တိမ္သလာေလးခြာၾကည့္ပါ.

>
..
**ရန္သူငါးပါးထဲ မွာအင္မတန္ဆိုး၀ါးလွတာသူခိုးဓျမထက္ဆိုးတဲ ့ရန္သူဟာ…***

ရုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာတဲ ့ဖုန္းသံေၾကာင့္စိတ္ေကာလူပါ..သတိေပးဖုန္းျမည္သံမလို

ကသတိအေန အထားနျ ့ရပ္မိသလိုေတာင္ျဖစ္သြားပါတယ္..။

ေခတ္ပဲေျပာရမလားေရစိးေၾကာင္းတိုးတက္မွုမွာလူငယ္ပီပီက်မလည္းဖုန္းျမည္သံေလးေတြမ်ိဳးစံုထဲ
့ထားပါတယ္..။

ခ်စ္သူဆီကဖုန္းသံက..ဟန္ေန...ေန ့တိုင္းေတြ ့ခ်င္တာမင္းရဲ ့မ်က္နွာေလး...။

သူငယ္ခ်င္းေတြဆို....ကိုင္ဇာရဲ ့လာၾကေဟ6နာရီေတာင္ထိုးျပိးဘာညာေပါ့...။

ေဆြးမ်ိဳးဆို...ေတာ္ပါျပီစိတ္ကုန္တယ္..**ဘာညာေပါ့ေနာ္..

ျမည္သံတခု..စသျဖင့္ခြဲ ျခားျပိးထဲ ၾကတာတစ္မ်ိဳးေကာင္းလွပါတယ္..။

ခုဏကဖုန္းျမည္သံကေတာ့..ကိုယ္မႏွစ္သက္တဲ ့သူဆီ ကဆိုတာအခ်က္ေပးသံေၾကာင့္သိရျပိ..။

ဒိလိုနဲ ့က်မလုပ္လက္စအလုပ္ေလးေဘးခ်ျပိး
စိတ္မပါစြာဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္...။

နံပါတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ေအာ္..ျပည္ကဥိးၾကီးဘဲ..က်မအေဖရဲ
့သူငယ္ခ်င္းဗိုလ္မွူးေဟာင္းတစ္ေယာက္ပါ။

အင္မတန္အေနာက္တိုင္းဆန္(ဘိုဆန္)ျပီးစစ္တပ္ဆန္စြာက်မတို ့ကိုအမိန္ ့ေတြ
ေပးခိုင္းတတ္ျပီ

ေမတÇာတုန္ ့ျပန္ျပီးသူ ကိုယ့္သူအန္ကယ္နာမ္စားသံုးတဲ ့အခါက်မက

အေနာက္တိုင္းဆန္ဆန္မေခၚတတ္မေျပာတတ္ပံုစံလုပ္ျပီးဥိးၾကီးလို
့ပဲနွုတ္က်ိဳးစြာေခၚပစ္ခဲ ့ပါတယ္.

.(က်မလည္းလူ ့ကန္ ့လန္ ့တစ္ေယာက္ပါပဲေလ.....ငယ္ငယ္ကပါ..).။။

က်မလည္းမ်က္ခံုးတခ်က္ျမွင့္တက္ျပိး..ဟုတ္ကဲ ့..အမိန္ ့ရွိပါဦးၾကီးလို
့ျပန္ထူးလိုက္ပါတယ္..။

ေအာ္...ေအး မိေရႊမိလား.....အန္ကယ္ပါဗိုလ္မွုး.....ပါ။

ညည္းတူ ေမာင္ေဒးဗစ္နားေနာက္မွာအက်ိတ္ျဖစ္ေနလို ့ ရန္ကုန္လာကုရမယ္.။

အန္ကယ္လည္းအလုပ္ေတြမ်ားလို ့မလိုက္လာနိုင္ဘူး..ဒါေၾကာင့္ေမာင္ေဒးဗစ္နဲ
့ဒရိုင္ဘာကို ရန္ကုန္

လႊတ္လိုက္မယ္ ညည္းတူကိုေသခ်ာေကာင္းတဲ ့ဆရာ၀န္နဲ ့ျပေပးလိုက္ပါ။

အန္ကယ္ေငြ ၅ သိန္းထဲ ့ေပးလိုက္တယ္...လိုရင္လည္းေနာက္မွေငြလႊဲလိုက္မယ္..။

ပိုရင္လည္းေဒးဗစ္အတြက္စားစရာ၀ယ္ေပးလိုက္ပါ။

ဒရိုင္ဘာကေတာ့ဆီအသြားအျပန္နဲ ့ေန ့တြက္ေပးထားျပိးသား ညည္းလိုသလိုသံုး ။ျပည္မွာက

ခြဲစိတ္အထူးကုေတြသိပ္မရွိဘူးေလ..ေနာ္..။

ဒါနဲ ့က်မလည္း..

ဟုတ္ကဲ ့ဦးၾကီး..အရီးေလးေကာေနေကာင္းရဲ ့လား

အရီးေကာလိုက္နိုင္ရင္လိုုက္ခဲ ့ေလလို ့ေျပာလိုက္ပါတယ္..။

မင္း အန္တီလည္းမအားလို ့။ကဲ ...စိတ္ခ်မယ္...လို ့ေျပာျပီးဖုန္းခ်လိုက္ပါတယ္..

။ဟူး....သက္ျပင္းေမာတခ်က္ခ်မိပါတယ္...။

က်မဟာမိဘမ်ားရဲ ့ေဆြမ်ိဳးအသိုင္း၀ိုင္း၊
မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာေတာ့အေတာ္ေလးေရပန္းစားသူပါ..။

ငယ္ငယ္ကေနရာတကာပါ၊စပ္စုတတ္တာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါလိမ့္ မယ္။
a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmgz_fbhgqnnqOiO1fQEhn8sPRFyEZVuvpl3UA6F4IJhdrBFLhyphenhyphenevN9XYjTzXS8FYPvjayylxmFQnsPWdcJy9RsOclL9zp0EdpJplEh2jk3hei5bVbhUHrjO2pAybIaugjineRfKOlcVM/s1600/cloud+++cartoon.-01+++++++jpg.jpg">

ဘယ္သူကဘာျဖစ္ရင္....က်မအေဖကိုေျပာလိုက္..ေအးမင္း..ငါ့သမီးကိုဖုန္းဆက္လိုက္

ဒိလိုနျ ့ပဲက်မအမည္ရင္းေပ်ာက္လို ့....ေရႊမိအျဖစ္နဲ ့ေရပန္းစားသလို..

မသိတာအားလံုးေမးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိတတ္သူမလို ့က်မကိုYellow Girl
လိုက်ိစယ္ျပိးေခၚၾကပါတယ္။

အင္း..မျဖစ္ေခ်ဘူး....ဥိးၾကီးေျမးထင္ပါ့ ..ကိုယ္ကလည္းျပည္ျမိဳ
့ကေျပာင္းလာတာနွစ္အေတာ္ၾကာေပါ့..

ဥိးၾကိးေျမးေတြထဲ မွာေဒးဗစ္ဆိုတာလည္းမသိဘူးေလ....။

ေနာက္ေပါက္ေလးေတြကိုေတာ့က်မမသိနိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ဥိးၾကီးသားေတြ ထဲ မွာအိမ္ေထာင္မက်ေသးတာဆို လို ့က်မနဲ
့ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေက်ာ္ေက်ာ္ေတာ့ရွိပါရဲ ့

သူ ့အေၾကာင္းေမးရင္အဖိုးၾကိးေသြးတက္ေနမယ္..လို ့

ေတြးရင္းခြဲ စိတ္အထူးကုဆရာ၀န္စံုစမ္း...ရက္ခ်ိန္းယူနဲ
့က်မလည္းရံုးအလုပ္ဆက္လုပ္ေနခဲ ့ပါတယ္။

ရံုးအဆင္းအိမ္ျပန္မွာေတြးေနရပါျပိ..လူမမာတစ္ေယာက္အေစာင့္မပါပဲဒရိုင္ဘာနဲ
့လာကုတယ္..။

သူတို ့ေငြရွိေပမဲ ့ ျပဳစုဘို ့ကေတာ့နစ့္ဌား၊ထမင္းကေတာ့ဆိုင္ကစားေပါ့..။

ေလာေလာဆယ္ေရာက္ရင္ထားရမဲ ့ေနရာအတြက္ေတြးရျပန္ပါျပီ။

ရန္ကုန္ျမိဳ ့မွာလံုးခ်င္းနဲ ့မေနနိုင္ေသးတျ ့က်မတို
့မိသားစုမွာတိုက္ခန္းနွစ္ခန္းတြဲေတာင္ အခန္းပိုမရွိပါဘူး.

.မိန္းခေလးဆိုရင္ေတာ့ေကာင္းသား..အိမ္မွာကမိန္းမေတြၾကိးပဲ။.

.မထူးပါဘူး..ငါပဲငါအခန္းေပးငါကေတာ့...လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္အတိုင္းငါ
့အမကုတင္ေအာက္ေကြးပဲ ေပါ့...

ေတြးရင္းအိမ္ျပန္လာခဲ ့ပါတယ္..။



က်မကားထိုးအရပ္မွာ...လမ္းထဲ ကက်မကိုၾကိဳေနက်..လမ္းေဘးေခြးတစ္ေကာင္ရွိပါတယ္။

က်မကမုန္ ့နဲ ့စာၾကြင္းစားက်န္ေတြေၾကြးေနၾကမလို ့လားမသိပါဘူးက်မကိုခင္တြယ္တဲ ့အျပင္

က်မကားအသံပါသူမွတ္မိေနပါတယ္။

ဒါ့အျပင္က်မကားရပ္တျ ့အခါအနားကပ္တဲ ့(အမွိုက္ေကာက္တဲ ့ကေလးမ်ားေဆာ ့ျပီး၊

ကားေဘးျခစ္မွာျပိးေတာ့ဘက္ၾကည့္မွန္ျဖဳတ္ခိုးမွာလည္းမပူရပါဘူး၊)

က်မအတြက္ေတာ့အားကိုးရတဲ ့ေခြးအေစာင့္ေလးတစ္ေကာင္ပါ။

က်မ နဲ ့အဲ ့ဒိေခြးေလးသိတတ္မွုအတြက္အမည္ေပးထားတယ္..မဲလံုးလို ့ေလ...။



ဒိေန ့ေတာ့က်မဗ်ာမ်ားေနလို ့မဲ လံုးအတြက္မုန္ ့မ၀ယ္လာမိဘူး..။

က်မလည္း..ေအာ္မဲလံုးေရ..ဒိေန ့ေတာ့ငါမုန္ ့မပါလာဘူး...။အလုပ္ေတြမ်ားေနတယ္..

နင္ ့ဘာသာပဲ ရွာစားေတာ့လို ့...ေျပာတဲ ့အခါမဲလံုးလည္းနားလည္ဟန္ နဲ
့...စိတ္မပူပါလို ့ေျပာသေယာင္

က်မကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္...။

(က်မေခြးစကားေတာ့မတတ္ပါဘူး..ေခြးမ်က္လံုးကဘာေျပာခ်င္လည္းဆိုတာက်မ ကနားလည္မိတယ္ေလ)

ကဲ ..မဲလံုးေရငါလည္းဒိေန ့ပင္ပန္းျပိနားေတာ့မယ္ လို
့ေျပာျပိးအိမ္ေပၚတက္လာခဲ ့ပါတယ္။

က်မဟာ..ဘာမဟုတ္တာေလးကိုအလုပ္မ်ားဟန္ျပဳျပိးကိုယ့္အေပၚသစ©ာရွိတျ ့ေခြးအေပၚ

ရက္စက္ရာမ်ားၾကေနျပိလားလို ့လဲ ့ေတြးရင္း...

အိုး..သူ ကလမ္းေဘးေခြးေလ...သူ ့ဘာသူရွာစားလိုက္မယ္ေတြးျပိးေမ ့ေပ်ာက္လိုက္ပါတယ္။



စေန ့ေန့ေနလည္ခင္းမွာေတာ့ဥိးၾကိးဒရိုင္ဘာကေရာက္ရွိျပိးျဖစ္ေၾကာင္းအေၾကာင္းၾကားလို ့

က်မလည္းေဆးခန္းတခါတည္း၀င္ရန္ရံုးဆင္းလိုက္ပါတယ္..

ရံုးေအာက္ေရာက္ေတာ့ေမာင္ေဒးဗစ္ကိုမေတြ ရပါဘူးဒ့ါနဲ ့

ဥိးေလးေရ..ဘယ္မွာလည္းလူနာကအေမးမွာကားဆိဥိးတည္သြားလို ့က်မကားထဲ အၾကည့္မွာေတာ့..

အေနာက္ဘက္ကသံုးေယာက္ထိုင္ခံုတခုလံုးနီးပါးအျပည့္အိပ္ေနတဲ ့ၾကီးမားတဲ
့ဘူတယ္ရီယာအမ်ိဳးစား

အလြန္ၾကီးမားေသာေခြးၾကီးတစ္ေကာင္အေတြ ့မွာအံ ့ၾသျပိးအမေလး..ဒါကေမာင္ေဒးဗစ္ဟုတ္လား..

.အိုးက်မ ကလူဥိးၾကိးေျမးထင္ေနတာ..ဘယ့္နွယ့္ဥိးၾကိးတို
့မ်ားေခြးဆိုေခြးလို ့မေျပာဘဲဘယ့္နွယ့္ေမာင္ေဒးဗစ္.

.ေနာက္ထပ္ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္..ညည္းတူ..ဒါဆို.ငါပါေခြးျဖစ္...

.အဲ...ျပသနာပဲဥိးေလးေရ..က်မကဘြတ္ကင္ယူထားတာလူေဆးကုတဲ ့အထူးကုဆရာ၀န္ေတြေလ.

..ေခြးအထူးကု ကိုမယူထားဘူး...။ရိလည္းရိခ်င္စိတ္လည္းရွုတ္စြာနဲ
့တိရိစာ¬န္ဆရာ၀န္ကိုထပ္စံုစမ္းရျပန္ပါတယ္။

ဒိလို နဲ ့ေဆးခန္းမွာေတာ့ဆရာ၀န္ ကခ်က္ျခင္းခြဲ စိတ္ေပးျပိးေပမဲ ့၅ရက္ခန္
့ေဆးရံုတက္ရမည္ျဖစ္ေျကာင္း

ခြဲစိတ္ခကတသိန္ရွစ္နွစ္ေသာင္း..အဲ သူ ကလည္းအခန္းခ ကတေန ့တစ္ေသာင္းခဲြဲ နဲ ့၅ရက္စာ၊

သန္ ့ရွင္းေရးနဲ ့ျပဳစုဘို ့ဆရာမေပါင္းလိုက္ေတာ့..ေဒးဗစ္ေဆးကုခေငြက..အမေလး......

.

ေဒးဗစ္အတြက္က်သင့္ေငြရွင္းျပိးအိမ္အျပန္မွာေတာ့...ေခြးခ်င္းတူတာေတာင္...

ေဒးဗစ္ကအိမ္အတြက္ဘာအက်ိဳးရွိသလဲသခင္အေပၚကိုေရာ..

အိမ္ကိုေရာဘယ္ေလာက္ေစာင့္ေရွာင္နိုင္သလဲ...။က်မရဲ မဲလံုးဟာ စားစရာသူ ့ဘာသာရွာတယ္

အိပ္စရာသူ ့ဘာသာရွာအိပ္တယ္...။

ဒါေပမဲ ့တခါတရံ က်မေၾကြးတဲ ့အက်န္ေလးေတြ မုန္ ့(တန္ဘိုးမမ်ားပါ)ေတြ နဲ
့က်မ..အိမ္၊ ကား..ဒါေတြ ကို

သူ ကေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္..။

ေဒးဗစ္လိုေခြးမ်ိဳးေတြ ကသခင္(ခ်မ္းသာသူရွိမွ) အိပ္ဖို ့စားဖို
့ေနမေကာင္းရင္ျပဳစုဘို ့

သူတို ့ဘ၀ဟာသခင္မရွိရင္မျဖစ္ဘူးမရပ္တည္နိုင္ဘူး...။

ေခြးေပၚကုန္က်ေငြေတြ က....ဥိးၾကိးရဲ
့သားကအရြယ္ေရာက္ေနျပီးကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္လို ့

ေငြအရင္းအနွိး၅သိန္းေတာင္းတာမထုတ္ေပးတဲ ့အတြက္ဥိးၾကိးနဲ ့သူ ့သားေက်ာ္ေက်ာ္

အဆင္တာေတြ ၾကားရသိရေတာ့..က်မဥိးၾကိးအေပၚနားမလည္နိုင္ေတာ့ပါဘူး...။

* တလြဲ အေတြးေတြနဲ ့ပညာတတ္လွပါတယ္ဆိုတဲ ့ဥိးၾကီးက..ဒါကိုေတြးေကာေတြးမိရဲ ့လား

* သူ ့ရဲ ့သားဟာ..ေဒးဗစ္ေလာက္အသံုးမ၀င္ေနလို ့လား...

* ဒါမွမဟုတ္ကိုယ့္၀မ္းစာကိုယ့္ရွာစားရတျ ့လမ္းေဘးေခြးဘ၀ကို
ကိုယ္ကိုတိုင္၀င္ေစခ်င္တာလား.......

အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ က.....

ဦးၾကီးရဲ ့အဇိတ တိမ္သလြာေလးခြာၾကည့္ရင္ျမင္မိမွာပါ........





အမွားပါရင္ေတာင္းပန္ပါသည္

ေလးစားေသာ

**ေရႊအိမ္စည္**

..
**ရန္သူငါးပါးထဲ မွာအင္မတန္ဆိုး၀ါးလွတာသူခိုးဓျမထက္ဆိုးတဲ ့ရန္သူဟာ…***

ရုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာတဲ ့ဖုန္းသံေၾကာင့္စိတ္ေကာလူပါ..သတိေပးဖုန္းျမည္သံမလို

ကသတိအေန အထားနျ ့ရပ္မိသလိုေတာင္ျဖစ္သြားပါတယ္..။

ေခတ္ပဲေျပာရမလားေရစိးေၾကာင္းတိုးတက္မွုမွာလူငယ္ပီပီက်မလည္းဖုန္းျမည္သံေလးေတြမ်ိဳးစံုထဲ
့ထားပါတယ္..။

ခ်စ္သူဆီကဖုန္းသံက..ဟန္ေန...ေန ့တိုင္းေတြ ့ခ်င္တာမင္းရဲ ့မ်က္နွာေလး...။

သူငယ္ခ်င္းေတြဆို....ကိုင္ဇာရဲ ့လာၾကေဟ6နာရီေတာင္ထိုးျပိးဘာညာေပါ့...။

ေဆြးမ်ိဳးဆို...ေတာ္ပါျပီစိတ္ကုန္တယ္..**ဘာညာေပါ့ေနာ္..

ျမည္သံတခု..စသျဖင့္ခြဲ ျခားျပိးထဲ ၾကတာတစ္မ်ိဳးေကာင္းလွပါတယ္..။

ခုဏကဖုန္းျမည္သံကေတာ့..ကိုယ္မႏွစ္သက္တဲ ့သူဆီ ကဆိုတာအခ်က္ေပးသံေၾကာင့္သိရျပိ..။

ဒိလိုနဲ ့က်မလုပ္လက္စအလုပ္ေလးေဘးခ်ျပိး
စိတ္မပါစြာဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ရပါေတာ့တယ္...။

နံပါတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ေအာ္..ျပည္ကဥိးၾကီးဘဲ..က်မအေဖရဲ
့သူငယ္ခ်င္းဗိုလ္မွူးေဟာင္းတစ္ေယာက္ပါ။

အင္မတန္အေနာက္တိုင္းဆန္(ဘိုဆန္)ျပီးစစ္တပ္ဆန္စြာက်မတို ့ကိုအမိန္ ့ေတြ
ေပးခိုင္းတတ္ျပီ

ေမတÇာတုန္ ့ျပန္ျပီးသူ ကိုယ့္သူအန္ကယ္နာမ္စားသံုးတဲ ့အခါက်မက

အေနာက္တိုင္းဆန္ဆန္မေခၚတတ္မေျပာတတ္ပံုစံလုပ္ျပီးဥိးၾကီးလို
့ပဲနွုတ္က်ိဳးစြာေခၚပစ္ခဲ ့ပါတယ္.

.(က်မလည္းလူ ့ကန္ ့လန္ ့တစ္ေယာက္ပါပဲေလ.....ငယ္ငယ္ကပါ..).။။

က်မလည္းမ်က္ခံုးတခ်က္ျမွင့္တက္ျပိး..ဟုတ္ကဲ ့..အမိန္ ့ရွိပါဦးၾကီးလို
့ျပန္ထူးလိုက္ပါတယ္..။

ေအာ္...ေအး မိေရႊမိလား.....အန္ကယ္ပါဗိုလ္မွုး.....ပါ။

ညည္းတူ ေမာင္ေဒးဗစ္နားေနာက္မွာအက်ိတ္ျဖစ္ေနလို ့ ရန္ကုန္လာကုရမယ္.။

အန္ကယ္လည္းအလုပ္ေတြမ်ားလို ့မလိုက္လာနိုင္ဘူး..ဒါေၾကာင့္ေမာင္ေဒးဗစ္နဲ
့ဒရိုင္ဘာကို ရန္ကုန္

လႊတ္လိုက္မယ္ ညည္းတူကိုေသခ်ာေကာင္းတဲ ့ဆရာ၀န္နဲ ့ျပေပးလိုက္ပါ။

အန္ကယ္ေငြ ၅ သိန္းထဲ ့ေပးလိုက္တယ္...လိုရင္လည္းေနာက္မွေငြလႊဲလိုက္မယ္..။

ပိုရင္လည္းေဒးဗစ္အတြက္စားစရာ၀ယ္ေပးလိုက္ပါ။

ဒရိုင္ဘာကေတာ့ဆီအသြားအျပန္နဲ ့ေန ့တြက္ေပးထားျပိးသား ညည္းလိုသလိုသံုး ။ျပည္မွာက

ခြဲစိတ္အထူးကုေတြသိပ္မရွိဘူးေလ..ေနာ္..။

ဒါနဲ ့က်မလည္း..

ဟုတ္ကဲ ့ဦးၾကီး..အရီးေလးေကာေနေကာင္းရဲ ့လား

အရီးေကာလိုက္နိုင္ရင္လိုုက္ခဲ ့ေလလို ့ေျပာလိုက္ပါတယ္..။

မင္း အန္တီလည္းမအားလို ့။ကဲ ...စိတ္ခ်မယ္...လို ့ေျပာျပီးဖုန္းခ်လိုက္ပါတယ္..

။ဟူး....သက္ျပင္းေမာတခ်က္ခ်မိပါတယ္...။

က်မဟာမိဘမ်ားရဲ ့ေဆြမ်ိဳးအသိုင္း၀ိုင္း၊
မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာေတာ့အေတာ္ေလးေရပန္းစားသူပါ..။

ငယ္ငယ္ကေနရာတကာပါ၊စပ္စုတတ္တာေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါလိမ့္ မယ္။
a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmgz_fbhgqnnqOiO1fQEhn8sPRFyEZVuvpl3UA6F4IJhdrBFLhyphenhyphenevN9XYjTzXS8FYPvjayylxmFQnsPWdcJy9RsOclL9zp0EdpJplEh2jk3hei5bVbhUHrjO2pAybIaugjineRfKOlcVM/s1600/cloud+++cartoon.-01+++++++jpg.jpg">

ဘယ္သူကဘာျဖစ္ရင္....က်မအေဖကိုေျပာလိုက္..ေအးမင္း..ငါ့သမီးကိုဖုန္းဆက္လိုက္

ဒိလိုနျ ့ပဲက်မအမည္ရင္းေပ်ာက္လို ့....ေရႊမိအျဖစ္နဲ ့ေရပန္းစားသလို..

မသိတာအားလံုးေမးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိတတ္သူမလို ့က်မကိုYellow Girl
လိုက်ိစယ္ျပိးေခၚၾကပါတယ္။

အင္း..မျဖစ္ေခ်ဘူး....ဥိးၾကီးေျမးထင္ပါ့ ..ကိုယ္ကလည္းျပည္ျမိဳ
့ကေျပာင္းလာတာနွစ္အေတာ္ၾကာေပါ့..

ဥိးၾကိးေျမးေတြထဲ မွာေဒးဗစ္ဆိုတာလည္းမသိဘူးေလ....။

ေနာက္ေပါက္ေလးေတြကိုေတာ့က်မမသိနိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ဥိးၾကီးသားေတြ ထဲ မွာအိမ္ေထာင္မက်ေသးတာဆို လို ့က်မနဲ
့ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေက်ာ္ေက်ာ္ေတာ့ရွိပါရဲ ့

သူ ့အေၾကာင္းေမးရင္အဖိုးၾကိးေသြးတက္ေနမယ္..လို ့

ေတြးရင္းခြဲ စိတ္အထူးကုဆရာ၀န္စံုစမ္း...ရက္ခ်ိန္းယူနဲ
့က်မလည္းရံုးအလုပ္ဆက္လုပ္ေနခဲ ့ပါတယ္။

ရံုးအဆင္းအိမ္ျပန္မွာေတြးေနရပါျပိ..လူမမာတစ္ေယာက္အေစာင့္မပါပဲဒရိုင္ဘာနဲ
့လာကုတယ္..။

သူတို ့ေငြရွိေပမဲ ့ ျပဳစုဘို ့ကေတာ့နစ့္ဌား၊ထမင္းကေတာ့ဆိုင္ကစားေပါ့..။

ေလာေလာဆယ္ေရာက္ရင္ထားရမဲ ့ေနရာအတြက္ေတြးရျပန္ပါျပီ။

ရန္ကုန္ျမိဳ ့မွာလံုးခ်င္းနဲ ့မေနနိုင္ေသးတျ ့က်မတို
့မိသားစုမွာတိုက္ခန္းနွစ္ခန္းတြဲေတာင္ အခန္းပိုမရွိပါဘူး.

.မိန္းခေလးဆိုရင္ေတာ့ေကာင္းသား..အိမ္မွာကမိန္းမေတြၾကိးပဲ။.

.မထူးပါဘူး..ငါပဲငါအခန္းေပးငါကေတာ့...လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္အတိုင္းငါ
့အမကုတင္ေအာက္ေကြးပဲ ေပါ့...

ေတြးရင္းအိမ္ျပန္လာခဲ ့ပါတယ္..။



က်မကားထိုးအရပ္မွာ...လမ္းထဲ ကက်မကိုၾကိဳေနက်..လမ္းေဘးေခြးတစ္ေကာင္ရွိပါတယ္။

က်မကမုန္ ့နဲ ့စာၾကြင္းစားက်န္ေတြေၾကြးေနၾကမလို ့လားမသိပါဘူးက်မကိုခင္တြယ္တဲ ့အျပင္

က်မကားအသံပါသူမွတ္မိေနပါတယ္။

ဒါ့အျပင္က်မကားရပ္တျ ့အခါအနားကပ္တဲ ့(အမွိုက္ေကာက္တဲ ့ကေလးမ်ားေဆာ ့ျပီး၊

ကားေဘးျခစ္မွာျပိးေတာ့ဘက္ၾကည့္မွန္ျဖဳတ္ခိုးမွာလည္းမပူရပါဘူး၊)

က်မအတြက္ေတာ့အားကိုးရတဲ ့ေခြးအေစာင့္ေလးတစ္ေကာင္ပါ။

က်မ နဲ ့အဲ ့ဒိေခြးေလးသိတတ္မွုအတြက္အမည္ေပးထားတယ္..မဲလံုးလို ့ေလ...။



ဒိေန ့ေတာ့က်မဗ်ာမ်ားေနလို ့မဲ လံုးအတြက္မုန္ ့မ၀ယ္လာမိဘူး..။

က်မလည္း..ေအာ္မဲလံုးေရ..ဒိေန ့ေတာ့ငါမုန္ ့မပါလာဘူး...။အလုပ္ေတြမ်ားေနတယ္..

နင္ ့ဘာသာပဲ ရွာစားေတာ့လို ့...ေျပာတဲ ့အခါမဲလံုးလည္းနားလည္ဟန္ နဲ
့...စိတ္မပူပါလို ့ေျပာသေယာင္

က်မကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္...။

(က်မေခြးစကားေတာ့မတတ္ပါဘူး..ေခြးမ်က္လံုးကဘာေျပာခ်င္လည္းဆိုတာက်မ ကနားလည္မိတယ္ေလ)

ကဲ ..မဲလံုးေရငါလည္းဒိေန ့ပင္ပန္းျပိနားေတာ့မယ္ လို
့ေျပာျပိးအိမ္ေပၚတက္လာခဲ ့ပါတယ္။

က်မဟာ..ဘာမဟုတ္တာေလးကိုအလုပ္မ်ားဟန္ျပဳျပိးကိုယ့္အေပၚသစ©ာရွိတျ ့ေခြးအေပၚ

ရက္စက္ရာမ်ားၾကေနျပိလားလို ့လဲ ့ေတြးရင္း...

အိုး..သူ ကလမ္းေဘးေခြးေလ...သူ ့ဘာသူရွာစားလိုက္မယ္ေတြးျပိးေမ ့ေပ်ာက္လိုက္ပါတယ္။



စေန ့ေန့ေနလည္ခင္းမွာေတာ့ဥိးၾကိးဒရိုင္ဘာကေရာက္ရွိျပိးျဖစ္ေၾကာင္းအေၾကာင္းၾကားလို ့

က်မလည္းေဆးခန္းတခါတည္း၀င္ရန္ရံုးဆင္းလိုက္ပါတယ္..

ရံုးေအာက္ေရာက္ေတာ့ေမာင္ေဒးဗစ္ကိုမေတြ ရပါဘူးဒ့ါနဲ ့

ဥိးေလးေရ..ဘယ္မွာလည္းလူနာကအေမးမွာကားဆိဥိးတည္သြားလို ့က်မကားထဲ အၾကည့္မွာေတာ့..

အေနာက္ဘက္ကသံုးေယာက္ထိုင္ခံုတခုလံုးနီးပါးအျပည့္အိပ္ေနတဲ ့ၾကီးမားတဲ
့ဘူတယ္ရီယာအမ်ိဳးစား

အလြန္ၾကီးမားေသာေခြးၾကီးတစ္ေကာင္အေတြ ့မွာအံ ့ၾသျပိးအမေလး..ဒါကေမာင္ေဒးဗစ္ဟုတ္လား..

.အိုးက်မ ကလူဥိးၾကိးေျမးထင္ေနတာ..ဘယ့္နွယ့္ဥိးၾကိးတို
့မ်ားေခြးဆိုေခြးလို ့မေျပာဘဲဘယ့္နွယ့္ေမာင္ေဒးဗစ္.

.ေနာက္ထပ္ေျပာလိုက္ပါေသးတယ္..ညည္းတူ..ဒါဆို.ငါပါေခြးျဖစ္...

.အဲ...ျပသနာပဲဥိးေလးေရ..က်မကဘြတ္ကင္ယူထားတာလူေဆးကုတဲ ့အထူးကုဆရာ၀န္ေတြေလ.

..ေခြးအထူးကု ကိုမယူထားဘူး...။ရိလည္းရိခ်င္စိတ္လည္းရွုတ္စြာနဲ
့တိရိစာ¬န္ဆရာ၀န္ကိုထပ္စံုစမ္းရျပန္ပါတယ္။

ဒိလို နဲ ့ေဆးခန္းမွာေတာ့ဆရာ၀န္ ကခ်က္ျခင္းခြဲ စိတ္ေပးျပိးေပမဲ ့၅ရက္ခန္
့ေဆးရံုတက္ရမည္ျဖစ္ေျကာင္း

ခြဲစိတ္ခကတသိန္ရွစ္နွစ္ေသာင္း..အဲ သူ ကလည္းအခန္းခ ကတေန ့တစ္ေသာင္းခဲြဲ နဲ ့၅ရက္စာ၊

သန္ ့ရွင္းေရးနဲ ့ျပဳစုဘို ့ဆရာမေပါင္းလိုက္ေတာ့..ေဒးဗစ္ေဆးကုခေငြက..အမေလး......

.

ေဒးဗစ္အတြက္က်သင့္ေငြရွင္းျပိးအိမ္အျပန္မွာေတာ့...ေခြးခ်င္းတူတာေတာင္...

ေဒးဗစ္ကအိမ္အတြက္ဘာအက်ိဳးရွိသလဲသခင္အေပၚကိုေရာ..

အိမ္ကိုေရာဘယ္ေလာက္ေစာင့္ေရွာင္နိုင္သလဲ...။က်မရဲ မဲလံုးဟာ စားစရာသူ ့ဘာသာရွာတယ္

အိပ္စရာသူ ့ဘာသာရွာအိပ္တယ္...။

ဒါေပမဲ ့တခါတရံ က်မေၾကြးတဲ ့အက်န္ေလးေတြ မုန္ ့(တန္ဘိုးမမ်ားပါ)ေတြ နဲ
့က်မ..အိမ္၊ ကား..ဒါေတြ ကို

သူ ကေစာင့္ေရွာက္ေပးတယ္..။

ေဒးဗစ္လိုေခြးမ်ိဳးေတြ ကသခင္(ခ်မ္းသာသူရွိမွ) အိပ္ဖို ့စားဖို
့ေနမေကာင္းရင္ျပဳစုဘို ့

သူတို ့ဘ၀ဟာသခင္မရွိရင္မျဖစ္ဘူးမရပ္တည္နိုင္ဘူး...။

ေခြးေပၚကုန္က်ေငြေတြ က....ဥိးၾကိးရဲ
့သားကအရြယ္ေရာက္ေနျပီးကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ခ်င္လို ့

ေငြအရင္းအနွိး၅သိန္းေတာင္းတာမထုတ္ေပးတဲ ့အတြက္ဥိးၾကိးနဲ ့သူ ့သားေက်ာ္ေက်ာ္

အဆင္တာေတြ ၾကားရသိရေတာ့..က်မဥိးၾကိးအေပၚနားမလည္နိုင္ေတာ့ပါဘူး...။

* တလြဲ အေတြးေတြနဲ ့ပညာတတ္လွပါတယ္ဆိုတဲ ့ဥိးၾကီးက..ဒါကိုေတြးေကာေတြးမိရဲ ့လား

* သူ ့ရဲ ့သားဟာ..ေဒးဗစ္ေလာက္အသံုးမ၀င္ေနလို ့လား...

* ဒါမွမဟုတ္ကိုယ့္၀မ္းစာကိုယ့္ရွာစားရတျ ့လမ္းေဘးေခြးဘ၀ကို
ကိုယ္ကိုတိုင္၀င္ေစခ်င္တာလား.......

အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ က.....

ဦးၾကီးရဲ ့အဇိတ တိမ္သလြာေလးခြာၾကည့္ရင္ျမင္မိမွာပါ........





အမွားပါရင္ေတာင္းပန္ပါသည္

ေလးစားေသာ

**ေရႊအိမ္စည္**