အရြယ္လြန္သြားမွ... ဆယ္လမြန္ ငါးလို အိမ္ျပန္ဖို ့သတိရတယ္..။
လြမ္းတာကို နာတာနဲ ့ေျဖရင္ ေကာင္းမလားလို ့
ကြ ်မ္းေလာင္တဲ့ အသည္းနဲ ့နာတာရွည္ ညေတြ စုေဆာင္း
ဆုေတာင္းေတြ တခါတခါ သတ္ပံုမွားေနလို ့
ယမ္းေငြ ့မ်ား မႀကာမႀကာ ျမိဳခ်ရင္း
လမ္းအေကြ ့မွာ ျပႆသနာမ်ား သြားႀကားညွပ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္..။
အေမွာင္ထဲ လိႈင္းထန္တဲ့ ဘ၀မ်ား
မေရွာင္မလႊဲသာ အရိုင္းဆန္ ညမ်ား ျဖတ္သန္း
အိမ္မက္ေတြ မုန္တိုင္းထဲ တိုး၀င္ ႀကီးျပင္း
မျငိမ္မသက္ မိုင္းကြင္းထဲ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ျဖတ္သန္း
အတိတ္ပ်က္လို အနာဂတ္မ်ား ဒဏ္ရာရေနတယ္..။
မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ အျပံဳးေတြ အားယူထဖို ့ႀကိဳးစားေနတုန္း
အမွတ္မထင္ အမုန္းမ်ား ျခံဳခို တိုက္ခိုက္တာခံရ
အေတြးအေခၚမတူတာေတြ လက္ခေမာင္းခတ္တာ မ်ားေနလို ့
အေရးေပၚလူနာေတြ အသက္တေခ်ာင္းဆက္ဖို ့
ဥပေဒမ်ား ဖ်ားနာေနဆဲေခတ္..။
ေျပာင္းလဲ လွပမယ္ထင္ရတဲ့ မိုးကုပ္ စက္၀ိုင္းေပၚမွာ
လမ္းေႀကာင္းလဲြ ခဏခဏ မ်က္ရည္စို ငိုေႀကြးေနတဲ့ မိုးတိမ္လို
ျမိဳ ့ျပ အိမ္မက္မ်ား မြန္းႀကပ္ ေႀကကဲြကာ
လမိုက္ညမ်ားထဲ အခ်ိန္ စကၠန္ ့တန္မ်ား အလည္လြန္ခဲ့တယ္..။
အရိႈးရာထင္ေနတဲ့ ရာဇ၀င္ေတြထဲ
နန္းက ်ျမိဳ ့ျပလို ခံစား ရိုးရာလို မထင္မွတ္တဲ့ ပဋိပကၡမ်ား
၀ိုင္း၀န္း တိုက္ခိုက္ စံစား အရိုးေပၚ အေရတင္ ျမိဳ ့ရိုးကို
အတိတ္ဆိုး အႀကံသမားမ်ား လႈပ္ႏိႈးေနတယ္..။
အျဖဴ အမဲ မသဲကဲြ ေစာင္းေနတဲ့ ကမၻာေျမမွာ
အူ၀ဲလို ့မရဲတရဲ ငိုေႀကြး ေမြးဖြား
ရွင္သန္ကတည္းက လူထဲက လူပဲမို ့
တေန ့ေသမွာ ေသခ်ာေနလို ့
မတရား ေသဒဏ္က ်ခဲ့ ျပီးျပီပဲ မဟုတ္လား..။ ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
+ေအာင္ခိုင္ျမင့္+
၂၉ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀၁၅
အရြယ္လြန္သြားမွ... ဆယ္လမြန္ ငါးလို အိမ္ျပန္ဖို ့သတိရတယ္..။
လြမ္းတာကို နာတာနဲ ့ေျဖရင္ ေကာင္းမလားလို ့
ကြ ်မ္းေလာင္တဲ့ အသည္းနဲ ့နာတာရွည္ ညေတြ စုေဆာင္း
ဆုေတာင္းေတြ တခါတခါ သတ္ပံုမွားေနလို ့
ယမ္းေငြ ့မ်ား မႀကာမႀကာ ျမိဳခ်ရင္း
လမ္းအေကြ ့မွာ ျပႆသနာမ်ား သြားႀကားညွပ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္..။
အေမွာင္ထဲ လိႈင္းထန္တဲ့ ဘ၀မ်ား
မေရွာင္မလႊဲသာ အရိုင္းဆန္ ညမ်ား ျဖတ္သန္း
အိမ္မက္ေတြ မုန္တိုင္းထဲ တိုး၀င္ ႀကီးျပင္း
မျငိမ္မသက္ မိုင္းကြင္းထဲ မိုင္ေထာင္ခ်ီ ျဖတ္သန္း
အတိတ္ပ်က္လို အနာဂတ္မ်ား ဒဏ္ရာရေနတယ္..။
မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ အျပံဳးေတြ အားယူထဖို ့ႀကိဳးစားေနတုန္း
အမွတ္မထင္ အမုန္းမ်ား ျခံဳခို တိုက္ခိုက္တာခံရ
အေတြးအေခၚမတူတာေတြ လက္ခေမာင္းခတ္တာ မ်ားေနလို ့
အေရးေပၚလူနာေတြ အသက္တေခ်ာင္းဆက္ဖို ့
ဥပေဒမ်ား ဖ်ားနာေနဆဲေခတ္..။
ေျပာင္းလဲ လွပမယ္ထင္ရတဲ့ မိုးကုပ္ စက္၀ိုင္းေပၚမွာ
လမ္းေႀကာင္းလဲြ ခဏခဏ မ်က္ရည္စို ငိုေႀကြးေနတဲ့ မိုးတိမ္လို
ျမိဳ ့ျပ အိမ္မက္မ်ား မြန္းႀကပ္ ေႀကကဲြကာ
လမိုက္ညမ်ားထဲ အခ်ိန္ စကၠန္ ့တန္မ်ား အလည္လြန္ခဲ့တယ္..။
အရိႈးရာထင္ေနတဲ့ ရာဇ၀င္ေတြထဲ
နန္းက ်ျမိဳ ့ျပလို ခံစား ရိုးရာလို မထင္မွတ္တဲ့ ပဋိပကၡမ်ား
၀ိုင္း၀န္း တိုက္ခိုက္ စံစား အရိုးေပၚ အေရတင္ ျမိဳ ့ရိုးကို
အတိတ္ဆိုး အႀကံသမားမ်ား လႈပ္ႏိႈးေနတယ္..။
အျဖဴ အမဲ မသဲကဲြ ေစာင္းေနတဲ့ ကမၻာေျမမွာ
အူ၀ဲလို ့မရဲတရဲ ငိုေႀကြး ေမြးဖြား
ရွင္သန္ကတည္းက လူထဲက လူပဲမို ့
တေန ့ေသမွာ ေသခ်ာေနလို ့
မတရား ေသဒဏ္က ်ခဲ့ ျပီးျပီပဲ မဟုတ္လား..။ ။
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
+ေအာင္ခိုင္ျမင့္+
၂၉ ဒီဇင္ဘာလ ၂၀၁၅
No comments:
Post a Comment