အေမရိကန္ နိုင္ငံ သမတ၊ အထက္လႊတ္ေတာ္(ဆီးနိတ္)။ေအာက္လႊတ္ေတာ္ (ကြန္ဂရက္) အမတ္မ်ား၊ ဒီမိုကေရစီကို ေလးစားျမတ္နိုးးေသာ ကမာၻေခါင္းေဆာင္မ်ား ထံသို ့ ျမန္မာမ်ိဳးခ်စ္မ်ား မွ ေတာင္းဆိုခ်က္။
**အက်ဥ္းတင္ျပခ်က္ **
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေႀကာင့္္ျမန္မာျပည္သူမ်ားအားလူမွဳဒုကၡမ်ိဳးစံုေပးေနၿခင္းကိုရပ္တမ္းကရပ္ဖို ့ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီၿဖစ္သည္။လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံအေရး အခင္းတြင္ ၿပည္သူမ်ားကို အာဏာရွင္မွမတရား သတ္ၿဖတ္ၿခင္းမွကာကြယ္သည့္အေနၿဖင့္ႏိုင္ငံတကာမွ၀င္ေရာက္ခဲ့သည့္ သာဓကအတိုင္းကြ်ႏုပ္ တို ့ ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားမ်ား ကိုလည္း ဒီမိုကေရးကိုတန္ဖိုးထားသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားမွ အလား တူအကူစစ္ေရးအရ အကူအညီမ်ားေပးရန္ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
**တင္ၿပခ်က္**
- လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ အာဏာရွင္ ကဒါဖီ ၏ တပ္မ်ားကို ကုလသမဂၢ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ နိုင္ငံတကာ တပ္မ်ားမွ ေလေႀကာင္းမွ တိုက္ခိုက္ျခင္းသည္ ကၽြနု္ပ္တို ့အားလံုးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့အေနနွင္ ့လည္း နိုင္ငံတကာ မွ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ အားအေရးယူသကဲ ့သို ့ ျမန္မာနိုင္ငံ မွ ျပည္သူမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ကူညီမႈ ့ေပးရန္ လိုလားသည္။
ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္ မ်ိဳးဆက္တဆက္ၿပီး တဆက ္ ၏ႏွိပ္စက္မွဳ ေအာက္တြင္ ၁၉၆၂ ခုနွစ္ မွ စ၍ ယေန ့ထက္တိုင္ က်ေရာက္ ေနခဲ ့သည္။
- ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ ့စြာျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ေအာက္တြင္ လြတ္လပ္မႈ ့မရွိ ဆိုး၀ါးမႈ ့မ်ားစြာကို ခါးစည္းခံစားျပီး ေႀကာက္ရြံ ့စြာေနထိုင္ခဲ ့ႀကရသည္။
-ေဆး၀ါးကုသမႈ ့ မလံုေလာက္ျခင္း၊ နိမ္ ့က်ေသာ ပညာေရးစနစ္၊ အစာအဟာရ ခ်ိဳ ့တဲ မွဳ ၊အဓမၼ လုပ္အားေပး ခိုင္းေစမႈ ့၊ အဓမၼ ကေလးစစ္သားမ်ား စုေဆာင္း ၿခင္း၊ လွ်င္ျမန္စြာ ကူးစက္ျပန္ ့ ပြား ေန ေသာ ေအအိုင္ဒီအက္ေရာဂါ၊ အပူပိုင္းေဒသ ကူးစက္ေရာဂါမ်ား ပြားမ်ားေနျခင္း တို ့သည္ ယေန ့ ပကတိ အေျခအေန ျဖစ္သည္။
- ျမန္မာျပည္သူမ်ားတြင္ လြတ္လပ္စြာ မိမိဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚပိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ အဖြဲ ့အစည္း အသင္းအပင္း ဖြဲ ့စည္းခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ပံုနွိပ္ထုတ္ေ၀ပိုင္ခြင့္ နွင္ ့ဥစၥာပစၥည္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ တို ့သည္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ့ေအာက္တြင္ ခြင့္ၿပဳထားၿခင္း
မရွိေခ်၊ ျမန္မာနိုင္ငံ တြင္တရားမွ်တစြာ ဥပေဒႏွင့္စိုးမိုးအုပ္ခ်ုပ္မွဳအလွ်င္းမရွိေခ်။
၁၉၈၈ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵျပပြဲႀကီးျဖစ္သည့္ ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႀကြမႈ ့ႀကီး ကို ရက္စက္စြာ နႈိမ္နင္းခဲ ့ ျခင္းတြင္
အျပစ္မဲ ့ ျပည္သူ (၃၀၀၀) ေက်ာ္တို ့ အသက္ဆံုးရႈံးခဲ ့ ႀကရသည္။
-၂၀၀၃ ခုနွစ္ ေမလ(၃၀) ရက္ေန ့တြင္ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းတြင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ေထာက္ခံသူ
လူဦးေရ ရာေက်ာ္အား ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ျခင္းခံခ့ဲ ႀကရသည္။
-၂၀၀၇ ခုနွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးဟု အမည္တြင္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနသည့္
ရဟန္းသံဃာ ေတာ္မ်ားႏွင့္ျပည္သူမ်ားကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ျဖိဳခြဲျပီး့ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ား နွင္ ့ ရဟန္းသံဃာ
ေတာ္မ်ားကို ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ခဲ့သည္။
-ျမန္မာနိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည့္ ထိုင္း၊အိိႏၵိယ၊တရုတ္ နွင္ ့ ဘဂၤလာေဒ့ နိုင္ငံမ်ားတြင္ ဒုကၡသည္ေပါင္း
၂ သန္းေက်ာ္ ေရာက္ရွိေနခဲ ့ႀကျပီး ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုခန္ ့တိုင္ တေန ့အိမ္ျပန္ရနွိုး ႏွင္ ့ ေစာင့္ဆိုင္း ေနႀကရသည္။
-၂၀၀၈ ခုနွစ္တြင္ နာဂစ္မုန္တိုင္း ဒါဏ္ေႀကာင္ ့ ျမစ္၀ကၽြနး္ေပၚေဒသတြင္ေနထိုင္ေသာ ျပည္သူ ၁၃၇၀၀၀ ခန္ ့
ေသေႀကခဲ ့ႀကျပီး လူနွစ္သန္းေက်ာ္ အိုးမဲ ့အိ္မ္မဲ ့ျဖစ္ခဲ ့ႀကရသည္။ သို ့ရာတြင္ စစ္အစိုးရသည္ နိုင္ငံတကာမွ အခ်ိန္ကိုက္အကူအညီေပးမႈ ့ကိုျငင္းပါယ္ခဲ ့ျပီး ကိုယ့္ျပည္သူမ်ား၏ ဒုကၡကို မ်က္ကြယ္ျပဳရ်္ သတင္းပတ္မ်ားစြာ
ပိတ္ဆို ့ထားခဲ ့သည္။ ျပင္သစ္ နိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး
ဘားနတ္ေကာခ်နာက ကုလသမဂၢ မွ ျပည္သူမ်ား ကိုကာကြယ္ရန္တာ၀န္ရွိသည္ ဆိုသည့္ ကုလဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ
စစ္အာဏာရွင္က ခြင့္ျပဳျခင္းမရွိေသာ္လည္း မိမိသေဘာ နွင္ ့ ၀င္ျပီး ျပည္သူကို ကယ္တင္သင့္ေႀကာင္း ေျပာႀကားခဲ ့သည္။
ၿပင္သစ္သမတနီကိုလပ္ဆာကိုဇီ က ယေန ့မွစရ်္ မည္သည့္ အာဏာရွင္မဆို မိမိျပည္သူကို သတ္ေနပါက
လက္ပိုက္ႀကည့္ေနေတာ့ မည္မဟုတ္ေႀကာင္း ေျပာႀကားခဲ ့ပါသည္။ ထိုေျပာႀကားခ်က္သည္ ကၽြန္ုပ္တို ့အား
ခြန္အားျဖစ္ေစခဲ ့ပါသည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့ အေနနွင္ ့လည္း ျပင္သစ္ သမတက ေျပာစကားအတိုင္း ျပဳလုပ္မည္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ႀကည့္ေနမည္ျဖစ္ သလို အျခား ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံမ်ား နွင္ ့ အေမရိကန္နိုင္ငံ တို ့ကလည္း ျပင္သစ္နိုင္ငံ၏ ရပ္တည္ခ်က္အတိုင္း ျပဳလုပ္ႀကရန္ တိုက္တြန္းလိုက္သည္။
-၂၀၁၀ ခုနွစ္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ဂီရိမုန္တိုင္း ဒါဏ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ခံခဲ့ရၿပန္သည္။ သို ့ရာတြင္ စစ္အစိုးရက
ပ်က္စီးမႈမ်ား ကို္ ဖံုးကြယ္ရ်္ ထိခိုက္မႈ ့ သိပ္မရွိသေယာင္ နိုင္ငံတကာ ကူညီမႈ ့ကို မ၀င္ ေရာက္နိုင္ရန္
ျပဳလုပ္ခဲ ့ျပန္သည္။
-ကၽြန္ုပ္တို ့အေနနွင္ ျမန္မာနိုင္ငံအေရးကို နိုင္ငံတကာမွ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ၀ိုင္း၀န္း ကူညီ ႀကရန္ အခ်ိန္
ေရာက္ျပီဟု တိုက္တြန္းခ်င္သည္။ ကုလသမဂၢ မွ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ သို့၀င္ေရာက္နိုင္ခဲ့ လွ်င္ အဘယ္ေႀကာင့္
ျမန္မာနိုင္ငံ သို ့မ၀င္ေရာက္ နိုင္သနည္း? ဟုေမးခ်င္ပါသည္။
-ျမန္မာနိုင္ငံသည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မီးေတာင္ နွင္ ့တူပါသည္၊ အကယ္ရ်္ ျပည္သူမ်ားက၎တို ့ ၏ အခြင့္ အေရးမ်ားကိုအံုႀကြေတာင္းဆိုလာပါကစစ္အစိုးရမွရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္အံုးမည္ျဖစ္ သည္္။ ကၽြန္္ုပ္တို ့အေန နွင္ ့ နိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားမွ အနာဂတ္ၿဖစ္ေပၚလာမည့္လူထုအံုႀကြမွဳကို သတိႏွင့္ေစာင့္ ႀကည့္ရ်္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ မိမိတို ့လိုလား
ခ်က္မ်ားကိုေတာင္းဆိုေသာျပည္သူမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးဖို ့လိုပါသည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့ အေန နွင္ ့ တရုပ္ နွင္ ့ ရုရွား အစိုးရတို ့ကိုလည္း ယင္းကဲ ့သို
့ျဖစ္ေပၚလာပါက ယခင္က ၎တို ့ ျမန္မာအေရးတြင္ ဗီတို အာဏာ သံုးရ်္စစ္ အစိုးရအားအကာအကြယ္ေပးမွဳ ့မ်ိဳးကို ဆက္လက္မျပဳလုပ္ရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါသည္။
-ကုလသမဂၢဆံုျဖတ္ခ်က္မ်ားကို စစ္အစိုးရသည္ ဘယ္ေသာအခါကမွ် ဂရုျပဳလိုက္နာခဲ ့ျခင္းမရွိခဲ့ပါ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား တြင္ထိေရာက္သည့္ဖိအားလက္နက္္ မပါရွိသျဖင့္ ျမန္မာျပည္သူတို ့ ၏ ဒုကၡ ကို လြတ္ေျမာက္သြားရန္ မျပဳလုပ္နိုင္ခဲ ့ပါ။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို စစ္ကၽြန္ဘ၀ မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ျပဳလုပ္နိုင္ေသာ တခုတည္းေသာနည္းလမ္းမွာ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ ကဲ ့သို ့ ၿပည္သူမ်ားကိုသတ္ၿဖတ္မွဳမွ ကာကြယ္ရန္စစ္ေရးအရ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မွဳ မႈ ့ပင္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ား
အေန နွင္ ့ မိမိတို ့၏ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စစ္ေရးအရ ၀င္ေရာက္မႈ ့ ကိုလိုလားပါသည္။
ထိုကဲသို ့စစ္ေရးအရ၀င္ေရာက္မွဳသည္ ၿမန္မာႏိုင္ငံကို ႏိုင္ငံၿခားတပ္မ်ားမွ ကိုလိုနီၿပဳရန္ ၀င္ေရာက္ ၿခင္း ဟု ၿမန္မာၿပည္
သူမ်ားမွ လံုး၀ ယူဆလိမ့္မည္ မဟူတ္ဘဲ မိမိတို ့ အားစစ္က်ြန္ဘ၀မွ လြတ္လပ္ ေသာ ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာလူသားမ်ား
အၿဖစ္ ကမၻာ ့အလယ္တြင္ရပ္တည္ႏိုင္ရန္ လူသားၿခင္းစာနာ ေထာက္ထားေသာစိတ္ထားၿဖင့္ ၀င္ေရာက္ကူညီသည္ဟု သတ္မွတ္ကာထာ၀စဥ္ေက်းဇူးတင္ရွိ ေနမည္ၿဖစ္ေႀကာင္း ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးသို ့ ႀကိဳတင္အသိေပးအေႀကာင္းႀကားအပ္ပါသည္။
စစ္က်ြန္ဘ၀သို ့ေရာက္ေနႀကေသာၿပည္သူမ်ားကိုယ္စားၿမန္မာမ်ိဳးခ်စ္မ်ား
Military Intervention on Burma Petition
OVERVIEW
Burmese people have been suffered enough under military rule and now Libya case proved that we will have the same rights to demand from the democracy loving countries to help us. Our people have been slaughtered by the military for decades. We need the world to know that we are human being and we deserve to choose the government we like. Our destiny for freedom will not come to reality if there is foreign military intervention in Burma.
Burmese people have been suffered enough under military rule and now Libya case proved that we will have the same rights to demand from the democracy loving countries to help us. Our people have been slaughtered by the military for decades. We need the world to know that we are human being and we deserve to choose the government we like. Our destiny for freedom will not come to reality without foreign military intervention in Burma.
To Honorable World Democratic Leaders
An Appeal to the International Communities by Burmese Nationalists
The current attack on Libyan dictator Muammar Gadaffi’s troops by international air strikes gave our people hope. We want the same action from the international communities for our beloved country Burma, which has been under successive military regimes since 1962.
The Burmese people have been living hopelessly in fear under terrible conditions: brutal military regimes that have ruled for more than four decades, lack of medical care, a poor education system; malnutrition, forced labor, the taking of child soldiers, and rapidly spreading AIDS and tropical diseases are indicative of Burma today.
Burmese people have no freedom of expression, organization, or publication, and we lack of property rights under military rule. There is no rule of law in Burma.
Nationwide demonstrations on August 8, 1988, which was known as the Four-Eighths Movement, were crushed by brutal force, with government forces killing more than 3,000 unarmed demonstrators.
On May 30, 2003, the Depeyin Massacre killed more than a hundred members of the opposition political party, the National League for Democracy.
In September 2007, a peaceful demonstration known as the Saffron Revolution was led by Buddhist monks. It was crushed and thousands including monks were put into prisons.
Over two million refugees have been staying in Burma’s neighboring countries (Thailand, China, India, and Bangladesh) for more than two decades and are hoping to go home someday.
In 2008, Cyclone Nergis hit hard Burma’s delta region, killing more than 137,000 people and leaving two and a half million homeless. But the military regime refused foreign aid for weeks and let its people die. The French foreign Minister Bernard Kouchner suggested that the United Nations should invoke its “responsibility to protect” civilians as the basis for a resolution to allow the delivery of international aid even without the Junta’s permission.
We were encouraged by French President Nicolas Sarkozy’s assurance that from now on France will not allow any dictatorial regime to slaughter its own people. We are counting on his words and want to see the USA and other democratic countries take the same stand.
In 2010, Burma was hit again by Cyclone Giri, but still the Junta downplayed the damage and ignored offers of help from international donors.
We think it is time for the international community to act on Burma. If the United Nations can intervene in Libya, why not in Burma?
Burma is like a sleeping volcano; it can erupt any time. When people rise up for their rights, the regime will slaughter thousands of innocent people again. We want the international community to prepare for that moment so that it can help our peaceful demonstrators who want to decide their own destiny. We also request that the Chinese and Russian governments not use their veto again, as they did in the past, if something happens in Burma in the near future.
Many United Nations’ resolutions were never complied with by the Burmese regime and were ignored time after time. The United Nations’ resolutions on Burma never help the suffering people because the resolutions have no teeth. The only thing that can save the Burmese people from the slavery of the military Junta is international intervention just like in Libya. We, the people of Burma, want to see international military intervention in Burma to free us from our suffering.
Burmese people will not see the international military intervention as occupational forces, we see it as the liberation forces which aim is to free Burma from military yoke.
Burmese Nationalists, 88 Generation and new generations.
အေမရိကန္ နိုင္ငံ သမတ၊ အထက္လႊတ္ေတာ္(ဆီးနိတ္)။ေအာက္လႊတ္ေတာ္ (ကြန္ဂရက္) အမတ္မ်ား၊ ဒီမိုကေရစီကို ေလးစားျမတ္နိုးးေသာ ကမာၻေခါင္းေဆာင္မ်ား ထံသို ့ ျမန္မာမ်ိဳးခ်စ္မ်ား မွ ေတာင္းဆိုခ်က္။
**အက်ဥ္းတင္ျပခ်က္ **
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေႀကာင့္္ျမန္မာျပည္သူမ်ားအားလူမွဳဒုကၡမ်ိဳးစံုေပးေနၿခင္းကိုရပ္တမ္းကရပ္ဖို ့ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီၿဖစ္သည္။လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံအေရး အခင္းတြင္ ၿပည္သူမ်ားကို အာဏာရွင္မွမတရား သတ္ၿဖတ္ၿခင္းမွကာကြယ္သည့္အေနၿဖင့္ႏိုင္ငံတကာမွ၀င္ေရာက္ခဲ့သည့္ သာဓကအတိုင္းကြ်ႏုပ္ တို ့ ၿမန္မာၿပည္သူၿပည္သားမ်ား ကိုလည္း ဒီမိုကေရးကိုတန္ဖိုးထားသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားမွ အလား တူအကူစစ္ေရးအရ အကူအညီမ်ားေပးရန္ေတာင္းဆိုလိုက္သည္။
**တင္ၿပခ်က္**
- လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ အာဏာရွင္ ကဒါဖီ ၏ တပ္မ်ားကို ကုလသမဂၢ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ နိုင္ငံတကာ တပ္မ်ားမွ ေလေႀကာင္းမွ တိုက္ခိုက္ျခင္းသည္ ကၽြနု္ပ္တို ့အားလံုးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့အေနနွင္ ့လည္း နိုင္ငံတကာ မွ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ အားအေရးယူသကဲ ့သို ့ ျမန္မာနိုင္ငံ မွ ျပည္သူမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ကူညီမႈ ့ေပးရန္ လိုလားသည္။
ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္ မ်ိဳးဆက္တဆက္ၿပီး တဆက ္ ၏ႏွိပ္စက္မွဳ ေအာက္တြင္ ၁၉၆၂ ခုနွစ္ မွ စ၍ ယေန ့ထက္တိုင္ က်ေရာက္ ေနခဲ ့သည္။
- ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကင္းမဲ ့စြာျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ေအာက္တြင္ လြတ္လပ္မႈ ့မရွိ ဆိုး၀ါးမႈ ့မ်ားစြာကို ခါးစည္းခံစားျပီး ေႀကာက္ရြံ ့စြာေနထိုင္ခဲ ့ႀကရသည္။
-ေဆး၀ါးကုသမႈ ့ မလံုေလာက္ျခင္း၊ နိမ္ ့က်ေသာ ပညာေရးစနစ္၊ အစာအဟာရ ခ်ိဳ ့တဲ မွဳ ၊အဓမၼ လုပ္အားေပး ခိုင္းေစမႈ ့၊ အဓမၼ ကေလးစစ္သားမ်ား စုေဆာင္း ၿခင္း၊ လွ်င္ျမန္စြာ ကူးစက္ျပန္ ့ ပြား ေန ေသာ ေအအိုင္ဒီအက္ေရာဂါ၊ အပူပိုင္းေဒသ ကူးစက္ေရာဂါမ်ား ပြားမ်ားေနျခင္း တို ့သည္ ယေန ့ ပကတိ အေျခအေန ျဖစ္သည္။
- ျမန္မာျပည္သူမ်ားတြင္ လြတ္လပ္စြာ မိမိဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚပိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ အဖြဲ ့အစည္း အသင္းအပင္း ဖြဲ ့စည္းခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ပံုနွိပ္ထုတ္ေ၀ပိုင္ခြင့္ နွင္ ့ဥစၥာပစၥည္း ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ တို ့သည္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ့ေအာက္တြင္ ခြင့္ၿပဳထားၿခင္း
မရွိေခ်၊ ျမန္မာနိုင္ငံ တြင္တရားမွ်တစြာ ဥပေဒႏွင့္စိုးမိုးအုပ္ခ်ုပ္မွဳအလွ်င္းမရွိေခ်။
၁၉၈၈ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵျပပြဲႀကီးျဖစ္သည့္ ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုႀကြမႈ ့ႀကီး ကို ရက္စက္စြာ နႈိမ္နင္းခဲ ့ ျခင္းတြင္
အျပစ္မဲ ့ ျပည္သူ (၃၀၀၀) ေက်ာ္တို ့ အသက္ဆံုးရႈံးခဲ ့ ႀကရသည္။
-၂၀၀၃ ခုနွစ္ ေမလ(၃၀) ရက္ေန ့တြင္ ဒီပဲယင္းအေရးအခင္းတြင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ ေထာက္ခံသူ
လူဦးေရ ရာေက်ာ္အား ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ျခင္းခံခ့ဲ ႀကရသည္။
-၂၀၀၇ ခုနွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးဟု အမည္တြင္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနသည့္
ရဟန္းသံဃာ ေတာ္မ်ားႏွင့္ျပည္သူမ်ားကို ရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္ျဖိဳခြဲျပီး့ ေက်ာင္းသားျပည္သူမ်ား နွင္ ့ ရဟန္းသံဃာ
ေတာ္မ်ားကို ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ခဲ့သည္။
-ျမန္မာနိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံမ်ား ျဖစ္သည့္ ထိုင္း၊အိိႏၵိယ၊တရုတ္ နွင္ ့ ဘဂၤလာေဒ့ နိုင္ငံမ်ားတြင္ ဒုကၡသည္ေပါင္း
၂ သန္းေက်ာ္ ေရာက္ရွိေနခဲ ့ႀကျပီး ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုခန္ ့တိုင္ တေန ့အိမ္ျပန္ရနွိုး ႏွင္ ့ ေစာင့္ဆိုင္း ေနႀကရသည္။
-၂၀၀၈ ခုနွစ္တြင္ နာဂစ္မုန္တိုင္း ဒါဏ္ေႀကာင္ ့ ျမစ္၀ကၽြနး္ေပၚေဒသတြင္ေနထိုင္ေသာ ျပည္သူ ၁၃၇၀၀၀ ခန္ ့
ေသေႀကခဲ ့ႀကျပီး လူနွစ္သန္းေက်ာ္ အိုးမဲ ့အိ္မ္မဲ ့ျဖစ္ခဲ ့ႀကရသည္။ သို ့ရာတြင္ စစ္အစိုးရသည္ နိုင္ငံတကာမွ အခ်ိန္ကိုက္အကူအညီေပးမႈ ့ကိုျငင္းပါယ္ခဲ ့ျပီး ကိုယ့္ျပည္သူမ်ား၏ ဒုကၡကို မ်က္ကြယ္ျပဳရ်္ သတင္းပတ္မ်ားစြာ
ပိတ္ဆို ့ထားခဲ ့သည္။ ျပင္သစ္ နိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး
ဘားနတ္ေကာခ်နာက ကုလသမဂၢ မွ ျပည္သူမ်ား ကိုကာကြယ္ရန္တာ၀န္ရွိသည္ ဆိုသည့္ ကုလဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ
စစ္အာဏာရွင္က ခြင့္ျပဳျခင္းမရွိေသာ္လည္း မိမိသေဘာ နွင္ ့ ၀င္ျပီး ျပည္သူကို ကယ္တင္သင့္ေႀကာင္း ေျပာႀကားခဲ ့သည္။
ၿပင္သစ္သမတနီကိုလပ္ဆာကိုဇီ က ယေန ့မွစရ်္ မည္သည့္ အာဏာရွင္မဆို မိမိျပည္သူကို သတ္ေနပါက
လက္ပိုက္ႀကည့္ေနေတာ့ မည္မဟုတ္ေႀကာင္း ေျပာႀကားခဲ ့ပါသည္။ ထိုေျပာႀကားခ်က္သည္ ကၽြန္ုပ္တို ့အား
ခြန္အားျဖစ္ေစခဲ ့ပါသည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့ အေနနွင္ ့လည္း ျပင္သစ္ သမတက ေျပာစကားအတိုင္း ျပဳလုပ္မည္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ႀကည့္ေနမည္ျဖစ္ သလို အျခား ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံမ်ား နွင္ ့ အေမရိကန္နိုင္ငံ တို ့ကလည္း ျပင္သစ္နိုင္ငံ၏ ရပ္တည္ခ်က္အတိုင္း ျပဳလုပ္ႀကရန္ တိုက္တြန္းလိုက္သည္။
-၂၀၁၀ ခုနွစ္တြင္ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ဂီရိမုန္တိုင္း ဒါဏ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ခံခဲ့ရၿပန္သည္။ သို ့ရာတြင္ စစ္အစိုးရက
ပ်က္စီးမႈမ်ား ကို္ ဖံုးကြယ္ရ်္ ထိခိုက္မႈ ့ သိပ္မရွိသေယာင္ နိုင္ငံတကာ ကူညီမႈ ့ကို မ၀င္ ေရာက္နိုင္ရန္
ျပဳလုပ္ခဲ ့ျပန္သည္။
-ကၽြန္ုပ္တို ့အေနနွင္ ျမန္မာနိုင္ငံအေရးကို နိုင္ငံတကာမွ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ၀ိုင္း၀န္း ကူညီ ႀကရန္ အခ်ိန္
ေရာက္ျပီဟု တိုက္တြန္းခ်င္သည္။ ကုလသမဂၢ မွ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ သို့၀င္ေရာက္နိုင္ခဲ့ လွ်င္ အဘယ္ေႀကာင့္
ျမန္မာနိုင္ငံ သို ့မ၀င္ေရာက္ နိုင္သနည္း? ဟုေမးခ်င္ပါသည္။
-ျမန္မာနိုင္ငံသည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ မီးေတာင္ နွင္ ့တူပါသည္၊ အကယ္ရ်္ ျပည္သူမ်ားက၎တို ့ ၏ အခြင့္ အေရးမ်ားကိုအံုႀကြေတာင္းဆိုလာပါကစစ္အစိုးရမွရက္စက္စြာ သတ္ျဖတ္အံုးမည္ျဖစ္ သည္္။ ကၽြန္္ုပ္တို ့အေန နွင္ ့ နိုင္ငံတကာအစိုးရမ်ားမွ အနာဂတ္ၿဖစ္ေပၚလာမည့္လူထုအံုႀကြမွဳကို သတိႏွင့္ေစာင့္ ႀကည့္ရ်္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ မိမိတို ့လိုလား
ခ်က္မ်ားကိုေတာင္းဆိုေသာျပည္သူမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးဖို ့လိုပါသည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့ အေန နွင္ ့ တရုပ္ နွင္ ့ ရုရွား အစိုးရတို ့ကိုလည္း ယင္းကဲ ့သို
့ျဖစ္ေပၚလာပါက ယခင္က ၎တို ့ ျမန္မာအေရးတြင္ ဗီတို အာဏာ သံုးရ်္စစ္ အစိုးရအားအကာအကြယ္ေပးမွဳ ့မ်ိဳးကို ဆက္လက္မျပဳလုပ္ရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါသည္။
-ကုလသမဂၢဆံုျဖတ္ခ်က္မ်ားကို စစ္အစိုးရသည္ ဘယ္ေသာအခါကမွ် ဂရုျပဳလိုက္နာခဲ ့ျခင္းမရွိခဲ့ပါ ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား တြင္ထိေရာက္သည့္ဖိအားလက္နက္္ မပါရွိသျဖင့္ ျမန္မာျပည္သူတို ့ ၏ ဒုကၡ ကို လြတ္ေျမာက္သြားရန္ မျပဳလုပ္နိုင္ခဲ ့ပါ။ ျမန္မာျပည္သူမ်ားကို စစ္ကၽြန္ဘ၀ မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ျပဳလုပ္နိုင္ေသာ တခုတည္းေသာနည္းလမ္းမွာ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံ ကဲ ့သို ့ ၿပည္သူမ်ားကိုသတ္ၿဖတ္မွဳမွ ကာကြယ္ရန္စစ္ေရးအရ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မွဳ မႈ ့ပင္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုပ္တို ့ ျမန္မာျပည္သူမ်ား
အေန နွင္ ့ မိမိတို ့၏ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စစ္ေရးအရ ၀င္ေရာက္မႈ ့ ကိုလိုလားပါသည္။
ထိုကဲသို ့စစ္ေရးအရ၀င္ေရာက္မွဳသည္ ၿမန္မာႏိုင္ငံကို ႏိုင္ငံၿခားတပ္မ်ားမွ ကိုလိုနီၿပဳရန္ ၀င္ေရာက္ ၿခင္း ဟု ၿမန္မာၿပည္
သူမ်ားမွ လံုး၀ ယူဆလိမ့္မည္ မဟူတ္ဘဲ မိမိတို ့ အားစစ္က်ြန္ဘ၀မွ လြတ္လပ္ ေသာ ဂုဏ္သိကၡာရွိေသာလူသားမ်ား
အၿဖစ္ ကမၻာ ့အလယ္တြင္ရပ္တည္ႏိုင္ရန္ လူသားၿခင္းစာနာ ေထာက္ထားေသာစိတ္ထားၿဖင့္ ၀င္ေရာက္ကူညီသည္ဟု သတ္မွတ္ကာထာ၀စဥ္ေက်းဇူးတင္ရွိ ေနမည္ၿဖစ္ေႀကာင္း ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးသို ့ ႀကိဳတင္အသိေပးအေႀကာင္းႀကားအပ္ပါသည္။
စစ္က်ြန္ဘ၀သို ့ေရာက္ေနႀကေသာၿပည္သူမ်ားကိုယ္စားၿမန္မာမ်ိဳးခ်စ္မ်ား
Military Intervention on Burma Petition
OVERVIEW
Burmese people have been suffered enough under military rule and now Libya case proved that we will have the same rights to demand from the democracy loving countries to help us. Our people have been slaughtered by the military for decades. We need the world to know that we are human being and we deserve to choose the government we like. Our destiny for freedom will not come to reality if there is foreign military intervention in Burma.
Burmese people have been suffered enough under military rule and now Libya case proved that we will have the same rights to demand from the democracy loving countries to help us. Our people have been slaughtered by the military for decades. We need the world to know that we are human being and we deserve to choose the government we like. Our destiny for freedom will not come to reality without foreign military intervention in Burma.
To Honorable World Democratic Leaders
An Appeal to the International Communities by Burmese Nationalists
The current attack on Libyan dictator Muammar Gadaffi’s troops by international air strikes gave our people hope. We want the same action from the international communities for our beloved country Burma, which has been under successive military regimes since 1962.
The Burmese people have been living hopelessly in fear under terrible conditions: brutal military regimes that have ruled for more than four decades, lack of medical care, a poor education system; malnutrition, forced labor, the taking of child soldiers, and rapidly spreading AIDS and tropical diseases are indicative of Burma today.
Burmese people have no freedom of expression, organization, or publication, and we lack of property rights under military rule. There is no rule of law in Burma.
Nationwide demonstrations on August 8, 1988, which was known as the Four-Eighths Movement, were crushed by brutal force, with government forces killing more than 3,000 unarmed demonstrators.
On May 30, 2003, the Depeyin Massacre killed more than a hundred members of the opposition political party, the National League for Democracy.
In September 2007, a peaceful demonstration known as the Saffron Revolution was led by Buddhist monks. It was crushed and thousands including monks were put into prisons.
Over two million refugees have been staying in Burma’s neighboring countries (Thailand, China, India, and Bangladesh) for more than two decades and are hoping to go home someday.
In 2008, Cyclone Nergis hit hard Burma’s delta region, killing more than 137,000 people and leaving two and a half million homeless. But the military regime refused foreign aid for weeks and let its people die. The French foreign Minister Bernard Kouchner suggested that the United Nations should invoke its “responsibility to protect” civilians as the basis for a resolution to allow the delivery of international aid even without the Junta’s permission.
We were encouraged by French President Nicolas Sarkozy’s assurance that from now on France will not allow any dictatorial regime to slaughter its own people. We are counting on his words and want to see the USA and other democratic countries take the same stand.
In 2010, Burma was hit again by Cyclone Giri, but still the Junta downplayed the damage and ignored offers of help from international donors.
We think it is time for the international community to act on Burma. If the United Nations can intervene in Libya, why not in Burma?
Burma is like a sleeping volcano; it can erupt any time. When people rise up for their rights, the regime will slaughter thousands of innocent people again. We want the international community to prepare for that moment so that it can help our peaceful demonstrators who want to decide their own destiny. We also request that the Chinese and Russian governments not use their veto again, as they did in the past, if something happens in Burma in the near future.
Many United Nations’ resolutions were never complied with by the Burmese regime and were ignored time after time. The United Nations’ resolutions on Burma never help the suffering people because the resolutions have no teeth. The only thing that can save the Burmese people from the slavery of the military Junta is international intervention just like in Libya. We, the people of Burma, want to see international military intervention in Burma to free us from our suffering.
Burmese people will not see the international military intervention as occupational forces, we see it as the liberation forces which aim is to free Burma from military yoke.
Burmese Nationalists, 88 Generation and new generations.
No comments:
Post a Comment