ဥံဳ မဏိပေဒၼဟံု

>
ကေန႔ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ ေတြ ဟာ သူတို႔ လူမ်ိဳး ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ ေက်ာ္ ေမြးျမဴ လာ ခဲ့တဲ့ အရာ အားလံုး ကို ဖ်က္ဆီး ပစ္ေနတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ျပဳစု တည္ေထာင္ ထားခဲ့တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ နည္းနာ နိႆယ ေတြ၊ ဘာဝနာ နည္းနာေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး ကို ထိန္း ေက်ာင္း ခဲ့သမ်ွ ေတြ စတဲ့ အရာ အားလံုး အဆိပ္သင့္ လ်က္ ရွိကုန္ၾက တယ္။ ရုပ္ၾကမ္းဝါဒီ အမ်ား အျပား နဲ႔ သူ တစ္လူ ငါ တစ္မင္း ျဖစ္ေနတဲ့ တရုတ္ အာဏာရွင္ေတြ၊ ပညာတတ္ဆိုသူေတြ အမ်ား ဟာ - သူတို႔ရဲ႕ ႏွလံုး သဲပြတ္ ကို သူတို႔ ဘာသာ အဆိပ္ ခပ္ပစ္ ေနၾကတယ္။ ဒါကို ခင္ဗ်ားလည္း ေတြ႕ျမင္ ႏိုင္ပါတယ္။ ဆယ္စု ႏွစ္ တစ္စု ႏွစ္စု မက ရွိေလာက္ ေနျပီ ရယ္ ။ အဲ့ဒီ ေဒသဟာ အခု တိဗက္ ျဖစ္ပါတယ္။


စင္စစ္ တိဗက္ ဟာ ကမၻာ့ ေခါင္းမိုးပါ။ ကမၻာ့အျမင့္ဆံုး ေတာင္တန္း၊ ေတာင္ထြတ္ေတြနဲ႔ တည္ရွိေန တဲ့ ေနရာ၊ အာရွတိုက္အတြင္းက ဆီးႏွင္းေတြ အံုနဲ႔ က်င္းနဲ႔ ဖံုးလႊမ္းေနရာ ေနရာ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ကေန႔ တရုတ္ အစိုးရရဲ႕ အာဏာျပ ညွင္းပန္းမႈနဲ႔ မထိုက္တန္ ေလာက္ေအာင္ တိဗက္ျပည္သူေတြ မွာ ရိုးစင္းမႈ ရွိတယ္။ အျပစ္ကင္းျပီး ရိုးသားတဲ့ ျပည္သူ အမ်ားသာ တည္ရွိ ေနတယ္။ သတင္းေတြမွာ ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ - ႏွိပ္စက္ ညွင္းပန္းမႈေတြ အားလံုးကို ဒီ ျပည္သူ အမ်ား ဘယ္ အ ရာ ကိုင္စြဲ ခုခံႏိုင္ခဲ့ၾကသလဲ။ သူတို႔မွာ ခုခံ ကာကြယ္ စရာ ဘာမွ ရွိ မေနဘူးရယ္။ တင့္ကား မရွိဘူး - ဗံုး မရွိဘူး - ေလယာဥ္ မရွိဘူး - စစ္တပ္မရွိဘူး - ေသနတ္မရွိဘူး - စင္စစ္ ရိုးရိုး ရွင္းရွင္း ေနထိုင္လာခဲ့ၾကတဲ့ တိဗက္ ျပည္သူေတြဟာ အခုမွ မဟုတ္ - ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ ၾကာျမင့္ ကတည္းက ကာကြယ္စရာ မရွိခဲ့ ၾကဘူးပဲ။

ကမၻာ့ ရာဇဝင္ သမိုင္းမွာ ဒီ နယ္ေဒသက ျပည္သူေတြဟာ ဘယ္သူေတြ ကိုမ်ား တိုက္ခိုက္ ေႏွာင့္ယွက္ ခဲ့ၾက ပါသလဲ။ ဘယ္သူ႕ လုပ္ငန္းကိုေရာ ဝင္ေရာက္ ခ်ယ္လွယ္ စိုးမိုး ခဲ့ပါ သလဲ။ ဘယ္ အာဏာ ပါဝါ ကိုေရာ တြန္းထိုး ရယူ ေနခဲ့ၾကသလဲ။ သမိုင္း တစ္ခြင္ ျပန္စစ္ၾကည့္ ရင္ ကမၻာ မွာ တိဗက္ ဟာ တစ္သီးတစ္သန္႔ ေအးခ်မ္းေနခဲ့တဲ့ ေနရာေလး ျဖစ္ပါ တယ္ ။ တိတ္ဆိတ္ ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ စိတ္ႏွလံုး ေရးရာ ကိုသာ ေဇာက္ခ် တည္ရွိ ေနတဲ့ ေဒသ ျဖစ္တယ္။

က်ေနာ့ အေနနဲ႔ ဆိုရင္ တိဗက္ဟာ စိတ္ႏွလံုး ေအးခ်မ္းမႈ ရွာေဖြၾကသူ ပါရမီရွင္ အမ်ား စုေဝးရာ - ကမၻာ တစ္ခြင္ ရွိသမ်ွ တစ္ခု တည္းေသာ ေဒသ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ဒီေနရာမွာ ေျပာလိုတဲ့ "ဥံဳ မဏိပေဒၼဟံု" ဟာ အဲ့ဒီ တိဗက္ျပည္က စတင္တယ္။ စိတ္ႏွလံုးရဲ႕ ၾကည္စင္မႈ၊ အျပည့္ဝ ဆံုး ျမင့္ျမတ္ျဖဴစင္ ေနမႈကို အသံ အားျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ ရာမွာ အေအာင္ျမင္ဆံုး၊ အလွပ ဆံုး ေဖာ္ျပခ်က္ ဟာ - ဒီ "ဥံဳ မဏိပေဒၼဟံု" ပဲလို႔ က်ေနာ္ ဆိုခ်င္တယ္ ။ သူ႕ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုခ်က္ ရွိတတ္ၾကေပမယ့္ - အၾကမ္းဖ်ဥ္းက -

"The Sound of Silence,
the Diamond in the Lotus."
တိတ္ဆိတ္ျခင္း၏ အသံသည္
ၾကာပြင့္တြင္းမွ ပတၱျမားျဖစ္၏~



ဒီ အဆိုကို Mantra မႏၱရ အျဖစ္ သံုးတယ္။ "မႏၱာန္" လို႔ ဆိုမလား။ အဲ့လို ေခၚရင္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ အမ်ားက - ဥံဳဖြ ေပ်ာက္ေစ၊ အထက္လမ္း၊ ေအာက္လမ္း ေတြ ေျပးေျပး ေတြးျမင္လိုက္ၾက လြန္း လို႔ - အဲ့သလို ေခၚရ ခက္ ပါတယ္။ တကယ္ က ဒီ မႏၱာန္ ဟာ ခင္ဗ်ား ရဲ႕ စိတ္အတြင္း သႏၱာန္ ျငိမ္ဝပ္ေနမႈ ကို - အသံနဲ႔ အျပည့္အဝ ေဖာ္က်ဴး ထားတာ သက္သက္ ။ က်ေနာ္ တို႔ အေနနဲ႔ မစိမ္း ေလာက္ တဲ့ မႏၱာန္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းတက္လို႔ လိုင္းကား တိုးစီးရင္ ကား ေခါင္းခန္းမွာ အျမဲေတြ႕ေတြ႕ေနက် စာစု ဟာ အဲ့ဒီ စကားလုံး ေတြပဲရယ္။

ေနာက္ပိုင္း - ေထရဝါဒ ဘုန္းေတာ္ၾကီး အမ်ား က ဒါကို ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ကန္႔ကြက္စကား ေျပာတယ္ ။ ေခ်ဖ်က္ ပစ္တယ္။ အခ်ိဳ႕ ပိဋကတ္က်မ္းတတ္ ဆရာမ်ားလည္း ပါတယ္။ "ဒီဂါထာဟာ ေထရဝါဒ မဟုတ္ဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ထား တာ သာ ျဖစ္တယ္။ တႏၱရ၊ မႏၱရ - ဂိုဏ္းဂဏေတြ ရဲ႕ ဥံဳဖြ စကားေတြ ျဖစ္တယ္" ဒီတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ေခ်ဖ်က္ ပါတယ္။ က်ေနာ္ အခုအခ်ိန္မွာ ေျပာလိုတာက - ဥံဳမဏိပေဒၼဟံု ဟာ ေထရဝါဒ အျဖစ္ ဘယ္တုန္းကမွ အေယာင္မေဆာင္ ခဲ့ပါဘူး ။ သူ ဟာ ေထရ ဝါဒ အတြင္းကလည္း "ဟုတ္ကို မဟုတ္ဘူး"။ ေနာက္ျပီး "ဥံဳဖြ" လည္း မဟုတ္ဘူး။ ေပ်ာက္ေစ မႏၱာန္ မ်ိဳး လည္း မဟုတ္ဘူး။ ကမၻာ့ ဘာသာတစ္ခုခု မွာ အဝင္အပါ ျဖစ္တဲ့ စာ ၊ စကားမ်ိဳး လည္း မဟုတ္ ပါဘူး။

ခင္ဗ်ား ရဲ႕ စိတ္တြင္းသႏၱာန္ကို ၾကည္လင္ေအာင္ ရွင္းလင္းၾကည့္ မယ္ ဆိုပါစို႔။ မိမိသႏၱာန္ရဲ႕ ဟိုးအတြင္းဆံုး တိုးဝင္ႏိုင္ လာတဲ့ အခါ တေျဖးေျဖးခ်င္း ၾကားလာရမယ့္ အသံ ဟာ တိတ္ဆိတ္မႈ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါကို ခင္ဗ်ား တအံ့တဩ ျပန္ေမးႏိုင္တယ္ ( ဒါမွ မဟုတ္ ေမးခ်င္ မွေမးမယ္ ) - "တိတ္ဆိတ္ျခင္း သက္သက္မွာ အသံ ရွိလို႔လား" -

ဟုတ္ကဲ့ - တိတ္ဆိတ္ျခင္း သက္သက္မွာ အသံ ရွိတယ္။ ခင္ဗ်ား မ်က္လံုး ႏွစ္လံုးနဲ႔ မျမင္ဘဲ တည္ရွိျပီး အရာေတြ ရွိေန သလို၊ ခင္ဗ်ား ရုပ္ခံ နားနဲ႔ မၾကားႏိုင္တဲ့ အသံလည္း ရွိပါတယ္။ ဆိုပါစို႔ - က်ေနာ္ တို႔မွာ အာရံု ေျခာက္ပါး ရွိတယ္။ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္ လို႔ ေရတြက္ႏိုင္တယ္။ - ဟုတ္တယ္ ဟုတ္။ ဒါကို အခု ကြန္ျမဴနစ္ တရုတ္ေတြ အတြက္ ေတာ့ လက္ခံႏိုင္ ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ အတြက္က အာရံု ငါးပါး သာ ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ရွိတယ္။ သူတို႔ အတြက္ စိတ္ကို အာရံု တစ္ပါး အျဖစ္ စာရင္းထဲ ထည့္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း စိတ္ႏွလံုး ျငိမ္းေအးရာ စုစည္း တည္ရွိေနတဲ့ တိဗက္ ေဒသ အတြက္ အခုအခါ ေသြးလႊမ္း ေနတာ မဆန္းဘူး ။

က်ေနာ္ တို႔ မျမင္ႏိုင္ တဲ့ (တနည္း) ရုပ္ မဟုတ္တဲ့ - ဒီ အာရံုေျခာက္ပါး ထဲက တစ္ပါး ဟာ စိတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ "စိတ္" ရဲ႕ သႏၱာန္ ကို - ျပင္ပ ဗဟိဒၶကေန အတြင္း အဇၥ်တၱ ငုပ္လ်ိဳး သြားႏိုင္မွသာ ေကာင္းေကာင္း ျမင္ရတယ္။ ခင္ဗ်ား အခု မ်က္လံုး၊ ခင္ဗ်ား အခု နား နဲ႔ ျမင္ၾကား ထိေတြ႕ ေနရ တာ ဟာ ဗဟိဒၶ အကာအရံ အခြံကလြဲလို႔ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး ရယ္။

အဲ့လိုပဲ - "ဥံဳ" ဟာ အဲ့သည္ အဇၥ်တၱရဲ႕ အတြင္းဆံုး ငုပ္လ်ိဳး ဝင္ရင္း အရာအားလံုးနဲ႔ ထိစပ္သြားခ်ိန္မွာ ေပၚေပါက္တဲ့ အသံ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ ဟာ အေတြးလည္း မဟုတ္သလို၊ အိပ္မက္ လည္း မဟုတ္ဘူး၊ စိတ္ကူး ထင္ျမင္ခ်က္ မဟုတ္၊ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ မဟုတ္ - တခဏေလး ေပၚေပါက္ တတ္တဲ့ ျဖတ္ခနဲ အာရံု တခဏလည္း မဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ား သိစိတ္ အၾကည္လင္ဆံုး အတြင္း - အစဥ္အၿမဲ ရွိေနတဲ့ ဆိတ္ၿငိမ္မႈ သက္သက္ သာ ျဖစ္တယ္။

လူမႈလူ႕ေဘာင္မွာ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖတ္သန္းေနရမယ့္ ခင္ဗ်ား စိတ္မွာ ဒီအသံကို ၾကားရဖို႔ ခက္ခဲေနႏိုင္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လည္း ေရွး အတီေတ ကေန ကေန႔အထိ - "ဥံဳ" ကို "အဇၥ်တၱရဲ႕ ရွားပါး ဂီတသံ" လို႔ အျမတ္တႏိုး သတ္မွတ္ ခဲ့ၾက တယ္။ - အတြင္း အဇၥ်တၱမွာ အျပည့္အဝ ညီညြတ္ေနတယ္ -ခ်မ္းေျမ့ ၾကည္စင္ ေနတယ္ - ၾကည္လင္ျငိမ္ဝပ္ ေနတယ္ - အဲ့ဒီ ျဖစ္ရပ္ အားလံုး ကို ဂီတသံ "ဥံဳ" က ကိုယ္စားျပဳ ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ျမင့္ျမတ္တဲ့ သႏၱာန္ကို "ဥံဳ" ဖလွယ္တယ္။

"ဥံဳ" ကို အကၡရာ "ဥ" နဲ႔ ေရးထားေပမယ့္ သူ႔အသံထြက္ အတိုင္း ျမန္မာသံ ဖလွယ္ ရြတ္ရင္ ပီျပင္ ဖုိ႔ ခက္တယ္။ "ဥံဳ" အတြက္ အကၡရာ မရွိဘူး။ ဘာလို႔ ဆို "ဥံဳ" ဟာ ဘာသာစကား အတြင္းက မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကုိ အဂၤလိပ္လို "OM" လို႔ အသံထြက္ ဖလွယ္ ရင္ေတာင္ မျပည့္စံု ဘူး။ တကယ္တမ္း မွာလည္း သူ႕အသံကို စကားေဝါဟာရ အတြင္း- ခင္ဗ်ား ရွာၾကံျပီး ရြတ္ဆိုလို႔ မရႏိုင္ ဘူး။ အနီးစပ္ဆံုး နည္း တစ္ခု ေတာ့ ရွိပါတယ္။

ခင္ဗ်ား အိပ္ခါနီး အခ်ိန္၊ အိပ္ရာေပၚ လွဲေလ်ာင္းတဲ့ အခါ အဂၤလိပ္ အကၡရာ "O" ကို အသံမျပတ္ ရြတ္ဆို ေနၾကည့္ပါ။ "ဥံဳ" ကို သတိမူျပီး ရြတ္ဆို ေနစရာ မလိုပါဘူး - "O" (အို) ကိုသာ သံရွည္ စြဲျပီး နက္နက္နဲနဲ အသံထြက္ ၾကည့္ေနပါ။ အတန္ၾကာလင့္ျပီး အိပ္ခ်င္ ခါနီး ရွိတဲ့ အခါ အဲ့ဒီ "O" ရဲ႕ အသံဟာ "ဥံဳ" အသံအမွန္ နားကို နီးကပ္သြားပါတယ္။ ခင္ဗ်ား လည္း အိပ္မေပ်ာ္ ေသးတဲ့ အတြက္ ၾကားရႏိုင္ ပါတယ္။ "အို" မဟုတ္ဘဲ "အ" ခ်ည္းသာ ဆက္ခါ ဆက္ခါ ရြတ္ဆို ေနရင္ လည္း ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္။ "အို" က ပို လြယ္ကူတယ္။


ဒါေပတဲ့ ဒီမႏၱာန္ ဟာ ခင္ဗ်ား ရြတ္ဆိုဖို႔ထက္ - ၾကားသိရဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အတြင္း အဇၥ်တၱ အသံ ဟာ နကိုကတည္းက "ဥံဳ" အျဖစ္ တည္ရွိ ေနျပီးသားပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ အတြင္း နက္နက္ရွိဳင္းရွိဳင္း တိုးဝင္ၾကည့္ပါ။ အာရံု၊ အေတြးအၾကံ၊ ခံစားခ်က္ အားလံုး ထိုးခြင္း ရင္း အတြင္းဆံုး ဝင္ေရာက္ လာႏိုင္တဲ့ အခါ ျငိမ္ဝပ္တဲ့ အျဖစ္ (ဝါ) သူ႔ရဲ႕ အသံ တည္ရွိေနျပီးသားအျဖစ္ ကို ခင္ဗ်ား ျမင္ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

တိဗက္ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး အျမင္ အားလံုး ဟာ ဒီမႏၱာန္ ေပၚမွာ အထင္ကရ ရွိေနပါတယ္။ ဒီ မႏၱာန္ စီးဆင္းလာခဲ့ရာ အဲ့ဒီ တိဗက္ ေဒသ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အထူးျခားဆံုး ရွိတယ္။ စင္စစ္ ဒီ မႏၱာန္ အတြင္း မွာတင္ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ ေပါင္း မ်ားစြာ တည္ရွိ ေန တယ္။ ဒီ မႏၱာန္ကို ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ သူ႕မွာ အစဦး အသံ "ဥံဳ" ျဖစ္ျပီး၊ အဆံုးသတ္ အသံက "ဟံု" ျဖစ္တယ္။ "ဥံဳ" ဟာ ပန္း တစ္ပြင့္ ျဖစ္ ရင္- "ဟံု" ဟာ မ်ိဳးေစ့ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီ မႏၱာန္ ကို ထပ္ေက်ာ့ ထပ္ေက်ာ့ ရြတ္ဆိုၾကည့္ရင္ - "ဟံု" အဆံုးသတ္ ရြတ္ဆိုျပီးတဲ့ ေနာက္ - "ဥံဳ" ကို ရြတ္ဆိုရာ မွာ ပိုမို လြယ္ကူေၾကာင္း ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

အိုရွိဳး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားအခ်ိဳ႕ထဲမွာ - ဆူဖီေတြဟာ ဘုရားသခင္ အလႅာ ရဲ႕ အမည္ကို အျပည့္အဝ သံုးႏႈန္းေလ့ ၊ ေခၚေဝၚေလ့ မရွိဘူး လို႔ ဆိုပါတယ္။ အလႅာ ဆိုတာ မိုဟာမက္ဒင္ ဘာသာဝင္ မ်ား က ဘုရားသခင္ ကို ေခၚဆိုတဲ့ အမည္ ျဖစ္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဆူဖီ ဆရာေတြ က "အလႅာဟိုး" လို႔ ရြတ္ဆို တယ္။ သူတို႔ ရြတ္ဆိုေနက် "အလႅာဟိုး" ကို ေျဖးေျဖးညွင္းညွင္း ရြတ္ဆို ၾကည့္တဲ့ အခါ ေနာက္ဆံုး မွာ - "ဟိုး" လို႔သာ ရွင္းရွင္း ျဖစ္လာတာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီ "ဟိုး" အသံဟာ ပီပီ သသ ရြတ္ဆိုတဲ့ အခါ ခ်က္တိုင္ကေန အထက္ တစ္ေလ်ာက္ - မိမိ ခႏၶာကိုယ္ တြင္းပါ သက္ေရာက္ ပါ တယ္။ ဆူဖီ ဆရာမ်ားက "ဟိုး" ဆိုတဲ့ အသံဟာ ခင္ဗ်ားဘဝ နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ အသံ၊ ခင္ဗ်ား မိခင္ နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ ေနတဲ့ အသံ ၊ ခင္ဗ်ား ျဖစ္တည္ခ်က္ တစ္ရပ္လံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အသံ လို႔ ဆိုတယ္။

ဆူဖီတို႔ရဲ႕ အဲ့ဒီ အသံ "ဟိုး" ကို စဥ္ကာ ဆက္ကာ ၾကိဳးစား ရြတ္ဆို ၾကည့္ပါ၊ တိဗက္တို႔ရဲ႕ "ဥံဳ" နဲ႔ အတူတူ သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရ ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဆို "ဟိုး" အစား "ဟံု" ဆုိရင္ေကာ - ?

"ဟိုး" ထက္ "ဟံု" က ပိုျပီး ႏူးညံ့ပါတယ္။ "ဥံဳ" အသံထြက္အမွန္ ဆီ ေရာက္ဖို႔ ပိုမို လြယ္ကူတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး အဆံုးသတ္မွာ သူတို႔ ရဲ႕ အသံ ဟာ "ဥံဳ" အတြင္း မွာ အတူတူ ပဲ က်ေရာက္ တယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ Hum is the hit to create OM in you. "ဟံု" ဟာ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ အတြင္း က "ဥံဳ" ကို ထိရိုက္ဖို႔ အစပ်ိဳးသာ ျဖစ္တယ္။

ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ အတြင္း မ်ိဳးေစ့ ကေန ပန္းပြင့္ အျဖစ္ ဖူးပြင့္ လာတဲ့ "ဥံဳ" နဲ႔ "ဟံု" အၾကားမွာ "မဏိပေဒၼ" ရွိတယ္။ --

ဆိုၾက ပါစို႔ - ပုဂၢဳိလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလန္းစြင့္ဆံုး အေတြ႕အၾကံဳ တစ္ခုကို ေဖာ္က်ဴး တဲ့ ေနရာမွာ ခင္ဗ်ား ဘယ္သေကၤတ ကို ေရြးခ်ယ္ သံုးစြဲမလဲ။ အၾကည္လင္ဆံုး ရွိခဲ့ဖူးမယ့္ အေတြ႕ အၾကံဳ၊ အဆံုးစြန္ဆံုး ပြင့္လန္းခဲ့ ဖူးမယ့္ လွပမႈ တစ္ခု စသျဖင့္ စကားလံုး နဲ႔ ေဖာ္ျပ မရႏိုင္တဲ့ "အသိ" ကို ေဖာ္က်ဴး ရာ မွာ "မဏိ" (ပတၱျမား) နဲ႔ "ပဒုမ" (ၾကာ) ဟာ အထင္ရွားဆံုး သေကၤတ ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အေရွ႕တိုင္း တစ္ခြင္ အတြက္ အလွပဆံုး ပန္းဟာ "ၾကာ" ပန္းပဲ။ သူ႔ထက္ လွပါမယ္ ဆိုတဲ့ ပန္းေတြ ရဲ႕ အမည္ ကို ရြတ္ဆို မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ - စိတ္ႏွလံုး၊ ဝိညာဏ အေတြ႕အၾကံဳ တို႔အတြက္ - ႏွစ္ေထာင္ခ်ီကေန ကေန႔အထိ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား - ေဖာ္က်ဴး သံုးစြဲ သမ်ွ သေကၤတ ပန္းဟာ ဒီ ၾကာပန္း တစ္မ်ိဳး သာ ျဖစ္ပါတယ္။

သစ္လြင္ ေတာက္ပလာမယ့္ ေန႔သစ္ တစ္ခုရဲ႕ မနက္ခင္းမွာ - ၾကာပြင့္ တစ္ပြင့္ ကို ခင္ဗ်ား ျမင္ေတြ႕မယ္ ဆိုပါစို႔ - အဲ့ဒီ ၾကာပြင့္ တင္ မက- ၾကာပြင့္ အတြင္းမွာ ပတၱျမားေလး တစ္လံုး တစ္လက္လက္ ထ ေတာက္ပ ေနတဲ့ အျဖစ္ ကို ခင္ဗ်ား ျမင္ေတြ႕ရမယ္ ဆိုပါစို႔။ ယခု ခင္ဗ်ား ရရွိ တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ ဟာ ထူးျခားတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ ျဖစ္ေလာက္ပါတယ္။ အလားတူ ~ "ခင္ဗ်ား အဇၥ်တၱ အတြင္း လ်ိဳးဝင္ရင္း တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါမွ မေတြ႕ၾကံဳ ခဲ့ဖူးတဲ့ တိတ္ဆိတ္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းမႈ ကို ေတြ႕ရွိရတဲ့ အခါ အဲ့သည္ အေတြ႕အၾကံဳ" ဟာ ဒီလို အေတြ႕အၾကံဳ မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ လိမ့္မယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမင္သာ ထင္သာ ရွိမယ့္ အမြန္ျမတ္ဆံုး ဥပမာနဲ႔ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္တြင္းကို ထိုးခြင္းရာမွာ ဒီမႏၱာန္ ဟာ အထိေရာက္ ဆံုး ရွိတယ္ လို႔ က်ေနာ္ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

ဒါဟာ အတြင္း အဇၥ်တၱ၊ သစၥာအျမင္ကို ကိုယ္စီ ရွာေဖြၾကသူ အမ်ား အတြက္ - အေရးပါတဲ့ အျမင္တစ္ရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶ ေဂါတမရဲ႕ ရုပ္ပြားေတာ္ အခ်ိဳ႕ကို ၾကာပြင့္ အတြင္း ထားရွိ တတ္ၾက ေၾကာင္း ခင္ဗ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္အခါ ခါ ျမင္ေတြ႕ဖူး လိမ့္မယ္။ ဒီ သရုပ္ဟာ သေကၤတ အားျဖင့္ စိတ္သႏၱာန္က ဖူးပြင့္လာမယ့္ အျမင္ကို ရည္ညႊန္း ျပေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ား ရဲ႕ အတြင္း အဇၥ်တၱ မွာ အႏူးညံ့ ဆံုး အသိရခက္ဆံုး ၾကာမ်ိဳးေစ့ ရွိတယ္။ ဒီ မ်ိဳးေစ့ ဟာ ဘယ္ အခ်ိန္မွာ ပန္းတစ္ပြင့္ အျဖစ္ လန္းစြင့္ လာႏိုင္မ လဲ။ ဒီမႏၱာန္ အရ - ဒီ ၾကာညိဳဟာ လန္းစြင့္ လာရံု တင္မက အတြင္းက အျမဳေတ ပတၱျမား ကိုပါ ခင္ဗ်ား ထပ္မံ ျမင္ေတြ႕ရဦးမယ္ လို႔ ညႊန္းဆို ထားတယ္။

အမတ လို႔ ေခၚသည္ ျဖစ္ေစ၊ သႏၱိ လို႔ ေခၚသည္ ျဖစ္ေစ တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္ဝပ္မႈ ကို ခင္ဗ်ား ေကာင္းေကာင္း ရွာေတြ႕ မယ္။ ဒါဆိုရင္ ဒီအေတြ႕အၾကံဳဟာ လက္ရွိ လြန္းထုိး ေနတဲ့ ဘဝ ထိုထုိ မွာ ခင္ဗ်ား အတြက္ အျမိဳက္အရသာ ပဲ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီ အျမိဳက္အရသာ အေၾကာင္းကို ဒီ မႏၱာန္ မွာ ခင္ဗ်ား ေကာင္းေကာင္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို နားလည္ရင္ ဒီ မႏၱာန္ အေပၚ အျမတ္ တႏိုး ရွိၾက တဲ့ တိဗက္ ျပည္သူ ျပည္သား ေတြ မ်က္ဝန္း ထဲက စကား အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ခင္ဗ်ား နားလည္ ပါလိမ့္မယ္။ ဒီ ေဒသက ျပည္သူေတြရဲ႕ ႏွလံုး သား ဟာ ဒီအျမိဳက္အရသာ ကိုသာ အျငိမ္ဝပ္ဆံုး ရွာေဖြ ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လည္း သူတို႔ ေတြရဲ႕ မ်က္ဝန္း၊ အဲ့ ေဒသ ေန ျပည္သူ အမ်ားရဲ႕ အျပံဳး - ခင္ဗ်ား ရသမ်ွ - လက္လွမ္းမွီရာက ၾကည့္ၾကည့္ ပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ အျပစ္ကင္းမႈ သာ ေနရာယူလ်က္ ရွိေနၾကတယ္။

တိဗက္ျပည္ တစ္ဝွမ္းမွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပါင္း ရာနဲ႔ ခ်ီ ရွိတယ္။ ဘယ္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုမွ ကက္သလစ္ Church ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းနဲ႔ မႏိႈင္းယွဥ္ ႏိုင္ဘူးရယ္။ ဒီ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းေတြ မွာ - ပြားမ်ားၾကတဲ့ အလုပ္က တစ္ခုတည္းပဲ ။ - အဲ့ဒါက ခင္ဗ်ား ကိုယ္ ခင္ဗ်ား အျပည့္အဝ ဖူးပြင့္ သိျမင္ ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းေတြမွာ ခင္ဗ်ား အတြက္ နည္းနာ ေပါင္း မ်ားစြာ ကို ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ စုေဆာင္း ထားတယ္။ ဘယ္နည္းနာကို သံုးျပီး ခင္ဗ်ား အတြင္း အဇၥ်တၱက ၾကာပြင့္ လန္းစြင့္ လာႏိုင္မလဲ ။ ခင္ဗ်ား အတြက္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး ရတနာ၊ အျမိဳက္ အရသာကို ဘယ္လို ဖြင့္ထုတ္ က်လာေစႏိုင္မလဲ - အဲ့သည္ အက်ိဳး ျဖစ္ထြန္း ေစဖို႔ ခင္ဗ်ား အတြက္ နည္းေပါင္း မ်ားစြာ သိုမွီး ထားၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလို ျငိမ္ဝပ္ေနရာ ရတနာအစုအေဝး တိဗက္ ဟာ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာ နဲ႔ပဲ ဒီရာစုႏွစ္ အတြင္း ရုပ္ဝါဒီေတြ လက္ေအာက္ က်ေရာက္ ရေတာ့တယ္။ ရုပ္ဝါဒီ - တရုတ္ လက္ရွိ ကြန္ျမဴနစ္ - ေတြအတြက္ - ခင္ဗ်ား အဇၥ်တၱ ေတြ - ၾကာပြင့္ေတြ ဘာေတြ လာ မေျပာနဲ႔ - သူတို႔ မသိဘူးပဲ။ သူတို႔ အတြက္ အဲ့ဒါေတြဟာ သေကၤတ၊ လ်ိဳ႕ဝွက္ကုတ္ေတြ ျဖစ္ရင္လည္း- ဘာမွမရွဳ ၊ မၾကည့္၊ မဆင္ျခင္၊ - စိတ္လိုလက္ရ ဖ်က္ဆီး ပစ္ၾကမွာပဲ ။ အခု ပ်က္ဆီး ခ်င္တိုင္း ပ်က္ဆီး ေနတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အျပဳအမူ ဟာ ကမၻာမွာ သိမွတ္ ထားစရာ သမိုင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အတြင္းသႏၱာန္ ရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈ ကို မသိျမင္ႏိုင္တဲ့ - ရုပ္သက္သက္ အျမင္ ၊ ရုပ္ၾကမ္းဝါဒီ အယူအဆ စိတ္ေတြဟာ ဘယ္အရာေတြကို ဘယ္ေလာက္ အထိ ဖ်က္ဆီး ႏိုင္ေနသလဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ား ျမင္ႏိုင္လိမ့္မယ္။

စကားကို နည္းနည္း လြန္ေအာင္ ေျပာရင္ -ဘယ္ကြန္ျမဴနစ္မွ တရား မထိုင္ဘူးပဲ။ သူတို႔ အတြက္ တရားထိုင္တာ ဟာ အထူး တဆန္း ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ား အဇၥ်တၱသႏၱာန္ - ၾကာဖူးေလး ဖူးပြင့္လာႏိုင္ဖို႔ ခင္ဗ်ား တရား ထိုင္ရင္း ေစာင့္ေနရင္ - သူတို႔ ကလည္း လာ ေဆာင့္ကန္ ပါလိမ့္ မယ္။ အေၾကာင္းက သူတို႔ ရဲ႕ အျမင္မွာ "အျပင္" ပဲ ရွိတယ္။ အတြင္း မရွိဘူး။ "အျပင္ ဗဟိဒၶ ဆိုတာ အတြင္း အဇၥ်တၱ မပါဘဲ မရွိႏိုင္ဘူး" ဆိုတာ သူတို႔ မသိဘူး။ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့ အတြင္း အႏွစ္သား ကို သူတို႔ လက္မခံ ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီ အခါ အျပင္ ကို တရားေသ လက္ကိုင္ ထားတယ္။ အတြင္းကို လံုးဝ ျငင္းပယ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အတြက္ - ဒီလို ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့ တဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ရဲ႕ လက္ထဲ မွာ - စစ္တပ္မရွိ၊ လက္နက္မရွိ၊ အခုအခံ အကာအကြယ္ မရွိ - ေအးျငိမ္း ခဲ့ရာ တိဗက္ဟာ အရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ မႈ နိဂံုး ဆီကိုသာ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနရေတာ့တယ္။


~ Om Manipadme Hum
..............................
With the help of my Beloved, ~ ခင္ေလးငယ္ ~
..............................
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/
...............................


--by Zay Ya
Posted By Blogger လူဗိုလ္

ကေန႔ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ ေတြ ဟာ သူတို႔ လူမ်ိဳး ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ ေက်ာ္ ေမြးျမဴ လာ ခဲ့တဲ့ အရာ အားလံုး ကို ဖ်က္ဆီး ပစ္ေနတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ျပဳစု တည္ေထာင္ ထားခဲ့တဲ့ သူတို႔ရဲ႕ နည္းနာ နိႆယ ေတြ၊ ဘာဝနာ နည္းနာေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး ကို ထိန္း ေက်ာင္း ခဲ့သမ်ွ ေတြ စတဲ့ အရာ အားလံုး အဆိပ္သင့္ လ်က္ ရွိကုန္ၾက တယ္။ ရုပ္ၾကမ္းဝါဒီ အမ်ား အျပား နဲ႔ သူ တစ္လူ ငါ တစ္မင္း ျဖစ္ေနတဲ့ တရုတ္ အာဏာရွင္ေတြ၊ ပညာတတ္ဆိုသူေတြ အမ်ား ဟာ - သူတို႔ရဲ႕ ႏွလံုး သဲပြတ္ ကို သူတို႔ ဘာသာ အဆိပ္ ခပ္ပစ္ ေနၾကတယ္။ ဒါကို ခင္ဗ်ားလည္း ေတြ႕ျမင္ ႏိုင္ပါတယ္။ ဆယ္စု ႏွစ္ တစ္စု ႏွစ္စု မက ရွိေလာက္ ေနျပီ ရယ္ ။ အဲ့ဒီ ေဒသဟာ အခု တိဗက္ ျဖစ္ပါတယ္။


စင္စစ္ တိဗက္ ဟာ ကမၻာ့ ေခါင္းမိုးပါ။ ကမၻာ့အျမင့္ဆံုး ေတာင္တန္း၊ ေတာင္ထြတ္ေတြနဲ႔ တည္ရွိေန တဲ့ ေနရာ၊ အာရွတိုက္အတြင္းက ဆီးႏွင္းေတြ အံုနဲ႔ က်င္းနဲ႔ ဖံုးလႊမ္းေနရာ ေနရာ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ကေန႔ တရုတ္ အစိုးရရဲ႕ အာဏာျပ ညွင္းပန္းမႈနဲ႔ မထိုက္တန္ ေလာက္ေအာင္ တိဗက္ျပည္သူေတြ မွာ ရိုးစင္းမႈ ရွိတယ္။ အျပစ္ကင္းျပီး ရိုးသားတဲ့ ျပည္သူ အမ်ားသာ တည္ရွိ ေနတယ္။ သတင္းေတြမွာ ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ - ႏွိပ္စက္ ညွင္းပန္းမႈေတြ အားလံုးကို ဒီ ျပည္သူ အမ်ား ဘယ္ အ ရာ ကိုင္စြဲ ခုခံႏိုင္ခဲ့ၾကသလဲ။ သူတို႔မွာ ခုခံ ကာကြယ္ စရာ ဘာမွ ရွိ မေနဘူးရယ္။ တင့္ကား မရွိဘူး - ဗံုး မရွိဘူး - ေလယာဥ္ မရွိဘူး - စစ္တပ္မရွိဘူး - ေသနတ္မရွိဘူး - စင္စစ္ ရိုးရိုး ရွင္းရွင္း ေနထိုင္လာခဲ့ၾကတဲ့ တိဗက္ ျပည္သူေတြဟာ အခုမွ မဟုတ္ - ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ ၾကာျမင့္ ကတည္းက ကာကြယ္စရာ မရွိခဲ့ ၾကဘူးပဲ။

ကမၻာ့ ရာဇဝင္ သမိုင္းမွာ ဒီ နယ္ေဒသက ျပည္သူေတြဟာ ဘယ္သူေတြ ကိုမ်ား တိုက္ခိုက္ ေႏွာင့္ယွက္ ခဲ့ၾက ပါသလဲ။ ဘယ္သူ႕ လုပ္ငန္းကိုေရာ ဝင္ေရာက္ ခ်ယ္လွယ္ စိုးမိုး ခဲ့ပါ သလဲ။ ဘယ္ အာဏာ ပါဝါ ကိုေရာ တြန္းထိုး ရယူ ေနခဲ့ၾကသလဲ။ သမိုင္း တစ္ခြင္ ျပန္စစ္ၾကည့္ ရင္ ကမၻာ မွာ တိဗက္ ဟာ တစ္သီးတစ္သန္႔ ေအးခ်မ္းေနခဲ့တဲ့ ေနရာေလး ျဖစ္ပါ တယ္ ။ တိတ္ဆိတ္ ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ စိတ္ႏွလံုး ေရးရာ ကိုသာ ေဇာက္ခ် တည္ရွိ ေနတဲ့ ေဒသ ျဖစ္တယ္။

က်ေနာ့ အေနနဲ႔ ဆိုရင္ တိဗက္ဟာ စိတ္ႏွလံုး ေအးခ်မ္းမႈ ရွာေဖြၾကသူ ပါရမီရွင္ အမ်ား စုေဝးရာ - ကမၻာ တစ္ခြင္ ရွိသမ်ွ တစ္ခု တည္းေသာ ေဒသ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ ဒီေနရာမွာ ေျပာလိုတဲ့ "ဥံဳ မဏိပေဒၼဟံု" ဟာ အဲ့ဒီ တိဗက္ျပည္က စတင္တယ္။ စိတ္ႏွလံုးရဲ႕ ၾကည္စင္မႈ၊ အျပည့္ဝ ဆံုး ျမင့္ျမတ္ျဖဴစင္ ေနမႈကို အသံ အားျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ ရာမွာ အေအာင္ျမင္ဆံုး၊ အလွပ ဆံုး ေဖာ္ျပခ်က္ ဟာ - ဒီ "ဥံဳ မဏိပေဒၼဟံု" ပဲလို႔ က်ေနာ္ ဆိုခ်င္တယ္ ။ သူ႕ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုခ်က္ ရွိတတ္ၾကေပမယ့္ - အၾကမ္းဖ်ဥ္းက -

"The Sound of Silence,
the Diamond in the Lotus."
တိတ္ဆိတ္ျခင္း၏ အသံသည္
ၾကာပြင့္တြင္းမွ ပတၱျမားျဖစ္၏~



ဒီ အဆိုကို Mantra မႏၱရ အျဖစ္ သံုးတယ္။ "မႏၱာန္" လို႔ ဆိုမလား။ အဲ့လို ေခၚရင္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ အမ်ားက - ဥံဳဖြ ေပ်ာက္ေစ၊ အထက္လမ္း၊ ေအာက္လမ္း ေတြ ေျပးေျပး ေတြးျမင္လိုက္ၾက လြန္း လို႔ - အဲ့သလို ေခၚရ ခက္ ပါတယ္။ တကယ္ က ဒီ မႏၱာန္ ဟာ ခင္ဗ်ား ရဲ႕ စိတ္အတြင္း သႏၱာန္ ျငိမ္ဝပ္ေနမႈ ကို - အသံနဲ႔ အျပည့္အဝ ေဖာ္က်ဴး ထားတာ သက္သက္ ။ က်ေနာ္ တို႔ အေနနဲ႔ မစိမ္း ေလာက္ တဲ့ မႏၱာန္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းတက္လို႔ လိုင္းကား တိုးစီးရင္ ကား ေခါင္းခန္းမွာ အျမဲေတြ႕ေတြ႕ေနက် စာစု ဟာ အဲ့ဒီ စကားလုံး ေတြပဲရယ္။

ေနာက္ပိုင္း - ေထရဝါဒ ဘုန္းေတာ္ၾကီး အမ်ား က ဒါကို ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ကန္႔ကြက္စကား ေျပာတယ္ ။ ေခ်ဖ်က္ ပစ္တယ္။ အခ်ိဳ႕ ပိဋကတ္က်မ္းတတ္ ဆရာမ်ားလည္း ပါတယ္။ "ဒီဂါထာဟာ ေထရဝါဒ မဟုတ္ဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ထား တာ သာ ျဖစ္တယ္။ တႏၱရ၊ မႏၱရ - ဂိုဏ္းဂဏေတြ ရဲ႕ ဥံဳဖြ စကားေတြ ျဖစ္တယ္" ဒီတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ေခ်ဖ်က္ ပါတယ္။ က်ေနာ္ အခုအခ်ိန္မွာ ေျပာလိုတာက - ဥံဳမဏိပေဒၼဟံု ဟာ ေထရဝါဒ အျဖစ္ ဘယ္တုန္းကမွ အေယာင္မေဆာင္ ခဲ့ပါဘူး ။ သူ ဟာ ေထရ ဝါဒ အတြင္းကလည္း "ဟုတ္ကို မဟုတ္ဘူး"။ ေနာက္ျပီး "ဥံဳဖြ" လည္း မဟုတ္ဘူး။ ေပ်ာက္ေစ မႏၱာန္ မ်ိဳး လည္း မဟုတ္ဘူး။ ကမၻာ့ ဘာသာတစ္ခုခု မွာ အဝင္အပါ ျဖစ္တဲ့ စာ ၊ စကားမ်ိဳး လည္း မဟုတ္ ပါဘူး။

ခင္ဗ်ား ရဲ႕ စိတ္တြင္းသႏၱာန္ကို ၾကည္လင္ေအာင္ ရွင္းလင္းၾကည့္ မယ္ ဆိုပါစို႔။ မိမိသႏၱာန္ရဲ႕ ဟိုးအတြင္းဆံုး တိုးဝင္ႏိုင္ လာတဲ့ အခါ တေျဖးေျဖးခ်င္း ၾကားလာရမယ့္ အသံ ဟာ တိတ္ဆိတ္မႈ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါကို ခင္ဗ်ား တအံ့တဩ ျပန္ေမးႏိုင္တယ္ ( ဒါမွ မဟုတ္ ေမးခ်င္ မွေမးမယ္ ) - "တိတ္ဆိတ္ျခင္း သက္သက္မွာ အသံ ရွိလို႔လား" -

ဟုတ္ကဲ့ - တိတ္ဆိတ္ျခင္း သက္သက္မွာ အသံ ရွိတယ္။ ခင္ဗ်ား မ်က္လံုး ႏွစ္လံုးနဲ႔ မျမင္ဘဲ တည္ရွိျပီး အရာေတြ ရွိေန သလို၊ ခင္ဗ်ား ရုပ္ခံ နားနဲ႔ မၾကားႏိုင္တဲ့ အသံလည္း ရွိပါတယ္။ ဆိုပါစို႔ - က်ေနာ္ တို႔မွာ အာရံု ေျခာက္ပါး ရွိတယ္။ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္ လို႔ ေရတြက္ႏိုင္တယ္။ - ဟုတ္တယ္ ဟုတ္။ ဒါကို အခု ကြန္ျမဴနစ္ တရုတ္ေတြ အတြက္ ေတာ့ လက္ခံႏိုင္ ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ အတြက္က အာရံု ငါးပါး သာ ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ရွိတယ္။ သူတို႔ အတြက္ စိတ္ကို အာရံု တစ္ပါး အျဖစ္ စာရင္းထဲ ထည့္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း စိတ္ႏွလံုး ျငိမ္းေအးရာ စုစည္း တည္ရွိေနတဲ့ တိဗက္ ေဒသ အတြက္ အခုအခါ ေသြးလႊမ္း ေနတာ မဆန္းဘူး ။

က်ေနာ္ တို႔ မျမင္ႏိုင္ တဲ့ (တနည္း) ရုပ္ မဟုတ္တဲ့ - ဒီ အာရံုေျခာက္ပါး ထဲက တစ္ပါး ဟာ စိတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ "စိတ္" ရဲ႕ သႏၱာန္ ကို - ျပင္ပ ဗဟိဒၶကေန အတြင္း အဇၥ်တၱ ငုပ္လ်ိဳး သြားႏိုင္မွသာ ေကာင္းေကာင္း ျမင္ရတယ္။ ခင္ဗ်ား အခု မ်က္လံုး၊ ခင္ဗ်ား အခု နား နဲ႔ ျမင္ၾကား ထိေတြ႕ ေနရ တာ ဟာ ဗဟိဒၶ အကာအရံ အခြံကလြဲလို႔ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး ရယ္။

အဲ့လိုပဲ - "ဥံဳ" ဟာ အဲ့သည္ အဇၥ်တၱရဲ႕ အတြင္းဆံုး ငုပ္လ်ိဳး ဝင္ရင္း အရာအားလံုးနဲ႔ ထိစပ္သြားခ်ိန္မွာ ေပၚေပါက္တဲ့ အသံ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ ဟာ အေတြးလည္း မဟုတ္သလို၊ အိပ္မက္ လည္း မဟုတ္ဘူး၊ စိတ္ကူး ထင္ျမင္ခ်က္ မဟုတ္၊ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ မဟုတ္ - တခဏေလး ေပၚေပါက္ တတ္တဲ့ ျဖတ္ခနဲ အာရံု တခဏလည္း မဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ား သိစိတ္ အၾကည္လင္ဆံုး အတြင္း - အစဥ္အၿမဲ ရွိေနတဲ့ ဆိတ္ၿငိမ္မႈ သက္သက္ သာ ျဖစ္တယ္။

လူမႈလူ႕ေဘာင္မွာ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖတ္သန္းေနရမယ့္ ခင္ဗ်ား စိတ္မွာ ဒီအသံကို ၾကားရဖို႔ ခက္ခဲေနႏိုင္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လည္း ေရွး အတီေတ ကေန ကေန႔အထိ - "ဥံဳ" ကို "အဇၥ်တၱရဲ႕ ရွားပါး ဂီတသံ" လို႔ အျမတ္တႏိုး သတ္မွတ္ ခဲ့ၾက တယ္။ - အတြင္း အဇၥ်တၱမွာ အျပည့္အဝ ညီညြတ္ေနတယ္ -ခ်မ္းေျမ့ ၾကည္စင္ ေနတယ္ - ၾကည္လင္ျငိမ္ဝပ္ ေနတယ္ - အဲ့ဒီ ျဖစ္ရပ္ အားလံုး ကို ဂီတသံ "ဥံဳ" က ကိုယ္စားျပဳ ပါတယ္။ အဲ့ဒီ ျမင့္ျမတ္တဲ့ သႏၱာန္ကို "ဥံဳ" ဖလွယ္တယ္။

"ဥံဳ" ကို အကၡရာ "ဥ" နဲ႔ ေရးထားေပမယ့္ သူ႔အသံထြက္ အတိုင္း ျမန္မာသံ ဖလွယ္ ရြတ္ရင္ ပီျပင္ ဖုိ႔ ခက္တယ္။ "ဥံဳ" အတြက္ အကၡရာ မရွိဘူး။ ဘာလို႔ ဆို "ဥံဳ" ဟာ ဘာသာစကား အတြင္းက မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကုိ အဂၤလိပ္လို "OM" လို႔ အသံထြက္ ဖလွယ္ ရင္ေတာင္ မျပည့္စံု ဘူး။ တကယ္တမ္း မွာလည္း သူ႕အသံကို စကားေဝါဟာရ အတြင္း- ခင္ဗ်ား ရွာၾကံျပီး ရြတ္ဆိုလို႔ မရႏိုင္ ဘူး။ အနီးစပ္ဆံုး နည္း တစ္ခု ေတာ့ ရွိပါတယ္။

ခင္ဗ်ား အိပ္ခါနီး အခ်ိန္၊ အိပ္ရာေပၚ လွဲေလ်ာင္းတဲ့ အခါ အဂၤလိပ္ အကၡရာ "O" ကို အသံမျပတ္ ရြတ္ဆို ေနၾကည့္ပါ။ "ဥံဳ" ကို သတိမူျပီး ရြတ္ဆို ေနစရာ မလိုပါဘူး - "O" (အို) ကိုသာ သံရွည္ စြဲျပီး နက္နက္နဲနဲ အသံထြက္ ၾကည့္ေနပါ။ အတန္ၾကာလင့္ျပီး အိပ္ခ်င္ ခါနီး ရွိတဲ့ အခါ အဲ့ဒီ "O" ရဲ႕ အသံဟာ "ဥံဳ" အသံအမွန္ နားကို နီးကပ္သြားပါတယ္။ ခင္ဗ်ား လည္း အိပ္မေပ်ာ္ ေသးတဲ့ အတြက္ ၾကားရႏိုင္ ပါတယ္။ "အို" မဟုတ္ဘဲ "အ" ခ်ည္းသာ ဆက္ခါ ဆက္ခါ ရြတ္ဆို ေနရင္ လည္း ျဖစ္ႏိုင္ ပါတယ္။ "အို" က ပို လြယ္ကူတယ္။


ဒါေပတဲ့ ဒီမႏၱာန္ ဟာ ခင္ဗ်ား ရြတ္ဆိုဖို႔ထက္ - ၾကားသိရဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အတြင္း အဇၥ်တၱ အသံ ဟာ နကိုကတည္းက "ဥံဳ" အျဖစ္ တည္ရွိ ေနျပီးသားပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ အတြင္း နက္နက္ရွိဳင္းရွိဳင္း တိုးဝင္ၾကည့္ပါ။ အာရံု၊ အေတြးအၾကံ၊ ခံစားခ်က္ အားလံုး ထိုးခြင္း ရင္း အတြင္းဆံုး ဝင္ေရာက္ လာႏိုင္တဲ့ အခါ ျငိမ္ဝပ္တဲ့ အျဖစ္ (ဝါ) သူ႔ရဲ႕ အသံ တည္ရွိေနျပီးသားအျဖစ္ ကို ခင္ဗ်ား ျမင္ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

တိဗက္ရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး အျမင္ အားလံုး ဟာ ဒီမႏၱာန္ ေပၚမွာ အထင္ကရ ရွိေနပါတယ္။ ဒီ မႏၱာန္ စီးဆင္းလာခဲ့ရာ အဲ့ဒီ တိဗက္ ေဒသ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အထူးျခားဆံုး ရွိတယ္။ စင္စစ္ ဒီ မႏၱာန္ အတြင္း မွာတင္ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ ေပါင္း မ်ားစြာ တည္ရွိ ေန တယ္။ ဒီ မႏၱာန္ကို ၾကည့္ၾကည့္ပါ။ သူ႕မွာ အစဦး အသံ "ဥံဳ" ျဖစ္ျပီး၊ အဆံုးသတ္ အသံက "ဟံု" ျဖစ္တယ္။ "ဥံဳ" ဟာ ပန္း တစ္ပြင့္ ျဖစ္ ရင္- "ဟံု" ဟာ မ်ိဳးေစ့ ျဖစ္ ပါတယ္။ ဒီ မႏၱာန္ ကို ထပ္ေက်ာ့ ထပ္ေက်ာ့ ရြတ္ဆိုၾကည့္ရင္ - "ဟံု" အဆံုးသတ္ ရြတ္ဆိုျပီးတဲ့ ေနာက္ - "ဥံဳ" ကို ရြတ္ဆိုရာ မွာ ပိုမို လြယ္ကူေၾကာင္း ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

အိုရွိဳး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားအခ်ိဳ႕ထဲမွာ - ဆူဖီေတြဟာ ဘုရားသခင္ အလႅာ ရဲ႕ အမည္ကို အျပည့္အဝ သံုးႏႈန္းေလ့ ၊ ေခၚေဝၚေလ့ မရွိဘူး လို႔ ဆိုပါတယ္။ အလႅာ ဆိုတာ မိုဟာမက္ဒင္ ဘာသာဝင္ မ်ား က ဘုရားသခင္ ကို ေခၚဆိုတဲ့ အမည္ ျဖစ္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဆူဖီ ဆရာေတြ က "အလႅာဟိုး" လို႔ ရြတ္ဆို တယ္။ သူတို႔ ရြတ္ဆိုေနက် "အလႅာဟိုး" ကို ေျဖးေျဖးညွင္းညွင္း ရြတ္ဆို ၾကည့္တဲ့ အခါ ေနာက္ဆံုး မွာ - "ဟိုး" လို႔သာ ရွင္းရွင္း ျဖစ္လာတာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီ "ဟိုး" အသံဟာ ပီပီ သသ ရြတ္ဆိုတဲ့ အခါ ခ်က္တိုင္ကေန အထက္ တစ္ေလ်ာက္ - မိမိ ခႏၶာကိုယ္ တြင္းပါ သက္ေရာက္ ပါ တယ္။ ဆူဖီ ဆရာမ်ားက "ဟိုး" ဆိုတဲ့ အသံဟာ ခင္ဗ်ားဘဝ နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ အသံ၊ ခင္ဗ်ား မိခင္ နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ ေနတဲ့ အသံ ၊ ခင္ဗ်ား ျဖစ္တည္ခ်က္ တစ္ရပ္လံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ အသံ လို႔ ဆိုတယ္။

ဆူဖီတို႔ရဲ႕ အဲ့ဒီ အသံ "ဟိုး" ကို စဥ္ကာ ဆက္ကာ ၾကိဳးစား ရြတ္ဆို ၾကည့္ပါ၊ တိဗက္တို႔ရဲ႕ "ဥံဳ" နဲ႔ အတူတူ သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရ ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဆို "ဟိုး" အစား "ဟံု" ဆုိရင္ေကာ - ?

"ဟိုး" ထက္ "ဟံု" က ပိုျပီး ႏူးညံ့ပါတယ္။ "ဥံဳ" အသံထြက္အမွန္ ဆီ ေရာက္ဖို႔ ပိုမို လြယ္ကူတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုး အဆံုးသတ္မွာ သူတို႔ ရဲ႕ အသံ ဟာ "ဥံဳ" အတြင္း မွာ အတူတူ ပဲ က်ေရာက္ တယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ Hum is the hit to create OM in you. "ဟံု" ဟာ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ အတြင္း က "ဥံဳ" ကို ထိရိုက္ဖို႔ အစပ်ိဳးသာ ျဖစ္တယ္။

ခင္ဗ်ား သႏၱာန္ အတြင္း မ်ိဳးေစ့ ကေန ပန္းပြင့္ အျဖစ္ ဖူးပြင့္ လာတဲ့ "ဥံဳ" နဲ႔ "ဟံု" အၾကားမွာ "မဏိပေဒၼ" ရွိတယ္။ --

ဆိုၾက ပါစို႔ - ပုဂၢဳိလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလန္းစြင့္ဆံုး အေတြ႕အၾကံဳ တစ္ခုကို ေဖာ္က်ဴး တဲ့ ေနရာမွာ ခင္ဗ်ား ဘယ္သေကၤတ ကို ေရြးခ်ယ္ သံုးစြဲမလဲ။ အၾကည္လင္ဆံုး ရွိခဲ့ဖူးမယ့္ အေတြ႕ အၾကံဳ၊ အဆံုးစြန္ဆံုး ပြင့္လန္းခဲ့ ဖူးမယ့္ လွပမႈ တစ္ခု စသျဖင့္ စကားလံုး နဲ႔ ေဖာ္ျပ မရႏိုင္တဲ့ "အသိ" ကို ေဖာ္က်ဴး ရာ မွာ "မဏိ" (ပတၱျမား) နဲ႔ "ပဒုမ" (ၾကာ) ဟာ အထင္ရွားဆံုး သေကၤတ ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အေရွ႕တိုင္း တစ္ခြင္ အတြက္ အလွပဆံုး ပန္းဟာ "ၾကာ" ပန္းပဲ။ သူ႔ထက္ လွပါမယ္ ဆိုတဲ့ ပန္းေတြ ရဲ႕ အမည္ ကို ရြတ္ဆို မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ - စိတ္ႏွလံုး၊ ဝိညာဏ အေတြ႕အၾကံဳ တို႔အတြက္ - ႏွစ္ေထာင္ခ်ီကေန ကေန႔အထိ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား - ေဖာ္က်ဴး သံုးစြဲ သမ်ွ သေကၤတ ပန္းဟာ ဒီ ၾကာပန္း တစ္မ်ိဳး သာ ျဖစ္ပါတယ္။

သစ္လြင္ ေတာက္ပလာမယ့္ ေန႔သစ္ တစ္ခုရဲ႕ မနက္ခင္းမွာ - ၾကာပြင့္ တစ္ပြင့္ ကို ခင္ဗ်ား ျမင္ေတြ႕မယ္ ဆိုပါစို႔ - အဲ့ဒီ ၾကာပြင့္ တင္ မက- ၾကာပြင့္ အတြင္းမွာ ပတၱျမားေလး တစ္လံုး တစ္လက္လက္ ထ ေတာက္ပ ေနတဲ့ အျဖစ္ ကို ခင္ဗ်ား ျမင္ေတြ႕ရမယ္ ဆိုပါစို႔။ ယခု ခင္ဗ်ား ရရွိ တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ ဟာ ထူးျခားတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ ျဖစ္ေလာက္ပါတယ္။ အလားတူ ~ "ခင္ဗ်ား အဇၥ်တၱ အတြင္း လ်ိဳးဝင္ရင္း တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါမွ မေတြ႕ၾကံဳ ခဲ့ဖူးတဲ့ တိတ္ဆိတ္ ခ်ဳပ္ျငိမ္းမႈ ကို ေတြ႕ရွိရတဲ့ အခါ အဲ့သည္ အေတြ႕အၾကံဳ" ဟာ ဒီလို အေတြ႕အၾကံဳ မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ လိမ့္မယ္ ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျမင္သာ ထင္သာ ရွိမယ့္ အမြန္ျမတ္ဆံုး ဥပမာနဲ႔ ခင္ဗ်ား သႏၱာန္တြင္းကို ထိုးခြင္းရာမွာ ဒီမႏၱာန္ ဟာ အထိေရာက္ ဆံုး ရွိတယ္ လို႔ က်ေနာ္ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

ဒါဟာ အတြင္း အဇၥ်တၱ၊ သစၥာအျမင္ကို ကိုယ္စီ ရွာေဖြၾကသူ အမ်ား အတြက္ - အေရးပါတဲ့ အျမင္တစ္ရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶ ေဂါတမရဲ႕ ရုပ္ပြားေတာ္ အခ်ိဳ႕ကို ၾကာပြင့္ အတြင္း ထားရွိ တတ္ၾက ေၾကာင္း ခင္ဗ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္အခါ ခါ ျမင္ေတြ႕ဖူး လိမ့္မယ္။ ဒီ သရုပ္ဟာ သေကၤတ အားျဖင့္ စိတ္သႏၱာန္က ဖူးပြင့္လာမယ့္ အျမင္ကို ရည္ညႊန္း ျပေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ခင္ဗ်ား ရဲ႕ အတြင္း အဇၥ်တၱ မွာ အႏူးညံ့ ဆံုး အသိရခက္ဆံုး ၾကာမ်ိဳးေစ့ ရွိတယ္။ ဒီ မ်ိဳးေစ့ ဟာ ဘယ္ အခ်ိန္မွာ ပန္းတစ္ပြင့္ အျဖစ္ လန္းစြင့္ လာႏိုင္မ လဲ။ ဒီမႏၱာန္ အရ - ဒီ ၾကာညိဳဟာ လန္းစြင့္ လာရံု တင္မက အတြင္းက အျမဳေတ ပတၱျမား ကိုပါ ခင္ဗ်ား ထပ္မံ ျမင္ေတြ႕ရဦးမယ္ လို႔ ညႊန္းဆို ထားတယ္။

အမတ လို႔ ေခၚသည္ ျဖစ္ေစ၊ သႏၱိ လို႔ ေခၚသည္ ျဖစ္ေစ တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္ဝပ္မႈ ကို ခင္ဗ်ား ေကာင္းေကာင္း ရွာေတြ႕ မယ္။ ဒါဆိုရင္ ဒီအေတြ႕အၾကံဳဟာ လက္ရွိ လြန္းထုိး ေနတဲ့ ဘဝ ထိုထုိ မွာ ခင္ဗ်ား အတြက္ အျမိဳက္အရသာ ပဲ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီ အျမိဳက္အရသာ အေၾကာင္းကို ဒီ မႏၱာန္ မွာ ခင္ဗ်ား ေကာင္းေကာင္း ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကို နားလည္ရင္ ဒီ မႏၱာန္ အေပၚ အျမတ္ တႏိုး ရွိၾက တဲ့ တိဗက္ ျပည္သူ ျပည္သား ေတြ မ်က္ဝန္း ထဲက စကား အခ်ိဳ႕ကိုလည္း ခင္ဗ်ား နားလည္ ပါလိမ့္မယ္။ ဒီ ေဒသက ျပည္သူေတြရဲ႕ ႏွလံုး သား ဟာ ဒီအျမိဳက္အရသာ ကိုသာ အျငိမ္ဝပ္ဆံုး ရွာေဖြ ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လည္း သူတို႔ ေတြရဲ႕ မ်က္ဝန္း၊ အဲ့ ေဒသ ေန ျပည္သူ အမ်ားရဲ႕ အျပံဳး - ခင္ဗ်ား ရသမ်ွ - လက္လွမ္းမွီရာက ၾကည့္ၾကည့္ ပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ အျပစ္ကင္းမႈ သာ ေနရာယူလ်က္ ရွိေနၾကတယ္။

တိဗက္ျပည္ တစ္ဝွမ္းမွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပါင္း ရာနဲ႔ ခ်ီ ရွိတယ္။ ဘယ္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုမွ ကက္သလစ္ Church ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းနဲ႔ မႏိႈင္းယွဥ္ ႏိုင္ဘူးရယ္။ ဒီ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းေတြ မွာ - ပြားမ်ားၾကတဲ့ အလုပ္က တစ္ခုတည္းပဲ ။ - အဲ့ဒါက ခင္ဗ်ား ကိုယ္ ခင္ဗ်ား အျပည့္အဝ ဖူးပြင့္ သိျမင္ ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းေတြမွာ ခင္ဗ်ား အတြက္ နည္းနာ ေပါင္း မ်ားစြာ ကို ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ စုေဆာင္း ထားတယ္။ ဘယ္နည္းနာကို သံုးျပီး ခင္ဗ်ား အတြင္း အဇၥ်တၱက ၾကာပြင့္ လန္းစြင့္ လာႏိုင္မလဲ ။ ခင္ဗ်ား အတြက္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး ရတနာ၊ အျမိဳက္ အရသာကို ဘယ္လို ဖြင့္ထုတ္ က်လာေစႏိုင္မလဲ - အဲ့သည္ အက်ိဳး ျဖစ္ထြန္း ေစဖို႔ ခင္ဗ်ား အတြက္ နည္းေပါင္း မ်ားစြာ သိုမွီး ထားၾကတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီလို ျငိမ္ဝပ္ေနရာ ရတနာအစုအေဝး တိဗက္ ဟာ ကံမေကာင္း အေၾကာင္းမလွစြာ နဲ႔ပဲ ဒီရာစုႏွစ္ အတြင္း ရုပ္ဝါဒီေတြ လက္ေအာက္ က်ေရာက္ ရေတာ့တယ္။ ရုပ္ဝါဒီ - တရုတ္ လက္ရွိ ကြန္ျမဴနစ္ - ေတြအတြက္ - ခင္ဗ်ား အဇၥ်တၱ ေတြ - ၾကာပြင့္ေတြ ဘာေတြ လာ မေျပာနဲ႔ - သူတို႔ မသိဘူးပဲ။ သူတို႔ အတြက္ အဲ့ဒါေတြဟာ သေကၤတ၊ လ်ိဳ႕ဝွက္ကုတ္ေတြ ျဖစ္ရင္လည္း- ဘာမွမရွဳ ၊ မၾကည့္၊ မဆင္ျခင္၊ - စိတ္လိုလက္ရ ဖ်က္ဆီး ပစ္ၾကမွာပဲ ။ အခု ပ်က္ဆီး ခ်င္တိုင္း ပ်က္ဆီး ေနတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အျပဳအမူ ဟာ ကမၻာမွာ သိမွတ္ ထားစရာ သမိုင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အတြင္းသႏၱာန္ ရဲ႕ ေအးခ်မ္းမႈ ကို မသိျမင္ႏိုင္တဲ့ - ရုပ္သက္သက္ အျမင္ ၊ ရုပ္ၾကမ္းဝါဒီ အယူအဆ စိတ္ေတြဟာ ဘယ္အရာေတြကို ဘယ္ေလာက္ အထိ ဖ်က္ဆီး ႏိုင္ေနသလဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ား ျမင္ႏိုင္လိမ့္မယ္။

စကားကို နည္းနည္း လြန္ေအာင္ ေျပာရင္ -ဘယ္ကြန္ျမဴနစ္မွ တရား မထိုင္ဘူးပဲ။ သူတို႔ အတြက္ တရားထိုင္တာ ဟာ အထူး တဆန္း ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ား အဇၥ်တၱသႏၱာန္ - ၾကာဖူးေလး ဖူးပြင့္လာႏိုင္ဖို႔ ခင္ဗ်ား တရား ထိုင္ရင္း ေစာင့္ေနရင္ - သူတို႔ ကလည္း လာ ေဆာင့္ကန္ ပါလိမ့္ မယ္။ အေၾကာင္းက သူတို႔ ရဲ႕ အျမင္မွာ "အျပင္" ပဲ ရွိတယ္။ အတြင္း မရွိဘူး။ "အျပင္ ဗဟိဒၶ ဆိုတာ အတြင္း အဇၥ်တၱ မပါဘဲ မရွိႏိုင္ဘူး" ဆိုတာ သူတို႔ မသိဘူး။ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့ အတြင္း အႏွစ္သား ကို သူတို႔ လက္မခံ ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီ အခါ အျပင္ ကို တရားေသ လက္ကိုင္ ထားတယ္။ အတြင္းကို လံုးဝ ျငင္းပယ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အတြက္ - ဒီလို ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့ တဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားေတြ ရဲ႕ လက္ထဲ မွာ - စစ္တပ္မရွိ၊ လက္နက္မရွိ၊ အခုအခံ အကာအကြယ္ မရွိ - ေအးျငိမ္း ခဲ့ရာ တိဗက္ဟာ အရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ မႈ နိဂံုး ဆီကိုသာ တေရြ႕ေရြ႕ သြားေနရေတာ့တယ္။


~ Om Manipadme Hum
..............................
With the help of my Beloved, ~ ခင္ေလးငယ္ ~
..............................
http://zayya.blog.com/
http://zayya.wordpress.com/
http://zayyablogger.blogspot.com/
...............................


--by Zay Ya
Posted By Blogger လူဗိုလ္