-ဖားျပဳတ္ဟာသ-
တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ ေဒၚဖားဆုိတဲ့ မိန္းမၾကီး တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။
ရြာေတြက နာမည္ေပးတဲ့ေနရာမွာ ျဖစ္သလုိေပးတတ္ၾကပါတယ္။ အထ
က္က တစ္ေယာက္က ဖုိးေစာဆုိရင္ ေနာက္က လူေတြက အလုိလုိ ကာ
ရံေတြ နေဘေတြနဲ႔ နာမည္ေတြ ရသြားတတ္ၾကပါတယ္။ ဖုိးေစာ၊ ဖုိးေတ
ာ၊ ဖုိးေလာ တဲ့ အဲလုိမ်ိဳးေတြေလ...။
ေဒၚဖားမွာလည္း ေအာ္တုိနာမည္ရထားတဲ့ နာမည္ပါ။သူ႔အစ္မၾကီးက ေ
ဒၚထား တဲ့ သူမက် ေဒၚဖား ျဖစ္ေနတာေလ...။ ရြာေတြမွာက တိရစၦာန္
နာမည္ေတြ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဦးေဒါင္း၊ ဦးေခြး၊ ဦးသန္း၊ဦးကၽြဲၾကီး၊ ဦး၀
က္မ ဆုိတာေတြရွိသလို၊ ေဒၚ၀က္၊ေဒၚသန္း၊ေဒၚဖား.. စတာေတြေပါ့။
တစ္ရက္ေတာ့ ေဒၚဖား တစ္ေယာက္ သူတုိ႔အသိေတြ ရွိတဲ့ ရြာကို သြား
ျပီး အညာထည္ေရာင္းတယ္. အဲဒီရြာကို ေရာက္ေတာ့ တစ္ရက္
ထဲ နဲ႔ျပန္မလာပဲ ညအိပ္၇တာေပါ့...။ အဲဒီရြာထဲက လူေတြကလည္း သူ႔ရဲ့
ပစၥည္းေတြကို ၀ယ္ၾကတယ္. ၀ယ္ေတာ့ နာမည္စာရင္း ေပးၾကရတယ္ေလ
.ေဒၚသိန္း၊ ေဒၚခင္ဆုိင္၊ေဒၚတုတ္.အစရွိသျဖင့္ေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မိန္းမၾကီး တစ္ေယ
ာက္ ေရာက္လာတယ္တ အဲဒီမိန္းမၾကီးကလည္း ေဒၚဖားဆီက ပစၥည္း၀ယ္တာေပါ့...၀ယ္
ေတာ့ နာမည္ေပးရျပီေပါေလ သူမနာမည္က ေဒၚဖားျပဳတ္တဲ့...။ အဲဒီေ
တာ့ ေဒၚဖားက ရယ္လုိက္တယ္..။ “ဟီ..ဟီ နာမည္ကလည္း ေဒၚဖားျပဳ
တ္တဲ့ အဲလုိ ရယ္တာသိေတာ့ အဲဒီမိန္းမၾကီးက ျပန္ေျပာတယ္
“ အလုိေတာ္ ရွင္က မမိဖားမဟုတ္လားတဲ့..။အဲေတာ့မွ ေဒၚဖားလည္း သူနာမည္ကလည္း
ဖားဆုိတာကို သတိရသြားျပီး ေဘးနားက လူေတြကလည္း ၀ုိ
င္းျပီး ရယ္ၾကတယ္.။ (အမွန္ေတာ့ သူမက ကဲ့ရဲ့တဲ့ သေဘာနဲ႔ ရယ္
လုိက္တာပါ..)အျဖစ္အပ်က္ေလးကေတာ့ အဲဒါေလးပါပဲ...။ လူေတြ ဆိုတာ ခ
က္တယ္ေနာ္...။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ရင္ ကိုယ့္မ်က္ေခ်း၊ ကုိယ္မျမင္ၾက
ဘူး သူမ်ား ေျပာရမယ္ဆုိ ထိပ္ဆံုးကပဲ...။ ေဒၚဖားလုိေတာ့ “ဟီ..ဟီ....
ေဒၚဖားျပဳတ္” တဲ့လုိ႔ေတာ့ မေျပာမိၾကေစနဲ႔ေနာ္...။လူတုိင္းမွာ အားနည္း
ခ်က္၊ အားသာခ်က္ ဆုိတာ ရွိၾကစျမဲပါ...။-- အားလံုးေပ်ာ္ရြင္ပါေစ
-မာမာ -
-ဖားျပဳတ္ဟာသ-
တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ ေဒၚဖားဆုိတဲ့ မိန္းမၾကီး တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။
ရြာေတြက နာမည္ေပးတဲ့ေနရာမွာ ျဖစ္သလုိေပးတတ္ၾကပါတယ္။ အထ
က္က တစ္ေယာက္က ဖုိးေစာဆုိရင္ ေနာက္က လူေတြက အလုိလုိ ကာ
ရံေတြ နေဘေတြနဲ႔ နာမည္ေတြ ရသြားတတ္ၾကပါတယ္။ ဖုိးေစာ၊ ဖုိးေတ
ာ၊ ဖုိးေလာ တဲ့ အဲလုိမ်ိဳးေတြေလ...။
ေဒၚဖားမွာလည္း ေအာ္တုိနာမည္ရထားတဲ့ နာမည္ပါ။သူ႔အစ္မၾကီးက ေ
ဒၚထား တဲ့ သူမက် ေဒၚဖား ျဖစ္ေနတာေလ...။ ရြာေတြမွာက တိရစၦာန္
နာမည္ေတြ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဦးေဒါင္း၊ ဦးေခြး၊ ဦးသန္း၊ဦးကၽြဲၾကီး၊ ဦး၀
က္မ ဆုိတာေတြရွိသလို၊ ေဒၚ၀က္၊ေဒၚသန္း၊ေဒၚဖား.. စတာေတြေပါ့။
တစ္ရက္ေတာ့ ေဒၚဖား တစ္ေယာက္ သူတုိ႔အသိေတြ ရွိတဲ့ ရြာကို သြား
ျပီး အညာထည္ေရာင္းတယ္. အဲဒီရြာကို ေရာက္ေတာ့ တစ္ရက္
ထဲ နဲ႔ျပန္မလာပဲ ညအိပ္၇တာေပါ့...။ အဲဒီရြာထဲက လူေတြကလည္း သူ႔ရဲ့
ပစၥည္းေတြကို ၀ယ္ၾကတယ္. ၀ယ္ေတာ့ နာမည္စာရင္း ေပးၾကရတယ္ေလ
.ေဒၚသိန္း၊ ေဒၚခင္ဆုိင္၊ေဒၚတုတ္.အစရွိသျဖင့္ေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မိန္းမၾကီး တစ္ေယ
ာက္ ေရာက္လာတယ္တ အဲဒီမိန္းမၾကီးကလည္း ေဒၚဖားဆီက ပစၥည္း၀ယ္တာေပါ့...၀ယ္
ေတာ့ နာမည္ေပးရျပီေပါေလ သူမနာမည္က ေဒၚဖားျပဳတ္တဲ့...။ အဲဒီေ
တာ့ ေဒၚဖားက ရယ္လုိက္တယ္..။ “ဟီ..ဟီ နာမည္ကလည္း ေဒၚဖားျပဳ
တ္တဲ့ အဲလုိ ရယ္တာသိေတာ့ အဲဒီမိန္းမၾကီးက ျပန္ေျပာတယ္
“ အလုိေတာ္ ရွင္က မမိဖားမဟုတ္လားတဲ့..။အဲေတာ့မွ ေဒၚဖားလည္း သူနာမည္ကလည္း
ဖားဆုိတာကို သတိရသြားျပီး ေဘးနားက လူေတြကလည္း ၀ုိ
င္းျပီး ရယ္ၾကတယ္.။ (အမွန္ေတာ့ သူမက ကဲ့ရဲ့တဲ့ သေဘာနဲ႔ ရယ္
လုိက္တာပါ..)အျဖစ္အပ်က္ေလးကေတာ့ အဲဒါေလးပါပဲ...။ လူေတြ ဆိုတာ ခ
က္တယ္ေနာ္...။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ရင္ ကိုယ့္မ်က္ေခ်း၊ ကုိယ္မျမင္ၾက
ဘူး သူမ်ား ေျပာရမယ္ဆုိ ထိပ္ဆံုးကပဲ...။ ေဒၚဖားလုိေတာ့ “ဟီ..ဟီ....
ေဒၚဖားျပဳတ္” တဲ့လုိ႔ေတာ့ မေျပာမိၾကေစနဲ႔ေနာ္...။လူတုိင္းမွာ အားနည္း
ခ်က္၊ အားသာခ်က္ ဆုိတာ ရွိၾကစျမဲပါ...။-- အားလံုးေပ်ာ္ရြင္ပါေစ
-မာမာ -
No comments:
Post a Comment