=၁၂၆ ႀကိမ္ေျမာက္ ေမေဒးေန႕ အလုပ္သမားခ်ီတက္ပြဲကို မဲေဆာက္တြင္ ျပဳလုပ္=

>

+(MOEAF Thai ေမ ၃)+
 ၁၂၆ ႀကိမ္ေျမာက္ ေမေဒးေန႕ အလုပ္သမားခ်ီတက္ပြဲကို ေမလ ၁ ရကေန႕က မဲေဆာက္ေဒသအေျခစိုက္ အစိုးရ မဟုတ္ ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား (NGOs) ႏွင့္ လူထုအေျချပဳအဖြဲ ့အစည္းမ်ား (CSOs) ပူးေပါင္းဖြဲ ့စည္းထား သည့္ ့MRPWG ကြန္ ရက္အဖြဲ ႕မွ ႀကီးမွဴးက ်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။ ယင္း ခ်ီတက္ပြဲတြင္ ထိုင္းအေျခစိုက္ ျမန္မာျပည္သားမ်ားအေရး ပူးတြဲလႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မတီ (JACBA) အဖြဲ ့၏ (ဥကၠဌ) ဦးမိုးႀကိဳး-က ´ေမေဒးေန ့ဆိုတာ အင္မတန္အေရးၾကီးသလို ေမေဒးက ေပးခ်င္တဲ့ အဓိကအနွစ္သာရက ဘာလဲဆိုတာ ဆုပ္ကိုင္ မိ၊ သိရွိၾကဖို ့လိုပါတယ္။ ေမေဒးဆိုတာနဲ ့တစ္ေန ့အလုပ္ခ်ိန္ (၈)နာရီ ရရွိဖို ့အတြက္ ေနာင္ေတာ့ေနာင္ေတာ္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အလုပ္သမားၾကီးေတြက ေခ်ြးေတြ၊ ေသြးေတြ ေပးဆပ္ျပီးမွ ရရွိခဲ့ၾကတဲ့ ေခ်ြးနဲ ့ေရးတဲ့သမိုင္း၊ ေသြးနဲ ့ေရးတဲ့ သမိုင္းဆိုတာကို ေအာက္ေမ့ၾကဖို ့ပါပဲ။ ၾသဂတ္စပိုင့္၊ ပါဆင္၊ ဖစ္ခ်ာ၊ အိန္ဂ ်ယ္လ္---စတဲ့ အေမရိကန္ျပည္က ေနာင္ေတာ္ အလုပ္သမားၾကီးေတြဟာ အဲဒီ တေန ့အလုပ္ခ်ိန္ ၁၀နာရီတိုက္ပြဲ၊ အဲဒီကေန တေန ့အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီတိုက္ပြဲေတြထဲမွာ အာဏာပိုင္ေတြက ေသဒဏ္စီရင္လို ့ အသက္ေပးခဲ့ၾကရတယ္ဆိုတာ မေမ့အပ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ကိုလိုနီ ေခတ္၊ လြတ္လပ္ျပီးစေခတ္၊ မဆလေခတ္၊ န၀တ နအဖေခတ္ ၊ဦးသိန္းစိန္ ရဲ့ စစ္တပိုင္း အရပ္တပိုင္းအစိုးရေခတ္ စသျဖင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ သမိုင္းအဆက္ဆက္မွာ ေခ်ြးေတြ၊ ေသြးေတြနဲ႕ ရင္းနွီးခဲ့ၾကရတဲ့ အလုပ္သမားေတြဟာ အမ်ားၾကီး ရွိခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္တြင္းက အလုပ္သမားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ျပင္ပက ေရႊ ့ေျပာင္းအလုပ္သမားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေပါ့ဗ်ာ။ အဖိနွိပ္ခံရပုံ၊ ေခါင္းပုျံဖတ္ အျမတ္ထုတ္ခံရပုံ၊ နိူင့္ထက္စီးနင္းျပဳက်င့္ခံရပု့ေတြဟာ ေရေျမသဘာ၀သာ ျခားနားပါ မယ္။ အႀကီးနဲ ့ အေသးအေနနဲ ့သာ ကြဲျပားျခားနားပါမယ္။ အလုပ္သမားဆိုရင္ အဖိနွိပ္ခံၾကရ၊ အျမတ္ထုတ္ခံၾကရ၊ အနိုင့္ အထက္ျပဳမူခံၾကရတာ အတူတူပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ *၈နာရီလုပ္မယ္။ ၈နာ၇ီေပ်ာ္မယ္။ ၈နာရီနားမယ္* ဆိုတဲ့ ေမေဒးရဲ့ အဓိက အနွစ္သာရကို အမိအရ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပဳျပီး မိမိတို ့မရရွိ မခံစားရေသးတဲ့ အခြင့္အေရးေတြအတြက္ တရားဥပေဒ ေဘာင္ထဲက တဆင့္ျပီးတဆင့္ ေျခလွမ္းလွမ္းေတာင္းဆိုသြားၾကပါလို ့တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။ အေျခအေနအရ လိုအပ္ရင္ (သို ့) သမိုင္းကေတာင္းဆိုရင္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးအတြက္ ေသြးေတြ၊ ေခ်ြးေတြ၊ မ ်က္ရည္ေတြ ေပးေ၀သင့္ရင္ ေပးေ၀ရပါမယ္။ ဘာမွအလကား မရပါဘူး´ ဟု ေမေဒးေန႕ အႏွစ္သာရကို အက ်ယ္္တ၀င့္ ေျပာဆိုသြားသည္။  

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာ ေျပာင္းေရႊ႕ အလုပ္သမား ၂သိန္းေက ်ာ္ရွိသည္။ အဆိုပါအအခမ္းအနားသို ့ တက္ေရာက္ခဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ မီးျပင္သမား ကိုေက ်ာ္သူရိန္က-- ´က ်ေနာ္တို ့က အလုပ္သမားဆိုေတာ့ ေမေဒးေန ့အခမ္းအနားကို တက္ျဖစ္ေအာင္ တက္ရတာေပါ့။ မိမိတို ့ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးက ဘာေတြရွိသလဲ။ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ နားထဲမွာ လ ်ွံေနပါျပီ။ တကယ့္လက္ေတြ ့မွာ နိုင္ငံ နယ္နိမိတ္ကန္ ့ သတ္မႈ၊ ဥပေဒ ကန္ ့သတ္မႈ၊ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈ၊ ဆိုတာေတြက မသိမသာေရာ။ သိသိသာသာပါရွိေနမွာပါပဲ။ အခု ျမန္မာ နိုင္ငံမွာ အေမစုဦးေဆာင္တဲ့ ျပည္သူ့အစိုးရသစ္တစ္ခုကို က ်ေနာ္တို ့ရျပီ။ မၾကာမီ က ်ေနာ္အိမ္ျပန္မယ္။ က ်ေနာ္က ပဲခူး ကဗ်။ စုနိုင္သမွ်ွစုေနတယ္။ မိန္းမက အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံက။ လင္မယား ၂ေယာက္စလုံး လုပ္တာေတာင္ သားသမီး ၂ ေယာက္ကို မနည္း၀မ္း၀ေအာင္ ေက ်ြးေနရတယ္။ ကေလး၂ေယာက္က ျမန္မာျပည္က သူ ့အဖြားဆီမွာေလ။ အခက္ အခဲ ေတြ မ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးေတြ ဘာေတြ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ျပန္ဖို ့ပဲ စုေနတယ္´ ဟုရင္ဖြင့္သည္။

အလားတူ အခမ္းအနားက ်င္းပရာ မဲေဆာက္ျမိဳ ့ဘာ၀နာနိရာမ ေတာရေက ်ာင္း( ထိုင္းအမည္-၀ပ္ပါေကာင္) သို ့အမွတ္မထင္ေရာက္လာခဲ့သူ မေအးကလည္း-- ´သမီးတို ့က မနက္ကလမ္းေလ ်ွာက္တာေတာ့မပါဘူး။ အခမ္းအနားရွိမွန္းေတာ့ သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လာေလ့လာတာပါ။ ေန ့စားခကပ်မ္းမ်ွ တစ္ေန ့၁၀၀ ဘတ္ေက ်ာ္ရပါတယ္။ အိုတီနဲ ့ဘာနဲ ့ဆိုရင္ (၁၆၀-၁၇၀) ဘတ္ေလာက္ေတာ့ ရမွာေပါ့။ စားေလာက္ရုံပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို ့လဲဆိုေတာ့ အေထာက္အထားလုပ္ရင္ အလုပ္သမားကခ်ည္း အကုန္ေပးရတာမို ့ လစဥ္ ျဖတ္ေတာက္ေၾကး ရွိတယ္ေလ။ မိဘဆီကိုေတာ့ အရင္က ၁လ၁ခါ ပံုမွန္ ျမန္မာေငြ ၅ေသာင္းကေန ၁သိန္း က ်ပ္ၾကား ပို ့ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း က ်န္းမာေရးမေကာင္းလို ့ ၂လ ၃လေနမွ တခါပဲ စုပို ့ေတာ့တယ္။ ထိုင္းဥပေဒပါ ေန ့စားခ ၃၀၀ ဘတ္ဆိုတာ သမီးတို ့အတြြက္ပုံျပင္ပါပဲ.´ ဟုေျပာျပသည္။ ခ်ီတက္ပြဲကို မဲေဆာက္ျမိဳ ့ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းေဟာင္း တြင္ စုရပ္အျဖစ္ထားကာ စတင္ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။ စက္ရုံ အလုပ္ရုံ၊ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ အိမ္တြင္းမႈ၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး နဲ ့အေထြေထြလုပ္သား စုစုေပါင္း အလုပ္သမား ၁၅၀ေယာက္ခန္ ့ ပါ၀င္ ဆင္နႊဲခဲ့ၾကေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။

+(MOEAF Thai ေမ ၃)+
 ၁၂၆ ႀကိမ္ေျမာက္ ေမေဒးေန႕ အလုပ္သမားခ်ီတက္ပြဲကို ေမလ ၁ ရကေန႕က မဲေဆာက္ေဒသအေျခစိုက္ အစိုးရ မဟုတ္ ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား (NGOs) ႏွင့္ လူထုအေျချပဳအဖြဲ ့အစည္းမ်ား (CSOs) ပူးေပါင္းဖြဲ ့စည္းထား သည့္ ့MRPWG ကြန္ ရက္အဖြဲ ႕မွ ႀကီးမွဴးက ်င္းပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။ ယင္း ခ်ီတက္ပြဲတြင္ ထိုင္းအေျခစိုက္ ျမန္မာျပည္သားမ်ားအေရး ပူးတြဲလႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မတီ (JACBA) အဖြဲ ့၏ (ဥကၠဌ) ဦးမိုးႀကိဳး-က ´ေမေဒးေန ့ဆိုတာ အင္မတန္အေရးၾကီးသလို ေမေဒးက ေပးခ်င္တဲ့ အဓိကအနွစ္သာရက ဘာလဲဆိုတာ ဆုပ္ကိုင္ မိ၊ သိရွိၾကဖို ့လိုပါတယ္။ ေမေဒးဆိုတာနဲ ့တစ္ေန ့အလုပ္ခ်ိန္ (၈)နာရီ ရရွိဖို ့အတြက္ ေနာင္ေတာ့ေနာင္ေတာ္ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အလုပ္သမားၾကီးေတြက ေခ်ြးေတြ၊ ေသြးေတြ ေပးဆပ္ျပီးမွ ရရွိခဲ့ၾကတဲ့ ေခ်ြးနဲ ့ေရးတဲ့သမိုင္း၊ ေသြးနဲ ့ေရးတဲ့ သမိုင္းဆိုတာကို ေအာက္ေမ့ၾကဖို ့ပါပဲ။ ၾသဂတ္စပိုင့္၊ ပါဆင္၊ ဖစ္ခ်ာ၊ အိန္ဂ ်ယ္လ္---စတဲ့ အေမရိကန္ျပည္က ေနာင္ေတာ္ အလုပ္သမားၾကီးေတြဟာ အဲဒီ တေန ့အလုပ္ခ်ိန္ ၁၀နာရီတိုက္ပြဲ၊ အဲဒီကေန တေန ့အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီတိုက္ပြဲေတြထဲမွာ အာဏာပိုင္ေတြက ေသဒဏ္စီရင္လို ့ အသက္ေပးခဲ့ၾကရတယ္ဆိုတာ မေမ့အပ္ပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ကိုလိုနီ ေခတ္၊ လြတ္လပ္ျပီးစေခတ္၊ မဆလေခတ္၊ န၀တ နအဖေခတ္ ၊ဦးသိန္းစိန္ ရဲ့ စစ္တပိုင္း အရပ္တပိုင္းအစိုးရေခတ္ စသျဖင့္ ေခတ္အဆက္ဆက္ သမိုင္းအဆက္ဆက္မွာ ေခ်ြးေတြ၊ ေသြးေတြနဲ႕ ရင္းနွီးခဲ့ၾကရတဲ့ အလုပ္သမားေတြဟာ အမ်ားၾကီး ရွိခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္တြင္းက အလုပ္သမားပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ျပင္ပက ေရႊ ့ေျပာင္းအလုပ္သမားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေပါ့ဗ်ာ။ အဖိနွိပ္ခံရပုံ၊ ေခါင္းပုျံဖတ္ အျမတ္ထုတ္ခံရပုံ၊ နိူင့္ထက္စီးနင္းျပဳက်င့္ခံရပု့ေတြဟာ ေရေျမသဘာ၀သာ ျခားနားပါ မယ္။ အႀကီးနဲ ့ အေသးအေနနဲ ့သာ ကြဲျပားျခားနားပါမယ္။ အလုပ္သမားဆိုရင္ အဖိနွိပ္ခံၾကရ၊ အျမတ္ထုတ္ခံၾကရ၊ အနိုင့္ အထက္ျပဳမူခံၾကရတာ အတူတူပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ *၈နာရီလုပ္မယ္။ ၈နာ၇ီေပ်ာ္မယ္။ ၈နာရီနားမယ္* ဆိုတဲ့ ေမေဒးရဲ့ အဓိက အနွစ္သာရကို အမိအရ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပဳျပီး မိမိတို ့မရရွိ မခံစားရေသးတဲ့ အခြင့္အေရးေတြအတြက္ တရားဥပေဒ ေဘာင္ထဲက တဆင့္ျပီးတဆင့္ ေျခလွမ္းလွမ္းေတာင္းဆိုသြားၾကပါလို ့တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။ အေျခအေနအရ လိုအပ္ရင္ (သို ့) သမိုင္းကေတာင္းဆိုရင္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးအတြက္ ေသြးေတြ၊ ေခ်ြးေတြ၊ မ ်က္ရည္ေတြ ေပးေ၀သင့္ရင္ ေပးေ၀ရပါမယ္။ ဘာမွအလကား မရပါဘူး´ ဟု ေမေဒးေန႕ အႏွစ္သာရကို အက ်ယ္္တ၀င့္ ေျပာဆိုသြားသည္။  

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာ ေျပာင္းေရႊ႕ အလုပ္သမား ၂သိန္းေက ်ာ္ရွိသည္။ အဆိုပါအအခမ္းအနားသို ့ တက္ေရာက္ခဲ့သူ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ မီးျပင္သမား ကိုေက ်ာ္သူရိန္က-- ´က ်ေနာ္တို ့က အလုပ္သမားဆိုေတာ့ ေမေဒးေန ့အခမ္းအနားကို တက္ျဖစ္ေအာင္ တက္ရတာေပါ့။ မိမိတို ့ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးက ဘာေတြရွိသလဲ။ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ နားထဲမွာ လ ်ွံေနပါျပီ။ တကယ့္လက္ေတြ ့မွာ နိုင္ငံ နယ္နိမိတ္ကန္ ့ သတ္မႈ၊ ဥပေဒ ကန္ ့သတ္မႈ၊ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈ၊ ဆိုတာေတြက မသိမသာေရာ။ သိသိသာသာပါရွိေနမွာပါပဲ။ အခု ျမန္မာ နိုင္ငံမွာ အေမစုဦးေဆာင္တဲ့ ျပည္သူ့အစိုးရသစ္တစ္ခုကို က ်ေနာ္တို ့ရျပီ။ မၾကာမီ က ်ေနာ္အိမ္ျပန္မယ္။ က ်ေနာ္က ပဲခူး ကဗ်။ စုနိုင္သမွ်ွစုေနတယ္။ မိန္းမက အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံက။ လင္မယား ၂ေယာက္စလုံး လုပ္တာေတာင္ သားသမီး ၂ ေယာက္ကို မနည္း၀မ္း၀ေအာင္ ေက ်ြးေနရတယ္။ ကေလး၂ေယာက္က ျမန္မာျပည္က သူ ့အဖြားဆီမွာေလ။ အခက္ အခဲ ေတြ မ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးေတြ ဘာေတြ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ျပန္ဖို ့ပဲ စုေနတယ္´ ဟုရင္ဖြင့္သည္။

အလားတူ အခမ္းအနားက ်င္းပရာ မဲေဆာက္ျမိဳ ့ဘာ၀နာနိရာမ ေတာရေက ်ာင္း( ထိုင္းအမည္-၀ပ္ပါေကာင္) သို ့အမွတ္မထင္ေရာက္လာခဲ့သူ မေအးကလည္း-- ´သမီးတို ့က မနက္ကလမ္းေလ ်ွာက္တာေတာ့မပါဘူး။ အခမ္းအနားရွိမွန္းေတာ့ သိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လာေလ့လာတာပါ။ ေန ့စားခကပ်မ္းမ်ွ တစ္ေန ့၁၀၀ ဘတ္ေက ်ာ္ရပါတယ္။ အိုတီနဲ ့ဘာနဲ ့ဆိုရင္ (၁၆၀-၁၇၀) ဘတ္ေလာက္ေတာ့ ရမွာေပါ့။ စားေလာက္ရုံပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို ့လဲဆိုေတာ့ အေထာက္အထားလုပ္ရင္ အလုပ္သမားကခ်ည္း အကုန္ေပးရတာမို ့ လစဥ္ ျဖတ္ေတာက္ေၾကး ရွိတယ္ေလ။ မိဘဆီကိုေတာ့ အရင္က ၁လ၁ခါ ပံုမွန္ ျမန္မာေငြ ၅ေသာင္းကေန ၁သိန္း က ်ပ္ၾကား ပို ့ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း က ်န္းမာေရးမေကာင္းလို ့ ၂လ ၃လေနမွ တခါပဲ စုပို ့ေတာ့တယ္။ ထိုင္းဥပေဒပါ ေန ့စားခ ၃၀၀ ဘတ္ဆိုတာ သမီးတို ့အတြြက္ပုံျပင္ပါပဲ.´ ဟုေျပာျပသည္။ ခ်ီတက္ပြဲကို မဲေဆာက္ျမိဳ ့ ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းေဟာင္း တြင္ စုရပ္အျဖစ္ထားကာ စတင္ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။ စက္ရုံ အလုပ္ရုံ၊ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ အိမ္တြင္းမႈ၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး နဲ ့အေထြေထြလုပ္သား စုစုေပါင္း အလုပ္သမား ၁၅၀ေယာက္ခန္ ့ ပါ၀င္ ဆင္နႊဲခဲ့ၾကေၾကာင္း သတင္း ရရွိသည္။