တစ္ခါတုန္းကေပါ႔…ေလနတ္သားနဲ႔ ေနနတ္သားတုိ႔ ေကာင္းကင္တစ္ေနရာမွာ ေတြ႔ဆုံၾကပါေလေရာ…
ေလနတ္သား။ ။ ငါက မင္းထက္ အင္အားၾကီးမားတယ္. ဘယ္အရာမဆုိ၊ ဘယ္လုိ အတားအဆီးမ်ိဳးကုိ မဆို ျဖိဳခဲြဖ်က္ဆီးႏုိင္စြမ္းရွိတယ္. မင္းကေတာ႔ ေနပူရုံပဲ ပူတတ္တာ. ဒီၾကားထဲ မုိးတိမ္ေတြအုံ႔ဆုိင္းသြားရင္ မင္းရဲ႔ အလင္းေရာင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏုိင္ေသးတယ္. ဒါေၾကာင္႔ ငါဟာ မင္းထက္ အင္အားၾကီးမားသာလြန္တယ္ဆုိတာ မင္းလက္ခံရမယ္.
ေနနတ္သား။ ။ အဲေလာက္လည္း အေျပာမၾကီးနဲ႔ေလ. ဘယ္သူမဆုိ သူ႔အထြာနဲ႔သူ႔အတုိင္းေတာ႔ ရွိၾကတာခ်ည္းပဲ. ငါရွိေနလုိ႔ ဒီကမၻာေလာကၾကီးထဲမွာ သတၱ၀ါေတြ အသက္ရွင္ေနထုိင္ႏုိင္ၾကတာ. သစ္ပင္ေတြ၊ ေရေျမေတာေတာင္ေတြ စိမ္းလန္းစုိျပည္ႏုိင္ၾကတာ. ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းမၾကည္႔နဲ႔ကြာ. ငါ႔ရဲ႔အလင္းေရာင္ကုိ မရတဲ႔ သတၱ၀ါေတြ၊ အပင္ေတြ ဘာျဖစ္ကုန္သလဲ. အကုန္လုံးညွႈိးႏြမ္း အားေလ်ာ႔ျပီး ပ်က္စီးကုန္ၾကရတယ္. ဒါေၾကာင္႔ ငါဟာ သတၱ၀ါေတြအားလုံးရဲ႔ ကုိးကြယ္အားထားရာ အားတစ္ခုျဖစ္တယ္. ဒါကုိ မင္းနားလည္ထားသင္႔တယ္.
ဒီလုိနဲ႔ စကားအေခ်အတင္ ေျပာဆုိ ျငင္းခုန္ေနၾကဆဲမွာပဲ ခရီးသြားတစ္ေယာက္ဟာ ဦးထုပ္တစ္လုံးကုိ ခပ္ငိုက္ငုိက္ေဆာင္းလုိ႔၊ ကုတ္အက်ၤီထူထူထဲထဲၾကီးကုိ ၀တ္ဆင္လုိ႔ ဟိုးခပ္လွမ္းလွမ္းကေန လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ႔ပါတယ္.
ေလနတ္သားက စေျပာပါတယ္.
ေလနတ္သား။ ။ ကဲ . ေနနတ္သားေရ… ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ခြန္အားေတြကုိ စမ္းသပ္ဖုိ႔ အရာတစ္ခုေတာ႔ ေတ႔ြျပီ. ဟုိးမွာ လူတစ္ေယာက္ ဒီဖက္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္လာေနတာ ေတြ႔လား.
ေနနတ္သား။ ။ ေအး. ေတြ႔တယ္.
ေလနတ္သား။ ။ ဒီေတာ႔. သူ၀တ္လာတဲ႔ ဦးထုပ္နဲ႔ အက်ၤီကုိ သူ႔ကုိယ္ေပၚကေန ကြာက်သြားေအာင္ လုပ္ႏုိင္တဲ႔သူသာလွ်င္ အမွန္တကယ္ အင္အားၾကီးမားသူ ျဖစ္လိမ္႔မယ္. ဘယ္လုိလဲ. မင္းစိန္ေခၚရဲလား..
ေနနတ္သား။ ။ လုပ္လုိက္ေလ. ၾကာသလားလုိ႔. မင္းပဲ အရင္စလုပ္ပါဦး.
ေလနတ္သား။ ။ ေကာင္းျပီ.
မထီတရီျပဳံးလ်က္ ေလနတ္သားဟာ သူ႔မွာ ရွိသမွ် ခြန္အားေတြကုိ စုစည္းလုိက္ပါတယ္.
ျပီးတာနဲ႔ ေလနတ္သားဟာ သူ႔ရဲ႔ အင္အားေတြ အကုန္လုံးကုိ ခရီးသြားဆီကုိ ဦးတည္လုိ႔ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ေလေတြ တုိက္ခတ္ပစ္လုိက္ပါေတာ႔တယ္.
ဒီလုိ ေလျပင္းရုတ္တရက္ တုိက္ခတ္လာတာကုိလည္း ေတြ႔ေရာ ခရီးသြားဟာ သူေဆာင္းလာတဲ႔ ဦးထုပ္ကုိ ေလနဲ႔ လြင္႔ပါမသြားေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ျပီး ေအာက္ကုိ ငိုက္ခ်လုိက္ပါတယ္. ကုတ္အက်ၤီကုိလည္း ၾကယ္သီးေတြ ေစ႔ေနေအာင္ တပ္ျပီး ကုိယ္ကုိ ယုိ႔ထားလုိ႔ လြင္႔ပါမသြားေအာင္ ညွပ္ထားလုိက္ပါေတာ႔တယ္.
ေလနတ္သားလည္း ဘယ္လုိမွ မတတ္ႏုိင္ေတာ႔လုိ႔ ေနာက္ဆုံးမွာ လက္ေလွ်ာ႔လုိက္ရေတာ႔တာေပါ႔…
ကဲ. ေနနတ္သားအလွည္႔ေရာက္ျပီေနာ္.
ေနနတ္သားဟာ ေလနတ္သားရဲ႔ က်ရႈံးမႈကို ႏွစ္ျခိဳက္စြာ ခံစားလုိ႔ သူ႔ရဲ႔ ခြန္အားေတြကုိ စုစည္းလုိက္ပါေတာ႔တယ္.
ျပီးေနာက္ တိမ္လႊာေတြၾကားထဲကေန ထုိးေဖာက္ျပီး ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လုံးကုိ လင္းျဖာေစလုိက္ပါေတာ႔တယ္.
ဒီလုိ ေျပာင္းလဲသြားတဲ႔ ရာသီဥတုေၾကာင္႔ ခရီးသြားဟာ ေပ်ာ္ရႊင္သြားျပီး ေကာင္းကင္ကုိ ေမာ႔ၾကည္႔လုိ႔ ေနေရာင္ျခည္ရဲ႔ ေႏြးေထြးမႈကုိ ၾကည္သာစြာ ခံယူလုိက္ပါတယ္.
ဒီ႔ေနာက္မွာေတာ႔ သူဟာ ၀တ္လာတဲ႔ ကုတ္အက်ၤီကုိ ခၽြတ္လုိ႔၊ ေဆာင္းလာတဲ႔ ဦးထုပ္ေလးကုိ အသာအယာ လက္ထဲမွာ ေပြ႔ပိုက္လုိ႔ ရႊင္ပ်ေအးခ်မ္းစြာ ခရီးဆက္သြားပါေတာ႔သတဲ႔.
ေနနတ္သားက ရႈ႔ံမဲ႔မဲ႔ျဖစ္ေနတဲ႔ ေလနတ္သားကုိ ၾကည္႔လုိ႔ ေျပာလိုက္ပါေတာ႔တယ္.
ေလာကၾကီးမွာ ခြန္အားသုံးတုိင္း မေအာင္ႏုိင္ဘူး. တစ္ဖက္သားရဲ႔ လုိအပ္ခ်က္ကုိ သိျမင္မွ၊ အဲဒီ႔လုိအပ္ခ်က္ကုိ ျဖည္႔ဆည္းေပးႏုိင္မွ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ႔ ရလဒ္ကုိ ေမွ်ာ္လင္႔ႏုိင္မယ္. ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းျငင္သာမႈမွာ အင္မတန္မွ ၾကီးမားတဲ႔ ခြန္အားတစ္ရပ္ရွိတယ္ဆုိတာ မင္းသိထားသင္႔တယ္…
ကဲ…. ပုံျပင္ေလးကေတာ႔ ဒါပါပဲေလ…
ဒီလုိပါပဲ… ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ အေရးေတာ္ပုံဟာလည္း လက္ရုံးရည္သာမက ႏွလုံးရည္ပါ ပါ၀င္ေနတာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ဒီ႔ထက္ပုိျပီး စာဖတ္ဖုိ႔ လုိတယ္. အခက္အခဲေတြကုိ သည္းခံႏုိင္ဖုိ႔ လုိတယ္. ကဲ႔ရဲ႔ရႈတ္ခ် စကားတင္းဆုိမႈေတြကုိ တည္ၾကည္ခုိင္မာစြာ ျပဳံးျပႏိုင္ဖုိ႔ လုိတယ္.
ဒီေတာ႔….
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ကိုယ္႔ရဲ႔ ယုံၾကည္ခ်က္မီးရႉးတုိင္ၾကီးကုိ ေနာင္အနာဂတ္လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ အတြက္ ခုိင္မာျမဲျမံစြာ ဆက္လက္ထြန္းညွိသြားၾကတာေပါ႔ဗ်ာ.
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ ျမန္မာစာဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ ဦးေအးေငြရဲ႔ ရုန္းရင္းကန္ရင္း ကဗ်ာေလးကို လက္ေဆာင္စကားေလး ပါးလုိက္ပါရေစ..
ရုန္းရင္းကန္ရင္း
ေလထန္တုိင္းသာ၊ ပြင္႔ေၾကြပါမူ
ဘယ္မွာ ပန္းမ်ားက်န္မည္နည္း။
လႈိင္းပုတ္တုိင္းသာ၊ ကမ္းျပိဳပါမူ
ဘယ္မွာ ေျမၾကီးက်န္မည္နည္း။
က်ဆုံးတုိင္းသာ ငုိရပါမူ
ဘယ္မွာ မ်က္ရည္က်န္မည္နည္း။
အေမွာင္တစ္၀က္ လင္းတစ္၀က္သည္
တစ္ရက္တစ္ခါ ႀကဳံၿမဲသာတည္႔
အရႈံးတစ္လွည္႔ ႏုိင္တစ္လွည္႔မွာ
မ်က္လွည္႔ပမာ ေတြ႔ၿမဲသာတည္႔။
ဘ၀သည္ကား တုိက္ပြဲမ်ားပင္
လႈပ္ရွားရေသာ လူ႔ရြာေတာ၀ယ္
လင္းေသာေမွာင္ေသာ ေအာင္ေသာရႈံးေသာ
ခ်စ္ေသာမုန္းေသာ သစ္ေသာေဟာင္းေသာ
ေကာင္းေသာဆုိးေသာ ညႈိးေသာလန္းေသာ
ႀကမ္းေသာႏုေသာ ပူေသာေအးေသာ
ေစာေႀကာစိတ္ၿဖာ မေနသာ။
လဲရာကထ က်ရာကတက္
ပ်က္ရာကေဆာက္ ေရွ႔သုိ႔ေလွ်ာက္၍
ေရာက္ရာဘ၀ အားမာန္ၿပရင္း
ရုန္းရကန္ရမည္တကား…။
.....ဆရာဦးေအးေငြ.....
အားလုံးပဲ အသိပညာေတြ တုိးပြားလုိ႔ ဘ၀တုိက္ပဲြအတြက္ အားမာန္သစ္ေတြ ရရွိႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ.
အားလုံးကုိ ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္
**ရန္ေအာင္**
စကားၾကြင္း။
အဟိ ံသ ဆုိတာကေတာ႔ အၾကမ္းမဖက္ အႏုနည္းလမ္းစဥ္ကုိ ဆုိလုိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ…
တစ္ခါတုန္းကေပါ႔…ေလနတ္သားနဲ႔ ေနနတ္သားတုိ႔ ေကာင္းကင္တစ္ေနရာမွာ ေတြ႔ဆုံၾကပါေလေရာ…
ေလနတ္သား။ ။ ငါက မင္းထက္ အင္အားၾကီးမားတယ္. ဘယ္အရာမဆုိ၊ ဘယ္လုိ အတားအဆီးမ်ိဳးကုိ မဆို ျဖိဳခဲြဖ်က္ဆီးႏုိင္စြမ္းရွိတယ္. မင္းကေတာ႔ ေနပူရုံပဲ ပူတတ္တာ. ဒီၾကားထဲ မုိးတိမ္ေတြအုံ႔ဆုိင္းသြားရင္ မင္းရဲ႔ အလင္းေရာင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏုိင္ေသးတယ္. ဒါေၾကာင္႔ ငါဟာ မင္းထက္ အင္အားၾကီးမားသာလြန္တယ္ဆုိတာ မင္းလက္ခံရမယ္.
ေနနတ္သား။ ။ အဲေလာက္လည္း အေျပာမၾကီးနဲ႔ေလ. ဘယ္သူမဆုိ သူ႔အထြာနဲ႔သူ႔အတုိင္းေတာ႔ ရွိၾကတာခ်ည္းပဲ. ငါရွိေနလုိ႔ ဒီကမၻာေလာကၾကီးထဲမွာ သတၱ၀ါေတြ အသက္ရွင္ေနထုိင္ႏုိင္ၾကတာ. သစ္ပင္ေတြ၊ ေရေျမေတာေတာင္ေတြ စိမ္းလန္းစုိျပည္ႏုိင္ၾကတာ. ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းမၾကည္႔နဲ႔ကြာ. ငါ႔ရဲ႔အလင္းေရာင္ကုိ မရတဲ႔ သတၱ၀ါေတြ၊ အပင္ေတြ ဘာျဖစ္ကုန္သလဲ. အကုန္လုံးညွႈိးႏြမ္း အားေလ်ာ႔ျပီး ပ်က္စီးကုန္ၾကရတယ္. ဒါေၾကာင္႔ ငါဟာ သတၱ၀ါေတြအားလုံးရဲ႔ ကုိးကြယ္အားထားရာ အားတစ္ခုျဖစ္တယ္. ဒါကုိ မင္းနားလည္ထားသင္႔တယ္.
ဒီလုိနဲ႔ စကားအေခ်အတင္ ေျပာဆုိ ျငင္းခုန္ေနၾကဆဲမွာပဲ ခရီးသြားတစ္ေယာက္ဟာ ဦးထုပ္တစ္လုံးကုိ ခပ္ငိုက္ငုိက္ေဆာင္းလုိ႔၊ ကုတ္အက်ၤီထူထူထဲထဲၾကီးကုိ ၀တ္ဆင္လုိ႔ ဟိုးခပ္လွမ္းလွမ္းကေန လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ႔ပါတယ္.
ေလနတ္သားက စေျပာပါတယ္.
ေလနတ္သား။ ။ ကဲ . ေနနတ္သားေရ… ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ခြန္အားေတြကုိ စမ္းသပ္ဖုိ႔ အရာတစ္ခုေတာ႔ ေတ႔ြျပီ. ဟုိးမွာ လူတစ္ေယာက္ ဒီဖက္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္လာေနတာ ေတြ႔လား.
ေနနတ္သား။ ။ ေအး. ေတြ႔တယ္.
ေလနတ္သား။ ။ ဒီေတာ႔. သူ၀တ္လာတဲ႔ ဦးထုပ္နဲ႔ အက်ၤီကုိ သူ႔ကုိယ္ေပၚကေန ကြာက်သြားေအာင္ လုပ္ႏုိင္တဲ႔သူသာလွ်င္ အမွန္တကယ္ အင္အားၾကီးမားသူ ျဖစ္လိမ္႔မယ္. ဘယ္လုိလဲ. မင္းစိန္ေခၚရဲလား..
ေနနတ္သား။ ။ လုပ္လုိက္ေလ. ၾကာသလားလုိ႔. မင္းပဲ အရင္စလုပ္ပါဦး.
ေလနတ္သား။ ။ ေကာင္းျပီ.
မထီတရီျပဳံးလ်က္ ေလနတ္သားဟာ သူ႔မွာ ရွိသမွ် ခြန္အားေတြကုိ စုစည္းလုိက္ပါတယ္.
ျပီးတာနဲ႔ ေလနတ္သားဟာ သူ႔ရဲ႔ အင္အားေတြ အကုန္လုံးကုိ ခရီးသြားဆီကုိ ဦးတည္လုိ႔ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ေလေတြ တုိက္ခတ္ပစ္လုိက္ပါေတာ႔တယ္.
ဒီလုိ ေလျပင္းရုတ္တရက္ တုိက္ခတ္လာတာကုိလည္း ေတြ႔ေရာ ခရီးသြားဟာ သူေဆာင္းလာတဲ႔ ဦးထုပ္ကုိ ေလနဲ႔ လြင္႔ပါမသြားေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ျပီး ေအာက္ကုိ ငိုက္ခ်လုိက္ပါတယ္. ကုတ္အက်ၤီကုိလည္း ၾကယ္သီးေတြ ေစ႔ေနေအာင္ တပ္ျပီး ကုိယ္ကုိ ယုိ႔ထားလုိ႔ လြင္႔ပါမသြားေအာင္ ညွပ္ထားလုိက္ပါေတာ႔တယ္.
ေလနတ္သားလည္း ဘယ္လုိမွ မတတ္ႏုိင္ေတာ႔လုိ႔ ေနာက္ဆုံးမွာ လက္ေလွ်ာ႔လုိက္ရေတာ႔တာေပါ႔…
ကဲ. ေနနတ္သားအလွည္႔ေရာက္ျပီေနာ္.
ေနနတ္သားဟာ ေလနတ္သားရဲ႔ က်ရႈံးမႈကို ႏွစ္ျခိဳက္စြာ ခံစားလုိ႔ သူ႔ရဲ႔ ခြန္အားေတြကုိ စုစည္းလုိက္ပါေတာ႔တယ္.
ျပီးေနာက္ တိမ္လႊာေတြၾကားထဲကေန ထုိးေဖာက္ျပီး ေကာင္းကင္တစ္ခြင္လုံးကုိ လင္းျဖာေစလုိက္ပါေတာ႔တယ္.
ဒီလုိ ေျပာင္းလဲသြားတဲ႔ ရာသီဥတုေၾကာင္႔ ခရီးသြားဟာ ေပ်ာ္ရႊင္သြားျပီး ေကာင္းကင္ကုိ ေမာ႔ၾကည္႔လုိ႔ ေနေရာင္ျခည္ရဲ႔ ေႏြးေထြးမႈကုိ ၾကည္သာစြာ ခံယူလုိက္ပါတယ္.
ဒီ႔ေနာက္မွာေတာ႔ သူဟာ ၀တ္လာတဲ႔ ကုတ္အက်ၤီကုိ ခၽြတ္လုိ႔၊ ေဆာင္းလာတဲ႔ ဦးထုပ္ေလးကုိ အသာအယာ လက္ထဲမွာ ေပြ႔ပိုက္လုိ႔ ရႊင္ပ်ေအးခ်မ္းစြာ ခရီးဆက္သြားပါေတာ႔သတဲ႔.
ေနနတ္သားက ရႈ႔ံမဲ႔မဲ႔ျဖစ္ေနတဲ႔ ေလနတ္သားကုိ ၾကည္႔လုိ႔ ေျပာလိုက္ပါေတာ႔တယ္.
ေလာကၾကီးမွာ ခြန္အားသုံးတုိင္း မေအာင္ႏုိင္ဘူး. တစ္ဖက္သားရဲ႔ လုိအပ္ခ်က္ကုိ သိျမင္မွ၊ အဲဒီ႔လုိအပ္ခ်က္ကုိ ျဖည္႔ဆည္းေပးႏုိင္မွ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ႔ ရလဒ္ကုိ ေမွ်ာ္လင္႔ႏုိင္မယ္. ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းျငင္သာမႈမွာ အင္မတန္မွ ၾကီးမားတဲ႔ ခြန္အားတစ္ရပ္ရွိတယ္ဆုိတာ မင္းသိထားသင္႔တယ္…
ကဲ…. ပုံျပင္ေလးကေတာ႔ ဒါပါပဲေလ…
ဒီလုိပါပဲ… ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႔ အေရးေတာ္ပုံဟာလည္း လက္ရုံးရည္သာမက ႏွလုံးရည္ပါ ပါ၀င္ေနတာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ဒီ႔ထက္ပုိျပီး စာဖတ္ဖုိ႔ လုိတယ္. အခက္အခဲေတြကုိ သည္းခံႏုိင္ဖုိ႔ လုိတယ္. ကဲ႔ရဲ႔ရႈတ္ခ် စကားတင္းဆုိမႈေတြကုိ တည္ၾကည္ခုိင္မာစြာ ျပဳံးျပႏိုင္ဖုိ႔ လုိတယ္.
ဒီေတာ႔….
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ကိုယ္႔ရဲ႔ ယုံၾကည္ခ်က္မီးရႉးတုိင္ၾကီးကုိ ေနာင္အနာဂတ္လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ အတြက္ ခုိင္မာျမဲျမံစြာ ဆက္လက္ထြန္းညွိသြားၾကတာေပါ႔ဗ်ာ.
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔ ျမန္မာစာဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ ဦးေအးေငြရဲ႔ ရုန္းရင္းကန္ရင္း ကဗ်ာေလးကို လက္ေဆာင္စကားေလး ပါးလုိက္ပါရေစ..
ရုန္းရင္းကန္ရင္း
ေလထန္တုိင္းသာ၊ ပြင္႔ေၾကြပါမူ
ဘယ္မွာ ပန္းမ်ားက်န္မည္နည္း။
လႈိင္းပုတ္တုိင္းသာ၊ ကမ္းျပိဳပါမူ
ဘယ္မွာ ေျမၾကီးက်န္မည္နည္း။
က်ဆုံးတုိင္းသာ ငုိရပါမူ
ဘယ္မွာ မ်က္ရည္က်န္မည္နည္း။
အေမွာင္တစ္၀က္ လင္းတစ္၀က္သည္
တစ္ရက္တစ္ခါ ႀကဳံၿမဲသာတည္႔
အရႈံးတစ္လွည္႔ ႏုိင္တစ္လွည္႔မွာ
မ်က္လွည္႔ပမာ ေတြ႔ၿမဲသာတည္႔။
ဘ၀သည္ကား တုိက္ပြဲမ်ားပင္
လႈပ္ရွားရေသာ လူ႔ရြာေတာ၀ယ္
လင္းေသာေမွာင္ေသာ ေအာင္ေသာရႈံးေသာ
ခ်စ္ေသာမုန္းေသာ သစ္ေသာေဟာင္းေသာ
ေကာင္းေသာဆုိးေသာ ညႈိးေသာလန္းေသာ
ႀကမ္းေသာႏုေသာ ပူေသာေအးေသာ
ေစာေႀကာစိတ္ၿဖာ မေနသာ။
လဲရာကထ က်ရာကတက္
ပ်က္ရာကေဆာက္ ေရွ႔သုိ႔ေလွ်ာက္၍
ေရာက္ရာဘ၀ အားမာန္ၿပရင္း
ရုန္းရကန္ရမည္တကား…။
.....ဆရာဦးေအးေငြ.....
အားလုံးပဲ အသိပညာေတြ တုိးပြားလုိ႔ ဘ၀တုိက္ပဲြအတြက္ အားမာန္သစ္ေတြ ရရွိႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ.
အားလုံးကုိ ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္
**ရန္ေအာင္**
စကားၾကြင္း။
အဟိ ံသ ဆုိတာကေတာ႔ အၾကမ္းမဖက္ အႏုနည္းလမ္းစဥ္ကုိ ဆုိလုိပါတယ္ ခင္ဗ်ာ…
No comments:
Post a Comment