္ေရ..။ဒီကေန ့မဲေဆာက္ျမိဳ ့ေတာင္
ဘက္ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲကျမန္မာလုပ္သားေတြအၾကားကြင္းဆင္းလႈပ္ရွား
ရတာအေကာင္းစားဆိုေပမယ့္ခ်ဳိင္ ့ေတြထဲ၊လမ္းၾကမ္းေတြထဲ
ဆိုင္ကယ္စီးရတာမ်ားလို ့ခါးေတာ့အနာသားကြာ။
(ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာျမန္မာလုပ္သားဦးေရလြန္စြာနည္းပါးသြားတဲ့ပခါးေကာင္ရြာမွာ)
(ေန ့စားခ၂၀၀ဘတ္၊အခ်ိန္ပို၁နာရီ၃၀ဘတ္ေပးတယ္။
ေနစရာအိမ္ခန္း။လ်ွပ္စစ္မီး၊ေရအခမဲ့။ျမန္မာ
လုပ္သားေတြရဲ ့
ကေလးေတြကိုေက်ာင္းစရိတ္ပါေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ ့
အင္မတန္ရွားပါးတဲ့သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံ-ျမန္မာလုပ္သားအိ္မ္တန္းလ်ား)
ကဲ......ေန ့စားခ(၃၀၀)ဘတ္နီးပါးရတဲ့
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တာ့ခ္ခရုိင္ကအင္မတန္ရွားရွားပါးပါး
သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံ
လုပ္သားအခ်ဳိ ့တို ့ေရ......ေဟာဒါကအစိမ္းေရာင္ယာယီ
အေထာက္အထားပတ္စ္ပို ့စာအုပ္ပဲဗ်..လို ့ဒို ့ဆရာတပည့္၃ဦး..ခပ္ျမဴးျမဴးကေလး
ေဆြးေနြးခဲ့ၾကတယ္ေနာ္။
သူတို ့သူေဌးကဓာတ္ပုံရုိက္တာ၊လူစုတာမၾကိဳက္လို ့
လူအမ်ားၾကီးစုဖြဲ ့မေျပာခဲ့ရေပမယ့္တစ္ခန္းခ်င္းလိုက္ေျပာေတာ့ေကာ
အလုပ္မျဖစ္ဘူးလားကြာ။အခ်ိန္ေတာ့ပိုေပးရတာေပါ့ေလ။
ဆရာမိုးဆိုလိုတာကအလုပ္ျဖစ္ဖို ့ကအဓိကပဲေလ။
ဟေကာင္ရ...အရင္၂၀၀၃-၂၀၀၄တုန္းကမင္းမေရာက္ေသးဘူး။
ငါနဲ ့ကိုေနာင္(ယခု-ၾသစေၾတလ်)၊ျပဳးံခ်ဳိဳ(ယခု-အေမရိကန္)၊ေအးၾကဴ(ယခု-အေမရိကန္)တို ့ဟာအဲဒီတုန္းကလမ္းေတာင္ေကာင္းေကာင္းမေပါက္ေသးလည္း
ေတာစီးဆိုင္ကယ္ေတြနဲအဲဒီတုန္းကလိေမၼာ္ျခံေတြေပါ့ကြာ။အဲဒီေနရာ
ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာလိေမၼာ္တေခတ္ထခဲ့တာ၂၀၀၆ခုနွစ္အထိပဲကြ။ေစာေစာကေျပာတဲ့
ငါတို ့ရဲေဘာ္တစ္သိုက္ဟာအရင္၂၀၀၃-၂၀၀၄တုန္းကလိေမၼာ္ျခံေတြဆီ
အတူခ်ီတက္ခဲ့ၾကတာေပါ့ကြာ။
အခုေတာ့ ့လိေမၼာ္ေတြဟာ၂၀၀၇ေလာက္ကစျပီးေခတ္တုန္းလို ့ဒီေနရာမွာ
သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံျဖစ္သြားျပီကြ။အံမယ္...အံမယ္သူေဌးက
ေန ့စားခ(၂၀၀)ဘတ္၊အခ်ိန္ပို၁နာရီ
၃၀ဘတ္ေပးတယ္တဲ့။
ေနစရာအိမ္ခန္း။လ်ွပ္စစ္မီး၊ေရအခမဲ့တဲ့။ျမန္မာလုပ္သားေတြရဲ ့
ကေလးေတြကိုေက်ာင္းစရိတ္ပါေထာက္ပံ့ေပးေနသတဲ ့ကြ။ဒီေတာ့ေန ့စားခ(၃၀၀)
ဘတ္ေပးေနတဲ့သေဘာမ်ဳိးပဲေလ။
အင္မတန္ရွားပါးတဲ့သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံတစ္ခုပဲေဟ့။
ေအး..အေရးၾကီးတာတစ္ခုကမင္းတို ့
ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲမွာျမန္မာလုပ္သားေတြ
ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းေနတာပဲကြ။ျပန္လာၾကမွာပါလို ့ေယဘုယ်
စကားမဆိုေလနဲ
့ငါ့လူ။အရင္ကလို ့ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲမွာျမန္မာေရႊ ့ေျပာင္းလုပ္သားအေရအတြက္
၇ေသာင္းခန္ ့ဆိုရင္ငါကအခုမရွိပါဘူးလို ့အတပ္ေျပာမယ္ေဟ့။အခုရွိလွ၅ေသာင္းပဲကြ။
့ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲမွာေလာက္ေလာက္လားလားျမန္မာေရႊ ့ေျပာင္းလုပ္သား
အေရအတြက္မ်ားျပားတဲ့ဘန္ရာမဲလိုဆာဟာမစ္တိုက္နယ္(ျမန္မာတို ့အေခါၚ-၄၈ကီလို)၊အပိုင္ရာေခလစီရင္စု(ျမန္မာတို ့အေခါ-၄၄ကီလို)၊ဆီခိုထိုင္းရြာ(ျမန္မာတို ့
အေခါၚ-၃၃၊၃၄၊၃၅၊၃၆ကီလို)၊ပခါးမိုင္ရြာ၊ပါ၀ိုင္ရြာ၊ပခါးေကာင္ရြာ၊
ေခ်ာင့္ခက္ျမိဳ ့နယ္ခြဲ(စအို)၊ေမာ္ကဲရြာ၊ေမာ္လီခ်ဳိင္းရြာ
၊ေခ်ာင့္ခက္တိုက္နယ္..
စတာေတြကိုဆရာမိုးဒီ၁လ-၂လထဲမွာလိုက္ၾကည့္ျပီးျပီ။ထိုင္းစစ္တပ္ဖမ္းမွာေၾကာက္လို ့ဆိုျပီးထိုင္းေရာ၊
ခြန္မုံ((ျမန္မာတို ့အေခါၚ-ေမ်ွာ့)လုပ္ငန္းရွင္ေတြကလုပ္အားခေစ်းေပါေပမယ့္လည္း
သူ ့လုပ္ငန္းခြင္မွာေရာ၊သူ ပိုင္ေျမေနရာမွာပါျမန္မာစိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္သားေတြကို
အရင္ကလိုမ်ားမ်ားမထားရဲေတာ့ဘူးကြ။ဒီေတာ့ေနာက္က်တဲ့ေျခေထာက္
ေဂ်းလ္(Jail)ေအာင္းေပါက္ဆိုျပီး
တခ်ုိးထဲျပည္ေတာ္ျပန္လစ္ေျပးၾကတာေတြ။တခ်ဳိ ့က
မဲေဆာက္ျမိဳ ့နယ္၊အုန္းဖန္ျမိဳ ့နယ္၊ကန္ဖယ္ဖက္ခရုိင္ဘက္ကိုေရႊ ့ေျပာင္းသြားၾကတာကို
ဆရာမိုးကာယကံရွင္တခ်ဳိ ့ဆိကနားဆတ္ဆတ္ၾကားေရာ၊မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ ့
ပါသိျမင္ခဲ့ျပိးျပီကြ။.
ဒီေတာ့ကာလက္ရွိမွာသူတို ့တဲအိမ္ေတြအခုခပ္ၾကဲၾကဲပဲရွိေတာ့တာကိုမင္းျမင္ရမွာပါ။
(မဲေဆာက္ျမိဳ ့ေတာင္ဘက္ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွ
ျမန္မာစိုက္ပ်ဳိးေရးအလုပ္သမားေတြရဲ ့ ့တဲအိမ္စု)
ေအး..စကားေကာင္းေနလိုက္တာ၊ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္မွာေန ့စားခက(၁၀၀-၁၂၀-၁၄၀-
၁၅၀)ဘတ္စသျဖင့္အစားစားပဲေနာ္။အဲ...ဘန္ရာမဲလိုဆာဟာမစ္တိုက္နယ္ဘက္က
အင္မတန္ရွားပါးတဲ့သိပၸံနည္းက်စိုက္ပ်ဳိးေရးျခံတစ္ခုကေတာ့ျခြင္းခ်က္အေနနဲ ့
ေန ့စားခ(၂၀၀)ဘတ္၊အိုတီ၁နာရီ၃၀ဘတ္၊ေရ၊မီး၊အိမ္ခန္း၊ကေလးေက်ာင္းစရိတ္
အားလုံးအခမဲ့ဆိုေတာ့ထိုင္းဥပေဒအတိုင္းေန ့စားခ(၃၀၀)ဘတ္နီးပါးရတဲ့
သေဘာေပါ့ကြာ။
ေဟ့..ေဟ့..ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ ့က်န္သြားဦးမယ္။ဒီေဒသကဘာေတြစိုက္လို
့စိုက္ပ်ဳိးေရးေဒသလို ့ေခါၚၾကတာလဲဟုတ္စ။
အသီးအနွံစားပင္ေတြစိုက္တယ္။ဥပမာ(တနွစ္ပတ္လုံးစိုက္ပ်ဳိးသီးနွံေတြျဖစ္ၾကတဲ့--
မုန္လာ၊ေလြ ့(မုန္ညွင္းတစ္မ်ဳိး)၊သရက္၊မာလကာ၊သေဘာံ၊ပေလာပီနံ၊သိပၸံနည္းက်
သခြား၊ခရမ္းခ်ဥၤ၊သိပၸံနည္းက်၊ျငဳပ္၊ေျပာင္း၊ၾကံ၊စပါး)စတာေတြစိုက္ၾကတယ္။
ရာသီေပါၚသီးနွံေတြျဖစ္ၾကတဲ့(အာလူး၊ကိုက္လန္၊ၾကက္သြန္နီ၊ၾကက္သြန္ျဖဴ၊၊ျငဳပ္)
စတာေတြစိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့တစ္ခါ....ကုလားပန္း(ေခါၚ)ေရႊဒဂါံးပန္း၊နွင္းဆီပန္း၊ေအာင္သေျပပန္း၊
ဂႏၶမာပန္း၊ေဇာ္စိမ္း၊ေဇာ္က်ား၊ကစ္စ္မီ..စတဲ့စီးပြားျဖစ္ပန္းစိုက္တာေတြ
လည္းရွိတယ္။
ကဲဗ်ာ...ဒီဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ကိုဘယ္လိုသြားရမလဲ။ပထ၀ီအညႊန္းေလးေပးပါဦး
ဟုတ္စ။
ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မဲေဆာက္ျမိဳ ့ရဲ ့ေတာင္ဘက္ကိုခ်ီတက္ပါ။မဲေဆာက္ျမိဳ ့နယ္
နယ္နိမိတ္အဆုံးၾကယ္ဒီခို ့တိုက္နယ္ဆိုတာကမဲေဆာက္ျမိဳ ့ကေန(၂၇-၂၈-၂၉)
ကီလိုမီတာအကြာအေ၀းရွိတယ္။ျပီးရင္ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ေခ်ာင့္ခက္ျမိဳ ့နယ္ခြဲ(စအို)
အပိုင္နူကလီေက်းရြာထဲကို၀င္လာမယ္။
ျပီးရင္စအိုလမ္းဆုံ(၃၂ကီလိုမီတာ)ကိုေရာက္မယ္။မဲေဆာက္ျမိဳ ့ကလာရင္
ညာဘက္အတိုင္းလိုက္သြားရင္ေနာက္ထပ္၁၈ကီလိုမိတာအကြာမွာ
ဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ထဲ ေရာက္မယ္။
မဲေဆာက္ျမိဳ ့ဘက္ကလာျပီးဘယ္ဘက္ကိုသြားရင္(အုန္းဖန္လမ္းမၾကီး
အတိုင္း)ဆက္ခဲ့ရင္ျမန္မာေတြအလြယ္ေခါၚေနၾကတဲ့မူရင္းေက်းရြာနာမည္ေတြ
မဟုတ္တဲ့(၃၄၊၃၅၊၃၆၊၃၇၊၃၉၊၄၂၊၄၄၊၄၈)သသျဖင့္ေရာက္မယ္။၈၃ကီလိုမီတာ
အကြာအေ၀းမွာ*အုံးျဗန္*ဒုကၡသည္စခန္းရွိတယ္။ဒါဟာလည္း.ဒီဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္
အပိုင္ထဲမွာပါပဲ။
.ဒီဖုတ္ဖရာ့ျမိဳ ့နယ္ဟာအခုအခါမွာျမန္မာေရႊ ့ေျပာင္းလုပ္သားအေရအတြက္
ရွိလွမွ၅ေသာင္းေလာက္ပါပဲ။
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
+'ဒီလ််ွပ္စီး+
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
;>>
+'ဒီလ််ွပ္စီး+
No comments:
Post a Comment