"ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ"
ေဆးရံုတစ္ခု၏ ခန္းမတစ္ခုအတြင္းမွာျဖစ္သည္။
အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ေယာက္ဟာ တြန္းလွည္းကုတင္ေလးေပၚမွာ ပက္လက္ကေလးေစာင့္ေနရရွာတယ္။
သူမဟာ ခြဲစိပ္ကုသခံရမွာ ျဖစ္တ့ဲ အတြက္ အဝတ္အစားမပါ ဗလာကုိယ္တီးနဲ႔ ျဖစ္ေနလို႔
ေစာင္ျဖဴပါးေလးနဲ႔ ခ်ံဳလြားေပးထားၾကတယ္။
ခဏေနေတာ့ ဝတ္ရံုအျဖဴၾကီးဝတ္ထားတ့ဲ လူတစ္ေယာက္
အခန္းအတြင္းဝင္လာျပီး...သူမကုိလြားျခံဳေပးထားတ့ဲ ေစာင္ပါးေလးကုိ မ, ၾကည့္တယ္။
ျပီးေတာ့ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားတယ္။
တစ္ခါ...ခဏေနျပန္ေတာ့ ခုနလူ ဝင္လာျပီး ေစာင္ကုိ မ, ၾကည့္ျပန္တယ္။ ျပီးေတာ့
ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားျပန္တယ္။
အဲ...မၾကာခင္ဘဲ ခုနလူ တတိယအၾကိမ္အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာျပီး ေစာင္ကုိ မ,
ၾကည့္ျပန္တယ္။
ဒီတခါေတာ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္က ေမးတယ္... ...
"ေဒါက္တာ၊ က်မကုိ မၾကာခင္ ခြဲစိပ္ၾကေတာ့မွာ မဟုတ္လား ဟင္..."
ဒီေတာ့...အဲဒီလူက ျပန္ေျဖတယ္... ...
"သိဘူးဗ်...က်ေနာ္က ဒီေဆးရံုကုိ ေဆးျပန္သုတ္ေနတ့ဲ ေဆးသုတ္သမားရယ္"
.................................................................
*"အစက ေျပာသားနဲ႔"*
က်ေနာ္နဲ႔က်ေနာ့္မိန္းမ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ပဲရစ္ျမိဳ႔ကုိ အလည္ေရာက္ခ့ဲစဥ္ကေပ့ါ။
တည္းခိုတ့ဲေနရာကလည္း ပဲရစ္ျမိဳ႔႔ရဲ႕နာမည္ေက်ာ္ "ခ်စ္သူလမ္းၾကား" အနီးကဟိုတယ္တစ္ခုမွာေလ။
ညေနေစာင္းလဲေရာက္ေရာ က်ေနာ့္ဇာတိက ျပ လာတယ္၊ အဲဒီ "ခ်စ္သူလမ္းၾကား" ထဲကုိ
သြားၾကည့္ခ်င္တာေလ။ ဝါသနာပါတာကုိး။
ဒါနဲ႔ မိန္းမကုိလွည့္ပတ္ေျပာခ့ဲျပီး သူ႔ကုိ ဟုိတယ္အခန္းမွာ ခဏထားခ့ဲလိုက္တယ္၊
ျပီးတာနဲ႔ ခ်စ္သူလမ္းၾကားတေလွ်ာက္ အစံုအဆန္လိုက္ၾကည့္မိတယ္... ...
အားပါးပါး...မိန္းမလွေလးေတြဗ်ာ၊ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ၊ တိုက္နံရံေဘးမွာ၊
ေလွခါးအဆင္းေနရာေလးေတြမွာ...ေပါမွေပါ ေခ်ာမွေခ်ာ။
အသားေလးေတြမ်ား ဝင္းစိုအိဖတ္ေနလိုက္တာ..ေျခသလံုးေလးေတြဆိုရင္ ေျပးေျပး ဟပ္
လိုက္ခ်င္တယ္..တကယ္။ မေနႏို္င္တာနဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ ကပ္ျပီး ေမးၾကည့္လိုက္တယ္...
"မိန္းကေလး...ဘယ္ေစ်းလဲကြ"
"ရိုးရုိးဆိုရင္ ေဒၚလာ ၂၀၀၊ အစံုဆိုရင္ ေဒၚလာ ၂၅၀"
"ဟင္...အဲေလာက္ေတာင္ ေစ်းၾကီးတာလား၊ ငါ က ၂၅ ေဒၚလာေလာက္ဘဲ ထင္ေနတာ"
"အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ...ရွင္ ဟုိဘက္တစ္လမ္းေက်ာ္ကုိသြား၊ အဲဒီမွာ ၂၅
ေဒၚလာတန္ေတြရိွတယ္၊ ဒါေပမ့ဲ စုပ္ျပတ္ေနတာေတြဘဲ ရမွာေနာ္"
"ေအာ္...ေအးပါကြာ၊ မသြားေတာ့ပါဘူး၊ ျပန္ေတာ့မယ္"
"ၾကြ...ၾကြ"
ဟူး...မလြယ္ဘူး၊ သြားျပီး စပ္စုမိတာ အေကာခံလိုက္ရတာ အဖတ္တင္တယ္။ အခန္းျပန္မွ။
ဒါနဲ႔ ဟိုတယ္ကုိျပန္၊ ေရမိုးခ်ဳိး၊ မိန္းမကုိ လက္ဆြဲျပီး
ႏွစ္ေယာက္သားညစာစားဖို႔ လမ္းမအတိုင္း ဆိုင္လိုက္ရွာေရြးေနတံုး...
ကံမ်ားဆိုးခ်င္ေတာ့ ခုနက မိန္းကေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္တိုးပါေလေရာဗ်ာ။
သူကလည္းမွတ္မိတယ္၊ မွတ္မိတာထက္ဆိုးတာက သူ ေျပာလိုက္တ့ဲ စကားဗ်... ...
"ေအာ္..ခုေတာ့ ၂၅ ေဒၚလာတန္ၾကီး မ, လာတယ္ေပ့ါေလ၊ က်မ မေျပာဘူးလား၊
စုပ္ျပတ္ေနတာပါလို႔"
"တိန္"
.........................................
"ကိစၥမရိွပါဘူး..."
မုတ္ဆိပ္ေမြး ပါးသိုင္းေမြးရိတ္ဖို႔ လူတစ္ေယာက္ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ထဲ ဝင္လာပါတယ္။
သူ႔အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ဆံသဆရာက သူမုတ္ဆိပ္ေမြး၊ ပါးသိုင္းေမြးေတြကို စျပီး ရိတ္ပါတယ္..
မုတ္ဆိပ္ေမြး နဲ႔ ႏုပ္ခမ္းေမြးကုိ ရိတ္တ့ဲအခါ ျပသနာ မရိွေပမ့ဲပါးသိုင္းေမြးရိတ္ေတာ့ နဲနဲ ခက္ေနတယ္။
သူ႔ပါးကနဲနဲခြက္ေနတာကုိး။
ဒါနဲ႔ ဆံသဆရာက သစ္သားနဲ႔ လုပ္ထားနဲ႔ အလံုးေလး တလံုးကုိေပးလိုက္ျပီး ေျပာတယ္..
"ဒါေလးကုိ ခဏငံုထားလိုက္၊ ဒါမွ ပါးသိုင္းေမြး ရိတ္ရတာ အဆင္ေျပမယ္"..
"အဲ...ဟုတ္တယ္ဗ်"
အဲဒီလူလည္း သေဘာက်သြားတယ္၊ ဒီ ဆံသဆရာမဆိုးဘူး ေတာ္ေတာ္ဥာဏ္ေျပးသားဘဲ လို႔ေတြးေနတယ္။
ညာဘက္ပါးကုိ ရိတ္ေတာ့ ညာဘက္ပါးေစာင္မွာ ငံုလိုက္၊ ဘယ္ဘက္ပါးကုိ ရိတ္ေတာ့
ဘက္ဘက္ပါးေစာင္မွာ ငံုလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနရင္း ဆံသဆရာကုိ လွမ္းေနာက္လိုက္တယ္... ...
"ခုလိုငံုထားတုန္း ခင္ဗ်ားသစ္သားလံုးေလးကုိမ်ိဳခ်မိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ကိစၥမရိွပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ေန႔ 'အီး' ပါရင္ ျပန္ထြက္လာမွာဘဲ မဟုတ္လား၊
အဲဒီေတာ့မွေရေဆးျပီး ျပန္လာေပးေပ့ါ၊ တျခားသူေတြလဲ ဒီလိုဘဲ ျပန္လာေပးေနက်ဘဲဟာ"...တ့ဲ။
................................................
"ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ"
ေဆးရံုတစ္ခု၏ ခန္းမတစ္ခုအတြင္းမွာျဖစ္သည္။
အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ေယာက္ဟာ တြန္းလွည္းကုတင္ေလးေပၚမွာ ပက္လက္ကေလးေစာင့္ေနရရွာတယ္။
သူမဟာ ခြဲစိပ္ကုသခံရမွာ ျဖစ္တ့ဲ အတြက္ အဝတ္အစားမပါ ဗလာကုိယ္တီးနဲ႔ ျဖစ္ေနလို႔
ေစာင္ျဖဴပါးေလးနဲ႔ ခ်ံဳလြားေပးထားၾကတယ္။
ခဏေနေတာ့ ဝတ္ရံုအျဖဴၾကီးဝတ္ထားတ့ဲ လူတစ္ေယာက္
အခန္းအတြင္းဝင္လာျပီး...သူမကုိလြားျခံဳေပးထားတ့ဲ ေစာင္ပါးေလးကုိ မ, ၾကည့္တယ္။
ျပီးေတာ့ ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားတယ္။
တစ္ခါ...ခဏေနျပန္ေတာ့ ခုနလူ ဝင္လာျပီး ေစာင္ကုိ မ, ၾကည့္ျပန္တယ္။ ျပီးေတာ့
ျပံဳးျပံဳး ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ ျပန္ထြက္သြားျပန္တယ္။
အဲ...မၾကာခင္ဘဲ ခုနလူ တတိယအၾကိမ္အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လာျပီး ေစာင္ကုိ မ,
ၾကည့္ျပန္တယ္။
ဒီတခါေတာ့ အမ်ိဳးသမီးငယ္က ေမးတယ္... ...
"ေဒါက္တာ၊ က်မကုိ မၾကာခင္ ခြဲစိပ္ၾကေတာ့မွာ မဟုတ္လား ဟင္..."
ဒီေတာ့...အဲဒီလူက ျပန္ေျဖတယ္... ...
"သိဘူးဗ်...က်ေနာ္က ဒီေဆးရံုကုိ ေဆးျပန္သုတ္ေနတ့ဲ ေဆးသုတ္သမားရယ္"
.................................................................
*"အစက ေျပာသားနဲ႔"*
က်ေနာ္နဲ႔က်ေနာ့္မိန္းမ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ပဲရစ္ျမိဳ႔ကုိ အလည္ေရာက္ခ့ဲစဥ္ကေပ့ါ။
တည္းခိုတ့ဲေနရာကလည္း ပဲရစ္ျမိဳ႔႔ရဲ႕နာမည္ေက်ာ္ "ခ်စ္သူလမ္းၾကား" အနီးကဟိုတယ္တစ္ခုမွာေလ။
ညေနေစာင္းလဲေရာက္ေရာ က်ေနာ့္ဇာတိက ျပ လာတယ္၊ အဲဒီ "ခ်စ္သူလမ္းၾကား" ထဲကုိ
သြားၾကည့္ခ်င္တာေလ။ ဝါသနာပါတာကုိး။
ဒါနဲ႔ မိန္းမကုိလွည့္ပတ္ေျပာခ့ဲျပီး သူ႔ကုိ ဟုိတယ္အခန္းမွာ ခဏထားခ့ဲလိုက္တယ္၊
ျပီးတာနဲ႔ ခ်စ္သူလမ္းၾကားတေလွ်ာက္ အစံုအဆန္လိုက္ၾကည့္မိတယ္... ...
အားပါးပါး...မိန္းမလွေလးေတြဗ်ာ၊ ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ၊ တိုက္နံရံေဘးမွာ၊
ေလွခါးအဆင္းေနရာေလးေတြမွာ...ေပါမွေပါ ေခ်ာမွေခ်ာ။
အသားေလးေတြမ်ား ဝင္းစိုအိဖတ္ေနလိုက္တာ..ေျခသလံုးေလးေတြဆိုရင္ ေျပးေျပး ဟပ္
လိုက္ခ်င္တယ္..တကယ္။ မေနႏို္င္တာနဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ ကပ္ျပီး ေမးၾကည့္လိုက္တယ္...
"မိန္းကေလး...ဘယ္ေစ်းလဲကြ"
"ရိုးရုိးဆိုရင္ ေဒၚလာ ၂၀၀၊ အစံုဆိုရင္ ေဒၚလာ ၂၅၀"
"ဟင္...အဲေလာက္ေတာင္ ေစ်းၾကီးတာလား၊ ငါ က ၂၅ ေဒၚလာေလာက္ဘဲ ထင္ေနတာ"
"အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ...ရွင္ ဟုိဘက္တစ္လမ္းေက်ာ္ကုိသြား၊ အဲဒီမွာ ၂၅
ေဒၚလာတန္ေတြရိွတယ္၊ ဒါေပမ့ဲ စုပ္ျပတ္ေနတာေတြဘဲ ရမွာေနာ္"
"ေအာ္...ေအးပါကြာ၊ မသြားေတာ့ပါဘူး၊ ျပန္ေတာ့မယ္"
"ၾကြ...ၾကြ"
ဟူး...မလြယ္ဘူး၊ သြားျပီး စပ္စုမိတာ အေကာခံလိုက္ရတာ အဖတ္တင္တယ္။ အခန္းျပန္မွ။
ဒါနဲ႔ ဟိုတယ္ကုိျပန္၊ ေရမိုးခ်ဳိး၊ မိန္းမကုိ လက္ဆြဲျပီး
ႏွစ္ေယာက္သားညစာစားဖို႔ လမ္းမအတိုင္း ဆိုင္လိုက္ရွာေရြးေနတံုး...
ကံမ်ားဆိုးခ်င္ေတာ့ ခုနက မိန္းကေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္တိုးပါေလေရာဗ်ာ။
သူကလည္းမွတ္မိတယ္၊ မွတ္မိတာထက္ဆိုးတာက သူ ေျပာလိုက္တ့ဲ စကားဗ်... ...
"ေအာ္..ခုေတာ့ ၂၅ ေဒၚလာတန္ၾကီး မ, လာတယ္ေပ့ါေလ၊ က်မ မေျပာဘူးလား၊
စုပ္ျပတ္ေနတာပါလို႔"
"တိန္"
.........................................
"ကိစၥမရိွပါဘူး..."
မုတ္ဆိပ္ေမြး ပါးသိုင္းေမြးရိတ္ဖို႔ လူတစ္ေယာက္ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ထဲ ဝင္လာပါတယ္။
သူ႔အလွည့္ေရာက္ေတာ့ ဆံသဆရာက သူမုတ္ဆိပ္ေမြး၊ ပါးသိုင္းေမြးေတြကို စျပီး ရိတ္ပါတယ္..
မုတ္ဆိပ္ေမြး နဲ႔ ႏုပ္ခမ္းေမြးကုိ ရိတ္တ့ဲအခါ ျပသနာ မရိွေပမ့ဲပါးသိုင္းေမြးရိတ္ေတာ့ နဲနဲ ခက္ေနတယ္။
သူ႔ပါးကနဲနဲခြက္ေနတာကုိး။
ဒါနဲ႔ ဆံသဆရာက သစ္သားနဲ႔ လုပ္ထားနဲ႔ အလံုးေလး တလံုးကုိေပးလိုက္ျပီး ေျပာတယ္..
"ဒါေလးကုိ ခဏငံုထားလိုက္၊ ဒါမွ ပါးသိုင္းေမြး ရိတ္ရတာ အဆင္ေျပမယ္"..
"အဲ...ဟုတ္တယ္ဗ်"
အဲဒီလူလည္း သေဘာက်သြားတယ္၊ ဒီ ဆံသဆရာမဆိုးဘူး ေတာ္ေတာ္ဥာဏ္ေျပးသားဘဲ လို႔ေတြးေနတယ္။
ညာဘက္ပါးကုိ ရိတ္ေတာ့ ညာဘက္ပါးေစာင္မွာ ငံုလိုက္၊ ဘယ္ဘက္ပါးကုိ ရိတ္ေတာ့
ဘက္ဘက္ပါးေစာင္မွာ ငံုလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနရင္း ဆံသဆရာကုိ လွမ္းေနာက္လိုက္တယ္... ...
"ခုလိုငံုထားတုန္း ခင္ဗ်ားသစ္သားလံုးေလးကုိမ်ိဳခ်မိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ကိစၥမရိွပါဘူးဗ်ာ။ ေနာက္ေန႔ 'အီး' ပါရင္ ျပန္ထြက္လာမွာဘဲ မဟုတ္လား၊
အဲဒီေတာ့မွေရေဆးျပီး ျပန္လာေပးေပ့ါ၊ တျခားသူေတြလဲ ဒီလိုဘဲ ျပန္လာေပးေနက်ဘဲဟာ"...တ့ဲ။
................................................
No comments:
Post a Comment