**ကမၻာႀကီးက ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
သူကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း၊
**ကမၻာႀကီး အေပၚက လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းအေပၚက လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါ့ အေပၚကလူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
သူ ့အေပၚက လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း၊
**ကမၻာႀကီး ဟိုဘက္ေဘး ဒီဘက္ေဘး
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ဘက္မွာေရာ
လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းရဲ ့ ဟိုဘက္ေဘး ဒီဘက္ေဘး
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ဘက္မွာေရာ
လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါ လည္း မင္းနဲ ့အတူတူပဲ လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
သူလည္း ငါနဲ့ အတူတူပဲ လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ၊
**အေမ … အိုႀကီးအိုမက်မွ ေျမးေတြကို ခ်ီပိုးသယ္မ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္း ငါ သူ တို ့လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ဟိုမွာ ငါ့မိန္းမ သမီးနဲ့သား မ်က္ရည္နဲ ့မ်က္ခြက္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
အားလံုး အုန္းအုန္းၾကြက္ၾကြက္ ထြက္ေနတဲ့အသံေတြ မီးကိုေရနဲ ့ျဖန္းလိုက္သလိုမ်ိဳး
ဘုရားစာရြတ္ဆိုသံ အေနာက္မွာ လူတစုက တစံုတခုကိုထမ္းပိုးသယ္မ
အိမ္ေပၚက သယ္ခ်လာၾကတယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
**ငါလည္းလူၾကားထဲတိုးေ၀ွ ့ ၀င္ေရာက္ ကားနားေရာက္တဲ ့အထိ
ေရွ ့ကလူကို ေက်ာ္ၿပီးအၾကည့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသလို
ငါ့ကိုယ္ငါ ေတြ ့လိုက္ရတယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
အားလံုးကႏႈတ္ဆက္ မ်က္ရည္စက္လက္နဲ ့ေပါ ့
ငါ ေသသြားၿပီလား ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါက ငါ့ကို ငါ ေသသြားၿပီဆို တာ ဘာျဖစ္လို ့ မေျပာခဲ့တာလည္း
ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
**အေမ … ညီမေလး …သမီး ..သား…
ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား မိတ္ေဆြမ်ား
တေျဖးေျဖး ေ၀းသြား ၀ါးသြား ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ေကာင္းကင္ကေန ပဲ့တင္ျပန္လာတဲ့ ငါ့ရဲ ့အသံ
ငါ့ကဗ်ာ စာအုပ္ေတြ .. ငါ့ကဗ်ာစာရြက္ေတြ မီးမရိႈ ့လိုက္ၾကပါနဲ ့
ငါ ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြး တဲ့အခါ ငါ က ငါ့ကို ခပ္သဲ့သဲ့ ၿပံဳးၾကည့္လို့ ….။
မ်က္ရည္လည္ရႊဲ အိပ္မက္က ႏိုးလာတဲ့ ပြဲမွာ ငါ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ……။
(အိပ္ရာက လန့္ ႏိုး ေၾကကြဲျခင္းတို ့ကေရခ်ိဳးထားသလိုမ်ိဳး ငါ့မွာ ရႊဲရႊဲကိုစိုလို ့)
**ရဲရင့္သက္ဇြဲ**
၁၀ ၀၃ ၂၀၁၁
နံနက္ တနာရီႏွစ္ဆယ္မိနစ္။
**ကမၻာႀကီးက ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
သူကေရာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း၊
**ကမၻာႀကီး အေပၚက လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းအေပၚက လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါ့ အေပၚကလူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
သူ ့အေပၚက လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း၊
**ကမၻာႀကီး ဟိုဘက္ေဘး ဒီဘက္ေဘး
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ဘက္မွာေရာ
လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းရဲ ့ ဟိုဘက္ေဘး ဒီဘက္ေဘး
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေအာက္ဘက္မွာေရာ
လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါ လည္း မင္းနဲ ့အတူတူပဲ လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
သူလည္း ငါနဲ့ အတူတူပဲ လူေတြ လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ၊
**အေမ … အိုႀကီးအိုမက်မွ ေျမးေတြကို ခ်ီပိုးသယ္မ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္း ငါ သူ တို ့လူေတြ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ဟိုမွာ ငါ့မိန္းမ သမီးနဲ့သား မ်က္ရည္နဲ ့မ်က္ခြက္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
အားလံုး အုန္းအုန္းၾကြက္ၾကြက္ ထြက္ေနတဲ့အသံေတြ မီးကိုေရနဲ ့ျဖန္းလိုက္သလိုမ်ိဳး
ဘုရားစာရြတ္ဆိုသံ အေနာက္မွာ လူတစုက တစံုတခုကိုထမ္းပိုးသယ္မ
အိမ္ေပၚက သယ္ခ်လာၾကတယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
**ငါလည္းလူၾကားထဲတိုးေ၀ွ ့ ၀င္ေရာက္ ကားနားေရာက္တဲ ့အထိ
ေရွ ့ကလူကို ေက်ာ္ၿပီးအၾကည့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသလို
ငါ့ကိုယ္ငါ ေတြ ့လိုက္ရတယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
အားလံုးကႏႈတ္ဆက္ မ်က္ရည္စက္လက္နဲ ့ေပါ ့
ငါ ေသသြားၿပီလား ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ငါက ငါ့ကို ငါ ေသသြားၿပီဆို တာ ဘာျဖစ္လို ့ မေျပာခဲ့တာလည္း
ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
**အေမ … ညီမေလး …သမီး ..သား…
ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား မိတ္ေဆြမ်ား
တေျဖးေျဖး ေ၀းသြား ၀ါးသြား ဘာျဖစ္ေနတာလည္း
ေကာင္းကင္ကေန ပဲ့တင္ျပန္လာတဲ့ ငါ့ရဲ ့အသံ
ငါ့ကဗ်ာ စာအုပ္ေတြ .. ငါ့ကဗ်ာစာရြက္ေတြ မီးမရိႈ ့လိုက္ၾကပါနဲ ့
ငါ ရိႈက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြး တဲ့အခါ ငါ က ငါ့ကို ခပ္သဲ့သဲ့ ၿပံဳးၾကည့္လို့ ….။
မ်က္ရည္လည္ရႊဲ အိပ္မက္က ႏိုးလာတဲ့ ပြဲမွာ ငါ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း ……။
(အိပ္ရာက လန့္ ႏိုး ေၾကကြဲျခင္းတို ့ကေရခ်ိဳးထားသလိုမ်ိဳး ငါ့မွာ ရႊဲရႊဲကိုစိုလို ့)
**ရဲရင့္သက္ဇြဲ**
၁၀ ၀၃ ၂၀၁၁
နံနက္ တနာရီႏွစ္ဆယ္မိနစ္။
No comments:
Post a Comment