ပဲခူးမွာ စစ္တပ္က ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္မႈ

> ( 05 စက္တင္ဘာ 2010၊ VOA)
ပဲခူးၿမိဳ႕ ဇိုင္းဂႏိုင္းေတာင္ပိုင္း ျမလမ္းမွာ ေနထုိင္တဲ့ အရပ္သား လူငယ္ေတြနဲ႔ ခလရ ၅၉ စစ္တပ္က စစ္သားေတြ ဆိုင္ကယ္ခ်င္း တိုက္မိၿပီး စကားမ်ားၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ စစ္တပ္က လိုက္လာၿပီး ရပ္ကြက္လမ္းထိပ္မွာပဲ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္နဲ႔ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းတို႔ ၂ ဦးကို လိုက္လံ ပစ္ခတ္ခဲ့တာေၾကာင့္ လူငယ္ ၂ ဦး ပဲြခ်င္းၿပီး ေသဆံုးသြားပါတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ ပဲခူးၿမိဳ႕က ရင္ခဲြ႐ံုမွာ အေလာင္းေတြ ထားထားၿပီး ခ်က္ခ်င္း သၿဂဳႋဟ္ဖို႔အတြက္ အာဏာပိုင္ေတြက ႀကိဳးစားေနသလို ပဲခူးၿမိဳ႕ခံေတြက ရင္ခဲြ႐ံုကို လာေရာက္ၾကည့္႐ႈေနၿပီး မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့အတြက္ မိသားစုကို ႐ုပ္အေလာင္းေတြ ထုတ္မျပဘူးလို႔ သိရပါတယ္။ အျပည့္အစုံကုိ ဗြီအုိေအ ထုိင္းအေျခစုိက္ သတင္းေထာက္ မေအးေအးမာက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ပဲခူးၿမိဳ႕ ဇုိင္းဂႏိုင္း ေတာင္ပိုင္းရပ္ကြက္ ျမလမ္းမွာ ေနထုိင္ေနတဲ့ အရပ္သား လူငယ္ေတြ စီးလာတဲ့ ဆုိင္ကယ္နဲ႔ ခလရ ၅၉ က အရာရွိတဦး စီးလာတဲ့ ဆုိင္ကယ္နဲ႔ တုိက္မိၿပီး စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ရာကေန လူငယ္ေတြကို ပစ္သတ္မႈ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရတာပါ။ ေသဆံုးသူေတြကေတာ့ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္နဲ႔ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းတို႔ ၂ ဦးျဖစ္ၿပီး စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ရာကေန ပစ္သတ္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းရဲ႕ အေဒၚျဖစ္သူ ေျပာျပတာကေတာ့…
“လမ္းထိပ္မွာ ကယ္လီဖုိးနီးယား ကာရာအုိေကဆုိင္က ဆင္းလာတဲ့ အရာရွိ ၂ ေယာက္လား၊ ၃ ေယာက္လားေတာ့ မသိဘူး၊ အဲဒီဆုိင္ကယ္နဲ႔ က်မတူေလး ဆုိင္ကယ္နဲ႔၊ က်မတူေလးက သုံးဘီးဆုိင္ကယ္နဲ႔ သူတုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၅ ေယာက္၊ ၆ ေယာက္ေလာက္ ရွိမွာေပါ့၊ ျပန္အထြက္မွာ သူတုိ႔ကလည္း ဒီကေန အေကြ႕မွာ ၿငိၾကတယ္။

“ၿငိၾကေတာ့ ထုိးၾက ႀကိတ္ၾကၿပီး က်မတူေလးေတြက ဆုိင္ကယ္ကုိ လမ္းထိပ္မွာတင္ ပစ္ထားခဲ့ၿပီး လမ္းအတုိင္း ေျပးလာတယ္။ အဲဒါကုိ အဲဒီအရာရွိက ပစ္မိန္႔ေပးၿပီး ေသနတ္နဲ႔ သတ္ခုိင္းလုိက္တယ္။ အဲဒါ က်မတူေလးေရာ စုိးပုိင္ေဇာ္ဆုိတဲ့ ကေလးေရာ ျမလမ္းထိပ္ တအိမ္ေက်ာ္ေလာက္မွာပဲ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသသြားတယ္။ ည ၁၂ နာရီခြဲေလာက္မွာ။”
ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ၿပီး မိသားစု၀င္ေတြက သိတဲ့အခ်ိန္မွာ အေလာင္းနားကို ကပ္ခြင့္မေပးဘဲ ၀ါးလံုးေတြနဲ႔ တားဆီးထားတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီေနာက္မွာေတာ့ မနက္လင္းတဲ့အခ်ိန္ ရင္ခဲြ႐ံုမွာ အေလာင္းကို သြားယူတဲ့အခါ စစ္တပ္က ခ်က္ခ်င္းသၿဂဳႋလ္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ခံလူထုေတြက အေတာ္ကို မေက်မနပ္ ျဖစ္ရတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
“ရင္ခြဲ႐ုံကပဲ အသုဘခ်ဖုိ႔ က်မတို႔ကို ညိႇႏႈိင္းတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါ က်မက လက္မခံဘူး။ ရ၀တေတြ ဘာေတြက လာေျပာတယ္၊ ဗ်ဴဟာမႉးတုိ႔ G-1တုိ႔က အဲဒီကပဲ ခ်ေပးဖို႔ေပါ့၊ အဲဒီလုိမ်ဳိးေျပာေတာ့ က်မက က်မတို႔ က်န္တဲ့ကိစၥ ဘာမွ ေမတၱာမရပ္ခံဘူး၊ က်မတုိ႔အေမက ရွမ္းျပည္က လာရမွာမုိ႔လို႔ က်မတူေလး အေလာင္းကုိ အိမ္ျပန္သယ္ခ်င္တယ္ေပါ့၊ က်မတုိ႔ အိမ္ကေန ခ်ခ်င္တယ္ေပါ့၊ က်မတို႔ အစီအစဥ္နဲ႔၊ အဲဒါ ကူညီပါလုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္၊ သက္ဆုိင္ရာက လူေတြနဲ႔ေတြ႕ေတာ့။
“အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕နယ္မႉးတို႔၊ စခန္းမႉးတုိ႔ကလည္း သူတုိ႔မွာ ဘာမွ လုပ္ပုိင္ခြင့္ မရွိတဲ့အတြက္ G-1 ေျပာတဲ့ အမိန္႔ကုိပဲ နာခံၿပီး လုပ္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ G-1 က ေန႔ခင္း ၁၁ နာရီထုိးမွာ ဒီကေလးေလး ၂ ေယာက္ရဲ႕ မိဘေတြ၊ ပိုင္ဆုိင္တဲ့လူေတြကုိ ကေလးအေလာင္း ၂ ေလာင္း ထုတ္ေပးလုိက္ ဆုိၿပီးေတာ့ က်မတို႔ကုိ အေၾကာင္းၾကားတယ္။ အေၾကာင္းၾကားေတာ့ က်မတုိ႔ ေစာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၁၁ နာရီ မထုိးခင္မွာပဲ လူေတြက အုံၿပီးေတာ့ ကားလမ္းေတြက ဟိုဘက္ ဒီဘက္ပိတ္၊ ဘယ္လိုမွ သြားလုိ႔မရေတာ့ဘူး။ လူေတြက က်ိတ္က်ိတ္တုိးေပါ့။
“တၿမိဳ႕နယ္လုံးနီးပါး သိသြားေတာ့ တအားမ်ားလာေတာ့ သူတုိ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ထုတ္မေပးေတာ့ဘူး။ ကေလးေတြအေလာင္း မေပးေတာ့ဘူးေပါ့။ က်မတုိ႔ကိုလည္း ၃ ရက္ ထားလုိက္မယ္၊ အဂၤါေန႔က်ရင္ ႏုိင္ငံေတာ္ စ်ာပန အေနနဲ႔ လုပ္ေပးပါ့မယ္ေပါ့၊ သူတုိ႔က အဲဒီလိုေျပာတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အရင္ျဖစ္ဖူးတဲ့ အေရးအခင္း လေတြနဲ႔ ကေလးေတြနဲ႔ ျဖစ္တဲ့လ တုိက္ဆုိင္လို႔ပါေပါ့။”
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းရဲ႕ ဖခင္က ျပည္ပမွာ အလုပ္ထြက္လုပ္ေနၿပီး မိခင္က ရွမ္းျပည္ေရာက္ေနတာေၾကာင့္ မိခင္ကို ေစာင့္ဖုိ႔ အေလာင္းကို ျပန္ေတာင္းခဲ့ေပမဲ့ မရခဲ့ဘူးလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီလုိ ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာင္ စစ္တပ္က ေသနတ္အားကုိးနဲ႔ အႏိုင္က်င့္မႈ လုပ္ေဆာင္ေနတာေၾကာင့္ လူမသိ သူမသိ ေနရာေတြမွာ ပိုဆိုးတဲ့ အေျခအေနေတြမွာ ရွိႏုိင္ေၾကာင္း ပဲခူးက ေရွ႕ေနႀကီး ဦးေအးျမင့္ကလည္း ေျပာပါတယ္။
“အာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးနဲ႔ လက္လွမ္းမီရာ တပ္ေတြရွိတယ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ အျပည့္အစုံရွိတဲ့ ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္မွာေတာင္ ဒီလို လူငယ္ကို ေသနတ္အားကိုးနဲ႔ စစ္တပ္က လာပစ္သတ္တယ္ဆိုတာ ေျဗာင္က်က် ပစ္သတ္တာေတာ့ တပ္မေတာ္အတြက္လည္း မေကာင္းဘူး၊ ျပည္သူလူထု အားကုိးစရာ ယုံၾကည္မႈ ကင္းမဲ့သြားတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာင္ ဒီေလာက္ ပစ္သတ္ရင္ ေတာေတြ ေတာင္ေတြထဲမွာ ေနေနရတဲ့ တုိင္းရင္းသား ကရင္ေတြကုိ ႏွိပ္စက္တယ္ဆုိတာ ေျပာစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘူးလို႔ပဲ အန္ကယ္တို႔ ယူဆတယ္။”
ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ကေလးရဲ႕ မိခင္ျဖစ္သူက ေလယာဥ္နဲ႔ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ စစ္တပ္က ေတာင္းပန္ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေသဆံုးသူ ကေလးေတြရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ၂ ဦးကိုလည္း စစ္ေဆးစရာ ရိွလို႔ဆိုၿပီး ထိန္းသိမ္းထားတာေၾကာင့္ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းရဲ႕ မိခင္ျဖစ္သူက လံုၿခံဳေရးကို တာ၀န္ယူေပးဖို႔ ေျပာခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အခင္းျဖစ္ပြားမႈမွာပါတဲ့ လူငယ္ ၂ ဦးကုိလည္း ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မူရင္း..http://www.voanews.com/burmese/news/myanmar-army-shot-bago-102253094.html

**Silver Moon**

( 05 စက္တင္ဘာ 2010၊ VOA)
ပဲခူးၿမိဳ႕ ဇိုင္းဂႏိုင္းေတာင္ပိုင္း ျမလမ္းမွာ ေနထုိင္တဲ့ အရပ္သား လူငယ္ေတြနဲ႔ ခလရ ၅၉ စစ္တပ္က စစ္သားေတြ ဆိုင္ကယ္ခ်င္း တိုက္မိၿပီး စကားမ်ားၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ စစ္တပ္က လိုက္လာၿပီး ရပ္ကြက္လမ္းထိပ္မွာပဲ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္နဲ႔ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းတို႔ ၂ ဦးကို လိုက္လံ ပစ္ခတ္ခဲ့တာေၾကာင့္ လူငယ္ ၂ ဦး ပဲြခ်င္းၿပီး ေသဆံုးသြားပါတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ ပဲခူးၿမိဳ႕က ရင္ခဲြ႐ံုမွာ အေလာင္းေတြ ထားထားၿပီး ခ်က္ခ်င္း သၿဂဳႋဟ္ဖို႔အတြက္ အာဏာပိုင္ေတြက ႀကိဳးစားေနသလို ပဲခူးၿမိဳ႕ခံေတြက ရင္ခဲြ႐ံုကို လာေရာက္ၾကည့္႐ႈေနၿပီး မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့အတြက္ မိသားစုကို ႐ုပ္အေလာင္းေတြ ထုတ္မျပဘူးလို႔ သိရပါတယ္။ အျပည့္အစုံကုိ ဗြီအုိေအ ထုိင္းအေျခစုိက္ သတင္းေထာက္ မေအးေအးမာက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ပဲခူးၿမိဳ႕ ဇုိင္းဂႏိုင္း ေတာင္ပိုင္းရပ္ကြက္ ျမလမ္းမွာ ေနထုိင္ေနတဲ့ အရပ္သား လူငယ္ေတြ စီးလာတဲ့ ဆုိင္ကယ္နဲ႔ ခလရ ၅၉ က အရာရွိတဦး စီးလာတဲ့ ဆုိင္ကယ္နဲ႔ တုိက္မိၿပီး စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ရာကေန လူငယ္ေတြကို ပစ္သတ္မႈ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရတာပါ။ ေသဆံုးသူေတြကေတာ့ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္စိုးပိုင္ေဇာ္နဲ႔ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းတို႔ ၂ ဦးျဖစ္ၿပီး စကားမ်ား ရန္ျဖစ္ရာကေန ပစ္သတ္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းရဲ႕ အေဒၚျဖစ္သူ ေျပာျပတာကေတာ့…
“လမ္းထိပ္မွာ ကယ္လီဖုိးနီးယား ကာရာအုိေကဆုိင္က ဆင္းလာတဲ့ အရာရွိ ၂ ေယာက္လား၊ ၃ ေယာက္လားေတာ့ မသိဘူး၊ အဲဒီဆုိင္ကယ္နဲ႔ က်မတူေလး ဆုိင္ကယ္နဲ႔၊ က်မတူေလးက သုံးဘီးဆုိင္ကယ္နဲ႔ သူတုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၅ ေယာက္၊ ၆ ေယာက္ေလာက္ ရွိမွာေပါ့၊ ျပန္အထြက္မွာ သူတုိ႔ကလည္း ဒီကေန အေကြ႕မွာ ၿငိၾကတယ္။

“ၿငိၾကေတာ့ ထုိးၾက ႀကိတ္ၾကၿပီး က်မတူေလးေတြက ဆုိင္ကယ္ကုိ လမ္းထိပ္မွာတင္ ပစ္ထားခဲ့ၿပီး လမ္းအတုိင္း ေျပးလာတယ္။ အဲဒါကုိ အဲဒီအရာရွိက ပစ္မိန္႔ေပးၿပီး ေသနတ္နဲ႔ သတ္ခုိင္းလုိက္တယ္။ အဲဒါ က်မတူေလးေရာ စုိးပုိင္ေဇာ္ဆုိတဲ့ ကေလးေရာ ျမလမ္းထိပ္ တအိမ္ေက်ာ္ေလာက္မွာပဲ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသသြားတယ္။ ည ၁၂ နာရီခြဲေလာက္မွာ။”
ပစ္ခတ္မႈျဖစ္ၿပီး မိသားစု၀င္ေတြက သိတဲ့အခ်ိန္မွာ အေလာင္းနားကို ကပ္ခြင့္မေပးဘဲ ၀ါးလံုးေတြနဲ႔ တားဆီးထားတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီေနာက္မွာေတာ့ မနက္လင္းတဲ့အခ်ိန္ ရင္ခဲြ႐ံုမွာ အေလာင္းကို သြားယူတဲ့အခါ စစ္တပ္က ခ်က္ခ်င္းသၿဂဳႋလ္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ခံလူထုေတြက အေတာ္ကို မေက်မနပ္ ျဖစ္ရတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
“ရင္ခြဲ႐ုံကပဲ အသုဘခ်ဖုိ႔ က်မတို႔ကို ညိႇႏႈိင္းတာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါ က်မက လက္မခံဘူး။ ရ၀တေတြ ဘာေတြက လာေျပာတယ္၊ ဗ်ဴဟာမႉးတုိ႔ G-1တုိ႔က အဲဒီကပဲ ခ်ေပးဖို႔ေပါ့၊ အဲဒီလုိမ်ဳိးေျပာေတာ့ က်မက က်မတို႔ က်န္တဲ့ကိစၥ ဘာမွ ေမတၱာမရပ္ခံဘူး၊ က်မတုိ႔အေမက ရွမ္းျပည္က လာရမွာမုိ႔လို႔ က်မတူေလး အေလာင္းကုိ အိမ္ျပန္သယ္ခ်င္တယ္ေပါ့၊ က်မတုိ႔ အိမ္ကေန ခ်ခ်င္တယ္ေပါ့၊ က်မတို႔ အစီအစဥ္နဲ႔၊ အဲဒါ ကူညီပါလုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္၊ သက္ဆုိင္ရာက လူေတြနဲ႔ေတြ႕ေတာ့။
“အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၿမိဳ႕နယ္မႉးတို႔၊ စခန္းမႉးတုိ႔ကလည္း သူတုိ႔မွာ ဘာမွ လုပ္ပုိင္ခြင့္ မရွိတဲ့အတြက္ G-1 ေျပာတဲ့ အမိန္႔ကုိပဲ နာခံၿပီး လုပ္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ G-1 က ေန႔ခင္း ၁၁ နာရီထုိးမွာ ဒီကေလးေလး ၂ ေယာက္ရဲ႕ မိဘေတြ၊ ပိုင္ဆုိင္တဲ့လူေတြကုိ ကေလးအေလာင္း ၂ ေလာင္း ထုတ္ေပးလုိက္ ဆုိၿပီးေတာ့ က်မတို႔ကုိ အေၾကာင္းၾကားတယ္။ အေၾကာင္းၾကားေတာ့ က်မတုိ႔ ေစာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ၁၁ နာရီ မထုိးခင္မွာပဲ လူေတြက အုံၿပီးေတာ့ ကားလမ္းေတြက ဟိုဘက္ ဒီဘက္ပိတ္၊ ဘယ္လိုမွ သြားလုိ႔မရေတာ့ဘူး။ လူေတြက က်ိတ္က်ိတ္တုိးေပါ့။
“တၿမိဳ႕နယ္လုံးနီးပါး သိသြားေတာ့ တအားမ်ားလာေတာ့ သူတုိ႔ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ထုတ္မေပးေတာ့ဘူး။ ကေလးေတြအေလာင္း မေပးေတာ့ဘူးေပါ့။ က်မတုိ႔ကိုလည္း ၃ ရက္ ထားလုိက္မယ္၊ အဂၤါေန႔က်ရင္ ႏုိင္ငံေတာ္ စ်ာပန အေနနဲ႔ လုပ္ေပးပါ့မယ္ေပါ့၊ သူတုိ႔က အဲဒီလိုေျပာတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အရင္ျဖစ္ဖူးတဲ့ အေရးအခင္း လေတြနဲ႔ ကေလးေတြနဲ႔ ျဖစ္တဲ့လ တုိက္ဆုိင္လို႔ပါေပါ့။”
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းရဲ႕ ဖခင္က ျပည္ပမွာ အလုပ္ထြက္လုပ္ေနၿပီး မိခင္က ရွမ္းျပည္ေရာက္ေနတာေၾကာင့္ မိခင္ကို ေစာင့္ဖုိ႔ အေလာင္းကို ျပန္ေတာင္းခဲ့ေပမဲ့ မရခဲ့ဘူးလုိ႔ ဆိုပါတယ္။
ဒီလုိ ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာင္ စစ္တပ္က ေသနတ္အားကုိးနဲ႔ အႏိုင္က်င့္မႈ လုပ္ေဆာင္ေနတာေၾကာင့္ လူမသိ သူမသိ ေနရာေတြမွာ ပိုဆိုးတဲ့ အေျခအေနေတြမွာ ရွိႏုိင္ေၾကာင္း ပဲခူးက ေရွ႕ေနႀကီး ဦးေအးျမင့္ကလည္း ေျပာပါတယ္။
“အာဏာပိုင္ အဖြဲ႕အစည္း အသီးသီးနဲ႔ လက္လွမ္းမီရာ တပ္ေတြရွိတယ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ အျပည့္အစုံရွိတဲ့ ၿမိဳ႕လယ္ေကာင္မွာေတာင္ ဒီလို လူငယ္ကို ေသနတ္အားကိုးနဲ႔ စစ္တပ္က လာပစ္သတ္တယ္ဆိုတာ ေျဗာင္က်က် ပစ္သတ္တာေတာ့ တပ္မေတာ္အတြက္လည္း မေကာင္းဘူး၊ ျပည္သူလူထု အားကုိးစရာ ယုံၾကည္မႈ ကင္းမဲ့သြားတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာင္ ဒီေလာက္ ပစ္သတ္ရင္ ေတာေတြ ေတာင္ေတြထဲမွာ ေနေနရတဲ့ တုိင္းရင္းသား ကရင္ေတြကုိ ႏွိပ္စက္တယ္ဆုိတာ ေျပာစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘူးလို႔ပဲ အန္ကယ္တို႔ ယူဆတယ္။”
ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ကေလးရဲ႕ မိခင္ျဖစ္သူက ေလယာဥ္နဲ႔ ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ စစ္တပ္က ေတာင္းပန္ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေသဆံုးသူ ကေလးေတြရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ၂ ဦးကိုလည္း စစ္ေဆးစရာ ရိွလို႔ဆိုၿပီး ထိန္းသိမ္းထားတာေၾကာင့္ ေမာင္ေအာင္သူဟိန္းရဲ႕ မိခင္ျဖစ္သူက လံုၿခံဳေရးကို တာ၀န္ယူေပးဖို႔ ေျပာခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ အခင္းျဖစ္ပြားမႈမွာပါတဲ့ လူငယ္ ၂ ဦးကုိလည္း ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထားဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မူရင္း..http://www.voanews.com/burmese/news/myanmar-army-shot-bago-102253094.html

**Silver Moon**