>

-တို ့ေခတ္နဲ ့ သူတို ့ေခတ္- 

“ဒီေန ့ေတာ့ေလ… မင္းနဲ ့ခ်ိန္းထားတယ္……ခ်က္တင္ထဲမွာေတြ ့ဖို ့ကြယ္ ည၈နာရီတိတိမွာ ငါေလဆက္ဆက္ေစာင့္ေနမယ္…. ငါမင္းအတြက္ကြယ္….သီခ်င္းေလးေရးထားတယ္ ခ်က္တင္ထဲမွာ ပို ့လိုက္မယ္… ခံစားနားဆင္ရင္းေ၀ဖန္ေပးကြယ္… ေတြးရင္းနဲ ့ ရင္ခုန္မိတယ္” ……………………………………………………………………………. “ခ်က္တင္ထဲမွာ… ေတြ ့ၾကမယ္… စကားေျပာေကာင္းတဲ့ေကာင္မေလးရယ္ ကိုယ္အမွားလုပ္ခဲ့မိရင္……ခြင့္လြတ္ေပးပါကြယ္ ေန ့တုိင္းသာေျပာရရင္……သူစိတ္ဆိုးမွာေၾကာက္မိတယ္ ကိုယ္အရမ္းခ်စ္မိတယ္……ခ်က္တင္ထဲကေကာင္မေလးရယ္” အေပၚက သီခ်င္းေလး နာမည္က “ခ်က္တင္ထဲကေကာင္မေလး” တဲ့..။ ကြ်န္မေမာင္ေလး၀မး္ကဲြ တေယာက္က သီခ်င္းေလးေတြ နားေထာင္ဖို ့ဆို အီးေမးလ္ပို ့လုိက္တာ နားေထာင္ရင္း ဒီသီခ်င္းက်ေတာ့ ကြ်န္မတေယာက္ထဲ ျပံဳးမိပါတယ္။ ဒီေခတ္ကေလးေတြဆို အေတာ္ကို ရင္ခုန္လွဳပ္ရွားေစမယ့္ သီခ်င္းေလးပါ။ နားေထာင္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးက သူနဲ ့ညတိုင္း ခ်က္တဲ့ ေကာင္ေလးကို မွန္းဆေတြးျပီး ရင္ေတြတဖ်တ္ဖ်တ္ခုန္ေနမွာ ျဖစ္သလို နားေထာင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကလဲ သူနဲ ့ခ်က္တင္လုပ္ရတာ ဟာမိုနစ္ျဖစ္တဲ့ေကာင္မေလးကို သတိရရင္ခုန္ေနမွာ အမွန္ပဲ။ ဒီေလာက္ ရင္ခုန္စရာေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းေလးကို ကြ်န္မက ဘာလို ့ျပံဳးျပံဳးၾကီး နားေထာင္ေနမိပါလိမ့္။ ေနာက္ဆက္တဲြ ေတြးမိသြားတာက… ေအာ္.. ငါေတာ္ေတာ္ အဖြားၾကီးျဖစ္သြားတာပဲ ဆိုတာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄နွစ္ေလာက္က ကြ်န္မ ဟိုအရင္အလုပ္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေကာင္မေလးတေယာက္ရဲ့ မဂၤလာေဆာင္သြားေတာ့ သူတို ့စေတြ ့ပံုေလးကို စလုိက္ရွိဳးေလးနဲ ့ျပတဲ့အခါ သူတို ့ဇာတ္လမ္းေလးက ခ်က္တင္က စတယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္မအတြက္ အေတာ္ကို ထူးဆန္းခဲ့တာပါ။ ဘယ္နွယ့္ တေယာက္နဲ ့တေယာက္ မျမင္ဘူးၾကပဲ သံေယာဇဥ္ေတြ အရင္တြယ္သြားၾကတာလဲေပါ့။ ကံေကာင္းလို ့ ၂ေယာက္လံုးေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကလုိ ့…တကယ္လုိ ့ ခ်က္တင္ထဲေတြ ့ သံေယာဇဥ္တြယ္မိတဲ့သူက အိမ္ေထာင္ရွိေနရင္ဘယ္လိုလုပ္… မရိုးသားတဲ့သူျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္… စသျဖင့္ေပါ့… ။ ေနာက္ပုိင္းက်ေတာ့ အဲဒီလုိ မဂၤလာေဆာင္ေတြ သြားရစိတ္လာေတာ့ ခ်က္တင္ဇာတ္လမ္း… အြန္လုိင္းဇာတ္လမ္းေတြနဲ ့က နဲနဲယဥ္လာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ တခ်ိဳ ့ေတြက ခ်က္တင္ထဲမွာ စကားေျပာဆုိၾကည့္… စကားေျပာရတာ အဆင္ေျပရင္ လူခ်င္းေတြ ့ဖို ့ခ်ိန္း… သူေရာကိုယ္ေရာ ၾကိဳက္လို ့ရေလာက္ရင္ ၾကိဳက္လုိက္ၾကဆိုတာ ကြ်န္မ သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ တခုပါပဲ… ကြ်န္မက စာေရးတာ ၀ါသနာပါသူ။ သူမ်ားဇာတ္လမ္းေတြကို ပူး၀င္ခံစားတတ္သူ။ တခ်ိဳ ့တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ ေကာင္မေလးနဲ ့ေကာင္ေလး သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းမ်ားၾကားရရင္ ကိုယ္ပါေရာေရာင္ ရင္ေတြခုန္ျပီး စာေတြေရးခ်င္စိတ္တဖြားဖြား ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္… ဒီခ်က္တင္ဇာတ္လမ္းေတြကေတာ့ ကြ်န္မရင္ထဲသိပ္မတိုးလွပါဘူး။ အဲဒါ ခဏခဏၾကားဖူးေနတဲ့ generation gapဆုိုတာ ျဖစ္မွာပါ။ ဟိုတေန ့က ရံုးမွာ ကြ်န္မရဲ့ ဂ်ဴနီယာေကာင္ေလးနဲ ့ musicအေၾကာင္းေျပာရင္း နင္ဂီတာတီးတတ္သလား ေမးေတာ့ မတီးတတ္ပါတဲ့။ ကြ်န္မက တို ့နုိင္ငံမွာ နင္နဲ ့ရြယ္တူေကာင္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဂီတာတီးတတ္ၾကတယ္လုိ ့။ ေကာင္မေလးေတြ အိမ္ေရွ ့က အုတ္ခံုေလးေတြမွာ ညညဂီတာတီးတဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳေလးက တို ့နုိင္ငံမွာ ရွိတယ္ဆိုေတာ့… သူက ကြ်န္မကို ေျပာပါတယ္။ ဘာလို ့ အခိ်န္ကုန္ လူပင္ပန္းခံမလဲတဲ့… အိမ္ကေန smsေလးပုိ ့လုိက္ ဒါမွမဟုတ္ အဲကြန္းခန္းထဲမွာ ခ်က္တင္ထဲက ရင္ဖြင့္လုိက္ ရတာပဲတဲ့။ သူ ့အိမ္ေရွ ့သြားလို ့ သူ ့ေတြ ့ရမေတြ ့ရ မေသခ်ာဘူးတဲ့။ facebookေပၚသြားရင္ သူ ့ပံုေလးေတြ အိမ္ကေန လွမ္းေတြ ့ေနရတာပဲတဲ့။ ကြ်န္မ ဘာမွ ျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ ပါဘူး။ ေအာ္… သူတို ့ေခတ္က ဟုတ္သားလို ့ပဲ ေခါင္းျငိမ့္မိပါေတာ့တယ္။

ကြ်န္မတို ့ေခတ္က ေယာက်ၤားေလးေတြ ခမ်ာ မိန္းခေလးတေယာက္ကို ရဖို ့အေတာ္ကို လံုလစိုက္ထုတ္ ၾကိဳးစားခဲ့ရတာပဲ။ ကိုယ္ေနတဲ ့ မဂၤလာဒံုကေန ေကာင္မေလးရွိတဲ့ေက်ာက္ေျမာင္းကို ေလွ်ာက္ျပန္သံေပးလုပ္ၾကရသလို… ညဖက္အေတာ္မိုးခ်ဴပ္တဲ့အထိ မိဘေတြ အဆူခံျပီး ေကာင္မေလး အိမ္ေရွ ့မွာ သီခ်င္းသြားဆိုၾကရေသးတာ။ တကၠသိုလ္ေရာက္လာေတာ့ ပိုးရပန္းရတာ လြယ္သြားျပီဆိုေပမယ့္လဲ အာအိုင္တီကေန အတန္းေတြလစ္ ဘတ္စ္ကားက်ပ္က်ပ္တုိးစီးျပီး အာစီတူးထဲ ဒုကၡခံရတာမ်ိဳးကလဲ အမ်ားသားေလ။ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္မျပည့္လုိ ့ တနွစ္ေအာက္ခံရတဲ့အထိ အခ်စ္သူရဲေကာင္းေတြရွိလုိ ့ တူးတူးရဲ့ ၇၅ရာခိုင္နွဳန္းသီခ်င္းေတာင္ အေတာ္ေခတ္စားလိုက္ပါေရာလား။ ဟိုးအရင္က ဂီတာမတီးတတ္ေပမယ့္ ေကာင္မေလးရွိတဲ့ သဇင္ေရွ ့သီခ်င္းဆိုခ်င္လြန္းလို ့ လက္ဖ်ားေတြ အသားမာတတ္တဲ့အထိ ဂီတာကို ၾကိဳးစားပန္းစား သင္တဲ့သူေတြလဲရွိ။ ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆို လာဆိုတဲ့သူေတြထဲ သူပါလို ့ေကာင္မေလးသိရေအာင္ အဖြင့္သီခ်င္းေလးကို သူမ်ားနဲ ့မတူေအာင္ creative thinkingနဲ ့ ဆိုတတ္သူပါ။ (ေန ့တုိင္းအဖြင့္သီခ်င္းေလက ဖိုးခ်ိဳရဲ့ ေရလိုေအးလို ့ ပန္းလိုခ်မ္းေျမ့ပါေစတဲ့… ခုအဲဒီစံုတဲြေလးက အၾကင္လင္မယားျဖစ္သြားျပီး သူတို ့မွာ ကြ်န္မသားေလးနဲ ့ ရြယ္တူ သမီးေလးတေယာက္ရွိေနပါျပီ)။ ကြ်န္မ အမ်ိဳးသား သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆို စာေမးပြဲတြင္းၾကီး စာက်က္ေနရင္း ေကာင္မေလးကို လြမ္းလြန္းလို ့ပါဆို သူငယ္ခ်င္းေတြ ဂ်ီက် ညဘက္ၾကီး အေဆာင္ေရွ ့ကို ဆိုက္ကယ္နဲ ့အသြား ဆိုက္ကယ္ေမွာက္တာ စာေမးပြဲကို တကၠသိုလ္ေဆးရံုကေန ေျဖလုိက္ရပါတယ္။ အခ်စ္ၾကီးၾကပံုမ်ားေျပာပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ ကုိယ္ၾကိဳက္မိတဲ့သူက အရမ္းနာမည္ၾကီးတဲ့ အလွဘုရင္မလုိ လူမ်ိဴးဆို အျပိဳင္အဆိုင္ေတြ ၾကားထဲ ကုိယ့္ကို ပန္းကံုးစြတ္ေအာင္ လံု ့လစိုက္ထုတ္ၾကိဳးစားၾကျပီး ေနာက္ဆံုးဇြဲဆု ရသြားတဲ့သူေတြလဲ ရွိတတ္ေသးတာမိုလား။ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ခ်စ္သူမ်ားေန ့ဆို အလွဆင္ျပီး လိုခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ပန္းစည္းေလးေတြကို စီးပြားေရးသမားေတြက လာဘ္ျမင္ျပီးေရာင္းၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့ခ်စ္သူေတြက အြန္လုိင္းေပၚကေန၀ယ္ျပီး ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ကို deliveryလုပ္ခုိင္းလုိက္တာ။ ပန္းစည္းေလးေတြ ့ရင္ ခုန္ေပါက္ေပ်ာ္သြားၾကတဲ့ ေကာင္မေလးေတြေတြ ့ေတာ့ ကြ်န္မတို ့ေခတ္က ပိေတာက္ပင္ထိပ္ဖ်ားက ဦးဦးဖ်ားဖ်ားပြင့္တဲ့ ပိေတာက္ပန္းေလးကို ခ်စ္သူကို ေပးခ်င္လို ့ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ အပင္ေပၚတက္ခူးတတ္ၾကသူေတြကို သတိရမိပါတယ္။ ကြ်န္မစာဖတ္ျပီး လူငယ္ေလးေတြက မတန္ခူးက တုိ ့ေခတ္က သူတို ့ေခတ္ထက္ ပိုခ်စ္တတ္ၾကတယ္လုိ ့ ဆိုလိုခ်င္တာလားလုိ ့ တလြဲမေတြးလိုက္ပါနဲ ့ေနာ္။ ဒီဘက္ေခတ္က အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတြကို ေတြ ့ရေတာ့ အံ့ၾသမိသလို တို ့ေခတ္က ဘယ္လုိမ်ားလဲဆိုတာ ဒီဘက္ကေလးေတြ အပ်င္းေျပဖတ္ရေအာင္ ေရးလုိက္တာပါ။ Technologyေတြ စကၠန္ ့မလပ္ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ mediaေတြကလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚလာၾကေတာ့ တို ့ေခတ္နဲ ့သူတို ့ေခတ္ကြာဟတာ တကယ္ေတာ့လဲ မဆန္းလွပါဘူး။ Technology သိပ္မတိုးတက္ေသးတဲ့ တုိ ့ေခတ္မွာ အေတာ္မ်ားမ်ားက manual ေတြျဖစ္ေနေတာ့ အခ်ိန္အားလူအားေတြက ဒီဘက္ေခတ္ထက္ ပိုသံုးၾကရတာပါ။ ခ်စ္သူအိမ္ေရွ ့ညတုိင္းသြား ဂီတာတီးေနမယ့္ အစား part timeသြားလုပ္လုိက္တာမွ ပုိက္ဆံျမန္ျမန္စုနုိင္ျပီး ခ်စ္သူနဲ ့အျမန္ အတူေနနိုင္တယ္ဆိုတဲ့ လက္ေတြ ့က်တဲ့ အေတြးေတြကုိ သူတို ့ေခတ္မွာ ပိုေတြးတတ္လာၾကတာပါ။ အဲဒါမွလဲ တိုးတက္တဲ့ ေခတ္ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္နိုင္ေတာ့မွာ မိုလား။ ကြ်န္မသားတို ့ေခတ္ၾကေတာ့ ဘယ္လုိ mediaေတြ ထပ္ေပၚျပီး ဘယ္လုိ ေခတ္ေပၚဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေလးေတြ ေတြ ့ရမလဲဆိုတာ ၾကိဳတင္မမွန္းဆနိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ 

**တန္ခူး**

-တို ့ေခတ္နဲ ့ သူတို ့ေခတ္- 

“ဒီေန ့ေတာ့ေလ… မင္းနဲ ့ခ်ိန္းထားတယ္……ခ်က္တင္ထဲမွာေတြ ့ဖို ့ကြယ္ ည၈နာရီတိတိမွာ ငါေလဆက္ဆက္ေစာင့္ေနမယ္…. ငါမင္းအတြက္ကြယ္….သီခ်င္းေလးေရးထားတယ္ ခ်က္တင္ထဲမွာ ပို ့လိုက္မယ္… ခံစားနားဆင္ရင္းေ၀ဖန္ေပးကြယ္… ေတြးရင္းနဲ ့ ရင္ခုန္မိတယ္” ……………………………………………………………………………. “ခ်က္တင္ထဲမွာ… ေတြ ့ၾကမယ္… စကားေျပာေကာင္းတဲ့ေကာင္မေလးရယ္ ကိုယ္အမွားလုပ္ခဲ့မိရင္……ခြင့္လြတ္ေပးပါကြယ္ ေန ့တုိင္းသာေျပာရရင္……သူစိတ္ဆိုးမွာေၾကာက္မိတယ္ ကိုယ္အရမ္းခ်စ္မိတယ္……ခ်က္တင္ထဲကေကာင္မေလးရယ္” အေပၚက သီခ်င္းေလး နာမည္က “ခ်က္တင္ထဲကေကာင္မေလး” တဲ့..။ ကြ်န္မေမာင္ေလး၀မး္ကဲြ တေယာက္က သီခ်င္းေလးေတြ နားေထာင္ဖို ့ဆို အီးေမးလ္ပို ့လုိက္တာ နားေထာင္ရင္း ဒီသီခ်င္းက်ေတာ့ ကြ်န္မတေယာက္ထဲ ျပံဳးမိပါတယ္။ ဒီေခတ္ကေလးေတြဆို အေတာ္ကို ရင္ခုန္လွဳပ္ရွားေစမယ့္ သီခ်င္းေလးပါ။ နားေထာင္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးက သူနဲ ့ညတိုင္း ခ်က္တဲ့ ေကာင္ေလးကို မွန္းဆေတြးျပီး ရင္ေတြတဖ်တ္ဖ်တ္ခုန္ေနမွာ ျဖစ္သလို နားေထာင္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကလဲ သူနဲ ့ခ်က္တင္လုပ္ရတာ ဟာမိုနစ္ျဖစ္တဲ့ေကာင္မေလးကို သတိရရင္ခုန္ေနမွာ အမွန္ပဲ။ ဒီေလာက္ ရင္ခုန္စရာေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းေလးကို ကြ်န္မက ဘာလို ့ျပံဳးျပံဳးၾကီး နားေထာင္ေနမိပါလိမ့္။ ေနာက္ဆက္တဲြ ေတြးမိသြားတာက… ေအာ္.. ငါေတာ္ေတာ္ အဖြားၾကီးျဖစ္သြားတာပဲ ဆိုတာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄နွစ္ေလာက္က ကြ်န္မ ဟိုအရင္အလုပ္က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေကာင္မေလးတေယာက္ရဲ့ မဂၤလာေဆာင္သြားေတာ့ သူတို ့စေတြ ့ပံုေလးကို စလုိက္ရွိဳးေလးနဲ ့ျပတဲ့အခါ သူတို ့ဇာတ္လမ္းေလးက ခ်က္တင္က စတယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္မအတြက္ အေတာ္ကို ထူးဆန္းခဲ့တာပါ။ ဘယ္နွယ့္ တေယာက္နဲ ့တေယာက္ မျမင္ဘူးၾကပဲ သံေယာဇဥ္ေတြ အရင္တြယ္သြားၾကတာလဲေပါ့။ ကံေကာင္းလို ့ ၂ေယာက္လံုးေခ်ာေခ်ာေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကလုိ ့…တကယ္လုိ ့ ခ်က္တင္ထဲေတြ ့ သံေယာဇဥ္တြယ္မိတဲ့သူက အိမ္ေထာင္ရွိေနရင္ဘယ္လိုလုပ္… မရိုးသားတဲ့သူျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္… စသျဖင့္ေပါ့… ။ ေနာက္ပုိင္းက်ေတာ့ အဲဒီလုိ မဂၤလာေဆာင္ေတြ သြားရစိတ္လာေတာ့ ခ်က္တင္ဇာတ္လမ္း… အြန္လုိင္းဇာတ္လမ္းေတြနဲ ့က နဲနဲယဥ္လာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့မွ တခ်ိဳ ့ေတြက ခ်က္တင္ထဲမွာ စကားေျပာဆုိၾကည့္… စကားေျပာရတာ အဆင္ေျပရင္ လူခ်င္းေတြ ့ဖို ့ခ်ိန္း… သူေရာကိုယ္ေရာ ၾကိဳက္လို ့ရေလာက္ရင္ ၾကိဳက္လုိက္ၾကဆိုတာ ကြ်န္မ သေဘာေပါက္လာပါတယ္။ တခုပါပဲ… ကြ်န္မက စာေရးတာ ၀ါသနာပါသူ။ သူမ်ားဇာတ္လမ္းေတြကို ပူး၀င္ခံစားတတ္သူ။ တခ်ိဳ ့တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ ေကာင္မေလးနဲ ့ေကာင္ေလး သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းမ်ားၾကားရရင္ ကိုယ္ပါေရာေရာင္ ရင္ေတြခုန္ျပီး စာေတြေရးခ်င္စိတ္တဖြားဖြား ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္… ဒီခ်က္တင္ဇာတ္လမ္းေတြကေတာ့ ကြ်န္မရင္ထဲသိပ္မတိုးလွပါဘူး။ အဲဒါ ခဏခဏၾကားဖူးေနတဲ့ generation gapဆုိုတာ ျဖစ္မွာပါ။ ဟိုတေန ့က ရံုးမွာ ကြ်န္မရဲ့ ဂ်ဴနီယာေကာင္ေလးနဲ ့ musicအေၾကာင္းေျပာရင္း နင္ဂီတာတီးတတ္သလား ေမးေတာ့ မတီးတတ္ပါတဲ့။ ကြ်န္မက တို ့နုိင္ငံမွာ နင္နဲ ့ရြယ္တူေကာင္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဂီတာတီးတတ္ၾကတယ္လုိ ့။ ေကာင္မေလးေတြ အိမ္ေရွ ့က အုတ္ခံုေလးေတြမွာ ညညဂီတာတီးတဲ့ ယဥ္ေက်းမွဳေလးက တို ့နုိင္ငံမွာ ရွိတယ္ဆိုေတာ့… သူက ကြ်န္မကို ေျပာပါတယ္။ ဘာလို ့ အခိ်န္ကုန္ လူပင္ပန္းခံမလဲတဲ့… အိမ္ကေန smsေလးပုိ ့လုိက္ ဒါမွမဟုတ္ အဲကြန္းခန္းထဲမွာ ခ်က္တင္ထဲက ရင္ဖြင့္လုိက္ ရတာပဲတဲ့။ သူ ့အိမ္ေရွ ့သြားလို ့ သူ ့ေတြ ့ရမေတြ ့ရ မေသခ်ာဘူးတဲ့။ facebookေပၚသြားရင္ သူ ့ပံုေလးေတြ အိမ္ကေန လွမ္းေတြ ့ေနရတာပဲတဲ့။ ကြ်န္မ ဘာမွ ျပန္မေျပာနိုင္ေတာ့ ပါဘူး။ ေအာ္… သူတို ့ေခတ္က ဟုတ္သားလို ့ပဲ ေခါင္းျငိမ့္မိပါေတာ့တယ္။

ကြ်န္မတို ့ေခတ္က ေယာက်ၤားေလးေတြ ခမ်ာ မိန္းခေလးတေယာက္ကို ရဖို ့အေတာ္ကို လံုလစိုက္ထုတ္ ၾကိဳးစားခဲ့ရတာပဲ။ ကိုယ္ေနတဲ ့ မဂၤလာဒံုကေန ေကာင္မေလးရွိတဲ့ေက်ာက္ေျမာင္းကို ေလွ်ာက္ျပန္သံေပးလုပ္ၾကရသလို… ညဖက္အေတာ္မိုးခ်ဴပ္တဲ့အထိ မိဘေတြ အဆူခံျပီး ေကာင္မေလး အိမ္ေရွ ့မွာ သီခ်င္းသြားဆိုၾကရေသးတာ။ တကၠသိုလ္ေရာက္လာေတာ့ ပိုးရပန္းရတာ လြယ္သြားျပီဆိုေပမယ့္လဲ အာအိုင္တီကေန အတန္းေတြလစ္ ဘတ္စ္ကားက်ပ္က်ပ္တုိးစီးျပီး အာစီတူးထဲ ဒုကၡခံရတာမ်ိဳးကလဲ အမ်ားသားေလ။ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္မျပည့္လုိ ့ တနွစ္ေအာက္ခံရတဲ့အထိ အခ်စ္သူရဲေကာင္းေတြရွိလုိ ့ တူးတူးရဲ့ ၇၅ရာခိုင္နွဳန္းသီခ်င္းေတာင္ အေတာ္ေခတ္စားလိုက္ပါေရာလား။ ဟိုးအရင္က ဂီတာမတီးတတ္ေပမယ့္ ေကာင္မေလးရွိတဲ့ သဇင္ေရွ ့သီခ်င္းဆိုခ်င္လြန္းလို ့ လက္ဖ်ားေတြ အသားမာတတ္တဲ့အထိ ဂီတာကို ၾကိဳးစားပန္းစား သင္တဲ့သူေတြလဲရွိ။ ကြ်န္မသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆို လာဆိုတဲ့သူေတြထဲ သူပါလို ့ေကာင္မေလးသိရေအာင္ အဖြင့္သီခ်င္းေလးကို သူမ်ားနဲ ့မတူေအာင္ creative thinkingနဲ ့ ဆိုတတ္သူပါ။ (ေန ့တုိင္းအဖြင့္သီခ်င္းေလက ဖိုးခ်ိဳရဲ့ ေရလိုေအးလို ့ ပန္းလိုခ်မ္းေျမ့ပါေစတဲ့… ခုအဲဒီစံုတဲြေလးက အၾကင္လင္မယားျဖစ္သြားျပီး သူတို ့မွာ ကြ်န္မသားေလးနဲ ့ ရြယ္တူ သမီးေလးတေယာက္ရွိေနပါျပီ)။ ကြ်န္မ အမ်ိဳးသား သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆို စာေမးပြဲတြင္းၾကီး စာက်က္ေနရင္း ေကာင္မေလးကို လြမ္းလြန္းလို ့ပါဆို သူငယ္ခ်င္းေတြ ဂ်ီက် ညဘက္ၾကီး အေဆာင္ေရွ ့ကို ဆိုက္ကယ္နဲ ့အသြား ဆိုက္ကယ္ေမွာက္တာ စာေမးပြဲကို တကၠသိုလ္ေဆးရံုကေန ေျဖလုိက္ရပါတယ္။ အခ်စ္ၾကီးၾကပံုမ်ားေျပာပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ ကုိယ္ၾကိဳက္မိတဲ့သူက အရမ္းနာမည္ၾကီးတဲ့ အလွဘုရင္မလုိ လူမ်ိဴးဆို အျပိဳင္အဆိုင္ေတြ ၾကားထဲ ကုိယ့္ကို ပန္းကံုးစြတ္ေအာင္ လံု ့လစိုက္ထုတ္ၾကိဳးစားၾကျပီး ေနာက္ဆံုးဇြဲဆု ရသြားတဲ့သူေတြလဲ ရွိတတ္ေသးတာမိုလား။ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ခ်စ္သူမ်ားေန ့ဆို အလွဆင္ျပီး လိုခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ပန္းစည္းေလးေတြကို စီးပြားေရးသမားေတြက လာဘ္ျမင္ျပီးေရာင္းၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့ခ်စ္သူေတြက အြန္လုိင္းေပၚကေန၀ယ္ျပီး ေရာင္းတဲ့ဆုိင္ကို deliveryလုပ္ခုိင္းလုိက္တာ။ ပန္းစည္းေလးေတြ ့ရင္ ခုန္ေပါက္ေပ်ာ္သြားၾကတဲ့ ေကာင္မေလးေတြေတြ ့ေတာ့ ကြ်န္မတို ့ေခတ္က ပိေတာက္ပင္ထိပ္ဖ်ားက ဦးဦးဖ်ားဖ်ားပြင့္တဲ့ ပိေတာက္ပန္းေလးကို ခ်စ္သူကို ေပးခ်င္လို ့ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ အပင္ေပၚတက္ခူးတတ္ၾကသူေတြကို သတိရမိပါတယ္။ ကြ်န္မစာဖတ္ျပီး လူငယ္ေလးေတြက မတန္ခူးက တုိ ့ေခတ္က သူတို ့ေခတ္ထက္ ပိုခ်စ္တတ္ၾကတယ္လုိ ့ ဆိုလိုခ်င္တာလားလုိ ့ တလြဲမေတြးလိုက္ပါနဲ ့ေနာ္။ ဒီဘက္ေခတ္က အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေတြကို ေတြ ့ရေတာ့ အံ့ၾသမိသလို တို ့ေခတ္က ဘယ္လုိမ်ားလဲဆိုတာ ဒီဘက္ကေလးေတြ အပ်င္းေျပဖတ္ရေအာင္ ေရးလုိက္တာပါ။ Technologyေတြ စကၠန္ ့မလပ္ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ mediaေတြကလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပၚလာၾကေတာ့ တို ့ေခတ္နဲ ့သူတို ့ေခတ္ကြာဟတာ တကယ္ေတာ့လဲ မဆန္းလွပါဘူး။ Technology သိပ္မတိုးတက္ေသးတဲ့ တုိ ့ေခတ္မွာ အေတာ္မ်ားမ်ားက manual ေတြျဖစ္ေနေတာ့ အခ်ိန္အားလူအားေတြက ဒီဘက္ေခတ္ထက္ ပိုသံုးၾကရတာပါ။ ခ်စ္သူအိမ္ေရွ ့ညတုိင္းသြား ဂီတာတီးေနမယ့္ အစား part timeသြားလုပ္လုိက္တာမွ ပုိက္ဆံျမန္ျမန္စုနုိင္ျပီး ခ်စ္သူနဲ ့အျမန္ အတူေနနိုင္တယ္ဆိုတဲ့ လက္ေတြ ့က်တဲ့ အေတြးေတြကုိ သူတို ့ေခတ္မွာ ပိုေတြးတတ္လာၾကတာပါ။ အဲဒါမွလဲ တိုးတက္တဲ့ ေခတ္ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္နိုင္ေတာ့မွာ မိုလား။ ကြ်န္မသားတို ့ေခတ္ၾကေတာ့ ဘယ္လုိ mediaေတြ ထပ္ေပၚျပီး ဘယ္လုိ ေခတ္ေပၚဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေလးေတြ ေတြ ့ရမလဲဆိုတာ ၾကိဳတင္မမွန္းဆနိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ 

**တန္ခူး**