>
ဘက္စ္ကား ေမာင္းတဲ့အလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးလာခဲ့သည္မွာ ခုဆိုရင္ ၁၂ႏွစ္ေက ်ာ္ခဲ့ပါျပီ။ က ်ေနာ ္ရဲ႕ ပံုမွန္အလုပ္ခ်ိန္ကိုေတာ့ ညေနပိုင္း အလုပ္ခ်ိန္ယူထားသျဖင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ ညဥ့္နက္တဲ့ ညပိုင္းအခ်ိန္ပါပဲ။ က ်ေနာ ့္အတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပင္မဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းေလး ျဖစ္သြားခဲ့တဲ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ အမွတ္တရေလးကိုေတာ့ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီေန႕က စေနေန႕ ည က ်ေနာ ္အိမ္ျပန္ခ်ိန္မွာေပါ့.............။
ညဥ့္နက္ေနျပီး ဆိုေပမဲ့လည္း ျပန္ေနက ်ျဖစ္တဲ့ က ်ေနာ ္အတြက္ေတာ့
ဘာမွ မထူးျခားသလိုပါပဲ။ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ဆိုပင္မဲ့ ေအးေဆးေနတဲ့ အရသာကိုေတာ့ က ်ေနာ ္ ႏွစ္သက္ေနမိတာအမွန္။ က ်ေနာ ္ ေနတဲ့အထပ္ေရာက္လို႕ ဓါတ္ေလွးကားမွ အထြက္မွာေတာ့ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးနဲ႕ က ်ေနာ ္ ့ကိုု ဝင္တိုးသြားတဲ့ ေလစိမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ မသိမသာ တိုက္ခက္သြားတာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ တဆက္တည္း ဓါတ္ေလွခါးေရွ႕တည့္တည့္မွာ အျဖဴေရာင္ဂါဝန္ေလးဝတ္ျပီး ထိုင္ေနတဲ့ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ကို သတိထားလိုက္မိတယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္ ဒီလိုေနရာမွာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ ထူးဆန္းေနတာေတာ့ အမွန္။ သူမရဲ႕မ်က္ႏွာမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ငိုထားလည္းေတာ့ မသိဘူး။ သူမရဲ႕ မ်က္လံုးဟာ နီရဲ လို ့ေနတယ္။ သူမရဲ႕ အနီးသို႕ေရာက္ေအာင္ က ်ေနာ ္ ေလ ်ွက္လာခဲ့တယ္။
" ကေလးမ. ဘာျဖစ္လို႕ ဒီမွာတစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနရတာလဲ " .... ကၽြန္ေတာ္ ေမးေသာ ေမးခြန္းကို သူမ ၾကားရပင္မဲ့ တုန္ျပန္ျခင္း မရွိခဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ထပ္ေမးလိုက္တယ္။
"ဘာျဖစ္လို႕လဲ သမီး ... ဦးကိုေျပာေလ ..... ဦး ဘာကူညီေပးရမလဲ ".....
သမီးဆိုတဲ့ အသံုးအႏွဳန္းကိုပဲ သံုးလိုက္၍လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ကို ယံုၾကည္သြား၍ပဲလား ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတက္၊ သူမရဲ႕မ်က္ဝန္းမွာ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ က ်ေနာ္ ့ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး.....
"ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ ကသမီးကိုမခ်စ္ဘူး။ ေဖေဖကလည္း သမီးကို စကားမေျပာဘူး။ ေမေမလည္း သမီးကို လံုးဝဂရုမစိုက္ဘူး။"
"သမီးက သမီးမိဘေတြ စိတ္ဆိုးေအာင္ ဘာလုပ္မိလို႕လဲ"
" ဟင္းအင္း သမီး ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး"
" မိဘဆိုတာ သူ႕တို႕သားသမီးကို မခ်စ္ဘူးဆိုတာ မရွိဘူးသမီး၊ အေၾကာင္းမဲ့ စိတ္ဆိုးတယ္ ဆိုတာလဲ မရွိသေလာက္ပဲ၊ သူ႕တို႕မွာ အေၾကာင္း တစ္ခုခုရွိလို႕ျဖစ္လိမ့္မယ္။ သမီးေမးၾကည့္ပါလား"
" ဟင္းအင္း သမီးမေမးရဲဘူး "
" ဒါဆို သမီးက နားလည္ရမွာေပါ့။ သမီးရဲ႕ မိဘေတြက အလုပ္မ်ားတဲ့ လူေတြဆိုေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ အခါ ပင္ပန္းေနၾကမွာေပါ့။ ဒါကိုၾကည့္ျပီး သမီးက သမီးကိုမခ်စ္ဘူးလို႔ ေျပာလို႕မရဘူးေလ သမီရဲ႕"
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အေျပာကို နားလည္သြားဟန္ျဖင့္
" ဦး ေျပာတာတကယ္လား ၊ ဒါဆိုိ သမီးအိမ္ျပန္ေတာ့မယ္"
" ေအးေအး.... ဦးလိုက္ပို႕ေပးမယ္"
သူမေနတဲ့ အထပ္က က ်ေနာ ္ေနတဲ့ အထပ္ရဲ႕ သံုးထပ္ေျမာက္ကို လိုက္ပို႕ျပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလွကားမွ ျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္။ ခုနက ကေလးမေလး ထိုင္တဲ့ေနရာအေရာက္မွာေတာ့ လက္ေကာက္ေလး တစ္ကြင္းကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒါနဲ႔ က ်ေနာ ္လည္း ေကာက္သိမ္းလိုက္ျပီး မနက္က ်မွ ျပန္ေပးေတာ့မယ္ဆိုျပီး အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့ေတာ့တယ္။
------------------- ။။။။။။။။ -------------------------------
ေနာက္မနက္မွာေတာ့ ညက ကေလးမေလး ျပတဲ့အိမ္ခန္းကို တံခါးသြားေခါက္လိုက္ေတာ့ အိမ္ထဲမွ လူငယ္တစ္ေယာက္ထြက္လာျပီး....
" ဘာကိစၥရွိလို႕ပါလဲဗ်ာ"
သံသယ မ်က္လံုးနွင့္ ေမးလာေသာ လူငယ္အား လက္ေကာက္ေလးကိုျပျပီး
" ဒါ မေန႕က ခင္ဗ်ာ သမီး ေမ့က ်န္ခဲ့တဲ့ လက္ေကာက္"
" ကၽြန္ေတာ္ သမီး"
လူငယ္ရဲ႕ အလန္႕တၾကားေျပာသံနဲ႕အတူ လက္ေကာက္ကေလးကိုလွမ္းယူျပီး ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေနတာကို က ်ေနာ ္ သတိထားလိုက္မိတယ္။ အိမ္ထဲ ဝင္ထိုင္ပါအံုးဆိုတာနဲ႔ က ်ေနာ ္လည္း ကေလးမကို ေတြ႕ဖို႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဝင္ထိုင္ျပီး အိမ္ထဲ တစ္ခ်က္မ်က္လံုးကစား ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အိမ္ရဲ႕ အေနအထားကို ၾကည့္ရတာကလည္း ကေလးရွိေနတဲ့ အေနအထား မဟုတ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ ထြက္လာတဲ့ လူငယ္ရဲ႕ အိမ္သူလို႕ ထင္ရေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္အား ျပံဳးျပလိုက္ရင္း....
" ကေလးလည္း မေတြ႕ပါလား။ ေက်ာင္းသြားျပီနဲ႔တူတယ္"
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အံ့ၾသျခင္း ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းေတြနဲ႕အတူ ရုတ္တရက္မ်က္ရည္က ်လာပါေတာ့တယ္။
လူငယ္မွ ကၽြန္ေတာ္ကိုၾကည့္ျပီး.....
" က ်ေနာ ္တို႕မွာ ကေလးမရွိဘူးဗ်"
" ကေလးမေလး ေျပာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ က သူ႕ရဲ႕ မိဘေတြတဲ့ဗ်။ ကေလးက အရမ္းငယ္ပါေသးတယ္ဗ်ာ။ အဲလိုၾကီးေတာ့ ပစ္မထားသင့္ပါဘူးဗ်ာ"
" က ်ေနာ ္တို႕မွာေတာ့ သမီးေလး တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးတယ္" လူငယ္မွ ေျပာလာသည္။
" အကယ္၍ အျပစ္ေပးခ်င္ရင္လည္း ဆူယံုေလာက္ပဲ ဆူပါဗ်ာ။ ကေလးက သနားပါတယ္။ မေန႕က က ်ေနာ ္နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ေလွကားမွာ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ငိုေနတာဗ်။ သနားပါတယ္ဗ်ာ။"
" ခင္ဗ်ား ေျပာတဲ့ သမီးေလးက လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္ထဲက ဆံုးသြားျပီဗ်"
" ဗ်ာ "
အံ့ၾသျခင္းမ်ားစြာႏွင့္အတူ ထိုလူငယ္အား ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္လိုက္မိပါေတာ့တယ္။
( ျပီးမွ ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ရတာကေတာ့ ႏွစ္တိုင္းသြားေနက ်ျဖစ္တဲ့ ကေလးမေလးရဲ႕ အုပ္ဂူကို သူ႕တို႕ ဒီႏွစ္ မေရာက္ေသးေၾကာင္း၊ လက္ေကာက္ကေလးမွာလဲ သူ႕တို႕ သမီးေလးရဲ႕ လက္ေကာက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မ်ားကို ေျပာျပလာပါတယ္)
ဒါဆို ေသခ်ာသြားျပီ။ မေန႕ညက ကၽြန္ေတာ္ သရဲအေျခာက္ခံလိုက္ရတာေပါ့။
၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊
ေလးစားစြာျဖင့္
+ရီနိုမာန္+
မွတ္ခ်က္ - TRUE GHOST STORIES ထဲမွ ဘာသာျပန္ပါသည္။ ဘာသာျပန္ လြဲမွားမူ ရွိခဲ့ပါက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အမွားႏွင့္ တာဝန္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း.......
ဘက္စ္ကား ေမာင္းတဲ့အလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးလာခဲ့သည္မွာ ခုဆိုရင္ ၁၂ႏွစ္ေက ်ာ္ခဲ့ပါျပီ။ က ်ေနာ ္ရဲ႕ ပံုမွန္အလုပ္ခ်ိန္ကိုေတာ့ ညေနပိုင္း အလုပ္ခ်ိန္ယူထားသျဖင့္ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ ညဥ့္နက္တဲ့ ညပိုင္းအခ်ိန္ပါပဲ။ က ်ေနာ ့္အတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ့ပင္မဲ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းေလး ျဖစ္သြားခဲ့တဲ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ အမွတ္တရေလးကိုေတာ့ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီေန႕က စေနေန႕ ည က ်ေနာ ္အိမ္ျပန္ခ်ိန္မွာေပါ့.............။
ညဥ့္နက္ေနျပီး ဆိုေပမဲ့လည္း ျပန္ေနက ်ျဖစ္တဲ့ က ်ေနာ ္အတြက္ေတာ့
ဘာမွ မထူးျခားသလိုပါပဲ။ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ဆိုပင္မဲ့ ေအးေဆးေနတဲ့ အရသာကိုေတာ့ က ်ေနာ ္ ႏွစ္သက္ေနမိတာအမွန္။ က ်ေနာ ္ ေနတဲ့အထပ္ေရာက္လို႕ ဓါတ္ေလွးကားမွ အထြက္မွာေတာ့ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ ခံစားမႈမ်ိဳးနဲ႕ က ်ေနာ ္ ့ကိုု ဝင္တိုးသြားတဲ့ ေလစိမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ မသိမသာ တိုက္ခက္သြားတာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ တဆက္တည္း ဓါတ္ေလွခါးေရွ႕တည့္တည့္မွာ အျဖဴေရာင္ဂါဝန္ေလးဝတ္ျပီး ထိုင္ေနတဲ့ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ကို သတိထားလိုက္မိတယ္။
ဒီလိုအခ်ိန္ ဒီလိုေနရာမွာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ ထူးဆန္းေနတာေတာ့ အမွန္။ သူမရဲ႕မ်က္ႏွာမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ငိုထားလည္းေတာ့ မသိဘူး။ သူမရဲ႕ မ်က္လံုးဟာ နီရဲ လို ့ေနတယ္။ သူမရဲ႕ အနီးသို႕ေရာက္ေအာင္ က ်ေနာ ္ ေလ ်ွက္လာခဲ့တယ္။
" ကေလးမ. ဘာျဖစ္လို႕ ဒီမွာတစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနရတာလဲ " .... ကၽြန္ေတာ္ ေမးေသာ ေမးခြန္းကို သူမ ၾကားရပင္မဲ့ တုန္ျပန္ျခင္း မရွိခဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ထပ္ေမးလိုက္တယ္။
"ဘာျဖစ္လို႕လဲ သမီး ... ဦးကိုေျပာေလ ..... ဦး ဘာကူညီေပးရမလဲ ".....
သမီးဆိုတဲ့ အသံုးအႏွဳန္းကိုပဲ သံုးလိုက္၍လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္ေတာ္ကို ယံုၾကည္သြား၍ပဲလား ကၽြန္ေတာ္ မေျပာတက္၊ သူမရဲ႕မ်က္ဝန္းမွာ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ က ်ေနာ္ ့ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ျပီး.....
"ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ ကသမီးကိုမခ်စ္ဘူး။ ေဖေဖကလည္း သမီးကို စကားမေျပာဘူး။ ေမေမလည္း သမီးကို လံုးဝဂရုမစိုက္ဘူး။"
"သမီးက သမီးမိဘေတြ စိတ္ဆိုးေအာင္ ဘာလုပ္မိလို႕လဲ"
" ဟင္းအင္း သမီး ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး"
" မိဘဆိုတာ သူ႕တို႕သားသမီးကို မခ်စ္ဘူးဆိုတာ မရွိဘူးသမီး၊ အေၾကာင္းမဲ့ စိတ္ဆိုးတယ္ ဆိုတာလဲ မရွိသေလာက္ပဲ၊ သူ႕တို႕မွာ အေၾကာင္း တစ္ခုခုရွိလို႕ျဖစ္လိမ့္မယ္။ သမီးေမးၾကည့္ပါလား"
" ဟင္းအင္း သမီးမေမးရဲဘူး "
" ဒါဆို သမီးက နားလည္ရမွာေပါ့။ သမီးရဲ႕ မိဘေတြက အလုပ္မ်ားတဲ့ လူေတြဆိုေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့ အခါ ပင္ပန္းေနၾကမွာေပါ့။ ဒါကိုၾကည့္ျပီး သမီးက သမီးကိုမခ်စ္ဘူးလို႔ ေျပာလို႕မရဘူးေလ သမီရဲ႕"
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အေျပာကို နားလည္သြားဟန္ျဖင့္
" ဦး ေျပာတာတကယ္လား ၊ ဒါဆိုိ သမီးအိမ္ျပန္ေတာ့မယ္"
" ေအးေအး.... ဦးလိုက္ပို႕ေပးမယ္"
သူမေနတဲ့ အထပ္က က ်ေနာ ္ေနတဲ့ အထပ္ရဲ႕ သံုးထပ္ေျမာက္ကို လိုက္ပို႕ျပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလွကားမွ ျပန္ဆင္းလာခဲ့သည္။ ခုနက ကေလးမေလး ထိုင္တဲ့ေနရာအေရာက္မွာေတာ့ လက္ေကာက္ေလး တစ္ကြင္းကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒါနဲ႔ က ်ေနာ ္လည္း ေကာက္သိမ္းလိုက္ျပီး မနက္က ်မွ ျပန္ေပးေတာ့မယ္ဆိုျပီး အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့ေတာ့တယ္။
------------------- ။။။။။။။။ -------------------------------
ေနာက္မနက္မွာေတာ့ ညက ကေလးမေလး ျပတဲ့အိမ္ခန္းကို တံခါးသြားေခါက္လိုက္ေတာ့ အိမ္ထဲမွ လူငယ္တစ္ေယာက္ထြက္လာျပီး....
" ဘာကိစၥရွိလို႕ပါလဲဗ်ာ"
သံသယ မ်က္လံုးနွင့္ ေမးလာေသာ လူငယ္အား လက္ေကာက္ေလးကိုျပျပီး
" ဒါ မေန႕က ခင္ဗ်ာ သမီး ေမ့က ်န္ခဲ့တဲ့ လက္ေကာက္"
" ကၽြန္ေတာ္ သမီး"
လူငယ္ရဲ႕ အလန္႕တၾကားေျပာသံနဲ႕အတူ လက္ေကာက္ကေလးကိုလွမ္းယူျပီး ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေနတာကို က ်ေနာ ္ သတိထားလိုက္မိတယ္။ အိမ္ထဲ ဝင္ထိုင္ပါအံုးဆိုတာနဲ႔ က ်ေနာ ္လည္း ကေလးမကို ေတြ႕ဖို႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဝင္ထိုင္ျပီး အိမ္ထဲ တစ္ခ်က္မ်က္လံုးကစား ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အိမ္ရဲ႕ အေနအထားကို ၾကည့္ရတာကလည္း ကေလးရွိေနတဲ့ အေနအထား မဟုတ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ ထြက္လာတဲ့ လူငယ္ရဲ႕ အိမ္သူလို႕ ထင္ရေသာ အမ်ိဳးသမီးငယ္အား ျပံဳးျပလိုက္ရင္း....
" ကေလးလည္း မေတြ႕ပါလား။ ေက်ာင္းသြားျပီနဲ႔တူတယ္"
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ထိုအမ်ိဳးသမီးရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အံ့ၾသျခင္း ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းေတြနဲ႕အတူ ရုတ္တရက္မ်က္ရည္က ်လာပါေတာ့တယ္။
လူငယ္မွ ကၽြန္ေတာ္ကိုၾကည့္ျပီး.....
" က ်ေနာ ္တို႕မွာ ကေလးမရွိဘူးဗ်"
" ကေလးမေလး ေျပာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ က သူ႕ရဲ႕ မိဘေတြတဲ့ဗ်။ ကေလးက အရမ္းငယ္ပါေသးတယ္ဗ်ာ။ အဲလိုၾကီးေတာ့ ပစ္မထားသင့္ပါဘူးဗ်ာ"
" က ်ေနာ ္တို႕မွာေတာ့ သမီးေလး တစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးတယ္" လူငယ္မွ ေျပာလာသည္။
" အကယ္၍ အျပစ္ေပးခ်င္ရင္လည္း ဆူယံုေလာက္ပဲ ဆူပါဗ်ာ။ ကေလးက သနားပါတယ္။ မေန႕က က ်ေနာ ္နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ ေလွကားမွာ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ငိုေနတာဗ်။ သနားပါတယ္ဗ်ာ။"
" ခင္ဗ်ား ေျပာတဲ့ သမီးေလးက လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္ထဲက ဆံုးသြားျပီဗ်"
" ဗ်ာ "
အံ့ၾသျခင္းမ်ားစြာႏွင့္အတူ ထိုလူငယ္အား ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္လိုက္မိပါေတာ့တယ္။
( ျပီးမွ ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ရတာကေတာ့ ႏွစ္တိုင္းသြားေနက ်ျဖစ္တဲ့ ကေလးမေလးရဲ႕ အုပ္ဂူကို သူ႕တို႕ ဒီႏွစ္ မေရာက္ေသးေၾကာင္း၊ လက္ေကာက္ကေလးမွာလဲ သူ႕တို႕ သမီးေလးရဲ႕ လက္ေကာက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မ်ားကို ေျပာျပလာပါတယ္)
ဒါဆို ေသခ်ာသြားျပီ။ မေန႕ညက ကၽြန္ေတာ္ သရဲအေျခာက္ခံလိုက္ရတာေပါ့။
၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊၊
ေလးစားစြာျဖင့္
+ရီနိုမာန္+
မွတ္ခ်က္ - TRUE GHOST STORIES ထဲမွ ဘာသာျပန္ပါသည္။ ဘာသာျပန္ လြဲမွားမူ ရွိခဲ့ပါက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အမွားႏွင့္ တာဝန္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း.......
No comments:
Post a Comment