>

-မုိးက်ေရႊကုိယ္ အဆုိအမိန္႔မ်ား-

မုိးက်ေရႊကုိယ္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ဘီရုမာျပည္ တုိင္းဌာနီၾကီးတြင္ ျဖစ္ပ်က္သမွ် အရာအားလံုးတုိ႔ကား အစဥ္အျမဲ ထူးျခားဆန္းၾကယ္လ်က္ ျမင္ေတြ႔ရတုိင္း ၾကားသိရတုိင္း ရင္သပ္ရႈေမာ အံံ့ၾသဖြယ္ မကုန္နုိင္ေအာင္ ရွိေနေတာ့ေလ၏။ မုိးက်ေရႊကုိယ္ဟု ညႊန္းဆုိေခၚေဝၚလုိက္ရသည္မွာ သူတုိ႔သည္ ဤဝသုန္ ကမာၻေျမထုကုိ ဘူမိနတ္သန္ ျပဳကာ ေမြးဖြားၾကီးျပင္း လာၾကသူမ်ားမဟုတ္ၾကဘဲ အျခားအျခားေသာ ဘယ္ေနရာ ဌာနမွန္းမသိသည့္ ျပင္ပ ျဂိဳလ္ကမာၻ (အနီးစပ္ဆံုးအားျဖင့္ အဂၤါျဂိဳလ္သား မားရွန္းမ်ား ျဖစ္မည္ဟု ခန္႔မွန္းရ၏) အသီးသီးတုိ႔မွ ဟယ္လီဂ်က္တပ္ ေကာ္ပလာ ယာဥ္ပ်ံမ်ား စီးနင္းလုိက္ပါ သြားလာၾကရင္း လမ္းခရီးခုလတ္ ေမာင္းဆီအျပတ္ ေခတၱခဏ ဆင္းသက္ ရပ္နားခုိက္ သာေမာဖြယ္ ဤဌာေနမွာ ေလညွင္းခံရင္း အပန္းေျဖ ခရီးတေထာက္ နားမည္ အၾကံျပဳလ်က္ ယာယီ စံအိမ္ေတာ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ကာ စံျမန္းလာသည္မွာ ရာစုႏွစ္တဝက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ (လူ႔သက္တမ္းတခုနီးနီး) မွ်ေလာက္ေတာ့ ရွိေပျပီ။ သူစိမ္း ျဂိဳလ္သားမ်ားပီပီ သူတုိ႔၏ ထူးျခားဆန္းၾကယ္လွေသာ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္ဝါ စူးစူးလက္လက္၊ အစိမ္းေရာင္ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာမ်ား ႏွင့္ ေက်ာက္စည္ စလြယ္ဓားတုိ႔ေၾကာင့္ ဌာေနခံ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားလည္း မျမင္ဘူး မေတြ႔ဘူး ယက္ခ ဘီလူးမ်ားကုိ ျမင္ရဘိသကဲ့သုိ႔ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ အေၾကာက္ထူးကာ ေဝးေဝးက ခစားရေလေတာ့သည္။ မုိးက်ေရႊကုိယ္ ဆုိသည့္အတုိင္း လူ႔ျပည္လူ႔ရႊာဌာေန ဇာတိသားေတြ မဟုတ္ေလေတာ့ လူသားတုိ႔၏ ဘဝအမွန္၊ စရိုက္သဘာဝဟန္ပန္ေတြႏွင့္ အလွမ္းေဝးကာ သူတုိ႔နည္းသူတုိ႔ဟန္ႏွင့္ ပင္တုိင္စံ နည္းနာမ်ားအတုိင္း ေနရာတကာ ဆရာလုပ္ ထင္ရာစုိင္း ျပဳမူေျပာဆုိတတ္ၾကေလသည္။ သူတုိ႔ႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ ထင္ရွားသိသာေစရန္ မုိးက်ေရႊကုိယ္ ေခါင္းေဆာင္ တဦးခ်င္း အမည္မ်ားအား မိမိတုိ႔ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ဖူးသည္ ရာဇဝင္လူသားတုိ႔၏ အမည္နာမမ်ားကုိပင္ သညာျပဳေခၚဆုိၾကရ ျပန္ေလ၏။ ဥပမာ သူတုိ႔စတင္ေရာက္ရွိလာစဥ္က အၾကီးအမွဴးျပဳလာသူကုိ ဆုိဗီယက္ အင္နာရွာ စတင္လာ ဟု လည္းေကာင္း၊ ထုိအၾကီးအမွဴးမရွိသည့္ေနာက္ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳခဲ့သူကုိ ဂ်ာမဏီ အင္နာရွာ ဟာတလစ္ ဟု လည္းေကာင္း၊ လက္ရွိ ကြပ္ကဲ ဦးေဆာင္သူေတြထဲမွ ထိပ္ပုိင္းက်သူေတြကုိ မထူးေရွာ့ႏွင့္ ကုိဘေခ်ာ ဟူ၍ လည္းေကာင္း အမည္ေပး ေခၚတြင္လုိက္ၾကေလသည္။


စတင္လာၾကီး လက္ထက္တုန္းကေတာ့ သားတူညီမ်ား ႏွင့္ နီးစပ္ရာ ေရာင္းရင္းတစုေကာင္းစားေရး ဆုိရွယ္လိမ္ဆင္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ကာ ဘီရုမာတုိင္းျပည္အား တာဝတိ ံသာပုိ႔ေဆာင္ေရး စီမံကိန္းေတြ ခ်မွတ္ရင္းျဖင့္ အသုရာေခ်ာက္ႏႈတ္ခမ္းအထိ အေရာက္ပုိ႔ေပးခဲ့သည္။ စတင္လာ ေနာက္ဆဲြတပည့္ ဟာတလစ္ လက္ထက္မွာေတာ့ ငါ့ေဆြငါ့မ်ဳိး အက်ဳိးုကုိသာေရွ႕ရႈျပီး ေပၚလာသမွ် အခြင့္အလမ္းမွန္သမွ် လက္ကုန္ႏႈိက္ သိမ္းပုိက္ေလေတာ့သည္။ တေန႔ေသာ္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဟာတလစ္ ဟုိဟုိဒီဒီ အေညာင္းေျပ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ယမမင္း ကုန္တုိက္ေရွ႕ အေရာက္မွာ ခံတြင္းခ်ဥ္ သလုိလုိ ခံစားမိသျဖင့္ အပါးေတာ္ျမဲတဦးအား အရုိးေခါင္းတံဆိပ္ပါ မာဖီးယား စီးကရက္ တဗူး အဝယ္ခုိင္းရာ ကုန္တုိက္က ဆားဗစ္စီလုပ္ေပးလုိက္သည့္ ဂက္ဆီသံုး မီးျခစ္တလံုးကုိ အထူးအဆန္း စူးစမ္းလုိ စိတ္ျဖင့္ ဟုိႏွိပ္ဒီႏွိပ္ ဟုိပြတ္ဒီပြတ္လုပ္ၾကည့္ရင္း ဒလိမ့္တံုးဘီးကုိ လက္မျဖင့္ မေတာ္တဆ ဖိတုိက္လုိက္ရာက ဖ်စ္ခနဲ လက္ေခ်ာ္ျပီး ဘီးေအာက္ေျခနားရွိ ေမာင္းထိန္းခလုတ္တခုေပၚ လက္တင္မိလ်က္သား ျဖစ္သြား၏။ ထုိအခုိက္ ဒလိမ့္ဘီး အလႈပ္မွာ ပြတ္တုိက္မိေသာ မီးခတ္ေက်ာက္မွ ျဖာထြက္လာသည့္ အပူစြမ္းအင္ႏွင့္ ေမာင္းထိန္းခလုတ္ပြင့္သြားသျဖင့္ ရွဴးခနဲပန္းထြက္လာေသာ ဂက္ဆီတုိ႔ စည္းခ်က္ညီညီ ထိေတြ႔ေလရာ ေရႊဝါေရာင္ မီးညြန္႔မီးစြယ္ တခုျဖစ္ လာသည္ကုိၾကည့္ကာ ဟာတလစ္ တအံ့တၾသျဖစ္ေန၏။ အနီးမွာ အသင့္ရပ္ၾကည့္ေနသည့္ အပါးေတာ္ျမဲက စီးကရက္တလိပ္ ကျပာကယာထုတ၍ မီးလွ်ံမွာ အသာညွိျပီး သကာလ အဖြာေတာ္ဆက္ေလသည္။ ဟာတလစ္လည္း စီးကရက္ကုိ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကား အသာအယာ ခဲလ်က္ ဤႏွယ္ထူးဆန္းသည့္ မီးျခစ္အေၾကာင္းကုိ တေနကုန္ စဥ္းစားခန္း ဖြင့္ေလသည္။

 ျပီးေတာ့ တုိင္းတပါး ဌာေနျခားမွ ဘူမိေဗဒ ႏွင့္ သယံဇာတ ပညာရွင္အေက်ာ္အေမာ္ေတြ ေခၚယူ ငွားရမ္းကာ ပုိလီယုိေသြးေၾကာစမ္းသလုိ ေနရာအႏွံ႔ ဂက္ဆီ ရွိနုိင္မည့္ေနရာေတြ အပ္ထုိးရွာေဖြေလေတာ့သည္။ လူမုိက္ကံေကာင္း ရွာေဖြ ထြက္ရွိသမွ် ဂက္စ္အားလံုးကုိလည္း ဟုိဘက္သည္ဘက္ နယ္ေျမခ်င္းဆက္ တုိင္းနုိင္ငံ အသီးသီးသုိ႔ ေရာင္းခ်ရရွိေသာ အသျပာေတြျဖင့္ စိတ္ထင္ရာ အကုန္လုပ္ဖုိ႔ ေခ်ာင္ကုပ္စဥ္းစား ရျပန္၏။ အခ်မ္းေျပ ေနစာလႈံဖုိ႔ ႏွင့္ အပ်င္းေျပတူတူပုန္း စစ္တုိက္တမ္းကစားဖုိ႔ အီေကြတာအနီး ေတာေတာင္ထူထပ္ ၾကပ္ေျပးအရပ္မွာ နန္းျပသဒ္တည္ကာ စံျမန္း၏။ ဝရဇိန္လက္နက္ဆန္းမ်ား ဝယ္ယူ၏။ စစ္သည္ေတာ္ အသိန္းအသန္းရွိေသာ မားရွန္းစစ္တပ္ၾကီးကုိလည္း မိမိခါးပုိက္ေဆာင္ သေဘာထားကာ ျပဳသမွ်နု အေန အထားကုိ ဖန္တီးထား၏။ ျပည္လံုးအႏွံ႔ ေတာေတာင္ေရေျမတေၾကာ ထြက္ရွိေသာ အဖုိးတန္ သစ္ေကာင္း ေက်ာက္မ်က္တုိ႔ျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္ကုိ ျခယ္သမြမ္းမံ၏။ ဌာေနျပည္သားတုိ႔မွာေတာ့ ေမွာင္ထဲမွာ ကညင္ဆီ မီးတုတ္ထြန္းကာ ကမၻာဦး လူသားဆန္ဆန္ ေနထုိင္ၾကရေလသည္။ ဟာတလစ္၏ လက္ရံုးအဆူဆူျဖစ္ေသာ ဟားမလင္း၊ ဂဲဘုိး စသူတုိ႔မွာလည္း ထင္သလုိမင္းမူ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရာရာတတ္သိ ပေရာဟိတ္အထင္ေရာက္ကာ ေနရာတကာ တတ္ေယာင္ကား ဆရာလုပ္ေလ့ရွိသည္။ အခါတပါးေသာ္ က်န္းမာေရးအတြက္ ေပါင္းခံေရကုိသာ ေသာက္သံုးမွီဝဲေလ့ရွိသည့္ ဝန္ေတာ္တပါး ဌာေနသား မ်ားအတြက္ စီမံထုတ္လုပ္ေသာ ေရသန္႔စက္ရံုသုိ႔ သြားေရာက္စစ္ေဆးခုိက္ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္မႈ အတုိင္းအဆ ျမင့္ေလေကာင္းေလ မွတ္ယူခ်က္ျဖင့္ ကၽြမ္းက်င္သူတုိ႔ တင္ျပသည့္ စံခ်ိန္အခ်ဳိး pH7 ကုိ အနိမ့္ဆံုးစံႏႈန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး pH8, pH9 ျဖစ္ေအာင္ ဆက္လက္စံခ်ိန္ျမွင့္ ထုတ္လုပ္သြားရန္ ၾသဝါဒစကား ဆုိဖူးေလ၏။ ေနာက္ထပ္ ဝန္တပါးကေတာ့ PR သမားျဖစ္ပံုရသည္။ ဌာေနသားခ်င္း အျပန္အလွန္ အညမညက်က် သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္တတ္ဖုိ႔ စည္းရံုးေရးေလသံျဖင့္ ေျပာဆုိျမြက္ၾကားရာမွာ ‘ကုိင္းပင္ၾကီးက ကၽြန္းပင္ေလးကုိမွီ၊ ကၽြန္းပင္ေလးက ကုိင္းပင္ၾကီးကုိမွီ သလုိမ်ဳိး’ ဥပမာျပဳသြားတာလည္း ၾကံဳရျပန္သည္။ ဒီၾကားထဲ ဝဲလ္သာမဖုိင္းလုိ႔ သေဘၤာထြက္ခ်ိန္ေနာက္က်ရမလား အျပစ္တင္လုိေဇာေၾကာင့္ ‘ဝဲလ္သာမေကာင္း ျဖဳတ္လဲပစ္လုိက္’ ဟု ညႊန္ၾကားခ်က္လည္း ထြက္ေပၚခဲ့ဖူးသည္။ မင္းေျမွာင္ကပ္ပါး အက္ဗုိက္ဇာ က်ျပန္ေတာ့ မီတာခြန္ေပးေဆာင္ေနရပါလ်က္ လွ်ပ္စစ္မီးမလင္းသျဖင့္ ေဒါသထြက္ေနေသာ ဌာေနသားမ်ားကုိ ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းျပီး ယၾတာေခ်ရန္ အၾကံျပဳျပန္သည္။ ရာဇဝင္တြင္ ေသာ မွတ္ေလာက္ သားေလာက္ မုိးက်ေရႊကုိယ္ အဆုိအမိန္႔မ်ား ျဖစ္ေပသည္။ သူတုိ႔ေျပာဆုိ လုိက္ေသာ စကားလံုးမ်ားကား ဟာသပညာရွင္အေက်ာ္အေမာ္မ်ား၏ ပ်က္လံုးမ်ားထက္ပင္ ဌာေနသားမ်ားကုိ ဟပ္ထိေစတာ အမွန္ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ ၾကည္ႏူးပီတိ ဘဝင္ျငိစရာမဟုတ္၊ ေဒါသခံျပင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္းမွ်သာ။ ဌာေနတုိင္းသားမ်ားအေပၚ ကိန္းၾကီးခမ္းၾကီးနဲ႔ အထက္စီး အနုိင္ယူ ဗုိလ္လုပ္ေနေသာ္လည္း ဤဝသုန္ေျမ ဇာတိသား ဘီရုမာ အိမ္နီးခ်င္း နဂါးတုိ႔သခင္ ေပါက္ေဖာ္ၾကီးကုိေတာ့ မုိးက်ေရႊကုိယ္တုိ႔ ဂုိဏ္းသားမ်ား အတြင္းစိတ္မွာ မဖံုးသာမဖိသာ ေၾကာက္ဒူးတုန္လ်က္ ရွိေလသည္။ ယခင္က သိမ္းငွက္သုတ္တာ ခံရမည္စုိး သျဖင့္ နဂါးေျခေထာက္ကုိ အတင္းဖက္မိခဲ့ရာက ယခုအခါ သိမ္းငွက္ႏွင့္ ျပန္အလြမ္းသင့္ သည့္တုိင္ နဂါးမ်က္ေစာင္း သင့္မွာကုိ စုိးေနၾကသည္။ ေလာေလာလတ္လတ္တြင္ ဘိလပ္ေရေသာက္၊ ပီဇာ၊ ဟန္ဘာကာ အဟာရျဖင့္ အသက္ရွင္ေသာ ဝန္ေတာ္ တဦးက ရႊံ႕ဗြက္ၾကားမွာ တေနကုန္အလုပ္လုပ္ရင္း ဆန္ၾကမ္းထမင္း တေန႔သံုးနပ္စားျပီး ေၾကြးတင္ဝန္ပိျဖစ္ ေနေသာ ဌာေနသားမ်ား၏ ဝဋ္ဒုကၡကုိ မၾကည့္ရက္ မျမင္ရက္ ဂရုဏာသက္စြာျဖင့္ ‘အေၾကြးဆပ္နုိင္ရန္ ထမင္းတနပ္ ေလွ်ာ့စားပါ’ ဟု အၾကံျပဳခ်က္ကုိလည္း သမုိင္းမွတ္တမ္း တင္ရေပအံုးမည္။ ကံေကာင္းသည္က ဝန္မင္း အဲဒီစကားေျပာၾကားခ်ိန္ ထုိနယ္တေက်ာမွာ တခ်ိန္တုန္းက ထမင္းနပ္မမွန္သျဖင့္ ဝမ္းဗုိက္ျပသနာ ေျပလည္ေရးအတြက္ ပုန္ကန္ထၾကြခဲ့သည့္ လူဆိုးေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္သခင္စုိး မရွိေတာ့ ျခင္းပင္။ အကယ္၍ ဗုိလ္သခင္စုိးသာ ရွိမည္ဆုိပါက ဒီေလာက္စာနာမႈကင္းေသာ စကားကုိဆုိဝံ့သည့္ ပါးစပ္ကုိ ေနာက္စိအထိ ထုတ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ ဝါးခၽြန္ျဖင့္ ထုိးေဖာက္ပစ္မွာေသခ်ာသည္။ ဗုိလ္သခင္းစုိး ရွိစဥ္က ထမင္းတခါစားလွ်င္ ဟင္းမပါ ငါးပိရည္၊ ဟင္းရြက္ျပဳတ္ႏွင့္ပင္ ၂ ဇလံုေမာက္ေမာက္ အသာေလးကုန္ေအာင္ စားနုိင္၏။ သူၾကိဳက္ေသာ ဟင္းေကၽြးေလးႏွင့္ ဆုိပါလွ်င္ ၃ ဇလံုေက်ာ္ ၄ ဇလံုနီးပါး အားပါးတရ ဝါးေလသည္။ တေန႔လွ်င္ အီအီး ၄ ခါပါမွ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညႊတ္သည္ဟု သူက ဆုိစမွတ္ျပဳခဲ့ ဖူးေလသည္။ Four motions a day ဆုိသည္မွာ ဗုိလ္သခင္စုိး၏ က်န္းမာလာဘ္ရႊင္ ေဆးနည္းေဆာင္ပုဒ္ ျဖစ္ေလ၏။

ယခုေတာ့… ေပါင္ခ်ိန္ တင္းပုတ္ကုိင္စဲြထားေသာ လႊတ္ေတာ္ဝန္ခ်ဳပ္ မထူးေရွာ့ ႏွင့္ သံလ်က္ကုိင္ ကုိဘေခ်ာတုိ႔ ခမ်ာေတြလည္း ထုိင္ခံုက အနားယူ၊ စာဖတ္ေနသည္ဆုိသည့္ ဟာတလစ္ၾကီး ပ,စားေပး ထားသျဖင့္ ထီမထင္ ေယာက္တက္လြန္းေသာ ေမ်ာက္လႊားေက်ာ္မ်ားကုိ ျငိမ္ေအာင္မထိန္းနုိင္။ ဦးနင္းပဲ့ေထာင္ ဘယ္လူညာလိမ့္ ေလာင္းေလွေပါက္ၾကီးထက္မွာ တေယာက္မ်က္ႏွာတေယာက္ မၾကည့္အားဘဲ ေရနစ္မသြားဖုိ႔အေရးသာ ဦးစားေပး လံုးပန္းေနရပံု ရွိသည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ေသာ ပရမ္းပတာ အေနအထားမွာ တုိင္းဌာနီအဝွမ္း ေရႊမုိးေငြမုိး သြန္းေဝျဖဳိးေအာင္ အလွ်ံပယ္ ၾကြယ္ဝမႈကုိ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးနုိင္မည့္ ဒီမုိးကေရစီး စနစ္ကုိ ဦးတည္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေန ပါျပီ ဟူေသာ မုိးက်ေရႊကုိယ္တုိ႔၏ ႏႈတ္ထြက္စကားကုိ နားရိွလုိ႔သာ ၾကားလုိက္ရပါသည္။ ဘယ္ဝယ္ဆီက ဖမ္းယူ ဆုပ္ကုိင္ျပီး သကာလ.. ဘယ္တန္းဆီမွာ ခ်ည္ေႏွာင္ သက္ေသထူရမည္ မသိေတာ့….. အုိ…. အသင္ေလာက… ျဖစ္ပ်က္ပံု အစံုစံုအား ကၽြႏုပ္ၾသခ် မွတ္ခ်က္ျပဳလုိသည္က ….. “ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာေနရံုမွ တပါး ဘာမ်ားတတ္နုိင္ဦးမည္နည္း…” ဟူ၍သာ။ 

**စေနမင္း** --

 Posted By Blogger လူဗိုလ္

-မုိးက်ေရႊကုိယ္ အဆုိအမိန္႔မ်ား-

မုိးက်ေရႊကုိယ္မ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ဘီရုမာျပည္ တုိင္းဌာနီၾကီးတြင္ ျဖစ္ပ်က္သမွ် အရာအားလံုးတုိ႔ကား အစဥ္အျမဲ ထူးျခားဆန္းၾကယ္လ်က္ ျမင္ေတြ႔ရတုိင္း ၾကားသိရတုိင္း ရင္သပ္ရႈေမာ အံံ့ၾသဖြယ္ မကုန္နုိင္ေအာင္ ရွိေနေတာ့ေလ၏။ မုိးက်ေရႊကုိယ္ဟု ညႊန္းဆုိေခၚေဝၚလုိက္ရသည္မွာ သူတုိ႔သည္ ဤဝသုန္ ကမာၻေျမထုကုိ ဘူမိနတ္သန္ ျပဳကာ ေမြးဖြားၾကီးျပင္း လာၾကသူမ်ားမဟုတ္ၾကဘဲ အျခားအျခားေသာ ဘယ္ေနရာ ဌာနမွန္းမသိသည့္ ျပင္ပ ျဂိဳလ္ကမာၻ (အနီးစပ္ဆံုးအားျဖင့္ အဂၤါျဂိဳလ္သား မားရွန္းမ်ား ျဖစ္မည္ဟု ခန္႔မွန္းရ၏) အသီးသီးတုိ႔မွ ဟယ္လီဂ်က္တပ္ ေကာ္ပလာ ယာဥ္ပ်ံမ်ား စီးနင္းလုိက္ပါ သြားလာၾကရင္း လမ္းခရီးခုလတ္ ေမာင္းဆီအျပတ္ ေခတၱခဏ ဆင္းသက္ ရပ္နားခုိက္ သာေမာဖြယ္ ဤဌာေနမွာ ေလညွင္းခံရင္း အပန္းေျဖ ခရီးတေထာက္ နားမည္ အၾကံျပဳလ်က္ ယာယီ စံအိမ္ေတာ္မ်ား ေဆာက္လုပ္ကာ စံျမန္းလာသည္မွာ ရာစုႏွစ္တဝက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ (လူ႔သက္တမ္းတခုနီးနီး) မွ်ေလာက္ေတာ့ ရွိေပျပီ။ သူစိမ္း ျဂိဳလ္သားမ်ားပီပီ သူတုိ႔၏ ထူးျခားဆန္းၾကယ္လွေသာ ကုိယ္ေရာင္ကုိယ္ဝါ စူးစူးလက္လက္၊ အစိမ္းေရာင္ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာမ်ား ႏွင့္ ေက်ာက္စည္ စလြယ္ဓားတုိ႔ေၾကာင့္ ဌာေနခံ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားလည္း မျမင္ဘူး မေတြ႔ဘူး ယက္ခ ဘီလူးမ်ားကုိ ျမင္ရဘိသကဲ့သုိ႔ ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ အေၾကာက္ထူးကာ ေဝးေဝးက ခစားရေလေတာ့သည္။ မုိးက်ေရႊကုိယ္ ဆုိသည့္အတုိင္း လူ႔ျပည္လူ႔ရႊာဌာေန ဇာတိသားေတြ မဟုတ္ေလေတာ့ လူသားတုိ႔၏ ဘဝအမွန္၊ စရိုက္သဘာဝဟန္ပန္ေတြႏွင့္ အလွမ္းေဝးကာ သူတုိ႔နည္းသူတုိ႔ဟန္ႏွင့္ ပင္တုိင္စံ နည္းနာမ်ားအတုိင္း ေနရာတကာ ဆရာလုပ္ ထင္ရာစုိင္း ျပဳမူေျပာဆုိတတ္ၾကေလသည္။ သူတုိ႔ႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ ထင္ရွားသိသာေစရန္ မုိးက်ေရႊကုိယ္ ေခါင္းေဆာင္ တဦးခ်င္း အမည္မ်ားအား မိမိတုိ႔ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ဖူးသည္ ရာဇဝင္လူသားတုိ႔၏ အမည္နာမမ်ားကုိပင္ သညာျပဳေခၚဆုိၾကရ ျပန္ေလ၏။ ဥပမာ သူတုိ႔စတင္ေရာက္ရွိလာစဥ္က အၾကီးအမွဴးျပဳလာသူကုိ ဆုိဗီယက္ အင္နာရွာ စတင္လာ ဟု လည္းေကာင္း၊ ထုိအၾကီးအမွဴးမရွိသည့္ေနာက္ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳခဲ့သူကုိ ဂ်ာမဏီ အင္နာရွာ ဟာတလစ္ ဟု လည္းေကာင္း၊ လက္ရွိ ကြပ္ကဲ ဦးေဆာင္သူေတြထဲမွ ထိပ္ပုိင္းက်သူေတြကုိ မထူးေရွာ့ႏွင့္ ကုိဘေခ်ာ ဟူ၍ လည္းေကာင္း အမည္ေပး ေခၚတြင္လုိက္ၾကေလသည္။


စတင္လာၾကီး လက္ထက္တုန္းကေတာ့ သားတူညီမ်ား ႏွင့္ နီးစပ္ရာ ေရာင္းရင္းတစုေကာင္းစားေရး ဆုိရွယ္လိမ္ဆင္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ကာ ဘီရုမာတုိင္းျပည္အား တာဝတိ ံသာပုိ႔ေဆာင္ေရး စီမံကိန္းေတြ ခ်မွတ္ရင္းျဖင့္ အသုရာေခ်ာက္ႏႈတ္ခမ္းအထိ အေရာက္ပုိ႔ေပးခဲ့သည္။ စတင္လာ ေနာက္ဆဲြတပည့္ ဟာတလစ္ လက္ထက္မွာေတာ့ ငါ့ေဆြငါ့မ်ဳိး အက်ဳိးုကုိသာေရွ႕ရႈျပီး ေပၚလာသမွ် အခြင့္အလမ္းမွန္သမွ် လက္ကုန္ႏႈိက္ သိမ္းပုိက္ေလေတာ့သည္။ တေန႔ေသာ္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဟာတလစ္ ဟုိဟုိဒီဒီ အေညာင္းေျပ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ယမမင္း ကုန္တုိက္ေရွ႕ အေရာက္မွာ ခံတြင္းခ်ဥ္ သလုိလုိ ခံစားမိသျဖင့္ အပါးေတာ္ျမဲတဦးအား အရုိးေခါင္းတံဆိပ္ပါ မာဖီးယား စီးကရက္ တဗူး အဝယ္ခုိင္းရာ ကုန္တုိက္က ဆားဗစ္စီလုပ္ေပးလုိက္သည့္ ဂက္ဆီသံုး မီးျခစ္တလံုးကုိ အထူးအဆန္း စူးစမ္းလုိ စိတ္ျဖင့္ ဟုိႏွိပ္ဒီႏွိပ္ ဟုိပြတ္ဒီပြတ္လုပ္ၾကည့္ရင္း ဒလိမ့္တံုးဘီးကုိ လက္မျဖင့္ မေတာ္တဆ ဖိတုိက္လုိက္ရာက ဖ်စ္ခနဲ လက္ေခ်ာ္ျပီး ဘီးေအာက္ေျခနားရွိ ေမာင္းထိန္းခလုတ္တခုေပၚ လက္တင္မိလ်က္သား ျဖစ္သြား၏။ ထုိအခုိက္ ဒလိမ့္ဘီး အလႈပ္မွာ ပြတ္တုိက္မိေသာ မီးခတ္ေက်ာက္မွ ျဖာထြက္လာသည့္ အပူစြမ္းအင္ႏွင့္ ေမာင္းထိန္းခလုတ္ပြင့္သြားသျဖင့္ ရွဴးခနဲပန္းထြက္လာေသာ ဂက္ဆီတုိ႔ စည္းခ်က္ညီညီ ထိေတြ႔ေလရာ ေရႊဝါေရာင္ မီးညြန္႔မီးစြယ္ တခုျဖစ္ လာသည္ကုိၾကည့္ကာ ဟာတလစ္ တအံ့တၾသျဖစ္ေန၏။ အနီးမွာ အသင့္ရပ္ၾကည့္ေနသည့္ အပါးေတာ္ျမဲက စီးကရက္တလိပ္ ကျပာကယာထုတ၍ မီးလွ်ံမွာ အသာညွိျပီး သကာလ အဖြာေတာ္ဆက္ေလသည္။ ဟာတလစ္လည္း စီးကရက္ကုိ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကား အသာအယာ ခဲလ်က္ ဤႏွယ္ထူးဆန္းသည့္ မီးျခစ္အေၾကာင္းကုိ တေနကုန္ စဥ္းစားခန္း ဖြင့္ေလသည္။

 ျပီးေတာ့ တုိင္းတပါး ဌာေနျခားမွ ဘူမိေဗဒ ႏွင့္ သယံဇာတ ပညာရွင္အေက်ာ္အေမာ္ေတြ ေခၚယူ ငွားရမ္းကာ ပုိလီယုိေသြးေၾကာစမ္းသလုိ ေနရာအႏွံ႔ ဂက္ဆီ ရွိနုိင္မည့္ေနရာေတြ အပ္ထုိးရွာေဖြေလေတာ့သည္။ လူမုိက္ကံေကာင္း ရွာေဖြ ထြက္ရွိသမွ် ဂက္စ္အားလံုးကုိလည္း ဟုိဘက္သည္ဘက္ နယ္ေျမခ်င္းဆက္ တုိင္းနုိင္ငံ အသီးသီးသုိ႔ ေရာင္းခ်ရရွိေသာ အသျပာေတြျဖင့္ စိတ္ထင္ရာ အကုန္လုပ္ဖုိ႔ ေခ်ာင္ကုပ္စဥ္းစား ရျပန္၏။ အခ်မ္းေျပ ေနစာလႈံဖုိ႔ ႏွင့္ အပ်င္းေျပတူတူပုန္း စစ္တုိက္တမ္းကစားဖုိ႔ အီေကြတာအနီး ေတာေတာင္ထူထပ္ ၾကပ္ေျပးအရပ္မွာ နန္းျပသဒ္တည္ကာ စံျမန္း၏။ ဝရဇိန္လက္နက္ဆန္းမ်ား ဝယ္ယူ၏။ စစ္သည္ေတာ္ အသိန္းအသန္းရွိေသာ မားရွန္းစစ္တပ္ၾကီးကုိလည္း မိမိခါးပုိက္ေဆာင္ သေဘာထားကာ ျပဳသမွ်နု အေန အထားကုိ ဖန္တီးထား၏။ ျပည္လံုးအႏွံ႔ ေတာေတာင္ေရေျမတေၾကာ ထြက္ရွိေသာ အဖုိးတန္ သစ္ေကာင္း ေက်ာက္မ်က္တုိ႔ျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္ကုိ ျခယ္သမြမ္းမံ၏။ ဌာေနျပည္သားတုိ႔မွာေတာ့ ေမွာင္ထဲမွာ ကညင္ဆီ မီးတုတ္ထြန္းကာ ကမၻာဦး လူသားဆန္ဆန္ ေနထုိင္ၾကရေလသည္။ ဟာတလစ္၏ လက္ရံုးအဆူဆူျဖစ္ေသာ ဟားမလင္း၊ ဂဲဘုိး စသူတုိ႔မွာလည္း ထင္သလုိမင္းမူ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အရာရာတတ္သိ ပေရာဟိတ္အထင္ေရာက္ကာ ေနရာတကာ တတ္ေယာင္ကား ဆရာလုပ္ေလ့ရွိသည္။ အခါတပါးေသာ္ က်န္းမာေရးအတြက္ ေပါင္းခံေရကုိသာ ေသာက္သံုးမွီဝဲေလ့ရွိသည့္ ဝန္ေတာ္တပါး ဌာေနသား မ်ားအတြက္ စီမံထုတ္လုပ္ေသာ ေရသန္႔စက္ရံုသုိ႔ သြားေရာက္စစ္ေဆးခုိက္ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္မႈ အတုိင္းအဆ ျမင့္ေလေကာင္းေလ မွတ္ယူခ်က္ျဖင့္ ကၽြမ္းက်င္သူတုိ႔ တင္ျပသည့္ စံခ်ိန္အခ်ဳိး pH7 ကုိ အနိမ့္ဆံုးစံႏႈန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး pH8, pH9 ျဖစ္ေအာင္ ဆက္လက္စံခ်ိန္ျမွင့္ ထုတ္လုပ္သြားရန္ ၾသဝါဒစကား ဆုိဖူးေလ၏။ ေနာက္ထပ္ ဝန္တပါးကေတာ့ PR သမားျဖစ္ပံုရသည္။ ဌာေနသားခ်င္း အျပန္အလွန္ အညမညက်က် သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ေနထုိင္တတ္ဖုိ႔ စည္းရံုးေရးေလသံျဖင့္ ေျပာဆုိျမြက္ၾကားရာမွာ ‘ကုိင္းပင္ၾကီးက ကၽြန္းပင္ေလးကုိမွီ၊ ကၽြန္းပင္ေလးက ကုိင္းပင္ၾကီးကုိမွီ သလုိမ်ဳိး’ ဥပမာျပဳသြားတာလည္း ၾကံဳရျပန္သည္။ ဒီၾကားထဲ ဝဲလ္သာမဖုိင္းလုိ႔ သေဘၤာထြက္ခ်ိန္ေနာက္က်ရမလား အျပစ္တင္လုိေဇာေၾကာင့္ ‘ဝဲလ္သာမေကာင္း ျဖဳတ္လဲပစ္လုိက္’ ဟု ညႊန္ၾကားခ်က္လည္း ထြက္ေပၚခဲ့ဖူးသည္။ မင္းေျမွာင္ကပ္ပါး အက္ဗုိက္ဇာ က်ျပန္ေတာ့ မီတာခြန္ေပးေဆာင္ေနရပါလ်က္ လွ်ပ္စစ္မီးမလင္းသျဖင့္ ေဒါသထြက္ေနေသာ ဌာေနသားမ်ားကုိ ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းျပီး ယၾတာေခ်ရန္ အၾကံျပဳျပန္သည္။ ရာဇဝင္တြင္ ေသာ မွတ္ေလာက္ သားေလာက္ မုိးက်ေရႊကုိယ္ အဆုိအမိန္႔မ်ား ျဖစ္ေပသည္။ သူတုိ႔ေျပာဆုိ လုိက္ေသာ စကားလံုးမ်ားကား ဟာသပညာရွင္အေက်ာ္အေမာ္မ်ား၏ ပ်က္လံုးမ်ားထက္ပင္ ဌာေနသားမ်ားကုိ ဟပ္ထိေစတာ အမွန္ျဖစ္၏။ သုိ႔ေသာ္ ၾကည္ႏူးပီတိ ဘဝင္ျငိစရာမဟုတ္၊ ေဒါသခံျပင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္းမွ်သာ။ ဌာေနတုိင္းသားမ်ားအေပၚ ကိန္းၾကီးခမ္းၾကီးနဲ႔ အထက္စီး အနုိင္ယူ ဗုိလ္လုပ္ေနေသာ္လည္း ဤဝသုန္ေျမ ဇာတိသား ဘီရုမာ အိမ္နီးခ်င္း နဂါးတုိ႔သခင္ ေပါက္ေဖာ္ၾကီးကုိေတာ့ မုိးက်ေရႊကုိယ္တုိ႔ ဂုိဏ္းသားမ်ား အတြင္းစိတ္မွာ မဖံုးသာမဖိသာ ေၾကာက္ဒူးတုန္လ်က္ ရွိေလသည္။ ယခင္က သိမ္းငွက္သုတ္တာ ခံရမည္စုိး သျဖင့္ နဂါးေျခေထာက္ကုိ အတင္းဖက္မိခဲ့ရာက ယခုအခါ သိမ္းငွက္ႏွင့္ ျပန္အလြမ္းသင့္ သည့္တုိင္ နဂါးမ်က္ေစာင္း သင့္မွာကုိ စုိးေနၾကသည္။ ေလာေလာလတ္လတ္တြင္ ဘိလပ္ေရေသာက္၊ ပီဇာ၊ ဟန္ဘာကာ အဟာရျဖင့္ အသက္ရွင္ေသာ ဝန္ေတာ္ တဦးက ရႊံ႕ဗြက္ၾကားမွာ တေနကုန္အလုပ္လုပ္ရင္း ဆန္ၾကမ္းထမင္း တေန႔သံုးနပ္စားျပီး ေၾကြးတင္ဝန္ပိျဖစ္ ေနေသာ ဌာေနသားမ်ား၏ ဝဋ္ဒုကၡကုိ မၾကည့္ရက္ မျမင္ရက္ ဂရုဏာသက္စြာျဖင့္ ‘အေၾကြးဆပ္နုိင္ရန္ ထမင္းတနပ္ ေလွ်ာ့စားပါ’ ဟု အၾကံျပဳခ်က္ကုိလည္း သမုိင္းမွတ္တမ္း တင္ရေပအံုးမည္။ ကံေကာင္းသည္က ဝန္မင္း အဲဒီစကားေျပာၾကားခ်ိန္ ထုိနယ္တေက်ာမွာ တခ်ိန္တုန္းက ထမင္းနပ္မမွန္သျဖင့္ ဝမ္းဗုိက္ျပသနာ ေျပလည္ေရးအတြက္ ပုန္ကန္ထၾကြခဲ့သည့္ လူဆိုးေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္သခင္စုိး မရွိေတာ့ ျခင္းပင္။ အကယ္၍ ဗုိလ္သခင္စုိးသာ ရွိမည္ဆုိပါက ဒီေလာက္စာနာမႈကင္းေသာ စကားကုိဆုိဝံ့သည့္ ပါးစပ္ကုိ ေနာက္စိအထိ ထုတ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ ဝါးခၽြန္ျဖင့္ ထုိးေဖာက္ပစ္မွာေသခ်ာသည္။ ဗုိလ္သခင္းစုိး ရွိစဥ္က ထမင္းတခါစားလွ်င္ ဟင္းမပါ ငါးပိရည္၊ ဟင္းရြက္ျပဳတ္ႏွင့္ပင္ ၂ ဇလံုေမာက္ေမာက္ အသာေလးကုန္ေအာင္ စားနုိင္၏။ သူၾကိဳက္ေသာ ဟင္းေကၽြးေလးႏွင့္ ဆုိပါလွ်င္ ၃ ဇလံုေက်ာ္ ၄ ဇလံုနီးပါး အားပါးတရ ဝါးေလသည္။ တေန႔လွ်င္ အီအီး ၄ ခါပါမွ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညႊတ္သည္ဟု သူက ဆုိစမွတ္ျပဳခဲ့ ဖူးေလသည္။ Four motions a day ဆုိသည္မွာ ဗုိလ္သခင္စုိး၏ က်န္းမာလာဘ္ရႊင္ ေဆးနည္းေဆာင္ပုဒ္ ျဖစ္ေလ၏။

ယခုေတာ့… ေပါင္ခ်ိန္ တင္းပုတ္ကုိင္စဲြထားေသာ လႊတ္ေတာ္ဝန္ခ်ဳပ္ မထူးေရွာ့ ႏွင့္ သံလ်က္ကုိင္ ကုိဘေခ်ာတုိ႔ ခမ်ာေတြလည္း ထုိင္ခံုက အနားယူ၊ စာဖတ္ေနသည္ဆုိသည့္ ဟာတလစ္ၾကီး ပ,စားေပး ထားသျဖင့္ ထီမထင္ ေယာက္တက္လြန္းေသာ ေမ်ာက္လႊားေက်ာ္မ်ားကုိ ျငိမ္ေအာင္မထိန္းနုိင္။ ဦးနင္းပဲ့ေထာင္ ဘယ္လူညာလိမ့္ ေလာင္းေလွေပါက္ၾကီးထက္မွာ တေယာက္မ်က္ႏွာတေယာက္ မၾကည့္အားဘဲ ေရနစ္မသြားဖုိ႔အေရးသာ ဦးစားေပး လံုးပန္းေနရပံု ရွိသည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ေသာ ပရမ္းပတာ အေနအထားမွာ တုိင္းဌာနီအဝွမ္း ေရႊမုိးေငြမုိး သြန္းေဝျဖဳိးေအာင္ အလွ်ံပယ္ ၾကြယ္ဝမႈကုိ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးနုိင္မည့္ ဒီမုိးကေရစီး စနစ္ကုိ ဦးတည္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေန ပါျပီ ဟူေသာ မုိးက်ေရႊကုိယ္တုိ႔၏ ႏႈတ္ထြက္စကားကုိ နားရိွလုိ႔သာ ၾကားလုိက္ရပါသည္။ ဘယ္ဝယ္ဆီက ဖမ္းယူ ဆုပ္ကုိင္ျပီး သကာလ.. ဘယ္တန္းဆီမွာ ခ်ည္ေႏွာင္ သက္ေသထူရမည္ မသိေတာ့….. အုိ…. အသင္ေလာက… ျဖစ္ပ်က္ပံု အစံုစံုအား ကၽြႏုပ္ၾသခ် မွတ္ခ်က္ျပဳလုိသည္က ….. “ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာေနရံုမွ တပါး ဘာမ်ားတတ္နုိင္ဦးမည္နည္း…” ဟူ၍သာ။ 

**စေနမင္း** --

 Posted By Blogger လူဗိုလ္