၁။
သတၱ၀ါတုိင္းဟာ
ဝံပုေလြအျဖစ္နဲ႔
ေမြးလာၾကတာ မဟုတ္ဘူးကြယ္။
ျပကၡဒိန္ေတြကုိ မုန္းတယ္
၃၁ႏွစ္ထဲမွာ ဆံပင္ကႀကဲႀကဲ
ထိပ္လည္း ေျပာင္ခဲ့ၿပီ။
ဘာ ရလုိက္သလဲ
ရူးသြပ္ေျခာက္ျခားေမးခြန္းအစား
‘ဒက္ဒလက္’ လုိ
ကမာၻကုိ ဖမ္းဆီးထားခ်င္တယ္
‘ယုံၾကည္ခ်က္’
အဲဒီသံမိႈတစ္ခ်က္ ခပ္နက္နက္တြယ္ထားလုိ႔သာ
ဘ၀ဟာ ကြာမက ်ေသးတာေပါ့။
၂။
အကၡရာသခ်ၤာတစ္ပုဒ္အတြက္
စိတ္ညစ္ခဲ့ရတဲ့ရက္မ်ားဟာ
အခုအခါမွာ ငွက္ေမႊးျဖစ္တယ္။
ပီကာဆုိကုိ မသိရင္လည္း
သေကၤတ၀ါဒကုိ နားမလည္ရင္လည္း
ေရာဘတ္ရက္ဖုိ႔ဒ္ကုိ မၾကည့္ဖူးရင္လည္း
ငရုတ္သီးဟာ စပ္တာပဲ။
ဟုတ္ကဲ့-ႀတိဂံရဲ႕ဧရိယာနယ္ထဲမွာ
ဒီလုိေနထုိင္ႏုိင္ေတာ့ အံ့ၾသစရာမရွိပါဘူး။
အံႀကိတ္ခံစားရဖန္မ်ား ႏွလုံးသားဟာ
တြန္႔ေခါက္ေတာင္ တစ္ေတာင္ျဖစ္တယ္။
ငါ သိၿပီေဟ့ ဖန္ဆင္းတဲ့ဘုရားသခင္ဆီမွာ
ခ်ိန္ခြင္ မရွိဘူးဆုိတာ ။
၃။
ေငြ … ေအာင္ျမင္မႈ … ပညာ
ဘယ္ဟာမွ မရတဲ့ေကာင္ အေဖရဲ႕
ဂႏၳ၀င္ဂုိက္တံ အတိုင္းမခံရဲတာ အမွန္ပါပဲ။
ေခြးေလေခြးလြင့္နဲ႔ ငွက္မ်ားဟာ
၀မ္းစာရွာတဲ့ေနရာမွာ က ်ေနာ့္ထက္ သာတယ္။
ယပ္ေတာင္မရွိေသးတဲ့အခါ
ျပာျဖဴလြင့္လာတာ ကာကြယ္ဖုိ႔ ခက္တယ္။
၁၁နာရီ ထုိးျပန္ပါၿပီ
အိမ္မွာ ထမင္းစားရတာ အားနာလုိက္တာ
မိဘေက ်းဇူးဆပ္ရန္
၂က ်ပ္အဆုံးခံ ထီထုိး (—-)သိန္းဆုႀကီးနဲ႔ တုိးပါေစ … ။
၄။
ဘာလုပ္သလဲ
‘ကဗ်ာဆရာ လုပ္ပါတယ္’
အဂၤလန္ကၽြန္းကုိ ရလုိက္တဲ့ နပုိလီယန္ဂိုက္နဲ႔
ခပ္မိုက္မိုက္ေျပာတုန္းပဲ။
ေငြ … ေငြ … ေငြ … တဲ့
ဘ၀ရဲ႕နာတာရွည္ယားနာ ျဖစ္ေနတာ
အေၾကြနဲ႔စကၠဴစေလးေတြပါလား
‘စေတာ ရမယ္ တစ္ဆယ္…
ဒီစီ ဆယ့္ႏွစ္က ်ပ္’ ‘အစ္ကုိ…ေပ်ာ္မလား ဟင္…’
‘ေရခဲေရေအးေအး…ေရခဲေရ…’
‘ဗန္းထဲကစမူဆာ ျမဴနီစပယ္ မလာခင္ ကုန္ခ်င္တာပါပဲ..’ …………………………………………………..
ဗုံးတစ္လုံး ေပါက္ကြဲ ေသြးသံစုိရႊဲၿပီ
လူသတ္မွ စားရတာလည္း ဒီ ထမင္းတစ္လုပ္ပါပဲကြယ္။ ‘
ဗမာျပည္က ပူတယ္ေနာ္’
သာမုိမီတာက ေရဆူအမွတ္ ေရာက္ေနၿပီ
စိတ္ကူးေတြေပါက္ အေနာက္ဂ်ာမဏီ သြားေနခ်င္တယ္။
၅။
ေခတ္ လူ… ဘ၀… ဒႆသန…
ရင္ခုန္သံ အျမန္ရထားမွာ မီးမပါဘူးကြယ္။
လုပ္သားသတင္းစာက တစ္ပိႆသာဆယ့္ႏွစ္က ်ပ္ တန္တယ္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဗမာျပည္မွာ ေနထုိင္ပါသလား
‘ေက ်းဇူးတင္သည္ လမ္းစဥ္ပါတီ’
ေရဒီယုိက သီခ်င္း ပ်င္းရင္ နားေထာင္လုိ႔ ေကာင္းတယ္။
ရပ္ကြက္ထဲက လူႀကီးမ်ားလည္း ဗုိက္ရႊဲလုိ႔ လာပါၿပီ။
ခြဲတမ္းကုိ ေမွ်ာ္သူမ်ား သမ၀ါယမ အမႈေဆာင္မ်ားသာ
သြားတုိက္ေဆး သုံးပါေစေလ
သူတုိ႔ပါးစပ္ေတြ နံမေနဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္ ။
‘ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေပါ့မေနနဲ႔ ကုိရီးယားမွာ စစ္ျဖစ္ေနတယ္’
တစ္ည ကင္းတဲမွာ အိပ္ေနတဲ့ ငါ့ကုိ ႏႈိးရင္း
ကင္းတဲက ကင္းမွဴးေဟာက္တာလည္း ခံရဖူးတယ္။
စိတ္ညစ္္လုိက္တာ သမထထုိင္တဲ့အခါ
ထြက္ေပါက္တစ္ခု ရပါတယ္။
‘ဟိတ္’ ေကာင္စီလူႀကီး လာေနတယ္
ေျခေထာက္မွာ ဖိနပ္မပါဘူး
၁၅ႏွစ္ၾကာရင္ စားရၿပီ ဗမာျပည္တစ္ျပည္လုံး အုန္းပင္စုိက္ရင္ ေကာင္းမယ္။
၆။
ကုိရုိလာ စီးသူေတြ ကရ၀ိက္မွာ စုၾကတယ္
‘ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္တာ
တုိ႔ဆီမွာ ရာမရကန္ ေရးၿပီးစေပါ့’ တဲ့
၀ုိင္နံ႔သင္းတဲ့ပါးစပ္မ်ားက ေခတ္အုိတစ္ခုအေၾကာင္းကုိ
ဒီလုိေအာက္ေမ့လုိက္ရဲ႕။
လွေသာပန္းမ်ားဟာ အေၾကြျမန္တဲ့အေၾကာင္း
“ဒန္႔စ္ကသူမ်ား” ရုပ္ရွင္က ေျပာပါတယ္
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့မွာ ေစာင့္စားပုံက ခြန္အား ရွိပါတယ္
အခ်ိန္ ရွိပါတယ္ တစ္ေန႔ေတာ့ ၾကည္ေအးျပန္လာမယ္
လက္ဖက္ရည္ေဈးလည္း က ်ဦးမယ္
ေနလည္း ဝင္ဦးမယ္ ကဗ်ာဆရာမ်ား ေကာင္းစားဦးမယ္။
၇။
သူတုိ႔လက္ထဲမွာ ဗမာစာေပဟာ
ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္သြားရွာတယ္ ။
မ်က္စိက ်ိန္းလုိက္တာ
၃၃လမ္းမွာ တစ္မြန္းတည့္ခံ ၾကယ္ပြင့္မ်ား
ခလုတ္တုိက္ မလဲၾကပါေစနဲ႔ ။
‘မာလကာသီး စာေပ’
‘အရက္ျဖဴတစ္ခြက္နဲ႔ ကဗ်ာ’
‘အုိမာခုိက္ယမ္ လက္သစ္’
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ကုိေလးေအာင္ဟာ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ ျမင္တာနဲ႔ ဘ၀ကုိ ေသေၾကာင္းႀကံသြားရွာတယ္။
ေသရည္နဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္က ်မွ တည့္မွာ မဟုတ္ဘူး
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားမွာ အရႈိးရာ ထင္ဆဲပါ။
‘ဒါမ်ိဳးေတြ ေရးမယ့္အစား နတ္ကၿပီး စားမယ္’
ကဗ်ာဆရာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕စကား
ကုန္ခမ္းသြားတဲ့အားကုိ ျပည့္ေစတယ္။
ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ ခဏခဏ ေရာဂါေဗဒဌာနပုိ႔ ေဆးစစ္ဖုိ႔ လုိတာေပါ့။
၈။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဟာ ငါ့ရဲ႕ညာဘက္ပါးကုိ နမ္းၿပီး
ဘယ္ဘက္ပါးကုိ ရုိက္တယ္။
ေလးစားသူမ်ားတုိက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္နဲ႔
မနက္စာၿပီးတဲ့ ရက္ေတြ ရွိတယ္။
သမၼတဟုိတယ္ေရွ႕က ခဏခဏ ျဖတ္သြားဖူးၾကတယ္
ဆူးေလဘုရားလမ္းေပၚမွာ
ကဗ်ာအေရာင္းဆုိင္ဖြင့္ဖုိ႔ေနရာ
လုိက္ရွာတဲ့အခါ ရွာတယ္
‘ပြင့္ဦး’ဆုိင္မွာ ထုိင္ေနသူေတြ ရယ္ေနလည္း ခြင့္လြတ္တယ္။
သင့္လက္ထဲေရာက္သြားတဲ့ ကဗ်ာမ်ား
သနားတာပဲ ရွိတယ္ အမွန္တရားဆုိတာ မ်က္စိမႈန္ရွာတယ္။
၉။
လူတုိင္းလုိလုိ
ငယ္ငယ္ကဆုိ ၀က္သက္ ေပါက္ဖူးပါတယ္
ၾကည္ေအးရဲ႕ အက ်င့္အဘိဓမၼာကုိ ကုိးကားပါရေစ
အခ်စ္ႀကီးေလမွ သစ္သီးေၾကြက ်တာမ်ိဳး ေမာင္ေက ်ာ ္ေဇာရဲ႕နိမိတ္ပုံမွာ
ရင္ ျပန္မခုန္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
အရာရာဟာ ၁၈ႏွစ္သားရဲ႕ ျပက္လုံးေတြပါပဲ
၀မ္းနည္း၀မ္းသာထဲကလုိ ဖာသည္မေတာင္
မရွိတဲ့ဘ၀မွာ ငါေတာ့ အသန္႔စင္ဆုံး ေနပါရေစ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ …
ဖဲရုိက္ဖုိ႔ မေခၚနဲ႔ေတာ့ကြာ ၁
၀။
အိမ္ထဲမွာ မီးေလာင္ေနၿပီ
နီရုိးဘုရင္ရဲ႕ေစာင္း ကၽြန္ေတာ္ တီးလုိ႔ေကာင္းတုန္းေပါ့။
အေအးခန္းအေမွာင္ထဲမွာ (တစ္က ်ပ္ခြဲတန္)
အီတလီသူရဲ႕ ေပါင္တံမ်ား
ဟာရုိးေရာ္ဘင္ ၀တၳဳထဲမွာ ထြက္ေျပးျခင္း
စိတ္ညစ္တဲ့ အမူးသမား ကက္ဆက္ထဲက အသံ ဆူညံက ်ယ္ေလာင္ေပါက္ကြဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာေတြကလည္း
ယုတ္ညံ့မႈနဲ႔ ဒြန္တြဲေနပါလား။
‘ေဆးလိပ္ မေသာက္သူ… အရက္မေသာက္သူ မိတ္မလုိက္ေသးသူ
…ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာနဲ႔ မခြဲႏုိင္သူ’
ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဒုစရုိက္ေလးကုိ ဘုရားနဲ႔ ရန္ျဖစ္ရ ျဖစ္ရ…
ခ်စ္ေနပါရေစ အသက္ ၃၅ႏွစ္မတုိင္ခင္ ႏုိဗယ္ဆုကုိ လုိခ်င္တာပါပဲ။
၁၁။
‘ခင္ဗ်ားက တတိယလူတန္းစားပဲ’ တဲ့
ဗမာ ဒြန္ကြီဇုတ္တစ္ေယာက္က
ေ၀ဖန္ေရးေပါက္ေပါက္ ေဖာက္ဖူးတယ္
‘ဖိနပ္ေကာင္း စီးသူမ်ား’
‘အုတ္နံရံကုိ လက္သီးနဲ႔ထုိးသူမ်ား’
‘သူမ်ားရဲ႕ေနာက္ကုိ ေရႊက ်င္သူမ်ား’
‘ထဆင္ထူးကုိ အတင္းထူးသူမ်ား’
ေၾသာ္… ကဗ်ာဆရာေတြကလည္း အေရာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ။
ၾကြက္စုတ္၊ ဒညင္းသီးဆားရည္စိမ္နဲ႔
သူတုိ႔ အနံ႔ထြက္တာခ်င္းကေတာ့ အတူတူျဖစ္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ သည္းမခံႏုိင္တာက အသိဥာဏ္ဆင္းရဲျခင္းကုိပါပဲ။
မဂၢဇင္းထဲမွာ ခဏခဏ ပါသူမ်ား ေလးစားပါတယ္
ေဟာ… စကားလုံးတစ္လုံး ေကာက္ရထားတဲ့
ၾကက္တူေရြးေလး လာေနၿပီ (တံေတြး စင္လုိက္တာ)။
၁၂။
အခုအခ်ိန္ဆုိ တေဟတီမွာ ပန္းေတြ ပြင့္ၿပီကြယ္(ထင္တာပဲ)
ဗမာကားေတြ မေကာင္းဘူး လက္ဖက္ရည္က အက ်မ်ားတယ္
အိမ္ကဟင္း ညံ့တယ္ ဟီးႏုိးကား က ်ပ္္တယ္
မင္းတုိ႔ထက္ ငါေတာ္တယ္ (အမွန္ပါပဲ)
ရင္ထဲကေဒါသေတြ ႀကိတ္ေခ်ေနရတာပါပဲေလ … ။
ရြံတုိင္းသာ ေထြးေနရရင္ ဗမာျပည္ဟာ ေထြးခံျဖစ္ေနၿပီ (ေၾကာက္တတ္ၾကတယ္)
ဘိန္းဆုိတာ တစ္ခါက ပန္းေလးတစ္ပြင့္သာ ျဖစ္တယ္။ ။
....................
၁။
သတၱ၀ါတုိင္းဟာ
ဝံပုေလြအျဖစ္နဲ႔
ေမြးလာၾကတာ မဟုတ္ဘူးကြယ္။
ျပကၡဒိန္ေတြကုိ မုန္းတယ္
၃၁ႏွစ္ထဲမွာ ဆံပင္ကႀကဲႀကဲ
ထိပ္လည္း ေျပာင္ခဲ့ၿပီ။
ဘာ ရလုိက္သလဲ
ရူးသြပ္ေျခာက္ျခားေမးခြန္းအစား
‘ဒက္ဒလက္’ လုိ
ကမာၻကုိ ဖမ္းဆီးထားခ်င္တယ္
‘ယုံၾကည္ခ်က္’
အဲဒီသံမိႈတစ္ခ်က္ ခပ္နက္နက္တြယ္ထားလုိ႔သာ
ဘ၀ဟာ ကြာမက ်ေသးတာေပါ့။
၂။
အကၡရာသခ်ၤာတစ္ပုဒ္အတြက္
စိတ္ညစ္ခဲ့ရတဲ့ရက္မ်ားဟာ
အခုအခါမွာ ငွက္ေမႊးျဖစ္တယ္။
ပီကာဆုိကုိ မသိရင္လည္း
သေကၤတ၀ါဒကုိ နားမလည္ရင္လည္း
ေရာဘတ္ရက္ဖုိ႔ဒ္ကုိ မၾကည့္ဖူးရင္လည္း
ငရုတ္သီးဟာ စပ္တာပဲ။
ဟုတ္ကဲ့-ႀတိဂံရဲ႕ဧရိယာနယ္ထဲမွာ
ဒီလုိေနထုိင္ႏုိင္ေတာ့ အံ့ၾသစရာမရွိပါဘူး။
အံႀကိတ္ခံစားရဖန္မ်ား ႏွလုံးသားဟာ
တြန္႔ေခါက္ေတာင္ တစ္ေတာင္ျဖစ္တယ္။
ငါ သိၿပီေဟ့ ဖန္ဆင္းတဲ့ဘုရားသခင္ဆီမွာ
ခ်ိန္ခြင္ မရွိဘူးဆုိတာ ။
၃။
ေငြ … ေအာင္ျမင္မႈ … ပညာ
ဘယ္ဟာမွ မရတဲ့ေကာင္ အေဖရဲ႕
ဂႏၳ၀င္ဂုိက္တံ အတိုင္းမခံရဲတာ အမွန္ပါပဲ။
ေခြးေလေခြးလြင့္နဲ႔ ငွက္မ်ားဟာ
၀မ္းစာရွာတဲ့ေနရာမွာ က ်ေနာ့္ထက္ သာတယ္။
ယပ္ေတာင္မရွိေသးတဲ့အခါ
ျပာျဖဴလြင့္လာတာ ကာကြယ္ဖုိ႔ ခက္တယ္။
၁၁နာရီ ထုိးျပန္ပါၿပီ
အိမ္မွာ ထမင္းစားရတာ အားနာလုိက္တာ
မိဘေက ်းဇူးဆပ္ရန္
၂က ်ပ္အဆုံးခံ ထီထုိး (—-)သိန္းဆုႀကီးနဲ႔ တုိးပါေစ … ။
၄။
ဘာလုပ္သလဲ
‘ကဗ်ာဆရာ လုပ္ပါတယ္’
အဂၤလန္ကၽြန္းကုိ ရလုိက္တဲ့ နပုိလီယန္ဂိုက္နဲ႔
ခပ္မိုက္မိုက္ေျပာတုန္းပဲ။
ေငြ … ေငြ … ေငြ … တဲ့
ဘ၀ရဲ႕နာတာရွည္ယားနာ ျဖစ္ေနတာ
အေၾကြနဲ႔စကၠဴစေလးေတြပါလား
‘စေတာ ရမယ္ တစ္ဆယ္…
ဒီစီ ဆယ့္ႏွစ္က ်ပ္’ ‘အစ္ကုိ…ေပ်ာ္မလား ဟင္…’
‘ေရခဲေရေအးေအး…ေရခဲေရ…’
‘ဗန္းထဲကစမူဆာ ျမဴနီစပယ္ မလာခင္ ကုန္ခ်င္တာပါပဲ..’ …………………………………………………..
ဗုံးတစ္လုံး ေပါက္ကြဲ ေသြးသံစုိရႊဲၿပီ
လူသတ္မွ စားရတာလည္း ဒီ ထမင္းတစ္လုပ္ပါပဲကြယ္။ ‘
ဗမာျပည္က ပူတယ္ေနာ္’
သာမုိမီတာက ေရဆူအမွတ္ ေရာက္ေနၿပီ
စိတ္ကူးေတြေပါက္ အေနာက္ဂ်ာမဏီ သြားေနခ်င္တယ္။
၅။
ေခတ္ လူ… ဘ၀… ဒႆသန…
ရင္ခုန္သံ အျမန္ရထားမွာ မီးမပါဘူးကြယ္။
လုပ္သားသတင္းစာက တစ္ပိႆသာဆယ့္ႏွစ္က ်ပ္ တန္တယ္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဗမာျပည္မွာ ေနထုိင္ပါသလား
‘ေက ်းဇူးတင္သည္ လမ္းစဥ္ပါတီ’
ေရဒီယုိက သီခ်င္း ပ်င္းရင္ နားေထာင္လုိ႔ ေကာင္းတယ္။
ရပ္ကြက္ထဲက လူႀကီးမ်ားလည္း ဗုိက္ရႊဲလုိ႔ လာပါၿပီ။
ခြဲတမ္းကုိ ေမွ်ာ္သူမ်ား သမ၀ါယမ အမႈေဆာင္မ်ားသာ
သြားတုိက္ေဆး သုံးပါေစေလ
သူတုိ႔ပါးစပ္ေတြ နံမေနဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္ ။
‘ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေပါ့မေနနဲ႔ ကုိရီးယားမွာ စစ္ျဖစ္ေနတယ္’
တစ္ည ကင္းတဲမွာ အိပ္ေနတဲ့ ငါ့ကုိ ႏႈိးရင္း
ကင္းတဲက ကင္းမွဴးေဟာက္တာလည္း ခံရဖူးတယ္။
စိတ္ညစ္္လုိက္တာ သမထထုိင္တဲ့အခါ
ထြက္ေပါက္တစ္ခု ရပါတယ္။
‘ဟိတ္’ ေကာင္စီလူႀကီး လာေနတယ္
ေျခေထာက္မွာ ဖိနပ္မပါဘူး
၁၅ႏွစ္ၾကာရင္ စားရၿပီ ဗမာျပည္တစ္ျပည္လုံး အုန္းပင္စုိက္ရင္ ေကာင္းမယ္။
၆။
ကုိရုိလာ စီးသူေတြ ကရ၀ိက္မွာ စုၾကတယ္
‘ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္တာ
တုိ႔ဆီမွာ ရာမရကန္ ေရးၿပီးစေပါ့’ တဲ့
၀ုိင္နံ႔သင္းတဲ့ပါးစပ္မ်ားက ေခတ္အုိတစ္ခုအေၾကာင္းကုိ
ဒီလုိေအာက္ေမ့လုိက္ရဲ႕။
လွေသာပန္းမ်ားဟာ အေၾကြျမန္တဲ့အေၾကာင္း
“ဒန္႔စ္ကသူမ်ား” ရုပ္ရွင္က ေျပာပါတယ္
ကြ်န္ေတာ္တုိ ့မွာ ေစာင့္စားပုံက ခြန္အား ရွိပါတယ္
အခ်ိန္ ရွိပါတယ္ တစ္ေန႔ေတာ့ ၾကည္ေအးျပန္လာမယ္
လက္ဖက္ရည္ေဈးလည္း က ်ဦးမယ္
ေနလည္း ဝင္ဦးမယ္ ကဗ်ာဆရာမ်ား ေကာင္းစားဦးမယ္။
၇။
သူတုိ႔လက္ထဲမွာ ဗမာစာေပဟာ
ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္သြားရွာတယ္ ။
မ်က္စိက ်ိန္းလုိက္တာ
၃၃လမ္းမွာ တစ္မြန္းတည့္ခံ ၾကယ္ပြင့္မ်ား
ခလုတ္တုိက္ မလဲၾကပါေစနဲ႔ ။
‘မာလကာသီး စာေပ’
‘အရက္ျဖဴတစ္ခြက္နဲ႔ ကဗ်ာ’
‘အုိမာခုိက္ယမ္ လက္သစ္’
ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ ကုိေလးေအာင္ဟာ
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ ျမင္တာနဲ႔ ဘ၀ကုိ ေသေၾကာင္းႀကံသြားရွာတယ္။
ေသရည္နဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္က ်မွ တည့္မွာ မဟုတ္ဘူး
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားမွာ အရႈိးရာ ထင္ဆဲပါ။
‘ဒါမ်ိဳးေတြ ေရးမယ့္အစား နတ္ကၿပီး စားမယ္’
ကဗ်ာဆရာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕စကား
ကုန္ခမ္းသြားတဲ့အားကုိ ျပည့္ေစတယ္။
ယုံၾကည္ခ်က္ကုိ ခဏခဏ ေရာဂါေဗဒဌာနပုိ႔ ေဆးစစ္ဖုိ႔ လုိတာေပါ့။
၈။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဟာ ငါ့ရဲ႕ညာဘက္ပါးကုိ နမ္းၿပီး
ဘယ္ဘက္ပါးကုိ ရုိက္တယ္။
ေလးစားသူမ်ားတုိက္တဲ့ လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္နဲ႔
မနက္စာၿပီးတဲ့ ရက္ေတြ ရွိတယ္။
သမၼတဟုိတယ္ေရွ႕က ခဏခဏ ျဖတ္သြားဖူးၾကတယ္
ဆူးေလဘုရားလမ္းေပၚမွာ
ကဗ်ာအေရာင္းဆုိင္ဖြင့္ဖုိ႔ေနရာ
လုိက္ရွာတဲ့အခါ ရွာတယ္
‘ပြင့္ဦး’ဆုိင္မွာ ထုိင္ေနသူေတြ ရယ္ေနလည္း ခြင့္လြတ္တယ္။
သင့္လက္ထဲေရာက္သြားတဲ့ ကဗ်ာမ်ား
သနားတာပဲ ရွိတယ္ အမွန္တရားဆုိတာ မ်က္စိမႈန္ရွာတယ္။
၉။
လူတုိင္းလုိလုိ
ငယ္ငယ္ကဆုိ ၀က္သက္ ေပါက္ဖူးပါတယ္
ၾကည္ေအးရဲ႕ အက ်င့္အဘိဓမၼာကုိ ကုိးကားပါရေစ
အခ်စ္ႀကီးေလမွ သစ္သီးေၾကြက ်တာမ်ိဳး ေမာင္ေက ်ာ ္ေဇာရဲ႕နိမိတ္ပုံမွာ
ရင္ ျပန္မခုန္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
အရာရာဟာ ၁၈ႏွစ္သားရဲ႕ ျပက္လုံးေတြပါပဲ
၀မ္းနည္း၀မ္းသာထဲကလုိ ဖာသည္မေတာင္
မရွိတဲ့ဘ၀မွာ ငါေတာ့ အသန္႔စင္ဆုံး ေနပါရေစ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ …
ဖဲရုိက္ဖုိ႔ မေခၚနဲ႔ေတာ့ကြာ ၁
၀။
အိမ္ထဲမွာ မီးေလာင္ေနၿပီ
နီရုိးဘုရင္ရဲ႕ေစာင္း ကၽြန္ေတာ္ တီးလုိ႔ေကာင္းတုန္းေပါ့။
အေအးခန္းအေမွာင္ထဲမွာ (တစ္က ်ပ္ခြဲတန္)
အီတလီသူရဲ႕ ေပါင္တံမ်ား
ဟာရုိးေရာ္ဘင္ ၀တၳဳထဲမွာ ထြက္ေျပးျခင္း
စိတ္ညစ္တဲ့ အမူးသမား ကက္ဆက္ထဲက အသံ ဆူညံက ်ယ္ေလာင္ေပါက္ကြဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာေတြကလည္း
ယုတ္ညံ့မႈနဲ႔ ဒြန္တြဲေနပါလား။
‘ေဆးလိပ္ မေသာက္သူ… အရက္မေသာက္သူ မိတ္မလုိက္ေသးသူ
…ၿပီးေတာ့ ကဗ်ာနဲ႔ မခြဲႏုိင္သူ’
ျမင့္ျမတ္တဲ့ ဒုစရုိက္ေလးကုိ ဘုရားနဲ႔ ရန္ျဖစ္ရ ျဖစ္ရ…
ခ်စ္ေနပါရေစ အသက္ ၃၅ႏွစ္မတုိင္ခင္ ႏုိဗယ္ဆုကုိ လုိခ်င္တာပါပဲ။
၁၁။
‘ခင္ဗ်ားက တတိယလူတန္းစားပဲ’ တဲ့
ဗမာ ဒြန္ကြီဇုတ္တစ္ေယာက္က
ေ၀ဖန္ေရးေပါက္ေပါက္ ေဖာက္ဖူးတယ္
‘ဖိနပ္ေကာင္း စီးသူမ်ား’
‘အုတ္နံရံကုိ လက္သီးနဲ႔ထုိးသူမ်ား’
‘သူမ်ားရဲ႕ေနာက္ကုိ ေရႊက ်င္သူမ်ား’
‘ထဆင္ထူးကုိ အတင္းထူးသူမ်ား’
ေၾသာ္… ကဗ်ာဆရာေတြကလည္း အေရာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ။
ၾကြက္စုတ္၊ ဒညင္းသီးဆားရည္စိမ္နဲ႔
သူတုိ႔ အနံ႔ထြက္တာခ်င္းကေတာ့ အတူတူျဖစ္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ သည္းမခံႏုိင္တာက အသိဥာဏ္ဆင္းရဲျခင္းကုိပါပဲ။
မဂၢဇင္းထဲမွာ ခဏခဏ ပါသူမ်ား ေလးစားပါတယ္
ေဟာ… စကားလုံးတစ္လုံး ေကာက္ရထားတဲ့
ၾကက္တူေရြးေလး လာေနၿပီ (တံေတြး စင္လုိက္တာ)။
၁၂။
အခုအခ်ိန္ဆုိ တေဟတီမွာ ပန္းေတြ ပြင့္ၿပီကြယ္(ထင္တာပဲ)
ဗမာကားေတြ မေကာင္းဘူး လက္ဖက္ရည္က အက ်မ်ားတယ္
အိမ္ကဟင္း ညံ့တယ္ ဟီးႏုိးကား က ်ပ္္တယ္
မင္းတုိ႔ထက္ ငါေတာ္တယ္ (အမွန္ပါပဲ)
ရင္ထဲကေဒါသေတြ ႀကိတ္ေခ်ေနရတာပါပဲေလ … ။
ရြံတုိင္းသာ ေထြးေနရရင္ ဗမာျပည္ဟာ ေထြးခံျဖစ္ေနၿပီ (ေၾကာက္တတ္ၾကတယ္)
ဘိန္းဆုိတာ တစ္ခါက ပန္းေလးတစ္ပြင့္သာ ျဖစ္တယ္။ ။
....................
No comments:
Post a Comment