(၁)
တခါက လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ရထားစီးျပီး ခရီးအတူသြားၾကသည္။ မိန္းမျဖစ္သူက တလမ္းလံုး ရထားက ညစ္ပတ္တယ္၊ ေလက ၾကမ္းတယ္၊ ၀န္ထမ္းေတြ နေမာ္နမဲ့ႏိုင္တယ္ စသည္ျဖင့္ တပ်စ္ေတာက္ေတာက္ က်ိန္ဆဲျပီး လိုက္ပါခဲ့သည္။ မည္သည့္ အရာကိုမွ သူၾကည့္မရ ျဖစ္ေနသည္။ ေယာက္်ားျဖစ္သူက မိန္းမႏွင့္ ဆန္က်င့္ဖက္ ျဖစ္ျပီး ေဘးက ခရီးအတူ သြားသူမ်ားကို ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ႏုတ္ဆက္ေသးသည္။ မည္သည့္ အလုပ္အကိုင္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳသလဲဟု ခရီးသြားမ်ားက ေမးေသာ္ ေယာက္်ားျဖစ္သူက
“ကြ်န္ေတာ္က အင္ဂ်င္နီယာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ အမ်ဳိးသမီးကေတာ့ ထုတ္လုပ္သူ ျဖစ္ပါတယ္”
“ ဘာပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္သလဲ” ဟု သိခ်င္သူမ်ားက တအံတၾသႏွင့္ ေမးၾကေသာ္ ေယာက္်ားျဖစ္သူက “မေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အရာကို ထုတ္လုပ္ပါတယ္” ဟုျပန္ေျဖခဲ့သည္။
မနက္မိုးလင္းလို႔ ထလာတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ေရြးပိုင္ခြင့္ ႏွစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဒီေန႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ မေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပါပဲ။ အဲဒီႏွစ္ခုကို ေရြးဖို႔က ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ပဲ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဘ၀ဆိုတာ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတယ္။ Isaac Newton
(၂)
ကြ်န္ေတာ္မွာ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ရွိတယ္။ သူဟာ စိတ္ထားလွျပီး လူခ်စ္လူခင္ေပါတယ္။ သူတပါးကို အျမဲ ကူညီတတ္ျပီး လူေတြကို စိတ္ဆိုး စိတ္တိုတယ္လို႔ မရွိဖူးဘူး။ တခါက လမ္းၾကံဳလို႔ သူ႔အိမ္ကို ကြ်န္ေတာ္ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ သူ႔ကို သူ႔အိမ္ အေပၚဆံုးထပ္မွာ ေခါင္းေမာ့္ျပီး ျဖတ္သြားတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံကို ၾကည့္ျပီး အားရပါးရ ေအာ္ေနတာကို တအံတၾသ ေတြ႔လိုက္မိတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလိုလုပ္ရသလဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေမးေတာ့ သူက “ကြ်န္ေတာ္အိမ္က ေလယာဥ္ကြင္းနဲ႔ နီးတယ္။ ေလယာဥ္ ျဖတ္သြားတိုင္း ဆူညံတဲ့ အင္ဂ်င္သံကို ၾကားေနရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ မေက်မနပ္ျဖစ္တိုင္း၊ စိတ္ဓာတ္က်စရာ ၾကံဳတိုင္း ေဒါသ ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဒီ အေပၚဆံုးထပ္ကို လာျပီး ေလယာဥ္ျဖတ္သြားတိုင္း ကြ်န္ေတာ့္ေဒါသကို အင္ဂ်င္သံေတြနဲ႔အတူ ေရာပစ္လိုက္တယ္။ မေက်နပ္တာေတြကို ေလယာဥ္နဲ႔အတူ လိုက္ပါသြားေစတယ္”
သူ႔အိမ္က အျပန္ လမ္းတေလ်ာက္လံုး ကြ်န္ေတာ္ေတြးလာခဲ့မိတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႔ မေက်နပ္စိတ္ကို ဘယ္လို ေလ်ာ့ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိလို႔ သူဒီေလာက္ စိတ္သေဘာထားေကာင္းေနတာ ျဖစ္ရမယ္။ အားလပ္ခ်ိန္နည္းျပီး အလုပ္ေတြ ဖိစီးခံရတဲ့ ဒီေခတ္မွာ လူေတြဟာ မိမိရဲ႔ စိတ္ဖိအားကို သူတပါးကိုလဲ မထိခိုက္
မနစ္နာမိေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္မယ္ဆိုတာ သိထားရင္ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ရမွာ ဧကန္မလဲြပါပဲ။
ဘ၀မွာ ဖိအားဆိုတာ ရွိသင့္ပါတယ္။ ေလွ၊ သေဘာၤလိုေပါ့။ အရာ၀တၳဳ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ေလွကိုဖိေပးမွ ေလွဟာ ရြက္လႊင့္ႏိုင္တယ္။ Arthur Schopenhauer
(၃)
ေႏြဆိုရင္ ကန္ေရေတြ ခမ္းၾကတယ္။ တံငါေတြက ေရနည္းရင္ ဖမ္းရလြယ္လို႔ ငါး၊ ပုဇြန္ေတြကို ဖမ္းၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါးရံ႔ေလးေတြကေတာ့ တံငါသည္ေတြရဲ႔ လက္ကလြတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကတယ္။ ေႏြ၀င္ျပီဆိုတာနဲ႔ ငါးရ႔ံေတြက ရႊံထဲတိုး၀င္ၾကတယ္။ ရႊံထဲမွာ ခုိေနၾကတယ္။ ငါးဟာရႊံနဲ႔ ေရာေနေတာ့ တံငါေတြ မေတြ႔ၾကလုိ႔ အသက္ ခ်မ္းသာရာ ရခဲ့ၾကတယ္။ မိုး၀င္ျပီဆိုမွ ငါးဟာ ရႊံထဲကေန ျပန္ထြက္လာေတာ့တယ္။ ေသးငယ္တဲ့ ငါးေလးကေတာင္ သဘာ၀ကို အမွီျပဳျပီး အသက္ရွင္ဖို႔ ၾကိဳးစားတတ္ၾကတယ္။ သတၱ၀ါထဲမွာ အသိဥာဏ္အရွိ ဆံုးဆိုတဲ့ လူေတြကေတာ့....
တခါတေလ လူ႔ဘ၀မွာ လွဲက်လို႔ ဒူးျပဲသြားရင္ တေယာက္ေယာက္က လာထူမွ ထတတ္ၾကတယ္။ လက္ေ၀ွ႔သမားနဲ႔ နဘမ္းသမားေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ ပစ္လဲက်သြားပါေစ ထူေပးလို႔ မရဘူး။ အခ်ိန္(၁၀) စကၠန္႔အတြင္းမွာ ကိုယ့္မွာရွိသမွ် ခြန္အားနဲ႔ လဲက်ရာက ထလာရတယ္။ထလာႏိုင္မွ ျပိဳင္ပဲြဆက္၀င္လို႔ ရမယ္။ ထလာမွ အႏိုင္ကို ယူလို႔ရမယ္။ လဲက်ျပီး ျပန္မထလာရင္ေတာ့ အခြင့္အေရးဆိုတာလဲ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
လဲက်သြားတာ ရွက္စရာ မဟုတ္ဘူး။ လဲက်ျပီး ျပန္မထတာကမွ ရွက္စရာေကာင္းတယ္။
(ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။)
original post from : http://www.youthwant.com.tw
(၁)
တခါက လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ရထားစီးျပီး ခရီးအတူသြားၾကသည္။ မိန္းမျဖစ္သူက တလမ္းလံုး ရထားက ညစ္ပတ္တယ္၊ ေလက ၾကမ္းတယ္၊ ၀န္ထမ္းေတြ နေမာ္နမဲ့ႏိုင္တယ္ စသည္ျဖင့္ တပ်စ္ေတာက္ေတာက္ က်ိန္ဆဲျပီး လိုက္ပါခဲ့သည္။ မည္သည့္ အရာကိုမွ သူၾကည့္မရ ျဖစ္ေနသည္။ ေယာက္်ားျဖစ္သူက မိန္းမႏွင့္ ဆန္က်င့္ဖက္ ျဖစ္ျပီး ေဘးက ခရီးအတူ သြားသူမ်ားကို ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ႏုတ္ဆက္ေသးသည္။ မည္သည့္ အလုပ္အကိုင္ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳသလဲဟု ခရီးသြားမ်ားက ေမးေသာ္ ေယာက္်ားျဖစ္သူက
“ကြ်န္ေတာ္က အင္ဂ်င္နီယာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ အမ်ဳိးသမီးကေတာ့ ထုတ္လုပ္သူ ျဖစ္ပါတယ္”
“ ဘာပစၥည္းေတြ ထုတ္လုပ္သလဲ” ဟု သိခ်င္သူမ်ားက တအံတၾသႏွင့္ ေမးၾကေသာ္ ေယာက္်ားျဖစ္သူက “မေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အရာကို ထုတ္လုပ္ပါတယ္” ဟုျပန္ေျဖခဲ့သည္။
မနက္မိုးလင္းလို႔ ထလာတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ေရြးပိုင္ခြင့္ ႏွစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဒီေန႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔ မေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပါပဲ။ အဲဒီႏွစ္ခုကို ေရြးဖို႔က ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ပဲ ဆိုင္တယ္။ ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ပဲ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္တယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဘ၀ဆိုတာ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတယ္။ Isaac Newton
(၂)
ကြ်န္ေတာ္မွာ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ရွိတယ္။ သူဟာ စိတ္ထားလွျပီး လူခ်စ္လူခင္ေပါတယ္။ သူတပါးကို အျမဲ ကူညီတတ္ျပီး လူေတြကို စိတ္ဆိုး စိတ္တိုတယ္လို႔ မရွိဖူးဘူး။ တခါက လမ္းၾကံဳလို႔ သူ႔အိမ္ကို ကြ်န္ေတာ္ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ သူ႔ကို သူ႔အိမ္ အေပၚဆံုးထပ္မွာ ေခါင္းေမာ့္ျပီး ျဖတ္သြားတဲ့ ေလယာဥ္ပ်ံကို ၾကည့္ျပီး အားရပါးရ ေအာ္ေနတာကို တအံတၾသ ေတြ႔လိုက္မိတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔ အဲဒီလိုလုပ္ရသလဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္ေမးေတာ့ သူက “ကြ်န္ေတာ္အိမ္က ေလယာဥ္ကြင္းနဲ႔ နီးတယ္။ ေလယာဥ္ ျဖတ္သြားတိုင္း ဆူညံတဲ့ အင္ဂ်င္သံကို ၾကားေနရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ မေက်မနပ္ျဖစ္တိုင္း၊ စိတ္ဓာတ္က်စရာ ၾကံဳတိုင္း ေဒါသ ထြက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဒီ အေပၚဆံုးထပ္ကို လာျပီး ေလယာဥ္ျဖတ္သြားတိုင္း ကြ်န္ေတာ့္ေဒါသကို အင္ဂ်င္သံေတြနဲ႔အတူ ေရာပစ္လိုက္တယ္။ မေက်နပ္တာေတြကို ေလယာဥ္နဲ႔အတူ လိုက္ပါသြားေစတယ္”
သူ႔အိမ္က အျပန္ လမ္းတေလ်ာက္လံုး ကြ်န္ေတာ္ေတြးလာခဲ့မိတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႔ မေက်နပ္စိတ္ကို ဘယ္လို ေလ်ာ့ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိလို႔ သူဒီေလာက္ စိတ္သေဘာထားေကာင္းေနတာ ျဖစ္ရမယ္။ အားလပ္ခ်ိန္နည္းျပီး အလုပ္ေတြ ဖိစီးခံရတဲ့ ဒီေခတ္မွာ လူေတြဟာ မိမိရဲ႔ စိတ္ဖိအားကို သူတပါးကိုလဲ မထိခိုက္
မနစ္နာမိေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္မယ္ဆိုတာ သိထားရင္ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ရမွာ ဧကန္မလဲြပါပဲ။
ဘ၀မွာ ဖိအားဆိုတာ ရွိသင့္ပါတယ္။ ေလွ၊ သေဘာၤလိုေပါ့။ အရာ၀တၳဳ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ေလွကိုဖိေပးမွ ေလွဟာ ရြက္လႊင့္ႏိုင္တယ္။ Arthur Schopenhauer
(၃)
ေႏြဆိုရင္ ကန္ေရေတြ ခမ္းၾကတယ္။ တံငါေတြက ေရနည္းရင္ ဖမ္းရလြယ္လို႔ ငါး၊ ပုဇြန္ေတြကို ဖမ္းၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါးရံ႔ေလးေတြကေတာ့ တံငါသည္ေတြရဲ႔ လက္ကလြတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကတယ္။ ေႏြ၀င္ျပီဆိုတာနဲ႔ ငါးရ႔ံေတြက ရႊံထဲတိုး၀င္ၾကတယ္။ ရႊံထဲမွာ ခုိေနၾကတယ္။ ငါးဟာရႊံနဲ႔ ေရာေနေတာ့ တံငါေတြ မေတြ႔ၾကလုိ႔ အသက္ ခ်မ္းသာရာ ရခဲ့ၾကတယ္။ မိုး၀င္ျပီဆိုမွ ငါးဟာ ရႊံထဲကေန ျပန္ထြက္လာေတာ့တယ္။ ေသးငယ္တဲ့ ငါးေလးကေတာင္ သဘာ၀ကို အမွီျပဳျပီး အသက္ရွင္ဖို႔ ၾကိဳးစားတတ္ၾကတယ္။ သတၱ၀ါထဲမွာ အသိဥာဏ္အရွိ ဆံုးဆိုတဲ့ လူေတြကေတာ့....
တခါတေလ လူ႔ဘ၀မွာ လွဲက်လို႔ ဒူးျပဲသြားရင္ တေယာက္ေယာက္က လာထူမွ ထတတ္ၾကတယ္။ လက္ေ၀ွ႔သမားနဲ႔ နဘမ္းသမားေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲ ပစ္လဲက်သြားပါေစ ထူေပးလို႔ မရဘူး။ အခ်ိန္(၁၀) စကၠန္႔အတြင္းမွာ ကိုယ့္မွာရွိသမွ် ခြန္အားနဲ႔ လဲက်ရာက ထလာရတယ္။ထလာႏိုင္မွ ျပိဳင္ပဲြဆက္၀င္လို႔ ရမယ္။ ထလာမွ အႏိုင္ကို ယူလို႔ရမယ္။ လဲက်ျပီး ျပန္မထလာရင္ေတာ့ အခြင့္အေရးဆိုတာလဲ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
လဲက်သြားတာ ရွက္စရာ မဟုတ္ဘူး။ လဲက်ျပီး ျပန္မထတာကမွ ရွက္စရာေကာင္းတယ္။
(ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။)
original post from : http://www.youthwant.com.tw
No comments:
Post a Comment