မထူးေတာ့မယ့္ အခုလွည့္ကြက္
ဇာတ္လမ္းထဲက..အေရးမပါဘူးဆုိတဲ့
လူတစ္ေယာက္အတြက္ စေတးခံလိုက္ရတဲ့...ငါကေရာ သူေလာက္အေရးပါခဲ့ရဲ႕လား...???????
မင္းေပးတဲ့ခါးသီးအထီးက်န္ျခင္းတုိင္းကို နာက်ည္းတတ္ခဲ့ရင္....ငါအမုန္းဆံုးလူကမင္း ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ.....
ျပံဳးတုိင္းအရႈံးကုိရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ငါ....
ခါးသီးအမုန္းေတြကုိ မင္းဆီကဘယ္ေတာ့မွ မလိုခ်င္ခဲ့ဘူး....... ဘယ္ေတာ့မ်ားထူးမလဲ...ဆုိျပီး
ဒီအရူးႏွလံုးသား လည္းအက္ကြဲခဲ့တာ... ရစရာမရွိေတာ့ဘူး..
.. ေပ်ာ္ရင္ဆက္ေလွ်ာက္... ရံႈးခဲ့ေပမယ့္
မင္းအတြက္ အျပံဳး ငါရင္မွာအျမဲတမ္းရွိတယ္..
.မိန္းကေလး အေပ်ာ္တမ္းေပြ႔ပုိက္ျပီး မလိုခ်င္တဲ့အခ်ိန္လႊင့္ပစ္ရမယ့္အထဲမွာ
အခ်စ္ဆုိတာမပါဘူး...... လမ္းေလွ်ာက္တတ္တုိင္း အိမ္ျပန္ေရာက္ခဲ့မယ္ဆုိရင္......... ငါ့ႏွလံုးသားလည္းမင္းအေ၀းမွာရွိေနမွာပါ.........
အရမ္းခါးလြန္းတဲ့ခံစားခ်က္ျဖစ္ေပမယ့္လည္း
ေနာက္တစ္ခါမမွားရေအာင္...ဆက္လုပ္ရမွာက...
ဒီေဆးအခါး..မစားမိေအာင္ ေရွာင္ရေတာ့မွာပါလား...........
စိတ္ကူးနဲ႔ရူးေပမယ့္ထူးမလာတဲ့အခ်စ္ကုိ......
လွလွပပေလးပံုေဖၚေပးဖုိ႔ၾကိဳးစားခဲ့ပါေသးတယ္။။။။။။
ပင္ပန္းလို႔လက္မႈိင္ခ်လိုက္တာမဟုတ္ဘူး.........
နာက်င္တဲ့ဒဏ္ကုိမခံႏုိင္လို႔ ခဏတာ ရပ္စဲထားတာပါ......
ဘယ္ေလာက္ပဲရင္ထဲစူးေနပါေစ...
ျပဳျပင္ျပီးဆက္ေလွ်ာက္မယ္လို႔ေတြးလည္း......
.. ခုခ်ိန္....မျမင္ႏုိင္တဲ့ေဘးတစ္ေနရာကိုခ်ိတ္ျပီး......
. စေတးခံထားရတဲ့ေကာင္က ...... ငါျဖစ္ေနျပီေလ..............။
by.....ညီေခတ္လင္း
**ကုိတင့္**
- ေဘးနားကလူ-
ဇာတ္လမ္းထဲက..အေရးမပါဘူးဆုိတဲ့
လူတစ္ေယာက္အတြက္ စေတးခံလိုက္ရတဲ့...ငါကေရာ သူေလာက္အေရးပါခဲ့ရဲ႕လား...???????
မင္းေပးတဲ့ခါးသီးအထီးက်န္ျခင္းတုိင္းကို နာက်ည္းတတ္ခဲ့ရင္....ငါအမုန္းဆံုးလူကမင္း ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ.....
ျပံဳးတုိင္းအရႈံးကုိရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ငါ....
ခါးသီးအမုန္းေတြကုိ မင္းဆီကဘယ္ေတာ့မွ မလိုခ်င္ခဲ့ဘူး....... ဘယ္ေတာ့မ်ားထူးမလဲ...ဆုိျပီး
ဒီအရူးႏွလံုးသား လည္းအက္ကြဲခဲ့တာ... ရစရာမရွိေတာ့ဘူး..
.. ေပ်ာ္ရင္ဆက္ေလွ်ာက္... ရံႈးခဲ့ေပမယ့္
မင္းအတြက္ အျပံဳး ငါရင္မွာအျမဲတမ္းရွိတယ္..
.မိန္းကေလး အေပ်ာ္တမ္းေပြ႔ပုိက္ျပီး မလိုခ်င္တဲ့အခ်ိန္လႊင့္ပစ္ရမယ့္အထဲမွာ
အခ်စ္ဆုိတာမပါဘူး...... လမ္းေလွ်ာက္တတ္တုိင္း အိမ္ျပန္ေရာက္ခဲ့မယ္ဆုိရင္......... ငါ့ႏွလံုးသားလည္းမင္းအေ၀းမွာရွိေနမွာပါ.........
အရမ္းခါးလြန္းတဲ့ခံစားခ်က္ျဖစ္ေပမယ့္လည္း
ေနာက္တစ္ခါမမွားရေအာင္...ဆက္လုပ္ရမွာက...
ဒီေဆးအခါး..မစားမိေအာင္ ေရွာင္ရေတာ့မွာပါလား...........
စိတ္ကူးနဲ႔ရူးေပမယ့္ထူးမလာတဲ့အခ်စ္ကုိ......
လွလွပပေလးပံုေဖၚေပးဖုိ႔ၾကိဳးစားခဲ့ပါေသးတယ္။။။။။။
ပင္ပန္းလို႔လက္မႈိင္ခ်လိုက္တာမဟုတ္ဘူး.........
နာက်င္တဲ့ဒဏ္ကုိမခံႏုိင္လို႔ ခဏတာ ရပ္စဲထားတာပါ......
ဘယ္ေလာက္ပဲရင္ထဲစူးေနပါေစ...
ျပဳျပင္ျပီးဆက္ေလွ်ာက္မယ္လို႔ေတြးလည္း......
.. ခုခ်ိန္....မျမင္ႏုိင္တဲ့ေဘးတစ္ေနရာကိုခ်ိတ္ျပီး......
. စေတးခံထားရတဲ့ေကာင္က ...... ငါျဖစ္ေနျပီေလ..............။
by.....ညီေခတ္လင္း
**ကုိတင့္**



No comments:
Post a Comment