အခါတစ္ပါးက ရတနာပံုေနျပည္ေတာ္ ယခုအေခၚ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ေရႊမန္းၿမိဳ႕၊ မန္းေရႊၿမိဳ႕ စသည့္ အမည္မ်ားႏွင့္ ထင္ရွားေသာ ေနျပည္ေတာ္မွ ဘုရင့္ေလွေတာ္တြင္ အမႈထမ္းရေသာ ေလွေတာ္သား ၁-ေယာက္သည္ ကိစၥတစ္ခုနွင့္ သြားရင္းလာရင္း ဧရာ၀တီျမစ္ အေနာက္ဘက္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ႏွင့္ ၇-မိုင္ခန္႔အကြာတြင္ တည္ရွိေသာ ၿဗဲတေရာ္ရြာႀကီးအနီးသို႔ ေရာက္လာရာ ေရခပ္ထြက္လာေသာ ၿဗဲတေရာ္သူ လွပ်ဳိျဖဴမ်ားနွင့္ ေတြ႔ဆံုေလ၏။
ထိုအခါ ေလွေတာ္သားကပင္ စတင္၍ `အို အမိတို႔ ဒီရြာႀကီးရဲ႕ အမည္ကို ဘယ္လိုေခၚပါသလဲ´ဟု ေမးလိုက္သည့္အခါ ေရခပ္လာသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက `ဒီရြာကို ၿဗဲတေရာ္ရြာလို႔ ေခၚပါတယ္´ `ေမာင္ႀကီးကေတာ့ ဘယ္အရပ္က လာပါသလဲ´ `ဘာအလုပ္အကိုင္မ်ား လုပ္ပါသလဲ´ `နာမည္ ဘယ္လိုေခၚပါသလဲ´ ဟု ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ၊ စပ္စပ္စုစု ေမးၾကေလသည္။
ေလွေတာ္သားသည္ ရြာနာမည္ ၾကားလိုက္သည္ဆိုလွ်င္ စာစပ္ေတာ္သည့္ ၿဗဲတေရာ္ဆိုသည္ကို ၾကားဖူးေလ၍ အႀကံတစ္ခု ရလာသည္။
`သူတို႔ရြာက စာစပ္ေတာ္ၾကတယ္ဆိုရင္ စပ္လို႔ မျဖစ္နိုင္ေအာင္ ငါရဲ႕ေနရပ္နဲ႔ အလုပ္ကိုေတာ့ အမွန္အတိုင္းေျပာၿပီး နာမည္ကိုေတာ့ ႀကံဖန္ၿပီး ခဲခဲယဥ္းယဥ္းေျပာကာ စာစပ္ခုိင္းေလမွပဲ´ ဟု စိတ္ကူးေပါက္ၿပီး `ကဲ- ကဲ အမိတို႔ေမးတာကို က်ဳပ္ေျပာျပမယ္၊ က်ဳပ္ေျပာၿပီးရင္ က်ဳပ္ေျပာသမွ်ကိုေတာ့ အမိတို႔က စာစပ္ျပရလိမ့္မယ္ေနာ္၊ ကဲနားေထာင္ နားေထာင္´ဟု ဆိုၿပီး-
`က်ဳပ္တို႔ေနတာကေတာ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕ပဲ၊ အလုပ္ကေတာ့ ဘုရင့္ေလွေတာ္သား၊ နာမည္ကေတာ့ `ဂြပ္ဂြပ္ဂြမ္း´တဲ့၊ ကဲ-စာစပ္ေပေတာ့´ ဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ အရြယ္ငယ္ငယ္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္က ႏႈတ္မွ ခ်က္ခ်င္းပင္ စပ္ဆို ရြတ္ျပလိုက္သည္မွာကား-
“မန္းေရႊၿမိဳ႕ေပၚ
ေလွေတာ္မႈထမ္း
ၿဗဲတေရာ္သူ လာမစမ္းနဲ႔
ကိုဂြပ္ဂြပ္ဂြမ္း” ဟု စပ္ၿပီး ဆိုျပလိုက္ေလသည္။
***လူထု-ဦးလွ***
***(ျမန္မာ့ေက်းလက္ပံုျပင္မ်ား)***
အခါတစ္ပါးက ရတနာပံုေနျပည္ေတာ္ ယခုအေခၚ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ေရႊမန္းၿမိဳ႕၊ မန္းေရႊၿမိဳ႕ စသည့္ အမည္မ်ားႏွင့္ ထင္ရွားေသာ ေနျပည္ေတာ္မွ ဘုရင့္ေလွေတာ္တြင္ အမႈထမ္းရေသာ ေလွေတာ္သား ၁-ေယာက္သည္ ကိစၥတစ္ခုနွင့္ သြားရင္းလာရင္း ဧရာ၀တီျမစ္ အေနာက္ဘက္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ႏွင့္ ၇-မိုင္ခန္႔အကြာတြင္ တည္ရွိေသာ ၿဗဲတေရာ္ရြာႀကီးအနီးသို႔ ေရာက္လာရာ ေရခပ္ထြက္လာေသာ ၿဗဲတေရာ္သူ လွပ်ဳိျဖဴမ်ားနွင့္ ေတြ႔ဆံုေလ၏။
ထိုအခါ ေလွေတာ္သားကပင္ စတင္၍ `အို အမိတို႔ ဒီရြာႀကီးရဲ႕ အမည္ကို ဘယ္လိုေခၚပါသလဲ´ဟု ေမးလိုက္သည့္အခါ ေရခပ္လာသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားက `ဒီရြာကို ၿဗဲတေရာ္ရြာလို႔ ေခၚပါတယ္´ `ေမာင္ႀကီးကေတာ့ ဘယ္အရပ္က လာပါသလဲ´ `ဘာအလုပ္အကိုင္မ်ား လုပ္ပါသလဲ´ `နာမည္ ဘယ္လိုေခၚပါသလဲ´ ဟု ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ၊ စပ္စပ္စုစု ေမးၾကေလသည္။
ေလွေတာ္သားသည္ ရြာနာမည္ ၾကားလိုက္သည္ဆိုလွ်င္ စာစပ္ေတာ္သည့္ ၿဗဲတေရာ္ဆိုသည္ကို ၾကားဖူးေလ၍ အႀကံတစ္ခု ရလာသည္။
`သူတို႔ရြာက စာစပ္ေတာ္ၾကတယ္ဆိုရင္ စပ္လို႔ မျဖစ္နိုင္ေအာင္ ငါရဲ႕ေနရပ္နဲ႔ အလုပ္ကိုေတာ့ အမွန္အတိုင္းေျပာၿပီး နာမည္ကိုေတာ့ ႀကံဖန္ၿပီး ခဲခဲယဥ္းယဥ္းေျပာကာ စာစပ္ခုိင္းေလမွပဲ´ ဟု စိတ္ကူးေပါက္ၿပီး `ကဲ- ကဲ အမိတို႔ေမးတာကို က်ဳပ္ေျပာျပမယ္၊ က်ဳပ္ေျပာၿပီးရင္ က်ဳပ္ေျပာသမွ်ကိုေတာ့ အမိတို႔က စာစပ္ျပရလိမ့္မယ္ေနာ္၊ ကဲနားေထာင္ နားေထာင္´ဟု ဆိုၿပီး-
`က်ဳပ္တို႔ေနတာကေတာ့ မႏၱေလးၿမိဳ႕ပဲ၊ အလုပ္ကေတာ့ ဘုရင့္ေလွေတာ္သား၊ နာမည္ကေတာ့ `ဂြပ္ဂြပ္ဂြမ္း´တဲ့၊ ကဲ-စာစပ္ေပေတာ့´ ဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ အရြယ္ငယ္ငယ္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္က ႏႈတ္မွ ခ်က္ခ်င္းပင္ စပ္ဆို ရြတ္ျပလိုက္သည္မွာကား-
“မန္းေရႊၿမိဳ႕ေပၚ
ေလွေတာ္မႈထမ္း
ၿဗဲတေရာ္သူ လာမစမ္းနဲ႔
ကိုဂြပ္ဂြပ္ဂြမ္း” ဟု စပ္ၿပီး ဆိုျပလိုက္ေလသည္။
***လူထု-ဦးလွ***
No comments:
Post a Comment