>

-ယဥ္ေက်းတဲ႔ႏိုင္ငံ- 

တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြ႐ံုး ပိတ္ရက္ကျဖစ္ပါ၏။ ထိုေန႔တြင္ ကြ်န္ေတာ္သည္ အျပင္သို႔ မထြက္သျဖင့္ အိမ္မွာပင္ အပ်င္း ေျပေရဒီယိုဖြင့္၍ နားေထာင္ေန လိုက္မိပါသည္။ ယင္းသို႔နားေထာင္လိုက္သည္တြင္ မိန္းကေလးမ်ား စကတ္ အတိုဝတ္တာေကာင္းသလား၊ စကတ္အတို မဝတ္တာေကာင္း သလားဆိုသည့္ အစီအစဥ္လာေနသျဖင့္ သူတို႔ ဘာေတြေျပာဆိုၾကမလဲလို႔ စိတ္ဝင္စားစြာ ဆက္၍နားေထာင္ေန လိုက္မိပါသည္။ ဒီအစီအစဥ္ကို တာဝန္ယူ ထားသည့္ေရဒီယိုဝန္ ထမ္းေလး ေတြကကရဝိတ္ ဥယ်ာဥ္ ကမၻာ ထဲ တြင္ လာေရာက္အပန္းေျဖၾက သည့္အရြယ္ႀကီးငယ္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ကို မိန္းကေလးမ်ားစကတ္အ တိုဝတ္တာေကာင္းသလား၊ စကတ္အတိုမဝတ္တာေကာင္း သလားဆိုသည္ကိုလိုက္လံေမးေနျခင္းကို စာေရးသူ နားေထာင္ ေနလိုက္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယင္းသို႔နားေထာင္ၾကည့္ လိုက္ရာ တြင္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္မတူညီသည့္ အယူ အဆေလး မ်ားေျပာျပ သြား သည္ ကိုၾကားလိုက္ရပါသည္။ စာေရး သူၾကားလိုက္ ရသည္မ်ားမွာ ေခတ္လူ ငယ္ေလးကစကတ္ အတိုဝတ္ တာမႀကိဳက္သည္ကိုေျဖ လိုက္တာၾကားရၿပီး အသက္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ လူႀကီး တစ္ေယာက္ က"ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း အရ"ေခတ္ နဲ႔အညီစကတ္ အတိုဝတ္တာ သ ေဘာက်ၿပီးအျပစ္မေျပာလိုပါ" ဟူ၏။သူ႔အမ်ိဳး သမီးလည္းစ ကတ္အတို ဝတ္သည္ဟုဆို၏။ ထိုကဲ့သို႔အျမင္ျခင္းကမတူၾကေပ။ အကယ္၍ ေရဒီယိုဝန္ထမ္း ေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကိုလာေမးခဲ့လွ်င္ လူေတြဟာအေမေမြးတုန္း ကဘာ အ ဝတ္မွမပါလာခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ "ဘဝေရစီးေၾကာင္း အရ"ဘာအဝတ္မွမဝတ္ၾကရင္လည္း အျပစ္မျမင္ပါဘူးလို႔ေျဖ လိုက္ရရင္ သေဘာက်မလား မသိဘူးလို႔ တစ္ေယာက္ ထဲေတြး ေနမိရင္း သည္ေဆာင္းပါးေလး ကို ေရးျဖစ္ ခဲ့သည္။ သည္လိုေတာလည္းမျဖစ္ ႏိုင္ေသးေခ်။ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးကို ကမၻာက ျမန္ မာလို႔သိျခင္းမွာေပါ ၾကြယ္ဝလွတဲ့ သယံဇာတေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ပါေခ်။ စက္မႈလက္မႈ ထြန္းကားလို႔လည္းမဟုတ္ပါေခ်။သာယာလွပၿပီး ကမၻာေက်ာ္ တဲ့ အ ပန္းေျဖစခန္း ေတြရွိျခင္း ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ပါေခ်။ သို႔ေသာ္ဘာေၾကာင့္လဲဟုေမးလ်င္ "ႏွလံုးသားလွၿပီး ယဥ္ေက်းတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္လို႔ပါ"ဟုေျဖပါက ၁၀ဝ မွတ္ အျပည့္ ရမည္ထင္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ႏွလံုးသား လွၿပီး ယဥ္ေက်းသည့္ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ဟု ကမၻာကသိလာရျခင္းသည္ မည္သူ၏ အဆံုးအမေၾကာင့္ လည္းဟုေမးလွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအ မဓမၼေတြေၾကာင့္ပါဟုေျဖလွ်င္မွားႏိုင္အံ့မထင္။ ဘာျဖစ္လို႔ သည္လိုေျပာသလဲ ဟုဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသည္ေရွးပေဝသဏီ ပုဂံေခတ္ကေန ယေန႔ ေခတ္တိုင္ျမတ္ဗုဒၶ၏အဆံုးအမ တရားဓမၼမ်ားျဖစ္ေသာေထရဝါဒ ပိဋကတ္ေတာ္ အဆံုးအမ ဓမၼမ်ားအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုး ေနထိုင္ခဲ့ၾကလို႔ ပင္ျဖစ္ သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္း ကဆိုလွ်င္ ရြာမွာ အထက္တန္း ပညာသင္ေက်ာင္းဆိုတာမရွိေသး။ သည္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ပညာေရးသည္ ရြာဦး ဘုန္း ႀကီး ေက်ာင္းမွာသာ။ အစ္ကိုေတြ၊ အစ္မေတြနဲ႔အတူ ျမန္မာသင္ ပုန္းႀကီးဖတ္စာနဲ႔ စခဲ့ရသည္။ ေနာက္ သမၼတ ဆယ္ေစာင္တြဲ ဆိုတဲ့စာအုပ္၊ အဲသည္ တုန္းက သမၼတ ဆယ္ေစာင္တြဲ ဆိုေသာ စာအုပ္ငယ္ေလးႏွင့္အတူဗုဒၶယဥ္ ေက်းမႈတရားဓမၼအဆံုးအမမ်ား သင္ေနရတာပါလားဟု မထင္ခဲ့ေပ။ နည္းနည္းေလး အ သက္ ႀကီးလာေသာအခါမွ မိမိသင္ခဲ့ ရ ေသာပညာရပေတြသည္ယဥ္ေက်း မႈ ဘာသာရပ္ေတြခ်ည္းပဲဆို သည္ကိုေနာက္က်မွသိခဲ့ရပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈ အဆံုးအမဓမၼေတြသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္စြဲထင္ျဖစ္တည္ ေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ဤကဲ့ သို႔ စစ္မွန္သည့္ဓမၼႏွင့္ယဥ္ေက်း မႈကိုလက္ဝယ္ပိုင္ပိုင္က်င့္သံုးေန ထိုင္ခဲ့ၾကလို႔လည္းကမၻာကျမန္မာ ႏိုင္ငံသည္ႏွလံုးသားလွၿပီးယဥ္ေက်း တဲ့ႏိုင္ငံ"ဆိုၿပီး အသိအ မွတ္ျပဳခဲ့သည္။ၾကာေတာ့ ၾကာခဲ့ေခ်ၿပီ။မည္သည့္ စာအုပ္တြင္ ဖတ္မိ၊မွတ္မိသည္ ကိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ေပ။ စာေလး တစ္ပုဒ္ဖတ္ဖူးခဲ့ပါ၏။ႏိုင္ ငံျခားေရာက္ျမန္မာတစ္ေယာက္က ကမၻာ့ယဥ္ေက်းမႈ သမိုင္းရွာေဖြစုေဆာင္းေနတဲ့ သမိုင္းသုေတသီပညာရွင္ ႏိုင္ငံျခားသား မိ္တ္ေဆြ တစ္ေယာက္ ကို မိ မိႏိုင္ငံကိုလိုက္လည္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚခဲ့သည္။ သို႔ေပမယ့္ျမန္မာ ႏိုင္ငံဆိုတာ မၾကားဖူးတဲ့အျပင္ အထင္လည္းမႀကီးသည့္အတြက္ ဘယ္လိုမွမလိုက္ခ်င္ပါဘူးဟုျငင္း သည္။ၿပီး ေတာ့ အိႏၵိယ၊ တ႐ုတ္ စ တဲ့ႏိုင္ငံႀကီးေတြ၏ အလယ္ တြင္ရွိေနၿပီး ႏွစ္ေပါင္း (၁၃၀) ေက်ာ္ သူ႔ကြ်န္ဘဝ က်ေရာက္ ခဲ့ဖူးသည့္ ႏိုင္ငံငယ္ေလးတြင္ႏိုင္ငံႀကီး ေတြ၏ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ား ေရာျပြမ္းလႊမ္းမိုးေနမွာပဲလို႔ သူ႔ စိတ္ထဲမွာထင္ခဲ့သည္ဟုဆို၏။ သူတကယ္ေရာက္လာေသာ အခါတြင္သူထင္ခဲ့တာေတြႏွင္႔ တျခားစီပါပဲ လို႔ေျပာသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကိုယ့္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုယ့္စာေပ၊ ကိုယ့္ စကား၊ ကိုယ့္ဂီတအႏုပညာနဲ႔ ကိုယ္ရပ္တည္ေနထိုင္တဲ့ တိုင္း တစ္ပါးယဥ္ေက်းမႈမ်ား မလြမ္း မိုးတဲ႔ႏိုင္ငံဆိုတာ သိသြားလုိ႔ပင္ ျဖစ္ ပါေလသည္။ ဤျဖစ္ရပ္ကိုၾကည့္ပါေလ။ သမီးမ်ားႏွင့္ သမီးရွင္မ်ားက ေလာကနီတိ က်မ္းနဲ႔ညႇိရမည္ ဆိုရင္ ကုတၳိနၪၥ ဓနံ ႐ူပံ၊ မိန္းမ တို႔၏ဥစၥာကား အ ဆင္းတည္း" လို႔ပညာရွိတို႔ဆိုၾကပါတယ္။ ထို႔ ေၾကာင့္ မိန္းကေလးဆိုသည္ အလွႀကိဳက္မွန္းသိပါသည္။ မိမိ အလွကို အားက် မက္ေမာတာ ကိုလည္း ႏွစ္သက္လိုခ်င္သည္ ဆိုျခင္းသည္မိန္းမသားတို႔၏ သဘာဝမို႔အျပစ္မေျပာလုိပါေခ်။ သို႔ေပမယ့္ ယေန႔ေခတ္ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ေဒါင္းမေလးအလွျပသလိုျဖစ္ ေနျခင္းကို သတိမမူမိၾကေလ ေရာ့သလား၊မေျပာတတ္ႏိုင္ေခ်။ ဝတ္တာ၊စားတာ အတင့္ရဲလြန္းစြာ စြာသ႐ုပ္ပ်က္ေနၾကတာေတြ႕ေန၊ ျမင္ေနရျခင္းမွာ စိတ္မေကာင္း စရာပင္ျဖစ္ေနေတာ့၏။ တစ္ခါေသာ္ စာေရးသူတို႔ နယ္ ဘက္က တန္ခိုးႀကီးဘုရား တစ္ဆူ၏ရင္ျပင္တြင္ မိန္းက ေလးတစ္ေယာက္တက္လာသည္။ သူဝတ္လာသည့္ အက်ႌက လက္ ျပတ္အတို ၊ ေအာက္က ဝတ္လာ သည္ကလည္း ေတာ္ေတာ္တုိသည့္ စကတ္အတို၊ စီးလာတဲ့ဖိနပ္အ ျမင့္ႀကီးကိုက်ေတာ့ မခြ်တ္ခဲ့။ ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္တဲ့ ေဂါပက လူႀကီးက "သမီး . . သမီးက အခြ်တ္မွားလာတယ္။ ဘုရားေပၚ လာတယ္ဆိုတာ ထမီဝတ္ၿပီး ဖိနပ္ခြ်တ္ခဲ့ရတယ္။ အခု သမီးက ဖိနပ္မခြ်တ္ခဲ့ဘဲ ထမီခြ်တ္ခဲ့ေတာ့ အမ်ားအျမင္မေကာင္းဘူး ေပါ့ကြယ္"တဲ့။ အဲဒါ နဲ႔ အဲဒီမိန္းကေလးဘုရားေပၚက ဆင္းေျပး သြားေလေတာ့သည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာမိန္းကေလး မ်ားသည္ေခတ္မီၿပီး ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕သည့္ အဝတ္အစား ေလးမ်ားေရြးခ်ယ္ဝတ္တတ္ၾက မည္ဆိုလွ်င္ ယဥ္ယဥ္ေလးႏွင့္ လွႏိုင္ၾကပါသည္။ ေခတ္မီၿပီး မယဥ္ေက်းေသာ အဝတ္အစားမ်ား ဝတ္ဆင္ျခင္းကို ေရွာင္ရ မွာျဖစ္ပါသည္။ အျမင္႐ိုင္းၿပီး ၾကည့္၍မလွပါေခ်။လူႀကီးမိဘ မ်ားကလည္း ကိုယ့္သားသမီး ေတြကိုသြန္သင္ဆံုးမေပးရမည့္ တာဝန္ႏွင့္ဝတၲရားကိုမေမ့ေလ်ာ့ ၾကေစ လိုေပ ။ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးေတြသည္ ငါးပါးသီလကို ခါးဝတ္ ပုဆိုးလို ၿမဲၿမံလံုၿခံဳေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးထိန္းသိမ္းတတ္ၾက သလိုျမန္မာ လူ႔ေဘာင္တြင္အမ်ိဳး သားယဥ္ေက်းမႈဆိုသည္အလြန္ ပင္တန္ဖိုးႀကီးလွ၏။ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရးစ႐ိုက္လကၡဏာ မေပ်ာက္ ပ်က္ေအာင္"က်င့္ ဝတ္တစ္ ပါးကဲ့သို႔" ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ ေရွာက္ရမွာျဖစ္ပါသည္။ စဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသည္ ဗုဒၶျမတ္ စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ တရား ေတာ္မ်ားကို လိုက္နာက်င့္သံုး ေနုထိုင္သည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္ ျခင္းႏွင့္ အညီ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတြင္ ဘုရားေက်ာင္းကန္ ေစတီပုထိုး မ်ားသည္လည္း လက္ညႇိဳးထိုး မလြဲရွိေနသည္။ထို႔အျပင္စာသင္ စာက်က္၊ဝတ္မပ်က္တဲ့ ရဟန္း သံဃာေတာ္ မ်ားသည္ လည္း ေက်ာင္းတိုင္း မွာလိုလိုေတြ႕ျမင္ ေနၾကရသည္။ေျပာခ်င္သည္မွာအကယ္၍ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုခုႏွင့္အျပင္ ကိုသြားၾကမည္၊ လာၾကမည္ဆို လွ်င္ေရွး တုန္းကဘိုးဘြားဘီဘင္ တို႔၏ေခတ္အျမင္၊အသြင္မဆန္း ေသာရင္ဖံုးအက်ႌ ႀကီးမ်ား ဝတ္ ရမည္ဟုမဆိုလိုပါ ။ ေခတ္မီၿပီး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ေသာအဝတ္ အစားေလးမ်ားဝတ္ၾကေသာအခါ သြားရင္းလာရင္း လမ္းေရာက္မွ စိတ္ကူးရလို႔ဘုရားေက်ာင္းကန္ တက္ခ်င္ တယ္ဆိုလွ်င္လည္းသူ တစ္ပါးအျမင္သင့္ေလ်ာ္ပါေပသည္။ ထို႔ျပင္ ခရီးသြားရဟန္း သံဃာမ်ားႏွင့္ေတြ႕ေတြ႕၊ ဆြမ္းခံၾကြေနသည့္ ရဟန္း သံဃာမ်ား ႏွင့္ ပဲေတြ႕ေတြ႕ကိစၥမရွိေတာ့ေခ်။ လက္အုပ္ အၪၥလီတင္ခ်ီလိုက္သည္ႏွင့္ လိမၼာယဥ္ေက်းသည့္ မိန္းကေလးပဲရယ္လို႔တစ္ပါးသူ ရဲ႕အျမင္ခ်ီးမြမ္းေထာပ နာျပဳၾကလိမ့္ မည္ဆို တာေသခ်ာသည္ ။ျမန္မာအမ်ိဳး သမီးတိုင္း ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ား၏အလယ္တြင္ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ "ယဥ္ေက်း တဲ့ ႏိုင္ငံ"ဟု ထာဝရဂုဏ္ယူ ဝင့္ၾကြား ႏိုင္ေအာင္ေခတ္ မီၿပီးယဥ္ ယဥ္ေလးနဲ႔လွသည့္အ ဝတ္အစား မ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္ဝတ္ၾကေစ လိုေၾကာင္းေရး သားလိုက္ရပါသည္။ 

written by ဝင္းမိုး 
 By SHADE Journal 
 ေမမြန္ေက်ာ္

-ယဥ္ေက်းတဲ႔ႏိုင္ငံ- 

တစ္ခုေသာ တနဂၤေႏြ႐ံုး ပိတ္ရက္ကျဖစ္ပါ၏။ ထိုေန႔တြင္ ကြ်န္ေတာ္သည္ အျပင္သို႔ မထြက္သျဖင့္ အိမ္မွာပင္ အပ်င္း ေျပေရဒီယိုဖြင့္၍ နားေထာင္ေန လိုက္မိပါသည္။ ယင္းသို႔နားေထာင္လိုက္သည္တြင္ မိန္းကေလးမ်ား စကတ္ အတိုဝတ္တာေကာင္းသလား၊ စကတ္အတို မဝတ္တာေကာင္း သလားဆိုသည့္ အစီအစဥ္လာေနသျဖင့္ သူတို႔ ဘာေတြေျပာဆိုၾကမလဲလို႔ စိတ္ဝင္စားစြာ ဆက္၍နားေထာင္ေန လိုက္မိပါသည္။ ဒီအစီအစဥ္ကို တာဝန္ယူ ထားသည့္ေရဒီယိုဝန္ ထမ္းေလး ေတြကကရဝိတ္ ဥယ်ာဥ္ ကမၻာ ထဲ တြင္ လာေရာက္အပန္းေျဖၾက သည့္အရြယ္ႀကီးငယ္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ကို မိန္းကေလးမ်ားစကတ္အ တိုဝတ္တာေကာင္းသလား၊ စကတ္အတိုမဝတ္တာေကာင္း သလားဆိုသည္ကိုလိုက္လံေမးေနျခင္းကို စာေရးသူ နားေထာင္ ေနလိုက္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယင္းသို႔နားေထာင္ၾကည့္ လိုက္ရာ တြင္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္မတူညီသည့္ အယူ အဆေလး မ်ားေျပာျပ သြား သည္ ကိုၾကားလိုက္ရပါသည္။ စာေရး သူၾကားလိုက္ ရသည္မ်ားမွာ ေခတ္လူ ငယ္ေလးကစကတ္ အတိုဝတ္ တာမႀကိဳက္သည္ကိုေျဖ လိုက္တာၾကားရၿပီး အသက္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ လူႀကီး တစ္ေယာက္ က"ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း အရ"ေခတ္ နဲ႔အညီစကတ္ အတိုဝတ္တာ သ ေဘာက်ၿပီးအျပစ္မေျပာလိုပါ" ဟူ၏။သူ႔အမ်ိဳး သမီးလည္းစ ကတ္အတို ဝတ္သည္ဟုဆို၏။ ထိုကဲ့သို႔အျမင္ျခင္းကမတူၾကေပ။ အကယ္၍ ေရဒီယိုဝန္ထမ္း ေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကိုလာေမးခဲ့လွ်င္ လူေတြဟာအေမေမြးတုန္း ကဘာ အ ဝတ္မွမပါလာခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ "ဘဝေရစီးေၾကာင္း အရ"ဘာအဝတ္မွမဝတ္ၾကရင္လည္း အျပစ္မျမင္ပါဘူးလို႔ေျဖ လိုက္ရရင္ သေဘာက်မလား မသိဘူးလို႔ တစ္ေယာက္ ထဲေတြး ေနမိရင္း သည္ေဆာင္းပါးေလး ကို ေရးျဖစ္ ခဲ့သည္။ သည္လိုေတာလည္းမျဖစ္ ႏိုင္ေသးေခ်။ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔လူမ်ိဳးကို ကမၻာက ျမန္ မာလို႔သိျခင္းမွာေပါ ၾကြယ္ဝလွတဲ့ သယံဇာတေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ပါေခ်။ စက္မႈလက္မႈ ထြန္းကားလို႔လည္းမဟုတ္ပါေခ်။သာယာလွပၿပီး ကမၻာေက်ာ္ တဲ့ အ ပန္းေျဖစခန္း ေတြရွိျခင္း ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ပါေခ်။ သို႔ေသာ္ဘာေၾကာင့္လဲဟုေမးလ်င္ "ႏွလံုးသားလွၿပီး ယဥ္ေက်းတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္လို႔ပါ"ဟုေျဖပါက ၁၀ဝ မွတ္ အျပည့္ ရမည္ထင္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ႏွလံုးသား လွၿပီး ယဥ္ေက်းသည့္ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ဟု ကမၻာကသိလာရျခင္းသည္ မည္သူ၏ အဆံုးအမေၾကာင့္ လည္းဟုေမးလွ်င္ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအ မဓမၼေတြေၾကာင့္ပါဟုေျဖလွ်င္မွားႏိုင္အံ့မထင္။ ဘာျဖစ္လို႔ သည္လိုေျပာသလဲ ဟုဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသည္ေရွးပေဝသဏီ ပုဂံေခတ္ကေန ယေန႔ ေခတ္တိုင္ျမတ္ဗုဒၶ၏အဆံုးအမ တရားဓမၼမ်ားျဖစ္ေသာေထရဝါဒ ပိဋကတ္ေတာ္ အဆံုးအမ ဓမၼမ်ားအတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုး ေနထိုင္ခဲ့ၾကလို႔ ပင္ျဖစ္ သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္တုန္း ကဆိုလွ်င္ ရြာမွာ အထက္တန္း ပညာသင္ေက်ာင္းဆိုတာမရွိေသး။ သည္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ပညာေရးသည္ ရြာဦး ဘုန္း ႀကီး ေက်ာင္းမွာသာ။ အစ္ကိုေတြ၊ အစ္မေတြနဲ႔အတူ ျမန္မာသင္ ပုန္းႀကီးဖတ္စာနဲ႔ စခဲ့ရသည္။ ေနာက္ သမၼတ ဆယ္ေစာင္တြဲ ဆိုတဲ့စာအုပ္၊ အဲသည္ တုန္းက သမၼတ ဆယ္ေစာင္တြဲ ဆိုေသာ စာအုပ္ငယ္ေလးႏွင့္အတူဗုဒၶယဥ္ ေက်းမႈတရားဓမၼအဆံုးအမမ်ား သင္ေနရတာပါလားဟု မထင္ခဲ့ေပ။ နည္းနည္းေလး အ သက္ ႀကီးလာေသာအခါမွ မိမိသင္ခဲ့ ရ ေသာပညာရပေတြသည္ယဥ္ေက်း မႈ ဘာသာရပ္ေတြခ်ည္းပဲဆို သည္ကိုေနာက္က်မွသိခဲ့ရပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈ အဆံုးအမဓမၼေတြသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား၏ ႏွလံုးသားထဲတြင္စြဲထင္ျဖစ္တည္ ေနျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ ဤကဲ့ သို႔ စစ္မွန္သည့္ဓမၼႏွင့္ယဥ္ေက်း မႈကိုလက္ဝယ္ပိုင္ပိုင္က်င့္သံုးေန ထိုင္ခဲ့ၾကလို႔လည္းကမၻာကျမန္မာ ႏိုင္ငံသည္ႏွလံုးသားလွၿပီးယဥ္ေက်း တဲ့ႏိုင္ငံ"ဆိုၿပီး အသိအ မွတ္ျပဳခဲ့သည္။ၾကာေတာ့ ၾကာခဲ့ေခ်ၿပီ။မည္သည့္ စာအုပ္တြင္ ဖတ္မိ၊မွတ္မိသည္ ကိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ေပ။ စာေလး တစ္ပုဒ္ဖတ္ဖူးခဲ့ပါ၏။ႏိုင္ ငံျခားေရာက္ျမန္မာတစ္ေယာက္က ကမၻာ့ယဥ္ေက်းမႈ သမိုင္းရွာေဖြစုေဆာင္းေနတဲ့ သမိုင္းသုေတသီပညာရွင္ ႏိုင္ငံျခားသား မိ္တ္ေဆြ တစ္ေယာက္ ကို မိ မိႏိုင္ငံကိုလိုက္လည္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚခဲ့သည္။ သို႔ေပမယ့္ျမန္မာ ႏိုင္ငံဆိုတာ မၾကားဖူးတဲ့အျပင္ အထင္လည္းမႀကီးသည့္အတြက္ ဘယ္လိုမွမလိုက္ခ်င္ပါဘူးဟုျငင္း သည္။ၿပီး ေတာ့ အိႏၵိယ၊ တ႐ုတ္ စ တဲ့ႏိုင္ငံႀကီးေတြ၏ အလယ္ တြင္ရွိေနၿပီး ႏွစ္ေပါင္း (၁၃၀) ေက်ာ္ သူ႔ကြ်န္ဘဝ က်ေရာက္ ခဲ့ဖူးသည့္ ႏိုင္ငံငယ္ေလးတြင္ႏိုင္ငံႀကီး ေတြ၏ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ား ေရာျပြမ္းလႊမ္းမိုးေနမွာပဲလို႔ သူ႔ စိတ္ထဲမွာထင္ခဲ့သည္ဟုဆို၏။ သူတကယ္ေရာက္လာေသာ အခါတြင္သူထင္ခဲ့တာေတြႏွင္႔ တျခားစီပါပဲ လို႔ေျပာသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကိုယ့္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ကိုယ့္စာေပ၊ ကိုယ့္ စကား၊ ကိုယ့္ဂီတအႏုပညာနဲ႔ ကိုယ္ရပ္တည္ေနထိုင္တဲ့ တိုင္း တစ္ပါးယဥ္ေက်းမႈမ်ား မလြမ္း မိုးတဲ႔ႏိုင္ငံဆိုတာ သိသြားလုိ႔ပင္ ျဖစ္ ပါေလသည္။ ဤျဖစ္ရပ္ကိုၾကည့္ပါေလ။ သမီးမ်ားႏွင့္ သမီးရွင္မ်ားက ေလာကနီတိ က်မ္းနဲ႔ညႇိရမည္ ဆိုရင္ ကုတၳိနၪၥ ဓနံ ႐ူပံ၊ မိန္းမ တို႔၏ဥစၥာကား အ ဆင္းတည္း" လို႔ပညာရွိတို႔ဆိုၾကပါတယ္။ ထို႔ ေၾကာင့္ မိန္းကေလးဆိုသည္ အလွႀကိဳက္မွန္းသိပါသည္။ မိမိ အလွကို အားက် မက္ေမာတာ ကိုလည္း ႏွစ္သက္လိုခ်င္သည္ ဆိုျခင္းသည္မိန္းမသားတို႔၏ သဘာဝမို႔အျပစ္မေျပာလုိပါေခ်။ သို႔ေပမယ့္ ယေန႔ေခတ္ မိန္းကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ေဒါင္းမေလးအလွျပသလိုျဖစ္ ေနျခင္းကို သတိမမူမိၾကေလ ေရာ့သလား၊မေျပာတတ္ႏိုင္ေခ်။ ဝတ္တာ၊စားတာ အတင့္ရဲလြန္းစြာ စြာသ႐ုပ္ပ်က္ေနၾကတာေတြ႕ေန၊ ျမင္ေနရျခင္းမွာ စိတ္မေကာင္း စရာပင္ျဖစ္ေနေတာ့၏။ တစ္ခါေသာ္ စာေရးသူတို႔ နယ္ ဘက္က တန္ခိုးႀကီးဘုရား တစ္ဆူ၏ရင္ျပင္တြင္ မိန္းက ေလးတစ္ေယာက္တက္လာသည္။ သူဝတ္လာသည့္ အက်ႌက လက္ ျပတ္အတို ၊ ေအာက္က ဝတ္လာ သည္ကလည္း ေတာ္ေတာ္တုိသည့္ စကတ္အတို၊ စီးလာတဲ့ဖိနပ္အ ျမင့္ႀကီးကိုက်ေတာ့ မခြ်တ္ခဲ့။ ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္တဲ့ ေဂါပက လူႀကီးက "သမီး . . သမီးက အခြ်တ္မွားလာတယ္။ ဘုရားေပၚ လာတယ္ဆိုတာ ထမီဝတ္ၿပီး ဖိနပ္ခြ်တ္ခဲ့ရတယ္။ အခု သမီးက ဖိနပ္မခြ်တ္ခဲ့ဘဲ ထမီခြ်တ္ခဲ့ေတာ့ အမ်ားအျမင္မေကာင္းဘူး ေပါ့ကြယ္"တဲ့။ အဲဒါ နဲ႔ အဲဒီမိန္းကေလးဘုရားေပၚက ဆင္းေျပး သြားေလေတာ့သည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာမိန္းကေလး မ်ားသည္ေခတ္မီၿပီး ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕သည့္ အဝတ္အစား ေလးမ်ားေရြးခ်ယ္ဝတ္တတ္ၾက မည္ဆိုလွ်င္ ယဥ္ယဥ္ေလးႏွင့္ လွႏိုင္ၾကပါသည္။ ေခတ္မီၿပီး မယဥ္ေက်းေသာ အဝတ္အစားမ်ား ဝတ္ဆင္ျခင္းကို ေရွာင္ရ မွာျဖစ္ပါသည္။ အျမင္႐ိုင္းၿပီး ၾကည့္၍မလွပါေခ်။လူႀကီးမိဘ မ်ားကလည္း ကိုယ့္သားသမီး ေတြကိုသြန္သင္ဆံုးမေပးရမည့္ တာဝန္ႏွင့္ဝတၲရားကိုမေမ့ေလ်ာ့ ၾကေစ လိုေပ ။ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ိဳးေတြသည္ ငါးပါးသီလကို ခါးဝတ္ ပုဆိုးလို ၿမဲၿမံလံုၿခံဳေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးထိန္းသိမ္းတတ္ၾက သလိုျမန္မာ လူ႔ေဘာင္တြင္အမ်ိဳး သားယဥ္ေက်းမႈဆိုသည္အလြန္ ပင္တန္ဖိုးႀကီးလွ၏။ထို႔ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားေရးစ႐ိုက္လကၡဏာ မေပ်ာက္ ပ်က္ေအာင္"က်င့္ ဝတ္တစ္ ပါးကဲ့သို႔" ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ ေရွာက္ရမွာျဖစ္ပါသည္။ စဥ္းစားၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသည္ ဗုဒၶျမတ္ စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ တရား ေတာ္မ်ားကို လိုက္နာက်င့္သံုး ေနုထိုင္သည့္ ႏိုင္ငံျဖစ္ ျခင္းႏွင့္ အညီ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတြင္ ဘုရားေက်ာင္းကန္ ေစတီပုထိုး မ်ားသည္လည္း လက္ညႇိဳးထိုး မလြဲရွိေနသည္။ထို႔အျပင္စာသင္ စာက်က္၊ဝတ္မပ်က္တဲ့ ရဟန္း သံဃာေတာ္ မ်ားသည္ လည္း ေက်ာင္းတိုင္း မွာလိုလိုေတြ႕ျမင္ ေနၾကရသည္။ေျပာခ်င္သည္မွာအကယ္၍ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုခုႏွင့္အျပင္ ကိုသြားၾကမည္၊ လာၾကမည္ဆို လွ်င္ေရွး တုန္းကဘိုးဘြားဘီဘင္ တို႔၏ေခတ္အျမင္၊အသြင္မဆန္း ေသာရင္ဖံုးအက်ႌ ႀကီးမ်ား ဝတ္ ရမည္ဟုမဆိုလိုပါ ။ ေခတ္မီၿပီး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ေသာအဝတ္ အစားေလးမ်ားဝတ္ၾကေသာအခါ သြားရင္းလာရင္း လမ္းေရာက္မွ စိတ္ကူးရလို႔ဘုရားေက်ာင္းကန္ တက္ခ်င္ တယ္ဆိုလွ်င္လည္းသူ တစ္ပါးအျမင္သင့္ေလ်ာ္ပါေပသည္။ ထို႔ျပင္ ခရီးသြားရဟန္း သံဃာမ်ားႏွင့္ေတြ႕ေတြ႕၊ ဆြမ္းခံၾကြေနသည့္ ရဟန္း သံဃာမ်ား ႏွင့္ ပဲေတြ႕ေတြ႕ကိစၥမရွိေတာ့ေခ်။ လက္အုပ္ အၪၥလီတင္ခ်ီလိုက္သည္ႏွင့္ လိမၼာယဥ္ေက်းသည့္ မိန္းကေလးပဲရယ္လို႔တစ္ပါးသူ ရဲ႕အျမင္ခ်ီးမြမ္းေထာပ နာျပဳၾကလိမ့္ မည္ဆို တာေသခ်ာသည္ ။ျမန္မာအမ်ိဳး သမီးတိုင္း ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ား၏အလယ္တြင္ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ "ယဥ္ေက်း တဲ့ ႏိုင္ငံ"ဟု ထာဝရဂုဏ္ယူ ဝင့္ၾကြား ႏိုင္ေအာင္ေခတ္ မီၿပီးယဥ္ ယဥ္ေလးနဲ႔လွသည့္အ ဝတ္အစား မ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္ဝတ္ၾကေစ လိုေၾကာင္းေရး သားလိုက္ရပါသည္။ 

written by ဝင္းမိုး 
 By SHADE Journal 
 ေမမြန္ေက်ာ္