အေရးထဲ ဇနီးသည္ `ေခ်ာ´ကလဲ အိမ္မွာ မရွိ ဟိုဘက္အိမ္က မေခြးမႀကီးနဲ႔ မိန္းမတို႔ ထံုးစံအတုိင္း သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း၊ ကိုယ့္ေကာင္းေၾကာင္း၊ ေျပာၾက ဆိုၾက ၿပီးခါမွ အိမ္ေပၚျပန္တက္။ `ကိုငွက္က်ား´အနားမွာ ထုိင္ၿပီး ညဳတုတုစကားသံ စကားသံေလးေတြနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္ကို အေမာေျပေစပါတယ္။
`ေမာင္… ဘာေတြစဥ္းစားေနတာတုန္း၊ ေခ်ာတေယာက္လံုး ႏူတ္ဆက္ေဖၚမရဘူး။ ဘာလဲ အုန္းသီးထဲေရက ဘယ္သူလာထည့္တုန္း၊ စဥ္းစားေနတာလား´
ခပ္ရႊန္းရႊန္းေလး ေျပာလုိက္ေတာ့-
`ထပ္သရီး… ဘာေတြလာ ေျပာေနတာလဲ မိန္းမရာ မင္းမသိပါဘူး။ ခုဟာက ျပႆနာကြ၊ ျပႆနာ´
`ဟင္… ဘာျပႆနာတုန္းေမာင္၊ ေခ်ာမွာ ကိုယ္၀န္ႀကီးနဲ႔ ထိတ္စရာ၊ လန္႔စရာ ျပႆနာေတြမ်ားလားေမာင္ရယ္။´ ေခ်ာက မ်က္ႏွာ ငယ္ေလးနဲ႔ ေျပာလာျပန္ေတာ့ -
`ေအး… ျပႆနာက ေက်ာက္ဒိုးက စတာဘဲေဟ့´
`ဟယ္… ေမာင္ ၾကည့္စမ္း ေမာင္ဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္ခါမွ ေက်ာက္ဒိုးပစ္တမ္း ကစားရသလားေမာင္ရယ္´
ဒီတခါေတာ့ ကိုငွက္က်ားက ေဒါသသံေလးနဲ႔ ခပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ ေျပာျပန္ပါတယ္။
`ဘယ္ကလာ ေက်ာက္ဒိုးပစ္တမ္းကစားရမွာတုန္းကြာ၊ ရံုးက ငါ့တပည့္ အထက္တန္းစာေရး ေက်ာက္ဒိုးကို ေျပာတာကြသိလား´
`ကိုေက်ာက္ဒိုးက ဘာလုပ္လုိက္လို႔လဲ ေမာင္- ေခ်ာကိုလဲေျပာပါအံုး၊ ေမာင့္ကို တခုခုလုပ္လုိက္လို႔ကေတာ့ေလ၊ ေခ်ာ မခံနုိင္ဘူးသိလား။ ေမာင့္ဖာသာ ေမာင္ခံ´တဲ့
ဒီေတာ့ ကိုငွက္က်ားက မ်က္ႏွာ ေက်ာတင္းတင္းနဲ႔-
`ဟာ… ဒီမိန္းမ အေရးထဲ ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေနစမ္းပါကြာ´
`ေနလို႔ မရဘူးေမာင္- ျပႆနာကို သိရမွ ေၾကနပ္နိုင္မယ္´ ဆိုလာေတာ့ ကိုငွက္က်ား ချမာ ေန႔လည္ဘက္လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ေက်ာက္ဒိုးတို႔အဖြဲ႔နဲ႔ အေလာင္းအစား ပေဟဠိေျဖဘို႔ ကိစၥ `ေခ်ာ´ကို ေျပာျပရ၏။
စာေရးႀကီး၊ ကိုငွက္က်ား တို႔ရံုးမွာ ထံုးစံအတိုင္း ေန႔လည္(၁၂)နာရီ ထိုးရင္ျဖင့္ ရံုးအဖြဲ႔သားေတြေန႔လည္စာ စားၾက၏။ ကိုငွက္က်ားနဲ႔ ထမင္းစားေဖၚေတြကေတာ့ အထက္တန္းစာေရး ေက်ာက္ဒိုး၊ ဘာမထီသာညီနဲ႔ စာေရးမ `ဂြမ္ဂြမ္´တို႔ ၄-ဦးျဖစ္ပါ၏။ ေက်ာက္ဒိုးကေတာ့၊ နာမည္ရင္း ေက်ာက္ဒိုးပါဘဲ၊ သူ႔နာမည္နဲ႔ သူပါ၊ ဘာမထီ သာညီက အငယ္တန္းစာေရး နာမည္ရင္းက `သာညီ´၊ ဒါေပမယ့္ အထက္အရာရွိမွန္သမွ် ဘယ္သူ႔ကိုမွမခံ ျပန္ျပန္ေျပာေလ့ရွိလို႔ လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ ေရႊဘို၊ ဘာမထီခင္ေအာင္ကို အားက်ၿပီး `ဘာမထီသာညီ´လို႔ အမည္ေပးထားပါတယ္။
ဂြမ္ဂြမ္က လက္ႏွိပ္စက္စာေရးမေလး နာမည္ရင္း မဟုတ္ပါဘူး။ နာမည္ရင္းက ညိဳညိဳေအး။ ဒါေပမယ့္ ဘာပစၥည္းကိုဘဲ ကိုင္ကိုင္ အထက္က ပစ္ပစ္ခ်တာ သူအလုပ္လုပ္ရင္ တဂြမ္ဂြမ္နဲ႔ ျမည္ သံၾကားရလြန္းလို႔ သူ႔ကို ဂြမ္ဂြမ္လို႔ အမည္ေပးထားတာ၊ တစ္ရံုးလံုးကလဲ သူ႔ကို ဂြမ္ဂြမ္လို႔ဘဲ ေခၚပါတယ္။
ဒီေန႔၊ ေန႔လည္၊ ရံုးေရွ႕က `ကိုေက်ာက္ပိ´ လၻက္ရည္ဆုိင္မွာ ကိုငွက္က်ားတို႔ ၄-ဦး ဘၻက္ရည္ေသာက္ၾက၏။ ကိုငွက္က်ားတို႔ေန႔စဥ္ ၂-နာရီထိုးရင္ျဖင့္ ကိုေက်ာက္ပိ လၻက္ရည္ဆုိင္မွာ အၿမဲတမ္းထုိင္ၾက လၻက္ရည္ေသာက္ၾက၊ ဟိုအေၾကာင္း၊ ဒီအေၾကာင္း ေျပာၾကျဖင့္ နာရီ၀က္ေလာက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းၾက၏။
ကိုေက်ာက္ပိက တရုတ္ကျပားပါ။ ရံုးအဖြဲ႔၏ ေဖာက္သည္။ လၻက္ရည္ဆိုင္အေၾကြးလဲရသည္။ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးခ်င္းကို (ေဘလဲ)ဖြင့္ေပးထားသည္။
ဒီေန႔ လၻက္ရည္၀ိုင္းမွာ ေက်ာက္ဒိုးက စလိုက္တာက ပေဟဠိအေျဖညိွရန္၊ ေက်ာက္ဒိုးရဲ႕ ပေဟဠိေမးခြန္းက လြယ္မလိုႏွင့္ခက္၏။ ကိုငွက္က်ားက တေယာက္ သူတို႔က (၃)ေယာက္၊ မေျဖနုိင္ရင္ ကိုငွက္က်ားက ရံုးတက္ရက္ ၁-ပတ္ ငါးရက္တိတိေန႔လည္ပိုင္း လၻက္ရည္ဆုိင္မွာ အားလံုးအတြက္ ဒကာခံရမည္။ မွန္ေအာင္ေျဖနုိင္ရင္ သူတို႔သံုးေယာက္က ကိုငွက္က်ားကို ျပန္ၿပီးျပဳစုရမည္။ သံုးေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ သူတို႔အဖို႔ မေထာင္းသာလွေသာ္လည္း ကိုငွက္က်ား အဖို႔အေၾကြးတင္သြားနုိင္ေတာ့ ကိုငွက္က်ား စဥ္းစားရၿပီ….။
ပေဟဠိေမးခြန္းက `လူအစ ဘယ္ကလဲ ကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာ လူေတြ ဘယ္လိုစတင္ေပၚေပါက္လာသလဲ´တဲ့
ေခ်ာကို ဒီအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ ေခ်ာက-
`ေမာင္ကလဲ… ေခ်ာနဲ႔ ေမာင္နဲ႔ ညားလို႔ ခုေခ်ာမွာေတာင္ ကိုယ္၀န္ရွစ္လရွိေနၿပီ။ ေနာက္တစ္လေက်ာ္ရင္ ေမြးေတာ့မွာ…. လူကို ဒီလိုစျဖစ္လာတာေပါ့ ေမာင္ရဲ႕ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒါေလးမ်ား ကမၻာေအး ေတာင္သြားစရာမလိုဘူး။ ေျဖလိုက္ပါလား…။ အ ရန္ေကာ´တဲ့
ကိုငွက္က်ားက `ေတာ္စမ္းပါ ေခ်ာရာ၊ မင္းျဖဳတ္ဦးေဏွာက္နဲ႔ လာေျပာမေနနဲ႔ ခုဟာက ဒီလိုအဟုတ္ဘူးကြ။ ကမၻာဦးေပၚစက ဒီကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာ- လူဆိုလို႔ ဘာမွမရွိဘူးတဲ့၊ သစ္ပင္ေတြ၊ ေရအိုင္ေတြ၊ ေတာင္ေတြ၊ ေခ်ာင္းေတြ ျဖစ္ေတြဘဲ ရွိသတဲ့။ ေနာက္မွ လူေတြေပၚလာတာ။ ဒီလူေတြဟာ ဘယ္ေပၚကက်လာတာလဲ ဒါကို အေၾကာင္းျပခ်က္ သက္ေသနဲ႔ အေျဖထုတ္ရမွာကြ၊ ဖီြး… မင္းေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ´
ေခ်ာက မ်က္ေတာင္မခတ္ နားေထာင္ရင္းနဲ႔ ရုတ္တရက္… ´ဟာ… ေမာင္ ဒါဆိုေမာင့္ကို အႀကံေပးရမယ္။ ဒီပြဲမွာ ေခ်ာ ေယာကၤ်ားနုိင္မွျဖစ္မယ္။ နုိင္ကိုနုိင္ရမယ္´
`ေျပာစမ္းပါဦး။ မင္းအစီအစဥ္က… ဘယ္လိုတုန္း´ ကိုငွက္က်ားက ေျပာေတာ့ `ဒီလိုေလ- ေမာင္ရဲ႕ အိမ္မွာ ေမာင္အလုပ္၀င္စကတည္းက စုထားတာ စုအုပ္ေတြ ေသတၱာနဲ႔ (သံုး)လံုးေတာင္ ရွိတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ရွာၾကည့္ရင္၊ ပံုျပင္လိုလို စာအုပ္ေတြထဲမွာ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုေမာင္ေတြ႔မွာဘဲ…။ ဒီညေမာင္ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ေပေတာ့´ဆိုေတာ့ ကိုငွက္က်ား ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ `ႀကိဳးစားၿပီး စာအုပ္ရွာဘို႔ေျပာပါကြာ- မင္းစကားကလဲ အရင္းမရွိ အဖ်ားမရွိ´နဲ႔ ဆိုၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ရယ္ၾကပါကုန္ေရာ….။
ဒီည ညစာ ထမင္းေစာေစာ စားၾက၏၊ ေခ်ာက သူ႔ထုံးစံအတုိင္း ဧည့္ခန္း ဆက္တီေပၚမွာ ဇီမ္နဲ႔ ထိုင္ၿပီး TV ၾကည့္ေနေလရဲ႕၊ ကိုငွက္က်ား တေယာက္တခၽြတ္ခၽြတ္နဲ႔ စာအုပ္ေသတၱာေတြဖြင့္ၿပီး စာအုပ္ေတြလွမ္ေလွာကာ ေက်ာက္ဒိုးတို႔ သံုးဦးကို မေဟဠိ အနုိင္တုိက္ဖို႔ အေထာက္အထားကိုရွာေန၏။ ည ၁၁-နာရီထုိးေနၿပီ။ ေခ်ာက အိပ္ေမာက်ေနၿပီ။ ေဟာက္ေတာင္ေဟာက္လုိက္ေသး၊ ကိုငွက္က်ားကဇြဲေကာင္းတုန္း၊ ၁၂-နာရီ၊ ၁-နာရီေတြ႔ၿပီ ေတြ႔ၿပီ၊ ကိုငွက္က်ား၊ ေတြ႔႔ပါၿပီ။ စာေရးဆရာၾကပ္ကေလး၏ `စာေပါေလာက´ထဲက ပံုျပင္ေလး ေကာင္းလိုက္တာ။ ကိုငွက္က်ား ၿငိမ္ၿပီး ဖတ္ေနတုန္း `၀ုန္း´ကနဲ ထုတ္တန္းေပၚက ခုန္ခ်- ပခံုးေပၚက် `ေအာင္မယ္ေလးဗ်… ေၾကာင္စုတ္- ကဲဟာ- ကဲဟာ´နဲ႔ ဆိုၿပီး ေကာက္ပစ္လိုက္တာ အသံေတြ ညံလာေတာ့ ရုတ္တရက္ ေခ်ာ လန္႔နိုးၿပီး…
`ေမာင္ရယ္… လန္႔သြားတာဘဲ၊ ေမာင္လုပ္လုိက္ရင္ ဒီလိုခ်ည့္ဘဲ´ ကိုငွက္က်ားက သူ႔ပေဟဠိအတြက္ အေျဖရေၾကာင္း ေခ်ာကို ေျပာျပေတာ့ ေခ်ာက ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ယာ၀င္ ခဲ့ၾက၏။
ကိုငွက္က်ားရဲ႕ ေအာင္ပြဲ
`စာေရးႀကီး ဒီေန႔ တယ္ခန္႔ျငားေနပါလား။ ထူးေတာ့ ထူးတယ္။ တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔´
စာပြဲလာၿပီး ဘာမထီသာညီက စေလေတာ့…`ထူးရမွာေပါ့ကြာ… ထူးရမွာေပါ့၊ မင္းတို႔ သံုးေယာက္ ပိုက္ဆံအျပည့္အစံုေတာ့ ပါတယ္ မဟုတ္လား။´ တပတ္စာေနာ္လို႔ ကိုငွက္က်ားက စလိုက္တာနဲ႔ ဟိုသံုးေယာက္ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး တီးတိုး တီးတိုး ေျပာေနတာကို ကိုငွက္က်ား မိသီးျခင္ေထာင္ေထာင္ေနပါ၏။ (မသိခ်င္ေယာက္ ေဆာင္ေနပါ၏။)
ေန႔လည္ ၂-နာရီထိုးပါၿပီ။ စာပြဲနား ဂြမ္ဂြမ္ေရာက္လာၿပီး `စာေရးႀကီး က်မတုိ႔ သြားၾကမယ္ေလ။´ ေခၚတာနဲ႔ ေလးေယာက္သား ကိုေက်ာက္ပိ လၻက္ရည္ဆိုင္ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါၿပီ။ ကိုငွက္က်ားက စားပြဲထိပ္မွာထိုင္ၿပီး-
`ကဲ… မင္းတို႔ ႀကိဳက္တာသာမွာေပေတာ့ ႀကိဳက္သေလာက္စား က်သေလာက္ရွင္းဆိုသလိုေပါ့ကြာ။´ အစခ်ီလုိက္ေတာ့ သူတို႔ သံုးေယာက္ တစ္ေယာက္တလဲ မ်က္စပစ္ခါနဲ႔ စားပြဲထိုးေကာင္ေလးေခၚၿပီး လၻက္ရည္ႏွင့္ မုန္႔မ်ားမွာလိုက္၏။
ေက်ာက္ဒိုးကစ၏ `ကဲစာေရးႀကီး မေန႔က က်ေနာ့္ ပေဟဠိေလး သမိုင္းအေထာက္အထားနဲ႔သာ ယုတၱိရွိေအာင္ရွင္းေပေတာ့´ဆိုလက္သည္ႏွင့္ ကိုငွက္က်ား ေခ်ာင္းတခ်က္ဟန္႔လိုက္ၿပီး။ ကဲ… အားလံုး နားေထာင္ ငါရွင္းျပမယ္။ ဆိုကာ ေအာက္ပါအတုိင္း ကမၻာဦးအျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ရွင္းျပေလေတာ့၏။
`ဒီလိုကြ… ကမၻာဦးေပၚစက ကမၻာေပၚမွာ မင္းတို႔ ေျပာသလို လူေတြမရွိေသးဘူး။ သဘာ၀အလွအပေတြ ေတာေတာင္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြေတာ့ရွိသတဲ့ကြ… ေကာင္းကင္မွာေတာ့ ေနမင္းသားေလးနဲ႔ လမင္းသမီးေလးရွိတယ္။ သူတို႔ဟာ အတူတူ ေနၾကရင္းနဲ႔ ၾကာလာေတာ့၊ တစ္ဦးကို တစ္ဦးသံေယာဇဥ္ညိတြယ္ၿပီး ခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ၾကတယ္။´
ေက်ာက္ဒိုးကၾကားျဖတ္၍- `အလယ္တယ္ဟုတ္ပါလား ဆက္ပါဦး´ဟု ေျပာ၏။
`ဆက္ပါ့မယ္။ နားေထာင္ပါ။ အဲဒါနဲ႔ အခ်စ္နယ္လြန္ၿပီး `လ´မင္းသမီးေလားမွာ ကိုယ္၀န္ရွိလာတယ္။ ကိုယ္၀န္ရင့္လာေတာ့ လမင္းသမီးေလးက လက္ထပ္ဘို႔ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနမင္းသားက လက္မထပ္ခ်င္ဘူး။ အေတြ႔မခံဘဲ ေရွာင္တယ္။ ေနမင္းသားေလးက ေျပး၊ လမင္းသမီးေလးက လိုက္၊ သူတို႔မဆံုျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး `ေန႔´နဲ႔ `ည´ဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္´တဲ့။ `အား အဲဒါ ယုတၱိရွိတယ္ စာေရးႀကီးလို႔´ ဘာမထီသာညီက ေထာက္ခံ၏။
ကိုငွက္က်ားက `အဲဒါနဲ႔ ဆက္ရရင္ လမင္းသမီးေလးဟာ ၀မ္နည္းပူေဆြးစြာနဲ႔ ေနမင္းသားေလးရဲ႕ ကိုယ္၀န္ကို လြယ္ထားရတယ္။ ဖြားရက္ေပါ့ကြာ။ ေစ့ေတာ့ မေအာင့္နုိင္ေတာ့ဘဲ ကမၻာေျမႀကီးေပၚကို လ-ရဲ႕ ဥေတြ ဥခ်လိုက္တယ္တဲ့။ အဲဒီ လ-ဥေတြကေန လူေတြေပါက္လာတယ္။ ကဲ… ဒါဘဲ မင္းတို႔ထဲက ဘယ္သူျငင္းမလဲ။ မင္းတို႔သိထားရမွာက၊ လူဆိုတာ လ-ဥကေနျဖစ္တယ္ဆိုတာဘဲ။ `လ-ဥက လူျဖစ္တာ´ျငင္းမဲ့သူ ျငင္းဆိုေတာ့ အားလံုးေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ `စာေရးႀကီးေတာ္ပါတယ္။ အေထာက္အထားခိုင္လံုပါတယ္´ဟု ေက်ာက္ဒိုးက ၀န္ခံၿပီး `က်ေနာ္တို႔ သံုးေယာက္ရံႈးပါၿပီ ကတိမပ်က္ပါဘူး။ တပတ္လံုးျပဳစုပါ့မယ္´လို႔ လဲ ကတိေပးလုိက္ေရာ…။
ဂြမ္ဂြမ္က `စာေရးႀကီးရယ္ အဲဒီ လ-ဥေတြ က်မျမင္ဖူးခ်င္လိုက္တာေနာ္´ဆိုေတာ့
ဘာမထီက `ဟဲ့… ဂြမ္ဂြမ္.. လ-ဥဆိုတာ မိန္းကေလးေတြ မၾကည့္ရဘူး။
`ၾကည့္ရင္ ဘာျဖစ္တတ္လဲ… ဟင္´
`ဟာ… နင္ကလဲတယ္ အေမးအျမန္းထူးလုိက္တာ။ ၾကည့္ရင္- အေကာင္မေပါက္ေတာ့ဘူးတဲ့…´
`ဟား… ဟား… ဟား… ဟား´
ေလးေယာက္သား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ရယ္ေမာၾကပါေလသတည္း….။
ကဲ စာဖတ္ပရိသတ္တို႔ေရ… လူဆိုတာ လရဲ႕ဥ၊ လ-ဥ ကေနေပါက္ဖြားလာတယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ၾကေစဖို႔ အေထာက္အထားနဲ႔တကြ ဒီလတင္ဆက္လိုက္ရပါေၾကာင္း….။ ။
ရယ္ေမာရင္းနဲ႔ ဘ၀အေမာေျပနုိင္ၾကပါေစ………………………
**မဟာေဇာ္- မေကြး **
ဒီကေန႔ေတာ့ျဖင့္ က်ေနာ့္ဇာတ္လိုက္ စာေရးႀကီး ကိုငွက္က်ား ရံုးကအျပန္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္မရွိပါဘူး။ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ တုိက္ပံုအကၤ်ီခၽြတ္၊ ရွပ္အကၤ်ီခၽြတ္ စြတ္ၾကယ္ျပတ္ကေလး ၀တ္ၿပီး ပက္လက္ကုလားထုိင္မွာ ထိုင္ရင္းနဲ႔ ထံုးစံအတုိင္း ဖြားဘက္ေတာ္ ဂ်ဳိးသိန္းေဆးေပါလိပ္ဖြာၿပီး မ်က္ေတာင္ခတ္ဘို႔ေတာင္ သတိမရနုိင္ဘဲ စဥ္းစားေနေလရဲ႕…။
အေရးထဲ ဇနီးသည္ `ေခ်ာ´ကလဲ အိမ္မွာ မရွိ ဟိုဘက္အိမ္က မေခြးမႀကီးနဲ႔ မိန္းမတို႔ ထံုးစံအတုိင္း သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း၊ ကိုယ့္ေကာင္းေၾကာင္း၊ ေျပာၾက ဆိုၾက ၿပီးခါမွ အိမ္ေပၚျပန္တက္။ `ကိုငွက္က်ား´အနားမွာ ထုိင္ၿပီး ညဳတုတုစကားသံ စကားသံေလးေတြနဲ႔ ခင္ပြန္းသည္ကို အေမာေျပေစပါတယ္။
`ေမာင္… ဘာေတြစဥ္းစားေနတာတုန္း၊ ေခ်ာတေယာက္လံုး ႏူတ္ဆက္ေဖၚမရဘူး။ ဘာလဲ အုန္းသီးထဲေရက ဘယ္သူလာထည့္တုန္း၊ စဥ္းစားေနတာလား´
ခပ္ရႊန္းရႊန္းေလး ေျပာလုိက္ေတာ့-
`ထပ္သရီး… ဘာေတြလာ ေျပာေနတာလဲ မိန္းမရာ မင္းမသိပါဘူး။ ခုဟာက ျပႆနာကြ၊ ျပႆနာ´
`ဟင္… ဘာျပႆနာတုန္းေမာင္၊ ေခ်ာမွာ ကိုယ္၀န္ႀကီးနဲ႔ ထိတ္စရာ၊ လန္႔စရာ ျပႆနာေတြမ်ားလားေမာင္ရယ္။´ ေခ်ာက မ်က္ႏွာ ငယ္ေလးနဲ႔ ေျပာလာျပန္ေတာ့ -
`ေအး… ျပႆနာက ေက်ာက္ဒိုးက စတာဘဲေဟ့´
`ဟယ္… ေမာင္ ၾကည့္စမ္း ေမာင္ဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္ခါမွ ေက်ာက္ဒိုးပစ္တမ္း ကစားရသလားေမာင္ရယ္´
ဒီတခါေတာ့ ကိုငွက္က်ားက ေဒါသသံေလးနဲ႔ ခပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ ေျပာျပန္ပါတယ္။
`ဘယ္ကလာ ေက်ာက္ဒိုးပစ္တမ္းကစားရမွာတုန္းကြာ၊ ရံုးက ငါ့တပည့္ အထက္တန္းစာေရး ေက်ာက္ဒိုးကို ေျပာတာကြသိလား´
`ကိုေက်ာက္ဒိုးက ဘာလုပ္လုိက္လို႔လဲ ေမာင္- ေခ်ာကိုလဲေျပာပါအံုး၊ ေမာင့္ကို တခုခုလုပ္လုိက္လို႔ကေတာ့ေလ၊ ေခ်ာ မခံနုိင္ဘူးသိလား။ ေမာင့္ဖာသာ ေမာင္ခံ´တဲ့
ဒီေတာ့ ကိုငွက္က်ားက မ်က္ႏွာ ေက်ာတင္းတင္းနဲ႔-
`ဟာ… ဒီမိန္းမ အေရးထဲ ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေနစမ္းပါကြာ´
`ေနလို႔ မရဘူးေမာင္- ျပႆနာကို သိရမွ ေၾကနပ္နိုင္မယ္´ ဆိုလာေတာ့ ကိုငွက္က်ား ချမာ ေန႔လည္ဘက္လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ေက်ာက္ဒိုးတို႔အဖြဲ႔နဲ႔ အေလာင္းအစား ပေဟဠိေျဖဘို႔ ကိစၥ `ေခ်ာ´ကို ေျပာျပရ၏။
စာေရးႀကီး၊ ကိုငွက္က်ား တို႔ရံုးမွာ ထံုးစံအတိုင္း ေန႔လည္(၁၂)နာရီ ထိုးရင္ျဖင့္ ရံုးအဖြဲ႔သားေတြေန႔လည္စာ စားၾက၏။ ကိုငွက္က်ားနဲ႔ ထမင္းစားေဖၚေတြကေတာ့ အထက္တန္းစာေရး ေက်ာက္ဒိုး၊ ဘာမထီသာညီနဲ႔ စာေရးမ `ဂြမ္ဂြမ္´တို႔ ၄-ဦးျဖစ္ပါ၏။ ေက်ာက္ဒိုးကေတာ့၊ နာမည္ရင္း ေက်ာက္ဒိုးပါဘဲ၊ သူ႔နာမည္နဲ႔ သူပါ၊ ဘာမထီ သာညီက အငယ္တန္းစာေရး နာမည္ရင္းက `သာညီ´၊ ဒါေပမယ့္ အထက္အရာရွိမွန္သမွ် ဘယ္သူ႔ကိုမွမခံ ျပန္ျပန္ေျပာေလ့ရွိလို႔ လက္ေ၀ွ႔ေက်ာ္ ေရႊဘို၊ ဘာမထီခင္ေအာင္ကို အားက်ၿပီး `ဘာမထီသာညီ´လို႔ အမည္ေပးထားပါတယ္။
ဂြမ္ဂြမ္က လက္ႏွိပ္စက္စာေရးမေလး နာမည္ရင္း မဟုတ္ပါဘူး။ နာမည္ရင္းက ညိဳညိဳေအး။ ဒါေပမယ့္ ဘာပစၥည္းကိုဘဲ ကိုင္ကိုင္ အထက္က ပစ္ပစ္ခ်တာ သူအလုပ္လုပ္ရင္ တဂြမ္ဂြမ္နဲ႔ ျမည္ သံၾကားရလြန္းလို႔ သူ႔ကို ဂြမ္ဂြမ္လို႔ အမည္ေပးထားတာ၊ တစ္ရံုးလံုးကလဲ သူ႔ကို ဂြမ္ဂြမ္လို႔ဘဲ ေခၚပါတယ္။
ဒီေန႔၊ ေန႔လည္၊ ရံုးေရွ႕က `ကိုေက်ာက္ပိ´ လၻက္ရည္ဆုိင္မွာ ကိုငွက္က်ားတို႔ ၄-ဦး ဘၻက္ရည္ေသာက္ၾက၏။ ကိုငွက္က်ားတို႔ေန႔စဥ္ ၂-နာရီထိုးရင္ျဖင့္ ကိုေက်ာက္ပိ လၻက္ရည္ဆုိင္မွာ အၿမဲတမ္းထုိင္ၾက လၻက္ရည္ေသာက္ၾက၊ ဟိုအေၾကာင္း၊ ဒီအေၾကာင္း ေျပာၾကျဖင့္ နာရီ၀က္ေလာက္ အခ်ိန္ျဖဳန္းၾက၏။
ကိုေက်ာက္ပိက တရုတ္ကျပားပါ။ ရံုးအဖြဲ႔၏ ေဖာက္သည္။ လၻက္ရည္ဆိုင္အေၾကြးလဲရသည္။ ၀န္ထမ္းတစ္ဦးခ်င္းကို (ေဘလဲ)ဖြင့္ေပးထားသည္။
ဒီေန႔ လၻက္ရည္၀ိုင္းမွာ ေက်ာက္ဒိုးက စလိုက္တာက ပေဟဠိအေျဖညိွရန္၊ ေက်ာက္ဒိုးရဲ႕ ပေဟဠိေမးခြန္းက လြယ္မလိုႏွင့္ခက္၏။ ကိုငွက္က်ားက တေယာက္ သူတို႔က (၃)ေယာက္၊ မေျဖနုိင္ရင္ ကိုငွက္က်ားက ရံုးတက္ရက္ ၁-ပတ္ ငါးရက္တိတိေန႔လည္ပိုင္း လၻက္ရည္ဆုိင္မွာ အားလံုးအတြက္ ဒကာခံရမည္။ မွန္ေအာင္ေျဖနုိင္ရင္ သူတို႔သံုးေယာက္က ကိုငွက္က်ားကို ျပန္ၿပီးျပဳစုရမည္။ သံုးေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ သူတို႔အဖို႔ မေထာင္းသာလွေသာ္လည္း ကိုငွက္က်ား အဖို႔အေၾကြးတင္သြားနုိင္ေတာ့ ကိုငွက္က်ား စဥ္းစားရၿပီ….။
ပေဟဠိေမးခြန္းက `လူအစ ဘယ္ကလဲ ကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာ လူေတြ ဘယ္လိုစတင္ေပၚေပါက္လာသလဲ´တဲ့
ေခ်ာကို ဒီအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ ေခ်ာက-
`ေမာင္ကလဲ… ေခ်ာနဲ႔ ေမာင္နဲ႔ ညားလို႔ ခုေခ်ာမွာေတာင္ ကိုယ္၀န္ရွစ္လရွိေနၿပီ။ ေနာက္တစ္လေက်ာ္ရင္ ေမြးေတာ့မွာ…. လူကို ဒီလိုစျဖစ္လာတာေပါ့ ေမာင္ရဲ႕ မဟုတ္ဘူးလား။ ဒါေလးမ်ား ကမၻာေအး ေတာင္သြားစရာမလိုဘူး။ ေျဖလိုက္ပါလား…။ အ ရန္ေကာ´တဲ့
ကိုငွက္က်ားက `ေတာ္စမ္းပါ ေခ်ာရာ၊ မင္းျဖဳတ္ဦးေဏွာက္နဲ႔ လာေျပာမေနနဲ႔ ခုဟာက ဒီလိုအဟုတ္ဘူးကြ။ ကမၻာဦးေပၚစက ဒီကမၻာေျမႀကီးေပၚမွာ- လူဆိုလို႔ ဘာမွမရွိဘူးတဲ့၊ သစ္ပင္ေတြ၊ ေရအိုင္ေတြ၊ ေတာင္ေတြ၊ ေခ်ာင္းေတြ ျဖစ္ေတြဘဲ ရွိသတဲ့။ ေနာက္မွ လူေတြေပၚလာတာ။ ဒီလူေတြဟာ ဘယ္ေပၚကက်လာတာလဲ ဒါကို အေၾကာင္းျပခ်က္ သက္ေသနဲ႔ အေျဖထုတ္ရမွာကြ၊ ဖီြး… မင္းေျပာရတာ ေမာလိုက္တာ´
ေခ်ာက မ်က္ေတာင္မခတ္ နားေထာင္ရင္းနဲ႔ ရုတ္တရက္… ´ဟာ… ေမာင္ ဒါဆိုေမာင့္ကို အႀကံေပးရမယ္။ ဒီပြဲမွာ ေခ်ာ ေယာကၤ်ားနုိင္မွျဖစ္မယ္။ နုိင္ကိုနုိင္ရမယ္´
`ေျပာစမ္းပါဦး။ မင္းအစီအစဥ္က… ဘယ္လိုတုန္း´ ကိုငွက္က်ားက ေျပာေတာ့ `ဒီလိုေလ- ေမာင္ရဲ႕ အိမ္မွာ ေမာင္အလုပ္၀င္စကတည္းက စုထားတာ စုအုပ္ေတြ ေသတၱာနဲ႔ (သံုး)လံုးေတာင္ ရွိတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ရွာၾကည့္ရင္၊ ပံုျပင္လိုလို စာအုပ္ေတြထဲမွာ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုေမာင္ေတြ႔မွာဘဲ…။ ဒီညေမာင္ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ေပေတာ့´ဆိုေတာ့ ကိုငွက္က်ား ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ `ႀကိဳးစားၿပီး စာအုပ္ရွာဘို႔ေျပာပါကြာ- မင္းစကားကလဲ အရင္းမရွိ အဖ်ားမရွိ´နဲ႔ ဆိုၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ရယ္ၾကပါကုန္ေရာ….။
ဒီည ညစာ ထမင္းေစာေစာ စားၾက၏၊ ေခ်ာက သူ႔ထုံးစံအတုိင္း ဧည့္ခန္း ဆက္တီေပၚမွာ ဇီမ္နဲ႔ ထိုင္ၿပီး TV ၾကည့္ေနေလရဲ႕၊ ကိုငွက္က်ား တေယာက္တခၽြတ္ခၽြတ္နဲ႔ စာအုပ္ေသတၱာေတြဖြင့္ၿပီး စာအုပ္ေတြလွမ္ေလွာကာ ေက်ာက္ဒိုးတို႔ သံုးဦးကို မေဟဠိ အနုိင္တုိက္ဖို႔ အေထာက္အထားကိုရွာေန၏။ ည ၁၁-နာရီထုိးေနၿပီ။ ေခ်ာက အိပ္ေမာက်ေနၿပီ။ ေဟာက္ေတာင္ေဟာက္လုိက္ေသး၊ ကိုငွက္က်ားကဇြဲေကာင္းတုန္း၊ ၁၂-နာရီ၊ ၁-နာရီေတြ႔ၿပီ ေတြ႔ၿပီ၊ ကိုငွက္က်ား၊ ေတြ႔႔ပါၿပီ။ စာေရးဆရာၾကပ္ကေလး၏ `စာေပါေလာက´ထဲက ပံုျပင္ေလး ေကာင္းလိုက္တာ။ ကိုငွက္က်ား ၿငိမ္ၿပီး ဖတ္ေနတုန္း `၀ုန္း´ကနဲ ထုတ္တန္းေပၚက ခုန္ခ်- ပခံုးေပၚက် `ေအာင္မယ္ေလးဗ်… ေၾကာင္စုတ္- ကဲဟာ- ကဲဟာ´နဲ႔ ဆိုၿပီး ေကာက္ပစ္လိုက္တာ အသံေတြ ညံလာေတာ့ ရုတ္တရက္ ေခ်ာ လန္႔နိုးၿပီး…
`ေမာင္ရယ္… လန္႔သြားတာဘဲ၊ ေမာင္လုပ္လုိက္ရင္ ဒီလိုခ်ည့္ဘဲ´ ကိုငွက္က်ားက သူ႔ပေဟဠိအတြက္ အေျဖရေၾကာင္း ေခ်ာကို ေျပာျပေတာ့ ေခ်ာက ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ယာ၀င္ ခဲ့ၾက၏။
ကိုငွက္က်ားရဲ႕ ေအာင္ပြဲ
`စာေရးႀကီး ဒီေန႔ တယ္ခန္႔ျငားေနပါလား။ ထူးေတာ့ ထူးတယ္။ တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔´
စာပြဲလာၿပီး ဘာမထီသာညီက စေလေတာ့…`ထူးရမွာေပါ့ကြာ… ထူးရမွာေပါ့၊ မင္းတို႔ သံုးေယာက္ ပိုက္ဆံအျပည့္အစံုေတာ့ ပါတယ္ မဟုတ္လား။´ တပတ္စာေနာ္လို႔ ကိုငွက္က်ားက စလိုက္တာနဲ႔ ဟိုသံုးေယာက္ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ၿပီး တီးတိုး တီးတိုး ေျပာေနတာကို ကိုငွက္က်ား မိသီးျခင္ေထာင္ေထာင္ေနပါ၏။ (မသိခ်င္ေယာက္ ေဆာင္ေနပါ၏။)
ေန႔လည္ ၂-နာရီထိုးပါၿပီ။ စာပြဲနား ဂြမ္ဂြမ္ေရာက္လာၿပီး `စာေရးႀကီး က်မတုိ႔ သြားၾကမယ္ေလ။´ ေခၚတာနဲ႔ ေလးေယာက္သား ကိုေက်ာက္ပိ လၻက္ရည္ဆိုင္ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါၿပီ။ ကိုငွက္က်ားက စားပြဲထိပ္မွာထိုင္ၿပီး-
`ကဲ… မင္းတို႔ ႀကိဳက္တာသာမွာေပေတာ့ ႀကိဳက္သေလာက္စား က်သေလာက္ရွင္းဆိုသလိုေပါ့ကြာ။´ အစခ်ီလုိက္ေတာ့ သူတို႔ သံုးေယာက္ တစ္ေယာက္တလဲ မ်က္စပစ္ခါနဲ႔ စားပြဲထိုးေကာင္ေလးေခၚၿပီး လၻက္ရည္ႏွင့္ မုန္႔မ်ားမွာလိုက္၏။
ေက်ာက္ဒိုးကစ၏ `ကဲစာေရးႀကီး မေန႔က က်ေနာ့္ ပေဟဠိေလး သမိုင္းအေထာက္အထားနဲ႔သာ ယုတၱိရွိေအာင္ရွင္းေပေတာ့´ဆိုလက္သည္ႏွင့္ ကိုငွက္က်ား ေခ်ာင္းတခ်က္ဟန္႔လိုက္ၿပီး။ ကဲ… အားလံုး နားေထာင္ ငါရွင္းျပမယ္။ ဆိုကာ ေအာက္ပါအတုိင္း ကမၻာဦးအျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ရွင္းျပေလေတာ့၏။
`ဒီလိုကြ… ကမၻာဦးေပၚစက ကမၻာေပၚမွာ မင္းတို႔ ေျပာသလို လူေတြမရွိေသးဘူး။ သဘာ၀အလွအပေတြ ေတာေတာင္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြေတာ့ရွိသတဲ့ကြ… ေကာင္းကင္မွာေတာ့ ေနမင္းသားေလးနဲ႔ လမင္းသမီးေလးရွိတယ္။ သူတို႔ဟာ အတူတူ ေနၾကရင္းနဲ႔ ၾကာလာေတာ့၊ တစ္ဦးကို တစ္ဦးသံေယာဇဥ္ညိတြယ္ၿပီး ခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ၾကတယ္။´
ေက်ာက္ဒိုးကၾကားျဖတ္၍- `အလယ္တယ္ဟုတ္ပါလား ဆက္ပါဦး´ဟု ေျပာ၏။
`ဆက္ပါ့မယ္။ နားေထာင္ပါ။ အဲဒါနဲ႔ အခ်စ္နယ္လြန္ၿပီး `လ´မင္းသမီးေလားမွာ ကိုယ္၀န္ရွိလာတယ္။ ကိုယ္၀န္ရင့္လာေတာ့ လမင္းသမီးေလးက လက္ထပ္ဘို႔ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနမင္းသားက လက္မထပ္ခ်င္ဘူး။ အေတြ႔မခံဘဲ ေရွာင္တယ္။ ေနမင္းသားေလးက ေျပး၊ လမင္းသမီးေလးက လိုက္၊ သူတို႔မဆံုျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး `ေန႔´နဲ႔ `ည´ဆိုတာ ျဖစ္လာတယ္´တဲ့။ `အား အဲဒါ ယုတၱိရွိတယ္ စာေရးႀကီးလို႔´ ဘာမထီသာညီက ေထာက္ခံ၏။
ကိုငွက္က်ားက `အဲဒါနဲ႔ ဆက္ရရင္ လမင္းသမီးေလးဟာ ၀မ္နည္းပူေဆြးစြာနဲ႔ ေနမင္းသားေလးရဲ႕ ကိုယ္၀န္ကို လြယ္ထားရတယ္။ ဖြားရက္ေပါ့ကြာ။ ေစ့ေတာ့ မေအာင့္နုိင္ေတာ့ဘဲ ကမၻာေျမႀကီးေပၚကို လ-ရဲ႕ ဥေတြ ဥခ်လိုက္တယ္တဲ့။ အဲဒီ လ-ဥေတြကေန လူေတြေပါက္လာတယ္။ ကဲ… ဒါဘဲ မင္းတို႔ထဲက ဘယ္သူျငင္းမလဲ။ မင္းတို႔သိထားရမွာက၊ လူဆိုတာ လ-ဥကေနျဖစ္တယ္ဆိုတာဘဲ။ `လ-ဥက လူျဖစ္တာ´ျငင္းမဲ့သူ ျငင္းဆိုေတာ့ အားလံုးေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ `စာေရးႀကီးေတာ္ပါတယ္။ အေထာက္အထားခိုင္လံုပါတယ္´ဟု ေက်ာက္ဒိုးက ၀န္ခံၿပီး `က်ေနာ္တို႔ သံုးေယာက္ရံႈးပါၿပီ ကတိမပ်က္ပါဘူး။ တပတ္လံုးျပဳစုပါ့မယ္´လို႔ လဲ ကတိေပးလုိက္ေရာ…။
ဂြမ္ဂြမ္က `စာေရးႀကီးရယ္ အဲဒီ လ-ဥေတြ က်မျမင္ဖူးခ်င္လိုက္တာေနာ္´ဆိုေတာ့
ဘာမထီက `ဟဲ့… ဂြမ္ဂြမ္.. လ-ဥဆိုတာ မိန္းကေလးေတြ မၾကည့္ရဘူး။
`ၾကည့္ရင္ ဘာျဖစ္တတ္လဲ… ဟင္´
`ဟာ… နင္ကလဲတယ္ အေမးအျမန္းထူးလုိက္တာ။ ၾကည့္ရင္- အေကာင္မေပါက္ေတာ့ဘူးတဲ့…´
`ဟား… ဟား… ဟား… ဟား´
ေလးေယာက္သား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ရယ္ေမာၾကပါေလသတည္း….။
ကဲ စာဖတ္ပရိသတ္တို႔ေရ… လူဆိုတာ လရဲ႕ဥ၊ လ-ဥ ကေနေပါက္ဖြားလာတယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ၾကေစဖို႔ အေထာက္အထားနဲ႔တကြ ဒီလတင္ဆက္လိုက္ရပါေၾကာင္း….။ ။
ရယ္ေမာရင္းနဲ႔ ဘ၀အေမာေျပနုိင္ၾကပါေစ………………………
**မဟာေဇာ္- မေကြး **
No comments:
Post a Comment