ၾကားလိုက္ရျပန္ျပီ..၊ ပစ္သတ္လိုက္ၾကျပန္ျပီတဲ့ ၊ ပဲခူးမွာ စစ္တပ္ကပစ္သတ္လို႕ အျပစ္မဲ့ေက်ာင္းသားလူငယ္ႏွစ္ေယာက္ ေသဆံုးရျပန္ျပီတဲ့ ၊ အေၾကာင္း အရာအျပည့္အစံုမဖတ္ရခင္ သတင္းေခါင္းစဥ္မွာတင္ ေတာက္ေခါက္ ၊ အသားတဆတ္ဆတ္ တုန္ေနေအာင္ေဒါသထြက္ခံစားလိုက္ရပါတယ္ ၊ နိုင္ေနတယ္ ဆိုျပီးထင္တိုင္းၾကဲေနလိုက္တာကြာ ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ငါတို႔ျပည္သူေတြ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕အသက္ဟာ တိရိတၧာန္ေတြေလာက္မွတန္ဘိုး မရွိေတာ့ဘူးလား ၊ ဥပေဒမဲ့ သတ္ခ်င္တိုင္းသတ္ေနတာကို ငါတို႔ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ဒီလိုပဲျငိမ္ခံေနၾကေတာ့မွာလား ။
ျဖစ္စဥ္က ၄.၉.၂၀၁၀ရက္ စေနေန႔ည၁၂နာရီေလာက္မွာ၊ ပဲခူးျမိဳ႕လယ္ေခါင္ဇိုင္းဂႏိုင္းေတာင္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ “ကယ္လီဖိုးနီးယား” ကာရာအိုေကဆိုင္ကေနမူးျပီး ထြက္လာတဲ့ ခလရ-၅၉(ပဲခူးဘူတာလံုျခံဳေရးယူထားတဲ့နယ္ေျမခံတပ္)က အရာရွိႏွစ္ေယာက္ ငွားစီးတဲ့ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္ငါးေယာက္စီးလာတဲ့ သံုးဘီးဆိုင္ကယ္(ပဲခူးအေခၚတုတ္တုတ္)ခ်ိတ္မိ စကားမ်ားရန္ ျဖစ္ၾကရာက စစ္ဗိုလ္ႏွစ္ေယာက္က ပါလာတဲ့စကားေျပာစက္နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့တပ္အထိုင္ရွိရာ ပဲခူးဘူတာကစစ္သားေတြကို
လွမ္းေခၚလိုက္ျပီး ခ်က္ျခင္းလိုေရာက္လာခ်ိန္မွာပစ္မိန္႔ေပးခဲ့လို႔ စစ္သားေတြကအခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာပစ္ခတ္ရာက လက္နက္မဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္(၁၈) ႏွစ္နဲ႔ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္း (၂၂)ႏွစ္ တို႔ပြဲခ်င္းျပီးေသဆံုးခဲ့ရပါ တယ္ ။
ပဲခူးျမိဳ႕ဇိုင္းဂနိုင္း(ေတာင္)ရပ္ကြက္၊မဂၤလာလမ္း၊အိမ္အမွတ္၂၀၀ေန အဘဦးျမတ္သူရဲ႕သားေမာင္ေအာင္သူဟိန္းက၆ခ်က္ထိမွန္ျပီး ဇိုင္းဂနိုင္း(ေတာင္) ရပ္ ကြက္၊ျမလမ္း၊အိမ္အမွတ္၁၇၇ေန အဘဦးဟုတ္ၾကည္ရဲ႕သားေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္က၄ခ်က္ထိမွန္ခဲ့ပါ တယ္၊ျမလမ္းထိပ္မွာပဲပစ္ခတ္မွဳျဖစ္တာျဖစ္ျပီး ေသြးသံတရဲ ရဲလမ္းမေပၚလဲက်သြားၾကခ်ိန္မွာ စစ္သားတေယာက္က“ စစ္တပ္ ကိုစမ္းခ်င္တဲ့ေကာင္စမ္း ေသခ်င္းဆိုးနဲ႔ေသသြားမယ္” လို႔ ၾကိမ္းေမာင္းေအာ္ဟစ္ပါတယ္ ၊ ရဲေတြေရာက္လာခ်ိန္မွာ စစ္တပ္ ကေရွာင္ထြက္သြားျပီး ဘယ္သူမွထြက္ၾကည့္လို႔မရေအာင္ရဲေတြက ပိတ္ဆို႔ေပးထားပါတယ္ ၊ အေလာင္းကိုေဆးရံုသယ္တာ ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေဆးရံုကားနဲ႔မသယ္ပဲ ဆိုကၠားနဲ႔ျဖစ္သလိုသယ္ခဲ့ပါတယ္ ။
၅.၉.၂၀၁၀ေန႔မွာခ်က္ခ်င္းအသုဘစီစဥ္ဘို႔ အာဏာပိုင္ေတြကဖိအားေပးခဲ့ပါတယ္ ၊ မိဘေတြအေ၀းေရာက္ေနလို႔ ျပန္လာခ်ိန္ရေအာင္ ေစာင့္ခြင့္ေပးပါ ၊ အိမ္ ျပန္သယ္ခြင့္ေပးပါလို႔ သက္ဆိုင္ရာမိသားစု၀င္ေတြက အာဏာပိုင္အဆင့္ဆင့္ဆီခြင့္ေတာင္းခဲ့ေပမဲ့ (မတရားသတ္ျဖတ္မွဳကိုဖံုးကြယ္ခ်င္တဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ ရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း) အေလာင္းကိုေတာ့ အိမ္ျပန္သယ္ခြင့္မျပဳခဲ့ပါ ဘူး၊ ပဲခူးတျမိဳ႕လံုးအုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ျပီး ေထာင္ဂဏန္းရွိမဲ့လူထုက ပဲခူးေဆးရံု ရင္ခြဲရံု ကို သတင္းစံုစမ္းသြားေရာက္ေလ့လာၾကေပမဲ့ ရဲလံုျခံဳေရးအမ်ားအျပားနဲ႔အရပ္၀တ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက တားဆီးပိတ္ပင္ခဲ့ပါတယ္တဲ့ ။
သတင္းအျပည့္အစံုဖတ္ျပီးခ်ိန္မွာ ေသဆံုးသူေတြရဲ႕မိသားစုေတြနဲ႔ထပ္တူ ေၾကကြဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္စိတ္၊ နာက်ည္းခံျပင္းစိတ္ေတြေၾကာင့္ ဒင္းတို႔ကိုနိုင္ ေအာင္ျပန္မတိုက္နိုင္ေသးတဲ့အေျခအေနကိုပဲ တနံု႔နံု႔ေတြးအားမလိုအားမရျဖစ္ေနမိပါတယ္၊ စစ္အာ ဏာရွင္ေတြရဲ႕ ဒီ့ထက္ဆိုးတဲ့လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ျဖစ္စဥ္ေတြကို အခါခါျမင္ဘူး ကိုယ္တိုင္လဲခံစားဘူးပါရဲ႕ ၊ ေဟာဒီႏွလံုးသားက ထံုက်င္အသားက်မေနဘူး ၊ ၾကားလိုက္ရတိုင္းနာတယ္ ၊ ျမင္လိုက္ရတိုင္းနာတယ္ ၊ ေတြးမိ တိုင္းလဲနာတယ္ဗ်ာ ။
ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္စည္းဇိမ္တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးဆိုတဲ့ သတင္း စာေတြ တီဗီြဖန္သားျပင္ေတြ ေပၚက ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေျပာေျပာေနတဲ့စကားေတြ ဘယ္မွာလဲ ၊ ဒါလားတရားဥပေဒစိုးမိုး တာ ၊ ဒါလားျပည္သူေတြကိုကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တာ ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမွဳေတြေၾကာင့္ မလူးသာမလြန္႔သာတဲ့ ျပည္သူေတြကိုပိျပားေနေအာင္နင္းဖိထားျပီး အမ်ားျပည္သူမျမင္ကြယ္ရာ ေက်းလက္ေတာရြာေတြမွာ ထင္သလိုလုယက္ ၊ မုဒိန္းက်င့္လူသတ္ လုပ္ေနတဲ့ဇရိုက္ေတြ ခုလို ျမိဳ႕ျပေပၚထိေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းအတင့္ရဲက်ဴးလြန္လာတာ တုန္႔ျပန္မွဳမရွိျငိမ္ခံေနၾက ရင္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတြဗီံြဒီယိုေတြထဲေတြ႕ဘူးတဲ့ ဖက္စစ္ေခတ္ဂ်ပန္ေတြထက္ဆိုးလာေတာ့မယ္ ။
“စစ္တပ္ဆိုတာ လက္နက္အားကိုးတန္ခိုးျပဘို႔မဟုတ္ဘူး ၊ စစ္တပ္က ျပည္သူေတြကို လက္နက္နဲ႔အနိုင္က်င့္ဖိႏွိပ္ဘို႔မဟုတ္ဘူး ၊ စစ္တပ္ဟာ ျပည္သူရဲ႕ အေစခံပဲျဖစ္ရမယ္ ၊ ျပည္သူဟာ စစ္တပ္ရဲ႕အေစခံ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ရဘူး ” လို႔ေျပာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသာသက္ရွိထင္ရွားရွိလို႔ စစ္တပ္ရဲ႕ ဒီလိုရက္စက္ယုတ္မာမွဳေတြကိုသာသိရင္ ဆရာတင္ေခၚလာခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ကိုျပန္ခ်သလို သူတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့စစ္တပ္ကို “ရရာလက္နက္နဲ႔ျပန္ခ်ၾကေတာ့”လို႔ ျပည္သူကိုႏွိဳးေစာ္ျပီး သူကိုယ္တိုင္ ေတာ္လွန္စစ္ကိုဦးေဆာင္ဆင္ႏႊဲမယ္ထင္ပါရဲ႕ ။
“ညီအကိုတို႔ ေပတရာေပၚမွာစီးတဲ့ေသြးေတြမေျခာက္ေသးဘူး ၊ မေတြေ၀နဲ႔ ” တဲ့ ၊ ဒီေလာက္ထပ္ထပ္သတ္ျပီး ေသြးေဟာင္း တို႔စြန္းခဲ့တဲ့ေျမေပၚ ေသြးသစ္ ေတြအၾကိမ္ၾကိမ္စီးေနတာ အျပစ္မဲ့ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ခုလိုရက္ရက္စက္စက္အသတ္ခံရ မွဳမ်ိဳးကို မၾကံဳဘူးမခံစားဘူးလို႔ကိုယ္ခ်င္းမစာနိုင္ေသးတဲ့ ညီငယ္ေတြလဲ သတိမူစဥ္းစားၾကဘို႔လိုပါျပီ ။
၁၉၈၈ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္ကေတာ့ လက္သဲဆိတ္ခံရခ်ိန္မွာ လက္ထိပ္သာမက ရင္ထဲအသဲထဲေသြးသားထဲကပါနာခဲ့ၾကလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေအာင္ျမင္မွဳ တစ္စံုတစ္ရာရရွိသည္အထိ တိုက္ပြဲ၀င္ရဲခဲ့ၾကတယ္ ၊ ကိုဖုန္းေမာ္နဲ႔ကိုစိုးနိုင္တို႔ ရန္ကုန္စက္မွဳတကၠ သိုလ္၀န္းထဲမွာ ခုလိုရက္ရက္စက္စက္ပစ္သတ္ခံခဲ့ ရမွဳကေန ေက်ာင္းသားသပိတ္ ၊ ေနာက္ဆံုးလူထုအံုၾကြမွဳၾကီးဆက္ျဖစ္ျပီး စိန္လြင္လိုစစ္ေခါင္းေဆာင္အစိုးရေတြနဲ႔ ေန၀င္းရဲ႕တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ ကိုျဖဳတ္ခ်နိုင္ခဲ့တယ္ ။
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္မေက်ခဲ့ပါဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမင္ခဲ့မွီခဲ့တဲ့ ကိုဖုန္းေမာ္ကိုစိုးနိုင္ကစလို႔ ၁၉၈၈မတ္လမွာအသတ္ခံ ခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္းသားေတြ ၊ ၁၉၈၈ ဇြန္လမွာအသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္းသားေတြ ၊ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ အသတ္ခံခဲ့ရ တဲ့ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ၊ ျပည္သူေတြ ၊ ဒီပဲရင္းမွာမတရားရိုက္သတ္ခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ၊ ၂၀၀၇ စက္တင္ ဘာမွာပစ္သတ္ခံရတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ၊ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာက်ဆံုးေသဆံုးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသား ေတြ ၊ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာေသဆံုးခဲ့ရသူေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တာ၀န္မေက်ေသးပါဘူး ၊ သူတို႔ေသဆံုးခဲ့ရမွဳေတြ အတြက္ တရားမွ်တမွဳကိုမျဖစ္ေစေသးသမွ် ကၽြန္ေတာ္တို႔တာ၀န္ေၾကျပီမေခၚနိုင္ပါဘူး ၊ ဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနရဦးမွာပါ ။
စစ္အာဏာရွင္သက္တာရွည္ခဲ့ျပီ ၊ အနိဌာရံုေတြမ်ားျပီ ၊ လူပံုအလယ္ရက္ရက္စက္စက္ပစ္သတ္တာမ်ိဳးေၾကာင့္မဟုတ္ပဲလဲ စစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာင့္ ေန႔စဥ္လူေတြေသေနၾကပါတယ္ ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမွဳေၾကာင့္ အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါ ဘယထူေျပာ ၊ ေဆးကုသစရိတ္မတတ္နိုင္ေတာ့ ေရာဂါကနိုင္သြားျပီးတျဖည္းျဖည္းေသ ၊ အဲလိုျပည္သူေတြလဲ အသတ္ခံ လိုက္ရတာပါပဲ၊ ကေလးမီးမဖြားနိုင္လို႔ေသတယ္ ၊ ေျမြဆိပ္မိလို႔ေသတယ္ ၊ ေဆးရံုကိုအခ်ိန္မွီမေရာက္လို႔ေသတယ္ ၊ ေဆးရံု မွာေဆးမရွိလို႔ေသတယ္ ၊ ေဆးရံုေဆးခန္းကိုမရွိလို႔ေသတယ္ ၊ ဆရာ၀န္မရွိလို႔ေသတယ္ ၊ ၀ဋ္ေၾကြးမဟုတ္ဘူး ၊ ကံၾကမၼာ မဟုတ္ဘူး ၊ ျပည္သူေတြဘာျဖစ္ေနေန ငေတမာျပီးေရာကိုယ္က်ိဳးရွာေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြသတ္တာ ။
နာတယ္..၊ လက္ထိပ္ကတင္မဟုတ္ဘူး ၊ ရင္ထဲအသဲထဲေသြးသားထဲကပါနာတယ္ ၊ ခုလိုရက္ရက္စက္စက္ပစ္သတ္ခံရ တာမ်ိဳး ပိုနာတယ္ ၊ မေၾက..ဘယ္ေတာ့မွမေၾက..တစ္သက္တစ္ကမၻာမေၾက..။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးသည္ထိ
**ေမာင္ေက်ာင္းသား**
ၾကားလိုက္ရျပန္ျပီ..၊ ပစ္သတ္လိုက္ၾကျပန္ျပီတဲ့ ၊ ပဲခူးမွာ စစ္တပ္ကပစ္သတ္လို႕ အျပစ္မဲ့ေက်ာင္းသားလူငယ္ႏွစ္ေယာက္ ေသဆံုးရျပန္ျပီတဲ့ ၊ အေၾကာင္း အရာအျပည့္အစံုမဖတ္ရခင္ သတင္းေခါင္းစဥ္မွာတင္ ေတာက္ေခါက္ ၊ အသားတဆတ္ဆတ္ တုန္ေနေအာင္ေဒါသထြက္ခံစားလိုက္ရပါတယ္ ၊ နိုင္ေနတယ္ ဆိုျပီးထင္တိုင္းၾကဲေနလိုက္တာကြာ ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ငါတို႔ျပည္သူေတြ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕အသက္ဟာ တိရိတၧာန္ေတြေလာက္မွတန္ဘိုး မရွိေတာ့ဘူးလား ၊ ဥပေဒမဲ့ သတ္ခ်င္တိုင္းသတ္ေနတာကို ငါတို႔ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ဒီလိုပဲျငိမ္ခံေနၾကေတာ့မွာလား ။
ျဖစ္စဥ္က ၄.၉.၂၀၁၀ရက္ စေနေန႔ည၁၂နာရီေလာက္မွာ၊ ပဲခူးျမိဳ႕လယ္ေခါင္ဇိုင္းဂႏိုင္းေတာင္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ “ကယ္လီဖိုးနီးယား” ကာရာအိုေကဆိုင္ကေနမူးျပီး ထြက္လာတဲ့ ခလရ-၅၉(ပဲခူးဘူတာလံုျခံဳေရးယူထားတဲ့နယ္ေျမခံတပ္)က အရာရွိႏွစ္ေယာက္ ငွားစီးတဲ့ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္ငါးေယာက္စီးလာတဲ့ သံုးဘီးဆိုင္ကယ္(ပဲခူးအေခၚတုတ္တုတ္)ခ်ိတ္မိ စကားမ်ားရန္ ျဖစ္ၾကရာက စစ္ဗိုလ္ႏွစ္ေယာက္က ပါလာတဲ့စကားေျပာစက္နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့တပ္အထိုင္ရွိရာ ပဲခူးဘူတာကစစ္သားေတြကို
လွမ္းေခၚလိုက္ျပီး ခ်က္ျခင္းလိုေရာက္လာခ်ိန္မွာပစ္မိန္႔ေပးခဲ့လို႔ စစ္သားေတြကအခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာပစ္ခတ္ရာက လက္နက္မဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္(၁၈) ႏွစ္နဲ႔ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္း (၂၂)ႏွစ္ တို႔ပြဲခ်င္းျပီးေသဆံုးခဲ့ရပါ တယ္ ။
ပဲခူးျမိဳ႕ဇိုင္းဂနိုင္း(ေတာင္)ရပ္ကြက္၊မဂၤလာလမ္း၊အိမ္အမွတ္၂၀၀ေန အဘဦးျမတ္သူရဲ႕သားေမာင္ေအာင္သူဟိန္းက၆ခ်က္ထိမွန္ျပီး ဇိုင္းဂနိုင္း(ေတာင္) ရပ္ ကြက္၊ျမလမ္း၊အိမ္အမွတ္၁၇၇ေန အဘဦးဟုတ္ၾကည္ရဲ႕သားေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္က၄ခ်က္ထိမွန္ခဲ့ပါ တယ္၊ျမလမ္းထိပ္မွာပဲပစ္ခတ္မွဳျဖစ္တာျဖစ္ျပီး ေသြးသံတရဲ ရဲလမ္းမေပၚလဲက်သြားၾကခ်ိန္မွာ စစ္သားတေယာက္က“ စစ္တပ္ ကိုစမ္းခ်င္တဲ့ေကာင္စမ္း ေသခ်င္းဆိုးနဲ႔ေသသြားမယ္” လို႔ ၾကိမ္းေမာင္းေအာ္ဟစ္ပါတယ္ ၊ ရဲေတြေရာက္လာခ်ိန္မွာ စစ္တပ္ ကေရွာင္ထြက္သြားျပီး ဘယ္သူမွထြက္ၾကည့္လို႔မရေအာင္ရဲေတြက ပိတ္ဆို႔ေပးထားပါတယ္ ၊ အေလာင္းကိုေဆးရံုသယ္တာ ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေဆးရံုကားနဲ႔မသယ္ပဲ ဆိုကၠားနဲ႔ျဖစ္သလိုသယ္ခဲ့ပါတယ္ ။
၅.၉.၂၀၁၀ေန႔မွာခ်က္ခ်င္းအသုဘစီစဥ္ဘို႔ အာဏာပိုင္ေတြကဖိအားေပးခဲ့ပါတယ္ ၊ မိဘေတြအေ၀းေရာက္ေနလို႔ ျပန္လာခ်ိန္ရေအာင္ ေစာင့္ခြင့္ေပးပါ ၊ အိမ္ ျပန္သယ္ခြင့္ေပးပါလို႔ သက္ဆိုင္ရာမိသားစု၀င္ေတြက အာဏာပိုင္အဆင့္ဆင့္ဆီခြင့္ေတာင္းခဲ့ေပမဲ့ (မတရားသတ္ျဖတ္မွဳကိုဖံုးကြယ္ခ်င္တဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ ရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း) အေလာင္းကိုေတာ့ အိမ္ျပန္သယ္ခြင့္မျပဳခဲ့ပါ ဘူး၊ ပဲခူးတျမိဳ႕လံုးအုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ျပီး ေထာင္ဂဏန္းရွိမဲ့လူထုက ပဲခူးေဆးရံု ရင္ခြဲရံု ကို သတင္းစံုစမ္းသြားေရာက္ေလ့လာၾကေပမဲ့ ရဲလံုျခံဳေရးအမ်ားအျပားနဲ႔အရပ္၀တ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက တားဆီးပိတ္ပင္ခဲ့ပါတယ္တဲ့ ။
သတင္းအျပည့္အစံုဖတ္ျပီးခ်ိန္မွာ ေသဆံုးသူေတြရဲ႕မိသားစုေတြနဲ႔ထပ္တူ ေၾကကြဲစိတ္မေကာင္းျဖစ္စိတ္၊ နာက်ည္းခံျပင္းစိတ္ေတြေၾကာင့္ ဒင္းတို႔ကိုနိုင္ ေအာင္ျပန္မတိုက္နိုင္ေသးတဲ့အေျခအေနကိုပဲ တနံု႔နံု႔ေတြးအားမလိုအားမရျဖစ္ေနမိပါတယ္၊ စစ္အာ ဏာရွင္ေတြရဲ႕ ဒီ့ထက္ဆိုးတဲ့လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ျဖစ္စဥ္ေတြကို အခါခါျမင္ဘူး ကိုယ္တိုင္လဲခံစားဘူးပါရဲ႕ ၊ ေဟာဒီႏွလံုးသားက ထံုက်င္အသားက်မေနဘူး ၊ ၾကားလိုက္ရတိုင္းနာတယ္ ၊ ျမင္လိုက္ရတိုင္းနာတယ္ ၊ ေတြးမိ တိုင္းလဲနာတယ္ဗ်ာ ။
ရပ္ရြာေအးခ်မ္းသာယာေရးနဲ႔ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္စည္းဇိမ္တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးဆိုတဲ့ သတင္း စာေတြ တီဗီြဖန္သားျပင္ေတြ ေပၚက ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေျပာေျပာေနတဲ့စကားေတြ ဘယ္မွာလဲ ၊ ဒါလားတရားဥပေဒစိုးမိုး တာ ၊ ဒါလားျပည္သူေတြကိုကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တာ ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမွဳေတြေၾကာင့္ မလူးသာမလြန္႔သာတဲ့ ျပည္သူေတြကိုပိျပားေနေအာင္နင္းဖိထားျပီး အမ်ားျပည္သူမျမင္ကြယ္ရာ ေက်းလက္ေတာရြာေတြမွာ ထင္သလိုလုယက္ ၊ မုဒိန္းက်င့္လူသတ္ လုပ္ေနတဲ့ဇရိုက္ေတြ ခုလို ျမိဳ႕ျပေပၚထိေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းအတင့္ရဲက်ဴးလြန္လာတာ တုန္႔ျပန္မွဳမရွိျငိမ္ခံေနၾက ရင္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတြဗီံြဒီယိုေတြထဲေတြ႕ဘူးတဲ့ ဖက္စစ္ေခတ္ဂ်ပန္ေတြထက္ဆိုးလာေတာ့မယ္ ။
“စစ္တပ္ဆိုတာ လက္နက္အားကိုးတန္ခိုးျပဘို႔မဟုတ္ဘူး ၊ စစ္တပ္က ျပည္သူေတြကို လက္နက္နဲ႔အနိုင္က်င့္ဖိႏွိပ္ဘို႔မဟုတ္ဘူး ၊ စစ္တပ္ဟာ ျပည္သူရဲ႕ အေစခံပဲျဖစ္ရမယ္ ၊ ျပည္သူဟာ စစ္တပ္ရဲ႕အေစခံ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ရဘူး ” လို႔ေျပာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသာသက္ရွိထင္ရွားရွိလို႔ စစ္တပ္ရဲ႕ ဒီလိုရက္စက္ယုတ္မာမွဳေတြကိုသာသိရင္ ဆရာတင္ေခၚလာခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ကိုျပန္ခ်သလို သူတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့စစ္တပ္ကို “ရရာလက္နက္နဲ႔ျပန္ခ်ၾကေတာ့”လို႔ ျပည္သူကိုႏွိဳးေစာ္ျပီး သူကိုယ္တိုင္ ေတာ္လွန္စစ္ကိုဦးေဆာင္ဆင္ႏႊဲမယ္ထင္ပါရဲ႕ ။
“ညီအကိုတို႔ ေပတရာေပၚမွာစီးတဲ့ေသြးေတြမေျခာက္ေသးဘူး ၊ မေတြေ၀နဲ႔ ” တဲ့ ၊ ဒီေလာက္ထပ္ထပ္သတ္ျပီး ေသြးေဟာင္း တို႔စြန္းခဲ့တဲ့ေျမေပၚ ေသြးသစ္ ေတြအၾကိမ္ၾကိမ္စီးေနတာ အျပစ္မဲ့ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ခုလိုရက္ရက္စက္စက္အသတ္ခံရ မွဳမ်ိဳးကို မၾကံဳဘူးမခံစားဘူးလို႔ကိုယ္ခ်င္းမစာနိုင္ေသးတဲ့ ညီငယ္ေတြလဲ သတိမူစဥ္းစားၾကဘို႔လိုပါျပီ ။
၁၉၈၈ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေခတ္ကေတာ့ လက္သဲဆိတ္ခံရခ်ိန္မွာ လက္ထိပ္သာမက ရင္ထဲအသဲထဲေသြးသားထဲကပါနာခဲ့ၾကလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေအာင္ျမင္မွဳ တစ္စံုတစ္ရာရရွိသည္အထိ တိုက္ပြဲ၀င္ရဲခဲ့ၾကတယ္ ၊ ကိုဖုန္းေမာ္နဲ႔ကိုစိုးနိုင္တို႔ ရန္ကုန္စက္မွဳတကၠ သိုလ္၀န္းထဲမွာ ခုလိုရက္ရက္စက္စက္ပစ္သတ္ခံခဲ့ ရမွဳကေန ေက်ာင္းသားသပိတ္ ၊ ေနာက္ဆံုးလူထုအံုၾကြမွဳၾကီးဆက္ျဖစ္ျပီး စိန္လြင္လိုစစ္ေခါင္းေဆာင္အစိုးရေတြနဲ႔ ေန၀င္းရဲ႕တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ ကိုျဖဳတ္ခ်နိုင္ခဲ့တယ္ ။
ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္မေက်ခဲ့ပါဘူး ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမင္ခဲ့မွီခဲ့တဲ့ ကိုဖုန္းေမာ္ကိုစိုးနိုင္ကစလို႔ ၁၉၈၈မတ္လမွာအသတ္ခံ ခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္းသားေတြ ၊ ၁၉၈၈ ဇြန္လမွာအသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ေက်ာင္းသားေတြ ၊ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ အသတ္ခံခဲ့ရ တဲ့ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ၊ ျပည္သူေတြ ၊ ဒီပဲရင္းမွာမတရားရိုက္သတ္ခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ၊ ၂၀၀၇ စက္တင္ ဘာမွာပစ္သတ္ခံရတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ ၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ၊ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာက်ဆံုးေသဆံုးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသား ေတြ ၊ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာေသဆံုးခဲ့ရသူေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တာ၀န္မေက်ေသးပါဘူး ၊ သူတို႔ေသဆံုးခဲ့ရမွဳေတြ အတြက္ တရားမွ်တမွဳကိုမျဖစ္ေစေသးသမွ် ကၽြန္ေတာ္တို႔တာ၀န္ေၾကျပီမေခၚနိုင္ပါဘူး ၊ ဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနရဦးမွာပါ ။
စစ္အာဏာရွင္သက္တာရွည္ခဲ့ျပီ ၊ အနိဌာရံုေတြမ်ားျပီ ၊ လူပံုအလယ္ရက္ရက္စက္စက္ပစ္သတ္တာမ်ိဳးေၾကာင့္မဟုတ္ပဲလဲ စစ္အာဏာရွင္ေတြေၾကာင့္ ေန႔စဥ္လူေတြေသေနၾကပါတယ္ ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမွဳေၾကာင့္ အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါ ဘယထူေျပာ ၊ ေဆးကုသစရိတ္မတတ္နိုင္ေတာ့ ေရာဂါကနိုင္သြားျပီးတျဖည္းျဖည္းေသ ၊ အဲလိုျပည္သူေတြလဲ အသတ္ခံ လိုက္ရတာပါပဲ၊ ကေလးမီးမဖြားနိုင္လို႔ေသတယ္ ၊ ေျမြဆိပ္မိလို႔ေသတယ္ ၊ ေဆးရံုကိုအခ်ိန္မွီမေရာက္လို႔ေသတယ္ ၊ ေဆးရံု မွာေဆးမရွိလို႔ေသတယ္ ၊ ေဆးရံုေဆးခန္းကိုမရွိလို႔ေသတယ္ ၊ ဆရာ၀န္မရွိလို႔ေသတယ္ ၊ ၀ဋ္ေၾကြးမဟုတ္ဘူး ၊ ကံၾကမၼာ မဟုတ္ဘူး ၊ ျပည္သူေတြဘာျဖစ္ေနေန ငေတမာျပီးေရာကိုယ္က်ိဳးရွာေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြသတ္တာ ။
နာတယ္..၊ လက္ထိပ္ကတင္မဟုတ္ဘူး ၊ ရင္ထဲအသဲထဲေသြးသားထဲကပါနာတယ္ ၊ ခုလိုရက္ရက္စက္စက္ပစ္သတ္ခံရ တာမ်ိဳး ပိုနာတယ္ ၊ မေၾက..ဘယ္ေတာ့မွမေၾက..တစ္သက္တစ္ကမၻာမေၾက..။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးသည္ထိ
**ေမာင္ေက်ာင္းသား**
No comments:
Post a Comment