ဆိတ္နွစ္ေကာင္ပံုျပင္

>
တခါက.....
`ဆိတ္´ေတြကို ထိန္းေက်ာင္းရတဲ့ `ဆိတ္ေက်ာင္းသားေလး´ တေယာက္ရွိတယ္။ သူဟာ ဆိတ္ေက်ာင္းရင္း ျမက္၇ိုတ္၇တယ္။ အျပန္မွာရိတ္လုိ့၇လာတဲ့ျမက္ေတြကို ေ၇ာင္းရတယ္။ တခါေတာ့ သူ့မွာ သိပ္ေခါင္းမွာတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္ရွိတယ္။ က်န္တဲ့ဆိတ္ေတြကို လြတ္ျပီးထားတယ္။ ေခါင္းမာတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္ကိုေတာ့ (၁၀)ေပေလာက္၇ွည္တဲ့ျကိုးနဲ့ ထိပ္နွစ္ဖက္မွာ ခ်ည္ထားတယ္။ ခ်ည္တဲ့အခါ မွာလည္း `ေလ်ာ့ကြင္း´နဲ့ ခ်ည္တားတာျဖစ္တယ္။ တစ္ေကာင္က ရုန္းလို့ရွိရင္ နွစ္ေကာင္စလံုး လည္ပင္းအစ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီလို`ေလ်ာ့ကြင္း´နဲ့ ခ်ည္ထားတာေျကာင့္ သူတို့နွစ္ေကာင္ဟာ ေ၀းေ၀းကိုမသြားနိုင္ျကဘူး။ တျခားဆိတ္ေတြကေတာ့ ေတာထဲမွာျမက္ခင္းေပၚမွာ အရြက္နုေလးေတြကို စိတ္ျကိုက္စားေသာက္ခြင့္၇ျကတယ္ေလ။
ဒီလိုနဲ့တေန့မွာ...
ဆိတ္ေက်ာင္းသားေလးက ျမက္ေတြကိုရိတ္ျပီးျပန္လာတယ္။ ေခါင္းမာတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္ဟာလည္း ဘာမွ မစား၇ေသးဘူး။ သနားတဲ့ စိတ္ကေလးျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ဒါေျကာင့္ ျမက္ထံုတထံုးကို ဆိတ္တစ္ေကာင္ရဲ့ မနီးမေ၀းမွာ ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ျမက္ထံုးတစ္ထံုးကို လည္း က်န္တဲ့ ဆိတ္တစ္ေကာင္ရဲ့ မနီးမေ၀းမွာ ပစ္ခ်လိုက္တယ္။အဲဒီလို ျမက္နွစ္ထံုးကို ပစ္ခ်ျပီးတဲ့ေနာက္ ျမက္ရိတ္ဖို့ ျပန္ျပီးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။

ဆိတ္တေကာင္ဟာ သူ့အနီးနားကို ျမက္ထံုးတစ္ထံုး`ဘုတ္ကနဲ´က်လာတာျမင္ေ၇ာ အဲဒီျမက္ထံုးဆီကို အေျပးသြားပါေတာ့တယ္။ သူကသြားေတာ့ ေလ်ာ့ျကိုးျကီးက တင္းလာေတာ့တာေပါ့။ သူ့စိတ္ထဲမွာ `ငါ့ကို မစားေစခ်င္လို့ ဟိုေကာင္ကေဆာင့္ဆြဲတာျဖစ္မယ္´ လို့ေတြးျပီး ေဒါသေတြထြက္လာတယ္။ ဒီလိုပဲ ဟိုဘက္ဆိတ္ကလည္း သူနဲ့နီးတဲ့ ျမက္ထံုးဆီကို ေ၇ာက္ေအာင္သြားတယ္။

ဆိတ္နွစ္ေကာင္စလံဳးဟာ ကိုယ္နဲ့နီးတဲ့ ျမက္ထံုးဆီကို ေ၇ာက္ေအာင္သြားျကရင္းနဲ့ ျကိုးျကီးက တင္းသထက္တင္းလာတယ္။ လည္ပင္းကလည္း `အစ္´သထက္ `အစ္´လာတယ္။ လြန္ဆြဲေနသလိုပါပဲ။ နွစ္ေကာင္စလံဳး ျမက္ထံုးဆီကို မေ၇ာက္နိုင္ျကဘူး။ နွစ္ေကာင္စလံုးရဲ့ စိတ္ထဲမွာလည္း မာနကိုယ္စီနဲ့ေပါ့။ ေဒါသကိုယ္စီနဲ့ေပါ့။ အာဏာတကိုယ.္စီနဲ့ေပါ့။ ဆိတ္တစ္ေကာင္ကဆြဲ၊ က်န္ဆိတ္တစ္ေကာင္ကလည္း ျပန္ဆြဲ။ ဒီလိုနဲံ ျမက္စားမရဘဲ လည္ပင္းအစ္လို့ နွစ္ေကာင္စလံုး ေသပြဲ၀င္သြားျကပါေတာ့တယ္။
ျမက္ရိတ္ျပီးျပန္လာတဲ့ ဆိတ္ေက်ာင္းသားေလးဟာ သူ့ရဲ့ဆိတ္နွစ္ေကာင္စလံဳးေသေနတာကို ေတြ့လိုက္ရတယ္။ လည္ပင္းမွာလည္း`ေလ်ာ့ျကိုး´ ျကီးက တင္းလို့...။ ျမက္ထံုးကလည္း အ၇ာေတာင္မယြင္းဘူး။ ဒီဆိတ္နွစ္ေကာင္ကို ေနာက္ဆ့ုးမွာေတာ့ အသားေပၚျပီး ၇ြာထဲကုိ ဆိတ္သားအျဖစ္ေ၇ာင္းစားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
+++ ++++ ++++

တကယ္ေတာ့ ျဖစ္သင့္တာက ... ဆိတ္တေကာင္ဟာ က်န္ဆိတ္တေကာင္နဲ့ ပူးေပါင္းျပီး ျမက္ထံုးတစ္ထံုးကို နွစ္ေကာင္အတူစားသင့္တယ္။ အဲဒီ ျမက္ထံုးတစ္ထံုးကို နွစ္ေကာင္အတူစားရင္ ရတာပဲ။ အခုေတာ့ ေခါင္းမာလုိက္ျကတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္။ ျမက္လည္း မစားရ။ ေသရွာျကေ၇ာ။ သူတို့ဟာ ဆိတ္ေတြဆိုေတာ့ အသိဥာဏ္မ၇ွိျကဘူးေလ။

++++ ++++ ++++


က်ေနာ္တို့ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ျမက္ထံုးနွစ္ထံုးနဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္လို ဇာတ္လမ္းေတြအမ်ားျကီးရွိပါတယ္။ ေခါင္းမာတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္နဲ့ တူတဲ့လူေတြ အမ်ားျကီးရွိပါတယ္။ တခါတေလ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ဆင္ျခင္တံုးတရားမဲ့တဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္လိုလူ ျဖစ္ေနတတ္ျပန္တယ္။ ဒီအတြက္ တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို အေလ်ာ့မေပး... တစ္ေယာက္က တေယာက္ကို နားမလည္...၊ မာနခ်င္းျပုိင္လို့...။ သူနို္င္ ငါနိုင္ အျပိုင္လုရင္း ဂုဏ္သိကၡာေတြက်ခဲ့ျကရတယ္။ ေနာင္တေတြကို မ်ိဳခ်ရင္းနဲ့ အသက္ေတြျကီးလာျကတယ္။ ကိုယ္လည္း မစား၇၊ သူစားဖို့အတြက္လည္း မေက်ြးခ်င္နဲ့။ ဘ၀ဆိုတာ ေသခ်ာေတြးျကည့္ရင္ ၇ွက္စ၇ာေကာင္းလိုက္တာ။
ကြဲကြာသြားျကရတဲ့...ကြဲကြာေနျကရတဲ့....
မိသားစုေတြ... အိမ္ေထာင္စုေတြ....
လင္မယားေတြ...ခ်စ္သူေတြ...
သူငယ္ခ်င္းေတြ...မိတ္ေဆြေတြ....
အနာ၈တ္ကို ပံုေဖာ္နိုင္စြမ္းရွိတဲ့သူေတြ....
အမ်ားအက်ိဴးကို သယ္ပိုးေနျကပါတယ္ဆိုတဲ့ ဦးေဆာင္သူေတြ...
လူ့အဖြဲ့အစည္းေတြအတြက္
ဒီျမက္ထံုးနွစ္ထံုး နဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္ရဲ့ ျဖစ္ရပ္ကေလးကို ျကည့္ျပီး.....






**ဦးဘုန္း(ဓါတု)**
အေဖ့အိမ္စာအုပ္မွ ကူးယူေဖၚျပသည္


Be Happy,
Moe Moe.

တခါက.....
`ဆိတ္´ေတြကို ထိန္းေက်ာင္းရတဲ့ `ဆိတ္ေက်ာင္းသားေလး´ တေယာက္ရွိတယ္။ သူဟာ ဆိတ္ေက်ာင္းရင္း ျမက္၇ိုတ္၇တယ္။ အျပန္မွာရိတ္လုိ့၇လာတဲ့ျမက္ေတြကို ေ၇ာင္းရတယ္။ တခါေတာ့ သူ့မွာ သိပ္ေခါင္းမွာတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္ရွိတယ္။ က်န္တဲ့ဆိတ္ေတြကို လြတ္ျပီးထားတယ္။ ေခါင္းမာတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္ကိုေတာ့ (၁၀)ေပေလာက္၇ွည္တဲ့ျကိုးနဲ့ ထိပ္နွစ္ဖက္မွာ ခ်ည္ထားတယ္။ ခ်ည္တဲ့အခါ မွာလည္း `ေလ်ာ့ကြင္း´နဲ့ ခ်ည္တားတာျဖစ္တယ္။ တစ္ေကာင္က ရုန္းလို့ရွိရင္ နွစ္ေကာင္စလံုး လည္ပင္းအစ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဒီလို`ေလ်ာ့ကြင္း´နဲ့ ခ်ည္ထားတာေျကာင့္ သူတို့နွစ္ေကာင္ဟာ ေ၀းေ၀းကိုမသြားနိုင္ျကဘူး။ တျခားဆိတ္ေတြကေတာ့ ေတာထဲမွာျမက္ခင္းေပၚမွာ အရြက္နုေလးေတြကို စိတ္ျကိုက္စားေသာက္ခြင့္၇ျကတယ္ေလ။
ဒီလိုနဲ့တေန့မွာ...
ဆိတ္ေက်ာင္းသားေလးက ျမက္ေတြကိုရိတ္ျပီးျပန္လာတယ္။ ေခါင္းမာတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္ဟာလည္း ဘာမွ မစား၇ေသးဘူး။ သနားတဲ့ စိတ္ကေလးျဖစ္ေပၚလာတယ္။ ဒါေျကာင့္ ျမက္ထံုတထံုးကို ဆိတ္တစ္ေကာင္ရဲ့ မနီးမေ၀းမွာ ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ျမက္ထံုးတစ္ထံုးကို လည္း က်န္တဲ့ ဆိတ္တစ္ေကာင္ရဲ့ မနီးမေ၀းမွာ ပစ္ခ်လိုက္တယ္။အဲဒီလို ျမက္နွစ္ထံုးကို ပစ္ခ်ျပီးတဲ့ေနာက္ ျမက္ရိတ္ဖို့ ျပန္ျပီးထြက္သြားပါေတာ့တယ္။

ဆိတ္တေကာင္ဟာ သူ့အနီးနားကို ျမက္ထံုးတစ္ထံုး`ဘုတ္ကနဲ´က်လာတာျမင္ေ၇ာ အဲဒီျမက္ထံုးဆီကို အေျပးသြားပါေတာ့တယ္။ သူကသြားေတာ့ ေလ်ာ့ျကိုးျကီးက တင္းလာေတာ့တာေပါ့။ သူ့စိတ္ထဲမွာ `ငါ့ကို မစားေစခ်င္လို့ ဟိုေကာင္ကေဆာင့္ဆြဲတာျဖစ္မယ္´ လို့ေတြးျပီး ေဒါသေတြထြက္လာတယ္။ ဒီလိုပဲ ဟိုဘက္ဆိတ္ကလည္း သူနဲ့နီးတဲ့ ျမက္ထံုးဆီကို ေ၇ာက္ေအာင္သြားတယ္။

ဆိတ္နွစ္ေကာင္စလံဳးဟာ ကိုယ္နဲ့နီးတဲ့ ျမက္ထံုးဆီကို ေ၇ာက္ေအာင္သြားျကရင္းနဲ့ ျကိုးျကီးက တင္းသထက္တင္းလာတယ္။ လည္ပင္းကလည္း `အစ္´သထက္ `အစ္´လာတယ္။ လြန္ဆြဲေနသလိုပါပဲ။ နွစ္ေကာင္စလံဳး ျမက္ထံုးဆီကို မေ၇ာက္နိုင္ျကဘူး။ နွစ္ေကာင္စလံုးရဲ့ စိတ္ထဲမွာလည္း မာနကိုယ္စီနဲ့ေပါ့။ ေဒါသကိုယ္စီနဲ့ေပါ့။ အာဏာတကိုယ.္စီနဲ့ေပါ့။ ဆိတ္တစ္ေကာင္ကဆြဲ၊ က်န္ဆိတ္တစ္ေကာင္ကလည္း ျပန္ဆြဲ။ ဒီလိုနဲံ ျမက္စားမရဘဲ လည္ပင္းအစ္လို့ နွစ္ေကာင္စလံုး ေသပြဲ၀င္သြားျကပါေတာ့တယ္။
ျမက္ရိတ္ျပီးျပန္လာတဲ့ ဆိတ္ေက်ာင္းသားေလးဟာ သူ့ရဲ့ဆိတ္နွစ္ေကာင္စလံဳးေသေနတာကို ေတြ့လိုက္ရတယ္။ လည္ပင္းမွာလည္း`ေလ်ာ့ျကိုး´ ျကီးက တင္းလို့...။ ျမက္ထံုးကလည္း အ၇ာေတာင္မယြင္းဘူး။ ဒီဆိတ္နွစ္ေကာင္ကို ေနာက္ဆ့ုးမွာေတာ့ အသားေပၚျပီး ၇ြာထဲကုိ ဆိတ္သားအျဖစ္ေ၇ာင္းစားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
+++ ++++ ++++

တကယ္ေတာ့ ျဖစ္သင့္တာက ... ဆိတ္တေကာင္ဟာ က်န္ဆိတ္တေကာင္နဲ့ ပူးေပါင္းျပီး ျမက္ထံုးတစ္ထံုးကို နွစ္ေကာင္အတူစားသင့္တယ္။ အဲဒီ ျမက္ထံုးတစ္ထံုးကို နွစ္ေကာင္အတူစားရင္ ရတာပဲ။ အခုေတာ့ ေခါင္းမာလုိက္ျကတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္။ ျမက္လည္း မစားရ။ ေသရွာျကေ၇ာ။ သူတို့ဟာ ဆိတ္ေတြဆိုေတာ့ အသိဥာဏ္မ၇ွိျကဘူးေလ။

++++ ++++ ++++


က်ေနာ္တို့ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ျမက္ထံုးနွစ္ထံုးနဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္လို ဇာတ္လမ္းေတြအမ်ားျကီးရွိပါတယ္။ ေခါင္းမာတဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္နဲ့ တူတဲ့လူေတြ အမ်ားျကီးရွိပါတယ္။ တခါတေလ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ဆင္ျခင္တံုးတရားမဲ့တဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္လိုလူ ျဖစ္ေနတတ္ျပန္တယ္။ ဒီအတြက္ တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို အေလ်ာ့မေပး... တစ္ေယာက္က တေယာက္ကို နားမလည္...၊ မာနခ်င္းျပုိင္လို့...။ သူနို္င္ ငါနိုင္ အျပိုင္လုရင္း ဂုဏ္သိကၡာေတြက်ခဲ့ျကရတယ္။ ေနာင္တေတြကို မ်ိဳခ်ရင္းနဲ့ အသက္ေတြျကီးလာျကတယ္။ ကိုယ္လည္း မစား၇၊ သူစားဖို့အတြက္လည္း မေက်ြးခ်င္နဲ့။ ဘ၀ဆိုတာ ေသခ်ာေတြးျကည့္ရင္ ၇ွက္စ၇ာေကာင္းလိုက္တာ။
ကြဲကြာသြားျကရတဲ့...ကြဲကြာေနျကရတဲ့....
မိသားစုေတြ... အိမ္ေထာင္စုေတြ....
လင္မယားေတြ...ခ်စ္သူေတြ...
သူငယ္ခ်င္းေတြ...မိတ္ေဆြေတြ....
အနာ၈တ္ကို ပံုေဖာ္နိုင္စြမ္းရွိတဲ့သူေတြ....
အမ်ားအက်ိဴးကို သယ္ပိုးေနျကပါတယ္ဆိုတဲ့ ဦးေဆာင္သူေတြ...
လူ့အဖြဲ့အစည္းေတြအတြက္
ဒီျမက္ထံုးနွစ္ထံုး နဲ့ ဆိတ္နွစ္ေကာင္ရဲ့ ျဖစ္ရပ္ကေလးကို ျကည့္ျပီး.....






**ဦးဘုန္း(ဓါတု)**
အေဖ့အိမ္စာအုပ္မွ ကူးယူေဖၚျပသည္


Be Happy,
Moe Moe.