ဘုရားသခင္ လႊတ္လိုက္တဲ့လူ

>

ငါတို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္သက္(၃)ႏွစ္အတြင္းမွာ ငါတို႔ရန္ဘယ္ႏွခါျဖစ္ခဲ့မွန္း
ငါမမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ငါဟာ မွတ္ဉာဏ္ သိပ္မေကာင္းတဲ့မိန္းမမွန္း နင္သိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ နင္နဲ႔ရန္ျဖစ္ခဲ့သမွ်ကိုေတာ့ ငါ့ႏွလံုးသားထဲ
မွတ္ေက်ာက္တင္ထားတယ္။

တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ နင္ကနင့္ကိုယ္လံုးနဲ႔ အိမ္တံခါးဝကို
တင္းတင္းပိတ္ထားတယ္။ ညနက္သန္းေခါင္မွာ ဒီေခါင္းမာတဲ့မိန္းမ အိမ္ကေန
ထြက္သြားမွာစိုးလို႔ျဖစ္တယ္။

တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ အိမ္တံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္ၿပီး
နင္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ငါအမီလိုက္ၿပီး ရွာခဲ့ေပမယ့္ နင့္ကိုမေတြ႔ခဲ့ဘူး။
တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့အိမ္ထဲမွာ ငါ့တစ္ေယာက္တည္း အသံကုန္ေအာ္ငိုမိတယ္။ အဲဒီမွာ
တျခားအခန္းထဲကေန နင္အျမန္ထြက္လာၿပီး ငါ့ကိုေပြ႔ဖက္တယ္။ အဲဒီေနာက္
ငါတို႔ရန္ျဖစ္တိုင္း နင့္ကိုငါရွာေတြ႔ႏိုင္မယ့္ေနရာမွာပဲ
နင္ပုန္းေတာ့တယ္။



တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ တစ္ပတ္ေလာက္ ငါတို႔စကားမေျပာခဲ့ၾကဘူး။
အဲဒီေန႔က အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အခန္းတံခါးကို ငါဘယ္လိုဖြင့္ဖြင့္
ဖြင့္မရခဲ့လို႔ နင့္ဆီဖုန္းမဆက္ခ်င္ဘဲ ဆက္လိုက္ရတယ္။ ငါ့ဖုန္းရေတာ့
နင္အိမ္အျမန္ျပန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္မွသိရတာက တံခါးဖြင့္မရေအာင္
နင္လုပ္ခဲ့တယ္တဲ့။ အဲဒီတုန္းက ငါစိတ္လည္းတိုသလို ခံလည္းခံစားခဲ့ရတယ္။



တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ အေမ့အိမ္ျပန္မလို႔ ငါအဝတ္အစားေတြသိမ္းတယ္။
အဲဒီမွာနင္က ငါ့ကိုတင္းတင္းေလးဖက္ၿပီး ဆို႔ဆို႔နင့္နင့္နဲ႔ "နင္ဒီအတိုင္း
ဆင္းမသြားပါနဲ႔။ ငါက နင္ရဲ႕ အေရးအႀကီးဆံုးပစၥည္းပါ။ ငါ့ကိုလည္း
နင္နဲ႔တပါးထဲယူသြားပါ" လို႔ဆိုတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါတို႔
အေပ်ာ္ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။



တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ ငါစိတ္တိုၿပီး နင္နဲ႔အတူ
တဲြရိုက္ထားတဲ့ဓာတ္ပံုကို ဆဲြၿဖဲပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီဓာတ္ပံုကို တစ္ညလံုး
နင္ျပန္ကပ္ေနခဲ့တယ္။



တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ နင္နဲ႔ကြာရွင္းဖို႔ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို
ငါလိုက္ရွာခဲ့တယ္။ ေနာက္မွသိရတာက အဲဒီကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို ငါရွာမေတြ႔ေအာင္
နင္ဖြက္ထားခဲ့တာျဖစ္တယ္။



ငါဟာ နင္နဲ႔ရန္ျဖစ္ဖို႔ ဘုရားသခင္ေစလႊတ္လိုက္တဲ့လူလို႔ နင္ေျပာတယ္။

နင္နဲ႔ရန္ျဖစ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ထိ နားလည္မႈရွိလိုက္သလဲ!

ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ေအာ္ေငါက္ရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္။

ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ မ်က္ရည္က်ရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္။

ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ပစၥည္းပစ္ေပါက္ရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္။

ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ျပန္ေခၚရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္.....



ဟုတ္ပါတယ္.. ငါတို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ရန္ျဖစ္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးပါ....



အခုလည္း ငါတို႔မၾကာခဏ ရန္ျဖစ္ၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အိမ္တံခါးကို
နင့္ကိုယ္လံုးနဲ႔ ပိတ္မထားေတာ့ဘူး။ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို
နင္ဖြက္မထားေတာ့ဘူး။ နင့္ကိုငါ ခဲြမသြားဘူးဆိုတာကို နင္သိထားလို႔ျဖစ္တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္.. နင္ကိုခဲြသြားရင္ ငါငိုလိမ့္မယ္။



ရန္မျဖစ္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရး၊ မ်က္ရည္မက်တဲ့အိမ္ေထာင္ေရး၊ နင္နဲ႔ျပန္မေခၚတဲ့
အိမ္ေထာင္ေရး၊ မၿပံဳးမရယ္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ဳိး ငါမလိုခ်င္ဘူး။
ရန္ျဖစ္တဲ့၊ မ်က္ရည္က်တဲ့၊ ၿပံဳးရယ္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးမ်ဳိးမွာ နင္နဲ႔အတူ
ငါတျဖည္းျဖည္း အိုမင္းသြားခ်င္တယ္။ ငါ အႀကိမ္ႀကိမ္ပစ္ေပါက္ခဲ့လည္း
မပ်က္မစီးဘဲက်န္ေနတဲ့ ငါတို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္ဦးထမင္းအိုးက
ငါတို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးလို ႀကံ့ခိုင္၊ က်န္းမာၿပီး ငါတို႔အတြက္
ထမင္းေတြခ်က္ေပးေနတုန္းပဲ။



နင့္ကိုငါခ်စ္လား မခ်စ္ဘူးလားဆိုတာကို ငါမသိဘူး။ ငါသိတာကေတာ့
နင့္ကိုခဲြသြားရင္ ငါငိုလိမ့္မယ္။ ငါဟာ နင္နဲ႔ရန္ျဖစ္ဖို႔
ဘုရားသခင္လႊတ္လိုက္တဲ့ လူျဖစ္တယ္။





မူရင္း-- http://www.duwenzhang.com/wenzhang/aiqingwenzhang/20110330/176884.html



**ႏိုင္းႏိုင္းစေန**

ငါတို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္သက္(၃)ႏွစ္အတြင္းမွာ ငါတို႔ရန္ဘယ္ႏွခါျဖစ္ခဲ့မွန္း
ငါမမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ငါဟာ မွတ္ဉာဏ္ သိပ္မေကာင္းတဲ့မိန္းမမွန္း နင္သိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ နင္နဲ႔ရန္ျဖစ္ခဲ့သမွ်ကိုေတာ့ ငါ့ႏွလံုးသားထဲ
မွတ္ေက်ာက္တင္ထားတယ္။

တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ နင္ကနင့္ကိုယ္လံုးနဲ႔ အိမ္တံခါးဝကို
တင္းတင္းပိတ္ထားတယ္။ ညနက္သန္းေခါင္မွာ ဒီေခါင္းမာတဲ့မိန္းမ အိမ္ကေန
ထြက္သြားမွာစိုးလို႔ျဖစ္တယ္။

တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ အိမ္တံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္ၿပီး
နင္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ငါအမီလိုက္ၿပီး ရွာခဲ့ေပမယ့္ နင့္ကိုမေတြ႔ခဲ့ဘူး။
တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့အိမ္ထဲမွာ ငါ့တစ္ေယာက္တည္း အသံကုန္ေအာ္ငိုမိတယ္။ အဲဒီမွာ
တျခားအခန္းထဲကေန နင္အျမန္ထြက္လာၿပီး ငါ့ကိုေပြ႔ဖက္တယ္။ အဲဒီေနာက္
ငါတို႔ရန္ျဖစ္တိုင္း နင့္ကိုငါရွာေတြ႔ႏိုင္မယ့္ေနရာမွာပဲ
နင္ပုန္းေတာ့တယ္။



တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ တစ္ပတ္ေလာက္ ငါတို႔စကားမေျပာခဲ့ၾကဘူး။
အဲဒီေန႔က အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အခန္းတံခါးကို ငါဘယ္လိုဖြင့္ဖြင့္
ဖြင့္မရခဲ့လို႔ နင့္ဆီဖုန္းမဆက္ခ်င္ဘဲ ဆက္လိုက္ရတယ္။ ငါ့ဖုန္းရေတာ့
နင္အိမ္အျမန္ျပန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္မွသိရတာက တံခါးဖြင့္မရေအာင္
နင္လုပ္ခဲ့တယ္တဲ့။ အဲဒီတုန္းက ငါစိတ္လည္းတိုသလို ခံလည္းခံစားခဲ့ရတယ္။



တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ အေမ့အိမ္ျပန္မလို႔ ငါအဝတ္အစားေတြသိမ္းတယ္။
အဲဒီမွာနင္က ငါ့ကိုတင္းတင္းေလးဖက္ၿပီး ဆို႔ဆို႔နင့္နင့္နဲ႔ "နင္ဒီအတိုင္း
ဆင္းမသြားပါနဲ႔။ ငါက နင္ရဲ႕ အေရးအႀကီးဆံုးပစၥည္းပါ။ ငါ့ကိုလည္း
နင္နဲ႔တပါးထဲယူသြားပါ" လို႔ဆိုတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါတို႔
အေပ်ာ္ခရီးထြက္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။



တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ ငါစိတ္တိုၿပီး နင္နဲ႔အတူ
တဲြရိုက္ထားတဲ့ဓာတ္ပံုကို ဆဲြၿဖဲပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီဓာတ္ပံုကို တစ္ညလံုး
နင္ျပန္ကပ္ေနခဲ့တယ္။



တစ္ခါကနင္နဲ႔ငါရန္ျဖစ္ေတာ့ နင္နဲ႔ကြာရွင္းဖို႔ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို
ငါလိုက္ရွာခဲ့တယ္။ ေနာက္မွသိရတာက အဲဒီကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို ငါရွာမေတြ႔ေအာင္
နင္ဖြက္ထားခဲ့တာျဖစ္တယ္။



ငါဟာ နင္နဲ႔ရန္ျဖစ္ဖို႔ ဘုရားသခင္ေစလႊတ္လိုက္တဲ့လူလို႔ နင္ေျပာတယ္။

နင္နဲ႔ရန္ျဖစ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ထိ နားလည္မႈရွိလိုက္သလဲ!

ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ေအာ္ေငါက္ရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္။

ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ မ်က္ရည္က်ရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္။

ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ပစၥည္းပစ္ေပါက္ရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္။

ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ျပန္ေခၚရမယ္ဆိုတာကို သိတယ္.....



ဟုတ္ပါတယ္.. ငါတို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ရန္ျဖစ္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးပါ....



အခုလည္း ငါတို႔မၾကာခဏ ရန္ျဖစ္ၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အိမ္တံခါးကို
နင့္ကိုယ္လံုးနဲ႔ ပိတ္မထားေတာ့ဘူး။ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ကို
နင္ဖြက္မထားေတာ့ဘူး။ နင့္ကိုငါ ခဲြမသြားဘူးဆိုတာကို နင္သိထားလို႔ျဖစ္တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္.. နင္ကိုခဲြသြားရင္ ငါငိုလိမ့္မယ္။



ရန္မျဖစ္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရး၊ မ်က္ရည္မက်တဲ့အိမ္ေထာင္ေရး၊ နင္နဲ႔ျပန္မေခၚတဲ့
အိမ္ေထာင္ေရး၊ မၿပံဳးမရယ္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးမ်ဳိး ငါမလိုခ်င္ဘူး။
ရန္ျဖစ္တဲ့၊ မ်က္ရည္က်တဲ့၊ ၿပံဳးရယ္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးမ်ဳိးမွာ နင္နဲ႔အတူ
ငါတျဖည္းျဖည္း အိုမင္းသြားခ်င္တယ္။ ငါ အႀကိမ္ႀကိမ္ပစ္ေပါက္ခဲ့လည္း
မပ်က္မစီးဘဲက်န္ေနတဲ့ ငါတို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္ဦးထမင္းအိုးက
ငါတို႔ရဲ႕အိမ္ေထာင္ေရးလို ႀကံ့ခိုင္၊ က်န္းမာၿပီး ငါတို႔အတြက္
ထမင္းေတြခ်က္ေပးေနတုန္းပဲ။



နင့္ကိုငါခ်စ္လား မခ်စ္ဘူးလားဆိုတာကို ငါမသိဘူး။ ငါသိတာကေတာ့
နင့္ကိုခဲြသြားရင္ ငါငိုလိမ့္မယ္။ ငါဟာ နင္နဲ႔ရန္ျဖစ္ဖို႔
ဘုရားသခင္လႊတ္လိုက္တဲ့ လူျဖစ္တယ္။





မူရင္း-- http://www.duwenzhang.com/wenzhang/aiqingwenzhang/20110330/176884.html



**ႏိုင္းႏိုင္းစေန**