==ကေလးတို႔ ပညာဆံုးခန္းတုိင္ၾကပါေစကြယ္၊ ကေလးအလုပ္သမား မျဖစ္ၾကပါေစနဲ႔ ကြယ္ ==

> (ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး (၇)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ ဒုတိယဆုရယူခဲ့စဥ္က)

“ေၾသာ္… ကေလးရယ္၊ ေနာက္ေနာင္ဘ၀မ်ားရွိခဲ့လို႔ရွိရင္ အဲဒီဘ၀မွာ ပညာဆံုးခန္းတုိင္ေအာင္ သင္ရပါေစကြယ္”
 ဦးနဂါးတစ္ေယာက္တိုးတိုးဖြဖြရည္ရြတ္ရင္းသက္ျပင္းရွည္ၾကီးကိုခ်ပစ္လိုက္ရသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ စက္ရံုအလုပ္ရံု၊ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး၊ ေရလုပ္ငန္း၊ ေစ်းေရာင္း၊ အိမ္ေဖာ္ (အိမ္အကူ)၊ အိမ္တြင္းမႈ စသည့္လုပ္ငန္း မ်ဳိးစံုတို႔မွာခရိုင္ေဒသ (၇၇) ခုစလံုး နီးပါး၌ ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾက ေသာ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားခ်ည္း သိန္း ၃၀ (၃- သန္း) ခန္႔ရွိသည္။ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားတို႔သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ အလုပ္သမား ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လူမႈဖူလံုေရးအက္ဥပေဒ (BE- 2541/ 1998) Act အရ ေန႔စားခ ထိုင္းႏိုင္ငံသံုးေငြ ဘတ္ ၃၀၀ အနည္းစုက ရသည္လည္းရွိသည္။ အမ်ားစုက မရသည္လည္းရွိသည္။ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားတို႔၏ အေရးအရာ အျဖာျဖာတို႔အနက္ ယင္းတို႔၏ ရင္ေသြး ကေလးမ်ားကို ပညာသင္ၾကားေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား ေပးေရးတို႔သည္လည္း မရွိမျဖစ္ အေရးႀကီးလွပါသည္။ ထုိင္း- ျမန္မာနယ္စပ္ တာ့ခ္ခရိုင္ (တာ့ခ္ျပည္နယ္)၌ ၉ ၿမိဳ႕နယ္ရွိသည့္အနက္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕နယ္သည္ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား ၂ သိန္းခန္႔ရွိၿပီး လူဦးေရ အေရအတြက္အမ်ားဆံုးရွိေသာ နယ္စပ္၀င္ေပါက္၊ ထြက္ေပါက္တစ္ခု လည္း ျဖစ္၏ ကိုင္း… က်ေနာ္ေျပာျပခ်င္တဲ့ ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး အေၾကာင္းေရာက္ပါၿပီ ပရိသတ္။ ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး၏ မိဘမ်ားသည္ မိတကြဲ၊ ဖတစ္ကြဲျဖင့္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ၿမိဳ႕ နယ္မ်ားသို႔ ထြက္ခြာရန္ စိုင္းျပင္းေနစဥ္၌ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကတည္းက ေရာ့ကာေလး (စတုုတၳတန္း) ႏွင့္ ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး (တတိယတန္း) တို႔သည္ ျမန္မာျပည္သားမ်ားအေရး ပူးတြဲလႈပ္ရွားမႈေကာ္မတီ (JACBA) က ဦးစီး တည္ေထာင္ထား ေသာ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၊ ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းနားေဒသရွိ ေန႔သစ္အလကေက်ာင္း (ေက်ာင္းေဟာင္း) မွာ ေက်ာင္းအိပ္၊ ေက်ာင္းစားဘ၀ျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ရွင္းရွင္းဆိုရလွ်င္ သူမ်ားတကာတို႔ကဲ့သို႔ “မိဘမဲ့ ကေလးမ်ား” မဟုတ္ပဲ “မိဘပစ္ကေလးမ်ား” ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။


  (ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး (၇)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ ဒုတိယဆုရယူခဲ့စဥ္က)

ေက်ာင္းအေပၚ တာ၀န္လံုး၀ ပံုခ်ကာ ပစ္ခြာသြားၾကေသာ ကေလး ၂ ဦး၏ မိဘမ်ားသည္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား အျဖစ္ႏွင့္ ယင္းတို႔ လုပ္ကိုင္ရရွိေသာ ေငြမ်ားကို မည္သို႔ မည္ပံု အသံုးျပဳသနည္းေတာ့ မသိပါေခ်။ ကေလး ၂ ဦးကို “စားေရး ေသာက္တာႏွင့္ ၀တ္ဆင္စရာ အတိုအထြာကေလးမ်ား ဆင္ေပးပါ”ဟု ေက်ာင္းမွ မနည္းေျပာယူရပါသည္။ ကိုင္း… သူတို႔ မိဘေတြက တကယ္တမ္းဘာေတြ ဆင္ျမန္းပါသလဲ။ ဟမ္းဖုန္းပို႔ေပးသည္။ ဖုန္းကတ္ထည့္ေပးသည္။ သူတို႔ တပ္ဆင္ေပးသည့္ ဟမ္းဖုန္းျဖင့္ အေဖလုပ္သူက ဒီတစ္ပတ္ စပိန္ - လာလီဂါ မွာ ဘယ္အသင္းႏိုင္ေျခရွိသလဲ။ စူပါဆန္းေဒးမွာ ပရီးမီးယားလိဂ္ အႏိုင္အရံႈးမွာ ဘယ္အသင္းအေျခအေနေကာင္းႏိုင္သလဲ စသည္ျဖင့္ သားငယ္ျဖစ္သူ ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလးကို ေမးျမန္းတာၾကားၾကရသည္။ တဖန္ မိခင္လုပ္သူကလည္း ဒီတစ္ပတ္ ဘယ္ခ်ဲဂဏန္း ႀကိဳက္သလဲ။ ဒီေန႔ ႏွစ္လံုး ဂဏန္း ဘာႀကိဳက္သလဲ။ နင္တို႔ ဘယ္မင္းသား မင္းသမီး ႏွစ္သက္သလဲ စသည္ျဖင့္ အေခၚအေျပာ လုပ္ၾကသတဲ့။ (ေကာင္းေရာ…. ပရိသတ္)။ (အပိုင္း- ၂ ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါမည္) 


+ေသာင္ရင္းနဂါး- ရင္ဘတ္ႏွင့္ ေရးဖြဲ႕သည္။+

(ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး (၇)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ ဒုတိယဆုရယူခဲ့စဥ္က)

“ေၾသာ္… ကေလးရယ္၊ ေနာက္ေနာင္ဘ၀မ်ားရွိခဲ့လို႔ရွိရင္ အဲဒီဘ၀မွာ ပညာဆံုးခန္းတုိင္ေအာင္ သင္ရပါေစကြယ္”
 ဦးနဂါးတစ္ေယာက္တိုးတိုးဖြဖြရည္ရြတ္ရင္းသက္ျပင္းရွည္ၾကီးကိုခ်ပစ္လိုက္ရသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ စက္ရံုအလုပ္ရံု၊ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး၊ ေရလုပ္ငန္း၊ ေစ်းေရာင္း၊ အိမ္ေဖာ္ (အိမ္အကူ)၊ အိမ္တြင္းမႈ စသည့္လုပ္ငန္း မ်ဳိးစံုတို႔မွာခရိုင္ေဒသ (၇၇) ခုစလံုး နီးပါး၌ ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾက ေသာ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားခ်ည္း သိန္း ၃၀ (၃- သန္း) ခန္႔ရွိသည္။ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားတို႔သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၏ အလုပ္သမား ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လူမႈဖူလံုေရးအက္ဥပေဒ (BE- 2541/ 1998) Act အရ ေန႔စားခ ထိုင္းႏိုင္ငံသံုးေငြ ဘတ္ ၃၀၀ အနည္းစုက ရသည္လည္းရွိသည္။ အမ်ားစုက မရသည္လည္းရွိသည္။ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားတို႔၏ အေရးအရာ အျဖာျဖာတို႔အနက္ ယင္းတို႔၏ ရင္ေသြး ကေလးမ်ားကို ပညာသင္ၾကားေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား ေပးေရးတို႔သည္လည္း မရွိမျဖစ္ အေရးႀကီးလွပါသည္။ ထုိင္း- ျမန္မာနယ္စပ္ တာ့ခ္ခရိုင္ (တာ့ခ္ျပည္နယ္)၌ ၉ ၿမိဳ႕နယ္ရွိသည့္အနက္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕နယ္သည္ ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား ၂ သိန္းခန္႔ရွိၿပီး လူဦးေရ အေရအတြက္အမ်ားဆံုးရွိေသာ နယ္စပ္၀င္ေပါက္၊ ထြက္ေပါက္တစ္ခု လည္း ျဖစ္၏ ကိုင္း… က်ေနာ္ေျပာျပခ်င္တဲ့ ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး အေၾကာင္းေရာက္ပါၿပီ ပရိသတ္။ ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး၏ မိဘမ်ားသည္ မိတကြဲ၊ ဖတစ္ကြဲျဖင့္ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ၿမိဳ႕ နယ္မ်ားသို႔ ထြက္ခြာရန္ စိုင္းျပင္းေနစဥ္၌ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ကတည္းက ေရာ့ကာေလး (စတုုတၳတန္း) ႏွင့္ ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး (တတိယတန္း) တို႔သည္ ျမန္မာျပည္သားမ်ားအေရး ပူးတြဲလႈပ္ရွားမႈေကာ္မတီ (JACBA) က ဦးစီး တည္ေထာင္ထား ေသာ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕၊ ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းနားေဒသရွိ ေန႔သစ္အလကေက်ာင္း (ေက်ာင္းေဟာင္း) မွာ ေက်ာင္းအိပ္၊ ေက်ာင္းစားဘ၀ျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ရွင္းရွင္းဆိုရလွ်င္ သူမ်ားတကာတို႔ကဲ့သို႔ “မိဘမဲ့ ကေလးမ်ား” မဟုတ္ပဲ “မိဘပစ္ကေလးမ်ား” ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။


  (ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလး (၇)တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ ဒုတိယဆုရယူခဲ့စဥ္က)

ေက်ာင္းအေပၚ တာ၀န္လံုး၀ ပံုခ်ကာ ပစ္ခြာသြားၾကေသာ ကေလး ၂ ဦး၏ မိဘမ်ားသည္ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား အျဖစ္ႏွင့္ ယင္းတို႔ လုပ္ကိုင္ရရွိေသာ ေငြမ်ားကို မည္သို႔ မည္ပံု အသံုးျပဳသနည္းေတာ့ မသိပါေခ်။ ကေလး ၂ ဦးကို “စားေရး ေသာက္တာႏွင့္ ၀တ္ဆင္စရာ အတိုအထြာကေလးမ်ား ဆင္ေပးပါ”ဟု ေက်ာင္းမွ မနည္းေျပာယူရပါသည္။ ကိုင္း… သူတို႔ မိဘေတြက တကယ္တမ္းဘာေတြ ဆင္ျမန္းပါသလဲ။ ဟမ္းဖုန္းပို႔ေပးသည္။ ဖုန္းကတ္ထည့္ေပးသည္။ သူတို႔ တပ္ဆင္ေပးသည့္ ဟမ္းဖုန္းျဖင့္ အေဖလုပ္သူက ဒီတစ္ပတ္ စပိန္ - လာလီဂါ မွာ ဘယ္အသင္းႏိုင္ေျခရွိသလဲ။ စူပါဆန္းေဒးမွာ ပရီးမီးယားလိဂ္ အႏိုင္အရံႈးမွာ ဘယ္အသင္းအေျခအေနေကာင္းႏိုင္သလဲ စသည္ျဖင့္ သားငယ္ျဖစ္သူ ဟစ္ပ္ေဟာ့ေလးကို ေမးျမန္းတာၾကားၾကရသည္။ တဖန္ မိခင္လုပ္သူကလည္း ဒီတစ္ပတ္ ဘယ္ခ်ဲဂဏန္း ႀကိဳက္သလဲ။ ဒီေန႔ ႏွစ္လံုး ဂဏန္း ဘာႀကိဳက္သလဲ။ နင္တို႔ ဘယ္မင္းသား မင္းသမီး ႏွစ္သက္သလဲ စသည္ျဖင့္ အေခၚအေျပာ လုပ္ၾကသတဲ့။ (ေကာင္းေရာ…. ပရိသတ္)။ (အပိုင္း- ၂ ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါမည္) 


+ေသာင္ရင္းနဂါး- ရင္ဘတ္ႏွင့္ ေရးဖြဲ႕သည္။+