ရွစ္ေလးလံုး(သို႔မဟုတ္)တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကိုလူထုနည္းနဲ႔လက္ေတြ႔က်က် ျဖဳတ္ခ်ခဲ့ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔ ေအာင္ပြဲ။ဒီမိုကေရစီလူထုအံုၾကြမွဳၾကီးကိုယခုလက္ရွိအသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္နဲ႔အထက္အရြယ္မွာရွိ ေနၾကသူ ေတြအားလံုးအနည္းနဲ႔အမ်ားေတြ႔ ဖူး၊ျမင္ဖူး၊ပါတ္သက္ခဲ့ဖူးသူခ်ည္းဆိုရင္မွားမယ္မထင္ပါဘူး။
ဒါ့အျပင္ ပင္ကိုယ္စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္၊ မိဘအသိုင္း၀ိုင္းေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္၊ ခံစားခ်က္၊ခံယူခ်က္ေတြေၾကာင့္၊ မ်ိဳး ဆက္သစ္ေတြေတာင္မွ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ပယ္မွာ အေတာင္အလက္စံုလို႔ ေရွ ့တန္းကိုထြက္လာခဲ့ၾကျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့ အ ေရွ ့အေနာက္ ေတာင္ေျမာက္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွာ အာဏာသက္ၾကာ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ကိုေတာ္လွန္ေနၾက တဲ့တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ားသာမက အဖြဲ႔မ်ားစြာလည္းတိုက္ပြဲ၀င္ေန ၾကတာအားရစရာ ေကာင္းပါတယ္။
ထိုထိုေသာ အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခါင္းစဥ္အသြယ္သြယ္တပ္ျပီး စစ္အာဏာရွင္ျပဳတ္က်ေရးလွဳပ္ရွားေနၾက သူေတြ ထဲမွာ၊ ဘယ္ႏွစ္ဖြဲ႔၊ဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ဘယ္မွ်အထိ ျမန္မာေျမေပၚက စစ္အာဏာရွင္ျပဳတ္ေအာင္ အသက္ေပး၍ ဘ၀ေပး၍ တိုက္မည္၊ဒီမိုကေရစီမရမခ်င္းငါမေသ၊ငါမေနဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ ေပးဆပ္ရဲသူ၊ ေပး ဆပ္လိုသူ၊ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ဘယ္သူေတြလဲ၊ၾကည့္ဖို႔လိုအပ္ေနတယ္ထင္လို ႔က် ေနာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္၊ ေတာ္လွန္ေရးအခင္းအက်င္းတို႔ ကိုေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေတာ့၊ အေနအထားအမ်ိဳးမ်ိိဳးေတြကိိုမျမင္ခ်င္အဆံုး ၊မသိခ်င္အဆံုးသိလာရေတာ့တယ္၊ပုဂၢိဳလ္္စြဲ၊လူမ်ိဳးစြဲမပါ၊ဓမၼဓိဌာန္က်က် ေျပာခ်င္တယ္၊ ကိုယ့္အျမင္၊ ကိုယ့္အ ေရးအသားအတြက္ကိုယ္တာ၀န္္္္္္္္္္္္ယူပါတယ္။
မသိတဲ့လူေတြ၊အံ့ၾသကုန္မယ္၊ဟုတ္တဲ့လူေတြေဒါသထြက္ထာထက္ေက်ာ္လြန္မယ္၊လြတ္လပ္စြာေရးသား
ထုတ္ေ၀မွဳ၊လိုလားၾကသူေတြ၊ဟုတ္မဟုတ္သက္ေသထူဖို႔ေတာ့လိုပါလိမ့္မယ္။တီေကာင္ကိုဆားနဲ႔ပက္သလိုမ်ားျဖစ္သြားရင္၊
အားေတာ့နာပါတယ္။အမွန္ကိုခံႏိုင္တဲ့သတၱိနဲ႔ကိုယ္အမွားကိုကိုယ္သိလို႔ျပင္ဆင္ရင္ေတာ့အက်ိဳးရွိပါလိမ့္မယ္။ခပ္ပါးပါးေလးပဲ
ဆားပြင့္နည္းနည္းပက္ၾကည့္ၾကစို႔ရဲ ့။ ရွစ္ေလးလံုးလူထုအံုၾကြမွဳေၾကာင့္ဦးေန၀င္းရဲ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ျပည္သူ႔ေျခဖ၀ါးေအာက္ဘုန္းဘုန္းလဲခဲ့ရေသာ္လည္း၊အေတြ႔အၾကံဳနည္းပါးတဲ့ေခါင္း
ေဆာင္ငယ္ေတြရဲ ႔အားနည္းခ်က္ေတြ၊ႏိုင္ငံေရးသမားၾကီးေတြရဲ႕ သူရဲေဘာေၾကာင္မွဳေတြေၾကာင့္ အရပ္သား အစိုးရတစ္ရပ္ကိုမတည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါ။အေျခအေနကိုသိတဲ့စစ္အာဏာရွင္ေတြကအကြက္ေစ့ေစ့အာဏာသိမ္းလိုက္ေတာ့
လွဳပ္ရွားတက္ၾကြသူမ်ားဟာျမန္မာျပည္မွာဆက္လက္ေနထိုင္လို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္နီးစပ္ရာအရပ္ေလးမ်က္ႏွာကိုအိုးျပစ္၊
အိမ္ျပစ္၊မိသားစုမ်ားကိုထားရစ္ခဲ့ျပီးထြက္ခြာလာခဲ့ၾကရတယ္။စစ္အာဏာသိမ္းျပီးေနာက္ပိုင္း၊ပညာတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ထြက္ခြာလာ
ခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူေတြဟာငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳထက္ျမက္တန္ဖိုးရွိတဲ့အသက္အရြယ္ေတြကို၊ အစားဆင္းရဲ၊ အေနဆင္းရဲစြာနဲ႔ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ဘ၀ေတြပ်က္၊ အသက္ေတြေသခဲ့ၾကရေပမယ့္အေျပာက်ယ္တဲ့ေတာ္လွန္ေရးခရီးၾကမ္းကိုယခုတိုင္ကူးခတ္၊ေလွာ္ၾကရဆဲျဖစ္
တယ္။
တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူမ်ား၊တက္ၾကြလွဳပ္ရွားသူမ်ားစြာထြက္ခြာမစဲျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ၁၉၉၀ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကိုအေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ျခင္းမရွိရံုသာမကပါတီမ်ားကိုအတင္းအ
က်ပ္ ဖ်က္သိမ္း၊ ေရြးေကာက္ခံျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ ႔စီးပြားေရး၊သားသမီးအေရး
ကိစၥမ်ားကိုဖိအာေပးအက်ပ္ကိုင္ျပီးႏုတ္ထြက္ခိုင္းတယ္။ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ႏိုင္ငံေရး
ပါတီ၀င္ေတြ၊လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားလည္းျပည္ပကိုထြက္ခြာလာခဲ့ၾကရတယ္္။
ႏိုင္ငံရဲစီးပြားေရးကို စနစ္တက်စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ မတတ္တာရယ္၊ သြင္းကုန္/ထုတ္ကုန္နဲ႔အက်ိဳး အျမတ္မ်ားစြာ ရွိတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းၾကီးေတြကိုလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီမ်ားမိသားစုေတြကသာ လက္၀ါးၾကီးအုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကတာ
ေၾကာင့္ တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔စီးပြားေရးက်ပ္တည္းမွဳေတြ ျမင့္တက္လာခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ ျပည္ပ ထြက္ခြာအလုပ္လုပ္ကိုင္လာၾကရတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရး ဘာသာေရး အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အိမ္နီခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြမွာ
ျမန္မာေရြ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ မရွိတဲ့ႏိုင္ငံဆိုတာမရွိေတာ့ပါဘူး။ ထိုင္းတစ္ႏိုင္ငံတည္းမွာ ျမန္မာအလုပ္
သမားသန္္္္္္္္္းခ်ီရွိေနတယ္လို႔ အင္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔ ထိုင္းအစိုးရတို႔က ေျပာေနၾကတယ္။
ျပည္တြင္းကအဖိႏွိပ္ခံ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ၊ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္က တစ္ေန႔လြတ္ေျမာက္ႏိုးနဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္လာလိုက္္ၾကတာအႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္တိုင္ခဲ့ပါျပီေကာ။ ျပည္သူေတြမွာ ေနစရာမရွိ၊စားစရာမရွိ၊၀တ္စရာ
မရွိ၊ပညာမသင္ႏိုင္၊ေဆး၀ါးကုသစရာမရွိ၊ဘ၀လံုျခံဳေရးမရွိ။ ေနာက္ဆံုးကိုယ္အသက္ကိုေတာင္ အာမခံမရွိတဲ့ အေျခအေနကို တျဖည္းျဖည္းေရာက္လာခ့ဲရတယ္။ စစ္အာရွင္ေတြဟာသူတို႔အာဏာ တည္ျမဲေရးအတြက္ လုပ္ သထက္လုပ္ျပီး၊ခိုင္သထက္ခိုင္ခန္႔လာခဲ့တယ္။အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ဘုန္းၾကီးမကလို႔၊ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္ၾကြလာရင္လည္း၊ ပစ္သတ္ဖမ္းဆီးမွာပဲ။ ရွင္းတယ္၊ ရန္သူကို ရန္သူလိုအျပတ္ရွင္းတယ္။
အတိုက္အခံေတြေကာ ဘယ္ေလာက္ေရာက္ေနၾကျပီလဲ။ တိုင္းျပည္ကကိုထြက္လာၾကတုန္းကေတာ့ အာဏာ ရွင္ျပဳတ္က်ေရးဆိုခဲ့ၾကေပမယ့္အေနၾကာ၊အေျဖရွာလာရတာက၊ (၁)လံုျခံဳေရး (၂) စာ၀တ္ေနေရး (၃)အလုပ္ အကိုင္ရရွိေရးေတြ က မရွိမျဖစ္လိုအပ္လာခဲ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ နီးစပ္ရာ။ ရရာလုပ္ငန္းခြင္ေနရာအသီးသီးမွာ ၀င္ေရာက္ျပီေတာ့ အသက္ေမြးၾကရေတာ့တယ္။
အဆက္အစပ္၊ ၀ါသနာ၊ အဆင့္အတန္းအရည္အခ်င္းအလိုက္ အခ်ိဳ ႔ကအင္ဂ်ီအိုကိုယ္ပိုင္ေထာင္၊ အခ်ိဳ ႔က
အင္ဂ်ီအိုေတြမွာ၀န္ထမ္း၀င္လုပ္၊ အခ်ိဳ ႔ကသတင္းမီဒီယာနယ္ပယ္၊ အခ်ိဳ ႔ကငတ္တစ္လွည့္ျပတ္တစ္လွည့္
ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္၊ အခ်ိဳ ႔တတိယႏိုင္ငံေတြကိုထြက္ခြာသြားခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးၾကီးႏွစ္
ေတြၾကာလာေတာ့လည္း တစ္ခ်ိဳ ႔ကစိတ္ကုန္၊ တခ်ိဳ ႔က မိုက္ကုန္ၾကေတာ့တာပဲ။ သားစဥ္ေျမးဆက္ လက္နက္ ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲလာခဲ့ၾကတဲ့အခ်ိဳ ႔တပ္ေတြကနအဖေပးတဲ့တစ္နပ္စာ၊တစ္သက္စာအခြင့္အေရးကိုသြား
ရည္က်ျပီး ေတာထဲမွာအာဏာရွင္ကိုတိုက္ခိုက္ရင္းေသသြားခဲ့တဲ့ ဖခင္ရဲ ႔ေျမစာပံု နဲ႔ စစ္သားေတြ မုဒိမ္းက်င့္လို႔ မိမိိိိိိိိကိုယ္သတ္ေသသြားခဲ့တဲ့ညီမေလးရဲ ႔ေျမစာပံု ေတြကိုေက်ာခိုင္း
ျပီးအကာအကာမဲ့ေနၾကတဲ့ရပ္ရြာကကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြကိုလစ္လ်ဳရႈလိုက္ၾကတာေတြရွိလာတယ္။ဒီအထဲမွာ
အခ်ိဳ ႔ကကိုယ္နယ္ကထြက္ကုန္ကိုထုတ္၊ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုဒုကၡေပး၊ အခ်ိဳ ကအႏွစ္ႏွစ္အလလစားေသာက္ေနထိုင္၊
ေမြးဖြားၾကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ နယ္ေျမမ်က္ႏွာကိုမွမေထာက္၊ နအဖ နဲ႔ေပါင္းျပီးေတာ့လာတိုက္ၾကသူေတြလည္းရွိရဲ ႔။
(လူဟစ္တာကေတာ့၊ ႏိုင္ငံေရးကိုႏိုင္ငံေရးနည္းအတိုင္း ေျဖရွင္းမွရမယ္ဆိုပဲ။ ျပီးေတာ့လက္နက္ကိုင္တဲ့
ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔ဆိုတာလည္းရွိတယ္ဆိုပဲ။ဘယ္ဘုရားက လက္နက္ကိုင္ခိုင္းလဲမသိဘူး။)
ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမမွာေနခဲ့ျပီးနအဖ ထံမွာဒူးေထာက္အလင္း၀င္ေဖါက္ျပန္သြားၾကသူမ်ားလည္းရွိခဲ့ၾက
တယ္။ နယ္စပ္ေဒသမွာလံုျခံဳေရးစိတ္မခ်ရလို ႔တတိယႏိုင္ငံကိုထြက္ခြာသြားၾကသူမ်ားစြာလည္းရွိခဲ့တယ္။
ဖြံ႔ျဖိဳးျပီးႏိုင္ငံၾကီးေတြရဲ ႕တတိယႏိုင္ငံအေျခခ်စီမံကိန္းၾကီးေပၚလာေတာ့၊ဒုကၡသယ္အစစ္ထက္ စခန္းတာ
၀န္ခံ/ပြဲစားေတြနဲ႔လက္၀ါးရိုက္္ျပီး ထြက္သြားၾကတဲ့ဒုကၡသည္ အတုေတြကအမ်ားၾကီး။ မဲေဆာက္
ဘန္ေကာက္ ၊ ခ်င္းမိုင္ ျမိဳ ႔ေတြမွာ အိမ္ေဖၚလုပ္ရင္း၊ ပန္းရံလုပ္ရင္း၊ ပြဲစားလုပ္ရင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
မိန္႔ခြန္္္္္းေတြနားေထာင္၊ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမထုတ္စာေစာင္ေတြအာဂံုေဆာင္ျပီး လုပ္သြားလိုက္ၾကတဲ့ႏိုင္ငံ
ေရးဒုကၡသည္အတုေတြ အတုေတြ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါ။ အတုျဖစ္ျဖစ္၊ အစစ္ျဖစ္ျဖစ္တတိယႏိုင္ငံကို ထြက္ခြာသြားၾကသူတိုင္းေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြက စာအုပ္ရရင္ျပန္လာမယ္၊ အလုပ္လုပ္ရတာနဲ႔ကိုယ့္အဖြဲ႔၊ ကိုယ္လူေတြကိုျပန္ျပီးေထာက္ပံ့မယ္လို႔ေျပာခဲ့တာပါ။
တတိယႏိုင္ငံေရာက္မွဒီေကာင္ေတ ြ(နအဖ)ေတြကိုအျပဳတ္ခ်မယ္။ ဆိုတာေတာင္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္
ဒုကၡသည္အျဖစ္တတိယႏိုင္ငံကို ေရာက္သြားၾကတဲ့လူေတြေထာက္ပံ့လို႔ထိုငး္၊ မေလးရွား၊အိႏၵိယႏိုင္ငံေတြမွာ
ထုတ္ေ၀ေနရတဲ့စာေစာင္၊ ရပ္တည္ေနရတဲ့အဖြဲ႔လို႔မၾကားမိေသးဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔ရင္းႏွီတဲ့မိိတ္ေဆြတစ္ေယာက္
ကေျပာတယ္(တတိယႏိုင္ငံကိုထြက္သြားၾကသူေတြဟာ သူတို႔စီးနင္းလိုက္ပါသြားတဲ့ ေလယာဥ္ေပၚမွာေကၽြး
တဲ့အစာေရစာေတြထဲမွာ ေမ့ေဆးေတြပါတယ္)ဆိုပဲ။
ဟိုခုန္ဒီကူးနဲ႔အရည္အခ်င္းရွိလို႔ျဖစ္ျဖစ္၊ အေပါင္းအသင္းရွိလို႔ျဖစ္ျဖစ္အခ်ိဳ ႔ဆို လစာေကာင္းတဲ့အင္ဂ်ီအို၀န္
ထမ္းလုပ္ေနၾကတယ္၊သတင္းမီဒီယာနယ္ပယ္ကို၀င္ေရာက္သြားၾကတယ္။အဖြဲ႔အစည္းၾကီးၾကီး၊ပညာတတ္
အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြက အဆီနဲ႔တ၀င္း၀င္း၊ မီဒီယာေတြမွာနားေတာင္လို႔ေကာင္းေပ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေန႔တိုင္း
ေျပာေနၾကတယ္။ ပါးစပ္ကစည္းလံုးေရး၊ တန္းတူေရး၊ ငတ္ေနၾကတဲ့ေတာ္လွန္ေရးနယ္ပယ္က ရဲေဘာ္အစစ္
အမွန္ေတြကို ထမင္းတစ္နပ္ေကၽြးဖူးၾကပါရဲ ႔လား။ ရံုးခန္းခမေပးႏိုင္တဲ့အလုပ္သမားအဖြဲ႔ေလးေတြ၊ ေတာ္လွန္
ေရးသမားေတြကို ေဆးလိပ္တစ္ထုပ္၊ အခန္းခတစ္လစာမ်ားေပးဖူးၾကရဲလား ေမးၾကည့္ၾကပါ။
(သူတို႔ေျပာေနက်စကားတစ္ခုက ႏိုင္ငံတကာမိသားစုေတြနဲ႔ ကုလသမဂၢေတြကို က်ေနာ္တို႔ေျပာေနတယ္)
အဆင့္သင့္လို႔မီဒီယာသမားလို႔ေျပာေနၾကတဲ့ လူေတြကေကာ၊ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ ဘာညာေျပာေနၾကတယ္
ျပည္ပမွာမဟုတ္တာလုပ္ေနၾကတဲ့သူေတြရဲ ႔ အရွဳပ္အထုပ္ေတြကိုေကာေဖၚျပဖူးတာရွိၾကရဲ ႔လား။ ပါတီအဖြဲ႔
အစည္းေတြမွာလုပ္ခဲ့ေပမယ့္တစ္ေန႔က ပဲသတင္းေထာက္လုပ္တယ္။ ဒီေန႔ဆိုရင္ (ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္သတင္း
ေထာက္၊က်ဳပ္ကသတင္းသမား၊ႏိုင္ငံေရးနဲ႔မဆိုင္ဆိုပဲ) (ေျပာေနက်စကားက သတင္းသမားဆိုတာ နအဖ
မေကာင္းတာကိုေျပာျပီး ဒီဘက္ကလူေတြ မဟုတ္တာလုပ္တာကို ေျပာရင္နအဖ အားရသြားမယ္တဲ့)
အစပိုင္းကေျပာခဲ့သလို ရွစ္ေလးလံုးနဲ႔တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း ပါ၀င္ပါတ္သက္ခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြအခ်င္းခ်င္း
နယ္စပ္မွာတစ္ႏွစ္ေတာင္လက္နက္မကိုင္ခဲ့ဖူးဘူး၊ ဘာသာစကားတတ္လို႔၊ အဆက္အစပ္ေကာင္းလို႔၊ အင္ဂ်ီအို မွာလခေကာင္းေကာင္းရလို႔၀င္လုပ္တယ္။ အင္ဂ်ီအိုမွာလုပ္ရင္အန္ဂ်ီအို၀န္ထမ္းေပါ့၊အရည္အခ်င္းရွိလို႔
ျဖစ္တာ။ ကိုယ္ကအင္ဂ်ီအိုမွာလုပ္ေနတာ၊ နအဖ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အုုပ္ခ်ဳပ္ေနတာကို၊ သူတို႔အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတယ္လို႔ ေျပာင္းျပန္ေျပာေနသူေတြလည္း ရွိပါရဲ ႔။
အလုပ္သမားအေရးလုပ္တဲ့လူကလည္း အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္။ အလုပ္သမားအေ၇းေဆာင္ရြက္သူ၊ ဒါမွ
မဟုတ္ ႏိုင္ငံတကာအလုပ္သမားအဖြဲ႔ နဲ႔အျခားႏိုင္ငံတကာသိေအာင္ ေလာ္ဘီလုပ္ရင္လည္းလုပ္တယ္ေပါ့။
ရွင္းရွင္းေလးပဲ။
ခုေတာ့ဒီလိုမဟုတ္ၾကဘူး။ ကိုယ္ရပ္ေနတဲ့အရပ္ေဒသ၊ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ကို ပုတ္သင္ညိဳလိုအေရာင္ေတြ
ေျပာင္းခ်င္သလို ေျပာင္းေနၾကေတာ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားနဲ႔ေတြ႔ေတာ့က်ဳပ္က စစ္အစိုးရကိုေတာ္လွန္ေန
တာအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ရွိျပီ။(ကိုယ္လုပ္ေနတာက အင္ဂ်ီအို၀န္ထမ္း၊အသံလႊင့္(သို႔မဟုတ္)ပံုႏွိပ္မီဒီယာ)
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကလည္း က်ဳပ္ကျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္(မန္းဒိတ္ရ) ငါတို႔ကိုေက်ာ္လုပ္လို႔
မရ။ငါအမတ္၊သူငါးမူး စတိတ္မင့္ထုတ္ေနတာသိတယ္မဟုတ္လား။
ထိုင္းမွာအခ်ိုဳ ႔ အဖြဲ႔ အစည္းေတြရွိတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအပါအ၀င္၊ ေဒသခံထိုင္းလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ အသစ္အသစ္
ေသာလူေတြ၊ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးရမယ့္အစား၊ အခ်င္းခ်င္းရိိုင္းပင္းကူညီၾကရမယ့္အစား၊ ငါလုပ္ေနတယ္
ငါတို႔အဖြဲ႔သာ လုပ္ႏို္င္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြလုပ္ေနၾကတယ္။ နအဖလုပ္သလိုျပည္ေထာင္စုျဖစ္ေနတယ္။ ငါတို႔
ေအာက္မွာလုပ္။ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္လ႔ိုပဲဆိုဆို၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေရွ ႔တန္းတင္ခ်င္သူလို႔ပဲေျပာေျပာ၊ တစ္ကိုယ္
ေကာင္းဆန္ခ်င္ၾကတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာျမန္မာအလုပ္သမားသန္းခ်ီရွိတာ ဒီအလုပ္သမားအဖြဲ႔ေလာက္နဲ႔ႏိုင္မ
ႏိုင္စဥ္းစားသင့္ၾကပါတယ္။ ေနရာတိုင္းမွသမဂၢေတြ အားေကာင္းေလေကာင္းေလပဲမဟုတ္လား။ အဆင္အစပ္
ရွိလာလို႔ထိုင္းေရွေနေတြ၊ ထိုင္းအလုပ္သမားသမဂၢေတြကို အလုပ္သမားကိစၥတစ္ခုေပၚလာလိုုုုု႔ တိုက္ရိုက္မ်ား စကားေျပာမိရင္ေနာင္ေတာ္အဖြဲ႔ေတြ၊အစ္မေတာ္အဖြဲ႔ေတြကေရႊစိတ္ေတာ္အလိုမက်ရံုမွ်မက ေခၚ၍ပင္ဆဲေတာ့ တာပဲဗ်ာ။ပူးတြဲေဆာင္ရြက္ဖို႔ေနေနသာသာ၊ဒီကိစၥဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ၊ဘယ္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ လုပ္ရင္ေကာင္းမလဲလို႔ အၾကံဉာဏ္ကေလးေတာင္းမိပါတယ္၊အဲဒီစၥနဲ႔ပါတ္သက္တဲ့ဓါတ္ပံုေတြ အ
ေထာက္အထားေတြကို အီးေမးပို႔ေပးဖို႔ညႊန္ၾကားတတ္ၾကပါတယ္။ျဖစ္ေနတဲ့အလုပ္သမားေတြမွာရွိ/မရွိ နဲ႔
အလုပ္သမားအေရးလုပ္ေနၾကတဲ့သူတြမွာ၊အီးေမးသံုးႏိုင္ရဲ ႔လား၊အလုပ္သမားေတြကတစ္ေနရာမွာ၊ဆိုတာ
ေတြကိုနားလည္းေပးခဲၾကတယ္။ဒါျဖစ္ခ်င္ရင္ဒါေတြေပးဆိုတဲ့သေဘာ။ဘယ္လိုလုပ္၊ဘယ္ကိုဆက္သြယ္ပါ
ဆိုတာေလးေလာက္ေျပာဖို႔အေရး၊ျမန္မာႏိုင္ငံကရံုးေတြမွာလိုပါပဲ။
လုပ္ေနၾကသမွ်၊လုပ္ႏိုင္ၾကသမွ်အေကာင္းေတြ၊လူေတာ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ကိုယ္လုပ္တာကိုေျပာပါ။
ငါတို႔ေတြျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကေရစီရရွိေရးကိုလုပ္ေနၾကတာလား၊ႏိုင္ငံေရးသမားလား၊အလုပ္သမားအေရး
ေဆာင္ရြက္ေနသူလား၊လူ႔အခြင့္အေရးလား၊အင္ဂ်ီအိုမွာလုပ္ေနတဲ့၀န္ထမ္းလား၊သတင္းဌာနမွာလုပ္ေနတဲ့ မီဒီယာလုပ္ငန္းလား၊စာေရးဆရာလားခြဲခြဲျခားျခားကိုယ္ဘယ္ေနရာမွာလဲ၊ဆိုတာေလးကိုေတာ့၀န္ခံဖို႔၊သိဖို႔
လိုအပ္ပါတယ္။လုပ္ေနတဲ့အလုပ္အတိုင္းမွန္မွန္ကန္ကန္ေျပာသင့္ပါတယ္။
အလားတူ မိမိဆက္ဆံေနတဲ့လူကိုလည္း ႏိုင္ငံေရးသမားလား၊လူ႔အခြင့္အေရးးသမားလား၊သတင္းမီဒီယာ
သမားလား၊အင္ဂ်ီအိုမွာလုပ္ေနတဲ့၀န္ထမ္းလား၊အလုပ္သမားအေရးေဆာင္ရြက္ေနတဲ့လူလား၊အလုပ္သမား
အေရးကိုမေဆာင္ရြက္ပဲေလာ္ဘီလုပ္ေနတဲ့အဖြဲ႔လား၊စာေရးဆရာလား ေသေသခ်ာခ်ာ၊သိသိမွတ္မွတ္ဆက္
ဆံ၊ဖို႔လိုအပ္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။မိမိကိုယ္လည္းခြဲျခားမသိ၊ကိုယ္္္ဆက္ဆံရသူကိုလည္းခဲြျခားမျမင္၊ဆိုေတာ့၊
ထိုပုဂၢိဳလ္ေတြကိုေတာ့မသိ၊အျပင္လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ျမန္မာႏိုင္ငံ
ဒီမိုကေရစီရရွိေရးလည္း အဖ်ားရွဴးသြားႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ္လက္ရွိေရာက္ရွိေနတဲ့အေနအထားမွာ ကိုယ့္ဘ၀ၾကီးပြါးခ်မ္းသာေရးလား၊ျမန္မာႏိုင္ငံအျဖစ္အပ်က္
ကိုျပ/ေျပာျပီး ဒိုနာေတြဆီက ေဒၚလာရွာေနတာလား၊ကိုယ္နာမည္ၾကီးဖို႔အတြက္လား၊တကယ္ျဖစ္ခ်င္
တကယ္လုပ္အဟုတ္ျဖစ္ရမည္ဆိုတဲ့စကားကိုစံထားျပီးတိုင္းတာရင္ အထက္ကအခ်က္ေတြနဲ႔အခ်ိန္ကုန္
ေနခဲ့ၾကတာလား၊ဒီမိုကေရစီရေအာင္၊ျမန္မာေျမေပၚမွာ စစ္အာဏာရွင္ျပဳတ္က်ေအာင္ က်ားခဲ က်ားကုတ္
လုပ္ခဲ့ရဲ ႔လား၊လုပ္ေနရဲ ႔လား၊သိရွိၾကလိမ့္မယ္လို႔ယူဆပါတယ္။ျပည္ပမွာအဖြဲ ႔အစည္းေတြမွန္သမွ်၊လုပ္ေန
ၾကသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုဖုန္းဆက္ၾကည့္ပါလား။ေအာင္ျမေလး………ဖုန္းေတာင္ေျပာဖို႔မအားၾကပါတဲ့ ၊
အဲဂေလာက္တိုင္းျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းလူပုဂၢိဳလ္တိုင္းလုပ္ေနၾကမယ္္္္္္္္္ဆိုရင္၊
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊတို႔ဟာပံုျပင္ထဲကိုေရာက္သင့္ပါျပီ။
ဂြအက်ဆံုးကကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ကိုကိုယ္မသိေသးၾကတာလားမသိခ်င္ေယာင္ေတာင္တာလား၊က်ေနာ္
ထင္တာကေတာ့သူတို႔ေတြအလုပ္ရွုပ္ေနတာဟာ။မဟုတ္တာအတြက္လည္းလုပ္ေနၾကသလို၊ဟုတ္တာေတြ
အတြက္လည္းလုပ္ေနရလို႔ထင္ပါတယ္အဲဒီမွာ၊လူတစ္ေယာက္ကအလုပ္ႏွစ္ခုကိုလုပ္၊သိစိတ္က၊မသိ္စိတ္ကိုလိမ္၊
ေနရေလေတာ့၊ကိုယ့္စါရင္းကိုကိုယ္ရွင္းရင္း၊အလုပ္ေတြပိေနၾကတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ဒီမိုကေရစီ
အေရးတိုက္ပြဲ၀င္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ က
ဒီမိုကေရစီနဲ႔မိုင္ေပါင္းဘယ္ေလာက္အကြာ ပင္လယ္ျပင္ကိုဗဟိုျပဳေနၾကသလဲ၊အာဆီယံ၊နဲ႔ကုလသမ၈ၢ
ေလေျပ ေလညွင္းေလာက္ကိုေတာ့ နအဖ တို႔ကအပ်င္းေျပေပါ့။အီးယူနဲ႔အေမရိကန္ေလျပင္းတို႔ကိုလည္း
ကၽြန္းသစ္ထီးရိုးနဲ႔သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ပိတ္စကိုမိုးျပီး၊ေက်ာက္စီးပတၱျမားစီးခ်ယ္ျပီးထီးကိုင္းေတြရဲ ႔အဖ်ားမွာ
တရုတ္၊ရုရွားနဲ႔ကိုးရီးယားဘုသီးေလးေတြတပ္ဆင္ထားတဲ့ထီးကိုေဆာင္းထားေလေတာ့၊နအဖအာဏာ၊တစ္
လကၼေတာင္မေရြ ႔ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။နအဖကိုနာဂစ္တိုက္ခတ္မွဳေလာက္ဒါမွမဟုတ္ဆူနာမီပင္လယ္လိွဳင္းလံုးတို႔လို
ျပင္းအား မရွိလို႔ကေတာ့တုတ္တုတ္လွဳပ္မွာမဟုတ္ဆိုတာကိုလက္ခံၾကဖို႔လိုမယ္ထင္ပါတယ္။
နအဖတို႔ကသူတို႔အာဏာကိုထိပါးလာသူေတြ၊ထိပါးမဲ့အဖြဲ႔ေတြကို၊ဘယ္လုိေခ်မွဳန္းရမယ္၊ဘယ္လိုအျပတ္
ရွင္းရမယ္၊ဒီနည္းနဲ႔မရရင္၊ဟိုနည္းနဲ႔ရွင္းျပစ္ရမယ္ဆိုတာ၊စီမံကိန္းခ်၊အကြက္ခ်ျပီးအတိုက္အခံအင္အားစုဟူ
သမွ်တို႔ကိုျပတ္ျပတ္သားသားေခ်မွဳန္သုတ္သင္းပစ္ပါတယ္။ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတိုက္အခံေတြဘက္ကေတာ့၊
ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရးေကာင္းစီကအေရးယူလာမွာကိုယခု၊ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္တိုင္ေအာင္ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတာကလြဲျပီးအ
ျခားလမ္းေၾကာင္းမ်ားအဆင္သင့္ျပင္ဆင္ေနၾကတာမေတြ႔ရေသးပါဘူး။နအဖတို႔ကေတာ့တရားတာေတြ/မတရား
တာေတြကိုထည့္စဥ္းစားသူေတြမဟုတ္ဘူး။
၂၀၁၀မွာနန္းသိမ္းပြဲခံမယ္ဆိုတာျမင္ေနရျပီ။အတိုင္အခံအုပ္စုေတြဘက္က၂၀၀၉မွာငါတို႔စစ္အာဏာရွင္ကို
ျပဳတ္ေအာင္တိုက္မယ္္္ဆိုတဲ့စိန္ေခၚႏိုင္ေလာက္တဲ့သတၱိရွိေသးဟန္မတူေသးပါဘူး။အစီအစဥ္ေတြရွိဟန္မတူေသးဘူး။
ဘာအတြက္ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုျပီးႏိုင္ငံတကာအင္ဂ်ီအိုေတြဆီမွာေငြရွာဖို႔ေလာက္သာအကြက္ရွာေနၾကတာေတြရွိရးပါတယ္။
အဖိႏွိပ္ခံျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္သာတကယ္ျပတ္ျပတ္သားသားရည္ရြယ္
ရင္ေတာ္လွန္ေရဒီအသီးေတြဟာျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကေရစီရရွိေရးအညွာတစ္ခုတည္းအတြက္ထာ၀ရလွပေ၀
ဆာေနမွာပါ။
၂၀၁၀ ဆိုတာ ရက္ေပါငး္ငါးရာေတာင္္မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာကိုေတာ့အျမဲသတိရွိၾကေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ….။
ေပးပို႔သူ….မင္းရန္ႏိုင္(ဘန္ေကာက္)
မွတ္ခ်က္။ ။ ဤေဆာင္းပါးပါ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ စာေရးသူ မင္းရန္နိုင္ (ဘန္ေကာက္)၏ အာေဘာ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။
(တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာ )
ငယ္ငယ္တုန္းကၾကားခဲ့ဖူးတဲ့သီခ်င္း၊ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ကဗ်ာ၊မွတ္လည္းမွတ္မိ၊ျမင္လည္းျမင္ေယာင္ေနဆဲပါ။ တစ္မိထဲ ေမြးဖြားခဲ့ၾကတဲ့ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမခ်င္းသာမက အမႊာေမြးခ်င္းပင္လွ်င္ဘ၀ေပးခ်င္းကြာျခားစြာ လူ႔ဘ၀ကိုျဖတ္ သန္းသြားၾကရတာေတြကို က်ေနာ္္တို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာအားလံုးျမင္ေတြ႔ဖူးၾကမွာပါ။
ရွစ္ေလးလံုး(သို႔မဟုတ္)တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ကိုလူထုနည္းနဲ႔လက္ေတြ႔က်က် ျဖဳတ္ခ်ခဲ့ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔ ေအာင္ပြဲ။ဒီမိုကေရစီလူထုအံုၾကြမွဳၾကီးကိုယခုလက္ရွိအသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္နဲ႔အထက္အရြယ္မွာရွိ ေနၾကသူ ေတြအားလံုးအနည္းနဲ႔အမ်ားေတြ႔ ဖူး၊ျမင္ဖူး၊ပါတ္သက္ခဲ့ဖူးသူခ်ည္းဆိုရင္မွားမယ္မထင္ပါဘူး။
ဒါ့အျပင္ ပင္ကိုယ္စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္၊ မိဘအသိုင္း၀ိုင္းေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္၊ ခံစားခ်က္၊ခံယူခ်က္ေတြေၾကာင့္၊ မ်ိဳး ဆက္သစ္ေတြေတာင္မွ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ပယ္မွာ အေတာင္အလက္စံုလို႔ ေရွ ့တန္းကိုထြက္လာခဲ့ၾကျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ့ အ ေရွ ့အေနာက္ ေတာင္ေျမာက္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွာ အာဏာသက္ၾကာ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ကိုေတာ္လွန္ေနၾက တဲ့တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ားသာမက အဖြဲ႔မ်ားစြာလည္းတိုက္ပြဲ၀င္ေန ၾကတာအားရစရာ ေကာင္းပါတယ္။
ထိုထိုေသာ အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခါင္းစဥ္အသြယ္သြယ္တပ္ျပီး စစ္အာဏာရွင္ျပဳတ္က်ေရးလွဳပ္ရွားေနၾက သူေတြ ထဲမွာ၊ ဘယ္ႏွစ္ဖြဲ႔၊ဘယ္ႏွစ္ေယာက္၊ဘယ္မွ်အထိ ျမန္မာေျမေပၚက စစ္အာဏာရွင္ျပဳတ္ေအာင္ အသက္ေပး၍ ဘ၀ေပး၍ တိုက္မည္၊ဒီမိုကေရစီမရမခ်င္းငါမေသ၊ငါမေနဆိုတဲ့ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ ေပးဆပ္ရဲသူ၊ ေပး ဆပ္လိုသူ၊ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ၊ဘယ္သူေတြလဲ၊ၾကည့္ဖို႔လိုအပ္ေနတယ္ထင္လို ႔က် ေနာ္တို႔ပတ္၀န္းက်င္၊ ေတာ္လွန္ေရးအခင္းအက်င္းတို႔ ကိုေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေတာ့၊ အေနအထားအမ်ိဳးမ်ိိဳးေတြကိိုမျမင္ခ်င္အဆံုး ၊မသိခ်င္အဆံုးသိလာရေတာ့တယ္၊ပုဂၢိဳလ္္စြဲ၊လူမ်ိဳးစြဲမပါ၊ဓမၼဓိဌာန္က်က် ေျပာခ်င္တယ္၊ ကိုယ့္အျမင္၊ ကိုယ့္အ ေရးအသားအတြက္ကိုယ္တာ၀န္္္္္္္္္္္္ယူပါတယ္။
မသိတဲ့လူေတြ၊အံ့ၾသကုန္မယ္၊ဟုတ္တဲ့လူေတြေဒါသထြက္ထာထက္ေက်ာ္လြန္မယ္၊လြတ္လပ္စြာေရးသား
ထုတ္ေ၀မွဳ၊လိုလားၾကသူေတြ၊ဟုတ္မဟုတ္သက္ေသထူဖို႔ေတာ့လိုပါလိမ့္မယ္။တီေကာင္ကိုဆားနဲ႔ပက္သလိုမ်ားျဖစ္သြားရင္၊
အားေတာ့နာပါတယ္။အမွန္ကိုခံႏိုင္တဲ့သတၱိနဲ႔ကိုယ္အမွားကိုကိုယ္သိလို႔ျပင္ဆင္ရင္ေတာ့အက်ိဳးရွိပါလိမ့္မယ္။ခပ္ပါးပါးေလးပဲ
ဆားပြင့္နည္းနည္းပက္ၾကည့္ၾကစို႔ရဲ ့။ ရွစ္ေလးလံုးလူထုအံုၾကြမွဳေၾကာင့္ဦးေန၀င္းရဲ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ျပည္သူ႔ေျခဖ၀ါးေအာက္ဘုန္းဘုန္းလဲခဲ့ရေသာ္လည္း၊အေတြ႔အၾကံဳနည္းပါးတဲ့ေခါင္း
ေဆာင္ငယ္ေတြရဲ ႔အားနည္းခ်က္ေတြ၊ႏိုင္ငံေရးသမားၾကီးေတြရဲ႕ သူရဲေဘာေၾကာင္မွဳေတြေၾကာင့္ အရပ္သား အစိုးရတစ္ရပ္ကိုမတည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါ။အေျခအေနကိုသိတဲ့စစ္အာဏာရွင္ေတြကအကြက္ေစ့ေစ့အာဏာသိမ္းလိုက္ေတာ့
လွဳပ္ရွားတက္ၾကြသူမ်ားဟာျမန္မာျပည္မွာဆက္လက္ေနထိုင္လို႔မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တာေၾကာင့္နီးစပ္ရာအရပ္ေလးမ်က္ႏွာကိုအိုးျပစ္၊
အိမ္ျပစ္၊မိသားစုမ်ားကိုထားရစ္ခဲ့ျပီးထြက္ခြာလာခဲ့ၾကရတယ္။စစ္အာဏာသိမ္းျပီးေနာက္ပိုင္း၊ပညာတစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ထြက္ခြာလာ
ခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူေတြဟာငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳထက္ျမက္တန္ဖိုးရွိတဲ့အသက္အရြယ္ေတြကို၊ အစားဆင္းရဲ၊ အေနဆင္းရဲစြာနဲ႔ေပးဆပ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ဘ၀ေတြပ်က္၊ အသက္ေတြေသခဲ့ၾကရေပမယ့္အေျပာက်ယ္တဲ့ေတာ္လွန္ေရးခရီးၾကမ္းကိုယခုတိုင္ကူးခတ္၊ေလွာ္ၾကရဆဲျဖစ္
တယ္။
တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေက်ာင္းသား/ေက်ာင္းသူမ်ား၊တက္ၾကြလွဳပ္ရွားသူမ်ားစြာထြက္ခြာမစဲျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ၁၉၉၀ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကိုအေကာင္အထည္ေဖၚေဆာင္ျခင္းမရွိရံုသာမကပါတီမ်ားကိုအတင္းအ
က်ပ္ ဖ်က္သိမ္း၊ ေရြးေကာက္ခံျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ ႔စီးပြားေရး၊သားသမီးအေရး
ကိစၥမ်ားကိုဖိအာေပးအက်ပ္ကိုင္ျပီးႏုတ္ထြက္ခိုင္းတယ္။ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်တယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့ႏိုင္ငံေရး
ပါတီ၀င္ေတြ၊လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားလည္းျပည္ပကိုထြက္ခြာလာခဲ့ၾကရတယ္္။
ႏိုင္ငံရဲစီးပြားေရးကို စနစ္တက်စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ မတတ္တာရယ္၊ သြင္းကုန္/ထုတ္ကုန္နဲ႔အက်ိဳး အျမတ္မ်ားစြာ ရွိတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းၾကီးေတြကိုလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီမ်ားမိသားစုေတြကသာ လက္၀ါးၾကီးအုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကတာ
ေၾကာင့္ တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔စီးပြားေရးက်ပ္တည္းမွဳေတြ ျမင့္တက္လာခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ ျပည္ပ ထြက္ခြာအလုပ္လုပ္ကိုင္လာၾကရတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရး ဘာသာေရး အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အိမ္နီခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြမွာ
ျမန္မာေရြ ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ မရွိတဲ့ႏိုင္ငံဆိုတာမရွိေတာ့ပါဘူး။ ထိုင္းတစ္ႏိုင္ငံတည္းမွာ ျမန္မာအလုပ္
သမားသန္္္္္္္္္းခ်ီရွိေနတယ္လို႔ အင္ဂ်ီအိုေတြနဲ႔ ထိုင္းအစိုးရတို႔က ေျပာေနၾကတယ္။
ျပည္တြင္းကအဖိႏွိပ္ခံ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြဟာ၊ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္က တစ္ေန႔လြတ္ေျမာက္ႏိုးနဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္လာလိုက္္ၾကတာအႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္တိုင္ခဲ့ပါျပီေကာ။ ျပည္သူေတြမွာ ေနစရာမရွိ၊စားစရာမရွိ၊၀တ္စရာ
မရွိ၊ပညာမသင္ႏိုင္၊ေဆး၀ါးကုသစရာမရွိ၊ဘ၀လံုျခံဳေရးမရွိ။ ေနာက္ဆံုးကိုယ္အသက္ကိုေတာင္ အာမခံမရွိတဲ့ အေျခအေနကို တျဖည္းျဖည္းေရာက္လာခ့ဲရတယ္။ စစ္အာရွင္ေတြဟာသူတို႔အာဏာ တည္ျမဲေရးအတြက္ လုပ္ သထက္လုပ္ျပီး၊ခိုင္သထက္ခိုင္ခန္႔လာခဲ့တယ္။အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ဘုန္းၾကီးမကလို႔၊ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တိုင္ၾကြလာရင္လည္း၊ ပစ္သတ္ဖမ္းဆီးမွာပဲ။ ရွင္းတယ္၊ ရန္သူကို ရန္သူလိုအျပတ္ရွင္းတယ္။
အတိုက္အခံေတြေကာ ဘယ္ေလာက္ေရာက္ေနၾကျပီလဲ။ တိုင္းျပည္ကကိုထြက္လာၾကတုန္းကေတာ့ အာဏာ ရွင္ျပဳတ္က်ေရးဆိုခဲ့ၾကေပမယ့္အေနၾကာ၊အေျဖရွာလာရတာက၊ (၁)လံုျခံဳေရး (၂) စာ၀တ္ေနေရး (၃)အလုပ္ အကိုင္ရရွိေရးေတြ က မရွိမျဖစ္လိုအပ္လာခဲ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ နီးစပ္ရာ။ ရရာလုပ္ငန္းခြင္ေနရာအသီးသီးမွာ ၀င္ေရာက္ျပီေတာ့ အသက္ေမြးၾကရေတာ့တယ္။
အဆက္အစပ္၊ ၀ါသနာ၊ အဆင့္အတန္းအရည္အခ်င္းအလိုက္ အခ်ိဳ ႔ကအင္ဂ်ီအိုကိုယ္ပိုင္ေထာင္၊ အခ်ိဳ ႔က
အင္ဂ်ီအိုေတြမွာ၀န္ထမ္း၀င္လုပ္၊ အခ်ိဳ ႔ကသတင္းမီဒီယာနယ္ပယ္၊ အခ်ိဳ ႔ကငတ္တစ္လွည့္ျပတ္တစ္လွည့္
ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္၊ အခ်ိဳ ႔တတိယႏိုင္ငံေတြကိုထြက္ခြာသြားခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးၾကီးႏွစ္
ေတြၾကာလာေတာ့လည္း တစ္ခ်ိဳ ႔ကစိတ္ကုန္၊ တခ်ိဳ ႔က မိုက္ကုန္ၾကေတာ့တာပဲ။ သားစဥ္ေျမးဆက္ လက္နက္ ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲလာခဲ့ၾကတဲ့အခ်ိဳ ႔တပ္ေတြကနအဖေပးတဲ့တစ္နပ္စာ၊တစ္သက္စာအခြင့္အေရးကိုသြား
ရည္က်ျပီး ေတာထဲမွာအာဏာရွင္ကိုတိုက္ခိုက္ရင္းေသသြားခဲ့တဲ့ ဖခင္ရဲ ႔ေျမစာပံု နဲ႔ စစ္သားေတြ မုဒိမ္းက်င့္လို႔ မိမိိိိိိိိကိုယ္သတ္ေသသြားခဲ့တဲ့ညီမေလးရဲ ႔ေျမစာပံု ေတြကိုေက်ာခိုင္း
ျပီးအကာအကာမဲ့ေနၾကတဲ့ရပ္ရြာကကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြကိုလစ္လ်ဳရႈလိုက္ၾကတာေတြရွိလာတယ္။ဒီအထဲမွာ
အခ်ိဳ ႔ကကိုယ္နယ္ကထြက္ကုန္ကိုထုတ္၊ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုဒုကၡေပး၊ အခ်ိဳ ကအႏွစ္ႏွစ္အလလစားေသာက္ေနထိုင္၊
ေမြးဖြားၾကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ နယ္ေျမမ်က္ႏွာကိုမွမေထာက္၊ နအဖ နဲ႔ေပါင္းျပီးေတာ့လာတိုက္ၾကသူေတြလည္းရွိရဲ ႔။
(လူဟစ္တာကေတာ့၊ ႏိုင္ငံေရးကိုႏိုင္ငံေရးနည္းအတိုင္း ေျဖရွင္းမွရမယ္ဆိုပဲ။ ျပီးေတာ့လက္နက္ကိုင္တဲ့
ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔ဆိုတာလည္းရွိတယ္ဆိုပဲ။ဘယ္ဘုရားက လက္နက္ကိုင္ခိုင္းလဲမသိဘူး။)
ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမမွာေနခဲ့ျပီးနအဖ ထံမွာဒူးေထာက္အလင္း၀င္ေဖါက္ျပန္သြားၾကသူမ်ားလည္းရွိခဲ့ၾက
တယ္။ နယ္စပ္ေဒသမွာလံုျခံဳေရးစိတ္မခ်ရလို ႔တတိယႏိုင္ငံကိုထြက္ခြာသြားၾကသူမ်ားစြာလည္းရွိခဲ့တယ္။
ဖြံ႔ျဖိဳးျပီးႏိုင္ငံၾကီးေတြရဲ ႕တတိယႏိုင္ငံအေျခခ်စီမံကိန္းၾကီးေပၚလာေတာ့၊ဒုကၡသယ္အစစ္ထက္ စခန္းတာ
၀န္ခံ/ပြဲစားေတြနဲ႔လက္၀ါးရိုက္္ျပီး ထြက္သြားၾကတဲ့ဒုကၡသည္ အတုေတြကအမ်ားၾကီး။ မဲေဆာက္
ဘန္ေကာက္ ၊ ခ်င္းမိုင္ ျမိဳ ႔ေတြမွာ အိမ္ေဖၚလုပ္ရင္း၊ ပန္းရံလုပ္ရင္း၊ ပြဲစားလုပ္ရင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
မိန္႔ခြန္္္္္းေတြနားေထာင္၊ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမထုတ္စာေစာင္ေတြအာဂံုေဆာင္ျပီး လုပ္သြားလိုက္ၾကတဲ့ႏိုင္ငံ
ေရးဒုကၡသည္အတုေတြ အတုေတြ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါ။ အတုျဖစ္ျဖစ္၊ အစစ္ျဖစ္ျဖစ္တတိယႏိုင္ငံကို ထြက္ခြာသြားၾကသူတိုင္းေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြက စာအုပ္ရရင္ျပန္လာမယ္၊ အလုပ္လုပ္ရတာနဲ႔ကိုယ့္အဖြဲ႔၊ ကိုယ္လူေတြကိုျပန္ျပီးေထာက္ပံ့မယ္လို႔ေျပာခဲ့တာပါ။
တတိယႏိုင္ငံေရာက္မွဒီေကာင္ေတ ြ(နအဖ)ေတြကိုအျပဳတ္ခ်မယ္။ ဆိုတာေတာင္ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္
ဒုကၡသည္အျဖစ္တတိယႏိုင္ငံကို ေရာက္သြားၾကတဲ့လူေတြေထာက္ပံ့လို႔ထိုငး္၊ မေလးရွား၊အိႏၵိယႏိုင္ငံေတြမွာ
ထုတ္ေ၀ေနရတဲ့စာေစာင္၊ ရပ္တည္ေနရတဲ့အဖြဲ႔လို႔မၾကားမိေသးဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔ရင္းႏွီတဲ့မိိတ္ေဆြတစ္ေယာက္
ကေျပာတယ္(တတိယႏိုင္ငံကိုထြက္သြားၾကသူေတြဟာ သူတို႔စီးနင္းလိုက္ပါသြားတဲ့ ေလယာဥ္ေပၚမွာေကၽြး
တဲ့အစာေရစာေတြထဲမွာ ေမ့ေဆးေတြပါတယ္)ဆိုပဲ။
ဟိုခုန္ဒီကူးနဲ႔အရည္အခ်င္းရွိလို႔ျဖစ္ျဖစ္၊ အေပါင္းအသင္းရွိလို႔ျဖစ္ျဖစ္အခ်ိဳ ႔ဆို လစာေကာင္းတဲ့အင္ဂ်ီအို၀န္
ထမ္းလုပ္ေနၾကတယ္၊သတင္းမီဒီယာနယ္ပယ္ကို၀င္ေရာက္သြားၾကတယ္။အဖြဲ႔အစည္းၾကီးၾကီး၊ပညာတတ္
အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြက အဆီနဲ႔တ၀င္း၀င္း၊ မီဒီယာေတြမွာနားေတာင္လို႔ေကာင္းေပ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေန႔တိုင္း
ေျပာေနၾကတယ္။ ပါးစပ္ကစည္းလံုးေရး၊ တန္းတူေရး၊ ငတ္ေနၾကတဲ့ေတာ္လွန္ေရးနယ္ပယ္က ရဲေဘာ္အစစ္
အမွန္ေတြကို ထမင္းတစ္နပ္ေကၽြးဖူးၾကပါရဲ ႔လား။ ရံုးခန္းခမေပးႏိုင္တဲ့အလုပ္သမားအဖြဲ႔ေလးေတြ၊ ေတာ္လွန္
ေရးသမားေတြကို ေဆးလိပ္တစ္ထုပ္၊ အခန္းခတစ္လစာမ်ားေပးဖူးၾကရဲလား ေမးၾကည့္ၾကပါ။
(သူတို႔ေျပာေနက်စကားတစ္ခုက ႏိုင္ငံတကာမိသားစုေတြနဲ႔ ကုလသမဂၢေတြကို က်ေနာ္တို႔ေျပာေနတယ္)
အဆင့္သင့္လို႔မီဒီယာသမားလို႔ေျပာေနၾကတဲ့ လူေတြကေကာ၊ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ ဘာညာေျပာေနၾကတယ္
ျပည္ပမွာမဟုတ္တာလုပ္ေနၾကတဲ့သူေတြရဲ ႔ အရွဳပ္အထုပ္ေတြကိုေကာေဖၚျပဖူးတာရွိၾကရဲ ႔လား။ ပါတီအဖြဲ႔
အစည္းေတြမွာလုပ္ခဲ့ေပမယ့္တစ္ေန႔က ပဲသတင္းေထာက္လုပ္တယ္။ ဒီေန႔ဆိုရင္ (ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္သတင္း
ေထာက္၊က်ဳပ္ကသတင္းသမား၊ႏိုင္ငံေရးနဲ႔မဆိုင္ဆိုပဲ) (ေျပာေနက်စကားက သတင္းသမားဆိုတာ နအဖ
မေကာင္းတာကိုေျပာျပီး ဒီဘက္ကလူေတြ မဟုတ္တာလုပ္တာကို ေျပာရင္နအဖ အားရသြားမယ္တဲ့)
အစပိုင္းကေျပာခဲ့သလို ရွစ္ေလးလံုးနဲ႔တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း ပါ၀င္ပါတ္သက္ခဲ့ၾကတဲ့ လူေတြအခ်င္းခ်င္း
နယ္စပ္မွာတစ္ႏွစ္ေတာင္လက္နက္မကိုင္ခဲ့ဖူးဘူး၊ ဘာသာစကားတတ္လို႔၊ အဆက္အစပ္ေကာင္းလို႔၊ အင္ဂ်ီအို မွာလခေကာင္းေကာင္းရလို႔၀င္လုပ္တယ္။ အင္ဂ်ီအိုမွာလုပ္ရင္အန္ဂ်ီအို၀န္ထမ္းေပါ့၊အရည္အခ်င္းရွိလို႔
ျဖစ္တာ။ ကိုယ္ကအင္ဂ်ီအိုမွာလုပ္ေနတာ၊ နအဖ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အုုပ္ခ်ဳပ္ေနတာကို၊ သူတို႔အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတယ္လို႔ ေျပာင္းျပန္ေျပာေနသူေတြလည္း ရွိပါရဲ ႔။
အလုပ္သမားအေရးလုပ္တဲ့လူကလည္း အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္။ အလုပ္သမားအေ၇းေဆာင္ရြက္သူ၊ ဒါမွ
မဟုတ္ ႏိုင္ငံတကာအလုပ္သမားအဖြဲ႔ နဲ႔အျခားႏိုင္ငံတကာသိေအာင္ ေလာ္ဘီလုပ္ရင္လည္းလုပ္တယ္ေပါ့။
ရွင္းရွင္းေလးပဲ။
ခုေတာ့ဒီလိုမဟုတ္ၾကဘူး။ ကိုယ္ရပ္ေနတဲ့အရပ္ေဒသ၊ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ကို ပုတ္သင္ညိဳလိုအေရာင္ေတြ
ေျပာင္းခ်င္သလို ေျပာင္းေနၾကေတာ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားနဲ႔ေတြ႔ေတာ့က်ဳပ္က စစ္အစိုးရကိုေတာ္လွန္ေန
တာအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ရွိျပီ။(ကိုယ္လုပ္ေနတာက အင္ဂ်ီအို၀န္ထမ္း၊အသံလႊင့္(သို႔မဟုတ္)ပံုႏွိပ္မီဒီယာ)
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကလည္း က်ဳပ္ကျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္(မန္းဒိတ္ရ) ငါတို႔ကိုေက်ာ္လုပ္လို႔
မရ။ငါအမတ္၊သူငါးမူး စတိတ္မင့္ထုတ္ေနတာသိတယ္မဟုတ္လား။
ထိုင္းမွာအခ်ိုဳ ႔ အဖြဲ႔ အစည္းေတြရွိတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအပါအ၀င္၊ ေဒသခံထိုင္းလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ အသစ္အသစ္
ေသာလူေတြ၊ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးရမယ့္အစား၊ အခ်င္းခ်င္းရိိုင္းပင္းကူညီၾကရမယ့္အစား၊ ငါလုပ္ေနတယ္
ငါတို႔အဖြဲ႔သာ လုပ္ႏို္င္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြလုပ္ေနၾကတယ္။ နအဖလုပ္သလိုျပည္ေထာင္စုျဖစ္ေနတယ္။ ငါတို႔
ေအာက္မွာလုပ္။ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္လ႔ိုပဲဆိုဆို၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေရွ ႔တန္းတင္ခ်င္သူလို႔ပဲေျပာေျပာ၊ တစ္ကိုယ္
ေကာင္းဆန္ခ်င္ၾကတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာျမန္မာအလုပ္သမားသန္းခ်ီရွိတာ ဒီအလုပ္သမားအဖြဲ႔ေလာက္နဲ႔ႏိုင္မ
ႏိုင္စဥ္းစားသင့္ၾကပါတယ္။ ေနရာတိုင္းမွသမဂၢေတြ အားေကာင္းေလေကာင္းေလပဲမဟုတ္လား။ အဆင္အစပ္
ရွိလာလို႔ထိုင္းေရွေနေတြ၊ ထိုင္းအလုပ္သမားသမဂၢေတြကို အလုပ္သမားကိစၥတစ္ခုေပၚလာလိုုုုု႔ တိုက္ရိုက္မ်ား စကားေျပာမိရင္ေနာင္ေတာ္အဖြဲ႔ေတြ၊အစ္မေတာ္အဖြဲ႔ေတြကေရႊစိတ္ေတာ္အလိုမက်ရံုမွ်မက ေခၚ၍ပင္ဆဲေတာ့ တာပဲဗ်ာ။ပူးတြဲေဆာင္ရြက္ဖို႔ေနေနသာသာ၊ဒီကိစၥဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ၊ဘယ္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ လုပ္ရင္ေကာင္းမလဲလို႔ အၾကံဉာဏ္ကေလးေတာင္းမိပါတယ္၊အဲဒီစၥနဲ႔ပါတ္သက္တဲ့ဓါတ္ပံုေတြ အ
ေထာက္အထားေတြကို အီးေမးပို႔ေပးဖို႔ညႊန္ၾကားတတ္ၾကပါတယ္။ျဖစ္ေနတဲ့အလုပ္သမားေတြမွာရွိ/မရွိ နဲ႔
အလုပ္သမားအေရးလုပ္ေနၾကတဲ့သူတြမွာ၊အီးေမးသံုးႏိုင္ရဲ ႔လား၊အလုပ္သမားေတြကတစ္ေနရာမွာ၊ဆိုတာ
ေတြကိုနားလည္းေပးခဲၾကတယ္။ဒါျဖစ္ခ်င္ရင္ဒါေတြေပးဆိုတဲ့သေဘာ။ဘယ္လိုလုပ္၊ဘယ္ကိုဆက္သြယ္ပါ
ဆိုတာေလးေလာက္ေျပာဖို႔အေရး၊ျမန္မာႏိုင္ငံကရံုးေတြမွာလိုပါပဲ။
လုပ္ေနၾကသမွ်၊လုပ္ႏိုင္ၾကသမွ်အေကာင္းေတြ၊လူေတာ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ကိုယ္လုပ္တာကိုေျပာပါ။
ငါတို႔ေတြျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကေရစီရရွိေရးကိုလုပ္ေနၾကတာလား၊ႏိုင္ငံေရးသမားလား၊အလုပ္သမားအေရး
ေဆာင္ရြက္ေနသူလား၊လူ႔အခြင့္အေရးလား၊အင္ဂ်ီအိုမွာလုပ္ေနတဲ့၀န္ထမ္းလား၊သတင္းဌာနမွာလုပ္ေနတဲ့ မီဒီယာလုပ္ငန္းလား၊စာေရးဆရာလားခြဲခြဲျခားျခားကိုယ္ဘယ္ေနရာမွာလဲ၊ဆိုတာေလးကိုေတာ့၀န္ခံဖို႔၊သိဖို႔
လိုအပ္ပါတယ္။လုပ္ေနတဲ့အလုပ္အတိုင္းမွန္မွန္ကန္ကန္ေျပာသင့္ပါတယ္။
အလားတူ မိမိဆက္ဆံေနတဲ့လူကိုလည္း ႏိုင္ငံေရးသမားလား၊လူ႔အခြင့္အေရးးသမားလား၊သတင္းမီဒီယာ
သမားလား၊အင္ဂ်ီအိုမွာလုပ္ေနတဲ့၀န္ထမ္းလား၊အလုပ္သမားအေရးေဆာင္ရြက္ေနတဲ့လူလား၊အလုပ္သမား
အေရးကိုမေဆာင္ရြက္ပဲေလာ္ဘီလုပ္ေနတဲ့အဖြဲ႔လား၊စာေရးဆရာလား ေသေသခ်ာခ်ာ၊သိသိမွတ္မွတ္ဆက္
ဆံ၊ဖို႔လိုအပ္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။မိမိကိုယ္လည္းခြဲျခားမသိ၊ကိုယ္္္ဆက္ဆံရသူကိုလည္းခဲြျခားမျမင္၊ဆိုေတာ့၊
ထိုပုဂၢိဳလ္ေတြကိုေတာ့မသိ၊အျပင္လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ျမန္မာႏိုင္ငံ
ဒီမိုကေရစီရရွိေရးလည္း အဖ်ားရွဴးသြားႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ္လက္ရွိေရာက္ရွိေနတဲ့အေနအထားမွာ ကိုယ့္ဘ၀ၾကီးပြါးခ်မ္းသာေရးလား၊ျမန္မာႏိုင္ငံအျဖစ္အပ်က္
ကိုျပ/ေျပာျပီး ဒိုနာေတြဆီက ေဒၚလာရွာေနတာလား၊ကိုယ္နာမည္ၾကီးဖို႔အတြက္လား၊တကယ္ျဖစ္ခ်င္
တကယ္လုပ္အဟုတ္ျဖစ္ရမည္ဆိုတဲ့စကားကိုစံထားျပီးတိုင္းတာရင္ အထက္ကအခ်က္ေတြနဲ႔အခ်ိန္ကုန္
ေနခဲ့ၾကတာလား၊ဒီမိုကေရစီရေအာင္၊ျမန္မာေျမေပၚမွာ စစ္အာဏာရွင္ျပဳတ္က်ေအာင္ က်ားခဲ က်ားကုတ္
လုပ္ခဲ့ရဲ ႔လား၊လုပ္ေနရဲ ႔လား၊သိရွိၾကလိမ့္မယ္လို႔ယူဆပါတယ္။ျပည္ပမွာအဖြဲ ႔အစည္းေတြမွန္သမွ်၊လုပ္ေန
ၾကသူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုဖုန္းဆက္ၾကည့္ပါလား။ေအာင္ျမေလး………ဖုန္းေတာင္ေျပာဖို႔မအားၾကပါတဲ့ ၊
အဲဂေလာက္တိုင္းျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းလူပုဂၢိဳလ္တိုင္းလုပ္ေနၾကမယ္္္္္္္္္ဆိုရင္၊
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊတို႔ဟာပံုျပင္ထဲကိုေရာက္သင့္ပါျပီ။
ဂြအက်ဆံုးကကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ကိုကိုယ္မသိေသးၾကတာလားမသိခ်င္ေယာင္ေတာင္တာလား၊က်ေနာ္
ထင္တာကေတာ့သူတို႔ေတြအလုပ္ရွုပ္ေနတာဟာ။မဟုတ္တာအတြက္လည္းလုပ္ေနၾကသလို၊ဟုတ္တာေတြ
အတြက္လည္းလုပ္ေနရလို႔ထင္ပါတယ္အဲဒီမွာ၊လူတစ္ေယာက္ကအလုပ္ႏွစ္ခုကိုလုပ္၊သိစိတ္က၊မသိ္စိတ္ကိုလိမ္၊
ေနရေလေတာ့၊ကိုယ့္စါရင္းကိုကိုယ္ရွင္းရင္း၊အလုပ္ေတြပိေနၾကတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ဒီမိုကေရစီ
အေရးတိုက္ပြဲ၀င္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ က
ဒီမိုကေရစီနဲ႔မိုင္ေပါင္းဘယ္ေလာက္အကြာ ပင္လယ္ျပင္ကိုဗဟိုျပဳေနၾကသလဲ၊အာဆီယံ၊နဲ႔ကုလသမ၈ၢ
ေလေျပ ေလညွင္းေလာက္ကိုေတာ့ နအဖ တို႔ကအပ်င္းေျပေပါ့။အီးယူနဲ႔အေမရိကန္ေလျပင္းတို႔ကိုလည္း
ကၽြန္းသစ္ထီးရိုးနဲ႔သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ပိတ္စကိုမိုးျပီး၊ေက်ာက္စီးပတၱျမားစီးခ်ယ္ျပီးထီးကိုင္းေတြရဲ ႔အဖ်ားမွာ
တရုတ္၊ရုရွားနဲ႔ကိုးရီးယားဘုသီးေလးေတြတပ္ဆင္ထားတဲ့ထီးကိုေဆာင္းထားေလေတာ့၊နအဖအာဏာ၊တစ္
လကၼေတာင္မေရြ ႔ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။နအဖကိုနာဂစ္တိုက္ခတ္မွဳေလာက္ဒါမွမဟုတ္ဆူနာမီပင္လယ္လိွဳင္းလံုးတို႔လို
ျပင္းအား မရွိလို႔ကေတာ့တုတ္တုတ္လွဳပ္မွာမဟုတ္ဆိုတာကိုလက္ခံၾကဖို႔လိုမယ္ထင္ပါတယ္။
နအဖတို႔ကသူတို႔အာဏာကိုထိပါးလာသူေတြ၊ထိပါးမဲ့အဖြဲ႔ေတြကို၊ဘယ္လုိေခ်မွဳန္းရမယ္၊ဘယ္လိုအျပတ္
ရွင္းရမယ္၊ဒီနည္းနဲ႔မရရင္၊ဟိုနည္းနဲ႔ရွင္းျပစ္ရမယ္ဆိုတာ၊စီမံကိန္းခ်၊အကြက္ခ်ျပီးအတိုက္အခံအင္အားစုဟူ
သမွ်တို႔ကိုျပတ္ျပတ္သားသားေခ်မွဳန္သုတ္သင္းပစ္ပါတယ္။ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတိုက္အခံေတြဘက္ကေတာ့၊
ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရးေကာင္းစီကအေရးယူလာမွာကိုယခု၊ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္တိုင္ေအာင္ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတာကလြဲျပီးအ
ျခားလမ္းေၾကာင္းမ်ားအဆင္သင့္ျပင္ဆင္ေနၾကတာမေတြ႔ရေသးပါဘူး။နအဖတို႔ကေတာ့တရားတာေတြ/မတရား
တာေတြကိုထည့္စဥ္းစားသူေတြမဟုတ္ဘူး။
၂၀၁၀မွာနန္းသိမ္းပြဲခံမယ္ဆိုတာျမင္ေနရျပီ။အတိုင္အခံအုပ္စုေတြဘက္က၂၀၀၉မွာငါတို႔စစ္အာဏာရွင္ကို
ျပဳတ္ေအာင္တိုက္မယ္္္ဆိုတဲ့စိန္ေခၚႏိုင္ေလာက္တဲ့သတၱိရွိေသးဟန္မတူေသးပါဘူး။အစီအစဥ္ေတြရွိဟန္မတူေသးဘူး။
ဘာအတြက္ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုျပီးႏိုင္ငံတကာအင္ဂ်ီအိုေတြဆီမွာေငြရွာဖို႔ေလာက္သာအကြက္ရွာေနၾကတာေတြရွိရးပါတယ္။
အဖိႏွိပ္ခံျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္သာတကယ္ျပတ္ျပတ္သားသားရည္ရြယ္
ရင္ေတာ္လွန္ေရဒီအသီးေတြဟာျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကေရစီရရွိေရးအညွာတစ္ခုတည္းအတြက္ထာ၀ရလွပေ၀
ဆာေနမွာပါ။
၂၀၁၀ ဆိုတာ ရက္ေပါငး္ငါးရာေတာင္္မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာကိုေတာ့အျမဲသတိရွိၾကေစခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ….။
ေပးပို႔သူ….မင္းရန္ႏိုင္(ဘန္ေကာက္)
မွတ္ခ်က္။ ။ ဤေဆာင္းပါးပါ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ စာေရးသူ မင္းရန္နိုင္ (ဘန္ေကာက္)၏ အာေဘာ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။
(တာ၀န္ခံအယ္ဒီတာ )
No comments:
Post a Comment