လူျမင္ကြင္းမွာ အရွက္အေၾကာက္
ကင္းမဲ့စြာ မိတ္လိုက္ၾကရပါသလဲ???”
ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံက စခဲ့ပါသတဲ့..။ ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ
က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ အိႏၵိယသူေလး ေျပာျပခဲ့တဲ့ ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ျပန္လည္
မွ်ေဝေပးလိုက္ပါတယ္..။ ဟိုး... ေ႐ွးေ႐ွးတုန္းက အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ၿမိဳ႕အသီးသီးကို ဘုရင္တစ္ပါးစီက အုပ္ခ်ဳပ္ၾကတယ္။ အဲဒီဘုရင္ေတြထဲက ဘုရင္တစ္ပါးဟာ အျပစ္တစ္ခုေၾကာင့္ ထီးနန္းက်ၿပီး သာမန္အရပ္အသားအျဖစ္ မိသားစုလိုက္ နယ္ႏွင္ဒါဏ္ေပးခံရပါတယ္။ အဲဒီဘုရင္ဟာ မိဖုရား၊ သားေတာ္(၇)ပါးတို႔နဲ႔အတူ သာမန္အရပ္သားဘဝနဲ႔ ဘဝကိုႏွစ္ျမဳတ္လာလိုက္တာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သားေတာ္(၇)ပါးဟာ အရြယ္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ.. အဲဒီတိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ဘုရင္တစ္ပါးဟာ သမီးေတာ္ကိုလက္ဆက္ေပးဖို႔အတြက္ ေလးတင္ပြဲအခမ္းအနားတစ္ခုကို က်င္းပၿပီး သမက္ေတာ္ကိုရွာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေလးတင္ပြဲမွာ အရပ္သားအျဖစ္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ နန္းက်ဘုရင္ရဲ႕သားေတာ္တစ္ပါးဟာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္း အႏိုင္ရခဲ့တဲ့အတြက္ မိမိႏွင့္လက္ဆက္ရမည့္ သတို႔သမီးေလာင္းကို မိခင္အားျပဖို႔အတြက္ အိမ္သို႔ေခၚေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က သားသမီးေတြဟာ မိခင္ရဲ႕စကားကို မွားသည္ျဖစ္ေစ၊ မွန္သည္ျဖစ္ေစ ေျမဝယ္မက် နားေထာင္ရပါတယ္။ အိမ္ကိုေရာက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ မင္းသားေလးဟာ အိမ္ေပါက္ဝကေန “ေမေမေရ.. ေမေမ့အတြက္ လက္ေဆာင္ပါတယ္..၊ ထြက္ၾကည့္ပါအံုး”လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။ မိခင္ျဖစ္သူဟာ မီးဖိုထဲမွာ ခ်က္ျပဳတ္ရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့အတြက္ သားျဖစ္သူရဲ႕လက္ေဆာင္ဟာ စားစရာတစ္ခုခု (သို႔မဟုတ္)အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းတစ္ခုခုျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆၿပီး “ဟုတ္လား သားေရ.. သားရဲ႕လက္ေဆာင္ကို သားရဲ႕အစ္ကိုေတြကိုပါ မွ်လိုက္အံုးေနာ္” လို႔ လွည့္မၾကည့္ပဲေျပာလိုက္တယ္..။ သားျဖစ္သူဟာ..“ဟာ....... ေမေမ၊ သားရဲ႕လက္ေဆာင္က သားနဲ႔လက္ထပ္မယ့္သတို႔သမီးပါ”လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့မွ မိခင္ဟာ ျပာျပာသလဲ မီးဖိုခန္းကေန ေျပးထြက္လာၿပီး သူေျပာလိုက္တဲ့စကားမွားသြားမွန္းကို သိသြားတယ္။ ေျပာၿပီးသားစကားကိုလည္း ျပန္ၿပီးရုတ္သိမ္းလို႔မရေတာ့တာေၾကာင့္ သားျဖစ္သူနဲ႔ေခၽြးမကို ငိုယိုၿပီး ေတာင္းပန္ယံုမွတစ္ပါး ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီေခတ္က အိႏၵိယလူမ်ိဳးမိဘေတြဟာ မိမိတို႔ေျပာၿပီးသားစကားကို ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းပိုင္ခြင့္မရွိၾကဘူး၊ အဲဒါဟာ သူတို႔ရဲ႕အယူတစ္ခုပဲျဖစ္တယ္လို႔သိရပါတယ္။ မိခင္ရဲ႕ႏႈတ္ထြက္စကားအတိုင္း ဘုရင့္သမီးေတာ္ဟာ ကံဆိုးစြာနဲ႔ပဲ မင္းသား(၇)ပါးနဲ႔ ကံပါရရွာၿပီး မင္းသားတစ္ပါးစီနဲ႔ တစ္ညစီ ေနရရွာတယ္..။ တစ္ညမွာ မင္းသားတစ္ပါးနဲ႔ အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ ခ်စ္တင္းေႏွာေနခ်ိန္၊ အခန္းေတြကလည္း လိုက္ကာသာရွိၿပီး တံခါးမရွိတဲ့အခန္းမ်ားျဖစ္တာေၾကာင့္ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ အဲဒီအခန္းထဲကို ဝင္သြားခဲ့တယ္။(အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ေခြးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္)။ ေခြးကိုေမာင္းထုတ္ေပမယ့္လည္း
ေခြးဟာထြက္မသြားပဲ အခန္းထဲမွာပဲရွိေနသတဲ့..။ အဝတ္ဗလာနဲ႔မင္းသမီးဟာ ရွက္လည္းရွက္ ေဒါသလည္းထြက္တာေၾကာင့္ ေခြးကိုက်ိန္ဆဲလိုက္တယ္..။ “ငါ အရွက္ရေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ေခြး.. နင့္အလွည့္က်ရင္ လူျမင္ကြင္းမွာ အရွက္ကင္းမဲ့စြာ မိတ္လိုက္ရတဲ့သတၱဝါျဖစ္ပါေစ၊ လူတစ္ကာရဲ႕အၾကည့္ေအာက္မွာ ပုန္းေရွာင္မရေအာင္ အရွက္ရပါေစ”လို႕ က်ိန္ဆဲခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေခြးေတြရဲ႕ဘဝဟာ လူျမင္ကြင္းမွာမိတ္လိုက္ၾကၿပီး၊ လူေတြက ခဲေတြနဲ႔ေပါက္ၾက၊ ေရေတြနဲ႔ဖ်န္းၿပီး ခြဲတာေတာင္ မေျပးႏိုင္ပဲ အရွက္မဲ့ၾကရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို စာဖတ္သူမ်ားလည္း ႀကံဳဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ ကဲ.. ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္.. အရွက္မဲ့စြာ လူျမင္ကြင္းမွာ မိတ္လိုက္ၾကရတဲ့ ေခြးေတြရဲ႕က်ိန္စာဟာ အိႏၵိယပံုျပင္က စခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္း အိႏၵိယသူေလးက ပါးစပ္ရာဇဝင္တစ္ပုဒ္အေနနဲ႔ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ မွတ္ခ်က္။ ။ ဤပံုျပင္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဘာသာေရးအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူမ်ိဳးေရးအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္စံုတစ္ခု ထိခိုက္ နစ္နာမႈမ်ားရွိခဲ့ပါလွ်င္ က်မ၏တာဝန္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း...။
**အျဖဴေရာင္နတ္သမီး**
-အရွက္မဲ့စြာ လူျမင္ကြင္းမွာ မိတ္လိုက္ၾကရတဲ့ေခြးေတြရဲ႕က်ိန္စာ-
လူျမင္ကြင္းမွာ အရွက္အေၾကာက္
ကင္းမဲ့စြာ မိတ္လိုက္ၾကရပါသလဲ???”
ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံက စခဲ့ပါသတဲ့..။ ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ
က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ အိႏၵိယသူေလး ေျပာျပခဲ့တဲ့ ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္ ျပန္လည္
မွ်ေဝေပးလိုက္ပါတယ္..။ ဟိုး... ေ႐ွးေ႐ွးတုန္းက အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ ၿမိဳ႕အသီးသီးကို ဘုရင္တစ္ပါးစီက အုပ္ခ်ဳပ္ၾကတယ္။ အဲဒီဘုရင္ေတြထဲက ဘုရင္တစ္ပါးဟာ အျပစ္တစ္ခုေၾကာင့္ ထီးနန္းက်ၿပီး သာမန္အရပ္အသားအျဖစ္ မိသားစုလိုက္ နယ္ႏွင္ဒါဏ္ေပးခံရပါတယ္။ အဲဒီဘုရင္ဟာ မိဖုရား၊ သားေတာ္(၇)ပါးတို႔နဲ႔အတူ သာမန္အရပ္သားဘဝနဲ႔ ဘဝကိုႏွစ္ျမဳတ္လာလိုက္တာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သားေတာ္(၇)ပါးဟာ အရြယ္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ.. အဲဒီတိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ဘုရင္တစ္ပါးဟာ သမီးေတာ္ကိုလက္ဆက္ေပးဖို႔အတြက္ ေလးတင္ပြဲအခမ္းအနားတစ္ခုကို က်င္းပၿပီး သမက္ေတာ္ကိုရွာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေလးတင္ပြဲမွာ အရပ္သားအျဖစ္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ နန္းက်ဘုရင္ရဲ႕သားေတာ္တစ္ပါးဟာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရင္း အႏိုင္ရခဲ့တဲ့အတြက္ မိမိႏွင့္လက္ဆက္ရမည့္ သတို႔သမီးေလာင္းကို မိခင္အားျပဖို႔အတြက္ အိမ္သို႔ေခၚေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က သားသမီးေတြဟာ မိခင္ရဲ႕စကားကို မွားသည္ျဖစ္ေစ၊ မွန္သည္ျဖစ္ေစ ေျမဝယ္မက် နားေထာင္ရပါတယ္။ အိမ္ကိုေရာက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ မင္းသားေလးဟာ အိမ္ေပါက္ဝကေန “ေမေမေရ.. ေမေမ့အတြက္ လက္ေဆာင္ပါတယ္..၊ ထြက္ၾကည့္ပါအံုး”လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။ မိခင္ျဖစ္သူဟာ မီးဖိုထဲမွာ ခ်က္ျပဳတ္ရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့အတြက္ သားျဖစ္သူရဲ႕လက္ေဆာင္ဟာ စားစရာတစ္ခုခု (သို႔မဟုတ္)အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းတစ္ခုခုျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆၿပီး “ဟုတ္လား သားေရ.. သားရဲ႕လက္ေဆာင္ကို သားရဲ႕အစ္ကိုေတြကိုပါ မွ်လိုက္အံုးေနာ္” လို႔ လွည့္မၾကည့္ပဲေျပာလိုက္တယ္..။ သားျဖစ္သူဟာ..“ဟာ....... ေမေမ၊ သားရဲ႕လက္ေဆာင္က သားနဲ႔လက္ထပ္မယ့္သတို႔သမီးပါ”လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့မွ မိခင္ဟာ ျပာျပာသလဲ မီးဖိုခန္းကေန ေျပးထြက္လာၿပီး သူေျပာလိုက္တဲ့စကားမွားသြားမွန္းကို သိသြားတယ္။ ေျပာၿပီးသားစကားကိုလည္း ျပန္ၿပီးရုတ္သိမ္းလို႔မရေတာ့တာေၾကာင့္ သားျဖစ္သူနဲ႔ေခၽြးမကို ငိုယိုၿပီး ေတာင္းပန္ယံုမွတစ္ပါး ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီေခတ္က အိႏၵိယလူမ်ိဳးမိဘေတြဟာ မိမိတို႔ေျပာၿပီးသားစကားကို ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းပိုင္ခြင့္မရွိၾကဘူး၊ အဲဒါဟာ သူတို႔ရဲ႕အယူတစ္ခုပဲျဖစ္တယ္လို႔သိရပါတယ္။ မိခင္ရဲ႕ႏႈတ္ထြက္စကားအတိုင္း ဘုရင့္သမီးေတာ္ဟာ ကံဆိုးစြာနဲ႔ပဲ မင္းသား(၇)ပါးနဲ႔ ကံပါရရွာၿပီး မင္းသားတစ္ပါးစီနဲ႔ တစ္ညစီ ေနရရွာတယ္..။ တစ္ညမွာ မင္းသားတစ္ပါးနဲ႔ အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ ခ်စ္တင္းေႏွာေနခ်ိန္၊ အခန္းေတြကလည္း လိုက္ကာသာရွိၿပီး တံခါးမရွိတဲ့အခန္းမ်ားျဖစ္တာေၾကာင့္ ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ အဲဒီအခန္းထဲကို ဝင္သြားခဲ့တယ္။(အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ေခြးလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္)။ ေခြးကိုေမာင္းထုတ္ေပမယ့္လည္း
ေခြးဟာထြက္မသြားပဲ အခန္းထဲမွာပဲရွိေနသတဲ့..။ အဝတ္ဗလာနဲ႔မင္းသမီးဟာ ရွက္လည္းရွက္ ေဒါသလည္းထြက္တာေၾကာင့္ ေခြးကိုက်ိန္ဆဲလိုက္တယ္..။ “ငါ အရွက္ရေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ေခြး.. နင့္အလွည့္က်ရင္ လူျမင္ကြင္းမွာ အရွက္ကင္းမဲ့စြာ မိတ္လိုက္ရတဲ့သတၱဝါျဖစ္ပါေစ၊ လူတစ္ကာရဲ႕အၾကည့္ေအာက္မွာ ပုန္းေရွာင္မရေအာင္ အရွက္ရပါေစ”လို႕ က်ိန္ဆဲခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ေခြးေတြရဲ႕ဘဝဟာ လူျမင္ကြင္းမွာမိတ္လိုက္ၾကၿပီး၊ လူေတြက ခဲေတြနဲ႔ေပါက္ၾက၊ ေရေတြနဲ႔ဖ်န္းၿပီး ခြဲတာေတာင္ မေျပးႏိုင္ပဲ အရွက္မဲ့ၾကရတဲ့ ျမင္ကြင္းကို စာဖတ္သူမ်ားလည္း ႀကံဳဖူးၾကပါလိမ့္မယ္။ ကဲ.. ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္.. အရွက္မဲ့စြာ လူျမင္ကြင္းမွာ မိတ္လိုက္ၾကရတဲ့ ေခြးေတြရဲ႕က်ိန္စာဟာ အိႏၵိယပံုျပင္က စခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို က်မရဲ႕သူငယ္ခ်င္း အိႏၵိယသူေလးက ပါးစပ္ရာဇဝင္တစ္ပုဒ္အေနနဲ႔ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ မွတ္ခ်က္။ ။ ဤပံုျပင္ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဘာသာေရးအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူမ်ိဳးေရးအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ ယဥ္ေက်းမႈအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္စံုတစ္ခု ထိခိုက္ နစ္နာမႈမ်ားရွိခဲ့ပါလွ်င္ က်မ၏တာဝန္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း...။
**အျဖဴေရာင္နတ္သမီး**
No comments:
Post a Comment