သူ ေလးႏွစ္သားအရြယ္တုန္းက မေတာ္တဆခဲမွန္လို႔ မ်က္လံုးတစ္လံုး တိမ္စဲြခဲ့ရတယ္။ ခဲမွန္စက ေသြးေတြတရေဟာထြက္လို႔ ေဆး႐ံုတက္ခဲ့ေပမယ့္ ဆရာဝန္က အေကာင္းပကတိ ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ကုလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုျပီး ေဆးတခ်ဳိ႕ပဲေပးခဲ့တယ္။
ဒါကို အေဖက လက္မေလွ်ာ့ဘူး။ သူ႔ကိုခ်ီပုိးျပီး ျမိဳ႔ေပၚက အေကာင္းဆံုးမ်က္စိအထူးကုဆီ သြားျပခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာဝန္ရဲ႕ ကုလို႔မရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စကားက အေဖ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ရိုက္ခ်ဳိးလိုက္ျပန္တယ္။ ဝမ္းနည္းမႈကို မခံရပ္ႏိုင္တဲ့အဆံုး အေဖငိုခဲ့တယ္။ ဘာကိုမွ ေသခ်ာနားမလည္ေသးတဲ့ အရြယ္မို႔ အေဖဘာေၾကာင့္ငိုမွန္း သူ မသိခဲ့ဘူး။
သူ(၆)ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ညာမ်က္လံုးက တစစျဖဴလာခဲ့တယ္။
“အေဖ...ဘာျဖစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လံုး တစ္လံုးက ျဖဴေနရတာလဲ” လို႔ ေမးတဲ့အေမးကို အေဖျပန္မေျဖႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သားဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး မ်က္လံုးတစ္လံုးတည္းနဲ႔ပဲ ျပီးဆံုးရေတာ့မယ္၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ တစ္ျခားလူေတြထက္ ပိုခက္ခဲမယ္ဆိုတာ အေဖသိခဲ့တယ္။
အေဖက လိပ္သည္းေက်ာက္ တင္ပို႔ေရာင္းခ်တဲ့စက္ရံုမွာ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္က ေက်ာက္ေတြကို ကားေပၚတင္ရင္း မေတာ္တဆ ဝန္ခ်ီစက္ၾကိဳး ျပတ္သြားခဲ့တယ္။ ေျမျပင္ေပၚကို အရွိန္နဲ႔က်လာတဲ့ ေက်ာက္ေတြကေန ေက်ာက္ခဲအေသးအမႊားတစ္ခ်ဳိ႔က ေသနတ္ထိပ္က က်ည္ဆံလိုပဲ အေဖ့ဆီ ေျပးဝင္လာခဲ့တယ္။ အေဖ ကာကြယ္ခ်ိန္မရလိုက္ဘူး။ ေက်ာက္ခဲတစ္ခ်ဳိ႔ အေဖမ်က္လံုးကို ထိသြားခဲ့တယ္။ ဒဏ္ရာေသးေပမယ့္ ကုသဖို႔ကို အေဖျငင္းဆန္ခ့ဲျပီး အေလွ်ာ္ေပးတဲ့ ကုသခကိုပဲယူမယ္လို႔ အေဖေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ေမးေတာ့ အဲဒီကုသခနဲ႔ သားကို မ်က္လံုးတုတစ္ခု တပ္ဆင္ေပးခ်င္လို႔လုိ႔ အေဖကဆိုပါတယ္။ အေဖရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္ကို စစခ်င္းမွာ တစ္ဖက္က လက္မခံႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အေဖရဲ႕ေတာင့္ခံမႈေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးမွာ ဝန္ခံခ်က္လက္မွတ္ေရးထိုးျပီး လိုက္ေလွ်ာခဲ့တယ္။ ကုလို႔ရႏိုင္ရက္နဲ႔ မကုဘဲ ျငင္းခဲ့တဲ့အေဖကို လူေတြက႐ူးသြားျပီလို႔ ထင္ၾကေပမယ့္ အေဖဂရုမစိုက္ခဲ့ဘူး။
အႏွစ္ (၂ဝ)လြန္ျပီးတဲ့ေနာက္ ကုမၸဏီအေသးေလးတစ္ခု အေဖပိုင္ခဲ့တယ္။ လူေတြက အေဖ့ကို “မ်က္တစ္လံုး”လို႔ ေခၚခဲ့ၾကတယ္။ သားက ခန္႔ခန္႔ေခ်ာေခ်ာနဲ႔ အေၾကာင္းမသိရင္ မ်က္စိတစ္ဖက္ ကန္းေနမွန္းေတာင္ မသိႏိုင္ပါဘူး။
သားရဲ႕မဂၤလာပဲြမွာ လူေတြက သတုိ႔သမီးကို “မ်က္လံုးတစ္လံုးပဲ ရွိတဲ့သူ႔ကို ဘာျဖစ္လို႔ ယူသလဲ” လို႔ ေမးေတာ့ သတို႔သမီးက “မ်က္လံုးတစ္လံုးပဲ ရွိေပမယ့္ သာမန္လူေတြထက္ သူပိုရက္ေရာတယ္” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
သားရဲ႕မဂၤလာပဲြမွာ အေဖက အေပ်ာ္လြန္ျပီး မူးေနပါျပီ။
ကြယ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးကိုထိုးျပီး အေဖက “ကြ်န္ေတာ္ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီမ်က္လံုးကို မကုခဲ့တာလဲ သိလား? သားငယ္ငယ္က သူ႔မ်က္လံုးတစ္ဖက္ ဘာေၾကာင္ ့ျဖဴေနရတာလဲလို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို မၾကာခဏ ေမးခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေျဖဖို႔ အေျဖမရွိခဲ့ဘူး။ ဒီမ်က္လံုးၾကီးကန္းသြားမွ သားကို ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေျဖႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေဖေဖရဲ႕ မ်က္လံုးလည္း ျဖဴေနပါတယ္သား.. ဒါမ်ဳိး႐ိုးေၾကာင့္ပါလို႔”
မဂၤလာခန္းမတစ္ခုလံုး အပ္က်သံေတာင္ မၾကားရေအာင္ တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့တယ္။
ဖခင္ဆိုတာ ေတာင္တစ္လံုးနဲ႔တူတယ္။ တည္ၾကည္ခံ့ညား ၾကီးျမင့္တယ္။
အခက္အခဲေတြကို ေရွ႕ကေန ကာကြယ္တားဆီးေပးတယ္။
ဖခင္ဆုိတာ မစီးဆင္းတဲ့ ေရတစ္အိုင္နဲ႔တူတယ္။
ရင္ထဲက သူ႔ေမတၱာကို မဖြင့္လွစ္ျပတတ္ဘူး။
ဖခင္ဆိုတာ လက္တစ္စံုပါ။ အဲဒီလက္တစ္စံုနဲ႔ သားသမီးေတြကို ေဖးမျပီး ေႏြ၊ မုိး၊ ေဆာင္းအတူ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တယ္။
ဖခင္ဆိုတာ မ်က္ရည္တစ္စက္။ အၾကင္နာေမတၱာေတြနဲ႔ ထုပ္ပိုးထားတဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္ျဖစ္တယ္။
(ဖတ္မိတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကို ဘာသာျပန္ခံစားထားပါတယ္....)
**ႏိုင္းႏိုင္းစေန **
**ကုိတင့္**
သူ ေလးႏွစ္သားအရြယ္တုန္းက မေတာ္တဆခဲမွန္လို႔ မ်က္လံုးတစ္လံုး တိမ္စဲြခဲ့ရတယ္။ ခဲမွန္စက ေသြးေတြတရေဟာထြက္လို႔ ေဆး႐ံုတက္ခဲ့ေပမယ့္ ဆရာဝန္က အေကာင္းပကတိ ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ကုလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုျပီး ေဆးတခ်ဳိ႕ပဲေပးခဲ့တယ္။
ဒါကို အေဖက လက္မေလွ်ာ့ဘူး။ သူ႔ကိုခ်ီပုိးျပီး ျမိဳ႔ေပၚက အေကာင္းဆံုးမ်က္စိအထူးကုဆီ သြားျပခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာဝန္ရဲ႕ ကုလို႔မရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စကားက အေဖ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ရိုက္ခ်ဳိးလိုက္ျပန္တယ္။ ဝမ္းနည္းမႈကို မခံရပ္ႏိုင္တဲ့အဆံုး အေဖငိုခဲ့တယ္။ ဘာကိုမွ ေသခ်ာနားမလည္ေသးတဲ့ အရြယ္မို႔ အေဖဘာေၾကာင့္ငိုမွန္း သူ မသိခဲ့ဘူး။
သူ(၆)ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ညာမ်က္လံုးက တစစျဖဴလာခဲ့တယ္။
“အေဖ...ဘာျဖစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လံုး တစ္လံုးက ျဖဴေနရတာလဲ” လို႔ ေမးတဲ့အေမးကို အေဖျပန္မေျဖႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သားဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး မ်က္လံုးတစ္လံုးတည္းနဲ႔ပဲ ျပီးဆံုးရေတာ့မယ္၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ တစ္ျခားလူေတြထက္ ပိုခက္ခဲမယ္ဆိုတာ အေဖသိခဲ့တယ္။
အေဖက လိပ္သည္းေက်ာက္ တင္ပို႔ေရာင္းခ်တဲ့စက္ရံုမွာ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္က ေက်ာက္ေတြကို ကားေပၚတင္ရင္း မေတာ္တဆ ဝန္ခ်ီစက္ၾကိဳး ျပတ္သြားခဲ့တယ္။ ေျမျပင္ေပၚကို အရွိန္နဲ႔က်လာတဲ့ ေက်ာက္ေတြကေန ေက်ာက္ခဲအေသးအမႊားတစ္ခ်ဳိ႔က ေသနတ္ထိပ္က က်ည္ဆံလိုပဲ အေဖ့ဆီ ေျပးဝင္လာခဲ့တယ္။ အေဖ ကာကြယ္ခ်ိန္မရလိုက္ဘူး။ ေက်ာက္ခဲတစ္ခ်ဳိ႔ အေဖမ်က္လံုးကို ထိသြားခဲ့တယ္။ ဒဏ္ရာေသးေပမယ့္ ကုသဖို႔ကို အေဖျငင္းဆန္ခ့ဲျပီး အေလွ်ာ္ေပးတဲ့ ကုသခကိုပဲယူမယ္လို႔ အေဖေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ေမးေတာ့ အဲဒီကုသခနဲ႔ သားကို မ်က္လံုးတုတစ္ခု တပ္ဆင္ေပးခ်င္လို႔လုိ႔ အေဖကဆိုပါတယ္။ အေဖရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္ကို စစခ်င္းမွာ တစ္ဖက္က လက္မခံႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ အေဖရဲ႕ေတာင့္ခံမႈေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးမွာ ဝန္ခံခ်က္လက္မွတ္ေရးထိုးျပီး လိုက္ေလွ်ာခဲ့တယ္။ ကုလို႔ရႏိုင္ရက္နဲ႔ မကုဘဲ ျငင္းခဲ့တဲ့အေဖကို လူေတြက႐ူးသြားျပီလို႔ ထင္ၾကေပမယ့္ အေဖဂရုမစိုက္ခဲ့ဘူး။
အႏွစ္ (၂ဝ)လြန္ျပီးတဲ့ေနာက္ ကုမၸဏီအေသးေလးတစ္ခု အေဖပိုင္ခဲ့တယ္။ လူေတြက အေဖ့ကို “မ်က္တစ္လံုး”လို႔ ေခၚခဲ့ၾကတယ္။ သားက ခန္႔ခန္႔ေခ်ာေခ်ာနဲ႔ အေၾကာင္းမသိရင္ မ်က္စိတစ္ဖက္ ကန္းေနမွန္းေတာင္ မသိႏိုင္ပါဘူး။
သားရဲ႕မဂၤလာပဲြမွာ လူေတြက သတုိ႔သမီးကို “မ်က္လံုးတစ္လံုးပဲ ရွိတဲ့သူ႔ကို ဘာျဖစ္လို႔ ယူသလဲ” လို႔ ေမးေတာ့ သတို႔သမီးက “မ်က္လံုးတစ္လံုးပဲ ရွိေပမယ့္ သာမန္လူေတြထက္ သူပိုရက္ေရာတယ္” လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
သားရဲ႕မဂၤလာပဲြမွာ အေဖက အေပ်ာ္လြန္ျပီး မူးေနပါျပီ။
ကြယ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးကိုထိုးျပီး အေဖက “ကြ်န္ေတာ္ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီမ်က္လံုးကို မကုခဲ့တာလဲ သိလား? သားငယ္ငယ္က သူ႔မ်က္လံုးတစ္ဖက္ ဘာေၾကာင္ ့ျဖဴေနရတာလဲလို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို မၾကာခဏ ေမးခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေျဖဖို႔ အေျဖမရွိခဲ့ဘူး။ ဒီမ်က္လံုးၾကီးကန္းသြားမွ သားကို ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေျဖႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေဖေဖရဲ႕ မ်က္လံုးလည္း ျဖဴေနပါတယ္သား.. ဒါမ်ဳိး႐ိုးေၾကာင့္ပါလို႔”
မဂၤလာခန္းမတစ္ခုလံုး အပ္က်သံေတာင္ မၾကားရေအာင္ တိတ္ဆိတ္သြားခဲ့တယ္။
ဖခင္ဆိုတာ ေတာင္တစ္လံုးနဲ႔တူတယ္။ တည္ၾကည္ခံ့ညား ၾကီးျမင့္တယ္။
အခက္အခဲေတြကို ေရွ႕ကေန ကာကြယ္တားဆီးေပးတယ္။
ဖခင္ဆုိတာ မစီးဆင္းတဲ့ ေရတစ္အိုင္နဲ႔တူတယ္။
ရင္ထဲက သူ႔ေမတၱာကို မဖြင့္လွစ္ျပတတ္ဘူး။
ဖခင္ဆိုတာ လက္တစ္စံုပါ။ အဲဒီလက္တစ္စံုနဲ႔ သားသမီးေတြကို ေဖးမျပီး ေႏြ၊ မုိး၊ ေဆာင္းအတူ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တယ္။
ဖခင္ဆိုတာ မ်က္ရည္တစ္စက္။ အၾကင္နာေမတၱာေတြနဲ႔ ထုပ္ပိုးထားတဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္ျဖစ္တယ္။
(ဖတ္မိတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကို ဘာသာျပန္ခံစားထားပါတယ္....)
**ႏိုင္းႏိုင္းစေန **
**ကုိတင့္**
No comments:
Post a Comment