လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ဆုိတာ ေခတ္တုိင္းမွာလုိရွိတတ္ပါတယ္။ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္တုိင္း မွန္တယ္၊ ေအာင္ျမင္တယ္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်မႈ၊ ေ၀ဖန္ကဲ့ရဲ့မႈ၊ ထုိးႏွက္တုိက္ခုိက္မႈေတြမွ ကင္းလြတ္ျပီး ေပၚထြက္လာတဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ဆုိတာ မရွိစဘူးပါဘူး။
“- - - - - - လိမၼာသည္ဆုိျခင္းမွာ သူရဲေဘာနည္းျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္း၊ ေသြးမရွိျခင္း၊ သတၱိနည္းျခင္း၊ ဒူးတုန္ျခင္း၊ တကုိယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း၊ အေမႏွင့္ငါ မာလွ်င္ျပီးေရာဆုိေသာ စိတ္ရွိျခင္း၊ ကုိယ့္ကုိကုိယ္မွ ကုိယ္မွတ္တတ္ျခင္း၊ ကုိယ့္အိမ္ကိုမွ အိမ္မွတ္တတ္ျခင္း၊ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြါး တစ္ခုတည္းကုိသာ ၾကည့္ျခင္း၊ ေရွ႕လာမည့္ေဘးကုိ စည္းလုံး၍ ခုခံရမွန္းမသိျခင္းျဖစ္ပါမူ၊ အုိ ³ ³ ³ ³ ³ ³ ³ အခ်င္းတုိ႔၊ ငါတုိ႔သည္ မလိမၼာလုိပါ။ မုိက္လုိပါ၏။ ငါတုိ႔အား မုိက္ခြင့္ျပဳၾကပါကုန္။ ငါတုိ႔ မုိက္ပါရေစ။ - - - - ”
“ - - - - ရန္မလိုလွ်င္ ရန္ျပိဳသည္။ ရန္လုိလွ်င္ ရန္ပုိသည္ဟု ေရွးစကားရွိသည္။ ထုိေရွးစကားသည္ လူလိမၼာတုိ႔ႏွင့္သာ ထုိက္တန္ေလျပီ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယခုေခတ္တြင္ ရန္မလုိလွ်င္ ရန္ပုိ၍ ရန္လုိမွ ရန္ျပိဳေတာ့ေလျပီ။ - - - - ”
၁၉၃၀ခု၊ ေမလ (၃၀)ရက္ေန႔မွာ ဒုိ႔ွဗမာအစည္းအရုံးက ပထမဆုံးထုတ္ျပန္လုိက္တဲ့ ေၾကညာခ်က္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖၚျပလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဘုန္းတန္ခုိးအာဏာ ႀကီးမားလွတဲ့ အဂၤလိပ္မင္းကုိ ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္ဖုိ႔ဆုိတာ စိတ္ထဲမွပင္ မႀကံအပ္ မစည္ရာျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ ရုိက္သြင္းခံထားရတဲ့ ျမန္မာ့လူ႕အဖဲြ႕အစည္းကုိ မေၾကာက္တရားေဟာျပီး နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ကုိ ေမာင္းထုတ္ဖုိ႔ ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးက ရဲ၀န္႔စြာ ဦးေဆာင္ေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ နယ္ခဲ်႕ႏွင့္ ေပါင္းစားျပီး လူတြင္က်ယ္(Elites)ျဖစ္ေနသူေတြက ျမင့္မုိရ္ေတာင္ကုိ ဇီးေစ့ႏွင့္ ေပါက္ျခင္းကဲ့သုိ႔ေသာ တစ္ပဲြထုိး မုိက္ရူးရဲ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အျဖစ္ ၀ုိင္း၀န္း ကဲ့ရဲ့သျဂိဳဟ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ျပီး၊ လူပါးလူနပ္ျဖစ္ေရး အားေပးတဲ့ စကားပုံ “လာမဲ့ေဘး၊ အေ၀းကေရွာင္”ကုိ ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးက “လာမဲ့ေဘး၊ ေျပးေတြ႕” ဆုိတဲ့ စကားပုံသစ္ႏွင့္ အစားထုိးေျပာင္းလဲလုိက္ပါတယ္။ လူမုိက္အလုိရွိတယ္လုိ႔ တုန္႔ျပန္ေၾကညာျပီး လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ လူထုလႈပ္ယွားမႈ(Mass Movement)ကုိ စတင္မိတ္ဆက္ တုိက္ပဲြေခၚခဲ့ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ သမုိင္းျဖစ္စဥ္အရ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ထင္မွတ္တဲ့အတြက္ တုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးက ဗမာဆုိေသာ စကားလုံးအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ပုံကုိ ၾကားျဖတ္တင္ျပလုိပါတယ္။ ျမန္မာဟူေသာ စကားမွာ ျမန္သည္၊ မာသည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကုိ ေဆာင္ေသာ္လည္း ႏွာသံပါ၍ ေဘာင္က်ဥ္းသည္။ အားနည္းသည္။ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ မြန္၊ ရခုိင္၊ ပေလာင္၊ ပအုိး၀္၊ ဆလုံ၊ နာဂ၊ ျမန္မာ စေသာ ဗမာတုိင္းရင္းသားအားလုံးကုိ ျခံဳ၍ ငုံမိေစရန္ “ဗမာ” ဟူေသာစကားလုံးကုိ ေရြးသည္။ အသံမာေက်ာ၍ သုံးစြဲသည္ဟု အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆုိခဲ့ပါတယ္။ ၄င္းေၾကညာစာတန္းအတြင္းမွာပင္ “ဗမာကျပားမ်ားသုိ႔” ဟူ၍ ေခါင္းစဥ္ငယ္ သီးျခားတပ္ျပီး “ ဗမာကျပားအေပါင္းတုိ႔၊ အသင္တုိ႔သည္ ဗမာေျပဘြားမ်ားျဖစ္ၾကသျဖင့္ စင္စစ္မွာ ဗမာမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကသည္ မဟုတ္ပါေလာ” ဟုအစခ်ီကာ သခင္လႈပ္ယွားမႈႀကီးအတြင္း ပူးေပါင္းပါ၀င္လာၾကဖုိ႔ တပ္လွန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ကုလား-ဗမာ အဓိကရုန္းကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး လူထုေထာက္ခံမႈ တဟုန္ထုိးျမင့္တက္လာခဲ့တဲ့ တုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးက မိမိ၏ ပထမဦးဆုံး ေၾကညာခ်က္ထဲမွာ ဗမာကျပားေတြ လူသိရွင္ၾကား အသိအမွတ္ျပဳ ေတာင္းဆုိလုိက္ျခင္းကလည္း၊ ထူးျခားတဲ့ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္သစ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရုံး၏ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သည္ မိမိ၏ ဇာတိေသြး၊ ဇာတိမာန္ကုိ ေမ့ေလ်ာ့ေနဟန္၊ ေလ်ာ့တြက္ေနဟန္တူေသာ ျမန္မာလူ႔အဖဲြ႕အစည္းႀကီး တစ္ခုလုံးကုိ ျပင္းထန္ေသာ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ လႈပ္ႏႈိးရုိက္ခတ္လုိက္သည့္ ေခတ္ေျပာင္းေရး လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္(Revolutionized way) ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုသည္ ျပင္းတုိင္း မွန္သည္။ ေပ်ာ့တုိင္း မွားသည္ဟု မယူသင့္ပါ။
ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးကဲ့သို႔၊ ဖဆပလကဲ့သို႔ တပ္ေပါင္းစု(Coalition) တစ္ခုတည္ေဆာက္ႏုိင္ေရးကုိ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တုိက္ဖ်က္ေရးအတြက္သာမက တုိင္းျပည္ ျပည္လည္ထူေထာင္ေရးအထိ က်ဳပ္တုိ႔ အစဥ္အျမဲ လုိလားသင့္ပါတယ္။ တပ္ေပါင္းစုတစ္ခု မတည္ေဆာက္ႏုိင္ေသးရင္ေတာင္ က်ဳပ္တုိ႔ၾကားမွာ၊ ျပည္တြင္းလည္း ျပည္တြင္းအေလ်ာက္၊ ျပည္ပလည္း ျပည္ပအေလ်ာက္ တေျပးညီလုပ္ႏုိင္တဲ့ ဘုံလုပ္ငန္းစဥ္ေတြကုိ သေဘာတူထားႏုိင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အားလုံး လက္ခံသေဘာတူႏုိင္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ကုိ မေဖၚထုတ္ႏုိင္ရင္ေတာင္ အနိမ့္ဆုံးအားျဖင့္ တစ္ဖဲြ႕၏ လုပ္ငန္းစဥ္က ေနာက္တစ္ဖဲြ႕၏ လုပ္ငန္းစဥ္ကုိ မဟန္႔တားေစေရး၊ မေခ်ဖ်က္ေစေရးအတြက္ အလုပ္ခ်င္း ဟန္ခ်က္ညီမႈ၊ သဟဇာတျဖစ္မႈကုိ မျဖစ္မေန တည္ေဆာက္ႏုိင္ရပါမယ္။ အဲဒီ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္ေလာက္ကုိမွ် က်ဳပ္တုိ႔ၾကားမွာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ၾကာျပီးတာေတာင္ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ေသးဘူးဆုိရင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူမ်ားဟာ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ရန္ သင့္မသင့္ကုိ ကုိယ့္ဖါသာကုိ သုံးသပ္ၾကဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
လုပ္နည္းလုပ္ဟန္(လုပ္ငန္းစဥ္)ကုိ အဓိကထား ေဆြးေႏြးေနခဲ့ေပမဲ့ အယူ၀ါဒေရးရာ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ၊ အုပ္စုေရးရာ ျပသနာေတြရဲ့ အႏၱရာယ္ကုိလည္း ေလ်ာ့မတြက္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဒီျပသနာမ်ိဳးေတြက ရွိေနတတ္တာမ်ိဳးပါ။ ဒုိ႔ွဗမာအစည္းအရုံး၊ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂုိဏ္း၊ ဖဆပလတုိ႔ေခတ္ကဆုိရင္ ပုိေတာင္ဆုိးပါလိမ့္မယ္။ ဘုံရည္မွန္းခ်က္အတြက္ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ သူတုိ႔ လုပ္ႏုိင္ခဲ့လွ်င္ က်ဳပ္တုိ႔လည္း လုပ္ႏုိင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဆာင္းပါး (၁)မွာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုႀကီး (၄)ႏွင့္ ဘုံဆုံမွတ္ႀကီး ႏွစ္ခုကုိ အေလးေပး တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ေဆာင္းပါး (၂)မွာ ဟန္ခ်က္ညီတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္သစ္ေတြ လုိအပ္ေနျပီဆုိတာကုိ ပုိမုိထင္ရွားေအာင္ က်ိဳးေၾကာင္းျပ§ဖြင့္ဆုိရွင္းျပ ေရးခဲ့ပါတယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္သစ္ လုိအပ္တာကုိ လက္ခံရင္ ဘယ္လုိနည္းႏွင့္ ရွာေဖြၾကမလဲဆုိတာကုိ ဆက္ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
၁။ အတိတ္မွ သခၤန္းစာယူျခင္း
၂။ လက္ရွိ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ ဘက္ေပါင္းစုံက ပေယာဂကင္းကင္း ျခဳံငုံသုံးသပ္ႏုိင္စြမ္းရွိျခင္း
၃။ လုပ္ငန္းစဥ္သစ္ကုိ ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္း ဆုိတဲ့ အဆင့္(၃)ဆင့္ ရွိပါတယ္။
အတိတ္က လုပ္ရပ္ေတြ၊ အမွား၊ အမွန္ေတြ၊ အက်ိဳး၊ အျပစ္ေတြက က်ဳပ္တုိ႔ေရွ႕မွာ ရွိေနျပီးသားပါ။ မွန္မွန္ ကန္ကန္ သခၤန္းစာယူႏုိင္ဖုိ႔သာ လုိပါတယ္။ အဆင့္ (၁)ကုိ အက်ယ္ခ်ဲ႕ မေနေတာ့ဘဲ လုိအပ္မွသာ ထုတ္ႏႈတ္ကုိးကားသြားပါ့မယ္။
အဆင့္ (၂)ျဖစ္တဲ့ လက္ရွိအေနအထားမွန္ကုိ ဘက္ေပါင္းစုံက ျခံဳငုံသုံးသပ္ျခင္းက လက္ငင္း စိန္ေခၚမႈႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္အေျခအေနႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဖက္အင္အားစု အေျခအေနကုိ ရႈေဒါင့္စုံက မွန္မွန္ကန္ကန္ မတြက္ခ်က္ႏုိင္ဘူးဆုိလ်င္ အဲဒီက ေပၚထြက္လာတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္သစ္၊ အဆင့္(၃)ကလည္း ထုံးစံအတုိင္း ေ၀ေလေလႏွင့္ သၾကၤန္အေျမာက္ျဖစ္ဦးမွာပါ။
***ေအာင္ထီ*** ဒီဇဘၤာ ၃၀၊ ၂၀၀၉
(မည္သူမဆုိ ကူးယူေဖၚျပႏုိင္သည္။)
***(Choosing Right Path and Real Politics)**
လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ဆုိတာ ေခတ္တုိင္းမွာလုိရွိတတ္ပါတယ္။ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္တုိင္း မွန္တယ္၊ ေအာင္ျမင္တယ္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်မႈ၊ ေ၀ဖန္ကဲ့ရဲ့မႈ၊ ထုိးႏွက္တုိက္ခုိက္မႈေတြမွ ကင္းလြတ္ျပီး ေပၚထြက္လာတဲ့ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ဆုိတာ မရွိစဘူးပါဘူး။
“- - - - - - လိမၼာသည္ဆုိျခင္းမွာ သူရဲေဘာနည္းျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္း၊ ေသြးမရွိျခင္း၊ သတၱိနည္းျခင္း၊ ဒူးတုန္ျခင္း၊ တကုိယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း၊ အေမႏွင့္ငါ မာလွ်င္ျပီးေရာဆုိေသာ စိတ္ရွိျခင္း၊ ကုိယ့္ကုိကုိယ္မွ ကုိယ္မွတ္တတ္ျခင္း၊ ကုိယ့္အိမ္ကိုမွ အိမ္မွတ္တတ္ျခင္း၊ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြါး တစ္ခုတည္းကုိသာ ၾကည့္ျခင္း၊ ေရွ႕လာမည့္ေဘးကုိ စည္းလုံး၍ ခုခံရမွန္းမသိျခင္းျဖစ္ပါမူ၊ အုိ ³ ³ ³ ³ ³ ³ ³ အခ်င္းတုိ႔၊ ငါတုိ႔သည္ မလိမၼာလုိပါ။ မုိက္လုိပါ၏။ ငါတုိ႔အား မုိက္ခြင့္ျပဳၾကပါကုန္။ ငါတုိ႔ မုိက္ပါရေစ။ - - - - ”
“ - - - - ရန္မလိုလွ်င္ ရန္ျပိဳသည္။ ရန္လုိလွ်င္ ရန္ပုိသည္ဟု ေရွးစကားရွိသည္။ ထုိေရွးစကားသည္ လူလိမၼာတုိ႔ႏွင့္သာ ထုိက္တန္ေလျပီ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယခုေခတ္တြင္ ရန္မလုိလွ်င္ ရန္ပုိ၍ ရန္လုိမွ ရန္ျပိဳေတာ့ေလျပီ။ - - - - ”
၁၉၃၀ခု၊ ေမလ (၃၀)ရက္ေန႔မွာ ဒုိ႔ွဗမာအစည္းအရုံးက ပထမဆုံးထုတ္ျပန္လုိက္တဲ့ ေၾကညာခ်က္မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖၚျပလုိက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဘုန္းတန္ခုိးအာဏာ ႀကီးမားလွတဲ့ အဂၤလိပ္မင္းကုိ ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္ဖုိ႔ဆုိတာ စိတ္ထဲမွပင္ မႀကံအပ္ မစည္ရာျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ ရုိက္သြင္းခံထားရတဲ့ ျမန္မာ့လူ႕အဖဲြ႕အစည္းကုိ မေၾကာက္တရားေဟာျပီး နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ကုိ ေမာင္းထုတ္ဖုိ႔ ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးက ရဲ၀န္႔စြာ ဦးေဆာင္ေပးလုိက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ နယ္ခဲ်႕ႏွင့္ ေပါင္းစားျပီး လူတြင္က်ယ္(Elites)ျဖစ္ေနသူေတြက ျမင့္မုိရ္ေတာင္ကုိ ဇီးေစ့ႏွင့္ ေပါက္ျခင္းကဲ့သုိ႔ေသာ တစ္ပဲြထုိး မုိက္ရူးရဲ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္အျဖစ္ ၀ုိင္း၀န္း ကဲ့ရဲ့သျဂိဳဟ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ျပီး၊ လူပါးလူနပ္ျဖစ္ေရး အားေပးတဲ့ စကားပုံ “လာမဲ့ေဘး၊ အေ၀းကေရွာင္”ကုိ ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးက “လာမဲ့ေဘး၊ ေျပးေတြ႕” ဆုိတဲ့ စကားပုံသစ္ႏွင့္ အစားထုိးေျပာင္းလဲလုိက္ပါတယ္။ လူမုိက္အလုိရွိတယ္လုိ႔ တုန္႔ျပန္ေၾကညာျပီး လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္ လူထုလႈပ္ယွားမႈ(Mass Movement)ကုိ စတင္မိတ္ဆက္ တုိက္ပဲြေခၚခဲ့ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ သမုိင္းျဖစ္စဥ္အရ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ထင္မွတ္တဲ့အတြက္ တုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးက ဗမာဆုိေသာ စကားလုံးအဓိပၸါယ္ ဖြင့္ပုံကုိ ၾကားျဖတ္တင္ျပလုိပါတယ္။ ျမန္မာဟူေသာ စကားမွာ ျမန္သည္၊ မာသည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကုိ ေဆာင္ေသာ္လည္း ႏွာသံပါ၍ ေဘာင္က်ဥ္းသည္။ အားနည္းသည္။ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ မြန္၊ ရခုိင္၊ ပေလာင္၊ ပအုိး၀္၊ ဆလုံ၊ နာဂ၊ ျမန္မာ စေသာ ဗမာတုိင္းရင္းသားအားလုံးကုိ ျခံဳ၍ ငုံမိေစရန္ “ဗမာ” ဟူေသာစကားလုံးကုိ ေရြးသည္။ အသံမာေက်ာ၍ သုံးစြဲသည္ဟု အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆုိခဲ့ပါတယ္။ ၄င္းေၾကညာစာတန္းအတြင္းမွာပင္ “ဗမာကျပားမ်ားသုိ႔” ဟူ၍ ေခါင္းစဥ္ငယ္ သီးျခားတပ္ျပီး “ ဗမာကျပားအေပါင္းတုိ႔၊ အသင္တုိ႔သည္ ဗမာေျပဘြားမ်ားျဖစ္ၾကသျဖင့္ စင္စစ္မွာ ဗမာမ်ားပင္ ျဖစ္ၾကသည္ မဟုတ္ပါေလာ” ဟုအစခ်ီကာ သခင္လႈပ္ယွားမႈႀကီးအတြင္း ပူးေပါင္းပါ၀င္လာၾကဖုိ႔ တပ္လွန္႔ခဲ့ပါတယ္။ ကုလား-ဗမာ အဓိကရုန္းကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး လူထုေထာက္ခံမႈ တဟုန္ထုိးျမင့္တက္လာခဲ့တဲ့ တုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးက မိမိ၏ ပထမဦးဆုံး ေၾကညာခ်က္ထဲမွာ ဗမာကျပားေတြ လူသိရွင္ၾကား အသိအမွတ္ျပဳ ေတာင္းဆုိလုိက္ျခင္းကလည္း၊ ထူးျခားတဲ့ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္သစ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရုံး၏ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သည္ မိမိ၏ ဇာတိေသြး၊ ဇာတိမာန္ကုိ ေမ့ေလ်ာ့ေနဟန္၊ ေလ်ာ့တြက္ေနဟန္တူေသာ ျမန္မာလူ႔အဖဲြ႕အစည္းႀကီး တစ္ခုလုံးကုိ ျပင္းထန္ေသာ အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ လႈပ္ႏႈိးရုိက္ခတ္လုိက္သည့္ ေခတ္ေျပာင္းေရး လုပ္နည္းလုပ္ဟန္သစ္(Revolutionized way) ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ခုသည္ ျပင္းတုိင္း မွန္သည္။ ေပ်ာ့တုိင္း မွားသည္ဟု မယူသင့္ပါ။
ဒုိ႔ဗမာအစည္းအရုံးကဲ့သို႔၊ ဖဆပလကဲ့သို႔ တပ္ေပါင္းစု(Coalition) တစ္ခုတည္ေဆာက္ႏုိင္ေရးကုိ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တုိက္ဖ်က္ေရးအတြက္သာမက တုိင္းျပည္ ျပည္လည္ထူေထာင္ေရးအထိ က်ဳပ္တုိ႔ အစဥ္အျမဲ လုိလားသင့္ပါတယ္။ တပ္ေပါင္းစုတစ္ခု မတည္ေဆာက္ႏုိင္ေသးရင္ေတာင္ က်ဳပ္တုိ႔ၾကားမွာ၊ ျပည္တြင္းလည္း ျပည္တြင္းအေလ်ာက္၊ ျပည္ပလည္း ျပည္ပအေလ်ာက္ တေျပးညီလုပ္ႏုိင္တဲ့ ဘုံလုပ္ငန္းစဥ္ေတြကုိ သေဘာတူထားႏုိင္ၾကဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အားလုံး လက္ခံသေဘာတူႏုိင္တဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ကုိ မေဖၚထုတ္ႏုိင္ရင္ေတာင္ အနိမ့္ဆုံးအားျဖင့္ တစ္ဖဲြ႕၏ လုပ္ငန္းစဥ္က ေနာက္တစ္ဖဲြ႕၏ လုပ္ငန္းစဥ္ကုိ မဟန္႔တားေစေရး၊ မေခ်ဖ်က္ေစေရးအတြက္ အလုပ္ခ်င္း ဟန္ခ်က္ညီမႈ၊ သဟဇာတျဖစ္မႈကုိ မျဖစ္မေန တည္ေဆာက္ႏုိင္ရပါမယ္။ အဲဒီ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္ေလာက္ကုိမွ် က်ဳပ္တုိ႔ၾကားမွာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ၾကာျပီးတာေတာင္ မတည္ေဆာက္ႏုိင္ေသးဘူးဆုိရင္ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူမ်ားဟာ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ရန္ သင့္မသင့္ကုိ ကုိယ့္ဖါသာကုိ သုံးသပ္ၾကဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
လုပ္နည္းလုပ္ဟန္(လုပ္ငန္းစဥ္)ကုိ အဓိကထား ေဆြးေႏြးေနခဲ့ေပမဲ့ အယူ၀ါဒေရးရာ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ၊ အုပ္စုေရးရာ ျပသနာေတြရဲ့ အႏၱရာယ္ကုိလည္း ေလ်ာ့မတြက္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ဒီျပသနာမ်ိဳးေတြက ရွိေနတတ္တာမ်ိဳးပါ။ ဒုိ႔ွဗမာအစည္းအရုံး၊ ဗမာ့ထြက္ရပ္ဂုိဏ္း၊ ဖဆပလတုိ႔ေခတ္ကဆုိရင္ ပုိေတာင္ဆုိးပါလိမ့္မယ္။ ဘုံရည္မွန္းခ်က္အတြက္ အလုပ္ျဖစ္ေအာင္ သူတုိ႔ လုပ္ႏုိင္ခဲ့လွ်င္ က်ဳပ္တုိ႔လည္း လုပ္ႏုိင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဆာင္းပါး (၁)မွာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုႀကီး (၄)ႏွင့္ ဘုံဆုံမွတ္ႀကီး ႏွစ္ခုကုိ အေလးေပး တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ ေဆာင္းပါး (၂)မွာ ဟန္ခ်က္ညီတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္သစ္ေတြ လုိအပ္ေနျပီဆုိတာကုိ ပုိမုိထင္ရွားေအာင္ က်ိဳးေၾကာင္းျပ§ဖြင့္ဆုိရွင္းျပ ေရးခဲ့ပါတယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္သစ္ လုိအပ္တာကုိ လက္ခံရင္ ဘယ္လုိနည္းႏွင့္ ရွာေဖြၾကမလဲဆုိတာကုိ ဆက္ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။
၁။ အတိတ္မွ သခၤန္းစာယူျခင္း
၂။ လက္ရွိ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ ဘက္ေပါင္းစုံက ပေယာဂကင္းကင္း ျခဳံငုံသုံးသပ္ႏုိင္စြမ္းရွိျခင္း
၃။ လုပ္ငန္းစဥ္သစ္ကုိ ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္း ဆုိတဲ့ အဆင့္(၃)ဆင့္ ရွိပါတယ္။
အတိတ္က လုပ္ရပ္ေတြ၊ အမွား၊ အမွန္ေတြ၊ အက်ိဳး၊ အျပစ္ေတြက က်ဳပ္တုိ႔ေရွ႕မွာ ရွိေနျပီးသားပါ။ မွန္မွန္ ကန္ကန္ သခၤန္းစာယူႏုိင္ဖုိ႔သာ လုိပါတယ္။ အဆင့္ (၁)ကုိ အက်ယ္ခ်ဲ႕ မေနေတာ့ဘဲ လုိအပ္မွသာ ထုတ္ႏႈတ္ကုိးကားသြားပါ့မယ္။
အဆင့္ (၂)ျဖစ္တဲ့ လက္ရွိအေနအထားမွန္ကုိ ဘက္ေပါင္းစုံက ျခံဳငုံသုံးသပ္ျခင္းက လက္ငင္း စိန္ေခၚမႈႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ကုိယ့္အေျခအေနႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဖက္အင္အားစု အေျခအေနကုိ ရႈေဒါင့္စုံက မွန္မွန္ကန္ကန္ မတြက္ခ်က္ႏုိင္ဘူးဆုိလ်င္ အဲဒီက ေပၚထြက္လာတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္သစ္၊ အဆင့္(၃)ကလည္း ထုံးစံအတုိင္း ေ၀ေလေလႏွင့္ သၾကၤန္အေျမာက္ျဖစ္ဦးမွာပါ။
***ေအာင္ထီ*** ဒီဇဘၤာ ၃၀၊ ၂၀၀၉
(မည္သူမဆုိ ကူးယူေဖၚျပႏုိင္သည္။)
No comments:
Post a Comment