>
-ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ျဖည့္တဲ့ ပုလင္း-
လက္ထပ္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး .. ေနအိမ္အသစ္ထဲ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး ေျပာင္းေရြ႕လာခဲ့တယ္။ ပစၥည္းေတြကိုေနရာခ်ၿပီးေနာက္ ေကာင္မေလးက ပုလင္းလွလွေလးတစ္လံုး ထုတ္လာၿပီး ေကာင္ေလးကိုေျပာတယ္။
“ေမာင္… (၃)လအတြင္းမွာ ေမာင္က နႏၵကို တစ္ခါငိုေစတိုင္း နႏၵက ဒီပုလင္းထဲမွာ ေရတစ္စက္ထည့္မယ္။ တကယ္လို႔ ဒီပုလင္းမွာေရေတြနဲ႔ျပည့္သြားၿပီဆို နႏၵမိဘအိမ္ျပန္မယ္”
“နႏၵတို႔ မိန္းကေလးေတြကေလ အမ်ဳိးမ်ဳိးပဲ.. တတ္လဲတတ္ႏိုင္လြန္းတယ္။ ဘာလဲ ! နႏၵက ေမာင့္ကို မယံုလို႔လား? ေမာင္တို႔မိဘေတြနဲ႔ အိမ္ခဲြေနတယ္ဆိုတာ နႏၵကို ေမာင္ပိုဂရုစိုက္ခ်င္လို႔၊ ၾကင္နာခ်င္လို႔.. နႏၵကို ေမာင္ႏွိပ္စက္ဖို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္.. နႏၵ”
“ေကာင္းၿပီေလ ေမာင္.. ေယာက္်ားေကာင္းေတြက သူခ်စ္တဲ့သူကို မနာက်င္၊ ဝမ္းမနည္းေစဘူးတဲ့။ နႏၵဘာေၾကာင့္ မ်က္ရည္က်တယ္ဆိုတာကို နႏၵေသေသခ်ာခ်ာ ေရးမွတ္ထားမွာပါ ေမာင္… မ်က္ရည္က်ခ်င္တိုင္း က်တယ္လို႔ေတာ့ မထင္နဲ႔ေနာ္”
“နႏၵသေဘာပါ.. နႏၵ႕သေဘာ.. ဟား..ဟား”
ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးအေျပာကို စိတ္မရွည္စြာ တဟားဟားရယ္ရင္း ျပန္ေျဖတယ္။
(၂)လအၾကာမွာ ေကာင္မေလးက ပုလင္းကိုင္ၿပီး ေကာင္ေလးကိုျပတယ္။
“ေမာင္… ပုလင္းတစ္ဝက္ရွိသြားၿပီ။ ဒီ(၂)လအတြင္းမွာ ဘာေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို နႏၵတို႔ ျပန္ဆန္းစစ္၊ ျပန္သံုးသပ္သင့္ၿပီ ထင္ၿပီေနာ္” ေျပာေျပာဆိုဆို ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးကို စာအုပ္တစ္အုပ္ ကမ္းေပးတယ္။
စာအုပ္ကို ေကာင္ေလးခ်က္ခ်င္းဖြင့္မၾကည့္ဘူး။ ေကာင္မေလးျပတဲ့ ေရတစ္ဝက္ပါတဲ့ပုလင္းကိုၾကည့္ၿပီး သူအံ့ၾသေနမိတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕မ်က္ရည္ ဒီေလာက္မ်ားၿပီး ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ စုေဆာင္းမိမယ္မွန္း သူေတြးထင္မထားမိခဲ့သလို ေကာင္မေလးက ျပႆနာေသးေသးကို ႀကီးႀကီးခ်ဲ႕ေနတယ္လို႔လည္း သူေတြးလိုက္မိတယ္။
စာအုပ္ကို သူလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံ့ၾသရျပန္တယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ေရးထားမွန္း သူနားမလည္ခဲ့ဘူး။ စာရြက္ေတြကို သူလွန္ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ေဘးကေန တစ္ခုခ်င္း သူ႔ကိုရွင္းျပေနတယ္။
“ပထမဆံုးအႀကိမ္ ရန္ျဖစ္တာက .. ဒီအိမ္ေရာက္ၿပီး (၃)ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔မွာ။ အဲဒီေန႔က အေစာႀကီးပဲရွိေသးတယ္။ ေမာင္က အေစာႀကီးထရေတာ့ စိတ္သိပ္မၾကည္တဲ့ပံုပဲ။ သြားတိုက္ဖို႔ ေမာင္ သြားတိုက္ေဆးညႇစ္ေတာ့ သြားတိုက္ေဆးက စင္ၿပီး မွန္ေပၚသြားတင္တယ္။ အဲဒီမွန္ကို နႏၵသုတ္ၿပီးစပဲရွိေသးတယ္။ နႏၵက ေမာင့္ကို သြားတိုက္ေဆးေတာင္ မညႇစ္တတ္ဘူးလားလို႔ ေျပာတာကို ေမာင္ကစိတ္ဆိုးတယ္။ အဲဒီမွာ ရန္ပဲြစျဖစ္ခဲ့တယ္….”
ေကာင္မေလးေျပာတာကို သူ ၿငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနတယ္။ ေကာင္မေလးက ဆက္ေျပာတယ္။
“ညေနတစ္ခုမွာ ေမာင့္ကို အဝတ္ကူေလွ်ာ္ဖို႔ နႏၵေခၚေတာ့ ေမာင္က ဂိမ္းကစားမပ်က္ခဲ့ဘူး။ ေရကေအးလြန္းလို႔ ေမာင့္ကို အဝတ္ေရက်င္းခိုင္းရံုေလးပါ။ နႏၵမိန္းမဓမၼတာျဖစ္တဲ့အခါ ေရေအးမကိုင္ႏိုင္မွန္း ေမာင္သိရက္သားနဲ႔ လာမကူခဲ့ဘူး။ အဲဒီမွာ ရန္ပဲြစျဖစ္ခဲ့တယ္… ”
“တစ္ညက နႏၵအရမ္းပင္ပန္းလို႔ ေစာေစာအိပ္ခ်င္ၿပီ။ ဒါကို ေမာင္က ေရသြားမခ်ဳိးဘဲ ကြန္ျပဴတာပဲ ကစားေနတယ္။ အဲဒီတုန္းက နႏၵ အေၾကာအရမ္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ကီးဘုတ္သံၾကားရင္ေတာင္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ဘူး။ နႏၵစိတ္တိုၿပီး ေမာင့္ကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္ေျပာမိတာနဲ႔ နႏၵတို႔ ရန္ပဲြစျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေမာင္က ေမာင္တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္တဲ့အေၾကာင္း ျငင္းခုန္ေျပာဆိုၿပီး တံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္ တီဗီဂိမ္းဆိုင္ကို ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ေမာင့္ကို နႏၵဖုန္းဆက္ေတာ့ ေမာင္ဖုန္းယူမသြားဘူး… အိမ္မွာ နႏၵတစ္ေယာက္တည္း…..”
ေကာင္မေလးက ေျပာေနရင္း စိတ္လႈပ္ရွားလာၿပီး မ်က္လံုးအိမ္မွာ မ်က္ရည္ေတြ ဝဲသီလာျပန္တယ္။
“တစ္ခါကလည္း……”
“ေတာ္ေတာ့ နႏၵ… ေတာ္ေတာ့ .. ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့…”
ႏွစ္ေယာက္သား ခဏေလာက္ ႏႈတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားၾကတယ္။ တေအာင့္ၾကာမွ ေကာင္မေလးက တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို ၿဖိဳခဲြလိုက္တယ္။
“ေမာင္… နႏၵတို႔ တကယ္ပဲ မသင့္ေတာ္၊ မလိုက္ဖက္ဘူးလား ဟင္း? နႏၵတို႔ လက္ထပ္ထားတာ မၾကာေသးဘူး။ နႏၵတို႔ ဒီအတိုင္းသာ ေရွ႕ဆက္သြားမယ္၊ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နားလည္မႈမေပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ နႏၵတို႔ အိမ္ေထာင္ေရးက သာယာလိမ့္မွာမဟုတ္ဘူး ေမာင္”
စာအုပ္ထဲမွာ ေကာင္မေလး ေရးမွတ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက အေသးအဖဲြ႔ကိစၥေလးေတြပါ။ ရန္ျဖစ္ၾကတဲ့အေၾကာင္းရင္းကလည္း သာမန္ကိစၥေလးေတြပါပဲ။ စာအုပ္ကို ေကာင္ေလးၾကည့္ေနရင္းက ေကာင္မေလးရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ကို ေတြ႔မိပါတယ္။ ေယာက္်ားေလးေတြက ဒီလိုကိစၥေတြကို ေခါင္းထဲထည့္ထားတတ္သူေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ရန္ျဖစ္ၿပီး ျပန္ေခၚရင္ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ေမ့သြားၾကၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မိန္းကေလးေတြက အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး.. ၿပီးခဲ့တာေတြကို ထပ္ခါတလဲလဲ ျပန္ထုတ္ေျပာတတ္တယ္။ ဒါေတြကို သူနားလည္ပါတယ္။
စာအုပ္ကို ၾကည့္ေနရင္း သူစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ေကာင္မေလးက ကိစၥတစ္ခုတိုင္းကို အေသးစိတ္ေရးမွတ္ထားတယ္။ ခံစားခ်က္ပါ ေရးမွတ္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းရင္းကို ေကာက္ခ်က္ခ်ေရးထားေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေသးအဖဲြ႔ကိစၥ၊ သာမန္ရိုးရွင္းတဲ့ကိစၥေလးေတြ တျဖည္းျဖည္း စုပံုမ်ားလာတဲ့အခါ လူကို ပိုနာက်င္ေစတယ္ဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက ဝမ္းနည္းစရာေတြ စုပံုေလ နာက်င္ေလနဲ႔ တေျဖးေျဖး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့လာခဲ့ပံုရတယ္။
ရန္ျဖစ္တိုင္း ႏွစ္ေယာက္စလံုးက တစ္ဖက္သား ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူးဆိုတဲ့ အနာ၊ အျပစ္ကိုပဲ လိုက္ရွာေနၾကတယ္လို႔ ေကာင္ေလးထင္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ဒါဟာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ အနာႀကီးလာႏိုင္တတ္ပံုရတယ္။ ရန္ျဖစ္တိုင္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စလံုးက ခံစားခ်က္ေတြ မတည္ၿငိမ္ၾကတဲ့အခ်ိန္၊ တျခားစိတ္ညစ္ စိတ္ရႈပ္စရာေတြနဲ႔ ႀကံဳေနရခ်ိန္ဆိုေတာ့ ရန္ျဖစ္ဖန္မ်ားေလ မေကာင္းတဲ့စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ ႏွစ္ေယာက္သားရဲ႕ဘဝထဲ စုၿပံဳလာေလ ျဖစ္ေတာ့မယ္။
“နႏၵ… စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔… ေမာင္ အလုပ္မွာ ခြင့္ယူၿပီး ေမာင္တို႔ အပန္းေျဖခရီးထြက္ၾကစို႔ေနာ္ နႏၵ”
ခ်စ္သူျဖစ္စ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အတူသြားခဲ့ဖူးတဲ့ေနရာေလးစီ သူတို႔ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ခ်စ္သူဘဝက အမွတ္တရေတြကို ျပန္တူးဆြရင္း သူတို႔တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အရမ္းခ်စ္ခဲ့ၾက၊ အရမ္းခ်စ္ၾကတယ္ဆိုတာကို သူတို႔သိတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးက ေကာင္မေလးက ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ေနတယ္။ ေကာင္ေလးကလည္း ၾကင္နာယုယေနတယ္။
“နႏၵ… ေမာင္တို႔ မသင့္ေတာ္ဘူး။ ေမာင္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရး မသာယာႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ေသးလား?”
“နႏၵတို႔ မလိုက္ဖက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးလို႔ နႏၵထင္တယ္။ အခုၾကည့္ေလ နႏၵတို႔ ဒီေလာက္ ေပ်ာ္ေနၾကတာ။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္လက္ေတြ႔ဘဝကိုလည္းေရာက္ေရာ နႏၵတို႔ ေျပာင္းလဲသြားၾကျပန္တယ္”
“အခုကေရာ.. လက္ေတြ႔ဘဝမဟုတ္လို႔လား နႏၵ!”
“……” ေကာင္မေလး ေတြေဝႏႈတ္ဆိတ္သြားတယ္။
“ရန္ျဖစ္ေတာ့ ေမာင္တို႔က ကိုယ့္အာရံုကို တစ္ဖက္လူရဲ႕အမွားေပၚမွာပဲ ထားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ မေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္ကို အႀကီးခ်ဲ႕ပစ္လိုက္ၾကတယ္။ တစ္ဖက္လူ ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူးဆိုတဲ့သက္ေသေတြ လိုက္ရွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အေလ်ာ့မေပးဘဲ တင္းခံၾကတယ္”
ေကာင္ေလးေျပာတဲ့စကားကို နားေထာင္ေနရင္း ေကာင္မေလးေခါင္းညိတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စလံုး သည္းခံဖို႔၊ ခြင့္လႊတ္နားလည္တတ္ဖို႔ပဲ လိုခဲ့ပါတယ္။ ခ်စ္သူဘဝက ပထမဆံုးအႀကိမ္ အတူသြားခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာေလးစီ သူ႔ကို ေကာင္ေလးေခၚလာခဲ့တာ မွန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ခ်စ္သူျဖစ္တာသိပ္မၾကာေသးေတာ့ ကိုယ္ေကာင္းတာေတြ တစ္ဖက္သားခံစားမိေအာင္ ကိုယ့္ေကာင္းကြက္ေတြပဲ ထုတ္ျပခဲ့ၾကတယ္။
“လဝက္က်န္ေသးတယ္ ေမာင္… ဒါေပမဲ့ ဟိုပုလင္း ထပ္ျပည့္ေတာ့မယ္ မထင္ေတာ့ဘူးေနာ္”
ေကာင္ေလးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲ ေကာင္မေလးတိုးဝင္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးကို တင္းတင္းျပန္ေပြ႔ဖက္ရင္း ေကာင္ေလးၿပံဳးေနတယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူတို႔ရန္သိပ္မျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ တကယ္လို႔ ေကာင္ေလးက မေတာ္တဆ ဖန္ခြက္က်ကဲြသြားရင္ ေကာင္မေလးက မဆူမေအာ္ေတာ့ဘူး။ ေကာင္မေလး မဆူမေအာ္ခင္ ေကာင္ေလးက
“ေဆာရီး.. မိန္းမေရ… ေမာင္ နေမာ္နမဲ့ႏိုင္လြန္းတယ္။ ေမာင္ ၂ဆေလ်ာ္မယ္ေနာ္” လို႔ အရင္ဦးေအာင္ ေတာင္းပန္တတ္တယ္။ အဲဒီအခါ ေကာင္မေလးက “ေမာင္ နေမာ္နမဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး.. နႏၵကိုက ဖန္ခြက္ကိုေနရာမွားထားမိတာ.. နႏၵအျပစ္ပါ.. ေမာင့္အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ဆိုတယ္။
တကယ္ေတာ့ အခ်စ္မွာ သင့္ေတာ္တာ မသင့္ေတာ္တာ၊ လိုက္ဖက္တာ မလိုက္ဖက္တာ မရွိပါဘူး။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး တန္ဖိုးထား နားလည္တတ္ရင္ သာယာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့လမ္းဆီ အတူေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါတယ္။
မူရင္း-- http://www.jpzyz.com/xiaohua19/a/21921.html
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။
**From-Moe Moe.**
-ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ျဖည့္တဲ့ ပုလင္း-
လက္ထပ္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး .. ေနအိမ္အသစ္ထဲ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလး ေျပာင္းေရြ႕လာခဲ့တယ္။ ပစၥည္းေတြကိုေနရာခ်ၿပီးေနာက္ ေကာင္မေလးက ပုလင္းလွလွေလးတစ္လံုး ထုတ္လာၿပီး ေကာင္ေလးကိုေျပာတယ္။
“ေမာင္… (၃)လအတြင္းမွာ ေမာင္က နႏၵကို တစ္ခါငိုေစတိုင္း နႏၵက ဒီပုလင္းထဲမွာ ေရတစ္စက္ထည့္မယ္။ တကယ္လို႔ ဒီပုလင္းမွာေရေတြနဲ႔ျပည့္သြားၿပီဆို နႏၵမိဘအိမ္ျပန္မယ္”
“နႏၵတို႔ မိန္းကေလးေတြကေလ အမ်ဳိးမ်ဳိးပဲ.. တတ္လဲတတ္ႏိုင္လြန္းတယ္။ ဘာလဲ ! နႏၵက ေမာင့္ကို မယံုလို႔လား? ေမာင္တို႔မိဘေတြနဲ႔ အိမ္ခဲြေနတယ္ဆိုတာ နႏၵကို ေမာင္ပိုဂရုစိုက္ခ်င္လို႔၊ ၾကင္နာခ်င္လို႔.. နႏၵကို ေမာင္ႏွိပ္စက္ဖို႔ မဟုတ္ဘူးေနာ္.. နႏၵ”
“ေကာင္းၿပီေလ ေမာင္.. ေယာက္်ားေကာင္းေတြက သူခ်စ္တဲ့သူကို မနာက်င္၊ ဝမ္းမနည္းေစဘူးတဲ့။ နႏၵဘာေၾကာင့္ မ်က္ရည္က်တယ္ဆိုတာကို နႏၵေသေသခ်ာခ်ာ ေရးမွတ္ထားမွာပါ ေမာင္… မ်က္ရည္က်ခ်င္တိုင္း က်တယ္လို႔ေတာ့ မထင္နဲ႔ေနာ္”
“နႏၵသေဘာပါ.. နႏၵ႕သေဘာ.. ဟား..ဟား”
ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးအေျပာကို စိတ္မရွည္စြာ တဟားဟားရယ္ရင္း ျပန္ေျဖတယ္။
(၂)လအၾကာမွာ ေကာင္မေလးက ပုလင္းကိုင္ၿပီး ေကာင္ေလးကိုျပတယ္။
“ေမာင္… ပုလင္းတစ္ဝက္ရွိသြားၿပီ။ ဒီ(၂)လအတြင္းမွာ ဘာေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို နႏၵတို႔ ျပန္ဆန္းစစ္၊ ျပန္သံုးသပ္သင့္ၿပီ ထင္ၿပီေနာ္” ေျပာေျပာဆိုဆို ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးကို စာအုပ္တစ္အုပ္ ကမ္းေပးတယ္။
စာအုပ္ကို ေကာင္ေလးခ်က္ခ်င္းဖြင့္မၾကည့္ဘူး။ ေကာင္မေလးျပတဲ့ ေရတစ္ဝက္ပါတဲ့ပုလင္းကိုၾကည့္ၿပီး သူအံ့ၾသေနမိတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕မ်က္ရည္ ဒီေလာက္မ်ားၿပီး ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ စုေဆာင္းမိမယ္မွန္း သူေတြးထင္မထားမိခဲ့သလို ေကာင္မေလးက ျပႆနာေသးေသးကို ႀကီးႀကီးခ်ဲ႕ေနတယ္လို႔လည္း သူေတြးလိုက္မိတယ္။
စာအုပ္ကို သူလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံ့ၾသရျပန္တယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ ဘာေတြမ်ား ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး ေရးထားမွန္း သူနားမလည္ခဲ့ဘူး။ စာရြက္ေတြကို သူလွန္ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္မေလးက ေဘးကေန တစ္ခုခ်င္း သူ႔ကိုရွင္းျပေနတယ္။
“ပထမဆံုးအႀကိမ္ ရန္ျဖစ္တာက .. ဒီအိမ္ေရာက္ၿပီး (၃)ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔မွာ။ အဲဒီေန႔က အေစာႀကီးပဲရွိေသးတယ္။ ေမာင္က အေစာႀကီးထရေတာ့ စိတ္သိပ္မၾကည္တဲ့ပံုပဲ။ သြားတိုက္ဖို႔ ေမာင္ သြားတိုက္ေဆးညႇစ္ေတာ့ သြားတိုက္ေဆးက စင္ၿပီး မွန္ေပၚသြားတင္တယ္။ အဲဒီမွန္ကို နႏၵသုတ္ၿပီးစပဲရွိေသးတယ္။ နႏၵက ေမာင့္ကို သြားတိုက္ေဆးေတာင္ မညႇစ္တတ္ဘူးလားလို႔ ေျပာတာကို ေမာင္ကစိတ္ဆိုးတယ္။ အဲဒီမွာ ရန္ပဲြစျဖစ္ခဲ့တယ္….”
ေကာင္မေလးေျပာတာကို သူ ၿငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနတယ္။ ေကာင္မေလးက ဆက္ေျပာတယ္။
“ညေနတစ္ခုမွာ ေမာင့္ကို အဝတ္ကူေလွ်ာ္ဖို႔ နႏၵေခၚေတာ့ ေမာင္က ဂိမ္းကစားမပ်က္ခဲ့ဘူး။ ေရကေအးလြန္းလို႔ ေမာင့္ကို အဝတ္ေရက်င္းခိုင္းရံုေလးပါ။ နႏၵမိန္းမဓမၼတာျဖစ္တဲ့အခါ ေရေအးမကိုင္ႏိုင္မွန္း ေမာင္သိရက္သားနဲ႔ လာမကူခဲ့ဘူး။ အဲဒီမွာ ရန္ပဲြစျဖစ္ခဲ့တယ္… ”
“တစ္ညက နႏၵအရမ္းပင္ပန္းလို႔ ေစာေစာအိပ္ခ်င္ၿပီ။ ဒါကို ေမာင္က ေရသြားမခ်ဳိးဘဲ ကြန္ျပဴတာပဲ ကစားေနတယ္။ အဲဒီတုန္းက နႏၵ အေၾကာအရမ္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ကီးဘုတ္သံၾကားရင္ေတာင္ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ဘူး။ နႏၵစိတ္တိုၿပီး ေမာင့္ကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္ေျပာမိတာနဲ႔ နႏၵတို႔ ရန္ပဲြစျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေမာင္က ေမာင္တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္တဲ့အေၾကာင္း ျငင္းခုန္ေျပာဆိုၿပီး တံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္ တီဗီဂိမ္းဆိုင္ကို ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ေမာင့္ကို နႏၵဖုန္းဆက္ေတာ့ ေမာင္ဖုန္းယူမသြားဘူး… အိမ္မွာ နႏၵတစ္ေယာက္တည္း…..”
ေကာင္မေလးက ေျပာေနရင္း စိတ္လႈပ္ရွားလာၿပီး မ်က္လံုးအိမ္မွာ မ်က္ရည္ေတြ ဝဲသီလာျပန္တယ္။
“တစ္ခါကလည္း……”
“ေတာ္ေတာ့ နႏၵ… ေတာ္ေတာ့ .. ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့…”
ႏွစ္ေယာက္သား ခဏေလာက္ ႏႈတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္သြားၾကတယ္။ တေအာင့္ၾကာမွ ေကာင္မေလးက တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို ၿဖိဳခဲြလိုက္တယ္။
“ေမာင္… နႏၵတို႔ တကယ္ပဲ မသင့္ေတာ္၊ မလိုက္ဖက္ဘူးလား ဟင္း? နႏၵတို႔ လက္ထပ္ထားတာ မၾကာေသးဘူး။ နႏၵတို႔ ဒီအတိုင္းသာ ေရွ႕ဆက္သြားမယ္၊ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နားလည္မႈမေပးႏိုင္ဘူးဆိုရင္ နႏၵတို႔ အိမ္ေထာင္ေရးက သာယာလိမ့္မွာမဟုတ္ဘူး ေမာင္”
စာအုပ္ထဲမွာ ေကာင္မေလး ေရးမွတ္ထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက အေသးအဖဲြ႔ကိစၥေလးေတြပါ။ ရန္ျဖစ္ၾကတဲ့အေၾကာင္းရင္းကလည္း သာမန္ကိစၥေလးေတြပါပဲ။ စာအုပ္ကို ေကာင္ေလးၾကည့္ေနရင္းက ေကာင္မေလးရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ကို ေတြ႔မိပါတယ္။ ေယာက္်ားေလးေတြက ဒီလိုကိစၥေတြကို ေခါင္းထဲထည့္ထားတတ္သူေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ရန္ျဖစ္ၿပီး ျပန္ေခၚရင္ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို ေမ့သြားၾကၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မိန္းကေလးေတြက အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး.. ၿပီးခဲ့တာေတြကို ထပ္ခါတလဲလဲ ျပန္ထုတ္ေျပာတတ္တယ္။ ဒါေတြကို သူနားလည္ပါတယ္။
စာအုပ္ကို ၾကည့္ေနရင္း သူစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ ေကာင္မေလးက ကိစၥတစ္ခုတိုင္းကို အေသးစိတ္ေရးမွတ္ထားတယ္။ ခံစားခ်က္ပါ ေရးမွတ္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းရင္းကို ေကာက္ခ်က္ခ်ေရးထားေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ အေသးအဖဲြ႔ကိစၥ၊ သာမန္ရိုးရွင္းတဲ့ကိစၥေလးေတြ တျဖည္းျဖည္း စုပံုမ်ားလာတဲ့အခါ လူကို ပိုနာက်င္ေစတယ္ဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက ဝမ္းနည္းစရာေတြ စုပံုေလ နာက်င္ေလနဲ႔ တေျဖးေျဖး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့လာခဲ့ပံုရတယ္။
ရန္ျဖစ္တိုင္း ႏွစ္ေယာက္စလံုးက တစ္ဖက္သား ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူးဆိုတဲ့ အနာ၊ အျပစ္ကိုပဲ လိုက္ရွာေနၾကတယ္လို႔ ေကာင္ေလးထင္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ဒါဟာ တေျဖးေျဖးနဲ႔ အနာႀကီးလာႏိုင္တတ္ပံုရတယ္။ ရန္ျဖစ္တိုင္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စလံုးက ခံစားခ်က္ေတြ မတည္ၿငိမ္ၾကတဲ့အခ်ိန္၊ တျခားစိတ္ညစ္ စိတ္ရႈပ္စရာေတြနဲ႔ ႀကံဳေနရခ်ိန္ဆိုေတာ့ ရန္ျဖစ္ဖန္မ်ားေလ မေကာင္းတဲ့စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ ႏွစ္ေယာက္သားရဲ႕ဘဝထဲ စုၿပံဳလာေလ ျဖစ္ေတာ့မယ္။
“နႏၵ… စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔… ေမာင္ အလုပ္မွာ ခြင့္ယူၿပီး ေမာင္တို႔ အပန္းေျဖခရီးထြက္ၾကစို႔ေနာ္ နႏၵ”
ခ်စ္သူျဖစ္စ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အတူသြားခဲ့ဖူးတဲ့ေနရာေလးစီ သူတို႔ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ခ်စ္သူဘဝက အမွတ္တရေတြကို ျပန္တူးဆြရင္း သူတို႔တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အရမ္းခ်စ္ခဲ့ၾက၊ အရမ္းခ်စ္ၾကတယ္ဆိုတာကို သူတို႔သိတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးက ေကာင္မေလးက ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ေနတယ္။ ေကာင္ေလးကလည္း ၾကင္နာယုယေနတယ္။
“နႏၵ… ေမာင္တို႔ မသင့္ေတာ္ဘူး။ ေမာင္တို႔ အိမ္ေထာင္ေရး မသာယာႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ေသးလား?”
“နႏၵတို႔ မလိုက္ဖက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးလို႔ နႏၵထင္တယ္။ အခုၾကည့္ေလ နႏၵတို႔ ဒီေလာက္ ေပ်ာ္ေနၾကတာ။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္လက္ေတြ႔ဘဝကိုလည္းေရာက္ေရာ နႏၵတို႔ ေျပာင္းလဲသြားၾကျပန္တယ္”
“အခုကေရာ.. လက္ေတြ႔ဘဝမဟုတ္လို႔လား နႏၵ!”
“……” ေကာင္မေလး ေတြေဝႏႈတ္ဆိတ္သြားတယ္။
“ရန္ျဖစ္ေတာ့ ေမာင္တို႔က ကိုယ့္အာရံုကို တစ္ဖက္လူရဲ႕အမွားေပၚမွာပဲ ထားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ မေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္ကို အႀကီးခ်ဲ႕ပစ္လိုက္ၾကတယ္။ တစ္ဖက္လူ ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူးဆိုတဲ့သက္ေသေတြ လိုက္ရွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အေလ်ာ့မေပးဘဲ တင္းခံၾကတယ္”
ေကာင္ေလးေျပာတဲ့စကားကို နားေထာင္ေနရင္း ေကာင္မေလးေခါင္းညိတ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စလံုး သည္းခံဖို႔၊ ခြင့္လႊတ္နားလည္တတ္ဖို႔ပဲ လိုခဲ့ပါတယ္။ ခ်စ္သူဘဝက ပထမဆံုးအႀကိမ္ အတူသြားခဲ့ဖူးတဲ့ ေနရာေလးစီ သူ႔ကို ေကာင္ေလးေခၚလာခဲ့တာ မွန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ခ်စ္သူျဖစ္တာသိပ္မၾကာေသးေတာ့ ကိုယ္ေကာင္းတာေတြ တစ္ဖက္သားခံစားမိေအာင္ ကိုယ့္ေကာင္းကြက္ေတြပဲ ထုတ္ျပခဲ့ၾကတယ္။
“လဝက္က်န္ေသးတယ္ ေမာင္… ဒါေပမဲ့ ဟိုပုလင္း ထပ္ျပည့္ေတာ့မယ္ မထင္ေတာ့ဘူးေနာ္”
ေကာင္ေလးရဲ႕ရင္ခြင္ထဲ ေကာင္မေလးတိုးဝင္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးကို တင္းတင္းျပန္ေပြ႔ဖက္ရင္း ေကာင္ေလးၿပံဳးေနတယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူတို႔ရန္သိပ္မျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ တကယ္လို႔ ေကာင္ေလးက မေတာ္တဆ ဖန္ခြက္က်ကဲြသြားရင္ ေကာင္မေလးက မဆူမေအာ္ေတာ့ဘူး။ ေကာင္မေလး မဆူမေအာ္ခင္ ေကာင္ေလးက
“ေဆာရီး.. မိန္းမေရ… ေမာင္ နေမာ္နမဲ့ႏိုင္လြန္းတယ္။ ေမာင္ ၂ဆေလ်ာ္မယ္ေနာ္” လို႔ အရင္ဦးေအာင္ ေတာင္းပန္တတ္တယ္။ အဲဒီအခါ ေကာင္မေလးက “ေမာင္ နေမာ္နမဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး.. နႏၵကိုက ဖန္ခြက္ကိုေနရာမွားထားမိတာ.. နႏၵအျပစ္ပါ.. ေမာင့္အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး” လို႔ဆိုတယ္။
တကယ္ေတာ့ အခ်စ္မွာ သင့္ေတာ္တာ မသင့္ေတာ္တာ၊ လိုက္ဖက္တာ မလိုက္ဖက္တာ မရွိပါဘူး။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး တန္ဖိုးထား နားလည္တတ္ရင္ သာယာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့လမ္းဆီ အတူေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါတယ္။
မူရင္း-- http://www.jpzyz.com/xiaohua19/a/21921.html
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။
**From-Moe Moe.**
No comments:
Post a Comment