-ခ်စ္တာလည္းၾကာခဲ႔ျပီ-
ေရအလ်ဥ္ကို အလိုက္သင္႔ေလး စီးေမ်ာေနေသာ ငါးကန္ေသးေသးေလးထဲက ေရႊငါးေပါက္စနေလးေတြ ေငးၾကည္႔ေနမိသည္ ။ ရင္ခုန္ျခင္းလား ေတြေဝျခင္းလားအမ်ိဴးအမည္မသိေသာ ေဝဒနာနဲ႔အတူ ရင္ထဲမွာလိႈက္ေမာလြန္းလွပါသည္ ။ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔အတူ အစျပဳခဲ႔ေပမယ္႔ တကယ္တမ္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ျပင္ဆင္တဲ႔အခါ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ျဖစ္မွာကိုလည္းစိုးရိမ္လြန္းလွသလို အမည္မသိေသာ ေဝဒနာေတြကိုအလူးအလဲခံစားေနရသလိုပါပဲလား ။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္လိုက္ေတာ႔ ကိုယ္နဲ႔ခြ်တ္စြပ္တူတဲ႔ မ်က္ႏွာတစ္ခုကို ျမင္ရသည္ ။ ဒီလူႏွစ္ေယာက္ဘာလို႔ တစ္မ်က္ႏွာတည္းျဖစ္ေနၾကလဲ လူတိုင္းတအံတဩေျပာၾကေလ႔ရွိသည္။ ေျပာတာမ်ားလြန္းေတာ႔လည္းထူးျခားျဖစ္စဥ္လို႕ကိုမမွတ္ေတာ႔သလိုပဲ ။ တခါတခါေတာ႔ ျပန္ေျပာတတ္ေလသည္ ။
''တို႔ႏွစ္ေယာက္က ဖူးစာမွန္လို႔ ရုပ္တူတာ"
ဆိုျပီးေတာ႔ေပါ႔ေလ ။ ခြ်တ္စြပ္တူတဲ႔လူႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္း တစ္ေယာက္က စာရြက္ေလးတစ္ရြက္ကိုင္လ်က္ ၊ တစ္ေယာက္က ခဲတံေလးတစ္ေခ်ာင္းကိုင္လ်က္..။ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို ပထမဆံုးျဖိဳဖ်က္လိုက္တာက ထံုးစံအတိုင္း သူမ ထက္ထက္ ရယ္ပဲေပါ႔..။
"ေမာင္ နင္နဲ႔ငါနဲ႔အတူတူေနရင္ ဘာလုပ္ၾကမွာလဲ"
ထက္ထက္ရဲ႕ပထမဆံုး ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာထြက္လာတဲ႔စကားကို ရယ္ေမာရင္းနဲ႕ စိုင္းေအာင္ျမင္႔က ျပန္ေျဖလိုက္သည္..။
"နင္နဲ႔ငါနဲ႔တူတူေနရင္လား..... အတူတူေနရင္ အတူတူေနမွာေပါ႔ဟာ ..နင္ကလဲ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ "
လို႕စိုင္းေအာင္ျမင္႔က ျပန္ေနာက္လိုက္ေတာ႔..
"စိုင္းေအာင္တင္႔ နင္ဟာေလ ေနာက္ျပန္ျပီ ဒီကအေကာင္းေမးတာကို "
ထက္ထက္က ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ မထက္ထက္တို႕ စိုင္းေအာင္ျမင္႕ကို စိုင္းေအာင္တင္႔ဟုေခၚလ်င္ ေဒါသဒီဂရီအေတာ္ျမင္႔ေနသည္႔သေဘာျဖစ္သည္ ။
"ထက္ထက္ရယ္ နင္ကလည္း ေဒါနခ်ည္းပဲ..."
လို႔ျပန္ေနာက္ဖို႔လုပ္ရံုပဲရွိေသးတယ္...မယ္ေဒါသ ထက္ထက္ရဲ႕ စကားလံုးေတြနဲ႔အရင္ဆံုးတိုးပါေတာ႔သည္ ။
"ေမာင္ရယ္ နင္ဟာေလ မိန္းမကလည္းလိုခ်င္ေသးတယ္ ၊ အခုထိ ေမ်ာက္စိတ္ကလည္းမေပ်ာက္ေသး ၊ ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြနဲ႔ ၊ ဒီေလာက္အေရးၾကီးကိတ္စ တိုင္ပင္ေနတာကိုေနာက္ႏိုင္အားတယ္ေနာ္.. ငါတအားဝမ္းနည္းတာပဲ........"
အစခ်ီ မထက္ထက္ရဲ႕ ေဒါသဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီးက ထပ္တလဲလဲ ဖြင္႔လ်က္ ။ ထက္ထ္နဲ႔သူ႔အေၾကာင္းကိုစဥ္းစားလိုက္ရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္သူသက္တမ္းက ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ႔ဘူး ။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ခ်စ္ျခင္းနားလည္ျခင္းဆိုတာထက္ကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕သံေယာဇဥ္က အဆေပါင္းေျမာက္ျမားစြာပိုပါေသးသည္ ။ ရင္ခုန္တတ္စအရြယ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝထဲက ျမဲျမဲတြဲလာခဲ႔တဲ႔လက္ႏွစ္ဖက္မွာ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ကိုေက်ာ္လို႔ သံုးဆယ္နားကိုယြန္းတဲ႔အထိ ႏွစ္ပတ္လည္မ်ားစြာကို ျဖတ္ေက်ာ္လို႔လာခဲ႔ျပီးျပီေလ ။ ထက္ထက္အေၾကာင္းကို သူ အလံုးစံုနားလည္သလို သူ႔အေၾကာင္းကိုလည္း ထက္ထက္တစ္ေယာက္ သူ႕ထက္နီးပါးကိုပိုသိရ်္ေနေလေတာ႔သည္ ။
"စိုင္းေအာင္တင္႔ ... ေဟ႔ စိုင္းေအာင္တင္႔........ဟယ္ နင္ကလည္း ငါဒီေလာက္နင္႕ကိုေျပာေနတာေတာင္အေတြးလြန္ေနေသးတယ္..စိတ္ညစ္လိုက္တာေနာ္..."
ထက္ထက္ရဲ႕ ေအာ္သံေၾကာင္႔ သူအေတြးလြန္ေနရာမွရုတ္တရက္ သတိဝင္လာမိသည္ ။ခါတိုင္းဝင္းဝင္းစက္စက္ကေလးလွတတ္ေသာ မိထက္မ်က္ႏွာသည္ လငပုတ္ဖမ္းေတာ႔မည္႕ လမင္းၾကီးလို မည္းတူးေနသည္..။ မၾကာခင္စိတ္ေကာက္ေတာ႔မည္ ။
" မိထက္...ညီမေလး..ေမာင္႕ကိုစိတ္မေကာက္နဲ႔ေနာ္.... ေမာင္က ညီမေလးနဲ႔ ေမာင္႔အေၾကာင္းကိုေတြးေနလို႔ပါ...တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူေနရင္ေလ....ေမာင္က ညတိုင္းညတိုင္းသီခ်င္းဆိုျပမွာဗ်ာ..... ညီမေလးၾကိဳက္တဲ႔ ဆံပင္ဖြာလန္ၾကဲနဲ႔ ေတလာဆြိသီခ်င္းေတြကိုလည္းတီးျပမယ္ေလ...ညီမေလးလိုက္ဆိုေပါ႔ေနာ္... ျပီးေတာ႔ညီမေလးကို ဒီထက္ပိုျပီးလည္းခ်စ္ဦးမွာ...စိတ္မေကာက္နဲ႔ေတာ႔ေနာ္...."
စိုင္းေအာင္တင္႔ပဲေလ...အဲဟုတ္ပါဘူး စိုင္းေအာင္ျမင္႔ပဲေလ ႏွစ္ခါေတာင္မေခ်ာ႔လိုက္ရ..သေဘာျဖဴမအူစင္းကေလးစိတ္ေကာက္ေျပသြားပါျပီ ။ ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ သူ႕ထက္လအနည္းငယ္ ၾကီးခ်င္တဲ႔ ထက္ထက္တစ္ေယာက္ သူ႕ကို ညီမေလးကိုေခၚရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကိဳက္မွန္းမသိ..။ ဟိုး ရည္းစားျဖစ္စတုန္းကဆိုရင္ ညီမေလးလို႔ေခၚလိုက္တိုင္း သြားၾကီးအျဖီးသားနဲ႔ေက်နပ္ေနလိုက္တာ ။
သူ႕နာမည္ စိုင္းေအာင္ျမင္႔ကေန စိုင္းေအာင္တင္႔လို႔ျဖစ္ရျခင္းကလည္း မိထက္ ပေယာဂမကင္း ။ ကိုးတန္းတုန္းက မိန္းကေလးေမာ္နီတာျဖစ္ေသာ ထက္ထက္က ဘံုကထိန္အတြက္ ပိုက္ဆံစာရင္းေကာက္ရပါသည္။ သူက ေက်ာင္းသားသစ္ဆိုေတာ႔ သူ႕နာမည္ကို အတန္းကလူေတြကလည္းေသခ်ာမမွတ္မိၾက ။ ေမာ္နီတာ မမ မထက္ထက္ကနာမည္လာေမးေတာ႔ သူေျဖလိုက္တာ စိုင္းေအာင္ျမင္႔ ဒါေပမယ္႔ ထက္ထက္နားထဲၾကားသြားတာကေတာ႔ ျမန္မာကားထဲက သူမ်ားသားပ်ိဳသမီးပ်ိဳေလးေတြကိုဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ...လူၾကမ္းမင္းသား စိုင္းေအာင္တင္႔ရယ္ေလ..။ အလွဴေငြစာရင္းကို ဆရာမက ျပန္စစ္ျပီး..တစ္တန္းလံုးေရွ႕မွာေၾကျငာပါသည္ ။ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ေခၚရင္းနဲ႔... သူ႕အလွည္႔က်ေတာ႔... ...
" စိုင္းေအာင္တင္႔ ...အလွဴေငြတစ္ရာက်ပ္."
အတန္းပိုင္ဆရာမ ခြိခနဲတစ္ခ်က္ရယ္ျပီး ခပ္တည္တည္ေနလိုက္ေပမယ္ တစ္တန္းလံုးက တဝါးဝါးနဲ႕ပြဲက်သြားသည္ ။ သူ႕နာမည္က စိုင္းေအာင္ျမင္႔ပါ ဆရာမဆိုျပီး တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႔ ဝိုင္းေအာ္ၾကေတာ႔ ပိုက္ဆံစာရင္းေကာက္တဲ႔မိထက္က မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔..
"သမီးက စိုင္းေအာင္တင္႔လို႔ၾကားလို႔ပါ ဆရာမ..."
ဆိုျပီး ေျပာရွာပါသည္ ။ အဲဒီကေနအစျပဳျပီး သူ႕နာမည္သည္ အထက္တန္းေက်ာင္းျပီးလို႔ တက္ကသိုလ္တက္တဲ႔အခ်ိန္ထိ စိုင္းေအာင္တင္႔ဆိုျပီးနာမည္တြင္သြားပါေတာ႔သည္..။ ဘာပဲေျပာေျပာ မိထက္ထက္သည္လည္း မၾကာခင္စိုင္းေအာင္တင္႔ကေတာ္ျဖစ္လာေတာ႔မွာပဲေလ..။ စိုင္းေအာင္တင္႔ေလသံနဲ႔ပဲ ညွင္းညွင္းညွင္းလို႔ရယ္လိုက္ရရင္ ေကာင္းမလားပဲ ။
သူကိုင္ထားေသာစာရြက္နဲ႔ ထက္ထက္ကိုင္ထားေသာ ခဲတံတို႔မွာ အခုမွပဲေပါင္းဆံုျဖစ္ျပီး စာရင္းစလုပ္ၾကသည္ ။ တစ္သက္မွာတစ္ခါေသာ မဂၤလာေဆာင္ျခင္းျဖစ္ေပမယ္႔ ထက္ထက္ကေတာ႔ဇကာမခ်ဲ႔ရွာ ။ ႏွစ္ဘက္ေသာမိဘမ်ားသေဘာအရ ေန႕သင္႔နံသက္ ရက္ရာဇာ ရက္ကေလးတစ္ရက္မွာ ရံုးတက္လက္မွတ္ထိုးျပီး ေနာက္ရက္မွာ ခ်မ္းေျမ႔ရိပ္သာမွာ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကြ်းျပီးရင္ ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းေလးတစ္ခန္းငွားျပီး အတူတူေနၾကမည္လို႔ပဲ ႏွစ္ဦးသေဘာတူစီစဥ္ထားၾကသည္။ မိထက္ မိဘေတြကေတာ႔ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးအတြက္ဇာခ်ဲ႕ခ်င္ေပမယ္႔ မင္းမႏိုင္ မိထက္ကေတာ႔ သူ႕အစီစဥ္နဲ႔သူ ဘယ္သူ႕သေဘာမွမနာခံ ။ သူကလည္း မိထက္ကေလးသေဘာဆိုေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္သားဟုတ္ေနၾကေတာ႔တာပါပဲ။
(၁)အခန္း (အဲကြန္းနဲ႔)
(၂)အိပ္ခန္းသံုးပစ္စည္း (ေမြ႔ရာ ၊ ေစာင္ ၊ ေခါင္းအံုး ၊ ျခင္ေထာင္ ၊ အဝတ္ဗီရို ၊ မွန္တင္ခံု စသည္...)
(၃)ကုတင္ ၊ စာဖတ္ခံု ၊ ေခြးေျခေလး ႏွစ္လံုး
(၄)ဆိုဖာ (+အခင္း) ၊ ခံု
(၅)တီဗြီ ၊ ဒီဗြီဒီ ၊ စေလာင္း (ေဘာလံုးပြဲၾကည္႔ရန္)၊ စကိုင္းနတ္ (မိထက္အတြက္)
(၆)ထမင္းစားစားပြဲနဲ႔ ခံု
(ရ)မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစ္စည္းမ်ိဴးစံု
(၈)ေရခ်ိဴးခန္းအိမ္သာသံုးပစ္စည္းမ်ိဴးစံု
ဟူးခနဲ သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်မိသည္ ။မိန္းမတစ္ေယာက္ယူဖို႔အေရးမလြယ္ကူလွပါလား ။ ဒါေတာင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ရွည္လမ်ားစုလာခဲ႔တာ...။ ဒီၾကားထဲ..မိထက္က အရြန္းေဖာက္ေသးသည္။
".ေမာင္ နင္နဲ႔ငါနဲ႔ယူျပီးရင္ နင္လည္းနင္႔မိဘအိမ္မွာေန ငါလည္းငါ႔မိဘအိမ္မွာေနမယ္ေလဟယ္...ဒါဆို ငါတို႔ေတြပိုက္ဆံမကုန္ေတာ႔ဘူးေပါ႔ ဟုတ္ဖူးလား...."
တဲ႔ ။ သူ မိထက္ေခါင္းကိုတစ္ခ်က္ေခါက္ခနဲေခါက္လိုက္ျပီး
."မဦးမခြ်တ္မဂၤလာဦးမွာဘာလို႔ခြဲေနမွာတုန္း...နင္မလိုက္ခ်င္ေန ငါတျခားတစ္ေယာက္နဲ႔တူတူေနလိုက္မယ္ေလ "
သူ႔ရဲ႕ ျပန္ေနာက္တဲ႔စကားကို မိထက္တို႕က ဘာမွခံစားရပံုမေပၚ... သူ႕ဘာသာသူတစ္ေယာက္တည္းေျပာေနေလေတာ႔သည္..။
"ငါကလြဲရင္ နင္႔လိုလန္ဘားကိုယူမယ္႔သူမရွိပါဘူး စိုင္းေအာင္တင္႔ရယ္ ... ။"
ဆိုင္ေတြကိုဖုန္းေခၚလိုက္ ၊ ေဈးေတြမွတ္လိုက္ နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားေခါင္းခ်င္းဆိုင္တိုင္ပင္ရင္း အခ်ိန္လည္းေတာ္ေတာ္လင္႔ေနျပီ ။ ဒီဆိုင္ကိုသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရာက္ေနတာ ဟိုး မနက္အေစာၾကီးတည္းကေန ၊ မနက္စာမုန္႕ဟင္းခါး စားျပီးတည္းက ထိုင္ျပီးတိုင္ပင္ေနၾကတာ ေန႕လည္စာလည္းဒီမွာပဲစားျပီး ခုညစာေတာင္မွာစားဖို႔လုပ္ေနျပီ ။ မိထက္နဲ႔သူနဲ႔ဒီလိုေအးေအးေဆးေဆးလည္းမေတြ႕ျဖစ္တာလည္းေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီ ။ သမီးရည္းစားသဘာဝ ကယုကယင္အခ်ိန္ေတြကလည္းကုန္တာၾကာလွျပီ ၊ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ နားလည္ျခင္း ၊ လိုက္ေလ်ာျခင္းေတြနဲ႔ပဲ ေရွ႕ဆက္လာခဲ႔ၾကတာေလ။ ဆိုင္ရဲ႕မီးေတြကလည္းလင္းလာျပီး ျဖစ္သလို ငါးကန္ေလးထဲက ငါးေတြကလည္း မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ေရအလ်ဥ္မွာ ေမ်ာေနၾကဆဲ ။ ေမးလက္စ လုပ္လက္စေတြအကုန္အျပီးသတ္ျပီး သူနဲ႔ မိထက္တို႕ညစာစားဖို႔ေရြးၾကသည္ ။
" ေမာင္ နင္မာလာဟင္းစားမလား..ငါလည္းစားခ်င္တယ္..အစပ္ေလ်ာ႔မယ္ေလဟယ္..ေနာ္...။ ျပီးေတာ႔ ထိုင္းၾကက္သားသုပ္မွာမယ္.. နင္ဘာစားခ်င္ေသးလဲ..."
အစပ္စားရင္ဗိုက္ေအာင္႔တတ္လြန္းတဲ႔ မိထက္ကို အစပ္စားခြင္႔ပိတ္ထားခဲ႔တာၾကာလွျပီ ၊ ဒါေပမယ္႔အိမ္မွာမိထက္ ခိုးခိုးစားေနပံုရသည္ ။ အခုေတာ႔မစားရမွာစိုးလို႔ မိထက္တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရွာေနျပီ ။
."မာလာဟင္း နဲ႔ ထိုင္းၾကက္သားသုပ္မွာမယ္ ၊ အစပ္လံုးဝေလ်ာ႔မယ္ေနာ္..။ ေဆးဘဲဥသုပ္တစ္ပြဲ ၊ ၾကာဆံဟင္းခါးတစ္ပြဲ မွာမယ္..နင္ဘာေသာက္မွာလဲ ... ေရပဲလား ..."
အမွန္က မိထက္က အေအးေတြဘာေတြေသာက္တတ္ေပမယ္႔ သူနဲ႔အတူေနတာၾကာေတာ႔ သူ႕ဆီကအက်င္႕ေတြကူးျပီး အေအးကိုမေသာက္ေတာ႔ဘဲ ေရကိုပဲ မက္မက္စက္စက္ေသာက္တတ္သြားခဲ႔သည္။ သူက အေအးထက္ ေရကိုပဲပိုၾကိဳက္သည္။ ဒီလိုပါပဲေလ အတူတူေနလာတာၾကာတဲ႔သူတိုင္း တစ္ေယာက္ဆီက အက်င္႔ေတြ တစ္ေယာက္ကိုကူးျမဲ ။ မိထက္ဆီက ကူးလာတဲ႔အက်င္႔ေတြလည္းသူ႕ဆီမွာ အေျမာက္အျမား ၊ အားတိုင္းေရေႏြးၾကမ္းေသာက္တတ္တဲ႔မိထက္ေၾကာင္႔ ေရေႏြးၾကမ္းကို ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလိုခံယူထားတဲ႔သူလည္း ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္တတ္လာခဲ႔တယ္ ။ ငါးမစားတတ္တဲ႔သူ မိထက္ေၾကာင္႔ ငါးဟင္းေတြစားတတ္လာခဲ႔သည္ ။
ႏွစ္ေယာက္သား ဟင္းေတြမွာျပီးေနာက္မွာ မိထက္ဆီက စကားထြက္လာခဲ႔သည္ ။
".ေမာင္ ငါဟင္းေကာင္းေကာင္းမခ်က္တတ္ဘူးေနာ္...."
ဟိုးအရင္တည္းကေန သူမိထက္ဟင္းေကာင္းေကာင္းကန္းကန္းမခ်က္တတ္တာကိုသိပါသည္ ။ ဒါေပမယ္႔လည္း သူခ်စ္တဲ႔မိထက္ကေလးကို ဟင္းမခ်က္တတ္တဲ႔အတြက္အျပစ္တင္စရာမွမရွိတာ..။
".ေမာင္သိတာေပါ႔ ညီမေလးရ....ဟင္းမခ်က္တတ္လည္းဘာျဖစ္လဲ အဆင္ေျပသလိုဝယ္စားၾကတာေပါ႔.."
မိထက္ကေလး ခဏေလာက္စိတ္သက္သာဟန္ရသြားပံုရသည္ ။ ျပီးေတာ႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳေလးေသြးရင္း
".ေမာင္ ငါကေလ...ေယာက်ာ္းေတြကိုဘယ္လိုျပဳစုရမလဲ ဘယ္လိုအၾကိဳက္ေဆာင္ရမလဲမသိဘူး ။ ငါၾကားဖူးတာေတာ႔ အရမ္းေတာ္တဲ႔မိန္းမေတြက အျပင္မွာအလုပ္လုပ္ရင္လည္းေက်ာ႔လို႔ ၊အိမ္မွာေနရင္လည္း ကြ်န္တစ္ေယာက္လို..မရိုမေသဟယ္..အိပ္ရာထဲေရာက္ရင္လည္း ျပည္တန္ဆာတစ္ေယာက္လို ျပဳစုတတ္ၾကတယ္တဲ႔..။ ငါအဲလိုေတာ္မယ္မထင္ဘူးဟယ္...။ ျပီးေတာ႔ ငါက ငါ႔ရံုးအလုပ္ကလည္းမ်ားေသးတယ္... ။နင္ျမင္တဲ႔အတိုင္းပဲ ငါနင္႕ကိုျပဳစုႏိုင္ဖို႔ေနေနသာသာ ငါ႔မွာ မနက္မနက္အိပ္ရာက လူးလွီမ္႔ထျပီး ေခါင္းေတာင္ေသခ်ာမျဖီးႏိုင္ဘဲ ရံုးသြားသြားေနတာ နင္ျမင္တဲ႔အတိုင္းပဲေလ..။ ဒါေပမယ္႔ဟယ္..ငါ အတတ္ႏိုင္ဆံုးနင္႕ကိုတာဝန္ေက်ေအာင္ျပဳစုပါ႔မယ္... ငါအျပဳအစုမတတ္လို႔ နင္ငါ႕ကိုပစ္သြားမွာလားဟင္......"
မိထက္ရဲ႕စကားအရွည္ၾကီးေျပာျပီး မ်က္စိမ်က္ႏွာေတြပ်က္ကာ သူ႕လက္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ျပီး သူ႕ကိုပဲစိုက္ၾကည္႔ေနပါေတာ႔သည္။ မိထက္ကေလးတစ္ေယာက္စိုးရိမ္ရွာေနျပီ...။ မပူပါနဲ႔ညီမေလးရဲ႕...။
"မိထက္...ငါေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္...နင္နဲ႔ငါဟာ ဆယ္တန္းတည္းကေန တြဲလာခဲ႔တဲ႔သူေတြ ခ်စ္လာခဲ႔ၾကတဲ႔ငယ္ခ်စ္ေတြေလဟယ္...နင္႔အေၾကာင္းကိုလည္းငါေကာင္းေကာင္းသိတယ္ ၊ ငါ႔အေၾကာင္းကိုလည္းနင္သိတယ္ ။ နင္ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူ ဘဝနဲ႔မျပင္မဆင္ဘဲေနခဲ႔တဲ႔ပံုစံထဲကေန အခုလို အပ်ိဳၾကီးဖားဖားျဖစ္လာတဲ႔အထိ ငါ႔မ်က္စိေအာက္မွာပဲနင္ရွိခဲ႔တာ..ေျပာရရင္ နင္ ငါ႕ေရွ႕မွာပဲၾကီးလာခဲ႔တာ...နင္႔ရဲ႕ ေကာင္းေသာအက်င္႔ဆိုးေသာအက်င္႔ဟူသမွ်ကို အရင္တည္းကေန ငါခံယူႏိုင္ခဲ႔တယ္ ေနာက္လည္းခံယူဖို႔အဆင္သင္႔ပဲ.... အဲဒါကိုေသခ်ာသေဘာေပါက္ ...."
သူ႕စကားအဆံုးမွာ မိထက္ရဲ႕ မ်က္လံုးေလးေတြ အျပံဳးေတြနဲ႔လက္ခနဲေတာက္ပသြားပါေတာ႔သည္...။
"ဒါနင္တကယ္ေျပာတာလား......."
မယံုသလိုလိုနဲ႔ မမထက္ထက္တစ္ေယာက္ သူ႕ကိုစစ္ေဆးေနျပန္ပါေသးသည္။
"ဒါေပါ႔ ထက္ထက္ရဲ႕ ေမာင္႕ကိုအားကိုးလိုက္စမ္းပါ..."
သူ႕ရဲ႕ ျမဴးျမဴးၾကြၾကြပံုစံကိုၾကည္႔ျပီး မိထက္တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္သြားေပမယ္႔ ထပ္ေမးလိုက္ျပန္ပါေသးသည္ ။
".ေနဦး ရွိေသးတယ္..ေယာက်ာ္းေတြက ယူျပီးႏွစ္ႏွစ္ေနရင္ ရိုးသြားျပီတဲ႔... နင္ငါ႕ကိုယူျပီး ႏွစ္ႏွစ္ေနရင္ရိုးသြားမွာလားေျပာ..."
ဒီေကာင္မေလးကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေတြးႏိုင္လြန္းသည္..။ ဘယ္သူဘယ္ဝါေတြေသြးထိုးထားလဲမသိ...။ ရွင္းႏိုင္မွေတာ္ကာက်ေပမည္။
" ရိုးခ်င္ရင္...မယူခင္တည္းကေနရိုးလို႔ရတယ္မိထက္ရ..နင္နဲ႔ငါနဲ႔တြဲလာတာ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေနျပီေနာ္..ရိုးသြားရင္..ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာအလန္းေလးေတြ ယူမွာေပါ႔..နင္႕ကိုယူမလား "
သူ႕ရဲ႔အေျပာကိုမိထက္တစ္ေယာက္ ဝမ္းသာေက်နပ္သြားရွာပါသည္။ တကယ္ပါ ခ်စ္ရတဲ႔သူရယ္...ဘယ္ေသာအခါမွမရိုးေသာခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ခ်စ္ေနမွာပါ...။
"ငါအန္တီၾကီးျဖစ္ျပီး ကေလးေတြေမြးလို႔ ဝတုတ္ၾကီးျဖစ္လာရင္နင္ခ်စ္ဦးမွာလား......"
အလွပ်က္ရင္မခ်စ္ေတာ႔မွာကို မိထက္တစ္ေယာက္ စိုးရိမ္ေနရွာသည္ ။ ခုေတာင္အန္တီအရြယ္ေရာက္ျပီး ခပ္ျပည္႔ျပည္႔ျဖစ္ ေနျပီလို႔ေျပာလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားစိတ္ဆိုးမလဲမသိ။
"ငါနင္႕ကိုအျမဲထာဝရခ်စ္မယ္..နင္မၾကားဖူးဘူးလား..... ကိုင္ဇာသီခ်င္းေလဟာ... ဘာတဲ႔.... အမ်ားသူငါမျမင္ေအာင္စာေတြခိုးခိုးေပးၾကမယ္..အဘိုးၾကီးငါ႕ကိုအဖြားၾကီးမင္းက ေမာင္ေတြဘာေတြေခၚပါဦး.....။ အဲသီခ်င္းလိုပဲေလ အဖိုးၾကီးနဲ႔အဖြားၾကီးျဖစ္တဲ႔အထိ ရိုးေျမက်ခ်စ္မယ္ဗ်ာ......"
အလြန္အမင္းေက်နပ္ေသာမ်က္ႏွာနဲ႔ မိထက္တစ္ေယာက္ ျဖဴေဖြးေသာသြားမ်ားအျပင္..သဘာဝေလာကၾကီးက သူမ်ားထက္ပိုလွေအာင္အပိုေပးလိုက္ေသာ သြားတက္ကေလးမ်ားေပၚျပီး ပါးခ်ိဳင္႔ေလးေတြခြက္ေနေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာေနပါေတာ႔သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား မွာထားေသာ စားစရာမ်ားကိုေပ်ာ္ရႊင္စြာစားၾကျပီး တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္တြဲက ဆိုင္ကေနျပန္ထြက္လာၾကသည္ ။ ဆိုင္က စားပြဲထိုးေလးေတြလည္း မနက္တည္းကေန တေနကုန္တေနခမ္းထိုင္ျပီး စကားေျပာေနၾကတဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တအံ႔တဩၾကည္႔လို႔.။ ဒါေပမယ္႔ အျမင္မကတ္ေလာက္ဘူးလို႔ေတာ႔ထင္ရပါသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စားပြဲေပၚမွာ Tips Money ေလးထားခဲ႔ၾကပါသည္။ အျပန္လမ္းမွာ မိထက္တစ္ေယာက္ သူ႔ပခံုးေပၚကိုမွီရင္း ခြ်ဲခြ်ဲႏြဲ႕ႏြဲ႔ေလးေျပာလိုက္သည္..။
".ေမာင္ နင္႕ကိုငါလက္ထပ္မယ္သိလား....."
အခုမွအေရးလုပ္ေျပာေသာ မိထက္ကိုသူတအံ႔တဩေျပာလိုက္မိသည္..။ သူမကေလးသည္ သူ႕ကိုလက္ထပ္ပါမည္ဟု....လြန္ခဲ႔ေသာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုစာမတိုင္ခင္တည္းက ကတိစကားျပဳထားျပီးသားေလ ။
".ေဟာဗ်ာ...အခုမွလား......ညည္းယူမယ္ေျပာထားတာျဖင္႔ၾကာလွျပီေလ ။ အခုေတာင္လက္မွတ္ထိုးဖို႔အကုန္ျပင္ဆင္ထားျပီးျပီ..အဲေတာ႔မွ လက္ထပ္မယ္လို႔ဆံုးျဖတ္တာလား..."
သူ႕ရဲ႕စကားကိုမိထက္တစ္ေယာက္ ရွက္ျပံဳးေလးနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္သည္...။
".ေမာင္နဲ႔ခ်စ္တာလည္းၾကာခဲ႔ျပီ..လက္ထပ္မယ္လို႔စဥ္းစားထားတာလည္းၾကာလွျပီ...ဒါေပမယ္႔ခုမွပိုလက္ထပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔တဲ႔.....။"
ပရိတ္သတ္ၾကီးရယ္.. က်ေနာ္႔ရဲ႕မိထက္ကေလးမွာ ဒီလိုေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အေတြးေလးေတြလည္းရွိတတ္ေသးတယ္ဗ် ။
Posted by ဆုျမတ္မိုး
-ခ်စ္တာလည္းၾကာခဲ႔ျပီ-
ေရအလ်ဥ္ကို အလိုက္သင္႔ေလး စီးေမ်ာေနေသာ ငါးကန္ေသးေသးေလးထဲက ေရႊငါးေပါက္စနေလးေတြ ေငးၾကည္႔ေနမိသည္ ။ ရင္ခုန္ျခင္းလား ေတြေဝျခင္းလားအမ်ိဴးအမည္မသိေသာ ေဝဒနာနဲ႔အတူ ရင္ထဲမွာလိႈက္ေမာလြန္းလွပါသည္ ။ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔အတူ အစျပဳခဲ႔ေပမယ္႔ တကယ္တမ္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ျပင္ဆင္တဲ႔အခါ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ျဖစ္မွာကိုလည္းစိုးရိမ္လြန္းလွသလို အမည္မသိေသာ ေဝဒနာေတြကိုအလူးအလဲခံစားေနရသလိုပါပဲလား ။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္လိုက္ေတာ႔ ကိုယ္နဲ႔ခြ်တ္စြပ္တူတဲ႔ မ်က္ႏွာတစ္ခုကို ျမင္ရသည္ ။ ဒီလူႏွစ္ေယာက္ဘာလို႔ တစ္မ်က္ႏွာတည္းျဖစ္ေနၾကလဲ လူတိုင္းတအံတဩေျပာၾကေလ႔ရွိသည္။ ေျပာတာမ်ားလြန္းေတာ႔လည္းထူးျခားျဖစ္စဥ္လို႕ကိုမမွတ္ေတာ႔သလိုပဲ ။ တခါတခါေတာ႔ ျပန္ေျပာတတ္ေလသည္ ။
''တို႔ႏွစ္ေယာက္က ဖူးစာမွန္လို႔ ရုပ္တူတာ"
ဆိုျပီးေတာ႔ေပါ႔ေလ ။ ခြ်တ္စြပ္တူတဲ႔လူႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္း တစ္ေယာက္က စာရြက္ေလးတစ္ရြက္ကိုင္လ်က္ ၊ တစ္ေယာက္က ခဲတံေလးတစ္ေခ်ာင္းကိုင္လ်က္..။ တိတ္ဆိတ္ျခင္းကို ပထမဆံုးျဖိဳဖ်က္လိုက္တာက ထံုးစံအတိုင္း သူမ ထက္ထက္ ရယ္ပဲေပါ႔..။
"ေမာင္ နင္နဲ႔ငါနဲ႔အတူတူေနရင္ ဘာလုပ္ၾကမွာလဲ"
ထက္ထက္ရဲ႕ပထမဆံုး ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာထြက္လာတဲ႔စကားကို ရယ္ေမာရင္းနဲ႕ စိုင္းေအာင္ျမင္႔က ျပန္ေျဖလိုက္သည္..။
"နင္နဲ႔ငါနဲ႔တူတူေနရင္လား..... အတူတူေနရင္ အတူတူေနမွာေပါ႔ဟာ ..နင္ကလဲ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ "
လို႕စိုင္းေအာင္ျမင္႔က ျပန္ေနာက္လိုက္ေတာ႔..
"စိုင္းေအာင္တင္႔ နင္ဟာေလ ေနာက္ျပန္ျပီ ဒီကအေကာင္းေမးတာကို "
ထက္ထက္က ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ မထက္ထက္တို႕ စိုင္းေအာင္ျမင္႕ကို စိုင္းေအာင္တင္႔ဟုေခၚလ်င္ ေဒါသဒီဂရီအေတာ္ျမင္႔ေနသည္႔သေဘာျဖစ္သည္ ။
"ထက္ထက္ရယ္ နင္ကလည္း ေဒါနခ်ည္းပဲ..."
လို႔ျပန္ေနာက္ဖို႔လုပ္ရံုပဲရွိေသးတယ္...မယ္ေဒါသ ထက္ထက္ရဲ႕ စကားလံုးေတြနဲ႔အရင္ဆံုးတိုးပါေတာ႔သည္ ။
"ေမာင္ရယ္ နင္ဟာေလ မိန္းမကလည္းလိုခ်င္ေသးတယ္ ၊ အခုထိ ေမ်ာက္စိတ္ကလည္းမေပ်ာက္ေသး ၊ ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြနဲ႔ ၊ ဒီေလာက္အေရးၾကီးကိတ္စ တိုင္ပင္ေနတာကိုေနာက္ႏိုင္အားတယ္ေနာ္.. ငါတအားဝမ္းနည္းတာပဲ........"
အစခ်ီ မထက္ထက္ရဲ႕ ေဒါသဓါတ္ျပားေဟာင္းၾကီးက ထပ္တလဲလဲ ဖြင္႔လ်က္ ။ ထက္ထ္နဲ႔သူ႔အေၾကာင္းကိုစဥ္းစားလိုက္ရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္သူသက္တမ္းက ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ႔ဘူး ။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ခ်စ္ျခင္းနားလည္ျခင္းဆိုတာထက္ကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕သံေယာဇဥ္က အဆေပါင္းေျမာက္ျမားစြာပိုပါေသးသည္ ။ ရင္ခုန္တတ္စအရြယ္ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝထဲက ျမဲျမဲတြဲလာခဲ႔တဲ႔လက္ႏွစ္ဖက္မွာ အသက္ ႏွစ္ဆယ္ကိုေက်ာ္လို႔ သံုးဆယ္နားကိုယြန္းတဲ႔အထိ ႏွစ္ပတ္လည္မ်ားစြာကို ျဖတ္ေက်ာ္လို႔လာခဲ႔ျပီးျပီေလ ။ ထက္ထက္အေၾကာင္းကို သူ အလံုးစံုနားလည္သလို သူ႔အေၾကာင္းကိုလည္း ထက္ထက္တစ္ေယာက္ သူ႕ထက္နီးပါးကိုပိုသိရ်္ေနေလေတာ႔သည္ ။
"စိုင္းေအာင္တင္႔ ... ေဟ႔ စိုင္းေအာင္တင္႔........ဟယ္ နင္ကလည္း ငါဒီေလာက္နင္႕ကိုေျပာေနတာေတာင္အေတြးလြန္ေနေသးတယ္..စိတ္ညစ္လိုက္တာေနာ္..."
ထက္ထက္ရဲ႕ ေအာ္သံေၾကာင္႔ သူအေတြးလြန္ေနရာမွရုတ္တရက္ သတိဝင္လာမိသည္ ။ခါတိုင္းဝင္းဝင္းစက္စက္ကေလးလွတတ္ေသာ မိထက္မ်က္ႏွာသည္ လငပုတ္ဖမ္းေတာ႔မည္႕ လမင္းၾကီးလို မည္းတူးေနသည္..။ မၾကာခင္စိတ္ေကာက္ေတာ႔မည္ ။
" မိထက္...ညီမေလး..ေမာင္႕ကိုစိတ္မေကာက္နဲ႔ေနာ္.... ေမာင္က ညီမေလးနဲ႔ ေမာင္႔အေၾကာင္းကိုေတြးေနလို႔ပါ...တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူေနရင္ေလ....ေမာင္က ညတိုင္းညတိုင္းသီခ်င္းဆိုျပမွာဗ်ာ..... ညီမေလးၾကိဳက္တဲ႔ ဆံပင္ဖြာလန္ၾကဲနဲ႔ ေတလာဆြိသီခ်င္းေတြကိုလည္းတီးျပမယ္ေလ...ညီမေလးလိုက္ဆိုေပါ႔ေနာ္... ျပီးေတာ႔ညီမေလးကို ဒီထက္ပိုျပီးလည္းခ်စ္ဦးမွာ...စိတ္မေကာက္နဲ႔ေတာ႔ေနာ္...."
စိုင္းေအာင္တင္႔ပဲေလ...အဲဟုတ္ပါဘူး စိုင္းေအာင္ျမင္႔ပဲေလ ႏွစ္ခါေတာင္မေခ်ာ႔လိုက္ရ..သေဘာျဖဴမအူစင္းကေလးစိတ္ေကာက္ေျပသြားပါျပီ ။ ဘာေၾကာင္႔မွန္းမသိ သူ႕ထက္လအနည္းငယ္ ၾကီးခ်င္တဲ႔ ထက္ထက္တစ္ေယာက္ သူ႕ကို ညီမေလးကိုေခၚရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကိဳက္မွန္းမသိ..။ ဟိုး ရည္းစားျဖစ္စတုန္းကဆိုရင္ ညီမေလးလို႔ေခၚလိုက္တိုင္း သြားၾကီးအျဖီးသားနဲ႔ေက်နပ္ေနလိုက္တာ ။
သူ႕နာမည္ စိုင္းေအာင္ျမင္႔ကေန စိုင္းေအာင္တင္႔လို႔ျဖစ္ရျခင္းကလည္း မိထက္ ပေယာဂမကင္း ။ ကိုးတန္းတုန္းက မိန္းကေလးေမာ္နီတာျဖစ္ေသာ ထက္ထက္က ဘံုကထိန္အတြက္ ပိုက္ဆံစာရင္းေကာက္ရပါသည္။ သူက ေက်ာင္းသားသစ္ဆိုေတာ႔ သူ႕နာမည္ကို အတန္းကလူေတြကလည္းေသခ်ာမမွတ္မိၾက ။ ေမာ္နီတာ မမ မထက္ထက္ကနာမည္လာေမးေတာ႔ သူေျဖလိုက္တာ စိုင္းေအာင္ျမင္႔ ဒါေပမယ္႔ ထက္ထက္နားထဲၾကားသြားတာကေတာ႔ ျမန္မာကားထဲက သူမ်ားသားပ်ိဳသမီးပ်ိဳေလးေတြကိုဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ...လူၾကမ္းမင္းသား စိုင္းေအာင္တင္႔ရယ္ေလ..။ အလွဴေငြစာရင္းကို ဆရာမက ျပန္စစ္ျပီး..တစ္တန္းလံုးေရွ႕မွာေၾကျငာပါသည္ ။ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ေခၚရင္းနဲ႔... သူ႕အလွည္႔က်ေတာ႔... ...
" စိုင္းေအာင္တင္႔ ...အလွဴေငြတစ္ရာက်ပ္."
အတန္းပိုင္ဆရာမ ခြိခနဲတစ္ခ်က္ရယ္ျပီး ခပ္တည္တည္ေနလိုက္ေပမယ္ တစ္တန္းလံုးက တဝါးဝါးနဲ႕ပြဲက်သြားသည္ ။ သူ႕နာမည္က စိုင္းေအာင္ျမင္႔ပါ ဆရာမဆိုျပီး တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႔ ဝိုင္းေအာ္ၾကေတာ႔ ပိုက္ဆံစာရင္းေကာက္တဲ႔မိထက္က မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔..
"သမီးက စိုင္းေအာင္တင္႔လို႔ၾကားလို႔ပါ ဆရာမ..."
ဆိုျပီး ေျပာရွာပါသည္ ။ အဲဒီကေနအစျပဳျပီး သူ႕နာမည္သည္ အထက္တန္းေက်ာင္းျပီးလို႔ တက္ကသိုလ္တက္တဲ႔အခ်ိန္ထိ စိုင္းေအာင္တင္႔ဆိုျပီးနာမည္တြင္သြားပါေတာ႔သည္..။ ဘာပဲေျပာေျပာ မိထက္ထက္သည္လည္း မၾကာခင္စိုင္းေအာင္တင္႔ကေတာ္ျဖစ္လာေတာ႔မွာပဲေလ..။ စိုင္းေအာင္တင္႔ေလသံနဲ႔ပဲ ညွင္းညွင္းညွင္းလို႔ရယ္လိုက္ရရင္ ေကာင္းမလားပဲ ။
သူကိုင္ထားေသာစာရြက္နဲ႔ ထက္ထက္ကိုင္ထားေသာ ခဲတံတို႔မွာ အခုမွပဲေပါင္းဆံုျဖစ္ျပီး စာရင္းစလုပ္ၾကသည္ ။ တစ္သက္မွာတစ္ခါေသာ မဂၤလာေဆာင္ျခင္းျဖစ္ေပမယ္႔ ထက္ထက္ကေတာ႔ဇကာမခ်ဲ႔ရွာ ။ ႏွစ္ဘက္ေသာမိဘမ်ားသေဘာအရ ေန႕သင္႔နံသက္ ရက္ရာဇာ ရက္ကေလးတစ္ရက္မွာ ရံုးတက္လက္မွတ္ထိုးျပီး ေနာက္ရက္မွာ ခ်မ္းေျမ႔ရိပ္သာမွာ မဂၤလာဦးဆြမ္းေကြ်းျပီးရင္ ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းေလးတစ္ခန္းငွားျပီး အတူတူေနၾကမည္လို႔ပဲ ႏွစ္ဦးသေဘာတူစီစဥ္ထားၾကသည္။ မိထက္ မိဘေတြကေတာ႔ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးအတြက္ဇာခ်ဲ႕ခ်င္ေပမယ္႔ မင္းမႏိုင္ မိထက္ကေတာ႔ သူ႕အစီစဥ္နဲ႔သူ ဘယ္သူ႕သေဘာမွမနာခံ ။ သူကလည္း မိထက္ကေလးသေဘာဆိုေတာ႔ ႏွစ္ေယာက္သားဟုတ္ေနၾကေတာ႔တာပါပဲ။
(၁)အခန္း (အဲကြန္းနဲ႔)
(၂)အိပ္ခန္းသံုးပစ္စည္း (ေမြ႔ရာ ၊ ေစာင္ ၊ ေခါင္းအံုး ၊ ျခင္ေထာင္ ၊ အဝတ္ဗီရို ၊ မွန္တင္ခံု စသည္...)
(၃)ကုတင္ ၊ စာဖတ္ခံု ၊ ေခြးေျခေလး ႏွစ္လံုး
(၄)ဆိုဖာ (+အခင္း) ၊ ခံု
(၅)တီဗြီ ၊ ဒီဗြီဒီ ၊ စေလာင္း (ေဘာလံုးပြဲၾကည္႔ရန္)၊ စကိုင္းနတ္ (မိထက္အတြက္)
(၆)ထမင္းစားစားပြဲနဲ႔ ခံု
(ရ)မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစ္စည္းမ်ိဴးစံု
(၈)ေရခ်ိဴးခန္းအိမ္သာသံုးပစ္စည္းမ်ိဴးစံု
ဟူးခနဲ သူသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်မိသည္ ။မိန္းမတစ္ေယာက္ယူဖို႔အေရးမလြယ္ကူလွပါလား ။ ဒါေတာင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ရွည္လမ်ားစုလာခဲ႔တာ...။ ဒီၾကားထဲ..မိထက္က အရြန္းေဖာက္ေသးသည္။
".ေမာင္ နင္နဲ႔ငါနဲ႔ယူျပီးရင္ နင္လည္းနင္႔မိဘအိမ္မွာေန ငါလည္းငါ႔မိဘအိမ္မွာေနမယ္ေလဟယ္...ဒါဆို ငါတို႔ေတြပိုက္ဆံမကုန္ေတာ႔ဘူးေပါ႔ ဟုတ္ဖူးလား...."
တဲ႔ ။ သူ မိထက္ေခါင္းကိုတစ္ခ်က္ေခါက္ခနဲေခါက္လိုက္ျပီး
."မဦးမခြ်တ္မဂၤလာဦးမွာဘာလို႔ခြဲေနမွာတုန္း...နင္မလိုက္ခ်င္ေန ငါတျခားတစ္ေယာက္နဲ႔တူတူေနလိုက္မယ္ေလ "
သူ႔ရဲ႕ ျပန္ေနာက္တဲ႔စကားကို မိထက္တို႕က ဘာမွခံစားရပံုမေပၚ... သူ႕ဘာသာသူတစ္ေယာက္တည္းေျပာေနေလေတာ႔သည္..။
"ငါကလြဲရင္ နင္႔လိုလန္ဘားကိုယူမယ္႔သူမရွိပါဘူး စိုင္းေအာင္တင္႔ရယ္ ... ။"
ဆိုင္ေတြကိုဖုန္းေခၚလိုက္ ၊ ေဈးေတြမွတ္လိုက္ နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သားေခါင္းခ်င္းဆိုင္တိုင္ပင္ရင္း အခ်ိန္လည္းေတာ္ေတာ္လင္႔ေနျပီ ။ ဒီဆိုင္ကိုသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရာက္ေနတာ ဟိုး မနက္အေစာၾကီးတည္းကေန ၊ မနက္စာမုန္႕ဟင္းခါး စားျပီးတည္းက ထိုင္ျပီးတိုင္ပင္ေနၾကတာ ေန႕လည္စာလည္းဒီမွာပဲစားျပီး ခုညစာေတာင္မွာစားဖို႔လုပ္ေနျပီ ။ မိထက္နဲ႔သူနဲ႔ဒီလိုေအးေအးေဆးေဆးလည္းမေတြ႕ျဖစ္တာလည္းေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီ ။ သမီးရည္းစားသဘာဝ ကယုကယင္အခ်ိန္ေတြကလည္းကုန္တာၾကာလွျပီ ၊ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ နားလည္ျခင္း ၊ လိုက္ေလ်ာျခင္းေတြနဲ႔ပဲ ေရွ႕ဆက္လာခဲ႔ၾကတာေလ။ ဆိုင္ရဲ႕မီးေတြကလည္းလင္းလာျပီး ျဖစ္သလို ငါးကန္ေလးထဲက ငါးေတြကလည္း မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ေရအလ်ဥ္မွာ ေမ်ာေနၾကဆဲ ။ ေမးလက္စ လုပ္လက္စေတြအကုန္အျပီးသတ္ျပီး သူနဲ႔ မိထက္တို႕ညစာစားဖို႔ေရြးၾကသည္ ။
" ေမာင္ နင္မာလာဟင္းစားမလား..ငါလည္းစားခ်င္တယ္..အစပ္ေလ်ာ႔မယ္ေလဟယ္..ေနာ္...။ ျပီးေတာ႔ ထိုင္းၾကက္သားသုပ္မွာမယ္.. နင္ဘာစားခ်င္ေသးလဲ..."
အစပ္စားရင္ဗိုက္ေအာင္႔တတ္လြန္းတဲ႔ မိထက္ကို အစပ္စားခြင္႔ပိတ္ထားခဲ႔တာၾကာလွျပီ ၊ ဒါေပမယ္႔အိမ္မွာမိထက္ ခိုးခိုးစားေနပံုရသည္ ။ အခုေတာ႔မစားရမွာစိုးလို႔ မိထက္တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးရွာေနျပီ ။
."မာလာဟင္း နဲ႔ ထိုင္းၾကက္သားသုပ္မွာမယ္ ၊ အစပ္လံုးဝေလ်ာ႔မယ္ေနာ္..။ ေဆးဘဲဥသုပ္တစ္ပြဲ ၊ ၾကာဆံဟင္းခါးတစ္ပြဲ မွာမယ္..နင္ဘာေသာက္မွာလဲ ... ေရပဲလား ..."
အမွန္က မိထက္က အေအးေတြဘာေတြေသာက္တတ္ေပမယ္႔ သူနဲ႔အတူေနတာၾကာေတာ႔ သူ႕ဆီကအက်င္႕ေတြကူးျပီး အေအးကိုမေသာက္ေတာ႔ဘဲ ေရကိုပဲ မက္မက္စက္စက္ေသာက္တတ္သြားခဲ႔သည္။ သူက အေအးထက္ ေရကိုပဲပိုၾကိဳက္သည္။ ဒီလိုပါပဲေလ အတူတူေနလာတာၾကာတဲ႔သူတိုင္း တစ္ေယာက္ဆီက အက်င္႔ေတြ တစ္ေယာက္ကိုကူးျမဲ ။ မိထက္ဆီက ကူးလာတဲ႔အက်င္႔ေတြလည္းသူ႕ဆီမွာ အေျမာက္အျမား ၊ အားတိုင္းေရေႏြးၾကမ္းေသာက္တတ္တဲ႔မိထက္ေၾကာင္႔ ေရေႏြးၾကမ္းကို ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလိုခံယူထားတဲ႔သူလည္း ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္တတ္လာခဲ႔တယ္ ။ ငါးမစားတတ္တဲ႔သူ မိထက္ေၾကာင္႔ ငါးဟင္းေတြစားတတ္လာခဲ႔သည္ ။
ႏွစ္ေယာက္သား ဟင္းေတြမွာျပီးေနာက္မွာ မိထက္ဆီက စကားထြက္လာခဲ႔သည္ ။
".ေမာင္ ငါဟင္းေကာင္းေကာင္းမခ်က္တတ္ဘူးေနာ္...."
ဟိုးအရင္တည္းကေန သူမိထက္ဟင္းေကာင္းေကာင္းကန္းကန္းမခ်က္တတ္တာကိုသိပါသည္ ။ ဒါေပမယ္႔လည္း သူခ်စ္တဲ႔မိထက္ကေလးကို ဟင္းမခ်က္တတ္တဲ႔အတြက္အျပစ္တင္စရာမွမရွိတာ..။
".ေမာင္သိတာေပါ႔ ညီမေလးရ....ဟင္းမခ်က္တတ္လည္းဘာျဖစ္လဲ အဆင္ေျပသလိုဝယ္စားၾကတာေပါ႔.."
မိထက္ကေလး ခဏေလာက္စိတ္သက္သာဟန္ရသြားပံုရသည္ ။ ျပီးေတာ႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳေလးေသြးရင္း
".ေမာင္ ငါကေလ...ေယာက်ာ္းေတြကိုဘယ္လိုျပဳစုရမလဲ ဘယ္လိုအၾကိဳက္ေဆာင္ရမလဲမသိဘူး ။ ငါၾကားဖူးတာေတာ႔ အရမ္းေတာ္တဲ႔မိန္းမေတြက အျပင္မွာအလုပ္လုပ္ရင္လည္းေက်ာ႔လို႔ ၊အိမ္မွာေနရင္လည္း ကြ်န္တစ္ေယာက္လို..မရိုမေသဟယ္..အိပ္ရာထဲေရာက္ရင္လည္း ျပည္တန္ဆာတစ္ေယာက္လို ျပဳစုတတ္ၾကတယ္တဲ႔..။ ငါအဲလိုေတာ္မယ္မထင္ဘူးဟယ္...။ ျပီးေတာ႔ ငါက ငါ႔ရံုးအလုပ္ကလည္းမ်ားေသးတယ္... ။နင္ျမင္တဲ႔အတိုင္းပဲ ငါနင္႕ကိုျပဳစုႏိုင္ဖို႔ေနေနသာသာ ငါ႔မွာ မနက္မနက္အိပ္ရာက လူးလွီမ္႔ထျပီး ေခါင္းေတာင္ေသခ်ာမျဖီးႏိုင္ဘဲ ရံုးသြားသြားေနတာ နင္ျမင္တဲ႔အတိုင္းပဲေလ..။ ဒါေပမယ္႔ဟယ္..ငါ အတတ္ႏိုင္ဆံုးနင္႕ကိုတာဝန္ေက်ေအာင္ျပဳစုပါ႔မယ္... ငါအျပဳအစုမတတ္လို႔ နင္ငါ႕ကိုပစ္သြားမွာလားဟင္......"
မိထက္ရဲ႕စကားအရွည္ၾကီးေျပာျပီး မ်က္စိမ်က္ႏွာေတြပ်က္ကာ သူ႕လက္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ျပီး သူ႕ကိုပဲစိုက္ၾကည္႔ေနပါေတာ႔သည္။ မိထက္ကေလးတစ္ေယာက္စိုးရိမ္ရွာေနျပီ...။ မပူပါနဲ႔ညီမေလးရဲ႕...။
"မိထက္...ငါေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္...နင္နဲ႔ငါဟာ ဆယ္တန္းတည္းကေန တြဲလာခဲ႔တဲ႔သူေတြ ခ်စ္လာခဲ႔ၾကတဲ႔ငယ္ခ်စ္ေတြေလဟယ္...နင္႔အေၾကာင္းကိုလည္းငါေကာင္းေကာင္းသိတယ္ ၊ ငါ႔အေၾကာင္းကိုလည္းနင္သိတယ္ ။ နင္ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူ ဘဝနဲ႔မျပင္မဆင္ဘဲေနခဲ႔တဲ႔ပံုစံထဲကေန အခုလို အပ်ိဳၾကီးဖားဖားျဖစ္လာတဲ႔အထိ ငါ႔မ်က္စိေအာက္မွာပဲနင္ရွိခဲ႔တာ..ေျပာရရင္ နင္ ငါ႕ေရွ႕မွာပဲၾကီးလာခဲ႔တာ...နင္႔ရဲ႕ ေကာင္းေသာအက်င္႔ဆိုးေသာအက်င္႔ဟူသမွ်ကို အရင္တည္းကေန ငါခံယူႏိုင္ခဲ႔တယ္ ေနာက္လည္းခံယူဖို႔အဆင္သင္႔ပဲ.... အဲဒါကိုေသခ်ာသေဘာေပါက္ ...."
သူ႕စကားအဆံုးမွာ မိထက္ရဲ႕ မ်က္လံုးေလးေတြ အျပံဳးေတြနဲ႔လက္ခနဲေတာက္ပသြားပါေတာ႔သည္...။
"ဒါနင္တကယ္ေျပာတာလား......."
မယံုသလိုလိုနဲ႔ မမထက္ထက္တစ္ေယာက္ သူ႕ကိုစစ္ေဆးေနျပန္ပါေသးသည္။
"ဒါေပါ႔ ထက္ထက္ရဲ႕ ေမာင္႕ကိုအားကိုးလိုက္စမ္းပါ..."
သူ႕ရဲ႕ ျမဴးျမဴးၾကြၾကြပံုစံကိုၾကည္႔ျပီး မိထက္တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္သြားေပမယ္႔ ထပ္ေမးလိုက္ျပန္ပါေသးသည္ ။
".ေနဦး ရွိေသးတယ္..ေယာက်ာ္းေတြက ယူျပီးႏွစ္ႏွစ္ေနရင္ ရိုးသြားျပီတဲ႔... နင္ငါ႕ကိုယူျပီး ႏွစ္ႏွစ္ေနရင္ရိုးသြားမွာလားေျပာ..."
ဒီေကာင္မေလးကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုေတြးႏိုင္လြန္းသည္..။ ဘယ္သူဘယ္ဝါေတြေသြးထိုးထားလဲမသိ...။ ရွင္းႏိုင္မွေတာ္ကာက်ေပမည္။
" ရိုးခ်င္ရင္...မယူခင္တည္းကေနရိုးလို႔ရတယ္မိထက္ရ..နင္နဲ႔ငါနဲ႔တြဲလာတာ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေနျပီေနာ္..ရိုးသြားရင္..ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာအလန္းေလးေတြ ယူမွာေပါ႔..နင္႕ကိုယူမလား "
သူ႕ရဲ႔အေျပာကိုမိထက္တစ္ေယာက္ ဝမ္းသာေက်နပ္သြားရွာပါသည္။ တကယ္ပါ ခ်စ္ရတဲ႔သူရယ္...ဘယ္ေသာအခါမွမရိုးေသာခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ခ်စ္ေနမွာပါ...။
"ငါအန္တီၾကီးျဖစ္ျပီး ကေလးေတြေမြးလို႔ ဝတုတ္ၾကီးျဖစ္လာရင္နင္ခ်စ္ဦးမွာလား......"
အလွပ်က္ရင္မခ်စ္ေတာ႔မွာကို မိထက္တစ္ေယာက္ စိုးရိမ္ေနရွာသည္ ။ ခုေတာင္အန္တီအရြယ္ေရာက္ျပီး ခပ္ျပည္႔ျပည္႔ျဖစ္ ေနျပီလို႔ေျပာလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားစိတ္ဆိုးမလဲမသိ။
"ငါနင္႕ကိုအျမဲထာဝရခ်စ္မယ္..နင္မၾကားဖူးဘူးလား..... ကိုင္ဇာသီခ်င္းေလဟာ... ဘာတဲ႔.... အမ်ားသူငါမျမင္ေအာင္စာေတြခိုးခိုးေပးၾကမယ္..အဘိုးၾကီးငါ႕ကိုအဖြားၾကီးမင္းက ေမာင္ေတြဘာေတြေခၚပါဦး.....။ အဲသီခ်င္းလိုပဲေလ အဖိုးၾကီးနဲ႔အဖြားၾကီးျဖစ္တဲ႔အထိ ရိုးေျမက်ခ်စ္မယ္ဗ်ာ......"
အလြန္အမင္းေက်နပ္ေသာမ်က္ႏွာနဲ႔ မိထက္တစ္ေယာက္ ျဖဴေဖြးေသာသြားမ်ားအျပင္..သဘာဝေလာကၾကီးက သူမ်ားထက္ပိုလွေအာင္အပိုေပးလိုက္ေသာ သြားတက္ကေလးမ်ားေပၚျပီး ပါးခ်ိဳင္႔ေလးေတြခြက္ေနေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာေနပါေတာ႔သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား မွာထားေသာ စားစရာမ်ားကိုေပ်ာ္ရႊင္စြာစားၾကျပီး တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္တြဲက ဆိုင္ကေနျပန္ထြက္လာၾကသည္ ။ ဆိုင္က စားပြဲထိုးေလးေတြလည္း မနက္တည္းကေန တေနကုန္တေနခမ္းထိုင္ျပီး စကားေျပာေနၾကတဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို တအံ႔တဩၾကည္႔လို႔.။ ဒါေပမယ္႔ အျမင္မကတ္ေလာက္ဘူးလို႔ေတာ႔ထင္ရပါသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စားပြဲေပၚမွာ Tips Money ေလးထားခဲ႔ၾကပါသည္။ အျပန္လမ္းမွာ မိထက္တစ္ေယာက္ သူ႔ပခံုးေပၚကိုမွီရင္း ခြ်ဲခြ်ဲႏြဲ႕ႏြဲ႔ေလးေျပာလိုက္သည္..။
".ေမာင္ နင္႕ကိုငါလက္ထပ္မယ္သိလား....."
အခုမွအေရးလုပ္ေျပာေသာ မိထက္ကိုသူတအံ႔တဩေျပာလိုက္မိသည္..။ သူမကေလးသည္ သူ႕ကိုလက္ထပ္ပါမည္ဟု....လြန္ခဲ႔ေသာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုစာမတိုင္ခင္တည္းက ကတိစကားျပဳထားျပီးသားေလ ။
".ေဟာဗ်ာ...အခုမွလား......ညည္းယူမယ္ေျပာထားတာျဖင္႔ၾကာလွျပီေလ ။ အခုေတာင္လက္မွတ္ထိုးဖို႔အကုန္ျပင္ဆင္ထားျပီးျပီ..အဲေတာ႔မွ လက္ထပ္မယ္လို႔ဆံုးျဖတ္တာလား..."
သူ႕ရဲ႕စကားကိုမိထက္တစ္ေယာက္ ရွက္ျပံဳးေလးနဲ႔ျပန္ေျပာလိုက္သည္...။
".ေမာင္နဲ႔ခ်စ္တာလည္းၾကာခဲ႔ျပီ..လက္ထပ္မယ္လို႔စဥ္းစားထားတာလည္းၾကာလွျပီ...ဒါေပမယ္႔ခုမွပိုလက္ထပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔တဲ႔.....။"
ပရိတ္သတ္ၾကီးရယ္.. က်ေနာ္႔ရဲ႕မိထက္ကေလးမွာ ဒီလိုေၾကာင္ေတာင္ေတာင္အေတြးေလးေတြလည္းရွိတတ္ေသးတယ္ဗ် ။
Posted by ဆုျမတ္မိုး
No comments:
Post a Comment